Nieuws van politieke partijen over DENK inzichtelijk

12 documenten

Brief aan het Noorden

D66 D66 DENK Nederland 18-11-2023 09:01

Het kinderhartcentrum zou verdwijnen uit het Noorden. Er werd een fakkeltocht aangekondigd. Meer dan 10.000 van u waren daarbij aanwezig. Omdat u niet serieus genomen werd. Er werd niet naar u geluisterd. Dat was minder dan twee jaar terug.

Op 10 januari 2022 begon ik als staatssecretaris. Ik trof een harde overheid die mensen tegen de muur duwde. Een overheid die alle juridische middelen aangreep om gelijk te krijgen. Die slecht communiceerde. Die afspraken niet na kwam. Waar je geen gehoor kreeg.

We zijn bijna twee jaar verder. Woensdag maakt u een keuze voor de toekomst. Denk dan nog eens terug. Nu is de gaskraan dicht. Er wordt geen hoger beroep tegen burgers meer ingesteld. Het kinderhartchirugiecentrum blijft. Er is weer perspectief.

Maar het is nog niet klaar. Niet voor u, er is nog genoeg te doen. Ik doe u geen enkele belofte. Niet alles zal in één keer goed gaan. Maar we kunnen wel verder gaan op het ingeslagen pad.

Vertrouwen is de houding van een goede bestuurder. Die vertrouwen geeft, luistert en doet.

Zodat de overheid naast u staat. Daarom vraag ik woensdag weer

uw vertrouwen.

Stem D66,

Hans Vijlbrief

Wie luistert er nog naar de inwoners?

Lokaal Wassenaar! Lokaal Wassenaar! DENK Wassenaar 16-11-2023 08:10

In Wassenaar kennen we het uitgangspunt van participatie bij besluitvorming. Denk aan zaken als hoe we de wegen inrichten, waar er een school komt of een gezondheidscentrum. De gemeente vraagt dan vervolgens aan de inwoners hoe zij het zelf graag zouden zien. Meestal zijn dit inwoners die vlakbij in de buurt wonen; zij krijgen het meest te maken met de effecten van de veranderingen. Tot zover een prima uitgangspunt.

Maar de vraag doet zich voor, in hoeverre er ook echt geluisterd wordt naar de inwoners. Wat is de daadwerkelijke invloed die buurtbewoners nog kunnen uitoefenen als het college al een besluit genomen heeft? Neem de nieuwe school waarvoor een locatie is gekozen; er komen parkeerplaatsen voor twintig leerkrachten; er dient een schoolplein te komen; de school kan natuurlijk niet pal aan de weg; na de fusie komen er 25 klassen, dus het aantal vierkante meter weet je ook al. Wanneer je inwoners dan laat participeren, dan zijn er al zoveel randvoorwaarden ingevuld, dat het de vraag is of je überhaupt nog wel wat kunt inbrengen. Dan heb je het over het verplaatsen van een of twee bomen, daar waar eerst een heel park stond. Als dan, ondanks gedane toezeggingen, ook nog eens besloten wordt om de veelgebruikte voetbalkooi te verwijderen, kun je de onvrede van buurtbewoners voorstellen. Dan is het doel, participatie, het daadwerkelijk betrekken van buurtbewoners, niet gelukt.

Er zijn tal van voorbeelden. Zie het wegcategoriseringsplan. De wethouder neemt na hevige kritiek snel het woord maatwerk in de mond; alsof het een bezweringsformule is. Maar zodra de algemene uitgangspunten vastliggen, dan heeft dit direct gevolgen voor de inrichting van de weg. Om daarna een vorm van participatie toe te voegen, leidt niet tot een gevoel van betrokkenheid maar van frustratie.

Helemaal erg wordt het wanneer het college spreekt van “groot draagvlak”, terwijl iedereen weet dat dit niet zo is. Kijk naar het centrumplan; wat ooit begon als een idee van enkele tonnen is nu verworden tot een plan van 6.5 miljoen. De wethouder zegt zonder blikken of blozen dat heel het dorp hier achter staat, terwijl we enkel van 35 pandbezitters weten dat ze dit plan graag willen. Dit doet wat met de geloofwaardigheid van het bestuur.

We moeten samen komen tot besluitvorming. En bij ieder besluit zullen er mensen in zekere mate nadeel ondervinden, daar gaan we niet aan ontkomen en daar moeten we ook niet de ogen voor sluiten. Het gaat erom hoe deze besluiten tot stand komen en of er na echte participatie ook een goede afweging kan plaatsvinden. Deze afweging moet gemaakt worden in de raad, op basis van het volledige verhaal. Nu gebeurt dat te weinig; besluitvorming gaat op grond van eenzijdige informatie, die bovendien erg sturend is. Het wordt tijd dat alle fracties in de raad zich meer dualistisch gaan opstellen en luisteren naar wat er speelt.

Centrumplan: De kracht van argumenten vs. propaganda

Column: Elkaar vasthouden

Algemeen Belang Algemeen Belang DENK Elburg 29-08-2022 20:20

Grote onrust geeft verdeeldheid of is het net andersom?

Hoe dan ook; Politiek Den Haag lijkt hieraan ten onder te gaan. Maar liefst 20 partijen in de Tweede Kamer en de buitengewoon langdurige coalitieonderhandelingen, gebaseerd op onderling wantrouwen dragen niet bij aan de broodnodige realiteit en vooral stabiliteit die ons land zo nodig heeft.

