Poliflw

Het zijn bizarre tijden. We kijken terug naar 2019, een jubeljaar. Tot een paar maanden geleden zat hier nog een tevreden minister van Financiën, en het kon niet op. Het overschot op de begroting bedroeg 14 miljard. De staatsschuld verdampte zienderogen tot onder de 400 miljard. En de werkloosheid was nog nooit zo laag geweest, met 2,9%. Wie doet me wat, moet deze minister gedacht hebben.

En toen kwam corona. Een pandemie die de hele wereld op zijn grondvesten deed schudden. Een nachtmerrie voor de volksgezondheid, de ic's, maar ook de economie. Deze minister breekt het ene na het andere record in een paar maanden tijd. Hij kan zo in het Guinness Book of Records. Hij dacht dat Wouter Bos de schuld het hardst heeft laten oplopen, maar nu is hij het zelf. De consumptie, de consumentenvertrouwen: ze zijn weggezakt naar historische diepten. Inmiddels hangen 114.000 bedrijven en 350.000 zelfstandigen aan het infuus. Bijna 2 miljoen werknemers krijgen hun loon doorbetaald door de Staat. Ongekend.

Ondanks deze maatregelen gingen er in april toch nog 160.000 banen verloren. De grootste daling sinds 2003. Hoe kan het, vraag ik aan de minister, dat er ondanks al die pakketten toch nog zo veel mensen hun baan verloren? In de Voorjaarsnota ging de minister nog uit van een krimp van 7,5% en een tekort van 92 miljard voor dit jaar. Maar dat was een maand geleden. We kregen de Voorjaarsnota erg vroeg dit jaar. Komt er nu een tweede noodpakket met 13 miljard en weer uitstel van belastingen voor drie maanden, dan komt dat met 35 miljard veel hoger uit. Mijn volgende vraag aan de minister is: hoe ziet het nieuwe tekort eruit, met het tweede steunpakket? En krijgen we nog een update van de Voorjaarsnota, voordat we hierover een debat hebben, misschien samen met de junibrief van het Centraal Planbureau? Want de cijfers zijn inmiddels achterhaald.

Voorzitter. De economie ligt in coma. Bedrijven en werknemers worden met steunpakketten in leven gehouden door de belastingbetaler. Inmiddels is de rekening opgelopen tot boven de 100 miljard in drie maanden tijd. Nu Nederland kampt met de grootste crisis sinds de jaren dertig, gaat dit kabinet onderhandelen over herstelfondsen van vele honderden miljarden om een land als Italië te helpen. Ik snap daar niets van. Er wordt gesproken over giften en leningen tot wel 2.000 miljard, terwijl we hier in Nederland de grootste crisis sinds de jaren dertig hebben.

Waar ik ook niets van snap, voorzitter, is dat de ECB maar door kan gaan met het onbeperkt opkopen van Italiaans schuldpapier. Inmiddels staat de teller op meer dan 3.000 miljard. 2.000 miljard voor een herstelfonds, 3.000 van de ECB. Allemaal vele miljarden die straks terugbetaald moeten worden door de belastingbetaler. Klopt het dat de ECB de beperkingen voor het opkoopprogramma heeft geschrapt? Ze kunnen dus ook nog een keer voluit hun gang gaan als het gaat om het opkopen van Italiaans schuldpapier. De enige reden, zo geef ik deze minister mee, waarom Zuid-Europese landen pleiten voor die steunpakketten van vele honderden miljarden is dat ze ons onder het mom van solidariteit de rekening van hun eigen onhoudbare schuld willen presenteren. Waarom gaat Italië niet naar de kapitaalmarkt, zo vraag ik aan deze minister. Ze betalen 1,5%. Waarom moeten er steunpakketten komen van 2.000 miljard, terwijl ze al het geld dat ze nodig hebben gewoon op de kapitaalmarkt kunnen lenen, net als deze minister? De enige reden die ik kan verzinnen, is dat ze niet van plan zijn terug te betalen, want als je de beleggers op de kapitaalmarkt niet terugbetaalt, dan heb je een groot probleem. Dan ben je een paria voor de komende 50 jaar en dan wil niemand je meer geld lenen. Maar als je de Europese Commissie of de andere lidstaten of de ECB niet terugbetaalt, dan wordt dat gezien als solidariteit. Let dus op uw zaak. De PVV zegt dan ook: trap er niet in; we hebben elk dubbeltje keihard nodig.

