Poliflw

Helaas moeten we melden dat we bedroefd zijn dat vrij plotseling Elly Doddema is overleden.

De memories over haar zijn sprekend.

Met het overlijden van Elly blijkt dat zij zeer werd gewaardeerd door collega’s en vrienden, vanuit haar maatschappelijke betrokkenheid en door familie, buren en deelgenoten.

Als bestuur en fractie van GroenLinks leerden we haar kennen als een betrokken lid ​waar we altijd een beroep op konden doen. Een bijzonder gegeven is dat zij in de jaren ’80 de lijstrekker was voor de PPR in Maassluis. Nadat die plek van de lokale afdeling Maassluis geen gevolg kreeg, heeft het tot deze raadsperiode geduurd dat GroenLinks een vervolg gaf aan de tijd die doet herinneren aan Elly.

Wij zijn Elly heel erg dankbaar voor haar Groene enthousiasmering voor het raadswerk dat wij nu voor Maassluis doen. Het is verbindend te weten dat velen haar zullen missen, als toonbeeld van levendigheid, welkom zijn en het staan voor de goede zaken die we elkaar niet hoefden uit te leggen.

 

In gedachten blijft Elly bij ons!

 

Bestuur en fractie GroenLinks Maassluis

Fracties stellen schriftelijke vragen n.a.v. berichtgeving over huisvervuiling Groenoord

Onlangs werden de fracties van GroenLinks Schiedam en Fractie van Dijk onaangenaam verrast door berichten dat twee inwoners van Schiedam onder zwaar vervuilde omstandigheden uit hun huis zijn gehaald. Een van deze inwoners zat al vijf jaar zonder gas, water en elektra. 

Raadslid Bart Voortman vraagt zich af of vanuit Gemeente Schiedam wel helder genoeg gecommuniceerd wordt hoe problemen als voor deze inwoners door bijvoorbeeld buren of omwonenden gemeld kunnen worden. Voordat de inwoners uit hun huis werden gehaald was er geen enkel signaal dat ze zo diep in de problemen zaten. 

Voortman: “je kunt je ook afvragen of er misschien wél meldingen zijn gedaan, maar of die misschien tussen wal en schip zijn gevallen. Het is namelijk voor zover ik weet de afspraak dat bijvoorbeeld energieleveranciers bij een afsluiting ook de wijkondersteuningsteams of Woonplus inlichten. Dat lijkt hier dus niet gebeurd te zijn. Heeft het college voldoende in de gaten of er goed gecommuniceerd wordt tussen instanties? Zijn er nog meer huishoudens die in eenzelfde positie zitten? ”

Ook stelt hij vraagtekens bij de acties die uiteindelijk zijn ondernomen. Zo zijn de inwoners door de politie en niet door de GGD uit hun huis gehaald. Voortman: “als bijvoorbeeld de ‘vieze club’ van de GGD was ingeschakeld, had er eerder en op vrijwillige basis hulp geboden kunnen worden” 

GroenLinks Schiedam en Fractie van Dijk vernemen graag van het college welk hulptraject is ingezet voor deze inwoners en hoe het voorkomen kan worden dat Schiedam in de toekomst nog vaker met dit soort zaken wordt geconfronteerd. Inwoners van Schiedam mogen nooit meer in zulke omstandigheden aangetroffen worden en we gaan ons er keihard voor inzetten dat dit scherper in de gaten gehouden wordt door de betrokken instanties en gemeente.

 

Ben je bang dat jou of iemand bij jou in de buurt in deze situatie zit? Neem dan contact met ons op via fractie@groenlinksschiedam.nl

Afgelopen donderdag werd het voorstel van GroenLinks om meer bloemen en kruiden te laten groeien rond eikenbomen, aangenomen.

Pleiten voor biodiversiteit is niet nieuw voor GroenLinks. De reden dat we dit voorjaar met dit voorstel kwamen, is dat er steeds meer bewijs is dat een grotere biodiversiteit het beste middel is om een eikenprocessierupsplaag te voorkomen.

Het voorstel maakt deel van uit van de kadernota, waarin de beleidslijnen voor het komende jaar worden uitgezet. Biodiversiteit opbouwen vraagt wel meer dan een jaar. Het duurt enkele jaren eer de inheemse bloemen en kruiden terugkomen die wij willen zien, of beter gezegd: die graag gezien worden door de insecten die ook vijand van de processierups zijn.

