De afgelopen weken is in de gemeenteraad gesproken over het ‘masterplan Schieveste’. Het plan van een aantal marktpartijen (bouwers en ontwikkelaars) om tussen het station en de A20 zo’n 3.000 woningen te bouwen. En er zo een woongebied van te maken met sociale huurwoningen, middenhuur, studentenwoningen en koopappartementen.
3.000 woningen tussen het spoor en de snelweg, kan dat wel?!? Hoe zit dat met geluidsoverlast en fijnstof? En past dat wel, zoveel woningen op zo’n klein gebied? Dat zijn vragen die veel mensen hebben als het over dit onderwerp gaat. En die vragen zijn de afgelopen weken dan ook uitgebreid aan bod gekomen. Zijn ze allemaal al beantwoord? Nee, maar er is wel voldoende vertrouwen in het plan dat er nu ligt. En dat betekent dat het college de komende maanden een ontwerp-bestemmingsplan kan gaan maken én een onderzoek kan laten uitvoeren de effecten voor het milieu. En daarin zullen nog heel veel van de logische vragen moeten worden beantwoord. En pas dan weten we echt of er gewoond kan worden op Schieveste.
Het debat in de gemeenteraad van dinsdagavond ging dan ook vooral over de aandachtspunten die partijen het college mee willen geven. Voor ons zijn dat:
Het ook op de langere termijn betaalbaar houden van ‘betaalbare’ huurwoningen. De wethouder antwoordde hierop dat men dit in het bestemmingsplan en aanvullende regelingen zal gaan opnemen. Daarbij wil hij ook kijken naar een woonplicht (dus niet: kopen om later door te verhuren) voor de koopwoningen die, later in het plan, beschikbaar zullen komen.
Het waarmaken van de prachtige beloftes in het plan over groenvoorzieningen en duurzaamheid in het plan. Want hoe voorkom je dat als het even tegenzit, bouwers als eerste op het groen gaan besparen? Hele duidelijke afspraken met de bouwers zijn dan nodig.
Het voorkomen dat als de markt komende jaren minder wordt, de latere delen van het plan niet gedaan kunnen worden. De wethouder ziet dit risico ook. Daarom wordt onder meer nu al een deel van de kosten die later in het plan gemaakt moeten worden al in het begin door de ontwikkelaars gedragen. Denk dan bijvoorbeeld aan de kosten voor het verleggen van kabels en leidingen in het hele gebied.
Dit plan past daarnaast in de afspraak die we in de coalitie hebben gemaakt om de sociale woningvoorraad in aantallen in stand te houden. Samen met de regionale afspraken waarin andere gemeenten beloven om ook hun verantwoordelijkheid te nemen als het gaat om sociale woningbouw, helpen we zo om regionaal de woningnood op te lossen.
Er was in de Raad nog even een bizar voorstel van de Ouderenpartij Schiedam om, gezien de woningnood, voorlopig maar geen nieuwbouwwoningen toe te kennen aan statushouders. Alsof vluchtelingen, en niet jarenlang liberaal woningmarktbeleid, de oorzaak zijn van de lange wachttijden bij sociale huurwoningen. Dit trucje kennen we, helaas, van landelijke partijen; de aandacht afleiden van de echte oorzaken en benodigde oplossingen door een zondebok te zoeken in een al kwetsbare groep. Gelukkig stemde alle andere collega’s in de Raad tegen deze motie.
