Poliflw

Den Haag is de internationale stad van vrede en recht en daar komt veel verantwoordelijkheid bij kijken. Wat GroenLinks betreft dragen we als Den Haag bij aan een rechtvaardige wereld, en wordt Den Haag zelf een inclusieve en veilige stad voor al haar bewoners.

Raadsmeerderheid én stadsbestuur voor opvang vluchtelingenkinderen Herdenking koloniaal en slavernijverleden Betere monitoring mogelijk etnisch profileren Staatloze burgers 100% toegankelijk Den Haag Monument Srebrenica Ethische waarborgen bij digitalisering

Een inclusieve en rechtvaardige stad Raadsmeerderheid én stadsbestuur voor opvang vluchtelingenkinderen

Momenteel bevinden zich 19.000 mensen in het overvolle Griekse vluchtelingenkamp Moria, waaronder duizenden vluchtelingenkinderen zonder ouders, terwijl er slechts plek is voor 3.000 mensen. Dit leidt  tot mensonterende situaties voor vluchtelingen en hulpverleners, tegen wie het geweld vanuit de lokale bevolking is toegenomen. Bovendien zou een eventuele corona uitbraak in het kamp rampzalige gevolgen hebben. Dankzij een oproep van raadslid Serpil Ates, die hier ook een meerderheid in de gemeenteraad achter kreeg, was Den Haag één van de eerste gemeenten die de regering oproept 500 kinderen op te vangen en daar ook zelf een deel van op te nemen. Recentelijk bevestigde het stadsbestuur bereid te zijn een deel van deze kinderen op te vangen. Helaas houdt het Kabinet dit tot nu toe tegen. Lees hier meer.

Herdenking koloniaal en slavernijverleden

Ook bij het erkennen van koloniale- en slavernijverleden bevindt Den Haag zich op een keerpunt. Den Haag speelde als administratief centrum een belangrijke rol in het Nederlandse koloniale verleden. Naar aanleiding van een aangenomen motie van raadslid Serpil Ates adviseerde een commissie eind 2019 al dat er een monument, herdenking en lespakketten moeten komen ter herdenking van het Haagse koloniale- en slavernijverleden. Dit advies is overgenomen in het nieuwe coalitieakkoord. Op 1 juli, tijdens Keti Koti, bood GroenLinks samen met NIDA, Haags Stadspartij, PvdA, CDA, SP, Islam Democraten en Partij voor de Dieren een initiatiefvoorstel aan dat de plannen voor een herdenking en erkenning van dit verleden concreet moet maken. Lees hier meer.

Betere monitoring mogelijk etnisch profileren

Veel Hagenaars (met name jongeren van kleur) hebben regelmatig te maken met etnisch profileren: dat betekent dat ze door de politie staande worden gehouden om niet-objectieve redenen, zoals hun huidskleur. Dit is een vorm van institutioneel racisme dat het veiligheidsgevoel van jongeren direct aantast. Om daar iets aan te doen werden in 2019 al verschillende moties van GroenLinks en NIDA aangenomen om het vertrouwen van Hagenaars in de politie te meten. Dankzij vragen van fractievoorzitter Arjen Kapteijns aan plaatsvervangend burgemeester Remkes gaat de gemeente nu meer op wijkniveau meten, waar ze dat eerder op het niveau van de stadsdelen deed. Daarmee zal er een correcter beeld ontstaan van de situatie en brengen we problemen tussen burgers en politie beter in beeld.

Staatloze burgers

Dankzij de staatloosheidsverdragen hebben staatloze mensen verschillende rechten, zoals bijvoorbeeld het recht om te reizen, trouwen en naturaliseren. Door de manier waarop de gemeente hen vaak registreert (‘nationaliteit onbekend’) kunnen zij daar nu echter vaak geen beroep op doen. Een Hagenaar kan pas de officiële status ‘staatloos’ krijgen als diegene kan aantonen dat geen enkele staat diegene als onderdaan beschouwd. Dat is een onmogelijke opgave, zeker voor kinderen. Daarom wil raadslid Serpil Ates in het gezamenlijke initiatiefvoorstel met NIDA, ChristenUnie-SGP en PvdA dat de gemeente onderzoek doet hoe het makkelijker gemaakt kan worden om de status van staatloos te verkrijgen. Het college zal eind dit jaar op het voorstel reageren. Lees hier meer.   

100% toegankelijk Den Haag

Vier jaar geleden ging het VN-verdrag voor vluchtelingen officieel in werking. Daarmee zijn Nederlandse gemeenten verplicht de samenleving zo in te richten dat mensen met een handicap volwaardig mee kunnen doen in de samenleving.  Hier zijn al een aantal stappen voor gezet, maar er moet nog veel gebeuren voordat Den Haag echt toegankelijk wordt. In samenwerking met andere politieke partijen, organisaties én ervaringsdeskundigen maakte raadslid Erlijn Wenink inspiratienota “100% toegankelijk Den Haag”, vol met ideeën vanuit de groep zelf voor een volledig inclusieve stad. Nu is het zaak om van die ideeën werkelijkheid te maken, iets waar raadsleden Erlijn Wenink, Maarten De Vuyst en Mariëlle Vavier kort geleden nog nieuwe schriftelijke vragen over stelden.

