Poliflw

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

Tijdens de laatste raadsvergadering van het jaar (10 december 2019) zijn een tweetal initiatieven van CDA Hoorn met een ruime meerderheid van de raad aangenomen. Ten eerste op het gebied van de OZB, oftewel de onroerend zaakbelasting. Het CDA pleit ervoor om die alleen trendmatig te verhogen, dus geen extra verhoging toe te passen. Het oorspronkelijke raadsvoorstel bevatte echter ook een extra verhoging. Het amendement hierop werd uiteindelijk unaniem aangenomen, zodat slechts de trendmatige verhoging overeind blijft. Het tweede beslispunt betrof de prestatieafspraken met woningcorporatie Intermaris en huurdersvereniging de Boog. De motie van het CDA kreeg door de steun van GroenLinks, D66, VOCHoorn, HOP, DRP, HL en VVD een meerderheid in de raad. Kern van de motie was om Intermaris de ruimte te geven om maximaal 40 sociale huurwoningen per jaar te verkopen in plaats van de huidige 20 woningen per jaar. Hierdoor krijgt zij de ruimte om extra te investeren in nieuwe sociale huurwoningen. Hieraan zijn aan de verkoop een aantal voorwaarden gekoppeld, zoals een anti-speculatiebeding, verduurzaming voor verkoop en de opdracht om het aantal te bouwen sociale huurwoningen te verhogen. Als derde was er ook goed nieuws dat er in de APV (Algemene Plaatselijke Verordening) in de gemeente Hoorn voortaan ook o.a. een verbod op gebruik van lachgas in de openbare ruimte is opgenomen. Een lang gekoesterde wens van het CDA en is eerder als via een motie ingebracht en nu dus verwezenlijkt.

Afgelopen woensdag stond het financiële meerjarenbeleid op de agenda. En dat is geen beeld om vrolijk van te worden. Grote tekorten op het budget voor de uitkeringen en jeugdzorg. Een tekort dat oploopt tot zo’n 22 miljoen. Aan de andere kant is het ook geen nieuw beeld, want de gemeente Groningen leeft al jaren boven haar stand. Slechte financiële kengetallen, ontzettend hoge schulden en structureel meer geld uitgeven dan er binnenkomt. De nieuwe coalitie heeft daar (nog) geen verandering in gebracht. Nee, de nieuwe coalitie heeft de ambities hooggehouden, de reserves flink geplunderd en vervolgens de onroerendezaakbelasting, de parkeertarieven en de toeristenbelasting verhoogd. En toen kwam daar het bericht vanuit den Haag dat het dit jaar wat minder zou worden. Overigens geheel volgens de bekende systematiek: Er zijn ook jaren dat Groningen een meevaller kan noteren namelijk. Edoch: Moord en brand! Den Haag moet over de brug komen! De coalitiepartijen wisten niet hoe snel ze met de vinger naar den Haag moesten wijzen in de media (link). Maar dat is slechts een gedeelte van de financiële analyse. Ja, op sommige beleidsterreinen is het budget vanuit den Haag onvoldoende - bijvoorbeeld bij de jeugdzorg. Maar de gemeente Groningen kan niet de rechterhand ophouden in den Haag, om het vervolgens met de linkse hand in Groningen weer over de balk te smijten. Gelukkig liet de wethouder van financiën dat ook weten. Dat dit niet opgelost kan worden zonder dat het pijn gaat doen. En niet alleen bij de coalitiepartijen, zo liet hij optekenen, maar bij de gehele gemeenteraad. Vandaar ook de oproep van het college aan de diverse partijen om hun oplossingsrichting aan te geven. Hoe komen we uit deze financiële moeilijke situatie? De VVD had een aantal suggesties. De Stadspartij deed een oproep op ook de oppositie goed te betrekken. De PVV hield het bekende verhaal dat de duurzaamheidsmaatregelen geschrapt zouden moeten worden. Maar vanuit de coalitie bleef het stil. Niets. Of nou ja... De PvdA vond dat we het hoofd koel moesten houden, want misschien kregen we bij de volgende berekening wel weer meer geld vanuit den Haag. Vandaar waarschijnlijk ook hun pleidooi om de ijsbaan op de Grote Markt te behouden. De bezem zal erdoor moeten. Een kaasschaaf gaat niet helpen. Je zult moeten beginnen bij de wettelijke taken en kijken hoeveel dat kost. En pas dan kun je geld uit gaan geven aan zaken waar je niet over gaat en ook niet van bent. Dat is geen leuk proces, want dat betekent dat op vrijwel elk beleidsterrein zal moeten worden gesneden. Maar het is onontkoombaar. Als je niet blijvend de lasten van je politieke ambities bij de burgers neer wilt leggen, kan het niet anders. En de grote winnaar van de afgelopen verkiezingen, GroenLinks, wat vond die ervan vraagt u zich af? Met 11 zetels van de in totaal 45, hadden ze geen enkele inbreng. Niks, noppes, nada. Geen denkrichting, geen idee, gewoon niets. En die immense stilte, dat baart me misschien wel meer zorgen dan de financiële situatie

