Poliflw

Amendement om het oprichtingsverzoek van een school door de stichting Al Amana te honoreren, en de school per 1 augustus 2021 op te nemen in het Plan van Scholen.

VOORSTEL VERWORPEN

Daarmee is Kerkrade de enige gemeente in de wijde omtrek die deze tegemoetkoming niet meer aan haar inwoners betaalt. Tijdens de raadsvergadering is een motie ingediend met het voorstel om de afgepakte tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten weer te betalen. Het geld ervoor is er, ook in Kerkrade.  Een andere keuze is mogelijk. Het college van Kerkrade en de volksvertegenwoordigers van Burgerbelangen, PvdA, CDA en VVD en ook Lokaal Alternatief peinzen hier echter niet over. Zij geven dit geld liever aan  nieuwe `majeure` projecten uit.

De reden voor deze motie was dat Kerkrade nog steeds elk jaar ruim €850.000,- van de overheid hiervoor krijgt. Dat is ruim voldoende om deze tegemoetkoming van €125 per jaar voor 6700 mensen te betalen.

Tevens kreeg Kerkrade onlangs  in november €1,4 miljoen extra van de overheid voor tekorten bij voorzieningen voor mensen (sociaal domein) op te vangen.

Kerkrade heeft dus voldoende geld om deze tegemoetkoming uit te betalen.

Burgerbelangen, PvdA, CDA en VVD en ook Lokaal Alternatief kozen er voor om wél door te gaan met het project Centercourt (€42,5 miljoen) en daarvoor in deze vergadering alvast weer € 1 miljoen voorbereidingskosten uit te geven. Mocht de Provincie straks geen € 15 miljoen gaan bijdragen (en die kans is aanwezig)  dan is dit geld weggegooid.

Bovendien besloten deze partijen ook nog eens om, naast Centercourt dat de gemeente minimaal € 15 miljoen gaat kosten, nog eens ruim € 7 miljoen aan nieuwe projecten uit te geven. Het zal duidelijk zijn, dat Kerkrade deze miljoenen niet heeft en volledig zal moeten lenen. Kennelijk beseft men nog onvoldoende dat ook al is de rente laag, dat al dit geleende geld ook weer terug betaald moet worden.

Verder besloot Burgerbelangen, PvdA, CDA en VVD om de OZB belasting met 10% te verhogen, waardoor er meer dan 1 miljoen euro jaarlijks extra aan belasting wordt binnengehaald.

De grote projecten moeten kennelijk ten koste van alles doorgaan. Voor Burgerbelangen, PvdA, CDA en VVD en ook Lokaal Alternatief voldoende reden om tegen deze motie te stemmen en daardoor de mensen die het hard nodig hebben de tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten af te pakken, ondanks het feit dat er ook in Kerkrade geld voor is. Maar deze partijen kiezen er voor om dit geld liever aan andere zaken te besteden en deze 6700 mensen in de kou te laten staan.

125 euro afpakken van 6700 mensen die het hard nodig hebben, maar wel miljoenen uitgeven aan majeure projecten. Het zijn politieke keuzes, die wél aangeven waar deze partijen voor staan.

Wij zouden andere keuzes maken.  Burgerbelangen, PvdA, CDA en VVD en ook Lokaal Alternatief kiezen voor stenen, wij voor mensen. 

Hieronder kunt u de tekst van de motie lezen.

Bijlage: 

Motie afgepakte tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten weer betalen

Een jongere las een stukje tekst aan me voor. Het bleek een deel te zijn van de speech van Lisa de Leeuw, voorzitter van onze Rood jongeren. Lisa vertelt waar jongeren van vandaag mee te maken hebben. De stress en zorgen over hun toekomst. Lisa laat zien dat we een vuist moeten maken voor de toekomst. De speech "Het is tijd voor een alternatief" is hier te lezen.

Speech van ROOD-voorzitter Lisa de Leeuw tijdens de Algemene Ledenvergadering van 11-11-2018.

Een tijdje terug werd bekend dat dertigers van nu het als eerste generatie sinds de Tweede Wereldoorlog slechter hebben dan hun ouders. En voor de twintigers en tieners van nu, voor ons dus, ziet het er nog minder rooskleurig uit. Het zijn drie essentiële bouwstenen – waar wij onze toekomst op moeten bouwen – die steeds verder onder ons vandaan worden geslagen: goed en toegankelijk onderwijs, zeker werk en een goed en betaalbaar huis.

