Poliflw

Door Simon Brouwer op 31 oktober 2019 om 17:58

Burgemeester Molkenboer krijgt Rembrandtbijbel cadeau

Op Hervormingsdag heeft onze fractievoorzitter tijdens de Algemene Beschouwingen een verrassing voor de burgemeester:

In 2019 is het 350 jaar geleden dat Rembrandt overleden is. Een beroemde schilder die ons veel heeft nagelaten. Prachtige schilderijen en andere kunstwerken (een brug wordt ook een kunstwerk genoemd in gemeenteland). Ook in Woerden is Rembrandt hoogst actueel.

Met de oplevering van dit gemeentehuis zijn naast werkplekken ook rustplekken gerealiseerd. Er is zelfs een boekenhoek!

Als ChristenUnie-SGP bieden wij de gemeente graag een cadeau aan. Rembrandts kunstwerken staan in deze Rembrandtbijbel, en wij hopen dat dit dient ter inspiratie van alle medewerkers.

College moet boter bij de visafslag leveren

Er is eindelijk land in zicht: na twee jaar van trekken aan het Haagse stadsbestuur gaat het college eindelijk zijn beloftes nakomen bij de renovatie van de visafslag. Dankzij een unaniem aangenomen motie, ingediend door de fracties van ChristenUnie/SGP, CDA, Hart voor Den Haag, HSP, SP en PVV, gaat het college de begin 2018 toegezegde financiële steun die nodig is voor de renovatie uitkeren, zodat deze snel van start kan. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Kavish Partiman (CDA): “De renovatie is echt bróódnodig voor een gezonde toekomst van onze visafslag en de visserij op Scheveningen. Maar hiervoor was en is een financiële bijdrage van de gemeente nodig en dienen de gemeente en bouwbedrijf Volker Wessels zich aan eerdere afspraken te houden, bijvoorbeeld over de historische gebreken aan het gebouw en de te bouwen parkeerplaatsen ten behoeve van de visafslag.’’

De herontwikkeling van het Noordelijk Havenhoofd op Scheveningen is ooit gestart om het viscluster en de werkgelegenheid daar te versterken. Partiman en Grinwis: “Het is niet te verteren dat er ondertussen al wél getimmerd wordt aan woning- en hotelbouw, maar dat er de afgelopen anderhalf jaar nog nauwelijks iets gedaan is om de visserij op Scheveningen te versterken, terwijl dát oorspronkelijk juist het doel van de herontwikkeling was. We hebben de wethouder nu een opdracht meegegeven, wij roepen daarmee ook Volker Wessels en UFA, de eigenaar van de visafslag, op om de renovatie mogelijk te maken en te starten. De tijd van praten is zo langzamerhand voorbij, het is tijd om te gaan timmeren.”

ChristenUnie/SGP over vreugdevuren: traditie waardevol, maar wel veilig, vakkundig en verantwoord

Vandaag debatteert de Haagse gemeenteraad over de toekomst van de vreugdevuren. Fractievoorzitter Pieter Grinwis is in principe voorstander van het voorzetten van de traditie, maar wil wel dat dit verantwoord gebeurt, met een gedegen vergunning met duidelijke voorwaarden. “De afgelopen jaarwisseling heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat dat vage gedogen vreselijke gevolgen heeft. Ik ben helemaal klaar met het oneindige pappen en nathouden en een cultuur waarin brutalen de halve wereld lijken te hebben. Daarom moet er een vergunning komen met duidelijke voorwaarden die ook echt worden gehandhaafd. Ik wil namelijk dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten, in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling, wel veel vreugde brengt.”

In zijn bijdrage aan het debat luidt Grinwis de noodklok voor gedupeerden van de vonkenregen. “Sommige inwoners hebben tienduizenden euro’s schade. Ik weet van mensen die hun huis uit moesten, of sinds januari niet meer aan het werk zijn. Dat gun je toch niemand? Ik heb het college in januari al op het hart gedrukt om deze gedupeerden ruimhartig tegemoet te komen en herhaal dit verzoek vandaag met klem. Zoals het de afgelopen tijd is gegaan, is niet acceptabel.”

Verder hoopt de fractievoorzitter dat de gemeente snel komt met een duidelijke invulling van de overgenomen aanbevelingen van de Onderzoeksraad. “ Die duidelijke uitwerking ontbreekt nog. Daarbij moet ook ingegaan worden op hoe voldaan kan worden aan bijvoorbeeld de Arboregels”, vindt Pieter Grinwis. “Dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad.”