De PVV is dan ook blij dat ex-CDA'er Bert de Vries inmiddels ook het licht heeft gezien en zegt dat we zo snel mogelijk de euro moeten verlaten en naar de gulden terug moeten. Ik hoop dat deze minister en deze staatssecretaris, die ook van CDA-huize zijn, zich beiden laten overtuigen door dit inzicht van Bert de Vries. Ook Lex Hoogduin bepleitte recentelijk dat het mogelijk moet zijn dat een land uit de euro vertrekt, of uit de euro wordt gezet. Voor Italië zou het immers ook veel beter zijn als het niet in het harnas zou zitten van de euro. Langzaam komt het onze kant op.

Voorzitter. Tot slot nog even over de KLM. We hebben daar een maand geleden of een paar weken geleden een debat over gehad in de Oude Zaal. Toen ging het over een steunpakket van tussen de 2 miljard en 4 miljard. Ik zei toen nog: dat is nogal een verschil: 2 miljard of 4 miljard. Hoe staat het daar nu mee? We hebben niks meer gehoord. Kan de minister ons een update geven van die onderhandelingen? Liggen de banken dwars? Wat is er aan de hand met de KLM? En kan de minister ook gelijk aangeven hoe hij gaat stemmen en hoe hij gaat voorkomen dat Ben Smith alsnog een bonus krijgt toebedeeld? Ik ben benieuwd.

Op dinsdag 26 november hebben VVD en CDA in het Europees Parlement gestemd vóór het terughalen van IS-kinderen naar Europa. Mede door hun stem kon een EU-resolutie worden aangenomen die kinderen van IS-strijders laat terugkeren naar de Europese landen waar hun IS-ouders verbleven.

FeitenDe resolutie op initiatief van Groenlinks, D66 en PvdA, roept lidstaten op om “alle kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië te repatriëren”. VVD en CDA stemden hier vóór. Het Europees Parlement dringt er nu bij EU-lidstaten op aan om “alle kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging”. De resolutie “betreurt” ook “dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen.”1 

Juist kinderen van IS-strijders zijn vatbaar voor radicalisering op latere leeftijd. Van jongs af aan zijn ze geïndoctrineerd met de giftige, kwaadaardige ideologie van de radicale islam. Ze zijn vanaf hun geboorte blootgesteld aan ongeëvenaarde gruwelijkheden en geweld en zijn opgevoed met wapens, trainingen en uiterst strenge islamitische beginselen. We weten dat het levensgevaarlijke, tikkende tijdbommen zijn die op ieder moment kunnen ontploffen. Het zijn bovendien kinderen die op geen enkele relevante manier Nederlands of Europees zijn. Het is dus niet alleen zeer gevaarlijk en volkomen strijdig met onze belangen om ze terug te halen; ook de argumenten om ze wél hierheen te halen, blijken flinterdun.

Verweer van VVD en CDAVVD en CDA verweren zich voor dit stuitende stemgedrag door te zeggen dat zij tegen de  omstreden tekst uit paragraaf 61 hebben gestemd.  VVD en CDA stemden weliswaar tegen dit stukje tekst, maar stemden uiteindelijk gewoon vóór de resolutie waar de betreffende tekst uit paragraaf 61 nog steeds onderdeel van was. Ze stemden dus vóór het halen van IS-kinderen naar Europese landen.

Illustratief voor probleem EUDeze hele gang van zaken is natuurlijk tekenend voor de onacceptabele opstelling van VVD en CDA in Brussel; ondanks alle verkiezingsbeloftes en praatjes voor de bühne stemmen ze uiteindelijk in met alle bizarre Brusselse plannen.

