Poliflw

De verkiezingen vinden plaats op woensdag 17 maart, maar i.v.m. Corona zijn er extra maatregelen getroffen. Voor 70-plussers Bent u 70-plusser? Dan kunt u stemmen per post of het stembiljet afgeven bij een gemeentelijk afgiftepunt. U heeft een stempluspas, een stembiljet en een retourenvelop thuisgestuurd gekregen. Uiterlijk 17 maart om 21:00 uur moet uw stem binnen zijn. Alle info vindt u op www.elkestemtelt.nl Voor risicogroepen Op maandag 15 en dinsdag 16 maart kan in alle gemeenten in een aantal stemlokalen vervroegd worden gestemd. Informatie over wie er tot de corona-risicogroepen behoren, vindt u op www.rivm.nl/coronavirus-covid-19/risicogroepen Iemand machtigen Niet zelf in het stemlokaal stemmen? Dan kunt u iemand machtigen. Op de stempas die u thuisgestuurd krijgt, staat hoe dat moet. Stemmen in Geldrop-Mierlo Alle specifieke informatie over het stemmen in Geldrop-Mierlo vindt u op www.geldrop-mierlo.nl/verkiezingen

Afgelopen week kwam wethouder Peperzak (CDA) van Gennep triomfantelijk in het nieuws. Hij had in Den Haag gesproken met minister Van Nieuwenhuizen, samen met een aantal Limburgse colle­ga-wethouders en bestuurders van Rijkswaterstaat en de waterschappen. Een voor de Limburgers storend staaltje van rechtsongelijkheid sinds 1996 was hersteld. De Limburgse gebieden achter de dijken horen niet langer tot het winterbed van de Maas. Wij van de PvdA-Gennep feliciteren wethouder Peperzak en zijn kompanen met dit bereikte resultaat.

Eén van de zorgen van inwoners van de Lob van Gennep was de rechteloosheid van mensen die na 1996 in het gebied hebben gebouwd of ingrijpend hebben verbouwd. Met het opheffen van de status ‘winterbed’ voor de Limburgse Maasvallei wordt deze zorg dus weggenomen. Daarnaast ontstaat er volgens de wethouder ontwikkelruimte voor de gebieden achter de dijken. Een en ander wordt van kracht als de realisering van de wettelijke normdijken wordt gestart. Goed nieuws dus.

Het opheffen van de status ‘winterbed’ betekent, dat bij een overstroming van de normdijken inwoners van de Lob van Gennep net als alle andere inwoners in het rivierengebied recht hebben op een schadevergoeding volgens de  Wet Tegemoetkoming Schade. Deze wet houdt in dat bij een overstroming een deel van de geleden schade wordt vergoed en er een maximum is voor het totale schadebedrag dat voor vergoeding in aanmerking komt. De hoogte van de tegemoetkoming wordt per ramp door de minister bepaald. Met andere woorden, als de pot leeg is, heb je pech. Hoe groot je schade ook is. Of we het hiermee eens zijn of niet, er is in ieder geval sprake van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’.

Wel moeten we hier een kanttekening bij plaatsen. De plannen voor de Lob van Gennep gaan namelijk verder dan alleen het verhogen of versterken van de dijken tot de wettelijke norm. Er is ook nog sprake van een waterbergende functie. En die waterbergende functie is nadrukkelijk niet van tafel.

Ook mag duidelijk zijn dat de schade voor inwoners en bedrijven in geval van het laten vollopen van de Lob van Gennep veel groter zal zijn. Het is nogal een verschil of je huis getroffen wordt door een hoogwatergolf die na enkele dagen weer weg is, of dat het water enige maanden in jouw huis blijft staan. In het eerste geval zal de schade, hoewel aanzienlijk, te herstellen zijn. Bij langdurig onder water staan zal in veel gevallen van een mogelijk herstel geen sprake meer zijn. Daarnaast zullen de kosten van tijdelijke huisvesting en inkomstenderving voor bedrijven alleen al hoger zijn dan de eventuele tegemoetkoming in de schade door het rijk.

Het is dan ook volkomen onterecht dat bezorgde inwoners van de Lob van Gennep het verwijt krijgen dat zij wat betreft de schadevergoedingen meer willen dan waar andere mensen recht op hebben. Als de Lob van Gennep ingezet wordt als waterbergend gebied zal de schade voor inwoners en bedrijven enorm zijn en niet vergelijkbaar met andere getroffen gebieden.

Daarom zal er voor de Lob van Gennep, als de minister inderdaad kiest voor de waterbergende functie zoals omschreven in de opties twee en drie, een op maat gemaakte schadevergoeding moeten komen. Een schadevergoeding die de reële en volledige schade vergoedt, met garanties dat deze ook daadwerkelijk zonder juridische strijd en ellenlange procedures wordt uitgekeerd.