Het Beweegpark aan het Noord Aa kan van start. De gemeenteraad besloot gisteren op initiatief van het CDA Zoetermeer het resterende bedrag van 15.000 euro beschikbaar te stellen. De motie van het CDA kreeg steun van de PvdA, Fractie Van den Berg, D66, GroenLinks, Zó! Zoetermeer en de SP. Ook de LHN en de PVV stemden in. De Stichting Noord Aa Fit wil al sinds 2015 aan het Noord Aa 1000m2 Beweegpark bouwen waar jong en oud gratis kan sporten. “In 2015 steunde de gemeenteraad dit plan al,” vertelt CDA-raadslid Weekenstroo. “Er was nog een klein financieel duwtje in de rug nodig. En die hebben we gisteravond gegeven. Het CDA Zoetermeer geeft niet zomaar cadeautjes en willen benadrukken dat dit geen gewoonte moet worden, maar we vinden een gezond en levendig Zoetermeer erg belangrijk. Een stad waar jong en oud kunnen sporten en bewegen.” Nippertje De financiering van het Beweegpark verliep moeizaam. “Het was echt op het nippertje,” aldus Weekenstroo, “Op 1 februari zou een financier zich terug hebben getrokken en de angst was er dat er meerderen zouden volgen. En zonder financiers geen Beweegpark. We vonden dat zonde, zeker omdat we al duidelijke signalen hadden gekregen dat de financiering bijna rond was. De gemeenteraad heeft nu dat laatste zetje in de goede richting gegeven. De bouw van het Beweegpark kan in principe in het voorjaar starten, want de vergunning is in 2017 al afgegeven,” aldus Weekenstroo.

Druk bezochte ALV in Tienerhuis De eerste Algemene Ledenvergadering van het CDA Helmond na de gemeenteraadsverkiezingen was gisteravond druk bezocht in het Tienerhuis/ Skatepark in Brouwhuis. We konden ook enkele nieuwe leden verwelkomen. Er werd uitgebreid stilgestaan bij de verkiezingen en het proces erna over de coalitieonderhandelingen. Zowel fractievoorzitter/ lijsttrekker Jan Roefs als wethouder en mede-onderhandelaar Frans Stienen deden hierover het woord. Hoe waren de gesprekken met Groenlinks geweest en hoe was het gevoel daarover bij Jan en Frans. Vragen van de leden werden beantwoord. Maar behalve alleen terugkijken werd vooral vooruit gekeken. De nieuwe fractie van 5 (Jan Roefs, Thijs van Wetten, Désirée Meulenbroek, Pieter Vervoort en Sedat Dere) zal in een nieuwe rol in de gemeenteraad plaatsnemen. Want ruim 70 jaar lang waren we onderdeel van de coalitie en nu gaan we oppositie voeren. Samen met de leden hebben we hier over gesproken. De kandidaten en het bestuur waren al eerder bij elkaar gekomen en hebben ook een begin gemaakt met een plan voor de komende vier jaar. Want we gaan onze nieuwe rol als grootste oppositiepartij vol goede moed oppakken! We sloten de ledenvergadering af met een presentatie van Frans Stienen over de ontwikkeling van Helmond in de afgelopen 12 jaar. Frans vertelde vol trots over de mooie projecten die in al die jaren Helmond ten positieve hebben verbeterd. Wijkontwikkelingen zoals in Helmond-West en de Leonardusbuurt maar ook de plannen voor het centrum en de nieuwe slimme wijk in Brandevoort kwamen voorbij. Als je het zo achter elkaar ziet dan zie je in wat voor prachtige stad we mogen wonen. Een stad om echt trots op te zijn!