Behalve over planten, ging het voorstel ook over nestkasten (voor mezen). Daarvan bleek dat de RMN, verantwoordelijk voor het groenonderhoud in IJsselstein, die al had aangeschaft. Ze zijn inmiddels opgehangen op plekken waar weinig mensen langskomen. Op drukkere plekken laat de gemeente de eiken nog preventief bespuiten om overlast door de eikenprocessierups tegen te gaan. Hoe dan ook zorgen nestkastjes alleen niet voor een afdoende natuurlijke bestrijding. 

Het natuurlijk bestrijden van de plaag, oftewel het vergroten van biodiversiteit, vraagt om een combinatie van maatregelen. Het vraagt onder meer om minder maaien en om afvoeren van het maaisel. De gewenste bloemen en kruiden kunnen ook sneller verschijnen, als je ze inzaait. Dit valt wellicht ook beter in woonwijken dan een wilde berm, waarin de eerste tijd ook nog brandnetels e.d. staan. Maar ook ingezaaide bermen of perken moeten onderhouden worden.

Welke aanpak het ook wordt, een goede uitvoering vraagt om kennis van zaken en een toereikend budget. En hier wordt het spannend, de komende jaren. Het college gaat er namelijk van uit dat het vergroten van de biodiversiteit kostenneutraal moet zijn. Het is de vraag of dit kan. Nu wordt hier en daar in IJsselstein ook al aan natuurlijk groenbeheer gedaan. Daarbij leunt de gemeente voor de kennis, en soms ook voor de uitvoering, op vrijwilligers van het Groen Platfom en Klimaatneutaal IJsselstein.

Wij vinden dat het vergroten van de biodiversiteit vraagt om een meer structurele aanpak, die wordt gedragen vanuit de gemeente. Te denken valt aan een stadsecoloog (evt. in deeltijd) en een eigen budget. Deze wensen voerden te ver voor dit voorstel, dat is toegespitst op de beschrijding van de eikenprocessierups. Ze passen beter in het nieuwe groenbeleidsplan, dat begin 2021 op de agenda komt.

Beste lezer,Zoals u van mij gewend bent houd ik u op de hoogte van wat er in West gebeurt. Daarnaast heb ik een keer voor Hetty ingevallen in stadsdeel Centrum en kan ik u ook daar wat over vertellen. 

Alleen gaan door Corona dingen anders. We vergaderen via webcams vanuit huis en alleen de voorzitter gaat naar het gemeentehuis, tenzij hij vanwege verkoudheid thuis blijft en wordt vervangen ter bescherming van anderen (dank aan onze Jelle!) Omdat dit allemaal digitaal is, betekend dit ook dat u het gewoon zelf terug kan kijken! Ik hoef u niks te vertellen. Wat heeft u aan een kort subjectief verslag als u alles in volle glorie kan terugkijken? Dus ik wens u veel kijkplezier via  de Channel Royal Cast van Gem. Enschede, waar u het gewenste stadsdeel en de gewenste vergadering aan kan klikken.

U bent er nog? Misschien denkt u wel hetzelfde als één van de insprekers bij de vergadering van West, die precies wilde weten wanneer ze aan de beurt was met de woorden “nou, ik wil graag wat anders gaan doen!” Ik vond dat goed verwoord. Willen we allemaal niet wel eens iets anders gaan doen? Want ik ben wel voor GroenLinks actief omdat ik politiek en bestuur interessant vind, maar een vergadering is niet altijd even een enerverend feest. 

Dus ik begrijp het als u het niet helemaal terug gaat kijken en toch mijn korte subjectieve verslagje leest. Gezellig. Dan krijgt u ook details mee. Bijvoorbeeld dat ik en mijn collega’s via de pc ervoor kunnen kiezen om een andere achtergrond te hebben dan onze kale muur of niet-opgeruimde kast, maar in plaats daarvan een mooi stukje Twentse natuur. Staat dan toch leuk. Al is de techniek nog niet helemaal perfect, zo veranderde mijn collega van de PvdA af en toe in een plantblad van zijn gekozen achtergrond. Maar dat hoort er dan bij, nota bene zien wij graag een vergroening van de andere partijen.  De vergadering in West begon met een update over wat er zoal gebeurt is in coronatijd. Over hoe jongeren zich bezighouden met Corona als ze niet de straat op mogen, en hoe de buurtteams daar mee bezig zijn. Over de contactmomenten met gezinnen die het buurtteams juist in Coronatijd hadden door het rondbrengen van tasjes, een initiatief in verschillende stadsdelen. Over nieuwe contacten die soms nog onbekende problemen aan het licht brengen zoals een gebrek aan een computer voor thuisonderwijs van kinderen. Goed bezig buurtteams.