Onrust in de wereld, Oekraïne, Covid, stikstof crisis, energieproblemen, armoede, woning- en arbeidsmarktcrisis en ga zo maar door…. Juist nu is het belangrijk om elkaar vast te houden. Proberen samen te kijken naar wat ons bindt en minder de verschillen uit te vergroten. Juist nu lijkt het wel of de (sociale) media zich vooral vult met de laatste categorie.

Elkaar wijzen op kansen

Het is juist nu belangrijk om elkaar te wijzen op de kansen die er wél zijn. Aan de landelijke- maar ook lokale mogelijkheden die er zijn voor de minima, wat hiervoor wel mogelijk is, hoe dit wettelijk is omschreven en hoe de procedures zijn, juist voor mensen die het om welke reden dan ook niet lukt. Hoe een bijdrage voor de energiekosten in z’n werk gaat. Elkaar vinden waar dit nodig is!

Vandalisme

En natuurlijk blijft vandalisme ergernis nummer 1. Denk aan de hakenkruizen en vernielingen op de wallen van enkele weken geleden. Als Algemeen Belang willen we hier een grote rol van de BOA’s, meer cameratoezicht e.d. Toch kan dit niet alleen de oplossing zijn. Natuurlijk hebben we niet altijd optimaal invloed op onze kinderen, maar toch blijft de duidelijke structuur van het gezin een belangrijke baken. Opvoeden blijft in de eerste plaats een taak van de ouders!

Bouwen en verbinden

We zijn blij met de voorgang van het winkelcentrum op ’t Harde en hopen dat dit een mooie ontmoetingsplek gaat worden voor de inwoner. Elkaar kennen en spreken werkt op voorhand verbindend. Het initiatief in Doornspijk om een klankbordgroep in het leven te roepen, met als doen; het werken aan een mooie vernieuwde dorpskern waarbij dorpshuis De Deel centraal staat.

Bouwen en verbinden

We zijn blij met de voorgang van het winkelcentrum op ’t Harde en hopen dat dit een mooie ontmoetingsplek gaat worden voor de inwoner. Elkaar kennen en spreken werkt op voorhand verbindend. Het initiatief in Doornspijk om een klankbordgroep in het leven te roepen, met als doen; het werken aan een mooie vernieuwde dorpskern waarbij dorpshuis De Deel centraal staat.

Trots op onze gemeente

De geweldige zomer waardoor we veel gasten in onze gemeente en kernen hebben mogen ontvangen. Nu nog verder inzetten op meer verblijfstoerisme zoals kamperen bij de boer. Op een juiste wijze ons mooie buitengebied benutten voor zowel onze agrariërs als de vele bezoekers.

Een wijkcomité Oostendorp met leuke activiteiten rond de opening van het nieuwe plein. Trots op inwoners die hierin juist het verschil willen maken en dit met elkaar willen vieren.

Dit is wat we nodig hebben. Juist nu; samen zoeken naar wat verbindt.

Kerstboodschap van onze voorzitter

CDA CDA DENK Hattem 29-12-2021 14:43

Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te bestrijden* Meer dan een decennium heb ik naast pastoor Jos van Vegchel en Mies Meiberg aan de Eijerdijk in Hattem mogen wonen. De aanhef van deze kerstboodschap* was een lijfspreuk van Jos en is voor mij een verbeelding van wat de Kerstboodschap kan betekenen. De situatie in onze samenleving met honger, ongelijkheid, criminaliteit en polarisatie staat symbool voor de duisternis en is inderdaad lastig te bestrijden. Tegelijkertijd zie ik om mij heen dat er veel kaarsen aangestoken worden. Denk bijvoorbeeld aan de acties van Unicef, Kerk in Actie en Artsen zonder Grenzen. Ook Hattemse initiatieven zoals VluchtelingenContact, Op Koers, Stichting Welzijn Hattem zijn voorbeelden van ‘aangestoken kaarsen’. Zij bieden hulp bij taal, hulp bij financiële vragen en hebben aandacht voor eenzaamheid. Ook het Hospice Hattem en de recente kerstpakketten actie van De Fontein zijn voor mij prachtige voorbeelden van ‘aangestoken kaarsen’. Ook ik denk in deze tijd van het jaar na waar ik ‘een kaars heb aangestoken’. Dat is best lastig en soms confronteert het mij met de vraag of het genoeg is. Wij hebben als gezin de gewoonte om in de laatste week van het jaar kaarsen en bosjes bloemen rond te brengen naar mensen die een naaste hebben verloren of in een lastige situatie zitten. Inzet voor het CDA-Hattem, Scouting De Trijsberg, collectes lopen en de Hattemse kerken zijn ook plekken waar we een ‘kaars aansteken’. Het doet mij beseffen dat er veel mogelijkheden zijn om bij te dragen aan meer licht in de samenleving. Laten we elkaar inspireren door voorbeelden met elkaar te delen. Ik zie dat er veel mensen ‘kaarsen aansteken’ in Hattem, in Nederland en de wereld waarin we leven. Ik denk dat Jezus al deze lichtjes waardeert en denkt ‘….. er zijn veel mensen die Mijn Licht van Kerst laten schijnen en doorgeven’. Ik hoop dat u, jullie en ikzelf weer veel lichtjes mogen aansteken in 2022. Ik wens iedereen een gezegend kerstfeest. Henberto Remmerts, voorzitter van een CDA-Hattem dat ook een licht wil zijn voor onze naasten.