De gemeenteraadsverkiezingen van 2018 zitten er weer op. In twintig stembureaus in onze gemeente kon er gestemd worden. Het voorlopige opkomstpercentage dit jaar was ongeveer 58,4 %. Ter vergelijking: in 2014 was dit 56,95% en in 2010 was het opkomstpercentage 56,17%. Hieronder vindt u de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen en zetelverdeling. Vrijdagochtend a.s. tussen 10.00 - 11.00 uur volgen de definitieve uitslagen. Lijstnr Aanduiding van de politieke groepering Stemmen Percentage Zetels 1 Nieuwe Lijn 3487 22,34 6 2. CDA 2801 17.80 4 3. VVD 2315 14,71 3 4 .SGP-ChristenUnie 1936 12,26 3 5 Democraten 66 (D66) 1282 8,13 2 6 Groen Links 1237 7,82 2 7.Partij van de Arbeid (P.v.d.A.) 1010 6,41 1 8.Gemeentebelangen Epe 878 5,54 1 9 Dorpspartij 781 4,99 1 Aantal op kandidaten uitgebrachte stemmen 15467 Aantal blanco stemmen 64 Aantal geldige stemmen 15531 Aantal ongeldige stemmen 48 Aantal kiezers 15579 Opkomstpercentage 58,40% Aanverwante links Verkiezingen, uitslag Gemeenteraadsverkiezingen 19 maart 2014

Op zaterdag 27 januari presenteerde het CDA haar verkiezingsprogrammaaan inwoners en ondernemers van Leidschendam, Voorburg en Stompwijk. Lijsttrekker Juliette Bouw: ‘Na twee “gevallen” colleges, de afvalchaos in de gemeente en toenemende problemen met parkeren en verkeersinfarcten zoals rondom het Damcentrum hebben de inwoners van de gemeente ons een duidelijk signaal gegeven: het moet anders en beter’. Huidige coalitie maakt er een zootje vanNet als veel inwoners hekelt het CDA het zootje dat de huidige coalitie van GBLV, PvdA, GroenLinks en D66 er de afgelopen jaren van heeft gemaakt. Bouw: “Elke week krijgen we foto’s doorgestuurd van stapels puin rondom containers. Wat ons betreft wordt het vuil weer elke week opgehaald. Ook maken we de horizon voor inwoners weer vrij: de windmolen moet wat ons betreft verdwijnen. Datzelfde geldt voor de verkeersinfarcten: Met oog op de komst van de Mall of the Netherlands zorgen we dat elke Leidschendam en Voorburg gewoon hun wijk uit kan en thuis kan parkeren. Van en voor de inwonersHet opgestelde programma is het resultaat van de luistersessies die het CDA de afgelopen 18 maanden hield in wijken van Voorburg, Leidschendam en in Stompwijk. Hierin konden betrokken inwoners mede bepalen wat er in het programma komt. Daarnaast organiseerde het CDA diverse inspraakavonden voor het maatschappelijk middenveld. ‘Hierdoor hebben we tot op wijkniveau een haarfijn beeld van wat er speelt. We hebben goed naar onze inwoners geluisterd en met dit verkiezingsprogramma laten we zien dat het wat ons betreft anders en beter moet’, aldus Bouw, lijsttrekker van het CDA. Het verkiezingsprogramma is, in het bijzijn van Sybrand Buma, in ontvangst genomen door inwoners uit Leidschendam-Voorburg die de afgelopen 18 maanden input leverden voor het programma en aan Jos Zuijdwijk, voorzitter van de winkeliersvereniging Koningin Julianabaan. "Als ondernemers zijn we ontzettend blij met de inzet van het CDA, net als andere partijen, voor een schone gemeente en een levendig ondernemersklimaat in alle winkelcentra", aldus Zuijdwijk. Download het verkiezingsprogramma