Monument Srebrenica

Den Haag krijgt een monument ter herdenking van de genocide in Srebrenica. Dit is niet direct het gevolg van een actie van GroenLinks, maar wat ons betreft is dit een hele belangrijke stap voor heel Den Haag!

Ethische waarborgen bij digitalisering

De samenleving is in een hoog tempo aan het digitaliseren. Steeds meer zaken worden online geregeld en de gemeente werkt met haar nieuwe visie op digitalisering en dienstverlening steeds meer met data en algoritmes. Dat biedt allerlei kansen, maar neemt ook ethische risico’s met zich mee: immers, verschillende partijen hebben verschillende belangen bij digitalisering invulling krijgt. Dankzij twee aangenomen moties van raadslid Mariëlle Vavier houden we beter grip op de risico’s van digitalisering. Zo wordt er dankzij de motie ‘Grip op digitalisering’ beter in beeld gebracht hoe de gemeente met dilemma’s rondom onderwerpen als privacy om zal gaan en worden de betrokken marktpartijen bij grote projecten in beeld gebracht. Dankzij de motie ‘Bewonersbelangen voorop’ wordt er goed in beeld via welke wegen bewoners met eventuele klachten of ideeën naar de gemeente kunnen gaan.

Er was al een raadsmeerderheid, maar nu is het officieel: Den Haag hoort nu officieel bij de coalition of the willing. Daarmee is het stadsbestuur bereid vluchtelingenkinderen in Den Haag op te vangen.

Dat blijkt uit beantwoording op de schriftelijke vragen die raadslid Serpil Ates (GroenLinks) met een raadsmeerderheid achter zich stelde. Ates is blij dat dit nu ook definitief Haags beleid is: “Het is nu officieel collegebeleid dat Den Haag de regering oproept deze kinderen toe te laten én een deel daarvan in Den Haag te plaatsen. Daarmee willen we als stad de meest onschuldige slachtoffers van oorlog en geweld, kinderen, een warm thuis bieden.”

Momenteel bevinden zich 19.000 mensen in het overvolle vluchtelingenkamp Moria, waaronder duizenden vluchtelingenkinderen zonder ouders, terwijl er slechts plek is voor 3.000 mensen. Dit leidt  tot mensonterende situaties voor vluchtelingen en hulpverleners, tegen wie het geweld vanuit de lokale bevolking is toegenomen. Bovendien zou een eventuele corona uitbraak in het kamp rampzalige gevolgen hebben. “Deze mensen zijn al gevlucht voor oorlog en geweld, maar zitten nu opnieuw vast op een onveilige plek met een tekort aan voedsel en hygiëne.”, aldus Ates. “Dat mogen wij als welvarend land niet laten gebeuren.”

In navolging van een brede beweging van burgers, maatschappelijke organisaties, tientallen andere gemeenten en de Haagse raad reageert nu ook het stadsbestuur bereidwillig op de noodoproep van een Griekse minister om deze kinderen elders in Europa op te vangen. In de Nederlandse campagne wordt de regering opgeroepen 500 van die kinderen op zich te nemen. De Nederlandse regering heeft Griekenland bescheiden financiële steun voor opvang op het vasteland, maar wat GroenLinks betreft is dat onvoldoende en legt de regering alle verantwoordelijkheid ontercht bij Griekenland. Momenteel staat de Nederlandse regering opvang van vluchtelingenkinderen nog niet toe, maar als daar verandering in komt gaat Den Haag kijken op welke manier de stad hen het beste kan opvangen.

De schriftelijke vragen werden ondersteund door de fracties van D66, PvdA, Haagse Stadspartij, SP, NIDA, Islam Democraten, Partij voor de Dieren, Partij voor de Toekomst en ChristenUnie/SGP.

 

Deze week zou het Eurovisie Songfestival plaatsvinden in Ahoy te Rotterdam. Zaterdagavond 16 mei zouden zo'n 200 miljoen televisiekijkers over de gehele wereld de finale bekijken en daarmee zou Rotterdam een waarschijnlijk onvergetelijk positieve indruk achter hebben gelaten. Echter: Corona zette een dikke streep door Rotterdam 2020 en noodgedwongen wordt het festival voorlopig een jaar uitgesteld. Het besluit om het Songfestival in Rotterdam te gaan organiseren is overigens niet lichtvaardig genomen door de gemeenteraad van Rotterdam. Raadslid Jimmy Smet, woordvoerder Songfestival, neemt je in vogelvlucht mee hoe dit gegaan is.

Door Jimmy Smet.