Rotterdam Pride 2021

SP SP DENK Rotterdam 01-10-2021 09:44

Lees het opiniestuk geschreven door Mel Marcik over de Rotterdam Pride.

Van 17 tot en met 26 september was er weer de Rotterdam Pride. Het jaarlijks terugkerende evenement bestaat sinds 2014 en is sindsdien gegroeid in duur en grootte. Naast een Pride March zijn er diverse activiteiten en feesten in de stad georganiseerd. Denk hier aan lezingen, workshops en discussieavonden. Maar natuurlijk ook drag shows, fashion shows en films. In dit artikel wil ik het vraagstuk van LHBTI rechten vanuit een socialistisch perspectief beschouwen. Hiermee wil ik zowel mensen meer leren over dit onderwerp als iedereen iiets meegeven over de gehouden Pride March.

Is dat nou nodig?

We leven in Nederland en vinden onszelf maar wat tolerant. Alles mag en alles kan. Nederland was ook het eerste land dat het homohuwelijk legaliseerde. Zijn evenementen zoals Pride dus nog wel nodig anno 2021?

Het antwoord is Ja! met hoofdletter en een uitroepteken. Sinds het homohuwelijk in 2001 is er weinig verbeterd als het gaat om de zogenaamde gayrights. Zo werd pas op 1 juli 2014 verplichte sterilisatie afgeschaft als je jouw gender legaal wilde veranderen. Er wordt nu nog steeds gestreden om compensatie voor deze onredelijk eis. Sinds deze maand mogen homo- en biseksuele mannen ook eindelijk bloed doneren - mits zij een monogame relatie hebben. Vroeger was dit alleen mogelijk als ze aan konden tonen 4 maanden geen seks te hebben gehad. Deze onzinnige eisen waren in landen zoals Spanje (sinds 2005) en Italië (2001) al lang niet meer nodig.

Wat opvalt in Rotterdam is het relatieve lage aantal huwelijken tussen hetzelfde geslacht. Dat staat op 17,8 per duizend gehuwde inwoners tegenover 21,6 in Enschede, 22,3 in Utrecht, 35,3 in Nijmegen en 45,2 in Amsterdam. Een reden is hier niet voor gevonden. Met de acceptatie lijkt het mee te vallen. Volgens de omnibusenquêtes die de gemeente Rotterdam houdt, heeft 86% geen problemen met LHBTI-ers. Opvallend is echter wel dat het aantal discriminatiemeldingen steeds stijgen. Deze zijn voornamelijk gericht naar mensen die ‘zichtbaar anders’ zijn. Veel LHBTI-ers lopen ook niet hand in hand met hun partner over straat. Ook zullen zij niet zo gauw publiekelijk affectie tonen of flirten. Alles om maar niet op te vallen en ‘gedoe’ te voorkomen. En dat is absurd natuurlijk. Veel incidenten, denk aan spugen, uitschelden en slaan, worden nog steeds niet gemeld. Vaak omdat men het gevoel heeft dat het toch niets uitmaakt.

Activisme

Tijdens de Rotterdam Pride van 2017 ontstond er onrust tijdens de Pride Walk. Het rechtse ‘Dutch Gayservatives’ (tegenwoordig ‘Roze Leeuw’) raakte slaags met het linkse ‘We Reclaim Our Pride’. De ‘Roze Leeuw’ wijdt de homohaat onder andere aan het toenemend aantal immigranten. ‘We Reclaim Our Pride’ demonstreerde ook tegen de commercialisering van Rotterdam Pride. Over dat laatste valt wat te zeggen, zoals dat ook te zeggen is over de UnmuteUs beweging die momenteel hetzelfde verwijt krijgt in de (sociale) media. Het doel heiligt de middelen, maar hoever mag je daarin gaan? Wanneer druisen je idealen in tegen de middelen? Het kapitalisme is een taal die de meeste mensen wel begrijpen. Om hier gebruik (of misbruik) van te maken om je punt te kunnen maken is misschien smerig. Maar naar mijn mening heiligt het doel wel degelijk de middelen. Als activisten kunnen we best gebruik maken van kapitalistische middelen als commercie en social media om ons punt te maken.

Demonstraties voor LHBTI rechten zijn niet nieuw. Wat we zien is dat de regenboogvlag en ook de transvlag steeds vaker te zien zijn bij andere demonstraties. Dit laat inclusiviteit zien maar roept ook weerstand op. Zo werd er bij de eerste UnmuteUs demonstratie in Rotterdam een regenboogvlag van een demonstrant afgepakt door een buitenstaander en in brand gestoken. Dit gebeurt niet alleen bij demonstraties. Een Amsterdamse studentflat moest onlangs ontruimt worden omdat er regenboogvlaggen die in de gang hingen in de brand werden gestoken.

Tijdens het EK-voetbal schaarden zich voetbalfans, sponsoren en verschillende steden in Europa achter de LHBTI-gemeenschap in Hongarije. Daar was een wet aangenomen die ‘de promotie van homo- en transseksualiteit’ gericht aan mensen onder de 18 verbood. In werkelijkheid was dit een manier om de vrijheden van LHBTI-ers in Hongarije verder te beperken, zoals ook in Polen en Rusland gebeurd. Regenboogvlaggen waren prominent aanwezig in de verschillende stadions en veel steden verlichten markante gebouwen in de stad, zoals de Erasmusbrug. De UEFA verbood echter dat het Allianz Stadion in München in regenboogkleuren verlicht zou worden tijdens de wedstrijd Duitsland - Hongarije. Dit stuitte op veel verontwaardiging en protesten in Europa. Ook Nederlandse supporters, die naar Hongarije waren gekomen voor een wedstrijd van Oranje, hadden daarom regenboogvlaggen meegenomen. Er waren meldingen dat deze vlaggen door de politie in Hongarije waren afgepakt. Aanvoerder Wijnaldum droeg tijdens die wedstrijd een speciale aanvoerdersband.

