Poliflw

Afgelopen vrijdag overleed onverwachts Harry van den Bergh, oud Internationaal Secretaris van de PvdA, voormalig Tweede Kamerlid en oud gemeenteraadslid in Amstelveen.

Wij zijn zeer aangeslagen door dit trieste nieuws. Harry verdiende zijn eerste strepen in de politiek als Internationaal Secretaris in welke hoedanigheid hij vooral indruk maakte als strijder tegen dictaturen in Europa en elders. Daarna, als lid van de Tweede Kamer, maakte hij naam als defensie expert die de lijnen uitzette voor de fractie. In de Raad van Europa trad hij op als mensenrechten verdediger pur sang. Hij was een Midden Oosten expert en tot op het laatst probeerde hij de dialoog tussen Israëli’s en Palestijnen te versterken. Hij was een politicus van de grote dossiers maar tegelijk nooit te beroerd om in de knel geraakte burgers te helpen. Ook na zijn afscheid als parlementariër bleef hij zich binnen (en buiten) de partij inzetten voor wat hij noemde een verantwoordelijk sociaaldemocratisch defensie beleid. Harry was en bleef, ondanks zijn succesvolle ondernemerschap, een politiek dier. Hij miste het werk in de schijnwerper. Het verbaasde zijn omgeving dan ook niet toe hij een comeback maakte als gemeenteraadslid in Amstelveen.

Harry is het beste te omschrijven als een uitgesproken en hartstochtelijk politicus die van zijn hart geen moordkuil maakte. Wij hebben beiden als fractiemedewerkers voor Harry gewerkt. Hij stond aan de wieg van onze politieke carrières. Als mentor en leermeester. Als chef die stimuleerde en ons de ruimte gaf. Ook al scheidden onze wegen, we zijn altijd in contact gebleven. Zijn adviezen en zijn steun hebben veel betekend.

Hij was een doorzetter. Dol op fietsen. Met van Agt bijvoorbeeld. Maar hij was ook de ontspannen sigaarroker waar je mee kon lachen en huilen.

Harry was zeer loyaal naar de mensen om hem heen. Maar dat niet alleen. Hij bleef trouw aan de sociaaldemocratie en aan zijn partij. Dat ging hem niet altijd even gemakkelijk af- hij kon uitgesproken kritisch zijn – en de breuk in zijn politieke leven bleef hem pijn doen. Maar op of overstappen? Nooit van zijn leven. En stilzitten ook niet. Zo was hij tien jaar lang als voorzitter van Vluchtelingenwerk Nederland een zeer herkenbare belangenbehartiger van  ontheemde mensen.

Een markante PvdA politicus is niet meer. Wij zullen hem zeer missen. Wij wensen zijn kinderen veel sterkte. Zij verliezen hun vader op een onverwacht moment terwijl de Coronacrisis overal om zich heen grijpt.

Bert Koenders

Jan Marinus Wiersma

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Vijf jaar na de ramp met MH17 17-7-2014 - 17-7-2019 Door het neerhalen van die vlucht verloren wij Wim Bakker, voormalig afdelingsvoorzitter van de PvdA in Zoetermeer. Hij en zijn vrouw Annet worden gemist.

Photos from PvdA Zoetermeer's post

Mooi artikel over ons oud-Statenlid.

Meent van der Sluis, de 'fantast' die wel degelijk gelijk had over de aardbevingen

Hij werd verguisd, was een fantast en vertelde fabeltjes. Maar Meent van der Sluis bleef volhouden: er was een verband tussen de gaswinning en aardbevingen.

Mooi artikel op Aalsmeer Vandaag over voormalig PVDA wethouder Jan van der Jagt. www.aalsmeervandaag.nl/nieuws/Mensen/hoe-is-het-nu-met-jan-van-der-jagt

Hoe is het nu met... Jan van der Jagt?

Hij is van nature een ondernemend type dat al jong de wijde wereld introk, zich verdiepte in maatschappelijke problemen en oog had voor de medemens. Van jongsafaan was hij betrokken bij de politiek en droeg als politicus in de Aalsmeerse gemeenteraad zijn steentje bij aan het politieke wel en &...

www.aalsmeervandaag.nl/nieuws/Mensen/hoe-is-het-nu-met-jan-van-der-jagt

Het bericht Mooi Interview met Jan van der Jagt, voormalig PVDA wethouder op www.aalsmeervandaag.nl verscheen eerst op PvdA Aalsmeer.