Door de winst van Duncan Laurence in 2019 - met het in de Rotterdamse Maassilo gecomponeerde nummer 'Arcade' - kreeg Nederland na 40 jaar weer de gelegenheid om het Eurovisie Songfestival in eigen land te kunnen organiseren. Rotterdam gold al vanaf het eerste moment als favoriete potentiële gaststad: de infrastructuur van de stad is er als het ware voor gemaakt. Dit werd nog eens onderstreept door een enthousiast college van burgemeester en wethouders - met wethouder Said Kasmi (D66) voorop - en een al even enthousiaste gemeenteraad die, met 37 stemmen voor en 8 stemmen tegen, het raadsvoorstel 'kandidaatstelling van Rotterdam ten behoeve van het Eurovisie Songfestival in 2020' op 4 en 9 juni 2019 bekrachtigde. De GroenLinks-fractie stemde - als enige partij - verdeeld; twee van de vijf raadsleden stemden voor, drie stemden tegen. Rotterdam stelde zich hiermee officieel kandidaat als gaststad voor het Songfestival in 2020 en zou financiële middelen vrijmaken voor het faciliteren van dit evenement.

Voor- en nadelen De fractie heeft toentertijd uitgebreid stilgestaan bij de voor- en nadelen van Rotterdam als gaststad voor het Songfestival, waarbij de balans in eerste instantie doorsloeg naar voornamelijk voordelen: de unieke gelegenheid om Rotterdam op een positieve manier te tonen aan de wereld, de impact op de Rotterdammers en op Rotterdam zelf. Maar daarnaast bleef voor ons als raadsleden tevens de belangrijkste vraag over: is er in de Rotterdamse begroting nog ruimte om ettelijke miljoenen - pas later mocht bekend worden 15,5 miljoen - vrij te maken hiervoor? En zo ja, ten koste van wat? Deze vragen waren voor de fractie uiteindelijk nog onvoldoende overtuigend beantwoord.

Als liefhebber van het Eurovisie Songfestival ben ik in de afgelopen tien jaar bij acht edities bezoeker van het festival geweest in diverse gaststeden en heb ik aan den lijve mogen ervaren wat het organiseren van het Songfestival met een stad doet; niet alleen economisch gezien, hoewel horeca, bedrijfsleven en ondernemers goed garen spinnen, maar vooral voor de sfeer en uitstraling van een stad is het Songfestival een perfecte - en unieke - gelegenheid. Het Eurovisie Songfestival is werkelijk de enige wedstrijd of competitie ter wereld waarbij 'tegenstanders' elkaar luidkeels toejuichen en bejubelen, waar ongegeneerd vlagvertoon vrolijk aangemoedigd wordt en waar letterlijk alle geuren en kleuren van de wereld samenkomen, dansen en zingen. Voor mij persoonlijk gaf dit uiteindelijk de doorslag in mijn voor-stem; Rotterdam en de Rotterdammers verdienen dit. Ook Peter Jan de Werk, die tijdelijk de raadszetel van Lies Roest innam vanwege haar zwangerschapsverlof en zelfverklaard songfestivalliefhebber, heeft deze ervaringen mee laten wegen in zijn besluit.

Rotterdam 2020 Maar het echte besluit werd natuurlijk uiteindelijk eind augustus genomen door organiserende omroepen AVRO/TROS en NPO: Rotterdam werd gaststad van het Eurovisie Songfestival in 2020. Vanaf dat moment kon de hele santenkraam - de mallemolen - officieel beginnen en bereidde iedereen zich op zijn of haar manier voor om Rotterdam 2020 in Ahoy tot een groot succes te maken. Gedurende de daaropvolgende maanden gonsde het van de relevante en minder relevante nieuwsberichten over het Songfestival; over gratis kaarten voor Rotterdammers met een smalle beurs tot de keuze van de Binnenrotte als European Fan Village. Van de keuze voor de presentatoren Chantal Janzen, Edsilia Rombley en Jan Smit tot de Nederlandse inzending: Jeangu Macrooy met het nummer 'Grow'. Van het logo en de huisstijl tot de officiële sleuteloverdracht - 'the Key Allocation Draw' - in het Rotterdamse stadhuis. Nederland - en Rotterdam voorop - was er klaar voor.

En toen was er Covid-19.  En zag de wereld er even helemaal anders uit.

Kort nadat de European Broadcast Union (EBU), de eigenlijke organisator van het Eurovisie Songfestival, heeft verklaard de editie van 2020 te moeten afgelasten, stuurde het Rotterdamse college een brief naar de gemeenteraad waarin zij onomwonden haar bereidwilligheid toonde om Rotterdam ook in 2021 gaststad te laten zijn.

Omwille van de duidelijkheid (voor bijvoorbeeld Ahoy en andere ondernemers) en op verzoek van de EBU zou er snel beslist moeten worden door de gemeenteraad of Rotterdam ook in 2021 gaststad van het Eurovisie Songfestival zou willen en kunnen zijn. Medio april werd duidelijk dat dit zo'n 6,7 miljoen euro extra zou kunnen gaan kosten. In totaal zou Rotterdam daarmee ruim 22 miljoen euro beschikbaar gaan stellen, wat neerkomt op ongeveer €34,- per Rotterdammer. En dat in een tijdperk waarin het nog totaal onduidelijk was (en is) welke gevolgen het coronavirus voor Rotterdam zou kunnen gaan hebben. Allereerst op sociaal-economisch en financieel gebied, maar ook of een Songfestival wel in 2021 op dezelfde wijze zou kunnen worden georganiseerd was (en is) nog veel onduidelijk.