Feyenoord

Dit is echter eerder uitzondering dan regel in de voetbalwereld. Er zijn voetbalclubs die zich openlijk en actief hardmaken voor LHBTI rechten, zoals het linkse St. Pauli uit Hamburg en de activistische Portland Timbers, die uitkomen op het hoogste niveau in Amerika. Zij zijn echte zonderlingen. In Nederland is het bitter slecht gesteld wat betreft LHBTI acceptatie binnen de velden en ver daarbuiten. Statistisch gezien moeten er homoseksuele voetballers rondlopen, ook in de Eredivisie. Het zijn vooral de vrouwen die ervoor uitkomen en waar het wordt geaccepteerd. Bij de mannen rust er nog een groot taboe op. Twee maal per jaar een regenboogaanvoerdersband, hoe sympathiek ook, gaat hier geen verandering in brengen. Er heerst een macho cultuur die maar moeilijk te doorbreken is.

In Rotterdam is dit pijnlijk zichtbaar. Een maand geleden richtte de Rotterdamse sportschoolhouder Paul van Dorst de supportersvereniging De Roze Kameraden op. Hij ergerde zich er onder andere aan dat Feyenoord geen regenboogvlaggen aan het Maasgebouw hangt tijdens Pride. Ook de hatelijke spreekkoren richting de scheidsrechter (‘tyfushomo’) voelden niet prettig. Hij haalde de landelijke pers hiermee en kreeg veel steun. Hatelijke berichten ontving hij ook maar de positieve geluiden overstemden. Totdat zijn sportschool werd aangevallen, beklad met homofobe leuzen en doodsbedreigingen. Ook werd er een explosief geplaatst bij zijn pand. Deze actie werd geclaimd door de RKJ (Rotterdam Jongeren Kern), een supportersgroep die onderdeel is van de harde kern van Feyenoord. Een paar weken later is het pand van de COC Rotterdam beklad met homofobe teksten, opnieuw ondertekend door RKJ. “Zo heb je niet veel meer reden nodig om aan te tonen dat onze supportersvereniging nodig is.” reageerde van Dorst al eerder tegen Rijnmond.

De club heeft zich, na veel kritiek, gemeld bij van Dorst en zegt in gesprek te willen blijven. Tot een keiharde veroordeling kwam het niet. Verschillende LHBTI organisaties hebben na de bekladding van het COC pand een brandbrief gestuurd naar Feyenoord waar ze de club, maar ook de KNVB en de gemeente Rotterdam uitnodigen zich fel uit te spreken tegen het anti-homogeweld.

De actualiteit

Ook buiten de voetbalwereld wordt steeds zichtbaarder dat het met de acceptatie en solidariteit toch nog best tegenvalt. Toen Frédérique in elkaar was geslagen nadat die weigerde antwoord te geven op de vraag of ie een jongen of een meisje was, reageerde Nederland massaal. Dit kon niet! Onacceptabel! Iedereen moet kunnen zijn wie ze zijn, ook als dit buiten het binaire systeem valt. Toch werd ook hier zichtbaar dat veel mensen niet alleen onbekend zijn met non-binair, ook was het begrip soms ver te zoeken. Mensen zijn vaak bang voor het onbekende en hoewel non-binair niet iets nieuws is, het is pas sinds kort een begrip aan het worden. Voornaamwoorden als hen/hun en die/diens worden als onnatuurlijk en gek bestempeld. En voor wie het wel wil gebruiken, is het vaak nog onwennig. Dit laatste is OK. Er komt ook steeds meer aandacht in de media voor de non-binairs.

Ook de transzorg is momenteel een hot item. Het gebrek aan die zorg beter gezegd. De wachtlijsten voor transgenderzorg (de zorg voor mensen die de transitie willen maken van het lichaam waarin ze geboren zijn naar het lichaam waarin ze thuis horen) waren voor Covid-19 al lang met ruim twee jaar. De wachttijd is alleen maar toegenomen en veel wachtende hebben uit nood andere wegen bewandeld, die niet altijd de beste zijn. Er zijn ook te weinig plekken waar deze zorg geboden kan worden, in Rotterdam is geen instelling die lichamelijke zorg dan wel geestelijke zorg biedt. Deze is er tot begin deze maand wel geweest. Stepwork, die geestelijke zorg aanbood aan transgenders in voorbereiding op hun transitie, is in opspraak gekomen (ongekwalificeerd advies en zware werkdruk als voorbeelden van de misstanden) en is begin deze maand failliet verklaard. Transgenders in het hele land en hun bondgenoten zijn in opstand gekomen en demonstreren voor betere zorg en acceptatie. Iets wat je in een land als Nederland eigenlijk wel mag verwachten.