Bovendien laat het zien op welke wijze de Europese Unie constant de eigen macht weet te vergroten - en fundamenteel onhervormbaar is. Tussen een groot aantal bepalingen waar niemand het eigenlijk mee oneens kan zijn - maar die ook niet veel uithalen - wordt een kleine passage verwerkt waarin de soevereiniteit van EU-lidstaten wordt ondermijnd, immigratie verder wordt aangewakkerd, klimaatmaatregelen worden opgedrongen of transfers van Noord naar Zuid worden geregeld.

Omdat deze bepaling slechts een kleine speld in de hooiberg van wollige algemeenheden is, zien de meeste partijen altijd wel een reden om er toch voor te stemmen. Of voelen ze zich opgelaten om tegen te stemmen. Of lopen ze dan de beloofde toezegging die zij - op hun beurt - dan weer wilden opstrijken mis.

Zo dijt het bureaucratische monster in Brussel telkens weer een stukje verder uit. VVD en CDA zijn daaraan volledig medeplichtig.

1 Zoals de resolutie onder punt 61 bepaalt: “Toont zich uiterst bezorgd over de humanitaire situatie van kinderen van buitenlandse strijders in het noordoosten van Syrië en dringt er bij de lidstaten op aan alle Europese kinderen te repatriëren, rekening houdend met hun specifieke gezinssituatie en het belang van het kind als belangrijkste overweging, en de nodige steun te verlenen voor hun rehabilitatie en herintegratie; betreurt het dat de EU-lidstaten tot nu toe geen actie in die richting hebben ondernomen en dat er geen sprake is van coördinatie op EU-niveau”.