Om te beginnen met goed en toegankelijk onderwijs. Ik heb best lang over mijn studie gedaan; 7 jaar. Daarnaast was ik natuurlijk actief voor ROOD. En daar stak ik veel tijd in. Ik vond mijn studie leuk, maar bij ROOD heb ik dingen geleerd die ik nooit zou leren op mijn opleiding. En om me in te kunnen zetten voor een betere wereld, naast met mijn neus in de boeken te zitten, moest ik mezelf in de schulden steken. En diep ook. Ik heb een schuld van 38.000 euro. En ik denk dat veel jongeren zich erin herkennen dat ik een hele tijd niet durfde in te loggen op DUO. En dat ik buikpijn krijg als ik aan mijn studieschuld denk.

Toch voerden GroenLinks, D66, de PvdA en de VVD het schuldenstelsel in. Want studeren is volgens de liberalen een investering in jezelf en jongeren moeten zo snel mogelijk klaargestoomd worden voor de arbeidsmarkt. Een hele generatie studeert af gebukt onder een enorme studieschuld waar ze nog 35 jaar lang aan vast zullen zitten. 35 Jaar. Dat is ongeveer je hele werkende leven. En de totale studieschuldenberg in Nederland is opgelopen tot bijna 21 miljard euro. Het gevolg? Eén op de vier studenten loopt rond met burn-out klachten. En juist de kinderen van ouders die zelf niet hebben gestudeerd, kiezen er eerder voor om ook niet te gaan studeren. En hiermee maken ze het ultieme doel van ons onderwijs helemaal kapot. Ons onderwijs is geen emancipatiemachine meer, maar een reproductiemachine van bestaande ongelijkheid.

Dan de arbeidsmarkt. Als je aan het werk gaat, heb je waarschijnlijk een onzeker flexcontract. Nederland is namelijk kampioen flexwerk. Nergens in Europa groeit het aantal flexibele contracten zo snel als in ons land. De afgelopen 10 jaar zijn er een half miljoen vaste banen ‘verdwenen’. Het is volledig doorgeslagen. En jongeren hebben het meest te maken met onzekere contracten. Zij verdienen per jaar gemiddeld vijfduizend euro minder dan jongeren met een vast contract. En flexibel werk wordt geframed als vrijheid. Maar wij weten dondersgoed dat vierentwintig uur per dag klaarstaan voor je baas, niks met vrijheid te maken heeft. Wij weten dat niet weten of je straks nog werk hebt, niks met vrijheid te maken heeft.

Wij weten dat niet weten of je aan het eind van de maand je huur kunt betalen, of eten kunt kopen, niks met vrijheid te maken heeft. Wij weten dat een onzeker contract, waardoor je niet meer op durft te komen voor je eigen rechten op de werkvloer, omdat je er anders uitgeflikkerd wordt, niks met vrijheid te maken heeft. Er is vrijheid, maar niet voor ons. De vrijheid is er voor het bedrijfsleven, voor de bazen. Zij schuiven hun risico’s af op ons. Rechten, arbeidsrechten, waar mensen voor zijn gestorven, worden systematisch afgebroken.

En dan als laatste wonen. Jongeren worden uitgebuit door huisjesmelkers en starters kunnen geen kant op. Er is een groot tekort aan betaalbare huurwoningen. Huisjesmelkers vragen absurde huren voor mini-kamers. En steeds meer woningen worden opgekocht door vastgoedcowboys, mega-investeerders zoals Pandjesprins Bernard, waardoor mensen zoals wij geen enkele kans meer hebben op een fatsoenlijk huis. En ook hier worden groepen tegen elkaar uitgespeeld, zodat het kapitaal er met de buit vandoor kan. Want zolang wij scheefwoners of statushouders de schuld geven, blijft de rijke vastgoedbaas de lachende derde. Het echte probleem is de systematische afbraak van volkshuisvesting en de steeds groter groeiende macht van vastgoedbazen. Als we elkaar de schuld geven van het falen van ons economisch systeem, zijn de enige winnaars de rijken en de politici die hun belangen dienen.

