Poliflw

Door Nico Drost op 12 juli 2019 om 11:59

Belang van kind moet voorop staan bij ouderschap en gezin

Het is mooi om kinderen te mogen krijgen. Om zoons en dochters te hebben, broers en zussen. Idealiter is een gezin een plek waar je je thuis voelt. Veel mensen hebben de wens om een gezin te bouwen, om kinderen te krijgen. Dat is iets moois. Maar tegelijkertijd niet iets vanzelfsprekends. De biologische werkelijkheid van een kind dat wordt geboren uit één vader en één moeder, is een mooi ideaal. We erkennen ook dat er veel vragen ontstaan wanneer dit niet haalbaar is.

Voor de ChristenUnie staat het belang van het kind altijd voorop. Het is daarin goed als de juridische werkelijkheid zoveel mogelijk aansluit op het biologische ouderschap, behalve als dat evident niet in het belang van het kind is. Bijvoorbeeld als ouders niet in staat zijn voor hun kind te zorgen. Zo bekijkt de ChristenUnie de voorstellen van dit kabinet in reactie op de ‘Staatscommissie Herijking Ouderschap’.

We zijn positief over een register ontstaansgeschiedenis, waarmee kinderen hun genetische afkomst kunnen terugvinden. Dat is een belangrijk recht waar het belang van het kind zonder meer bij gediend is.

De ChristenUnie ziet ook voordelen in het verder uitwerken van de voorstellen rond deelgezag. Dit kan een oplossing bieden voor praktische problemen waar samengestelde gezinnen met bijvoorbeeld een stiefvader of -moeder, of pleegouders tegenaan kunnen lopen. Helderheid over rollen en verantwoordelijkheden is hier in het belang van het kind.

Biologisch ouderschap als uitgangspunt

De ChristenUnie-fractie is ronduit kritisch op de voorstellen die het kabinet doet rond draagmoederschap. Het is in onze ogen goed als de juridische werkelijkheid zoveel als mogelijk aansluit bij de biologische realiteit en alleen daarvan afwijkt als dit in het belang van het kind is, bijvoorbeeld als biologische ouders niet voor het kind kunnen zorgen. Deze uitzondering kan niet de regel opheffen. Door te kiezen voor een wettelijke regeling voor draagmoederschap verschuift de norm van het biologische ouderschap naar wat ‘intentioneel ouderschap’ wordt genoemd. De wens van de ouders wordt doorslaggevender en het belang van het kind lijkt daaraan ondergeschikt en dat is problematisch.

De ChristenUnie zou het goed vinden als er onderzoek wordt gedaan naar de langetermijneffecten op kinderen die geboren worden uit een draagmoeder. Op dit moment is onvoldoende duidelijk wat de effecten zijn op het gebied van psychosociale ontwikkeling zoals bijvoorbeeld hechting en de identiteit van een kind. De ChristenUnie heeft hier serieuze vragen over.

Het is een goede zaak dat het kabinet geen regeling voor meerouderschap uitwerkt. Dat is een meer realistische benadering dan de positieve reactie van het vorige kabinet op het rapport van de commissie. Naast de bovengenoemde bezwaren tegen het deels loslaten van biologisch ouderschap blijkt uit diverse onderzoeken dat er grote juridische en praktische bezwaren zijn tegen een dergelijke regeling.

Rond de behandeling van het aangekondigde kabinetsvoorstel over draagmoederschap zal de Tweede Kamerfractie van de ChristenUnie onze kritiek inbrengen en blijven pleiten voor het belang van het kind.

De bewoners van de Bevelandse- en Vlielandsestraat zijn nooit tegenstander geweest van de ORAC’s, wel van het feit dat hierdoor onnodig veel parkeerplaatsen verdwijnen, terwijl de parkeerdruk in Duindorp al zo hoog is. De bewoners kwamen zelf met alternatieve locaties voor een aantal containers, maar de plannen van de gemeente bleven ongewijzigd. Terwijl de gemeente Den Haag soms best genegen is te luisteren naar alternatieven van bewoners, druipt bij deze Duindorpse straten de onwil ervan af. Schriftelijke vragen van de ChristenUnie/SGP werden afwerend beantwoord. En de argumentatie was werkelijk flinterdun. Pieter Grinwis: “Het is heel makkelijk om tegen bewoners te zeggen waarom iets niet kan. Mijn oproep: kijk naar wat er wel kan.”