De ellende in Groningen rond de vergoeding van de geleden aardbevingsschade laat zien dat de inwoners van de Lob van Gennep niet kunnen vertrouwen op vage toezeggingen en mooie beloften.

Het bericht Lob van Gennep en schadevergoeding verscheen eerst op PvdA Gennep.

In Zuid-Beijerland is ongeveer 85% van de gezinnen lid van de Oranjevereniging Zuid-Beijerland. En er zijn zelfs 400 gezinnen van buiten het dorp lid vanwege de geweldige sfeer die deze vereniging neerzet. Dat is met recht een bloeiende vereniging! Met een fantastisch 9(!)-daags programma in de feesttent. #TeamCDAHW sprak met het bestuur over de praktische zaken die komen kijken bij het organiseren van zo’n groot evenement. Met Marvin Krastman, Johan Trouw en Maurice Willemse.

GraverMaat: Aanvulling. Keerpunt 2010 heeft vandaag aan de griffier gevraagd wanneer onze vragen over de scheepswerf beantwoord worden. Op 8 maart stelden we al een tiental schriftelijke vragen.

Door de uitspraak van het Gerechtshof Den Bosch van 19 febr. 2019 is er eindelijk juridische duidelijkheid gekomen in het conflict tussen de gemeente Grave en de curator van de failliete Graafse scheepswerf. De uitspraak van het hof is klip en klaar: de gemeente is schuldig aan het faillissement van de werf en zal moeten dokken. Uit het vonnis van het hof is af te leiden dat raad en college in 2011 doelbewust hebben aangestuurd op een belemmering van de bedrijfsvoering van de werf.

Kwalijk daarbij is dat de Graafse overheid de eigenaar van de werf door wethouder Daandels publiekelijk werd geschoffeerd door deze een slechte en onbetrouwbare ondernemer te noemen.

In het vonnis van het gerechtshof is te lezen dat de werf in vergevorderde onderhandeling was met rederij Viking River Cruises voor het leveren van twee cruiseschepen met een lengte van 135 meter. De gemeente blokkeerde dit. Zij hield vast aan het eigen bestemmingsplan waarin een maximale lengte van 110 meter was opgenomen in de wetenschap nota bene dat al vanaf 2009 wettelijk een lengte van 135 meter was toegestaan. Daarvoor wilde de gemeente geen vergunning geven.

Gezien de problemen rond de vergunningverlening voor het bouwen van schepen langer dan 110 meter dreigde een failliet van de werf. Daarop werd in de raadsvergadering van 20 december 2011 door een raadsmeerderheid een motie aangenomen om de bouw van cruiseschepen met een lengte van 135 meter te gedogen. Deze gedoogconstructie beoogde een definitieve regeling voor het bouwen van schepen tot 135 meter in het vooruitzicht te stellen. Saillant: de twee LPG-raadsleden Henisch en Vollenberg steunden deze motie niet Kennelijk zagen ook zij liever een definitieve ondergang van de werf.

Daarmee stelde de LPG zich achter de toenmalige CDA-wethouder Daandels die lak had aan de motie en deze niet uitvoerde. Hij hield vast aan een maximale lengte van 110 meter. Daarmee kwam het zwaard van Damoclesboven de scheepswerf te hangen. Er was geen enkel zicht op een bestendige voortzetting van het bedrijf. De aanvraag voor een faillissement was dan ook een logische stap. De uitspraak van het gerechtshof op 19 febr. 2019, bevestigt dat.

Door het onrechtmatig handelen van het Graafs politiek bestuur, om toch een lengtebeperking van 110 meter in het ontwerpbestemmingsplan op te nemen, kwam de werf direct in financiële problemen.

Bij een dreigend faillissement wordt door de rechtbank een curator aangewezen die op basis van strikte onafhankelijkheid tot taak heeft het op (juridisch) correcte wijze afwikkelen van het faillissement en het verzamelen van zoveel mogelijk geld waarmee geheel of gedeeltelijk de schuldeisers kunnen worden betaald.

Daarnaast zal de curator ook onderzoeken of sprake is van

• Bestuurdersaansprakelijkheid vanwege wanbeleid van de werfdirectie,

• Of voorafgaand aan het faillissement activa van de onderneming zijn verduisterd, dan wel bepaalde schuldeisers zijn bevoordeeld.

