Poliflw

Vorige week was het 70 jaar geleden dat de eerste grote groep Molukse KNIL-militairen en hun gezinnen in de haven van Rotterdam arriveerde. In de drie daaropvolgende maanden maakten in totaal ruim 12.000 militairen en hun gezinnen een overtocht naar Nederland. Ze moesten in allerijl onderdak krijgen in ons land.  Verschillende woonoorden, zoals ze genoemd worden, werden voor hen ingericht. Ook in onze gemeente Staphorst waren twee woonoorden aanwezig, Kamp Conrad en Kamp Beugelen. De omstandigheden waren zwaar. Te meer omdat de Molukse bevolking zich in de steek voelde gelaten door de overheid, omdat de verwachting, dat hun verblijf in Nederland maar slechts tijdelijk was, niet uitkwam.

De regering moet tolken die Nederlandse militairen helpen, beter beschermen. Zij zijn een systematisch vervolgde  groep, waardoor zij bijvoorbeeld recht hebben op asiel in Nederland, wanneer zij in direct en persoonlijk gevaar komen.  Een meerderheid in de Tweede Kamer steunt een motie van D66, ChristenUnie, VVD, CDA, GroenLinks en SP waarin dit wordt geregeld.

D66-Kamerlid Salima Belhaj: ‘deze tolken zijn van onschatbare waarde voor onze militairen. Met gevaar voor eigen leven helpen zij ons in moeilijke gebieden. Nu is het tijd om ook hén te helpen. Zij zijn hun leven niet meer zeker in bijvoorbeeld Afghanistan en worden opgejaagd door de Taliban. Daarom is het volkomen terecht dat zij en hun familie alle mogelijke hulp krijgen van Nederland wanneer zij gevaar lopen.’

Joël Voordewind van de ChristenUnie is mede-indiener van de motie: ‘Deze tolken lopen gevaar doordat ze het bondgenootschap hielpen in de strijd tegen de Taliban en IS. We hebben een morele plicht hen te helpen en veiligheid te bieden. Als we staan voor onze vrijheden dan betekent het nu dat we deze mensen niet in de steek laten.’

Bescherming tegen gevaar

Deze regeling is ook belangrijk voor de veiligheid van tolken bij toekomstige missies. Tolken die hebben gewerkt voor het Nederlandse leger lopen soms in eigen land gevaar, net als hun familie. Zij worden door bijvoorbeeld de Taliban gezien als verraders. Belhaj en Voordewind riepen de minister van Defensie al eerder op om deze groep beter te beschermen en te steunen, nadat bleek dat een aantal tolken was vermoord vanwege hun vertaalwerk.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Nog maar pas geleden was Islamitische Staat opgerukt tot aan de grens met Turkije en Erdogan liet ze begaan. Er zijn zelfs aanwijzingen dat Turkije IS geholpen heeft. Het sinistere vreemdelingenlegioen van slavenhandelaren, folteraars en moordenaars in naam van Allah was blijkbaar een minder grote bedreiging dan de Koerden en hun Arabische en christelijke bondgenoten.

11.000 Koerden verloren hun leven in de strijd tegen IS in ­Syrië. Meter voor meter, dorp voor dorp, straat voor straat, stad voor stad, hebben ze Noordoost-Syrië bevrijd van de terreurorganisatie. Het Westen, en vooral de VS, hielp ze met wapens en luchtsteun, maar het echte gevecht werd geleverd door de Koerden. Het volk dat zo heeft geleden onder de despoten van het Midden-Oosten en nog nooit een eigen staat heeft gehad. Zij hebben in Syrië gedaan waarvan wij in Europa hoopten dat er zou worden gedaan: IS verslaan. Zij stonden tegenover geradicaliseerde Europeanen, de potentiële daders van zelfmoordaanslagen in onze grote steden. De Koerden hebben ons een enorme dienst bewezen.

Het verraad aan hen maakt me kwaad. Het is onrecht. Het is moeilijk rustig te blijven wanneer de VS hun troepenmacht in Saoedi-Arabië verder opbouwen omdat, zoals Trump aangaf, zij ervoor betalen, terwijl de Koerden in de steek worden gelaten omdat – hij zei het echt – ze ook niets hebben gedaan toen er ooit in Normandië gevochten moest worden.