Ondertussen is de gemeente overgegaan op het plaatsen van de ORAC’s, terwijl de bewoners zich ook nog eens ernstige zorgen maken over gasleidingen, die op een halve meter van een van de containers zouden liggen. Net als in de Koppelstokstraat op Scheveningen, zijn ze doodsbang voor ongevallen zoals vijf jaar geleden in de Hortensiastraat, of begin dit jaar in de Jan van der Heijdenstraat. Pieter Grinwis: “Omdat wethouder Van Tongeren verantwoordelijk is voor het plaatsen van ondergrondse containers en wethouder Van Asten voor parkeren, komen de bewoners van de Vlielandse- en Bevelandsestraat met hun klachten terecht in de Bermudadriehoek tussen deze wethouders en hun ambtenaren. Dat is onacceptabel. Onze oproep aan de wethouders is deze week dan ook: stuur de bewoners van de Bevelandse- en Vlielandsestraat niet langer van het kastje naar de muur, maar ga in gesprek en los de problemen met elkaar op.” ​

Ons initiatiefvoorstel staatlozen is unaniem door alle partijen in de Amsterdamse gemeenteraad aangenomen!🙏🏽❤️

Kompass. Mensenrechten Dichtbij

43.000 mensen in Nederland staan geregistreerd als nationaliteit onbekend. 6500 in Nederland geboren. Ben jij of ken jij zo iemand laat het ons dan weten hieronder of via rene@kompass.ngo. De 10 grootste gemeenten gaan nu met een oplossing aan de slag en we kunnen meepraten over een oplossing. (Update: Zojuist heeft de gemeenteraad van Amsterdam unaniem een initiatiefvoorstel van Don Ceder van de ChristenUnie aangenomen. En het is voor een groot deel te danken aan zijn lef dat het balletje is gaan rollen in Nederland op politiek niveau.) Wij kennen alleen de verhalen en adviezen van het topje van de ijsberg. We willen daarom graag jullie verhalen en adviezen horen. # Askv Steunpunt Vluchtelingen

Raad Hattem maakt adoptie rotondes mogelijk De gemeenteraad van Hattem maakt het sinds maandagavond mogelijk om een rotonde in Hattem te adopteren. Op initiatief van de ChristenUnie en met steun van alle andere partijen stemde de raad voor een motie om dat mogelijk te maken. Wethouder Carla Broekhuis ‘omarmde’ het voorstel. In veel plaatsen is het inmiddels al een vertrouwd gezicht: een keurig verzorgde rotonde voorzien van de naam van het bedrijf dat het onderhoud sponsort. De ChristenUnie wil dit ook mogelijk maken in Hattem. Het geeft bedrijven (HAVO !) een kans om positief onder de aandacht van het publiek te komen, het kan de kosten voor onderhoud drukken en er kan meteen worden nagedacht over een beplanting die bijdraagt aan de verkeersveiligheid. Wethouder Carla Broekhuis ‘omarmde’ de raadsbreed gesteunde motie, mede omdat dit idee ook al speelt bij een aantal ambtenaren op het stadhuis. Zij zegde toe met de motie aan de slag te gaan. Haar voorkeur gaat uit naar een regeling waarbij de gemeente het onderhoud in eigen beheer blijft uitvoeren. Hattem telt op dit moment twee van dergelijke verkeerspleinen. Op de Zuiderzeestraatweg zal binnen niet al te lange tijd een derde worden aangelegd. Belangstellende ondernemers kunnen binnenkort een uitwerking van het voorstel verwachten, zodat duidelijk wordt hoe een van deze rotondes te adopteren.