Het enige officiële agendapunt van de avond betrof een beheersverordening (ik kende dat woord eerder ook niet), een alternatief voor een bestemmingsplan, waarmee je ruimtelijke regels en voorschriften in een bepaald gebied regelt. Iets concreter: we hebben in Enschede bijvoorbeeld regels over verhuur van woningen, om te voorkomen dat je straten hebt vol met nare studenten (iew) en die regels staan in een ‘paraplubestemmingsplan’ die als een soort paraplu over andere plannen heen gaat, zodat alles in Enschede daar dan onder valt. Makkelijk. Alleen moet er dan wel een andere regel of plan zijn die de paraplu vasthoudt. Maar bij twee kleine gebieden in West was er iets mis gegaan waardoor ze effectief geen werkende regels meer hadden. Dat moet worden opgelost. Wat op zich prima is, alleen ligt dat juridisch best ingewikkeld, nota bene is het voor de mensen die daar wonen al helemaal onduidelijk wat dat voor hun dan betekent. Dat was ook de boodschap van die inspreekster (die tot die tijd gelukkig iets anders had kunnen doen.) De wethouder gaat nog extra aandacht besteden aan wat details van het regelwerk en laat ons dat weten. Daarmee lijkt het voor ons als GL op zich prima. 

Een keertje stadsdeel Centrum Ook in Centrum kwamen interessante onderwerpen langs, waarvan er een paar ook in de media zijn geweest. Uiteraard kunt ook deze vergadering terugkijken, maar aangezien u hier nog steeds bent, zal ik toch maar wat vertellen. Ook bij Centrum begonnen we met een update over de coronamaatregelen. In de stad betekent dit nog meer dichte winkels en nog legere straten. Hierdoor zag je veel beter drugsdealers en zwervers, helemaal omdat de politie ze op andere plekken wegstuurt en ze dan (ook) naar het centrum gaan. Een lastig probleem dat er altijd al is, maar nu door Corona nog meer opvalt. Daarnaast vertelde de horecavereniging binnenstad over hoe het lastig is voor ondernemers in coronatijd, maar ze toch hun best doen.

Iets dat ook in de media was, was het kunstwerk dat eerder bij het politiebureau stond, maar is verplaatst én daarbij gedeeltelijk afgebroken. Hoe kan zoiets gebeuren met een kunstwerk? Er werden vragen over gesteld. Het blijkt dat het kunstwerk particulier eigendom is, eerst van de politie en nu van iemand anders omdat de politie het heeft weggegeven. Daar heeft de gemeente eigenlijk niets over te zeggen, al gaat in dit geval de wethouder nog wel in gesprek met de nieuwe eigenaar van het kunstwerk.  Ook kwam de zondagsmarkt aan de orde. Kunnen er op zondag geen marktkramen staan om de markondernemers te helpen? Die staan er toch vaker? Alleen staan de kramen op zondag er altijd als onderdeel ven een evenement voor winkeltoeristen, aldus de wethouder. En dat mag niet in coronatijd. 

Een ander onderwerp uit de media was de kap van de lindes aan de Lasondersingel. Daar was ophef over. Bewoners wilden dat niet en hebben een expert ingehuurd om naar de bomen te kijken. De conclusie was dat sommige bomen inderdaad weg moesten, maar een groot aantal weer zou kunnen verbeteren met extra zorg voor de grond waar ze in staan. Want, zo zou uit het rapport van de expert blijken, consequent kort gemaaid gras draagt niet bij aan bodemkwaliteit. Dat maakt dit een mooi voorbeeld van het belang van biodiversiteit: de noodzaak voor verschillende planten en bloemen in onze stad. 