Wereldwijd gezien doet Nederland het natuurlijk niet zo slecht. Er zijn zat landen waar nog steeds de doodstraf staat op homoseksuele handelingen of waar mensen vermoord worden om hun geaardheid en genderidentiteit We moeten er voor waken dat wij niet afglijden naar zulk niveau, zoals we bijvoorbeeld in Polen zien. In Amerika zijn al tientallen transgenders, de meesten gekleurd, vermoord dit jaar. In Nederland vindt men alles best, zolang ze er zelf maar niet mee worden geconfronteerd. Het is daarom belangrijk te benadrukken dat Pride geen feest is, maar een riot. De strijd om gelijk behandeld te worden. Om niet langer te worden gediscrimineerd en beledigd. Om te kunnen zijn wie ze zijn, net als alle hetero’s op de wereld. Deze strijd zal doorgaan net zolang totdat Pride wel een volksfeest wordt. Het feest van solidariteit en verbroedering. Een feest voor ons allemaal.

Geschreven door: Mel Marcik.

Voor deze tekst is gebruik gemaakt van volgende artikelen:

https://www.rijnmond.nl/nieuws/1369246/LHBTI-er-in-Rotterdam-Je-mag-het-wel-zijn-maar-je-mag-het-niet-zien

https://www.rijnmond.nl/nieuws/1367977/Sportschool-van-oprichter-Roze-Kameraden-volgekalkt-met-homofobe-teksten

https://www.rijnmond.nl/nieuws/1365576/Paul-is-oprichter-van-de-Roze-Kameraden-de-eerste-LHBTI-supportersvereniging-van-Feyenoord-Het-is-nodig

https://nl.wikipedia.org/wiki/Rotterdam_Pride

https://www.vice.com/nl/article/epnkp7/waarom-worden-mensen-kwaad-over-gender

https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen/grote-ggz-aanbieder-transgenderzorg-onder-vuur-waar-ging-het-mis-bij-stepwork

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5253797/lhbti-coc-antihomogeweld-feyenoord

https://rotterdam-pride.com/events/

Rotterdam Pride 2021

SP SP DENK Brielle 01-10-2021 09:44

Lees het opiniestuk geschreven door Mel Marcik over de Rotterdam Pride.

Van 17 tot en met 26 september was er weer de Rotterdam Pride. Het jaarlijks terugkerende evenement bestaat sinds 2014 en is sindsdien gegroeid in duur en grootte. Naast een Pride March zijn er diverse activiteiten en feesten in de stad georganiseerd. Denk hier aan lezingen, workshops en discussieavonden. Maar natuurlijk ook drag shows, fashion shows en films. In dit artikel wil ik het vraagstuk van LHBTI rechten vanuit een socialistisch perspectief beschouwen. Hiermee wil ik zowel mensen meer leren over dit onderwerp als iedereen iiets meegeven over de gehouden Pride March.

Is dat nou nodig?

We leven in Nederland en vinden onszelf maar wat tolerant. Alles mag en alles kan. Nederland was ook het eerste land dat het homohuwelijk legaliseerde. Zijn evenementen zoals Pride dus nog wel nodig anno 2021?

Het antwoord is Ja! met hoofdletter en een uitroepteken. Sinds het homohuwelijk in 2001 is er weinig verbeterd als het gaat om de zogenaamde gayrights. Zo werd pas op 1 juli 2014 verplichte sterilisatie afgeschaft als je jouw gender legaal wilde veranderen. Er wordt nu nog steeds gestreden om compensatie voor deze onredelijk eis. Sinds deze maand mogen homo- en biseksuele mannen ook eindelijk bloed doneren - mits zij een monogame relatie hebben. Vroeger was dit alleen mogelijk als ze aan konden tonen 4 maanden geen seks te hebben gehad. Deze onzinnige eisen waren in landen zoals Spanje (sinds 2005) en Italië (2001) al lang niet meer nodig.

Wat opvalt in Rotterdam is het relatieve lage aantal huwelijken tussen hetzelfde geslacht. Dat staat op 17,8 per duizend gehuwde inwoners tegenover 21,6 in Enschede, 22,3 in Utrecht, 35,3 in Nijmegen en 45,2 in Amsterdam. Een reden is hier niet voor gevonden. Met de acceptatie lijkt het mee te vallen. Volgens de omnibusenquêtes die de gemeente Rotterdam houdt, heeft 86% geen problemen met LHBTI-ers. Opvallend is echter wel dat het aantal discriminatiemeldingen steeds stijgen. Deze zijn voornamelijk gericht naar mensen die ‘zichtbaar anders’ zijn. Veel LHBTI-ers lopen ook niet hand in hand met hun partner over straat. Ook zullen zij niet zo gauw publiekelijk affectie tonen of flirten. Alles om maar niet op te vallen en ‘gedoe’ te voorkomen. En dat is absurd natuurlijk. Veel incidenten, denk aan spugen, uitschelden en slaan, worden nog steeds niet gemeld. Vaak omdat men het gevoel heeft dat het toch niets uitmaakt.