De brandweer en de politie moeten bovendien, in tegenstelling tot nu, altijd gevraagd worden om hun advies als er vuur in het spel is. “Zij zijn de experts als het gaat om brandrisico’s en handhaving. Het kan niet zo zijn dat we hen dan niet op dit soort cruciale momenten erbij trekken.”

Voorzitter. Het is 17 oktober 2019. Weliswaar pas de eerste raadsvergadering en daarmee vuurdoop voor onze waarnemend burgemeester Remkes in onze raad, maar inmiddels de 288

dag voor Scheveningers die nog altijd op een schadevergoeding van de gemeente wachten. Ik kan daar eerlijk gezegd niet bij.

Voorzitter, ik kan daar niet bij als ik denk aan al die Scheveningers die de herinnering aan die rampzalige nacht het liefst zo ver mogelijk wegdrukken.  Ik denk aan het verhaal van een mevrouw, die vertelde: “Overal waar ik keek kwam er vuur naar beneden. We hebben geluk gehad dat niet het hele dorp in de fik is gegaan.” Hoe zij op een normale manier naar de komende jaarwisseling toe kan leven, weet ze nog niet. De afgelopen maanden vond ze nog elke dag vuurkooltjes in haar tuin. 17.000 euro aan schade had deze Scheveningse, die gelukkig geheel werd vergoed door haar verzekeraar. Maar, voorzitter, haar buren hadden minder geluk. Die moesten vijf maanden hun huis uit, omdat het onbewoonbaar was geworden door de vonkenregen. Ongevraagd kwamen ze plotsklaps op straat te staan. Haar buurvrouw lukte het sinds de ingrijpende nacht niet meer om aan het werk te gaan. En daar bovenop hadden ze maar liefst 50.000 euro schade, waarvan tot op heden slechts een deel vergoed is. Voorzitter, dat gun je toch niemand? Hoe heeft het dan zo ver kunnen komen?!

In januari heb ik het college in deze zaal dringend op het hart gedrukt: laat geen vacuüm ontstaan tussen verzekeraars en de gemeente; wees ruimhartig; ga niet tegenover, maar náást de getroffen Scheveningers staan. En het college zou ruimhartig met schrijnende gevallen omgaan. Maar, zo vraag ik me af, wat is volgens het college eigenlijk de definitie van een schrijnend geval? Blijkbaar was niet meer in staat zijn te werken, vijf maanden je huis uit en 50.000 euro aan schade nog geen schrijnend geval. Voorzitter, dat is niet uit te leggen en komt voort uit de afwachtende en daarmee lakse houding van het college en de gemeente sinds die nacht van de vlammende vuurstapels, vlagen vliegvuur en vurige vonkenregens.

In januari wilde het college wachten tot de Onderzoeksraad duiding had gegeven over de aansprakelijkheid, pas dan zou de gemeente daadwerkelijk gaan vergoeden als mensen geen claim bij hun verzekeraar konden indienen. De Onderzoeksraad heeft echter geen onderzoek gedaan naar aansprakelijkheid, dat wist het college drommels goed. Enfin, nu het messcherpe OvV-rapport er dan ligt, past het het college heel duidelijk en ondubbelzinnig tegen deze gedupeerde Scheveningers te zeggen en te laten zien: wij zijn er voor jullie.

Om dat aan te moedigen een motie met als dictum:

verzoekt het college:

zo snel mogelijk alsnog een schadevergoeding aan getroffen bewoners die nog niet (volledig) zijn schadeloos gesteld uit te keren en daarbij de menselijke maat te hanteren;

gedupeerden die weliswaar schade kunnen verhalen bij hun verzekeraar, maar wel kosten hebben als gevolg van eigen risico en verminderde no-claimkorting, tegemoet te komen en deze kosten te compenseren,

En deze motie is mede ondertekend door collega Wijsmuller, Barker en Koster.

Geen gedoogcultuur meer

Voorzitter, uit het rapport van de Onderzoeksraad werd ook duidelijk hoe rampzalig de gevolgen zijn van het eindeloze gedogen, dat pappen en nathouden door de gemeente. Dat was niets anders dan spelen met vuur. De gemeente heeft “nooit echt grip gekregen op het proces”, zo schrijft de Onderzoeksraad eufemistisch. Dijsselbloem zei het wat minder cryptisch: “Als de bouwers van de vreugdevuren jaar na jaar de indruk krijgen dat de afspraken niet worden gehandhaafd, dan geef je het signaal af dat de deur wagenwijd openstaat om je gang maar te gaan.” Dit is volgens hem de ‘oerzonde’ van Haagse bestuurders geweest. De gemeente dacht met gedogen de situatie veiliger te maken, maar het tegendeel bleek het geval. Het merendeel van de bouwers had geen benul van de gemaakte afspraken. Een nietszeggend convenant leidde tot niets anders dan schijnveiligheid.