Het laatste onderwerp van de avond was seksuele intimidatie, ook een onderwerp uit de media. Studente Myrthe uit Enschede is een petitie gestart na de zoveelste keer dat ze werd lastiggevallen. En terecht. Haar verhaal zal menig vrouw uit Enschede (en daarbuiten) maar al te bekend voorkomen. Verschillende mensen kwamen aan het woord: de wijkregisseur, de wijkagent, een ondernemer uit de Noorderhagen en Myrthe zelf. Wij konden vragen stellen. Op de agenda stond dit onderdeel als ‘in gesprek’, en dat was het ook, een beginnend gesprek. Er zal heel wat meer aandacht nodig zijn om uiteindelijk de goede kant uit te gaan. Want waar aan de ene kant het gesprek zich via collega’s richtte op de in het centrum aanwezige dealers en andere bekenden van de politie die overlast veroorzaken, gaat het aan de andere kant over seksuele intimidatie door ‘gewone’ mannen. Daar iets structureels aan veranderen vraagt om meer dan wat de gemeente met regels zou kunnen bereiken. Wel kunnen we bijdragen aan het gesprek. Dat is hard nodig en hopelijk leidt dat tot verandering. Dan kunnen daarna weer ‘liever wat anders gaan doen.’ 

Toerisme trekt weer aan sinds de versoepeling van de coronamaatregelen. Hoe beschermen we de binnenstad tegen vrijgezellenfeesten en wafelwinkels? Ons raadslid Zeeger Ernsting deelt de lessen van de lockdown.

 

Het wordt gelukkig weer iets drukker in de binnenstad. Dat is een hele rare zin om zo op te schrijven na jaren van debatten over te veel drukte en overlast in het stadscentrum en met name het Wallengebied, bij mij thuis om de hoek. Maar de coronacrisis maakte alles anders en tegelijkertijd maakte het ook veel extra duidelijk.

 

Ruimte op straat

Tijdens de lockdown maakte ik met mijn jonge kinderen een wandeling over de wallen, het Oude Kerksplein, de Warmoesstraat en de Zeedijk. Ik vertelde hen over de geschiedenis van dit unieke middeleeuwse deel van de stad, terwijl zij op hun stepjes meepeddelden zonder van de sokken te worden gereden door bestelauto’s, tourgroups of waggelende stag party’s. Het was een verademing dat er zoveel ruimte was op straat. Maar het was ook onwerkelijk. Het was namelijk zó rustig dat het leek alsof we door een decor liepen in plaats van door een levende stad. Er was niemand. En dat bood daarmee ook een inkijkje in hoe de binnenstad de jaren voor de coronacrisis was vergroeid tot een plek waar niet meer wordt geleefd, maar alleen nog maar wordt beleefd.

 

Wonen en werken

Want in de andere wijken van de stad was er ook een lockdown, maar waren wel mensen op straat te vinden. Mensen die voorzichtig boodschappen deden of een ommetje maakten, terwijl ze verder thuis werkten en de kinderen thuisonderwijs gaven. In die wijken werd duidelijk dat gevarieerde buurten waar mensen wonen en werken, waar kortom een grote diversiteit aan functies naast elkaar en door elkaar bestaan, een prettiger aanblik boden dan de uitgestorven binnenstad.

 

Gemengde stad

Het onderstreept nogmaals de grote urgentie om de monocultuur van de binnenstad als pretpark aan te pakken en er weer een goed functionerende stadswijk voor alle Amsterdammers van te maken. Uiteraard met centrumfuncties, maar niet meer alleen voor bezoekers en toeristen. Amsterdam en ook de oudste delen ervan moeten een levendige én levende stad zijn. En in een levende stad wonen mensen, werken mensen, gaan studenten naar college en spelen kinderen op straat. En dus blijft het ideaal van de beroemde stedenbouwkundig-activist Jane Jacobs voor een gemengde stad fier overeind staan. Of, zoals het motto luidt van de bewonersraad Nieuwmarkt: “Wij willen een stad met buurten waar wonen, spelen, werken, leren en winkelen vlakbij en door elkaar gebeurt voor jonge en oude mensen.”

 

Verbod op AirBnB in drukste buurten

Daar waren het gemeentebestuur en GroenLinks ook al mee bezig. En dat blijft de ambitie ook na de coronacrisis. Want niemand wil terug naar het uit de hand gelopen pretpark van ervoor. En dus gaan we door met maatregelen voor winkeldiversificatie, zodat de binnenstadseconomie weer diverser en ook meer stads- en buurtgerichter wordt. Onze Dagelijks Bestuurder Ilse Griek maakt daar in stadsdeel Centrum flinke vorderingen mee, maar we willen bijvoorbeeld ook panden kunnen aankopen om daar nog meer invloed op uit te kunnen oefenen. En dus gaan we ook in de drie drukste buurten AirBnB verbieden, nadat we diezelfde vakantieverhuur van woningen in de rest van de stad al hadden ingeperkt en de groei van het aantal Bed & Breakfasts en hotels een halt hadden toegeroepen.