Activisme

Tijdens de Rotterdam Pride van 2017 ontstond er onrust tijdens de Pride Walk. Het rechtse ‘Dutch Gayservatives’ (tegenwoordig ‘Roze Leeuw’) raakte slaags met het linkse ‘We Reclaim Our Pride’. De ‘Roze Leeuw’ wijdt de homohaat onder andere aan het toenemend aantal immigranten. ‘We Reclaim Our Pride’ demonstreerde ook tegen de commercialisering van Rotterdam Pride. Over dat laatste valt wat te zeggen, zoals dat ook te zeggen is over de UnmuteUs beweging die momenteel hetzelfde verwijt krijgt in de (sociale) media. Het doel heiligt de middelen, maar hoever mag je daarin gaan? Wanneer druisen je idealen in tegen de middelen? Het kapitalisme is een taal die de meeste mensen wel begrijpen. Om hier gebruik (of misbruik) van te maken om je punt te kunnen maken is misschien smerig. Maar naar mijn mening heiligt het doel wel degelijk de middelen. Als activisten kunnen we best gebruik maken van kapitalistische middelen als commercie en social media om ons punt te maken.

Demonstraties voor LHBTI rechten zijn niet nieuw. Wat we zien is dat de regenboogvlag en ook de transvlag steeds vaker te zien zijn bij andere demonstraties. Dit laat inclusiviteit zien maar roept ook weerstand op. Zo werd er bij de eerste UnmuteUs demonstratie in Rotterdam een regenboogvlag van een demonstrant afgepakt door een buitenstaander en in brand gestoken. Dit gebeurt niet alleen bij demonstraties. Een Amsterdamse studentflat moest onlangs ontruimt worden omdat er regenboogvlaggen die in de gang hingen in de brand werden gestoken.

Tijdens het EK-voetbal schaarden zich voetbalfans, sponsoren en verschillende steden in Europa achter de LHBTI-gemeenschap in Hongarije. Daar was een wet aangenomen die ‘de promotie van homo- en transseksualiteit’ gericht aan mensen onder de 18 verbood. In werkelijkheid was dit een manier om de vrijheden van LHBTI-ers in Hongarije verder te beperken, zoals ook in Polen en Rusland gebeurd. Regenboogvlaggen waren prominent aanwezig in de verschillende stadions en veel steden verlichten markante gebouwen in de stad, zoals de Erasmusbrug. De UEFA verbood echter dat het Allianz Stadion in München in regenboogkleuren verlicht zou worden tijdens de wedstrijd Duitsland - Hongarije. Dit stuitte op veel verontwaardiging en protesten in Europa. Ook Nederlandse supporters, die naar Hongarije waren gekomen voor een wedstrijd van Oranje, hadden daarom regenboogvlaggen meegenomen. Er waren meldingen dat deze vlaggen door de politie in Hongarije waren afgepakt. Aanvoerder Wijnaldum droeg tijdens die wedstrijd een speciale aanvoerdersband.

Feyenoord

Dit is echter eerder uitzondering dan regel in de voetbalwereld. Er zijn voetbalclubs die zich openlijk en actief hardmaken voor LHBTI rechten, zoals het linkse St. Pauli uit Hamburg en de activistische Portland Timbers, die uitkomen op het hoogste niveau in Amerika. Zij zijn echte zonderlingen. In Nederland is het bitter slecht gesteld wat betreft LHBTI acceptatie binnen de velden en ver daarbuiten. Statistisch gezien moeten er homoseksuele voetballers rondlopen, ook in de Eredivisie. Het zijn vooral de vrouwen die ervoor uitkomen en waar het wordt geaccepteerd. Bij de mannen rust er nog een groot taboe op. Twee maal per jaar een regenboogaanvoerdersband, hoe sympathiek ook, gaat hier geen verandering in brengen. Er heerst een macho cultuur die maar moeilijk te doorbreken is.

In Rotterdam is dit pijnlijk zichtbaar. Een maand geleden richtte de Rotterdamse sportschoolhouder Paul van Dorst de supportersvereniging De Roze Kameraden op. Hij ergerde zich er onder andere aan dat Feyenoord geen regenboogvlaggen aan het Maasgebouw hangt tijdens Pride. Ook de hatelijke spreekkoren richting de scheidsrechter (‘tyfushomo’) voelden niet prettig. Hij haalde de landelijke pers hiermee en kreeg veel steun. Hatelijke berichten ontving hij ook maar de positieve geluiden overstemden. Totdat zijn sportschool werd aangevallen, beklad met homofobe leuzen en doodsbedreigingen. Ook werd er een explosief geplaatst bij zijn pand. Deze actie werd geclaimd door de RKJ (Rotterdam Jongeren Kern), een supportersgroep die onderdeel is van de harde kern van Feyenoord. Een paar weken later is het pand van de COC Rotterdam beklad met homofobe teksten, opnieuw ondertekend door RKJ. “Zo heb je niet veel meer reden nodig om aan te tonen dat onze supportersvereniging nodig is.” reageerde van Dorst al eerder tegen Rijnmond.

De club heeft zich, na veel kritiek, gemeld bij van Dorst en zegt in gesprek te willen blijven. Tot een keiharde veroordeling kwam het niet. Verschillende LHBTI organisaties hebben na de bekladding van het COC pand een brandbrief gestuurd naar Feyenoord waar ze de club, maar ook de KNVB en de gemeente Rotterdam uitnodigen zich fel uit te spreken tegen het anti-homogeweld.

De actualiteit

Ook buiten de voetbalwereld wordt steeds zichtbaarder dat het met de acceptatie en solidariteit toch nog best tegenvalt. Toen Frédérique in elkaar was geslagen nadat die weigerde antwoord te geven op de vraag of ie een jongen of een meisje was, reageerde Nederland massaal. Dit kon niet! Onacceptabel! Iedereen moet kunnen zijn wie ze zijn, ook als dit buiten het binaire systeem valt. Toch werd ook hier zichtbaar dat veel mensen niet alleen onbekend zijn met non-binair, ook was het begrip soms ver te zoeken. Mensen zijn vaak bang voor het onbekende en hoewel non-binair niet iets nieuws is, het is pas sinds kort een begrip aan het worden. Voornaamwoorden als hen/hun en die/diens worden als onnatuurlijk en gek bestempeld. En voor wie het wel wil gebruiken, is het vaak nog onwennig. Dit laatste is OK. Er komt ook steeds meer aandacht in de media voor de non-binairs.

