Poliflw

De jaarwisseling. Wat maakte 2018 memorabel? Een serie verhalen waarin we terugblikken en vooruitkijken aan de hand van de grote en kleine gebeurtenissen. Emile Roemer is een jaar weg uit de landelijke politiek en kijkt zelf vooral met trots terug op zijn woelige carrière in Den Haag. Inmiddels is hij waarnemend burgemeester in Heerlen.

Burgemeester Roemer komt met uitgestoken hand aangelopen. ,,Leuk jullie hier eens te mogen verwelkomen, zo ver van de Randstad!'' In het raadhuis van de gemeente Heerlen hangt een T-shirt met de tekst 'Refugees are welcome here!' Heerlen landelijk op de kaart zetten en stadsvernieuwing, dat zijn nu dossiers waar de SP-politicus druk mee is. Zo heeft zijn landelijke politieke carrière, die vorig jaar plotsklaps eindigde, een vervolg gekregen in de regio.

Emile Roemer (56) groeide op in Boxmeer, in een degelijk KVP-gezin waar veel over politiek werd gesproken. Tijdens zijn jeugd kwamen de roerige jaren 60 en 70 hard aan. ,,Ons gezin werd ten volle geraakt door die tijdgeest. Alles kwam ter discussie te staan.'' Via een opstandige broer kwam Roemer in aanraking met de SP en in 1980 werd hij lid. Na zijn studie werkte de Brabander als onderwijzer en maakte hij de SP-afdeling in Boxmeer groot. ,,Ons doel: pragmatische politiek dicht bij de mensen.'' Roemer belandde erdoor in de gemeenteraad en werd later wethouder.

Ondertussen groeide de partij ook landelijk onder leiding van Jan Marijnissen. In 2006 (de SP had 25 zetels behaald bij de verkiezingen) kwam er een belletje van Marijnissen, nadat Roemer al eerder een Kamerzetel had geweigerd. ,,Jan zei: 'Kom je kunstje maar in Den Haag doen.' Ik wist dat het nu of nooit was, een derde keer zou ik deze vraag niet meer krijgen.'' Enkele jaren later, na het vertrek van Agnes Kant, mocht Roemer ineens de kar trekken als partijleider.

Ellenbogenwerk

Zo dicht bij de macht, belandde hij midden in 'de slangenkuil met Haagse spelletjes', zoals Roemer het zelf ooit formuleerde. Terugkijkend is hij er niet rouwig om dat hij uit die 'giftige' omgeving weg is. ,,In de landelijke politiek vindt per definitie een machtsstrijd plaats. Daarbij wordt vaak op de persoon gespeeld, is nogal eens sprake van ellebogenwerk en vindt regelmatig achterkamertjesoverleg plaats. Vooral mensen die een bedreiging zijn voor the powers that be krijgen het te verduren.''

De SP stond in aanloop naar de landelijke verkiezingen van 2012 op zeker moment in de peilingen op 38 zetels en prominente partijleden voerden zelfs al gesprekken over een toekomstige ministerspost. Dat deze overwinning uitbleef, wijt Roemer aan het feit dat Nederland 'nog niet klaar was' voor zo'n score door de SP. ,,Ons succes kwam voor bepaalde mensen gevaarlijk dichtbij en dus kwamen we van alle kanten onder vuur te liggen.''

Tv-debat

Een desastreus verlopen tv-debat van Roemer met VVD-leider Mark Rutte hielp de socialisten ook niet. ,,Rutte stond daar gewoon te liegen over zijn plannen met het eigen risico in de zorg, maar deze confrontatie werd in de dagen daarna geframed in de media alsof ik me de kaas van het brood had laten eten. En dus niet klaar was om het land te leiden. Daar ben ik toen te laat op ingesprongen, zo naïef van mij. We hadden natuurlijk gelijk moeten roepen dat de premier een leugenaar was.''

Uiteindelijk verdampten de gepeilde 38 Kamerzetels bij de verkiezingen en bleef de SP staan op vijftien zetels. Dat resultaat werd vijf jaar later onder Roemer weer niet verbeterd, ondanks dat de bevolking hem in polls keer op keer bestempelde als meest betrouwbare politicus. Van de man Roemer zou je zo een auto kopen, maar het leverde de SP per saldo geen zetel extra op sinds hij aan het roer stond.