De volledige oppositie heeft zich onder aanvoering van de Partij voor de Dieren tegen het EU-vrijhandelsverdrag met de vier Mercosur-landen Brazilië, Argentinië, Uruguay en Paraguay gekeerd. Maar omdat de vier regeringspartijen zich halsstarrig achter de handelsdeal bleven opstellen, werd de motie van Kamerlid Esther Ouwehand net niet aangenomen. Namens de lidstaten van de Europese Unie onderhandelt de Europese Commissie met de Mercosur-landen over een enorm vrijhandelsverdrag. Deze onderhandelingen lopen al twintig jaar. Omdat de termijn van de huidige Europese Commissie bijna afloopt en de Commissie deze deal als een groot prestigeproject beschouwt, wil de Commissie dit handelsverdrag er koste wat kost snel doorheen jagen. Mocht het Mercosur-verdrag er komen, is het het grootste EU-vrijhandelsverdrag ooit. Het verdrag voorziet onder andere in een drastische verlaging van de invoertarieven voor landbouwproducten uit Zuid-Amerika. Hierdoor zal de import van kippenvlees, rundvlees, suiker en andere landbouwproducten uit die landen enorm toenemen. Tegelijkertijd krijgt met name de Europese auto-industrie vrij spel op de Zuid-Amerikaanse markt. De gevolgen voor de Europese landbouw, het Amazonewoud en de wereldwijde klimaatdoelstellingen zullen desastreus zijn. Boeren in met name Ierland en Frankrijk zijn in verzet gekomen, omdat ze (terecht) de oneerlijke concurrentie uit Zuid-Amerika vrezen. Landbouwproducten worden in Zuid-Amerika onder veel lagere standaarden dan in Europa geproduceerd, en kunnen daardoor tegen lage prijzen in Europa verkocht worden. Zo zijn in Brazilië recent 120 soorten landbouwgif toegestaan die in Europa verboden zijn. Sinds kort hebben ook Nederlandse boeren zich tegen de handelsdeal gekeerd. Ontbossing Ook milieuorganisaties hebben zich collectief tegen een handelsverdrag met de Mercosur-landen uitgesproken. Nu al is de landbouwsector verantwoordelijk voor tachtig procent van de ontbossing in Brazilië. Het staat vast dat een verdrag tot meer landbouwactiviteit in Zuid-Amerika gaat leiden, wat verdere ontbossing van het Amazonewoud tot gevolg zal hebben. Dit is niet alleen rampzalig voor de Amazone zelf en voor de mensen en dieren die in het regenwoud wonen en leven, maar zal ook zorgen voor een enorme toename van de CO2-uitstoot. Nederlandse milieu- en boerenbelangenorganisaties hebben dan ook de handen ineen geslagen en hun steun voor de positie van de Partij voor de Dieren uitgesproken. Vanwege de grote gevolgen voor de Europese landbouw en het klimaat hebben de regeringsleiders van Frankrijk, België, Ierland en Polen uitgesproken dat ze zich enorme zorgen maken over de handelsdeal. In reactie daarop spraken zeven andere Europese regeringsleiders, waaronder onze premier Mark Rutte, juist hun steun uit voor een snelle totstandkoming van de deal. Het gaat hierbij vooral om de leiders van landen met een forse auto-industrie, zoals Duitsland, Zweden, Spanje en Tsjechië. In een brief deden Angela Merkel, Mark Rutte en consorten de terechte zorgen van boeren en milieuorganisaties af als ‘populisme’. Reden voor fractievoorzitter Marianne Thieme om Rutte naar de Kamer te roepen. Bij afwezigheid van Rutte was het minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok die de vragen van Thieme beantwoordde. Hij gaf toe dat de productiestandaarden in Zuid-Amerika lager zijn dan in Europa en dat in de Mercosur-deal überhaupt geen afspraken worden opgenomen om de standaarden in Zuid-Amerika te verhogen. Desondanks bleef Blok zijn steun voor het verdrag uitspreken. Je moet eerst cookies accepteren voordat je deze video kunt bekijken Ook Esther Ouwehand, die al maandenlang de oppositie tegen de Mercosur-deal leidt, is enorm bezorgd. “Als deze deal tot stand komt, kan ons landbouw- en klimaatbeleid bij het grofvuil. Deze handelsdeal zal leiden tot extra import van enorme hoeveelheden plofkip, rundvlees en zwaar bespoten suiker en soja die onder veel lagere standaarden dan in Europa zijn geproduceerd. De ontbossing van het Amazonewoud, die nu al dramatische vormen heeft aangenomen, zal alleen nog maar verder toenemen”, aldus Ouwehand. Bij de stemming over de motie van Ouwehand bleek dat de volledige oppositie zich achter de PvdD schaarde. Maar omdat coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en de ChristenUnie zich achter het standpunt van de regering bleven opstellen, haalde de motie het op een haar na niet. Ouwehand: “Het is onbegrijpelijk dat zelfbenoemde boerenpartijen als het CDA en de VVD en zelfbenoemde klimaatpartijen als D66 en de ChristenUnie deze verschrikkelijke handelsdeal steunen. Deze partijen tonen zich nu nog doof voor de luide roep uit de samenleving om de deal te blokkeren, maar het is de vraag hoe lang ze dat nog kunnen volhouden. Een ding staat vast, met vrienden als het CDA en de VVD hebben de boeren geen vijanden meer nodig.” Hoe nu verder? Er zijn nog meerdere gelegenheden om de deal te blokkeren. De verwachting is dat de Europese Commissie en de Mercosur-landen eind deze week tot een akkoord komen. Maar zowel het Europees Parlement als de Europese regeringsleiders moeten dan nog over de deal stemmen. In het Europees Parlement zal Anja Hazekamp namens de PvdD alles in het werk stellen om de deal te blokkeren. Mocht dat niet lukken, dan kunnen ook de Europese regeringsleiders de deal nog dwarsbomen. Zeer waarschijnlijk heeft elke individuele lidstaat, dus ook Nederland, de mogelijkheid om de handelsdeal te blokkeren. De PvdD zet vol in op een klip en klaar ‘nee’ van de Nederlandse regering en zal er alles aan doen om Rutte de 180-graden-draai te laten maken.