Ook de transzorg is momenteel een hot item. Het gebrek aan die zorg beter gezegd. De wachtlijsten voor transgenderzorg (de zorg voor mensen die de transitie willen maken van het lichaam waarin ze geboren zijn naar het lichaam waarin ze thuis horen) waren voor Covid-19 al lang met ruim twee jaar. De wachttijd is alleen maar toegenomen en veel wachtende hebben uit nood andere wegen bewandeld, die niet altijd de beste zijn. Er zijn ook te weinig plekken waar deze zorg geboden kan worden, in Rotterdam is geen instelling die lichamelijke zorg dan wel geestelijke zorg biedt. Deze is er tot begin deze maand wel geweest. Stepwork, die geestelijke zorg aanbood aan transgenders in voorbereiding op hun transitie, is in opspraak gekomen (ongekwalificeerd advies en zware werkdruk als voorbeelden van de misstanden) en is begin deze maand failliet verklaard. Transgenders in het hele land en hun bondgenoten zijn in opstand gekomen en demonstreren voor betere zorg en acceptatie. Iets wat je in een land als Nederland eigenlijk wel mag verwachten.

Wereldwijd gezien doet Nederland het natuurlijk niet zo slecht. Er zijn zat landen waar nog steeds de doodstraf staat op homoseksuele handelingen of waar mensen vermoord worden om hun geaardheid en genderidentiteit We moeten er voor waken dat wij niet afglijden naar zulk niveau, zoals we bijvoorbeeld in Polen zien. In Amerika zijn al tientallen transgenders, de meesten gekleurd, vermoord dit jaar. In Nederland vindt men alles best, zolang ze er zelf maar niet mee worden geconfronteerd. Het is daarom belangrijk te benadrukken dat Pride geen feest is, maar een riot. De strijd om gelijk behandeld te worden. Om niet langer te worden gediscrimineerd en beledigd. Om te kunnen zijn wie ze zijn, net als alle hetero’s op de wereld. Deze strijd zal doorgaan net zolang totdat Pride wel een volksfeest wordt. Het feest van solidariteit en verbroedering. Een feest voor ons allemaal.

Geschreven door: Mel Marcik.

Voor deze tekst is gebruik gemaakt van volgende artikelen:

https://www.rijnmond.nl/nieuws/1369246/LHBTI-er-in-Rotterdam-Je-mag-het-wel-zijn-maar-je-mag-het-niet-zien

https://www.rijnmond.nl/nieuws/1367977/Sportschool-van-oprichter-Roze-Kameraden-volgekalkt-met-homofobe-teksten

https://www.rijnmond.nl/nieuws/1365576/Paul-is-oprichter-van-de-Roze-Kameraden-de-eerste-LHBTI-supportersvereniging-van-Feyenoord-Het-is-nodig

https://nl.wikipedia.org/wiki/Rotterdam_Pride

https://www.vice.com/nl/article/epnkp7/waarom-worden-mensen-kwaad-over-gender

https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen/grote-ggz-aanbieder-transgenderzorg-onder-vuur-waar-ging-het-mis-bij-stepwork

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5253797/lhbti-coc-antihomogeweld-feyenoord

https://rotterdam-pride.com/events/

Stage bij de Hans van Mierlo Stichting

D66 D66 DENK Nederland 08-06-2021 08:19

Als stagiair help je onze wetenschappelijk medewerkers bij projecten over bijvoorbeeld sociale zekerheid, digitalisering of Europa. Dit kan gaan om het zoeken van literatuur, het opzoeken van bepaalde verdragen of wetteksten, of het inventariseren van een leeslijst. Ook kan je gevraagd worden kleine of grote stukken te schrijven onder begeleiding van één van onze medewerkers.

Marketingcommunicatie

Onze publicaties en evenementen gaan pas leven als ze de mensen bereiken voor wie deze interessant zijn. Daarom denken we non-stop na over manieren om politiek-wetenschappelijk onderzoek op nieuwe wijzen te verspreiden. Als stagiair help je hierbij.

Overige taken

Tot slot zijn er organisatorische taken waarvoor je verantwoordelijk bent. Denk hierbij aan het zoveel mogelijk zelfstandig onderhouden van onze algemene e-mailbox en het coördineren van de aanvragen die wij krijgen voor het geven van trainingen. Daarnaast verwachten we dat je meehelpt bij D66-congressen en andere evenementen. Dit betekent dat je af en toe ook in het weekend of de avonduren werkt.

Zet rioolwater in voor volksgezondheid en milieu!