Voorzitter, dit zijn harde constateringen. Laten we daar dan ook harde conclusies aan verbinden. Ik ben helemaal klaar met dat pappen en nathouden. Om maar de lieve vrede te bewaren, heeft de gemeente, heeft de toenmalige burgemeester verzaakt in te grijpen op momenten dat dit meer dan nodig was. “Een overheid die steeds weer de lieve vrede vooropstelt, loopt echter het risico dat de brutaalsten daar rekening mee gaan houden, ten koste van - kwetsbare - medeburgers”, zo verwoordde Aukje van Roessel het treffend in de Groene Amsterdammer.[1]

En dat mag niet gebeuren, voorzitter, dat medeburgers de dupe worden van een gemeente die liever gedoogt dan ingrijpt. De ChristenUnie/SGP pleit daarom niet alleen voor gezaghebbend doorpakken bij toezicht en handhaving op alle Haagse evenementen en activiteiten, wij willen ook dat goed in beeld wordt gebracht hoe ver de gedoogcultuur eigenlijk in het Haags gemeentebeleid is doorgedrongen, zodat we daar een einde aan kunnen maken.

Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college:

alle evenementen en activiteiten, die op gemeentelijk niveau min of meer gedoogd worden, en toezicht en handhaving daarop tegen het licht te houden, daarbij aan te geven welke beweegredenen onder deze houding ten grondslag liggen en de raad daarover te rapporteren,

Deze motie dien ik samen in met collega Barker en Koster.

Uitwerking aanbevelingen

Voorzitter, de Onderzoeksraad is duidelijk geweest: het had de afgelopen jaarwisseling totaal anders gemoeten. Het college herkent en erkent de kritiek van de Onderzoeksraad en heeft de aanbevelingen, bijna traditiegetrouw, overgenomen.

Maar voorzitter, de aanbevelingen en dus ook het overnemen daarvan laten nog de nodige ruimte voor concretisering en uitwerking. Het is zaak daar als raad en stad snel meer duidelijkheid over te hebben. Bovendien worden er geen specifieke aanbevelingen gedaan wat betreft het volgen van bijvoorbeeld Arbo- en milieuwetgeving. En dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad. Daarom de motie met als dictum:

Verzoekt het college:

-een uitwerking van de verschillende overgenomen aanbevelingen schriftelijk aan de raad te doen toekomen, waarbij in ieder geval de concrete vergunningsvoorwaarden, het uitgewerkte handhavingsplan en de strikte rolverdeling, waaruit duidelijk wordt welke rol de gemeente op welk moment aanneemt, duidelijk worden;

-hierbij ook aandacht te besteden aan andere wet- en regelgeving, zoals Arbo- en milieuwetgeving

Samen met collega Barker, Wijsmuller, De Graaf en Koster.

Betrekken brandweer

Voorzitter, uit het rapport bleek dat de brandweer onvoldoende betrokken was bij de voorbereiding van de vreugdevuren.

Daarom samen met collega Barker, Mahmood en Koster een motie met als dictum:

verzoekt het college voortaan bij alle vergunningaanvragen van evenementen, waarbij vuur(werk) een belangrijke rol speelt, advies in te winnen bij politie en brandweer alvorens de vergunning te verlenen.

Ten slotte

Voorzitter, ik kan mij de eerste jaarwisselingen als Hagenaar in wording nog levendig herinneren. Van de oorverdovende herrie en rook op het Lorentzplein tot de vele vuurtjes en vuren in de buurt van het Soestdijkseplein, waar ik een jaar later woonde. En dan te bedenken dat het in vroeger jaren nog veel en veel erger was, zoals de Onderzoeksraad onderkoeld, maar treffend beschrijft. Alleen al tegen die achtergrond, maar ook gewoon omdat het in principe een mooie traditie is, wil mijn fractie vandaag geen streep zetten door de vreugdevuren op het Scheveningse Noorderstrand en Duindorpse Zuiderstrand. Ik ben voor het in stand houden van deze traditie, maar dan wel veilig, vakkundig en verantwoord. Ziet de burgemeester dat ook zo? En klopt het dat gisteren de vergunningsaanvraag vanuit Scheveningen is binnengekomen? Hoe gaat de burgemeester deze aanvraag beoordelen, op basis van welke criteria en hoe welwillend of afhoudend treedt hij de aanvragers tegemoet? Hoe proactief betrekt hij bewoners? En als hij tot een positief oordeel komt, zijn de gemeente, de brandweer en de politie er dan klaar voor? Enfin, mijn collega’s hebben deze en andere vragen ook al gesteld. Daar sluit ik me graag bij aan.