Stabiel

Roemer zegt daarover nu: ,,Het is me niet gelukt het potentieel van de SP waar te maken. Als je één keer aan de winst geroken hebt en het lukt niet, dan is het vervolgens buitengewoon moeilijk in de politiek een tweede kans te krijgen. Maar ik ben tegelijk trots dat ik de partij door zulke woelige wateren heb gestuurd, de boel acht jaar lang stabiel bij elkaar heb gehouden. Toch blijven anderen die nederlaag in 2012 aandikken; strategisch heel slim.''

Dat was volgens Roemer de reden dat hij vorig jaar zomer al besloot het stokje over te dragen, buiten verkiezingstijd. Hij zegt op dat moment niet verzuurd te zijn door zijn belevenissen aan het Binnenhof, maar telde toch zijn knopen.

Vertrek

Roemer: ''Het was ons wederom niet gelukt te groeien en we waren niet in de gelegenheid om in een kabinet te stappen. Ik stelde mezelf thuis op de bank de vraag: ga ik het volgende keer wél voor elkaar boksen? Daarop durfde ik geen ja meer te zeggen tegen mezelf. Toen ik me dat realiseerde, kwam alles al snel in het teken te staan van mijn naderende vertrek.''

De voormalig SP-leider vindt niet dat hij gefaald heeft gedurende zijn Haagse jaren. Alle partijen én hun leiders hebben hun ups en downs gekend, constateert hij. ,,Dat is het risico als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Het is mij inderdaad niet gelukt om de SP de grootste partij van Nederland te maken. Het was gewoon te vroeg. Maar ik heb wel een hele nieuwe generatie klaargestoomd van getalenteerde mensen die nu in alle geledingen van de partij zitten. Niemand kan meer om ons heen."

Vandaag exact één jaar geleden, op 13 december 2017, kondigde Emile Roemer zijn vertrek aan als SP-leider. Roemer gaf tijdens een persconferentie, waarbij ook zijn gezin aanwezig was, aan de weg vrij te willen maken voor een nieuwe lichting SP’ers. Hij zei daar toen over: ,,Ik wil niet bekendstaan als de politicus die te laat wegging.’' Lilian Marijnissen werd zijn opvolger.

24 augustus 1962 Geboren in Boxmeer 1986-2002 Onderwijzer 1994-2002 Lid gemeenteraad Boxmeer 2002-2006 Wethouder Boxmeer 2006-2018 Lid Tweede Kamer 2010-2017 Politiek leider en fractievoorzitter SP 2018-nu Waarnemend burgemeester Heerlen

Prachtige stad

Het besluit tussentijds te stoppen, noemt Roemer desondanks heftig. ,,Je laat een 'kindje' achter, dat is geen kleinigheid.'' Toch lijkt er een loden last van zijn schouders gevallen, al vindt Roemer zelf dat de pers die formulering alleen maar gebruikt vanwege de beeldvorming. ,,Jullie willen mijn vertrek als een vlucht omschrijven. De waarheid is: ik zat toen meestal goed in mijn vel en nu ook. Ik geniet net zo met volle teugen van het werk dat ik mag doen voor deze prachtige stad.‘’

Roemer blijft naar verwachting nog tot maart waarnemend burgervader in Heerlen en gaat dan weer op zoek naar een nieuwe positie elders in het land. Dat kan weer in het openbaar bestuur zijn of bij een maatschappelijke organisatie. ,,Ik kan weer met mijn poten in de klei staan en direct iets voor mensen betekenen'', zegt hij daarover. Ook mag Roemer gaan genieten van het leven als grootouder, zijn dochter krijgt een kindje.

Vindt de SP'er het stiekem toch niet jammer dat zijn Haagse carrière voorbij is? ,,Ik was zielsgelukkig in die periode, terwijl het een loodzwaar vak is. Ik had het voor geen goud willen missen, maar de druk is nu van de ketel; de strijd daar aan het Binnenhof is voor mij voorbij. Want een strijd is het, voor iedereen die er op het hoogste niveau mag werken. Ik keer niet meer terug in de bankjes van de Tweede Kamer. Dat weet ik 100 procent zeker.”

Bron:  https://www.gelderlander.nl/politiek/ik-sta-weer-met-m-n-poten-in-de-kle...