Opnieuw dus vele vragen, die we als fractie - inmiddels digitaal - met elkaar hebben besproken. Een eveneens digitale technische sessie, een schriftelijke vragenronde en twee digitale commissievergaderingen werden (overigens zeer snel, vakkundig en efficiënt door de griffiemedewerkers) georganiseerd. Vragen zijn beantwoord en riepen tegelijkertijd weer meer vragen op. al met al een uitdagend vraagstuk. 

Uiteindelijk stond op de agenda van de allereerste digitale raadsvergadering ooit, die van donderdag 23 april, het agendapunt 'Rotterdam, gaststad voor het Eurovisie Songfestival in 2021' gepland. Het uiteindelijke raadsvoorstel is met 33 stemmen voor en 8 stemmen tegen aangenomen, waarmee Rotterdam zich opnieuw beschikbaar stelt als gaststad voor het Eurovisie Songfestival. Nu in mei 2021. De GroenLinks-fractie heeft hierbij opnieuw verdeeld gestemd; twee raadsleden stemden voor (net als VVD, D66, PvdA, CDA, Leefbaar Rotterdam, Denk, 50+ en CU/SGP), drie raadsleden stemden tegen (samen met Nida, PVV, PvdD en SP).

Hoe het Eurovisie Songfestival in Rotterdam 2021 eruit gaat zien is wellicht nog te vroeg om te beantwoorden aangezien de ontwikkelingen en mogelijkheden als gevolg van Covid-19 nog veel onzekerheden met zich meebrengt. De komende maanden zal het onderwerp Rotterdam 2021 waarschijnlijk weer veelvuldig de agenda van Rotterdam en de Rotterdamse gemeenteraad gaan vullen. 

Als woordvoerder songfestival kan ik me daarop in ieder geval weer - oprecht - verheugen!

Wordt vervolgd dus.

Deze week zou het Eurovisie Songfestival plaatsvinden in Ahoy. Zaterdagavond 16 mei zouden zo'n 200 miljoen televisiekijkers over de gehele wereld de finale bekijken. Corona zette echter een dikke streep door Rotterdam 2020. Noodgedwongen wordt het festival voorlopig een jaar uitgesteld. Het besluit om het Songfestival in Rotterdam te  organiseren is overigens niet lichtvaardig genomen door de gemeenteraad van Rotterdam. Raadslid Jimmy Smet vertelt hoe dit is gegaan.

Door Jimmy Smet.

Door de winst van Duncan Laurence in 2019 - met het in de Rotterdamse Maassilo gecomponeerde nummer 'Arcade' - kreeg Nederland na 40 jaar weer de gelegenheid om het Eurovisie Songfestival in eigen land te kunnen organiseren. Rotterdam gold al vanaf het eerste moment als favoriete potentiële gaststad: de infrastructuur van de stad is er als het ware voor gemaakt. Dit werd nog eens onderstreept door een enthousiast college van burgemeester en wethouders - met wethouder Said Kasmi (D66) voorop - en een al even enthousiaste gemeenteraad die, met 37 stemmen voor en 8 stemmen tegen, het raadsvoorstel 'kandidaatstelling van Rotterdam ten behoeve van het Eurovisie Songfestival in 2020' op 4 en 9 juni 2019 bekrachtigde. De GroenLinks-fractie stemde - als enige partij - verdeeld; twee van de vijf raadsleden stemden voor, drie stemden tegen. Rotterdam stelde zich hiermee officieel kandidaat als gaststad voor het Songfestival in 2020 en zou financiële middelen vrijmaken voor het faciliteren van dit evenement.

Voor- en nadelen De fractie heeft toentertijd uitgebreid stilgestaan bij de voor- en nadelen van Rotterdam als gaststad voor het Songfestival, waarbij de balans in eerste instantie doorsloeg naar voornamelijk voordelen: de unieke gelegenheid om Rotterdam op een positieve manier te tonen aan de wereld, de impact op de Rotterdammers en op Rotterdam zelf. Maar daarnaast bleef voor ons als raadsleden tevens de belangrijkste vraag over: is er in de Rotterdamse begroting nog ruimte om ettelijke miljoenen - pas later mocht bekend worden 15,5 miljoen - vrij te maken hiervoor? En zo ja, ten koste van wat? Deze vragen waren voor de fractie uiteindelijk nog onvoldoende overtuigend beantwoord.

Als liefhebber van het Eurovisie Songfestival ben ik in de afgelopen tien jaar bij acht edities bezoeker van het festival geweest in diverse gaststeden en heb ik aan den lijve mogen ervaren wat het organiseren van het Songfestival met een stad doet; niet alleen economisch gezien, hoewel horeca, bedrijfsleven en ondernemers goed garen spinnen, maar vooral voor de sfeer en uitstraling van een stad is het Songfestival een perfecte - en unieke - gelegenheid. Het Eurovisie Songfestival is werkelijk de enige wedstrijd of competitie ter wereld waarbij 'tegenstanders' elkaar luidkeels toejuichen en bejubelen, waar ongegeneerd vlagvertoon vrolijk aangemoedigd wordt en waar letterlijk alle geuren en kleuren van de wereld samenkomen, dansen en zingen. Voor mij persoonlijk gaf dit uiteindelijk de doorslag in mijn voor-stem; Rotterdam en de Rotterdammers verdienen dit. Ook Peter Jan de Werk, die tijdelijk de raadszetel van Lies Roest innam vanwege haar zwangerschapsverlof en zelfverklaard songfestivalliefhebber, heeft deze ervaringen mee laten wegen in zijn besluit.