Ik zie uit naar de beantwoording van de burgemeester in eerste termijn en wens de burgemeester, de brandweer en andere betrokkenen sowieso veel wijsheid en daadkracht, van het beoordelen van de vergunningsaanvraag tot het uiteindelijke besluit om de vuurstapel wel of niet - dat kan nadrukkelijk ook - aan te steken.

Voorzitter, we hopen immers vurig dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling wel veel vreugde brengt!

Betrek politie en brandweer bij vergunningen.pdf

Concrete uitwerking aanbevelingen OvV-rapport.pdf

Tegemoetkomen gedupeerden vreugdevuur.pdf

Door Simon Brouwer op 7 oktober 2019 om 12:00

In de afgelopen twee weken bezocht de fracties verschillende locaties in Woerden, waar een brug over de Rijn zou kunnen komen. Na deze fietstocht, lieten woordvoerders Simon en Eric zich informeren door enkele deskundigen.

Rondom verkeer heeft vrijwel iedereen een mening. We willen zo snel mogelijk van A naar B, en liefst op een comfortabele manier. Recent hebben Eric en Simon (als woordvoerders verkeer) zich laten voorlichten door de deskundigen van de werkgroep die ook aan de verkeersvisie hebben meegewerkt. Het was een zeer nuttige bijeenkomst, waarin we – voor het conceptrapport over de brug Woerden-West uitkomt – al konden voorbereiden. Onze visie sluit erg aan bij hoe de deskundigen hier ook naar kijken: een verbinding over de Rijn is wenselijk, maar laten we daarbij het doel niet uit het oog verliezen. Dat doel is wat ons betreft niet per sé een Westelijke Randweg, maar een oplossing van de verkeersproblematiek in Woerden (met name Rembrandtlaan, Boerendijk en Jozef Israëlslaan). Wat ons vooral aansprak is de aanpak om van groot naar klein te werken, dus:

- Eerst bepalen waar Woerden naar toe gaat ontwikkelen (een gemeente die doorgroeit naar 60.000 inwoners of een veel grotere ambitie naar wellicht 100.000 inwoners);

- Daarna kijken waar de benodigde functies dienen te komen (denk aan de broodnodige schuifruimte voor Woerdense bedrijven);

- Pas dan kijken naar de infrastructuur.

Concreet voorbeeld van één van de aanwezigen; een weg voorbij de waterzuivering zonder een Westelijke Randweg is een weg naar niets en dus weggegooid geld.

Op dit moment wordt er hard gewerkt aan het kruispunt bij het Vinkje, dit zorgt best voor overlast, maar is in onze ogen ook een opmaat naar een robuuster netwerk. De opening van de Zuidelijke Randweg in 2018 lijkt al voor een betere doorstroming te zorgen en met deze maatregelen rondom de Waardsebaan is de verwachting dat dit nog verder verbeterd.

Ondanks dat de risico’s bekend waren, kozen de burgemeester en haar adviseurs ervoor niet in  te grijpen, met dit dramatische inferno als gevolg. Grinwis: “Dat reken ik de burgemeester aan. Na de jaarwisseling ’17-’18 gaf ze zelf al aan dat ‘we op het uiterste zitten van wat op een verantwoorde manier mogelijk is.’ Maar in plaats van zeer heldere afspraken te maken en extra daadkrachtig op te treden, toonde ze zich in aanloop naar de afgelopen jaarwisseling veel te toegeeflijk en zag ze af van handhaving toen de regels fors werden overtreden. De handelwijze van de burgemeester voor en na de jaarwisseling heeft vanzelfsprekend niet bijgedragen aan het vertrouwen in de burgemeester. Dat zal ze moeten herwinnen in het debat dat we volgende week als raad met haar voeren.”