Adoptie. Weer veel in het nieuws de laatste tijd, en als adoptie-ouders zijn we ervaringsdeskundigen. Maar het wordt pas politiek als er hardop in de pers gesuggereerd wordt dat "ook legale adopties verboden moeten worden". (Pien Bos Antropologe in Trouw) Inderdaad, veel wat er gezegd wordt is waar. Er zijn misstanden in de adoptieprocedures, wij liepen er 30 jaar geleden al tegen aan. Maar je hoeft je er niet voor te lenen. Er zijn fouten gemaakt door Nederlandse adoptieorganisaties en ambtenaren. Maar er zijn veel meer ambtenaren en organisaties die hun werk naar eer en geweten nauwgezet deden en doen. Natuurlijk zijn er statistisch meer problemen met kinderen die een adoptie achtergrond hebben. Mag het, als je al zoveel hebt meegemaakt in je 1e levensjaren? Maar verreweg de meeste kinderen werden en worden hier, met of zonder extra begeleiding gewoon gelukkig. Zij het dat ze door deze uitsluitend negatieve publicaties stevig gestigmatiseerd worden. Maar het gaat dieper... Veel van de kinderen hadden het niet overleefd, ze waren en zijn gestorven omdat ze te vondeling gelegd waren. Ze waren en zijn door ondervoeding omgekomen, omdat er domweg geen eten voor hen was. Ze waren en zijn in de prostitutie of in de kinderfabrieken gaan werken wegens gebrek aan enig perspectief. Natuurlijk heeft Pien gelijk dat kinderen beter uit zijn met biologische ouders en voldoende hulp ter plekke. Dat is een open deur, maar niet het punt waar het om gaat. In de bittere werkelijkheid van de verschillende adoptielanden zijn kinderen die genoemde lot staat te wachten, beter uit met adoptie via zorgvuldige procedures naar landen waar ze niet van honger hoeven om te komen, naar ouders die de middelen hebben om hen een liefdevolle gezonde opvoeding te geven. Ja, politiek: uitwassen en corruptie bestrijden. Maar niet met het badwater het kind weggooien. Niet op adoptie kinderen neerkijken alsof er altijd een luchtje aan zit. Het zijn vaak helden, die zich voornemen om zich in te zetten voor verbetering van de leefomstandigheden in hun land van herkomst. (Zij wel!) Ik weet het zeker, we hebben met onze vier adoptiekinderen alles meegemaakt. We zijn nu de kinderen groter zijn naar de landen van herkomst geweest, we hebben samen met hen de kloosters en tehuizen bezocht, gezien hoe daar mensen met onbaatzuchtige liefde kinderen redden van goot en dood. Ook dat is adoptie. Nu na 30 jaar zien wij ons als gezin en velen met ons hiermee rijk gezegend.

Photos from Christenunie DeStellingwerven's post

Het terugdringen van eenzaamheid staat hoog op de agenda van de ChristenUnie-SGP fractie in Nijkerk. Daarom staan we in de landelijke week van de eenzaamheid uitgebreid stil bij dit thema. Zo gingen we op bezoek bij Marloes van Est van Sigma en coördinator van de Nijkerkse Week van de Aandacht.

Marloes: ‘Eenzaamheid is een breed probleem. Tegelijk zijn er verschillende vormen die hun eigen aanpak nodig hebben. Je hebt eenzaamheid als gevolg van het feit dat mensen hun dierbaren verliezen, door overlijden of scheiding bijvoorbeeld. Zij kunnen geholpen worden door nieuwe zinvolle contacten aan te gaan. Een veel moeilijkere vorm is eenzaamheid die ontstaat als gevolg van hoe mensen naar contacten kijken en hoe ze daar zelf in investeren. Op deze laatste groep kun je nog zoveel mensen afsturen, maar het probleem zit vaak dieper. Met hen moet je ontdekken: hoe denk je over sociale contacten en waar heb je eventueel schade opgelopen?’

Niet opgenomenWelke omvang en kleur heeft eenzaamheid in Nijkerk? Marloes: ‘Deze week las ik dat het percentage eenzaamheid bij ons tussen de 7 en 9 procent ligt. Dat is lager dan het landelijk gemiddelde. Tegelijk is eenzaamheid wel degelijk een onderwerp waar we ons in Nijkerk sterk voor moeten maken. Soms hoor je juist van mensen die niet in de gemeente Nijkerk zijn opgegroeid dat ze aansluiting met anderen missen. Ik ontmoet in mijn werk ook regelmatig mensen die nadat hun kinderen de deur uitgingen of nadat ze in een scheiding belandden, in een isolement kwamen. Eenzaamheid is ook zeker niet alleen een probleem van ouderen. Iedereen kan ermee te maken krijgen.’