Als VVD fractie zijn we blij dat er eindelijk een gezamenlijk werkplan is met de verschillende belanghebbenden in de binnenstad. Die zijn verenigd in “Vaart in Assen”, de VIA. In 2016 heeft onze fractie al opgeroepen om voortvarend aan de slag te gaan met alle partijen om tot een sterke binnenstad te komen. Op donderdag 18 oktober is het ‘werkplan binnenstad’ in de gemeenteraad van Assen besproken.

Dit is een mooie eerste stap. Maar de volgende stappen moeten wel gezet worden. Als VVD-fractie vinden we het belangrijk dat de vaart erin blijft. Zo maken we onze binnenstad mooi en aantrekkelijk. Daarom moet het globale werkplan samen met de VIA voortvarend worden uitgewerkt in een planmatig project. We eisten tijdens de raadsvergadering dan ook een plan met daarin concrete resultaten in de tijd met de benodigde mensen, middelen en de wijze waarop dit wordt bekostigd.

Wethouder Roald Leemrijse had begrip voor onze vraag en heeft tijdens de raadsvergadering toegezegd dat een dergelijk concreet plan er komt in het eerste of uiterlijk tweede kwartaal van 2019. Voor de VVD-fractie staat voorop dat de leegstand in de binnenstad teruggedrongen moet worden. We willen een kloppend stadshart. Daarom blijven we dit onderwerp nadrukkelijk en kritisch volgen. 

Aanstaande donderdag 4 oktober zal op initiatief van de VVD Harderwijk-Hierden, D66 en Harderwijk Anders het voorstel voor een regenboogzebrapad opnieuw richting de gemeenteraad gaan. VVD raadslid Menno Doppenberg, die begin 2017 tevergeefs het idee naar voren bracht, gaat zich hier hard voor maken. Begin vorig jaar was er veel te doen omtrent dit onderwerp. Waar meerdere partijen het belang van een dergelijk symbool benadrukten, vond een meerderheid toen dat dit statement in Harderwijk onnodig was en niet bijdraagt aan de gelijkwaardige behandeling van bijvoorbeeld de LHBTI community.

Dat is ontzettend jammer, aldus Menno Doppenberg. ”Het  regenboogzebrapad is geen oplossing voor het ongelijkheidsgevoel wat sommige inwoners van Harderwijk en Hierden omwille van hun geloof, afkomst of seksuele voorkeur ervaren, daar zijn wij ons van bewust. Echter, is het wel een statement waarmee je als gemeente kan laten zien dat iedereen in onze mooie gemeente welkom is en dat je je daar keihard voor inzet”. Ontzettend mooi was het om te zien dat nadat het voorstel was verworpen, in het holst van de nacht door onbekenden met stoepkrijt alsnog een regenboogzebrapad was aangelegd ter hoogte van parkeergarage de Houtwal. De volgende dag kwamen talloze mensen het pad bekijken. Kinderen speelden vrolijk door te huppelen over de gekleurde strepen, op het looppad tussen de twee zebrapaden in. Een speels en kleurrijk symbool, maar wel met een inhoudelijke boodschap. De initiatiefnemers hopen dat dit een trigger is voor inwoners om het onderwerp bespreekbaar te maken. Nog steeds blijkt dat met name binnen de LHBTI doelgroep wordt geworsteld met het openlijk uitspreken van wie je bent of wil zijn.

Gelukkig bleef het na vorig jaar niet stil rondom dit onderwerp. Vorig jaar heeft de gemeente Harderwijk zich op initiatief van de raad laten aansluiten als regenbooggemeente. Regenbooggemeentes zetten zich actief in voor de acceptatie van de LHBTI doelgroep. De lokaal opgerichte community Village People helpt hierbij door bijeenkomsten te organiseren waarbij het onderwerp bespreekbaar wordt gemaakt en waar LHBTI’ers elkaar kunnen ontmoeten. De initiatiefnemers geven aan dat er de komende jaren wordt gewerkt aan een roze agenda. Waarbij onder andere wordt gewerkt aan de acceptatie van roze ouderen in het gemeentehuis. “Voor de wet mag dan iedereen gelijk zijn, maar een gevoel van jezelf gelijkwaardig voelen is niet iets wat afhangt van een tekst in het wetboek. Je moet het ervaren. En wij als gastvrije stad zouden er alles aan moeten doen om dat gevoel bij onze inwoners te waarborgen.”