De afgelopen jaarwisseling heeft laten zien wat er gebeurt als de gemeente niet ingrijpt. Grinwis: “De tragedie van de vuurstapels laat andermaal zien dat de gedoogcultuur volstrekt is doorgeslagen. Ik ben he-le-maal klaar met het oneindige pappen en nathouden en een cultuur waarin brutalen de halve wereld lijken te hebben. Het stadsbestuur moet grenzen durven stellen, en – nog belangrijker – deze grenzen bewaken met krachtige handhaving. Ik gun elke inwoner van Den Haag een prachtig oud en nieuw. Ik gun de vreugdevuurbouwer zijn traditie, maar ik gun ook de Scheveninger de zekerheid van een veilig oud en nieuw zonder vonkenregen op hun dak. We moeten duidelijke voorwaarden stellen, ze vastleggen in vergunningen en deze als overheid handhaven. Het is toch te zot voor woorden dat elders in het land een vergunning nodig is voor een klein paasvuur, maar men hier zonder handhaafbare regels een brandstapel van wereldrecordhoogte mag bouwen?”

Al eerder uitte Grinwis zijn verontwaardiging over het continue gedraai en het gejokkebrok door de burgemeester. “Een interne evaluatie was nooit haar bedoeling geweest, zo drukte ze ons in januari op het hart, en ik gaf haar welwillend het voordeel van de twijfel. Extra pijnlijk was dan ook de waarheid die in februari boven tafel kwam: hoewel anders geadviseerd, koos de burgemeester wel degelijk in eerste instantie voor een interne evaluatie. En terwijl uit alle macht hier in het IJspaleis werd geprobeerd een verhaal dat krom is recht te breien, konden en kunnen veel Scheveningers nog stééds fluiten naar een schadevergoeding. Waar blijft de solidariteit? Waar blijft de uitgestoken hand? Burgers die op de overheid moeten kunnen rekenen, zeker na zo’n vuurzee en vliegvuur, staan nog steeds in de kou. Dat vind ik niet acceptabel.”

Voorzitter. Wat gisteren begon als een prachtige dag - ik denk aan al die trekkers die dwars door onze stad opstoomden naar het Malieveld voor het grootste boerenprotest in tientallen jaren - veranderde plotsklaps in een inktzwarte dag. Een bizarre dag. Een dramatische dag.

Dramatisch voor onze stad, de stad van vrede en recht, waarbij onkreukbaarheid, betrouwbaarheid en transparantie als eerste te binnen moeten schieten. Geen louche sponsordeals, geen corrupte vergunningspraktijken, geen regel-politiek, of beter gezegd ritsel-politiek, waarbij individuele belangen en wederdiensten belangrijker zijn dan degelijk en integer beleid.

Dramatisch voor ons stadsbestuur, waar gisteren de facto en nu formeel in één klap een einde aan kwam en komt. De bom die al die tijd onder het college bleek te liggen en gisteren door het OM werd geactiveerd, is vanmiddag tot ontploffing gebracht. De coalitie die gisterochtend even voor 7 uur nog bestond, is niet meer.

Dramatisch ook voor de wethouders De Mos en Guernaoui en alle collega’s van Groep de Mos. Hun levenswerk stortte in. Maar voorzitter, ik waak ervoor om de rollen van dader en slachtoffer om te draaien. Want het zijn niet zó maar verdenkingen van het Openbaar Ministerie.

Ik was en ben dan ook not amused over de reactie van de grootste raadsfractie op de actie van het OM. Waar deemoed past, kiezen deze politici ervoor om op Trumpiaanse wijze de tegenaanval in te zetten. Waar terughoudendheid op z’n plaats is, gaan ze er met gestrekt been in. Maar voorzitter, we leven niet in het land van Trump, we leven in een democratische rechtsstaat. In een land van minderheden, waar we altijd moeten samenwerken. En wat mij betreft ook in een land waar we een broertje dood hebben aan verdachten of daders die van zichzelf slachtoffers maken, waarbij collega Dubbelaar ook nog eens een juridisch proces verwart met de politieke realiteit. Het kan immers niet zo zijn dat onze stad bestuurd wordt door een college waar ook maar een zweem van twijfel rondom zijn integriteit heen hangt.