Durven pratenHet gesprek aangaan over eenzaamheid, bewustwording bij iedereen in de maatschappij stimuleren, dat is wat Marloes vooral belangrijk vindt. ‘Gelukkig zie je dat we veel meer durven praten over eenzaamheid. We herkennen allemaal dat we door de manier waarop we leven, soms onvoldoende toekomen aan het aandacht geven aan mensen. Misschien dat we juist ook vanuit onze werkgevers gestimuleerd kunnen worden om maatschappelijk actief te zijn. Ik ken verschillende plekken waar dat gebeurt. Als je bijvoorbeeld vanuit je werk een keer hebt meegelopen met een wandelgroep voor ouderen, dan ontdek je: tjonge, dit is ontzettend leuk en belangrijk. Dan wordt het makkelijker om een volgende stap te zetten en jezelf meer in te zetten voor de maatschappij!’

Samen ontdekkenIn de Nijkerkse aanpak mag preventie nog belangrijker worden, is de overtuiging van Marloes. ‘Eenzaamheid bestrijden is goed, maar laten we eerder beginnen. We moeten samen weer ontdekken hoe belangrijk een goed functionerend netwerk is. Dat begint bij zelf aandacht geven aan de mensen om je heen. Daarom ben ik ook blij met het lespakket dat we ontwikkeld hebben voor scholen. Juist nieuwe generaties worden alleen maar drukker, hoe leren we om aandacht te vragen maar ook te geven?’

‘In Nijkerk zijn er diverse initiatieven ontstaan om eenzaamheid terug te dringen. Als Sigma zijn we daar erg blij mee. Onlangs is er ook een boekje verschenen met alle ontmoetingsplekken die Nijkerk te bieden heeft. Wat vooral heel krachtig is dat organisaties samen proberen om iets te ontwikkelen voor de doelgroep. Mensen van Arkemheen die met een groep mensen op bezoek gaan bij een activiteit van de Unie van Vrijwilligers. De Zonnebloem die met een groep mensen kerstbakjes gaat maken op Accent. Dat is zo belangrijk!’

KerkenEn hoe doen kerken het op gebied van eenzaamheid, vragen we aan Marloes. ‘Ik vind het mooi om te zien dat kerken in Nijkerk een actieve rol hebben in de samenleving. Er wordt van alles georganiseerd, van samen eten tot een initiatief als HIP en de Huiskamer. Persoonlijk denk ik wel dat kerken nog meer kunnen investeren in het bereiken van mensen die niet gelovig zijn. Soms kan de drempel om een activiteit van de kerk te bezoeken, net iets te hoog zijn.’

Zijn de ouderen nog in beeld op uw vereniging, op uw club of op uw bijeenkomsten? Het begon met een brief van een negenjarig meisje aan een meneer van 88 jaar. De opdracht op de kinderclub was: schrijf een brief naar iemand die vroeger wel naar de kerk kwam, maar nu door omstandigheden de kerk niet meer kan bezoeken. Na enkele weken viel er bij het meisje thuis een brief op de deurmat. De desbetreffende meneer had zijn brief ontvangen. Hij was er heel blij mee en stuurde op zijn beurt een brief terug. Hij vertelde dat hij vroeger straaljagerpiloot was geweest. Na nog een brief werden telefoonnummers uitgewisseld en werd de eerste afspraak gepland. Dit meisje is inmiddels 11 jaar. Zij loopt zijn deur niet plat, maar als zij elkaar ontmoeten, weten zij elkaars gezelschap ontzettend te waarderen. De reden dat wij dit met u willen delen is het feit dat ChristenUnie-SGP in het raadsprogramma aandacht heeft gevraagd voor het thema “Waardig ouder worden”. De week van 27 september tot en met 6 oktober is "de week tegen eenzaamheid". Dus een week bij uitstek om om te kijken naar mogelijk eenzame mensen om u heen! Nodig hen eens uit voor een maaltijd of ga er een keer samen op uit voor een wandeling of een kopje koffie. Op uw (sport)vereniging kunt u de jeugd faciliteren bij het schrijven van een brief aan één van de oudere, eenzame leden. Senioren hebben vaak bijzondere verhalen te vertellen en bezitten veel levenswijsheid. Op hun beurt zullen zij ook genieten van de verhalen van de jeugd! Vindt u het lastig om een dergelijk contact te leggen of heeft u zelf te maken met eenzaamheid? Wij willen u de mogelijkheid bieden om uw contactgegevens te sturen naar j.van.der.duijn.schouten@zwijndrecht.christenunie-sgp.nl. Wij hopen dan in samenwerking met Stichting Present mensen samen te brengen. Zie eventueel ook www.stichtingpresent.nl. Tevens organiseert ChristenUnie / SGP samen met Stichting Present in november een evenement voor eenzame medeburgers in Zwijndrecht. Als u daarbij aanwezig wilt zijn, kunt u ons ook een e-mail sturen.