Op zaterdag 27 januari om 15:00 uur presenteert het CDA haar verkiezingsprogramma in winkelcentrum De Julianabaan aan de inwoners en ondernemers van Leidschendam, Voorburg en Stompwijk. Het verkiezingsprogramma wordt dan in ontvangst genomen door inwoners die de afgelopen 18 maanden input leverden voor het programma en door Jos Zuijdwijk, voorzitter van de winkeliersvereniging Koningin Julianabaan.Van en voor inwonersHet opgestelde programma is het resultaat van de luistersessies die het CDA de afgelopen 18 maanden hield in wijken van Voorburg, Leidschendam en in Stompwijk. Hierin konden betrokken inwoners mede bepalen wat er in het programma komt. Daarnaast organiseerde het CDA diverse inspraakavonden voor het maatschappelijk middenveld. ‘Hierdoor hebben we tot op wijkniveau een haarfijn beeld van wat er speelt. We hebben goed naar onze inwoners geluisterd en met dit verkiezingsprogramma laten we zien dat het wat ons betreft anders en beter moet’, aldus Juliette Bouw, lijsttrekker van het CDA.#AndersenbeterHet CDA zet zich de komende jaren in voor een betrouwbare gemeente. De afgelopen vier jaar is het college van burgemeester en wethouders maar liefst twee keer ‘”gevallen”. Bouw: ‘Vanuit de oppositie zagen we het gesteggel, net als alle inwoners, met afgrijzen aan. En dat tegelijkertijd het huidige college met GBLV, D66, GroenLinks en de PvdA een afvalchaos in de hele gemeente creëerde, de parkeerproblemen van bewoners negeerde en het verkeersinfarct rondom het Damcentrum in stand hield, leidt ons samen met heel veel inwoners tot de conclusie: het moet anders en beter!’Datum en tijd: 27 januari 2018 om 15:00 uur (einde presentatie 15:45 uur)Locatie: Koningin Julianaplein (voor Albert Heijn)

62 dagen heeft het nieuwe college van Leidschendam-Voorburg nodig gehad om een college te vormen en een coalitieprogramma te schrijven. 'Een onduidelijk coalitieprogramma dat bol staat van onderzoeken, verkenningen en veel vage intenties,' aldus CDA-fractievoorzitter Juliette Bouw. 'Het CDA hoopt dat het collegeprogramma, met daarin de uitwerking van concrete plannen, meer duidelijkheid biedt aan de inwoners van Leidschendam-Voorburg.'Als het om de inhoud van het coalitieakkoord gaat zijn er bij het CDA veel zorgen.Vooral om de financiële positie van deze gemeente. We zien dat er de komende jaren ongeveer 2 miljoen euro per jaar aan nieuw beleid wordt besteed, zonder dat aangegeven wordt waar dit geld vandaan moet komen. Het nieuwe college van GBLV, D66, GroenLinks en de PvdA gaat bezuinigen maar waar precies op laten ze in het midden. Terwijl we weten dat er niet zoveel dossiers zijn waarop je kan bezuinigen omdat de vrij besteedbare middelen van de gemeente nu eenmaal niet zo groot zijn. Het college wil dat de lasten gemiddeld gelijk blijven. Dit is waarschijnlijk onderhandelingstaal voor: er zijn groepen die gepakt gaan worden, maar het college wil nog even niet vertellen wie dat zijn. Wellicht denkt dit college toch stiekem aan betaald parkeren, een mooie melkkoe voor veel gemeenten, maar de tekst op dit punt is ook onderhandelingstaal, gaat dit college nu betaald parkeren invoeren voor de periode na de verkiezingen? Het CDA is en blijft tegenstander van betaald parkeren. Ook heeft het CDA zorgen over de bereikbaarheid van Stompwijk. Ook hier weer een cryptische paragraaf wat doet vrezen voor het ergste. We weten dat GroenLinks niet wil investeren in wegen maar we hopen dat ook bij deze partij inmiddels duidelijk is geworden dat voor een vitaal platteland de bereikbaarheid op de lange termijn moet worden gegarandeerd. Dat is geen weggegooid geld. Foto: Ap de Heus