En dit alles is geen optelsom van toevalligheden. Het zijn allemaal gevolgen van dezelfde ideologie, van hetzelfde economische systeem. Een systeem dat uitgaat van concurrentie en marktdenken. Met als doel winstmaximalisatie voor aandeelhouders en economische groei. We zien het terug in het rendementsdenken in het onderwijs, bij de concurrentie tussen werkenden op de werkvloer en bij concurrentie op de woningmarkt.

En we zien het op zoveel meer plekken.

We zien het als ziekenhuizen failliet gaan. Als ziekenhuisbestuurders dure medicijnen kopen bij een bedrijf waar ze zelf een financieel belang in hebben. Als patiënten en medewerkers de dupe zijn en in de kou worden gezet.

We zien het aan het feit dat vijf van de zeven grootste wapenbedrijven van de wereld een brievenbus in Amsterdam hebben, waar ze belasting ontwijken. Om hun winst op de bommen die zij verkopen aan Saoedi-Arabië - die vervolgens op Jemen worden gegooid - zo groot mogelijk te maken. Dat er geld wordt verdient aan oorlog.

We zien het aan de steeds groter groeiende ongelijkheid, in de wereld en in ons land. Dat de rijkste één procent van de wereld de helft van al het vermogen in handen heeft. En dat de rijkste één procent van Nederland een derde van al het vermogen in handen heeft. Dat je in de noordelijke volksbuurten van mijn stad Groningen acht jaar eerder doodgaat, dan in het meer welvarende zuiden van de stad.

En terwijl mensen zich in een race naar beneden bevinden, doen politici, directeuren, bazen en aandeelhouders precies wat het economisch systeem van hen verwacht. Zij gaan er met de winst vandoor, wij mogen vechten om de kruimels. Een paar winnaars en heel veel verliezers.

Het is tijd voor een alternatief. We nemen geen genoegen meer met gekleur binnen de lijntjes, maar eisen radicale verandering. Voor een land en een wereld van ons allemaal, en niet van een paar. En daarvoor is een grote sociale strijd nodig, te beginnen met kleine overwinningen, te beginnen met stadsrevoluties. We moeten blijven benoemen waar de tegenstellingen zitten en wie de macht heeft. We moeten blijven bouwen aan een beweging van onderop die die macht bevraagt en uitdaagt. Dat is onze taak en onze plicht als socialisten. We moeten doorgaan met organiseren, we kunnen niet stoppen. Door stil te blijven en niets te doen, staan we het toe. Door hoop te bieden en een vuist te maken, kunnen we winnen. En als we met genoeg zijn, dan kunnen we de samenleving weer opeisen, dan kunnen we bergen verzetten.

Lisa de Leeuw

Voorzitter Rood SP

Afgelopen dinsdag besprak de gemeenteraad op initiatief van de PvdA de tweedeling in het onderwijs in Groningen. Het is gebleken dat Groningen in de top drie staat van steden waar de segregatie in het onderwijs het grootst is.  De SP pleit daarom voor een onderzoek naar de factoren die van invloed zijn op de grote segregatie in Groningen.

Het onderzoek zou dan onder andere moeten gaan over waar in Groningen segregatie vooral voorkomt en de oorzaken hiervan. Ook zouden bestaande en nieuwe oplossingen tegen het licht moeten worden gehouden.

SP-raadslid Wim Koks:

“De SP-fractie realiseert zich dat er een forse inzet nodig is om het segregatiemonster te stoppen. Wat er moet komen is volgens ons helder: ‘een evenwichtig samengestelde schoolbevolking’. De vraag hoe dit bereikt kan worden is een opdracht aan het college: doe hier onderzoek naar. Een onderzoek waarin de stem van de ouders en de leerkrachten een stevig onderdeel in zijn.“

Volgens de SP ziet het college segregatie als een probleem maar gaat zij niet dieper in op de aanpak. De SP wil segregatie vanzelfsprekend met alles wat het kan bevechten en ervoor zorgen dat Groningen uit de landelijke segregatie-top-drie verdwijnt. Zij pleit daarom voor een doordachte plan van aanpak.

Dit om te voorkomen dat er straks schitterende nieuwe scholen worden gebouwd waar segregatie nog steeds aan de orde van de dag is. De noodzaak voor goede onderwijshuisvesting staat volgens de SP echter buiten kijf.

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

De gemeenteraad heeft gisteren ingestemd met de uitbreiding van IKC Leuken, de basisschool in deze wijk. Over deze uitbreiding was nogal wat te doen, er was wat hoongelach. Het gebouw is immers splinternieuw, werd vorig opgeleverd, en moet nu dus alweer uitgebreid worden.