Na een tijd van hard werken is het dan de dag van de uitslag. Het was spannend. En wat zijn we nu dankbaar. Want: het aantal stemmen voor de ChristenUnie is toegenomen. Dank jullie wel voor het vertrouwen, we zullen ons er dubbel en dwars voor zetten. Met het besef dat we het niet alleen hoeven te doen.

Tsja, alleen: we hebben een zetel minder. Dit hadden we aan zien komen, maar we gingen er niet voor. Waarom aan zien komen? De horizontale lijstverbinding met SGP zorgde ervoor dat de reststemmen bij de christelijke partijen bleven. Dat gaf ons voorheen een tweede zetel. Nu moesten we die tweede zetel volledig op eigen kracht halen. We zijn er dichter bij gekomen dan de vorige keer, maar helaas niet dichtbij genoeg. Gelukkig hebben we in Johan Pannekoek een ervaren raadslid. En hij voelt zich ontzettend gesteund door het gegroeide vertrouwen in de ChristenUnie. Dank je wel!

Twee minuten…. Twee minuten waren we stil. En ik weet niet wat er in u omging en aan wie u dacht. Misschien wel aan iemand die u zeer na stond, aan eigen ervaringen. Aan gemis. Aan het idee dat vrede niet vrijblijvend is. Iets om te koesteren en om zuinig op te zijn. Juist omdat we weten dat er veel voor is betaald. Daaraan denken we vanavond en dat vieren we morgen. De stilte van nu maakt dan op festivalterreinen in heel Nederland plaats voor oorverdovend lawaai.

Voor velen van ons is die vrijheid vanzelfsprekend. We zijn opgegroeid in een land waarin we geen oorlog kennen. Waar de angst voor vreemde mogendheden ons onbekend is. Waar beelden die ons via het journaal en de krant bereiken tegelijk ook beelden zijn van gebieden die ons weinig zeggen. Beelden van een aanval in het Syrische Douma worden al snel opgevolgd door beelden van landen die elkaar met allerlei bewijzen denken te kunnen overtuigen van het eigen gelijk. Ach en Douma ligt voor ons ver weg, Syrie was toch al niet in beeld als vakantiebestemming en het rommelt natuurlijk in die regio al vele jaren. Vrijheid lijkt daarmee voor ons vanzelfsprekend, de gewoonste zaak van de wereld. Iets om niet eens zo vaak bij na te denken. 

Twee minuten stilte. En daarna gaan we door. Verder met onze dagelijkse bezigheden. De beelden van het journaal zijn alweer vervaagd.

Is in vrijheid leven voor ons misschien niet te vanzelfsprekend geworden? Het vrije woord en onze waarden lijken steeds vaker te vervallen tot een recht om te beledigen. De sociale media wordt dan het nieuwe riool van de samenleving. Waarin we, het liefst anoniem, steeds een stapje verder gaan in het zoeken van een nieuwe grens.

Steeds scherper scheidingen aan brengen tussen groepen zodat ze meer en meer tegenover elkaar komen te staan. Vrijheid van het woord is een groot goed, vrijheid van meningsuiting is belangrijk en toch, toch denk ik dan wel eens aan de wijsheid die zegt: Alles is mij geoorloofd, maar niet alles is nuttig. Het is een oproep om goed na te denken over hoe we spreken, wat we vinden en waarom we keuzes maken.