Rotterdam 2020 Maar het echte besluit werd natuurlijk uiteindelijk eind augustus genomen door organiserende omroepen AVRO/TROS en NPO: Rotterdam werd gaststad van het Eurovisie Songfestival in 2020. Vanaf dat moment kon de hele santenkraam - de mallemolen - officieel beginnen en bereidde iedereen zich op zijn of haar manier voor om Rotterdam 2020 in Ahoy tot een groot succes te maken. Gedurende de daaropvolgende maanden gonsde het van de relevante en minder relevante nieuwsberichten over het Songfestival; over gratis kaarten voor Rotterdammers met een smalle beurs tot de keuze van de Binnenrotte als European Fan Village. Van de keuze voor de presentatoren Chantal Janzen, Edsilia Rombley en Jan Smit tot de Nederlandse inzending: Jeangu Macrooy met het nummer 'Grow'. Van het logo en de huisstijl tot de officiële sleuteloverdracht - 'the Key Allocation Draw' - in het Rotterdamse stadhuis. Nederland - en Rotterdam voorop - was er klaar voor.

En toen was er Covid-19.  En zag de wereld er even helemaal anders uit.

Kort nadat de European Broadcast Union (EBU), de eigenlijke organisator van het Eurovisie Songfestival, heeft verklaard de editie van 2020 te moeten afgelasten, stuurde het Rotterdamse college een brief naar de gemeenteraad waarin zij onomwonden haar bereidwilligheid toonde om Rotterdam ook in 2021 gaststad te laten zijn.

Omwille van de duidelijkheid (voor bijvoorbeeld Ahoy en andere ondernemers) en op verzoek van de EBU zou er snel beslist moeten worden door de gemeenteraad of Rotterdam ook in 2021 gaststad van het Eurovisie Songfestival zou willen en kunnen zijn. Medio april werd duidelijk dat dit zo'n 6,7 miljoen euro extra zou kunnen gaan kosten. In totaal zou Rotterdam daarmee ruim 22 miljoen euro beschikbaar gaan stellen, wat neerkomt op ongeveer €34,- per Rotterdammer. En dat in een tijdperk waarin het nog totaal onduidelijk was (en is) welke gevolgen het coronavirus voor Rotterdam zou kunnen gaan hebben. Allereerst op sociaal-economisch en financieel gebied, maar ook of een Songfestival wel in 2021 op dezelfde wijze zou kunnen worden georganiseerd was (en is) nog veel onduidelijk.

Opnieuw dus vele vragen, die we als fractie - inmiddels digitaal - met elkaar hebben besproken. Een eveneens digitale technische sessie, een schriftelijke vragenronde en twee digitale commissievergaderingen werden (overigens zeer snel, vakkundig en efficiënt door de griffiemedewerkers) georganiseerd. Vragen zijn beantwoord en riepen tegelijkertijd weer meer vragen op. al met al een uitdagend vraagstuk. 

Uiteindelijk stond op de agenda van de allereerste digitale raadsvergadering ooit, die van donderdag 23 april, het agendapunt 'Rotterdam, gaststad voor het Eurovisie Songfestival in 2021' gepland. Het uiteindelijke raadsvoorstel is met 33 stemmen voor en 8 stemmen tegen aangenomen, waarmee Rotterdam zich opnieuw beschikbaar stelt als gaststad voor het Eurovisie Songfestival. Nu in mei 2021. De GroenLinks-fractie heeft hierbij opnieuw verdeeld gestemd; twee raadsleden stemden voor (net als VVD, D66, PvdA, CDA, Leefbaar Rotterdam, Denk, 50+ en CU/SGP), drie raadsleden stemden tegen (samen met Nida, PVV, PvdD en SP).

Hoe het Eurovisie Songfestival in Rotterdam 2021 eruit gaat zien is wellicht nog te vroeg om te beantwoorden aangezien de ontwikkelingen en mogelijkheden als gevolg van Covid-19 nog veel onzekerheden met zich meebrengt. De komende maanden zal het onderwerp Rotterdam 2021 waarschijnlijk weer veelvuldig de agenda van Rotterdam en de Rotterdamse gemeenteraad gaan vullen. 

Als woordvoerder songfestival kan ik me daarop in ieder geval weer - oprecht - verheugen!

Wordt vervolgd dus.

Vandaag presenteren verschillende partijen een inspiratienota toegankelijkheid aan wethouder Kavita Parbhudayal, coördinerend wethouder toegankelijkheid. In de nota, van onder andere CDA, D66, ChristenUnie/SGP, PvdA, GroenLinks, NIDA, Partij voor de Dieren en de Haagse Stadspartij, staan vele actiepunten voor de gemeente om Den Haag voor iedereen toegankelijk te maken. De minister van Gehandicaptenzaken, Rick Brink, was ook aanwezig om zo de overhandiging van het document kracht bij te zetten.