Door Webredactie op 19 juni 2019 om 22:11

ChristenUnie en SGP verder in twee Europese fracties

Peter van Dalen (ChristenUnie) en Bert-Jan Ruissen (SGP) gaan in het Europees Parlement verder in twee fracties. Van Dalen sluit zich aan bij de EVP, namens de SGP blijft Ruissen lid van de ECR. De beide Europarlementariërs blijven ook in de nieuwe situatie met elkaar samenwerken.

ChristenUnie en SGP hebben veel overeenkomsten. Tegelijkertijd zijn ChristenUnie en SGP twee verschillende partijen, met beide een eigen positie in het politieke landschap, die zich beide op een eigen manier tot bepaalde politieke ontwikkelingen verhouden.

ChristenUnie en SGP waren de afgelopen periode beide lid van de ECR-fractie. Volgens de ChristenUnie is de ECR in die tijd dusdanig veranderd dat de partij vindt dat zij niet meer geloofwaardig onderdeel van de ECR-fractie kan zijn. Voor de SGP ligt dat anders.

Beide partijen hechten aan de onderlinge samenwerking en zijn daarom gezamenlijk op zoek gegaan naar een voor beide partijen acceptabel politiek onderkomen. Ook het starten van een nieuwe fractie van partijen uit verschillende landen was nadrukkelijk een optie, maar dat is niet kansrijk gebleken.

Aansluiten bij de Europese Volkspartij waar onder meer het CDA in participeert is voor de SGP een brug te ver. Volgens de SGP is er bij de EVP onvoldoende ruimte om op een geloofwaardige manier een EU-kritisch geluid te laten horen.

De ChristenUnie sluit zich nu aan bij de EVP. Peter van Dalen: “Voor de ChristenUnie is het allerbelangrijkste dat wij geloofwaardig een herkenbaar christelijk-sociaal geluid kunnen laten horen. Dat we een verhaal kunnen vertellen dat mensen niet verdeelt, maar verbindt. Een verhaal waarbij zorg voor de schepping hoog in het vaandel staat. Dat de Europese Unie niet versterkt of verzwakt, maar verandert. Ik ben ervan overtuigd dat de ChristenUnie de ruimte heeft om dat vanuit de EVP ook te kunnen doen.”

De SGP blijft lid van de ECR. Bert-Jan Ruissen: “Binnen de ECR hebben we in de afgelopen tijd onze boodschap op een goede manier naar voren kunnen brengen. Die lijn zet ik graag voort. In de ECR heb ik alle ruimte voor een EU-kritisch en christelijk geluid en kan ik geloofwaardig opkomen voor mijn speerpunten, zoals Israël, Landbouw en vervolgde christenen.

Van Dalen en Ruissen en ook de gezamenlijke besturen geven aan dat hun onderlinge verhouding, ondanks de verschillende keuzes, altijd goed zijn gebleven. Van Dalen: “Het is geen verrassing dat er nog steeds veel overeenkomsten tussen onze partijen zijn. Bert-Jan en ik blijven samenwerken om onze idealen dichterbij te brengen.” Ruissen reageert: “Op deze manier kunnen we nu ons christelijke geluid in twee Europese fracties laten horen.”

Om volstrekt onduidelijke redenen heeft het CDA na bijna 3 maanden onderhandelen het reeds gesloten inhoudelijk hoofdlijnenakkoord in Zuid Holland de rug toegekeerd. Dit terwijl zicht was op een solide meerderheid en al was gesproken met kandidaat-gedeputeerden voor een te vormen college.

Als grootste partij nam FVD na de verkiezingen van 20 maart 2019 het initiatief in Zuid Holland en vroeg Hans Wiegel om als informateur op te treden. Vervolgens gingen FVD, VVD en CDA met elkaar aan tafel en werden het op hoofdlijnen eens. Zowel VVD-fractievoorzitter Floor Vermeulen als CDA-fractievoorzitter Adri Bom-Lemstra lieten tussentijds meermaals weten de samenwerking met FVD zeer constructief te vinden en vertrouwen te hebben in een stabiele samenwerking.