CDA CDA DENK Gilze en Rijen 14-02-2021 13:53

Alwijn ten Cate is onze man in het waterschap. Hij vertelt in dit artikel over het testen van het rioolwater op corona. Dat vind hij zo’n slimme inzet van ons afvalwater, dat hij mogelijkheden ziet voor de toekomst. Zo kan je rioolwater ook op andere zaken testen. Denk aan indicaties voor veel voorkomende ziektes als obesitas, diabetes en bepaalde vormen van kanker, maar ook aan sporen van medicijn- en drugsgebruik, microplastics en bestrijdingsmiddelen. Zogenaamde Big Brown Data, denkt Alwijn, is een goede maatschappelijke graadmeter. RIOOLWATER TESTEN OP CORONA Het Waterschap Brabantse Delta gaat binnenkort dagelijks monsters van het rioolwater nemen in de strijd tegen corona. Nu gebeurt dat nog wekelijks. Dat gaat het doen bij alle waterzuiveringsinstallaties, zo ook die in Rijen. Deze monsters gaan naar het laboratorium van het RIVM. Die kijken dan hoeveel virusdeeltjes er inzitten. Neemt het aantal virusdeeltjes toe, dan is dat een indicatie dat er in de buurt van zo’n installatie een corona-uitbraak is. Bij een piek in de besmettingen zou je er op die manier achter kunnen komen of er in een gemeente een bron zit. Deze informatie wordt in het coronadashboard van de Rijksoverheid opgenomen en wekelijks geactualiseerd. RIOOLWATER ALS MAATSCHAPPELIJKE GRAADMETER Zoals rioolwater ons dingen leert over corona, zo kan het ons ook leren over heel veel andere zaken. Laten we in Gilze-Rijen ook meer leren van het rioolwater. Er zijn op dit moment al gesprekken met waterschappen en ministeries om ook voor andere zaken monsters te nemen. Uit rioolwater kunnen we informatie halen over veel voorkomende ziektes. Zo kunnen we een beter beeld krijgen van bijvoorbeeld obesitas, diabetes, bepaalde vormen van kanker en medicijn- en drugsgebruik. Behalve een graadmeter voor de volksgezondheid is rioolwater ook een belangrijke indicator voor het milieu. We vinden er microplastics in terug en ook bestrijdingsmiddelen. Zo zien we hoe gezond mensen zijn en hoe gezond ons milieu is. Beleidsmakers bijvoorbeeld van de gemeente Gilze en Rijen kunnen die informatie goed gebruiken. Want wie weet waar mensen of het milieu in een bepaald gebied nood aan hebben, die kan het beleid daarop aanpassen en meten of die aanpassingen ook daadwerkelijk effect hebben! Alwijn ten Cate, Commissielid ruimte en algemeen bestuurder Waterschap Brabantse Delta

Farid Azarkan voorgedragen als lijsttrekker DENK

DENK DENK Nederland 08-09-2020 12:45

Farid Azarkan is vandaag door het bestuur van DENK voorgedragen als lijsttrekker van DENK voor de Tweede Kamerverkiezingen van 17 maart 2021. Farid Azarkan is de enige kandidaat voor het DENK-lijsttrekkerschap. Er hebben zich geen andere kandidaten gemeld.

Tijdens de algemene ledenvergadering van 26 september zal het lijsttrekkerschap van Azarkan door de leden worden bekrachtigd.

Metin Çelik, voorzitter DENK:

“Wij zijn verheugd dat we Farid Azarkan kunnen voordragen als lijsttrekker. Met Azarkan hebben we een fantastische aanvoerder van onze partij. Hij is een scherp debater, een voorvechter voor gelijke kansen en een ervaren politicus die de waarden van DENK overtuigend uitdraagt. Ik ben er dan ook van overtuigd dat we met Azarkan onze beweging naar nieuwe successen zullen leiden.”

Farid Azarkan:

“Ik accepteer met trots, verantwoordelijkheidsgevoel en plichtsbesef de voordracht voor het lijsttrekkerschap. Ik ben enorm vereerd en zeer gemotiveerd om samen met alle DENK’ers te bouwen aan de nieuwe fase van onze beweging. We moeten voorkomen dat de coronacrisis leidt tot nog meer ongelijkheid, discriminatie en armoede. Ik zal onophoudelijk strijden voor gelijke kansen voor alle Nederlanders en tegen extreemrechtse polarisatie waardoor groepen Nederlanders in de verdrukking komen. Zeker in deze tijd waarin xenofobie en rechtsextremisme een gevaar vormen voor ons Nederland.”

Opvallende zaken: - Er is niet meer ...

DENK DENK Utrecht 17-02-2019 09:29

Opvallende zaken: - Er is niet meer overlast in het maatregelgebied dan in de andere gebieden van straatweg. - De Burgemeester rekent overlastklachten van andere gebieden op de Amsterdamsestraatweg toe aan de gedupeerde ondernemers. - In de binnenstad zijn er cafés die per café veel meer overlast veroorzaken dan alle gedupeerde ondernemers van de Amsterdamsestraatweg bij elkaar. - De Burgemeester geeft aan deze maatregel niet toe te passen in de binnenstad, omdat het daar gaat om een groter gebied. - De Burgemeester geeft niet aan waarom hij hier geen maatwerk toepast, wat een veel minder vergaande maatregel is, makkelijker toepasbaar en waarbij je de juiste ondernemers straft. Namelijk de ondernemer waarvan je overlast ervaart. - Dit maatwerk past de Burgemeester namelijk wel toe bij andere ondernemers op de Amsterdamsestraatweg, die buiten het maatregelgebied vallen Kortom. Vind ervan wat je ervan wilt vinden. Het is in ieder geval disproportioneel en zeer willekeurig. *** Filmpje volgt *** Stem op 20 maart 2019 op #DENK #IkstemDENK

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.