Minister van Gehandicaptenzaken

Rick Brink, die vorig jaar tijdens een liveshow op NPO1 door het publiek werd verkozen tot de eerste Minister van Gehandicaptenzaken, is blij met de aandacht van de raadsleden. “De partijen pleiten ervoor dat de gemeente voortaan bij al haar plannen uitgaat van ‘toegang en bruikbaarheid voor iedereen’ in plaats van ‘toegang en bruikbaarheid voor de gemiddelde gebruiker’. Op deze wijze wordt er niemand meer onnodig beperkt in zijn of haar zelfstandigheid en mobiliteit”.

Raadsleden voor toegankelijkheid

“We zijn heel blij dat er een coördinerend wethouder toegankelijkheid is”, Astrid Frey (CDA). “De vraag bij alle Haagse plannen moet zijn ‘heeft iemand met een beperking daar toegang toe?”

“Toegankelijkheid voor iedereen, dat is de nieuwe norm!” zegt Marieke van Doorn (D66). “We gaan vóóraf ervaringsdeskundigen betrekken bij bijvoorbeeld bouwprojecten, de herinrichting van straten en grote evenementen. En niet pas nadat alle plannen al af zijn en het eigenlijk te laat is”.

Erlijn Wenink (GroenLinks): “Inclusie voor mensen met een beperking is geen gunst, maar een recht. Er ligt een glashelder VN-verdrag. Den Haag is nu zelf beperkt en moet rigoureuze stappen zetten richting een echt toegankelijke stad.”

Janneke Holman (PvdA): "Het belangrijkste is dat toegankelijkheid wordt meegenomen in al het doen en laten van de gemeente. Bij iedere straat die opnieuw wordt ingericht, bij ieder gebouw dat wordt gebouwd, bij iedere tram- en bushalte die wordt aangelegd. Soms zit het in de kleine dingen, die nu nog te vaak worden vergeten. Met dit plan gaan we échte stappen zetten voor een stad waar iedereen mee kan doen."

“Voor iedereen kan de stad plotseling ontoegankelijk worden,” voegt Robin Smit (PvdD) toe. “Niet alleen voor mensen met een beperking, maar ook voor ouderen, jonge ouders met kinderwagens of mensen met een chronische ziekte kan ieder obstakel een grote hindernis zijn.”

Judith Klokkenburg (ChristenUnie/SGP): “Simpele zaken zoals verlaagde stoepen die recht tegenover elkaar liggen, zodat mensen met een rolstoel of kinderwagen snel kunnen oversteken, zijn nog steeds niet de regel. Dat moet echt beter worden geregeld vanuit het stadhuis.”

Asma Halusi  (NIDA) sluit af: “Met deze inspiratienota laten we zien dat iedereen mee kan doen. Zo maken we Den Haag nog toegankelijker én inclusiever!”

 

De Haagse partijen NIDA, ChristenUnie/SGP, GroenLinks en PvdA komen vandaag met een initiatiefvoorstel om op te komen voor de rechten van staatlozen in Den Haag. Sommige staatlozen met verblijfsrecht staan ten onrechte geregistreerd bij de gemeente als ‘nationaliteit onbekend’, waardoor ze niet kunnen reizen, trouwen en naturaliseren, terwijl ze die rechten volgens de Staatloosheidsverdragen wel hebben. De gemeente moet met een proactieve aanpak deze groep tegemoetkomen, vinden de partijen.

“Om van de status ‘nationaliteit onbekend’ af te komen en de status staatloos te krijgen, moet een staatloze nu zelf aantonen dat geen enkel land ter wereld hem of haar als onderdaan beschouwt”, zegt Cemil Yilmaz, fractievertegenwoordiger van NIDA. “Maar dat is een onmogelijke opgave, helemaal voor kinderen. Het kan zelfs zo zijn dat tweede generatie kinderen de status ‘nationaliteit onbekend’ hebben.

Daarom roepen we in het voorstel op om maximaal gebruik te gaan maken van de ruimte die de gemeente heeft om zélf de status vast te stellen.” ChristenUnie/SGP-fractievertegenwoordiger Koen van Haeften hoopt dat staatlozen door dit voorstel eindelijk uit het juridische niemandsland komen. “Zo kunnen ze zich in alle rust gaan bezighouden met hun plek in de samenleving en op de arbeidsmarkt, in plaats van met hun eindeloze tocht langs ambassades en autoriteiten. In een stad waar we omzien naar elkaar moeten we ook aan deze groep zekerheid bieden.”

GroenLinks-raadslid Serpil Ates vult aan: “Staatlozen voelen zich opgesloten, omdat de status hun geluk en vrijheid belemmert. We willen dat deze belemmeringen herkend en erkend worden.” Het past Den Haag, als stad van Vrede en Recht, om zich hard te maken voor deze groep, vindt PvdA-raadslid Mikal Tseggai. “We mogen deze groep niet langer laten wachten op goede regelgeving en moeten als gemeente alles doen wat we kunnen om hen te helpen.”

 

Vandaag is het voorstel aangeboden aan het stadsbestuur.