Of het ooit nog goed komt, wordt me gevraagd…

Gisteravond, 6 mei, werden we voor een extra raadsvergadering naar de raadszaal in Overveen ontboden. Die extra vergadering was nodig. Het onderzoeksbureau wat voor ons de gang van zaken rond Elswouthoek onderzoekt had een tussenrapport uitgebracht. De zaak werd echter bemoeilijkt doordat enkele nauw betrokkenen hadden laten weten geen medewerking te willen verlenen. “Om mij moverende redenen”, luidde het, hetgeen je één-op-éen kunt vertalen met “dat gaat je niks aan”. De vraag van het bureau aan de raad is samen te vatten met: heeft het nog zin om door te gaan met het onderzoek, en zo ja: hoe dan? De onderliggende suggestie daarvan is er een van grote twijfel.

We hadden er een aardige kluif aan. Het spitste zich vooral toe op de vraag op welke wijze deze enorm uit de hand gelopen conflictsituatie in ieder geval formeel kon worden afgesloten. Geen enkele fractie dit dit niet wil, maar over de voorwaarden waaronder verschillen de meningen als de breedte van een oceaan. Voor de leesbaarheid van deze column houd ik het simpel, maar houd het er maar op dat Hart voor Bloemendaal er volstrekt andere ideeën op dit gebied op na houdt dan de coalitie van VVD, D66 en CDA en PvdA, GroenLinks en Vrijzinnig Democratisch Bloemendaal. Ik bedenk me net dat ik het van Liberaal Bloemendaal eigenlijk niet weet. De voorzitter van die fractie, met wie ik het overigens uitstekend kan vinden, waakt er zorgvuldig voor zijn kruit te allen tijde kurk- en kurkdroog te houden. Ook een manier van politiek bedrijven, dat wel.

Vanmorgen kreeg ik een mail van Jan, met wie ik wel vaker contact heb over politieke aangelegenheden. Hij had het hele debat gevolgd op internet, en was zich rot geschrokken. Bloemendaal zit opgescheept met een probleem wat al jaren voortwoekert. Ooit begonnen als een complexe, maar niet ongebruikelijke, kwestie over de bouw van een tweede huis op een landgoed. Dat leek aanvankelijk bij de gemeente in goede aarde te vallen, maar daarna voelden de aanvragers zich keer op keer en systematisch in hun voornemen gefrustreerd. De verhoudingen verslechterden in rap tempo. Ex-hotemetoten zoals een voormalig commissaris der Koningin werden ingevlogen om te proberen in der minne tot een oplossing te komen. Van tijd tot tijd dacht ik persoonlijk dat die nakende was, maar tot mijn allengs  toenemende verbijstering moest ik die gedachte steeds weer laten varen. 

Het rapport van het onderzoeksbureau richt de focus op 2014, met de aanloop en de na-weeën. De onderlinge verhoudingen stonden toen uiterst op scherp, waarbij de oorsprong daarvan al lang uit het zicht was verdwenen. Het rapport moest allereerst een feitenverslag en –interpretatie leveren, en dan de vraag beantwoorden of bestuurders uit die tijd legaal en integer hadden gehandeld. Maar dat relaas gaat er dus niet komen. Weer tot mijn verbijstering, voor de zoveelste keer. Geen einde dus in zicht van de aanvallen op de sociale media op onze bestuurders en ambtenaren. Geen einde aan de stroom van verdachtmakingen en de reeks van – mijlenver gezochte – integriteitsmeldingen aan hun adres. Het landelijke bureau op dit gebied heeft al – in nette ambtelijke bewoordingen, dat wel – gevraagd of het de klagers niet in hun bol geslagen is. En ondertussen raken de ambtenaren hoorndol van het spervuur aan raadsvragen, waarmee de twee leden van Hart voor Bloemendaal zich onledig houden.  Ik durf geen schatting te maken van hetgeen ons de hele kwestie al heeft gekost, en in de toekomst nog zal kosten. Trouwens, het bureau zal ondertussen spijt hebben als haren op het hoofd dat het deze klus heeft aangenomen. De onderzoekers hebben aan hun contacten met de onwillige betrokkenen een klachtprocedure aan hun broek gekregen wegens een – zoals we dit van hen kennen – onnavolgbaar hersenspinsel. Het kan verkeren.

“Maar Henk, wat schieten de inwoners van onze vijf dorpskernen hier nu mee op?”, vraagt Jan zich in vertwijfeling af. “Niets, helemaal niets,” is het enige wat ik hem daarop kan antwoorden. Kennelijk hoort dit alles bij de taakopvatting van twee raadsleden, die het vaste voornemen hebben om het besturen van Bloemendaal zo lastig en enerverend mogelijk te maken en daarvoor alles uit de kast te willen halen. 

Tja, tegen zo’n voornemen is nu eenmaal geen kruid gewassen. 

Maar ik houd me aanbevolen voor suggesties!

Henk Schell 

Het bericht Of het ooit nog goed komt verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.