Ik geloof niet dat de VS er sinds de tijd van de slavernij moreel en politiek zo slecht hebben voorgestaan. Er is ook schaamte bij mij. Europa en Nederland hebben niets kunnen en willen doen om de Koerden te helpen. Het is makkelijk om kwaad te zijn op Trump, maar dat verhult onze eigen onmacht en onwil. Tien maanden geleden meldde Trump voor de eerste keer dat hij zich wilde terugtrekken uit Noordoost-Syrië. Europa protesteerde en als ChristenUnie stelden we voor om de VS te gaan helpen bij de bescherming van de Koerden. (https://nos.nl/…/2265300-coalitiepartij-christenunie-wil-ni…) We kregen er geen steun voor.

De Amerikaanse ambassadeur in Nederland, Pete Hoekstra, heeft daarna nog een officieel verzoek ingediend om hen te helpen. We hebben het nog steeds in beraad, maar de eerste reacties waren negatief omdat er geen volkenrechtelijk mandaat is om er met militairen aanwezig te zijn. Beschamend, want hoe kun je van de VS verlangen, wat je van jezelf niet mag en wilt doen?

Toen ik las over de Armeense genocide van ruim honderd jaar geleden vielen mij ook de machteloze berichten van westerse diplomaten op. Ze meldden het thuisfront over de gruwelijkheden, de slachtpartijen van duizenden en duizenden christenen door de Ottomanen. Ik vroeg me af waarom de westerse landen niets hadden gedaan. Nu weet ik dat als ons nageslacht leest over het lot van de Koerden, ze dezelfde vraag zullen stellen. En ik schaam me er nu al voor.

Wat rest, zijn de paar stappen die we nog wel kunnen zetten. We kunnen sancties uitvaardigen tegen Turkije, de onderhandelingen over een Turks EU-lidmaatschap definitief beëindigen en stoppen met de militaire samenwerking die er is met het land van Erdogan. En het minste wat we kunnen doen, is leren van deze dramatische episode. We hebben een Nederlandse én een Europese strategie nodig waarin veiligheid en vrijheid hand in hand gaan.

Dit is het – in ieder geval voor mij als geboren atlanticus en getogen vriend van Amerika – droeve moment om afscheid te nemen van de VS als onze levensverzekering voor veiligheid. We zullen het in Europa zelf moeten gaan doen. We moeten weer investeren in Defensie. En we moeten een nieuwe bereidheid ontwikkelen om in naam van vrijheid en mensenrechten en voor de bescherming van minderheden en onze eigen veiligheid over grenzen te gaan waarvoor we nu nog angstvallig halt houden.

Omdat er vragen gesteld zijn door de ChristenUnie, PvdA, GroenLinks en SP komt het onderwerp op de agenda van de Eerste Kamer en de Tweede Kamer.

Dorp schiet militaire radar af, Defensie drukt toch door

De plannen van het ministerie van Defensie om een militaire radartoren aan de Broekgraaf in Herwijnen te plaatsen gaan niet van een leien dakje. De gemeenteraad stemde unaniem tegen de komst van een nieuwe radar. Hoe de Rijksoverheid het voor elkaar kreeg een keurig polderdorp in de Betuwe tegen zic...

Al sinds 2015 hangt het vertrek van het korps Mariniers uit Doorn naar een andere plaats in de lucht. In het begin heeft de gemeente zich met de mariniers ingezet om de kazerne voor Doorn te behouden. Na het politieke besluit van het kabinet is ingezet op een koers om het terrein andere bestemmingen, zoals wonen, onderwijs en sport te geven.

Dat spoor is lange tijd in samenwerking met het Rijks vastgoed bedrijf gevolgd. Tot er op een bepaald moment berichten kwamen dat het beoogde terrein in Vlissingen niet geschikt zou zijn en dat de mariniers de verhuizing om diverse redenen niet zagen zitten.De voorbereidingen om te komen tot een nieuwe invulling samen met de inwoners werden stilgelegd. Die onzekerheid duurt nu al een jaar. Het college heeft daarom aan de Raad om wensen dan wel bedenkingen gevraagd vanwege een aanstaand gesprek met de defensietop over de besluitvorming rond het mariniersterrein.Kort gezegd is de inzet van het college om in lijn met de eerdere besluiten het mariniersterrein om te vormen tot een woonlocatie, enz. Onze fractie heeft aangegeven die lijn te steunen gelet op onze woningbouwopgave en de zeer beperkte aanwezige ruimte. Daarnaast hebben wij de wens geuit dat er met het oog op de onzekerheid voor de mariniersgezinnen op korte termijn duidelijkheid komt. Op hoofdlijnen werd de ingezette koers van het college voor het gesprek met de defensietop door het grootste deel van de raad gedeeld.