Voorzitter, de gisteren ontstane situatie is niet alleen ernstig, maar vraagt ook om reflectie. Hoe kan het dat je elkaar bij de formatie in twee sessies urenlang uit en te na doorzaagt over partijfinanciering, integriteit en over de relatie met ondernemers en sponsoren - en je precies weet waar het pijnpunt zit, namelijk bij nachtontheffingen - en je vervolgens een besluit als dit als college en coalitie zomaar tussen neus en lippen laat passeren? Hier past bezinning, juist ook vanavond. Als de integriteitsnieren van De Mos tijdens de formatie zo zijn beproefd, waarom is er dan niet zorgvuldig meegekeken door de andere wethouders en waarom heeft de burgemeester bijna achteloos getekend voor het besluit nachtontheffingen? Graag haar reactie.

En als het vernieuwde college straks aantreedt, neem ik aan dat er dan wél een integriteitstoets bij elke wethouder plaatsvindt, zoals dat in verreweg de meeste andere gemeenten ook gebeurt!?

En nu we toch aan het vooruitkijken zijn: onze stad staat voor grote opgaven op het gebied van woningbouw, mobiliteits- en energietransitie. Er ligt een begroting met een dekking van het structurele tekort van € 70 miljoen, die niet op het applaus van de oppositie kan rekenen. Er is kortom grote behoefte aan een stabiel vernieuwd stadsbestuur dat vruchtbaar kan samenwerken met de meerderheid van de raad.

Ik doe daarom een beroep op mijn collega’s om de stad snel weer bestuurbaar te maken. Om samen de mouwen op te stropen, snel tot nieuwe afspraken te komen, zodat we dóór kunnen. En ik doe de oproep aan de wethouders van Groep de Mos alsnog op te stappen en aan de raadsleden van Groep de Mos om per heden geen deel meer uit te maken van de Haagse coalitie, hoe zuur ook. En zo niet, dan zit er niets anders op dan de al ingediende motie van wantrouwen tegen de twee verdachte wethouders te steunen.

Voorzitter, nog één punt moet me van het hart. Wat gisteren gebeurd is, heeft ook veel ambtenaren diep geraakt. Ik wil het college daarom oproepen tot goede zorgen voor hen en vragen om medewerkers van de gemeente nog eens uit te nodigen hun hart te luchten bij een vertrouwenspersoon, mochten zij dat willen. Mijn fractie wil niet dat er iemand met gewetensnood op het stadhuis rondloopt, bijvoorbeeld vanwege politieke opdrachten die hij of zij kreeg!

Voorzitter, ten slotte, vaak lijkt het alsof brutale mensen de halve wereld hebben. Of het nou gaat om bouwers van een vreugdevuur dat steeds groter moet, om drugsbaronnen die zich koningen van de onderwereld wanen, of om ondernemers die op onoorbare wijze vergunningen proberen te bemachtigen. Het is aan ons, gemeenteraad en college, het tegendeel te bewijzen.

Het is namelijk zo belangrijk dat wij allemaal integer en betrouwbaar zijn, mensen uit één stuk. Want zoals de Spreuken-dichter het zo mooi zegt: “Wie onberispelijk leeft, gaat een veilige weg, wie op kronkelpaden gaat, wordt ontmaskerd.”

Afgelopen besluitvormende vergadering (26/9) stond het vergaderschema voor het jaar 2020 geagendeerd. Dat is een gebruikelijk verschijnsel en komt ieder jaar aan de orde. Echter, dit jaar was er door de partijen Gemeentebelangen en Progressief Pijnacker-Nootdorp (PPN) een amendement op afgevuurd. Niet gebruikelijk, want ieder jaar wordt zonder slag of stoot het schema dat al eerder zorgvuldig is doorgesproken in de agendacommissie, aangenomen. Wat is dan het probleem van deze beide partijen? De op het schema genoemde niet-officiële christelijke feestdagen dienden te worden geschrapt. Deze dagen als: bid en dankdag, witte donderdag, Allerheiligen en Allerzielen horen er niet meer op thuis, zo werd gesteld. De dagen die al van ouds (zeker bid- en dankdag) in Pijnacker-Nootdorp vergader-loos worden gehouden, hebben we toch maar verdedigd om te handhaven op het schema. Wonderwel was er niet 1 partij voorstander om af te voeren. Waarvan acte. Over bidden en danken gesproken...

Maandag 16 september, vroeg in de ochtend, werd ik gewaar dat de Seniorenpartij uit de coalitie was gestapt, door een mailtje van een lokale journalist om een reactie. Donderdagavond  vernam ik dat de overgebleven coalitiegenoten hadden besloten met z'n drieën verder te gaan, via een persbericht.