Na Rotterdam wil ook Ridderkerk nu een vuurwerkverbod. Dat besloot de gemeenteraad donderdagavond op voorstel van GroenLinks en SGP. Het college moet van de gemeenteraad nog wel uitzoeken hoe het verbod gehandhaafd gaat worden. Het verbod moet de volgende jaarwisseling al gelden.

De SGP pleitte in Ridderkerk al jaren voor een vuurwerkverbod. ‘Ieder jaar ervaren mensen en dieren ernstige overlast, zijn er veel slachtoffers te betreuren en loopt de schade in de miljoenen. En ieder jaar worden hulpverleners belaagd. Sommigen noemen het afsteken van vuurwerk een waardevolle traditie, maar je kunt het beter hebben over een normloze praktijk’, lichtte SGP-raadslid Daan Kardol het voorstel toe.

‘Wat GroenLinks betreft is de maat nu vol’, verklaarde fractievoorzitter Björn Ros tijdens het raadsdebat. ‘Elk jaar is de luchtkwaliteit rond de jaarwisseling erbarmelijk slecht. We verpesten Oud en Nieuw voor iedereen, en vooral voor mensen met een zwakke gezondheid en longproblemen.’ GroenLinks wil wel dat het college gaat kijken of er in Ridderkerk een vuurwerk- of lasershow georganiseerd kan worden. Dat kan een evenement in het centrum zijn of meerdere evenementen in de wijken. ‘Zo kan Oud en Nieuw weer een feestje worden waar iedereen plezier aan beleeft’, aldus Ros.

De gemeenteraad van Ridderkerk wil ook dat het gemeentebestuur met andere gemeenten in de regio om de tafel gaat om in de hele regio een vuurwerkverbod in te stellen. Kardol vroeg burgemeester Attema daarom samen op te trekken met Rotterdam, waar eerder deze week al werd besloten om consumentenvuurwerk uit te bannen.

Op 18 juli stelde de gemeenteraad de perspectiefnota vast voor de komende vier jaar. Daarin staat op hoofdlijnen beschreven welke dingen het college van B&W in de komende jaren wil gaan doen en hoeveel geld daarvoor nodig is.

De discussie draaide in de afgelopen weken vooral om de bedachte oplossingen voor de enorm opgelopen tekorten in de zorg en de jeugdhulpverlening (ongeveer 10 miljoen). Wij konden instemmen met het voorstel op twee punten na. Wij wilden geen eigen bijdrage invoeren voor de thuisondersteuning voor mantelzorgers. Een voorstel van CU, wat wij mede hebben ingediend, om deze bijdrage te schrappen is aangenomen. Ook dienden we een voorstel in om verslechtering van het leerlingenvervoer voor speciaal onderwijs te voorkomen. De meerderheid van de raad wilde echter eerst uitwerkingen zien en pas in het najaar besluiten.

Maar ook het World Food Center houdt de gemoederen bezig. Er zijn bij veel partijen zorgen over de hoge kosten voor de ontwikkeling. Er zijn nog zoveel vragen te beantwoorden dat het college daar wat langer voor nodig heeft. In september wordt er verder over vergaderd.

Een GroenLinksmotie werd aangenomen, waarin het college werd opgeroepen om samen met andere Gelderse gemeenten protest aan te tekenen bij het rijk over het jaarlijkse gejojo met financiering van gemeente-taken. We pleiten voor meer continuïteit in de geldstromen. Gemeenten komen door onverwachte kortingen in problemen en krijgen hun begrotingen niet meer rond.

Verder hebben we de volgende moties en amendementen mede-ingediend:

Diversiteit in de zorg (PvdA), Betere sturing op vermindering van wachttijden voor sociale huurwoningen (DKE), Minder kostenstijging afvalstoffenheffing door dividend van de ACV structureel in te zetten (VVD), Structurele ondersteuning van de voedselbank (PvdA).

De eerste drie zijn aangenomen. Wij vonden het triest dat de motie over voedselbank met 18 stemmen voor en 19 tegen is verworpen. Wij vinden het een basisvoorziening, waar de gemeente verantwoordelijkheid voor moet nemen. De wethouder heeft wel beloofd om de voedselbank “linksom of rechtsom” voor Ede te behouden. Wij hadden liever “linksom” meteen een beslissing gezien.

Ook hebben wij de motie gesteund voor groene gevels en daken op gemeentelijk vastgoed (SGP) en zijn we blij met toezeggingen van de wethouder om de raad op korte termijn te informeren over de aanpak fijnstof en stikstof en ons direct te betrekken bij de verdere ontwikkeling van maatregelen op dit belangrijke onderwerp.

(verder uitleg zal komende dagen nog hieraan worden toegevoegd) >>


Tijdens de raadsvergadering van 28 maart nam GroenLinks raadslid Anne Marie 't Hart namens de gemeenteraad een kunstwerk in ontvangst, dat blijvend aandacht vraagt voor artikel 1 van de Grondwet. Daarin zijn de gelijke behandeling van iedereen en het verbod op discriminatie vastgelegd. Aanleiding voor de plaatsing is het feit dat het dit jaar een eeuw geleden is dat óók aan vrouwen het kiesrecht werd toegekend, nadat het algemeen kiesrecht voor mannen in 1917 was ingevoerd. Een motie van GroenLinks die vroeg om hieraan ruim aandacht te schenken kreeg eind november brede steun in de gemeenteraad. Het kunstwerk is ontworpen door Iris van Haaren en heeft een opvallende plaats gekregen in de raadszaal.