 

Binnenstad in balans

En dus hebben we extra restricties ingesteld op groepsrondleidingen en pubcrawls en handhaven we strenger op de overlast, bijvoorbeeld als gevolg van drankmisbruik. En tot slot zullen we ook moeten kijken wat de draagkracht is van Amsterdam en daar conclusies uit trekken. Het gaat er immers om dat de binnenstad in balans komt, dat ook alle Amsterdammers er zich thuis voelen én dat bezoekers zo een levende en authentieke stad kunnen ontdekken en niet een leeg decor. Zo kan Amsterdam, en de toerismebranche gezond en toekomstbestendig worden en dat is niet alleen prettig voor bewoners, maar ook economische heel verstandig.

 

Almere is een stad met veel bomen. En bomen roepen emoties op. Waar de één vindt dat een boom moet blijven, vindt een ander dat die boom weg moet, omdat die overlast geeft. Recent kwam daar de discussie over de aanpak van de essentaksterfte bij.

 

Tot 2017 waren er geen duidelijke richtlijnen. Uiteindelijk gaven de discussies over de bomenkap in de Kruidenwijk een aanzet tot een vorm van regulering: “Het Bomenkader”. Dat bomenkader kwam tot stand in nauw overleg met gemeenteraad en bewoners. De raad gaf uitgangspunten en bewoners werden nauw betrokken bij de uitwerking.

Het Bomenkader en de aanpak essentaksterfte is volgens afspraak na twee jaar geëvalueerd. Het moment om het Bomenkader aan te passen, zou je denken. Nu (juni 2020) stelt het college voor om het Bomenkader nog niet aan te passen en over twee jaar een nieuwe evaluatie te doen. Hierover spreekt de gemeenteraad en ook hier lopen de meningen uiteen.

Ook GroenLinks vindt dat het Bomenkader aangescherpt moet worden. Maar niet even tussendoor! Wij vinden dat een aanpassing van het Bomenkader net zo zorgvuldig moet gebeuren als in 2017, dus in samenspraak met inwoners. Niet even tussendoor, omdat daarmee een evenwichtige aanpassing in gevaar komt. Daarom heeft GroenLinks een motie ingediend die oproept om in het kader van een zorgvuldig (participatie)proces het Bomenkader op dit moment niet aan te passen en als er wijzigingen worden doorgevoerd in het Bomenkader inwoners daar vroegtijdig bij te betrekken.

Als onze motie niet door gemeenteraad wordt gesteund, zullen er door andere partijen moties en amendementen worden ingediend voor wijzigen van het Bomenkader. GroenLinks zal dan haar stem laten horen, maar het betreuren dat inwoners hierbij niet betrokken zijn.

- Joske Galiart, raadslid GroenLinks Almere

Lara de Brito heeft besloten om te stoppen als wethouder in Wageningen. In een persoonlijke boodschap, onderaan dit bericht, licht zij haar besluit toe. Blij en opgelucht waren we toen zij, na een succesvolle, maar ingrijpende behandeling tegen kanker, anderhalf jaar geleden al weer snel aan het werk ging. Vanuit haar betrokkenheid en resultaatgerichte instelling wilde ze beslist bijdragen aan de lastige ombuigingsoperatie waarvoor de gemeente zich vorig jaar gesteld zag. Daarbij ontzag ze zichzelf niet, hoewel ze feitelijk nog aan het herstellen was. Het ombuigingstraject werd succesvol afgerond, maar haar fysieke herstel kreeg nog onvoldoende ruimte. Uiteindelijk heeft zij moeten concluderen dat het niet is vol te houden om zo intensief te blijven doorwerken. Om die reden heeft zij nu besloten terug te treden als wethouder en voor zichzelf een “schorsing uit het publieke domein” af te roepen.  

Lara is een optimistische, positief ingestelde vrouw, die zich met passie inzet voor haar idealen. Ze is een ambitieuze, onafhankelijke denker, met een sterk ontwikkeld gevoel voor menselijke verhoudingen. Deze eigenschappen karakteriseren Lara als een geëngageerd politica. Als geen ander heeft zij zich jarenlang ingezet voor de Wageningse samenleving: eerst twee termijnen als raadslid en nu alweer ruim zes jaar als wethouder. Met name in het sociale domein heeft ze met lef en inzet innovatieve concepten geïntroduceerd en gerealiseerd.