Op het moment dat zicht kwam op een daadwerkelijke meerderheid in de Staten van Zuid-Holland, is het CDA plots van de onderhandelingstafel weggelopen. Na bijna 3 maanden blijken de Christendemocraten, die zelf van 7 naar 4 zetels gingen, opeens toch niet bereid tot het nemen van bestuurlijke verantwoordelijkheid. Zowel FVD als VVD zijn verbijsterd over deze abrupte koerswijziging.

AchtergrondNa de verkiezingen van 20 maart is FVD de verkenning ingegaan met de inhoud van het eigen partijprogramma voorop. Op voorhand hebben we geen enkele partij uitgesloten. GroenLinks, D66 en PvdA bleken direct niet bereid om überhaupt aan tafel te komen. FVD-fractievoorziter Rob Roos over deze uitsluit-politiek van de linkse partijen: 

Gesprekken met VVD en CDA leverden aanvankelijk wél resultaat op. Een inhoudelijk akkoord op hoofdlijnen volgde. Maar nog geen meerderheid in zetels - want FVD, VVD en CDA hebben tezamen 25 zetels, drie te weinig.

Verkennende gesprekkenDiverse partijen, waaronder CU/SGP, PVV en DENK waren bereid om daarop in gesprek te gaan om de benodigde 28 zetels te halen. CU/SGP (5 zetels) leek de voor de hand liggende coalitiepartner. Roos: 

Roos stoorde zich aan die handelswijze. Het deed geen recht aan de inhoudelijke gesprekken die waren gevoerd. Een alternatief met enkele kleinere partijen bleek echter nog goed mogelijk. Op basis van het eerder gesloten akkoord op hoofdlijnen. Op de valreep trok CDA zich echter zonder inhoudelijke motivatie terug. Tot verbijstering van FVD en VVD. 

Terug- en vooruitblikRoos kijkt met opgeheven hoofd terug op de afgelopen drie maanden:

Roos heeft Wiegel inmiddels geïnformeerd. Wiegel beëindigt zijn opdracht. Roos: 

Als je in een andere lidstaat euro's pint, mag een bank geen extra opnamekosten in rekening brengen voor toeristen of zakenreizigers. Dat blijkt uit antwoorden op de vragen van Europarlementariërs Dennis de Jong (SP) en Esther de Lange (CDA) aan de Europese Commissie. Dennis de Jong: "Als Griek in Griekenland moet je wel bij andere banken dan je eigen bank kosten betalen, maar je kunt ook terecht bij je eigen Griekse bank. Als toerist of zakenreiziger kun je in het buitenland vaak niet je eigen bank vinden en moet je wel bij een andere bank dan je eigen bank pinnen. Als er extra kosten worden gerekend alleen omdat je uit het buitenland komt, dan vind ik dat indirecte discriminatie."

Uit de antwoorden van de Europese Commissie blijkt dat ze van plan is om pinnen in het buitenland verder te onderzoeken en passende maatregelen te nemen. Esther de Lange: "Het kan niet zo zijn dat je op reis in het buitenland wordt geconfronteerd met kosten die eigenlijk helemaal niet mogen. Dat staat lijnrecht tegenover de afspraken van onze interne markt. De Commissie moet optreden en ik ben blij dat ze aangeven dat te zullen doen."

Beide Europarlementariërs waren het eens dat het probleem snel opgelost dient te worden. De Jong: "Het probleem zit nog complexer in elkaar doordat bijvoorbeeld een bank waar je in Nederland een rekening hebt, ook banken heeft in andere lidstaten, maar die dan officieel toch weer worden gezien als een andere bank en je dan alsnog kosten in rekening worden gebracht voor het pinnen. Dat is natuurlijk heel vreemd, want je ziet wel hetzelfde logo en dezelfde naam. Er is dus nog veel uit te zoeken voor de Commissie en ik blijf Eurocommissaris Dombrovskis (Financiële diensten en kapitaalmarkten) op de huid zitten dat de mensen niet de dupe worden van oneerlijke behandeling door de banken."