Dat was het dan, alsof het een onbetekenend detail in de gemeentepolitiek is, dat één van de vier coalitiepartijen, nota bene de grote winnaar van de verkiezingen, met - overdrachtelijk - slaande deuren de coalitie uitstapt. Geen lijmpoging, geen consultatie van andere partijen, geen overleg over een eventueel andere deelnemer. Maar ook geen openbaar debat over de ontstane situatie. De ChristenUnie-SGP vindt dat niet gepast. Vandaar ons verzoek voor een interpellatie.

Wij hebben daarbij de volgende vragen.

1) De Seniorenpartij heeft in haar persbericht forse beschuldigingen geuit, met name aan het adres van het CDA en de RVB, maar ons is de motivatie en onderbouwing niet duidelijk. Kan de Seniorenpartij daar toch wat meer duiding op geven.

2) We hebben de indruk dat het al langer niet boterde in de coalitie. Welke acties hebben de overige coalitiepartijen (en met name het CDA als grootste fractie) ondernomen om dit vertrek uit de coalitie te voorkomen?

3) in dat licht ook: in hoeverre hadden de coalitiegenoten feitelijk van de Seniorenpartij dan wel haar wethouder mevrouw Becker al afscheid genomen gezien de uitspraken van VVD-raadslid Van Olden in de commissie van woensdag 11 september over gebrek aan "Leiderschap". Wij kregen eerlijk gezegd wel een naar deja-vu gevoel op grond van onze ervaringen in 2013 en 2016 met coalitiegenoten in deze gemeente.

4) Wat heeft de huidige coalitiepartijen bewogen geen enkel overleg met ander fracties te voeren over die situatie dan wel geen andere fractie te benaderen over eventuele deelname aan de coalitie ter vervanging van de Seniorenpartij? Daarbij is het overigens interessant dat deze partijen op donderdag de 19e een persverklaring hebben gegeven, maar dat de bijlage met de nieuwe portefeuilleverdeling kennelijk twee dagen eerder al gereed was (gedateerd 17 september).

5) Welke motivatie heeft het college dan wel de coalitie ten aanzien van de herverdeling van de portefeuilles. Het valt ons bijvoorbeeld op dat "kunst en cultuur" enerzijds en "erfgoed" anderzijds nu bij twee verschillende portefeuillehouders terecht is gekomen. Saillant omdat onder andere D66 in de commissie bij de behandeling van de Kunst- en cultuurnota (ook van mevrouw Becker) nog sterk bepleitte Erfgoed er maar uit te schrappen.

Aanvullend werden door RVB (mede namens Lijst 8 Kernen) en PvdA/GroenLinks nog vragen gesteld over de status van het coalitieakkoord en waarom de coalitie denkt het nu wel met drie wethouders af te kunnen.

Vanuit de Seniorenpartij werd aangegeven dat per abuis en in de haast een verkeerd persbericht was uitgestuurd waardoor er onnodige verwarring was ontstaan over de rol van onder andere D66 en RVB. De heer Luijben maakte daar excuses voor, maar gaf wel een uitleg hoe men tot de keuze is gekomen om uit de coalitie te stappen. Dat had vooral te maken met de bejegening van mevrouw Becker door zowel oppositie als coalitiepartijen.

Vanuit de coalitie gaf de raadslid Rouwenhorst een (naar ons oordeel nogal nietszeggende) reactie op de vragen. Refererend aan de goede sfeer en samenwerking tussen de drie overige partijen, wens tot snelle besluiten en geen bereidheid bij de Seniorenpartij tot overleg (wat de heer Luijben bevestigde) verdedigde hij het ontbreken van overleg met andere fracties en keuzes die verder gemaakt zijn. Wim Stam heeft in een afrondende reactie (het recht van de interpellant) aangegeven de reactie op onderdelen ongeloofwaardig te vinden en het vermoeden te hebben, dat de drie huidige coalitiepartijen al langer hierop voorbereid waren.

Artikel 38 (Reglement van Orde van de gemeenteraad De Ronde Venen) Interpellatie

1. Het verzoek tot het houden van een interpellatie wordt, behoudens in naar het oordeel van de voorzitter spoedeisende gevallen, ten minste 48 uur voor de aanvang van de vergadering schriftelijk bij de voorzitter ingediend. Het verzoek bevat een duidelijke omschrijving van het onderwerp waarover inlichtingen worden verlangd alsmede de te stellen vragen.