Uiteraard betreuren we het zeer dat Lara deze beslissing heeft moeten nemen. Evenzeer zijn wij ervan overtuigd dat zij de juiste beslissing heeft genomen. Het is een moedig besluit, dat haar overduidelijk zwaar valt. Wij zijn haar heel veel dank verschuldigd voor haar inspirerende,  empathische en niet-aflatende inzet voor onze stad, en wensen haar van harte toe dat ze een voorspoedig en volledig fysiek herstel tegemoet gaat. We hopen haar na verloop van tijd weer terug te zien in een publieke functie.  

Namens de afdeling Wageningen van GroenLinks, Sietse Brouwer, afdelingsvoorzitter Erik-Jan Bijleveld, fractievoorzitter

Tidjens de Raadsvergadering van 6 juni 2019 is het programma van eisen vastgesteld. Lees hier de woordvoering terug.

In zijn boekje de Onzichtbare Steden, liet de Italiaanse schrijver Italo Calvino de middeleeuwse ontdekkingsreiziger Marco polo verslag doen van zijn reizen aan de machtige keizer Kublai Kahn.  Het is een vertelling van 55 steden, die Marco polo bezocht had. Al snel ontdekte de keizer dat deze steden fictief waren. De beschrijvingen die Marco Polo optekende bleken fantasieverhalen te zijn, ontsproten aan de verbeelding van de verteller. Hij beschreef de stad vanuit de herinnering en vanuit het verlangen. Kortom het was het verhaal van de verborgen onzichtbare stad.

Voor ons ligt nu het Programma van Eisen voor Roerdelta fase 2. Het opstellen van de kwaliteitseisen hiervoor is niet over één nacht ijs gegaan. Reeds in 2017 is er een spelregelkaart opgesteld, hebben in 2018 presentaties en werksessies plaatsgevonden en hebben we alleen al in dit kalenderjaar reeds twee commissievergaderingen, verdeeld over drie avonden, gedurende een tijdspanne van 6 uur en ruim 20 minuten, gesproken over dit vast te stellen Programma van Eisen. Dit om een zo hoog mogelijke kwaliteit voor deze prachtige locatie aan het water, die deel uitmaakt van de skyline van onze stad.

Roerdelta fase 2 is een wijk voor iedereen. Een sociale en fysieke omgeving, waarin mensen leven, wonen en verblijven. Een omgeving waarin de aanwezigheid van groen, blauw en ruimte, uitnodigt tot bewegen in een sociale omgeving die uitdaagt tot meedoen. Dit is een klein citaat uit het Programma van Eisen voor Roerdelta fase 2. In feite is het een beschrijving van de nu nog onzichtbare stad, opgetekend in woorden. Voor eenieder die het leest, kan elk woord van het Programma van Eisen, een ander stadsbeeld oproepen. Bijvoorbeeld een verliefd stelletje dat hand in hand, flanerend over de boulevard langs het water slentert. Een tiener die skatend over de stoep, een groep renners inhaalt, onder een groene laan van bomen door. Een jongeman op het dek van zijn zeilboot, wachtend op een zuchtje wind, zodat hij de haven kan verlaten of binnen varen natuurlijk. Of drie gemeenteraadsleden zittend op een bankje, langs het kabbelend water, terwijl ze herinneringen ophalen over de raadsvergadering van 6 juni 2019, toen het Programma van Eisen voor dit stadsdeel in woorden werd beklonken.

GroenLinks is content over het Programma van Eisen, zoals het nu voor ons ligt. En zo ook over de versterking van het Programma van Eisen, die de moties inhoudelijk gaan brengen. Er liggen namelijk drie moties en één amendement voor. Het betekent dat we tijdens de commissie Ruimte, goed naar elkaar geluisterd hebben en elkaar hebben weten te vinden als Raad. Dit geldt voor het amendement waardoor het blik, zoveel als mogelijk uit het zicht blijft. Blik op het groen en het water worden zo nog meer bewaarheid als het blik, onder de grond bijvoorbeeld, geparkeerd kan worden. In de commissie heb ik reeds de geste gedaan om drie stedenbouwkundigen uit te nodigen om een ontwerpvoorstel te doen. De motie drie stedenbouwkundigen zal er toe dienen dat we echt iets te kiezen zullen hebben. En de motie parkeren in Roermond-West die ervoor zal zorgen dat er toekomstgericht over mobiliteit wordt nagedacht. Het sluit perfect aan bij het Smart City concept, ook eerder geopperd door GroenLinks tijdens de commissievergaderingen Ruimte.