Rechten willen ontlenen aan onze verworven vrijheden kan alleen maar wanneer je jezelf ook beseft dat er een plicht is om te beseffen dat daar een prijs voor is betaald. Dat besef alleen al vraagt om zorgvuldigheid bij wat we zeggen en doen. Daarom is het belangrijk om de geschiedenis te kennen en waakzaam te zijn. Niet omdat het altijd goed en gepast is om lijnen uit het verleden te trekken naar de tijd van nu. Het is vaak veel te makkelijk om anderen te verwijten dat zij hun lesje niet goed hebben geleerd. Maar het is wel goed om van tijd tot tijd stil te staan bij wat is geweest en ook nog op veel plaatsten harde realiteit is.

Twee weken geleden was ik met een groep scholieren van 15 jaar in Berlijn. We bezochten als onderdeel van het schoolprogramma natuurlijk alle bekende plekken. We zagen de Reichstag, liepen onder de Branderburger Tor, bekeken de stad vanaf de TV toren en wandelden en voeren langs de laatste restanten van de muur die 28 jaar een scheiding vormde in de stad. Het waren mooie zonnige dagen en we genoten van het bezoek aan deze bruisende stad. De plekken die we bezochten hadden natuurlijk een betekenisvolle geschiedenis. De Reichstag, met zijn schitterende nieuwe koepel was ook de plaats waar Hitler als politicus volop kon bouwen aan het Derde Rijk. De Brandeburger Tor is ook de plek waar Kennedy zijn beroemd geworden speech hield en een grote meningte West Berlijners uitzinnig kreeg met zijn uitspraak “Ich bin ein Berliner!”.

Bekende beelden voor ons, en toch; het zei mijn leerlingen niet zoveel. Natuurlijk kennen ze de belangrijkste gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog maar een Koude Oorlog en een gescheiden stad? Tja, daar hadden ze wel eens van gehoord. Maar waarom dat nu zo belangrijk was? En eerlijk gezegd begreep ik de opmerking ook wel toen er werd gezegd dat het allemaal wel erg toeristisch was bij de muur en checkpoint Charlie. Die stukjes van de muur die je kon kopen waren die wel echt? Was het commercieel niet gewoon heel interessant om te verdienen aan deze periode in de geschiedenis? Zij zijn geboren in een nieuw millenium. Persoonlijke verhalen van familie over een oorlog kennen ze vaak niet. Beelden van de sloop van de muur en het verdwijnen van het IJzeren Gordijn zij hebben het niet meegemaakt.

Geschiedenis wordt pas betekenisvol wanneer we er blijvend betekenis aan geven. Dat merk je op zo’n moment weer goed. 

Wanneer we volgend jaar weer op excursie naar Berlijn gaan zullen we het lesprogramma ombuigen en de Koude Oorlog bespreken voor we de stad bezoeken. Dat doen we door de persoonlijke verhalen van de slachtoffers te vertellen.

Maar ook vrijheid wordt pas betekenisvol wanneer we er blijvend betekenis aan geven. Wanneer we juist de verhalen blijven vertellen. Wanneer we ons beseffen dat vrijheid niet gewoon laat staan normaal is. Dat straatnamen die verwijzen naar verzetsstrijders meer zijn dan een adres waaraan je kunt wonen. Dan is het goed wanneer we soms weer eens figuurlijk struikelen over de struikelstenen en zien dat er ooit een Joods gezin woonde dat werd weggevoerd. Dat het alleen al daarom goed is om stil te zijn. Even stilgezet te worden. Na te denken over wat we zo normaal zijn gaan vinden. 

In stilte herdachten we en na die twee minuten stilte hoop ik weer met andere ogen te kijken. Oog te hebben voor de kern en te beseffen dat liefde uiteindelijk sterker zal zijn dan haat. Want liefde is; geduldig en vriendelijk zijn. Liefde is: niet jaloers zijn niet vertellen hoe goed je bent, jezelf niet belangrijker vinden dan een ander. Liefde is: een ander niet beledigen, niet alleen aan jezelf denken, geen ruzie maken of wraak willen nemen. Liefde is: blij worden van het goede, en een hekel hebben aan het kwaad. Door de liefde verdraag je alles wat er met je gebeurt. Door de liefde blijf je geloven en vertrouwen. Door de liefde blijf je altijd volhouden.