Vandaag ondertekent FVD-leider Thierry Baudet in Parijs een intentieverklaring om na de Europese Parlementsverkiezingen op 23 mei 2019 een groot eurosceptisch blok te gaan vormen met eurokritische partijen uit heel Europa. Doel is om de vorming van een Europese superstaat te stoppen. 

Op de bijeenkomst in Parijs zijn onder meer afgevaardigden van eurosceptische partijen uit Frankrijk, Polen, Tsjechië, het Verenigd Koninkrijk, Nederland, België, Italië , Bulgarije Letland en Finland aanwezig. Ook FVD-lijsttrekker voor het Europees Parlement Derk Jan Eppink is bij de bijeenkomst. 

LEES HIER DE VERKLARING DIE DE BASIS VORMT VOOR DE ALLIANTIE

VERKLARING OVER DE TOEKOMST VAN EUROPA

De Europese Unie biedt niet langer wat de volkeren van Europa wensen en nodig hebben. Gedreven door de obsessie om een federale Europese superstaat te creëren, is de organisatie te machtig, te arrogant en te afstandelijk geworden. De EU bleek niet in staat om antwoorden te geven op de belangrijkste economische en sociale vraagstukken van de eenentwintigste eeuw. De euro en de open grenzen hebben de zaken alleen maar erger gemaakt. De EU moet inzien dat zij schuld heeft aan de grote crises van nu: ongecontroleerde immigratie, zwakke economische groei, grote werkloosheid in Zuid Europa, gebrek aan veiligheid op het continent.

Het beleid van de Europese Unie vormt kortom een bedreiging voor de Europese beschaving. De machtsgreep die de belangrijkste Europese instellingen hebben ondernomen gaat ten koste van de lidstaten en ondermijnt hun onderlinge samenwerking. De Europese democratie wordt gedwarsboomd door de concentratie van aanzienlijke bevoegdheden in de handen van Brusselse technocraten. Zo is de Europese Unie een ‘Kartel Unie’ geworden - gedomineerd in de Europese Raad door een handjevol leden, in het Europees Parlement door slechts twee politieke fracties die amper een meerderheid hebben, en in de Europese Commissie door een ontspoorde, ideologisch gedreven elite.

We hebben een nieuwe aanpak nodig. Een nieuw Europees realisme dat gebaseerd is op respect voor de natiestaten van Europa en de behoeftes van de verschillende volkeren. Want die volkeren, die naties, zijn de kern van onze Europese samenlevingen en vormen de basis van onze democratieën. 

Wij zijn van mening dat Europa moet terugkeren naar de oorsprong van het Europese ideaal en een plaats moet zijn waar trotse natiestaten samenkomen om samen te werken in een vrije associatie van soevereine actoren.

Wij geloven dat de natiestaten van Europa moeten streven naar samenwerking waar die toegevoegde waarde voor de bevolking oplevert. Deze Europese samenwerking moet flexibel, efficiënt en democratisch verantwoord zijn.

Wij geloven dat lidmaatschap van de euro vrijwillig moet zijn. Geen enkel land zou verplicht moeten zijn om toe te treden en bestaande leden zouden het recht moeten hebben om eruit te stappen.

Wij geloven dat het waarborgen van de veiligheid en de eigen identiteit van onze landen vereist dat we zelf uiteindelijk de macht hebben om de eigen grenzen te bewaken en ook zelf te beslissen over toekenning of ontneming van het burgerschap aan ingezetenen.

Zo zien we een hernieuwd Europa voor ons en we vertrouwen erop dat allen die ons geloof in democratie en nationale soevereiniteit delen, zich hierin herkennen. We voelen de plicht om samen te komen met gelijkgestemden om de belangen van de volkeren van Europa te dienen en daarom verklaren we vandaag dat we nauw willen gaan samenwerken in het nieuwe Europese Parlement.