Het voorstel kan al op een meerderheid rekenen met het aantal zetels dat de initiatiefhouders samen hebben. De verwachting is dat voor 1 januari 2019 het zebrapad op de Vitringasingel ten aanzien van de Houtwalgarage is gerealiseerd. Gekozen is voor een regenboogzebra op het gedeelte tussen de huidige twee zebrapaden in zodat er verkeerstechnisch geen gevolgen zijn voor de verkeersveiligheid.

Impressie nummer 2 van 2018, de vierentwintigste jaargang is weer verschenen. Download hieronder. 

De Impressie bevat veel verkiezingsnieuws natuurlijk: de verdubbeling van GROENLINKS in Voorschoten is groot nieuws: na de VVD de tweede partij! Gert en Steef schrijven er over. Johan beschrijft het formatieproces en Monique over haar gevoelens na het zojuist beëindigde raadlidmaatschap en voor het (toen nog) mogelijke wethouderschap.

Gert geeft commentaar op het advies van twee deskundigen over de bestuurlijke toekomst van Voorschoten. Linda en Erik wijzen u op de bijeenkomsten politieke filosofie. 

Download de Impressie hier.

21 maart 2018 werd GroenLinks de grootse partij van Zutphen! Na een avond blijdschap hebben we de volgende dag twee informateurs aangesteld om te verkennen: Victor Boldewijn en Rosalie Smit.

De aftrap was op 27 maart in druk bezochte een openbare bijeenkomst in de Burgerzaal. Vervolgens voerden de informateurs op Goede vrijdag gesprekken met alle fracties en nodigden hen uit een (openbare) brief te schrijven. Op 9 april presenteerde de informateurs hun openbare rapport met bevindingen, lees dat hier.

Alle partijen waren van mening dat GroenLinks de formatie moest leiden en GroenLinks was de enige partij die een minderheidscoalitie zou accepteren, dus de keus werd een meerderheidscoalitie. Van de drie scenario’s koost GroenLinks ervoor te formeren met PvdA, SP en VVD, door velen betiteld als de spannendste optie vanwege de ideologische verschillen.

Wij kozen voor deze variant, omdat deze het meest recht doet aan de verkiezingsuitslag en we verwachten dat we met deze coalitie een evenwichtig bestuur en een goede samenwerking tussen raad, college en de samenleving neer kunnen zetten. Het is waardevol verschillende politieke visies in een college te verenigen. Vervolgens hebben we de twee formateurs aangewezen om het proces te begeleiden: Victor Boldewijn en Ria Peters.

Formatie

Op 12 april startte de formatie en de voorspelling klopte. Het was spannend. We hebben flink gebotst en elkaar de waarheid vertelt. Ontzettend intensief én waardevol. Welke waarden drijft iedere partij en ben je bereid echt naar elkaar te luisteren en samen tot een goed akkoord te komen? Het antwoord aan het eind van ieder gesprek op de vraag “hebben we er vertrouwen in dat we gaan slagen?” bleef ja.

We zaten meerdere keren per week, soms zelfs hele dagen, bij elkaar en tussendoor gaven we onszelf huiswerk. Tijdens de formatie zijn we overladen met brieven, mails, social media berichten en telefoontjes van mensen en organisaties die ons iets mee wilden geven, heel waardevol die betrokkenheid! Dank daarvoor. Het was een meer dan fulltime baan ernaast en feestdagen deden voor ons even niet mee.

Iedere week gaven we een formatie update in berichten en vlogs, zodra we besluiten hadden genomen brachten we die naar buiten. Op 7 mei hadden we op de uitnodiging van een aantal partijen een gesprek met alle fractievoorzitters. Op 18 mei, een ruime maand later, presenteerden we in een volle zaal in het Koelhuis het akkoord gesloten tussen vier verschillende idealistische partijen, een meerderheidscoalitie zoals gewenst door de hele raad.

Tot slot op 28 mei de raadsvergadering waarin het coalitieakkoord en de benoeming van de wethouders officieel door de een brede meerderheid van de raad is ondersteund.

Onderhandelingsteam

Het onderhandelingsteam van GroenLinks bestond uit: André Putker (raadslid t/m verkiezingen), Joram van Donk (voorzitter bestuur t/m verkiezingen) en Liza Luesink (fractievoorzitter. Met op de achtergrond een breed team van meedenkers: Mirjam, Dolf, Nicole, Irene, Lilly-Ann, Laury, Harry, Patricia en Sylvie. En natuurlijk onze actieve leden in de bijeenkomsten (24 april en 23 mei) en via mail en WhatsApp.