De beste sporter van het jaar, de snelste wielrenner ter wereld, de groenste politicus van Nederland, de veiligste gemeente, het beste brein...... En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het lijkt er tegenwoordig op dat gewoon ‘goed’ niet goed genoeg meer is. Alleen de beste, de snelste, de veiligste doet echt mee. En nummer twee voert de losers aan.

Zuidhorn in de prijzen

Ook in Zuidhorn hebben we de laatste jaren veel prijzen gewonnen. U herinnert zich nog wel dat we in 2012 live op TV vanuit Hilversum werden uitgeroepen tot Veiligste Gemeente van Nederland. Wat waren we trots. Maar we kregen ook een prijs voor mantelzorgvriendelijke gemeente, voor de prestaties van ons zorgloket, voor het winnen van de track ‘Reinventing Government’ bij de Dutch Blockchain Hackaton en in de afgelopen week was er weer een hoofdprijs: we wonnen de Juryprijs van Pioniers Gemeente Award 2018 voor de meest innovatieve digitale dienstverlening, deze prijs kregen we voor de wijze waarop we het Kindpakket hebben gerealiseerd met behulp van Blockchain.

Gaan voor het hoogste?

Maar waar gaat het nu om? Om het leveren van goede prestaties, het goed bedienen van de inwoners, het goed beheren van de gemeente? Of is alleen het beste goed genoeg? Naar mijn mening sluit het één het ander niet uit. Onze medewerkers die het Kindpakket realiseerden deden dat niet om de beste te zijn. En dat gold ook voor alle agenten, buurtwerkers, enz. die een bijdrage leverden aan onze veilige gemeenten.Maar je ziet wel wat er kan gebeuren als talentvolle mensen in een omgeving waarin ze worden gestimuleerd, geënthousiasmeerd en de nodige vrijheid krijgen tot mooie prestaties kunnen komen. Natuurlijk, speelt ook geluk of toeval een rol. Maar met enthousiaste mensen, die goed samenwerken met elkaar en met andere partijen kun je heel veel bereiken. En dan is een prijs, een award, een nominatie geen doel op zich. Maar wel een mooie vorm van waardering en een aanmoediging om er nog harder tegenaan te gaan.

Gemeenteraadsverkiezingen

De komende tijd worden in het Westerkwartier de lijsten voor de gemeenteraadsverkiezingen van 21 november samengesteld. Sommige partijen zijn al klaar: Hielke Westra (CDA), Rianne Vos (PvdA) en Harrie Rutgers (D66) staan al in de startblokken als (beoogd) lijsttrekker. Gefeliciteerd daarmee! Bij andere partijen is het nog spannend: VVD, GroenLinks, VZ Westerkwartier en ChristenUnie. En doet de SP ook mee? En misschien nog meer partijen? We gaan een boeiende tijd tegemoet.

Ook bij verkiezingen gaat het om ‘goed, beter, best’. Natuurlijk wil je veel stemmen halen en, nog mooier, de grootste partij worden. Maar dat is niet het hoogste doel: het gaat erom het beste te bereiken voor onze inwoners, voor onze omgeving en dan vooral alles wat kwetsbaar is. 

Tot slot

Komend weekend vieren we het paasfeest. Het feest van opgestane Heer. Na drie dagen mocht Jezus Christus opstaan uit het graf, na de dood te hebben overwonnen. Vanuit ons geloof daarin mogen wij leven en werken, elke dag weer, ook in de politiek.

Ons best doen, in het vertrouwen dat God ons werk zal zegenen. En dat is belangrijker dan welke prijs ook.

Ik wens u allen fijne paasdagen toe!

Bert Nederveen, Goede Vrijdag 2018

hnederveen@zuidhorn.nlhttp://twitter.com/bertnederveenhttps://westerkwartier.christenunie.nl/page/43929https://www.welkominzuidhorn.nl/actueel/actueel-zuidhorn/welkom-in-zuidhorn-de-veiligste-gemeente-van-nederlandhttps://www.welkominzuidhorn.nl/actueel/actueel-zuidhorn/gemeente-zuidhorn-winnaar-juryprijs-meest-vernieuwende-digitale-dienstverlehttp://www.waaromgeloven.nl/wat-betekent-pasen#.Wr0e_CJNeEc