2. De voorzitter brengt de inhoud van het verzoek zo spoedig mogelijk ter kennis van de overige leden van de raad en de wethouders. Bij de vaststelling van de agenda van de eerstvolgende vergadering na indiening van het verzoek wordt het verzoek in stemming gebracht. De raad bepaalt op welk tijdstip tijdens de vergadering de interpellatie zal worden gehouden.

3. De interpellant voert niet meer dan tweemaal het woord, de overige leden van de raad, de burgemeester en de wethouders niet meer dan eenmaal, tenzij de raad hen hiertoe verlof geeft.

We mogen ons gelukkig prijzen, dat we in een gunstige arbeidsregio wonen, wat zonder meer invloed heeft op het relatief lage aantal uitkeringsgerechtigden. We zien dat ook in het overschot van de BUIG-gelden, de vergoeding van het rijk voor de uitkering van de bijstand. We houden daar structureel ca 6 ton per jaar aan over. Het college wil de komende jaren 1 ton per jaar hiervan overhevelen naar extra reintegratie-aanpak. Naar ons oordeel is dat nog wat zuinig, maar voor het moment laten we het daarbij. Want iedere inwoner die we aan werk kunnen helpen, is niet alleen fijn voor die inwoner, maar ook voor de gemeentelijke portemonnee.

Over de hele linie kan de ChristenUnie-SGP de voorgelegde koers steunen. Maar op een aantal punten wil ik toch een accent leggen voor een verdere aanscherping.

Terecht spreekt het voorstel meerdere keren van de mismatch tussen vraag en aanbod. Maar als het om maatregelen gaat, vinden wij de koers daar erg vaag over. U heeft het over "in nauwe samenwerking met werkgevers versterken van de arbeidsmarktpositie van de doelgroep", maar nergens lezen we "Hoe" m.u.v. iets over de studiekeuze van jongeren wat geheel buiten de gemeente om gaat? Kennis, competenties en vaardigheden vergroten bijvoorbeeld via omscholing, zou wat ons betreft de aanpak zijn, maar we lezen daar niets over. Waarom hier niet een concreet programma van gemaakt met cofinanciering van diverse partijen (gemeente, werkgevers en werknemers) en gebruikmakend van subsidies?

Uit de Rapportage Participatie blijkt dat er nog een behoorlijke groep mensen is die na 3 of 6 maanden opnieuw instromen. Over de afgelopen twee jaar is die terugval bijna 20%. Dat vinden wij best veel. Een analyse naar oorzaken hiervan en hoe we de uitstroom effectiever kunnen maken, lijkt ons verstandig. Kan de wethouder dat toezeggen?

U geeft aan de instroom te willen stabiliseren (waarom eigenlijk niet verlagen?) en in te willen zetten op preventie. Dan verbaast het ons dat u er kennelijk genoegen mee neemt pas 3 maanden voordat iemand de bijstand instroomt (dus na ruim 1,5 jaar werkloosheid) geïnformeerd te worden. Waarom niet een veel actievere samenwerking met het UWV dan wel actiever mensen op te roepen zo snel mogelijk na het werkloos worden ook met het werkcentrum contact op te nemen?

Tot slot nog bijzondere aandacht voor statushouders. De ervaring leert, dat zij toch wat extra begeleiding nodig hebben, omdat cultuurverschillen een succesvolle re-integratie in de weg kunnen staan. Dus niet alleen taal, maar ook gebruiken kunnen tot misverstanden leiden. Bij een gesprek op het werkcentrum zal de statushouder wellicht al snel zeggen, dat hij het begrijpt omdat hij niet onbeleefd of dom over wil komen. We hopen dat het werkcentrum daar alert op is. Ook vinden wij het belangrijk dat qua werk zo veel mogelijk wordt aangesloten bij de werkervaring uit het land van herkomst. Waarom iemand naar een baan helpen die totaal niet aansluit bij wat iemand in zijn/haar thuisland deed? Dat leidt misschien wel tot snelle successen, maar niet duurzaam en het demotiveert. En we verspillen menselijk kapitaal en talent. Ook daar zou ik nog wel een reactie van de wethouder op willen horen.

Ondanks dat we niet echt tevreden waren met de beantwoording van het college hebben we het voorstel wel gesteund omdat er ook veel goede dingen in de participatiekoers zitten. Het amendement en de motie van PcdA/GroenLinks samen met RVB hebben we niet gesteund omdat we daar ten opzichte van het raadsvoorstel geen echte meerwaarde in zagen. Het raadsvoorstel is vervolgens aangenomen met alleen tegenstemmen van de RVB-raadsleden.