Het vonnis van het Gerechtshof, maakt duidelijk dat er geen sprake was geweest van wanbeleid of slecht ondernemerschap of dat door de eigenaar doelbewust was aangestuurd op een faillissement van de werf zoals door een deel van de raad en het college publiekelijk werd gesuggereerd. De teloorgang van de werf is volledig toe te schrijven aan het wanbeleid van de gemeente. Zo spreekt het hof van een “vertraging van het vergunningstraject”. Het niet op tijd (willen?) verlenen van een vergunning voor het bouwen van schepen van 135 meter.

Op nog andere wijze schemert door dat de gemeente van de scheepswerf af wilde. De gemeente lag jaren met de projectontwikkelaar van het Wisseveld overhoop. Het geschil kostte de Graafs gemeenschap 12 miljoen euro. Er waren heimelijke afspraken met GBB, de projectontwikkelaar van het Wisseveld. Een van de afspraken was “geen uitbreiding scheeppswerf” zo valt o.a. op te maken uit een vertrouwelijk document van B&W van 30 januari 2012.

Zo’n stiekeme (onrechtmatige) afspraak met een projectontwikkelaar plaatst het faillissement van de werf in een ander daglicht. Het geeft voeding aan de gedachte dat de gemeente doelbewust aanstuurde op een koude sanering van de werf om de GBB te behagen.

Het lijkt ons dat een onafhankelijk onderzoek door de Rekenkam over deze en andere kwesties rond de teloorgang van de werf uitsluitsel moet geven.

Op 14 maart 2019 wordt het Stedenbouwkundigplan en concept beeldkwaliteitsplan Stationsgebied ‘De 7-straatjes’ in de commissie Ruimtelijke Ordening & Wonen ter bespreking voorgelegd. Op 27 maart wordt de raad gevraagd om het integrale stedenbouwkundig plan vast te stellen. Zonder visie op tweedeling geen besluit over Stationsgebied Begin over “het Station” en Hilversum staat op zijn kop. Het mag duidelijk zijn dat het een onderwerp is dat leeft bij de Hilversummers. Aan de ene kant de oude, nog niet geheelde wond uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Aan de andere kant de noodzaak om Schapenkamp en stationsgebied, met een blik op de toekomst, opnieuw in te richten en zo de schade uit het verleden te herstellen. In de vorige raadsperiode hebben we met elkaar de ambitie uitgesproken om de herinrichting het stationsgebied voortvarend aan te pakken. Medio december 2016 is door de gemeenteraad het stedenbouwkundig programma van eisen, en de visie en projectplan Stationsgebied vastgesteld. Een grote ambitie werd er uitgesproken. Een enorme opgave. Een opdracht waar ook wij volmondig ja tegen hebben gezegd. Maar blijkt die ambitie anno 2019 eigenlijk wel groot genoeg? Doet deze visie op het stationsgebied recht aan onze toekomstvisie op Hilversum? Wat is eigenlijk onze visie op het spoor als scheidslijn tussen oost en west? Kunnen we wel een besluit nemen over de inrichting van het stationsgebied als we deze vraag nooit als raad op tafel hebben gehad? Afgelopen december werd ons de ogen geopend door een wervelende presentatie van kunstenaar Michel Huisman. Als geestelijk vader van het Maankwartier in Heerlen nam hij ons mee in zijn betoog, hield hij ons een spiegel voor: “Wat is jullie visie op de toekomst voor de komende 100 jaar, op de huidige tweedeling in Hilversum, over de scheiding tussen oost en west? Willen jullie deze in stand houden of willen jullie hier wat aan doen?” Hij presenteerde ons een alternatief voor het stationsgebied in Hilversum. Eentje die niet gebaseerd was op een ‘opgave’, maar die geïnspireerd was op een droom, op een beeld hoe de toekomst er uit zou kunnen zien. Op 12 februari kwamen ruim 200 inwoners af op een inspiratieavond georganiseerd door de Stichting Hilversumse Architectuurprijs (HAP), getiteld: “Een gouden kans voor Hilversum”. Deze avond was illustratief voor de emotie die leeft bij de Hilversumse bevolking als het gaat over het stationsgebied en de perceptie met betrekking tot de tweedeling tussen oost en west. Deze avond nodigt ons allen uit een pas op de plaats te maken. Tijd voor herbezinning te nemen. Een aanvullende opdracht te geven. Het gaat niet over de vraag of we ‘voor’ of ‘tegen’ de 7 straatjes zijn. Het gaat ook niet over ‘voor’ of ‘tegen’ het plan Huisman. Het gaat over de vraag welk Hilversum we willen. Een Hilversum waarbij de tweedeling tussen oost en west verder wordt versterkt? Of een ‘inclusief’ Hilversum waarbij we werken vanuit een toekomstvisie waarbij de tweedeling wordt tegengegaan. Het CDA kiest voor één Hilversum. Het CDA vindt het daarom nu ook te vroeg om al een beslissing te nemen. Niet alleen omdat een visie wordt gemist, waarin Oost en West worden verbonden, maar ook omdat er in de voorliggende plannen onvoldoende wordt gedaan met het signaal wat al die verontruste inwoners afgeven. De cynici zullen zeggen dat dit het effect is van participatie met inwoners die zich niet willen neerleggen bij een hun onwelgevallige uitkomst. Het CDA zegt: neem deze mensen serieus! Onderzoek alle mogelijkheden en werk de scenario’s uit. De vertraging die dat geeft staat in het niets bij de acceptatie die je krijgt voor het uiteindelijke resultaat. Olaf StreutkerFractievoorzitter