In haar speech ging Anne Marie in op het grote belang van het algemeen kiesrecht: "Elke keer als ik dat jaartal 1919 noem ráakt het me: nog geen 100 jaar geleden was 50% van de mensen bij voorbaat uitgesloten van stemrecht!

Dat gegeven doet steeds beseffen hoe ontzettend kwetsbaar dit recht ís: het absolute recht om je stem te laten horen, om er te zíjn, om erkend te worden als mens, om gelijk te mógen zijn aan anderen. Het doet steeds weer beseffen hoe geweldig belangrijk het is om ons fundamentele recht op gelijkheid nooit voor lief te nemen, maar altijd te koesteren én te beschermen…

Wij raadsleden zijn het lang niet altijd eens, maar in deze raadszaal respecteren wij elkaars mening en waarderen we de verschillen. Wij koesteren en beschermen hier als lokale volksvertegenwoordigers gezamenlijk ons fundamenteelste grondrecht, vastgelegd in Artikel 1."

Namens de gemeenteraad en de inwoners van De Bilt bedankte zij het College van BenW voor dit prachtige eerbetoon dat vanaf nu in ons gemeentehuis - het hart van onze lokale democratie - steeds weer tegen een ieder die het ziet zal zeggen: "Jij doet ertoe, je stem wordt gehoord".

Bewoners in het Damcentrum vinden dat de gemeentelijke politiek onvoldoende luistert en niet doet wat ze belooft. Het vertrouwen in de politiek is op een dieptepunt. GroenLinks raadslid Floor Kist wil dan ook een raadsenquête naar de besluitvorming in het Damcentrum. “Tegenover wantrouwen staat vertrouwen, tegenover luid en ongenuanceerd politiek geroep staat transparantie en eerlijkheid,” zegt Kist, “Waarden die voor GroenLinks belangrijk zijn. Samen met Gemeentebelangen Leidschendam-Voorburg diende hij een motie in om een raadsenquête uit te voeren.

De afgelopen vier jaar zijn de bouwwerkzaamheden in het Damcentrum weer begonnen. De plannen dateren van 2004. Vanwege de financiële crisis lag het werk zo’n zeven jaar stil. Bewoners klagen over parkeerdruk, de veelheid van bouwplannen en het verkeer door het Damcentrum. Maar ze klagen vooral over het gebrek aan oplossingen die de gemeenteraad voorstelt en de beloften die gemaakt worden en niet nagekomen worden. Zo wilde de VVD een ondergrondse parkeergarage onder het bouwproject Molenpad. Die komt er niet. Een ondergrondse garage onder de Leytse Hof, die de VVD door de lokale ondernemer wilde laten betalen, komt er ook niet. Want die kost 6,4 miljoen euro.

De coalitie VVD-CDA-PvdA-CU/SGP beloofden een masterplan Damcentrum om het gebied weer tot bloei te brengen met aandacht voor wonen, horeca, cultuur, winkels, buitenruimte, bereikbaarheid, doorstroming, parkeren, veiligheid voor de fietser. Dat is er niet. Nu ligt er alleen een technisch stuk over een parkeerbalans. Bewoners geven aan dat zij vele fouten hebben moeten herstellen. Sommige bewoners willen het groen op de Rijnlandstraat behouden in plaats van daar parkeerplaatsen te maken, sommige bewoners willen meer onderzoek naar de parkeerachtergronden, sommige bewoners en ondernemers willen een blauwe zone, maar zijn het er niet over eens wie dan wel of niet een ontheffing kan krijgen. Anderen klagen over het gebrek aan parkeerhandhaving. “Juist als er zoveel verschillende geluiden zijn, is een integrale afweging tussen alle functies in het drukke Damcentrum van belang,” concludeert Kist. Een masterplan had hierin uitkomst geboden. De aandacht voor parkeren gaat ten koste van het laatste groen in het Damcentrum, en vindt wethouder Bouw belangrijker dan luchtkwaliteit, geluidsoverlast en verkeersveiligheid. Op geluidsoverlast en luchtkwaliteit heeft de gemeenteraad unaniem aandacht gevraagd. “Ook hier merk je dat sommige politieke partijen wel beloven, maar niet leveren. Ik kan mij goed voorstellen dat bewoners dat niet op prijs stellen. Een raadsenquête zal duidelijkheid bieden en hopelijk louterend werken.”

Het ziet er niet naar uit dat de VVD hiermee zal instemmen. VVD-raadslid Philip van Veller vindt een enquête wel een heel zwaar middel en duur. “Dat de VVD inwoners 1 miljoen extra heeft laten betalen voor het afval inzamelen, kan kennelijk wel.”

Kist die in de vorige periode wethouder was voor het bouwproject Damcentrum loopt het grootste risico met een raadsenquête. “Deze coalitie kan mij zo de schuld in de schoenen schuiven. En toch sta ik voor transparantie en eerlijkheid. Hopelijk doet de coalitie dat ook.”