De verkiezingen in Weert hebben een bijzondere uitslag opgeleverd. Informateur René Laenen van Weert Lokaal heeft in de afgelopen weken zijn best gedaan om een moeilijke puzzel te leggen over hoe de stad te besturen. Na gesprekken met de politieke partijen, het college van B&W en veertig (!) Weertenaren variërend van niet stemmers tot mensen die zich spontaan hebben aangemeld en van partijen die niet in de raad gekozen zijn tot directeuren van culturele instellingen heeft hij conclusies getrokken. Niet iedereen is het daarmee eens.

Heel beknopt zijn die conclusies (en daarmee doe ik eigenlijk onrecht aan zijn uitgebreide werk) de volgende. Ten eerste, er is geen reden voor een radicale koerswijziging in het beleid want het oude College van B&W heeft het goed gedaan. Dus dat moet door. Ten tweede, doe recht aan de verkiezingsuitslag. En ten derde, waag een poging om tot een zo breed mogelijk (raads)programma te komen.

De eindconclusie van Laenen is het vormen van een ‘coalitie’ bestaande uit vier partijen te weten Weert Lokaal, VVD, CDA en SP. Coalitie tussen haakjes omdat er ook voor de ‘oppositie’ een grote rol is weg gelegd. DUS Weert, D66 en PvdA mogen meeschrijven aan het raadsprogramma (volgens wethouder Gabriëls zelfs hele hoofdstukken) en er komt te zijner tijd een open debat over het eindresultaat waar het stuk naar hartenlust aangepast mag worden door de raad. Eigenlijk geen coalitie en oppositie meer dus.

Een bijzonder experiment.

Ik had verwacht dat ze bij de tweede grote winnaar van de verkiezingen, DUS Weert, in hun nopjes zouden zijn. Het komen tot een raadsprogramma was één van de belangrijkste programmapunten van de partij en raadslid Beenders heeft het in de afgelopen jaren ook meermalen in vergaderingen verkondigd. Maar in plaats van dat de champagne open gaat zijn de druiven zuur…

In een bijeenkomst vorige week donderdag waar Laenen zijn plannen ontvouwde vielen al harde woorden. Dat kan een eerste emotie zijn dacht ik. Maar deze week schrijft DUS in een brief dat de partij geen behoefte heeft aan zelfs maar een verkennend gesprek aanstaande maandag. Over hoe het vormen van een bestuur verder aan te pakken. Want de informateur heeft vorige week donderdag al gezegd dat de manier waarop dat raadsprogramma precies tot stand gaat komen nog open staat voor discussie.

Maar DUS weet het al. De Ultieme Samenwerking wil niet samenwerken. Nog niet één keer luisteren om daarna nog altijd 'nee' te kunnen zeggen. ‘DUS doet het anderz’ stond op de verkiezingsposters maar ik kan me niet voorstellen dat de mensen die op DUS stemden dit voor ogen hebben.

De SP behaalde 1841 stemmen en ging van vier naar twee zetels. Dan ken je je plek. De partij heeft zich daarom bescheiden opgesteld maar is toch gevraagd om deel te nemen in een nieuw stadsbestuur. DUS Weert behaalde 1920 stemmen en drie zetels maar ontleent zich daaraan blijkbaar wel het recht op arrogantie.

En het laatste wat ik kwalijk vind is de rol van enkel (oud)journalisten uit de regionale media. Ik heb altijd geleerd dat journalisten onafhankelijk dienen te berichten maar in meerdere columns en andere uitlatingen is DUS in de afgelopen jaren bejubeld. Ik ben niet op mijn mond gevallen en heb dat ook wel eens aangekaart. Maar op tegenargumenten gaat men steevast niet (publiekelijk) in. Iets met wegen en waarheidsvinding? Blijkbaar zijn voorkeuren belangrijker.

Maar dat terzijde. De Ultieme Samenwerking wil alleen samenwerken als het voldens haar eigen voorwaarden gaat. En alleen als er een wethouder geleverd mag worden zo schat ik in. Prima als dat je opzet is maar zeg het dan gewoon.

Jeroen Goubet