Verraste gezichten bij het uitreiken van de medaille aan UVV-vrijwilligers. Onze raadsleden Rachel en Jan bezochten de sportvereniging om Christa en Aart in het zonnetje te zetten. Bijzonder lieve mensen die al respectievelijk 35 en 50 jaar vrijwilliger zijn aldaar: ze zijn kleedkamer- en wasbewaarders van de club.

In 2008 heeft DvhN het volgende artikel gepubliceerd 'hoe Delfzijl weer een stukje van haar historie terug zou kunnen krijgen'

Oude waterputten onder parkeerplaats

Eeuwenoude waterputten liggen onder de parkeerplaats aan de Vennen in Delfzijl.

Raadslid Cor Buffinga (ChristenUnie) opperde onlangs te onderzoeken of hier een parkeerplaats in combinatie met een toeristische attractie van te maken is.

Schrijver Hans Beukema (62) heeft zich in de waterputten ’van Napoleon’ verdiept.

Door Frank von Hebel

Hoe oud zijn die waterputten?

"Die zijn aangelegd tijdens de bouw van de kazerne in 1799. De Franse periode dus. De Vennen deed destijds dienst als exercitieterrein. De mensen in de kazerne beschikten op deze manier over een flinke voorraad water. Van de kazerne is bijna niets meer over. Deze

putten zijn alles wat er nog rest. Van de Franse periode rest alleen nog de oude paardenstal

van het Franse leger in de Marktstraat, het latere kantoor van het loodswezen."

Wat is er met de kazerne gebeurd?

"Die was tot ongeveer 1875 in gebruik bij de Fransen. Daarna kwamen er Nederlandse militairen in. Op een gegeven moment had de regering geen belang meer bij vestingplaatsen. Daarom werden ook de grachten gedempt. De kazerne, een groot complex, is in 1888 voor 9185 gulden verkocht. Tot de Tweede Wereldoorlog werd deze nog voor huisvesting gebruikt. De waterputten deden tijdens de oorlog dienst als schuilkelders. Kennelijk zat er geen water meer in."

En is de kazerne op den duur gesloopt?

"Tijdens de oorlog viel er een bom op. De schade was erg groot. Daarna is de kazerne

verdwenen. Later heeft vervoersbedrijf Gebroeders Lommerts zich er gevestigd. Het is

nu een parkeerterrein."

Wat moet er volgens u met de kelders

gebeuren?

"Ik betwijfel of de putten geschikt zijn om als parkeerkelder dienst te doen. Maar het

zou mooi zijn als een deel kon worden blootgelegd. Dan krijgt Delfzijl weer een stukje

historie terug."

Bron: DVHN 05032008

Met ervaring én vernieuwing presenteert de ChristenUnie vandaag een herkenbare kandidatenlijst voor de Eerste Kamerverkiezingen in mei volgend jaar.

Met ervaring én vernieuwing presenteert de ChristenUnie vandaag een herkenbare kandidatenlijst voor de Eerste Kamerverkiezingen in mei volgend jaar.

Dinsdag 2 oktober liet Nederland een krachtig protest horen tegen de afschaffing van de dividendbelasting. De PvdA was duidelijk aanwezig in Den Haag, ook met een Veense afvaardiging.

Ze willen het echt doorzetten. Het afschaffen van de dividendbelasting. Een plan dat in geen enkel verkiezingsprogramma stond. Waar alleen buitenlandse investeerders van profiteren en dat elk Nederlands huishouden 250 Euro per jaar kost. Ondanks alle protesten en de grote maatschappelijke onrust willen de VVD, het CDA, de ChristenUnie en D66 doorgaan met dit plan.

En dat terwijl het geld in onze samenleving  op een heel andere manier gebruikt kan worden. Geld dat voor heel andere dingen ingezet zou moeten worden! Door te investeren waar het hard nodig is: in de publieke sector. Secretaris van de Veenendaalse PvdA Dick Vink zegt: “Wij willen dat die 2 miljard die dit oplevert geïnvesteerd wordt in de publieke sector. In de zorg, de politie, defensie en het onderwijs. Daarom zijn we hier naar toe gegaan. Om onze stem te laten horen!”

Jos Schilte, voorzitter van de PvdA Veenendaal omschreef de manifestatie als zeer inspirerend. “Het is mooi te zien dat zoveel Nederlanders zich verenigen om een ander geluid te laten horen. Laten we hopen dat er geluisterd wordt”.

Het bericht Manifestatie tegen de dividendbelasting en vóór investeringen in publieke sector verscheen eerst op PvdA Veenendaal.