De ruimere mogelijkheden die de Omgevingswet biedt gaan in rook op als het planschaderecht wordt aangepast. Dat betoogt de Hulstse wethouder Jean-Paul Hageman (ruimtelijke ordening, Algemeen Belang Groot Hulst) in een ingezonden stuk op de website van Binnenlands Bestuur. Dinsdag buigt de Tweede Kamer zich over een amendement en een motie.

Forfait teruggeschroefd

Als een burger nu schade lijdt van een ruimtelijke ontwikkeling, is 'vanaf 2 procent' daarvan voor eigen rekening. Dit is het zogenaamde wettelijke forfait. Het wetsvoorstel voorziet in een vast percentage van 5 procent. Dinsdag wordt een amendement van de Tweede Kamerleden Ronnes (CDA) en Smeulders (GroenLinks) ingediend, waarin dat forfait wordt teruggeschroefd tot ‘ten minste 2 procent’. Daardoor worden volgens Hageman de ruimere mogelijkheden die de Omgevingswet aan nieuwe initiatieven geeft, meteen de nek omgedraaid.

Rem op initiatieven

‘Als wordt gekozen voor een wettelijk forfait ‘vanaf 2 procent’, dan zet dit een rem op het aantal initiatieven’, stelt Hageman in het stuk. ‘Dit is het gevolg van de onzekerheid of er wel of geen planschade moet worden betaald, naast de onzekerheid of het initiatief uiteindelijk slaagt en naast alle onderzoekskosten. We moeten af van procedures voor beperkte schades en mee in de verschuiving in de richting van de 5 procent, zoals deze uit de jurisprudentie volgt. Initiatiefnemers die investeren in de gewenste verbetering van de omgeving willen we juist ruimte bieden.’

Marcel Doze heeft, wegens het niet kunnen combineren van raadswerk met zijn overige werkzaamheden, zijn zetel overgedragen aan Johan Hoogendoorn uit Woubrugge. Marcel blijft burgerlid van onze fractie. Wij wensen Johan veel succes en bedanken Marcel voor zijn inzet van de afgelopen 6 jaar!

De Rotterdamse CDA-fractie is teleurgesteld over het besluit van het college om het plan voor natuurbegraven in de Bonnenpolder bij Hoek van Holland verder uit te laten werken.In een brief die het college eerder deze week naar de Rotterdamse gemeenteraad heeft gestuurd, geeft men aan de initiatiefnemers achter het natuurbegraven de kans te willen geven om hun plannen verder uit te werken, voordat dit in een wijziging van het bestemmingsplan wordt verwerkt. Dit ondanks een negatief advies van de gebiedscommissie Hoek van Holland en het feit dat de ruime meerderheid van de gevraagde Hoekenezen zich in een bewonersenquête tegen een natuurbegraafplaats in de Bonnenpolder heeft uitgesproken. CDA-fractievoorzitter Christine Eskes betreurt het principebesluit van het college. "Het college wil dat de initiatiefnemers de bezwaren van bewoners wegnemen, maar gaat voorbij aan het feit dat het natuurbegraven op deze plek zelf het grootste bezwaar is. Het is voor de Bonnenpolder en voor de Hoekenezen dan ook een stap in de verkeerde richting." De CDA-fractie wil op korte termijn met het college en andere partijen in debat om dit plan alsnog van tafel te krijgen.

Tijdens een bijzondere raadsvergadering op maandag 14 mei, is Tanja Tuenter - Hetebrij benoemd als burgerraadslid voor het CDA Steenwijkerland. Het CDA is blij met Tanja als burgerraadslid. Ze heeft ruime ervaring op onder meer het juridische vlak binnen diverse overheidsinstellingen. Daarnaast is ze ook in Giethoorn actief in diverse werkgroepen en commissies.