Het nieuwbouwplan voor de school in de wijk Leuken werd in februari 2015 door de raad goedgekeurd. De nieuwe school kostte 2,1 miljoen euro. Bij de bouw werd rekening gehouden met een school voor rond de 340 kinderen. Het aantal kinderen dat in de komende jaren van de school gebruik zou gaan maken bleef ook rond dat getal hangen.

De prognoses werden gemaakt door bureau Pronexus. Dit bureau is gespecialiseerd in bevolkingsontwikkeling met name om een advies te geven over hoe groot scholen gebouwd moeten worden. ‘De methode die zij hanteren wordt door honderden gemeenten gebruikt en is de meest betrouwbare’, aldus wethouder Gabriëls van onderwijs.

De nieuwe school werd in mei vorig jaar opgeleverd. Maar toen een maand daarvoor Pronexus met nieuwe leerling-prognoses kwam bleek dat voor de wijk Leuken plotseling rond de 400 te liggen! En inderdaad, het gebouw was ook meteen te klein. Want er kwamen erg veel aanmeldingen van ouders die hun kinderen naar de nieuwe school wilden laten gaan.

De gemeente ging daarop in gesprek met scholenkoepel Meerderweert waaronder ook het IKC Leuken valt. Het komt namelijk vaker voor dat wanneer ergens een nieuwe school gebouwd is, ouders van kinderen uit omliggende wijken of dorpen hun kroost graag naar dat frisse nieuwe gebouw willen laten gaan. En dat mag, er is in Nederland een vrije onderwijskeuze.

Maar voor de gemeente is het lastig plannen. Met Meerderweert werd daarom afgesproken dat wanneer de prognoses in maart van dit jaar opnieuw een leerlingaantal van rond de 400 zouden laten zien het College van B&W zo snel mogelijk een voorstel aan de gemeenteraad zou doen om bij te bouwen en zo tijdelijk huisvesting van leerlingen te voorkomen.

En zo gebeurde. De cijfers van Pronexus lieten afgelopen maart opnieuw 400 leerlingen over de komende jaren zien. Daarom kreeg de raad gisteren een uitbreidingsplan voorgeschoteld.

Foto: Maurits Gemmink / SP

Afgelopen woensdag heeft de SP-fractie samen met de PvdA en ChristenUnie een voorstel ingediend om bij de vernieuwingen van het Groningse onderwijs in het bijzonder te kijken naar de effecten op de kansengelijkheid.

De SP wil samen met de bovenstaande partijen hiermee voorkomen dat onderwijsvernieuwingen bijdragen aan kansenongelijkheid bij kinderen in Groningen.

SP-Raadslid Wim Koks:

“Het is schrijnend te constateren dat de segregatie in de stad Groningen de afgelopen jaren het hardst is gegroeid. Segregatie binnen het onderwijs is een grote bedreiging voor de toekomst van de Groningse jeugd en samenleving. Minder segregatie zorgt ervoor dat talenten van kinderen beter worden benut.”

Uit onderzoek van de onderwijsinspectie blijkt dat het aanbod van bijzondere onderwijsconcepten een rol speelt bij de segregatie in het onderwijs. Hoogopgeleide ouders met genoeg financiële middelen kiezen steeds vaker dit soort onderwijs. Dit zorgt ervoor dat kinderen met laagopgeleide ouders en minder financiële middelen buiten de boot vallen.

De SP vraagt samen met de PvdA en ChristenUnie om kritisch te kijken naar het inzet van onderwijsvernieuwingen en wat dit voor effect heeft op de kansen van álle kinderen in de stad. De partijen willen dat er juist wordt ingezet ophef vergroten van gelijke kansen. 

Steun ons en we gaan samen aan de slag om uw buurt te verbeteren.

De uitspraak “als je geknipt wordt, moet je stil zitten” wordt vaak gebruikt door politieke partijen die een verkiezingsnederlaag lijden. Maar de SP is geen partij van mensen die stil willen zitten. Na één dag van lokale rouw zijn fractie en bestuur dan ook weer aan de slag. De strijd voor een beter en socialer Enschede zetten wij voort, in de coalitie als het kan, in de oppositie als het moet.

Het eerste zetelverlies van de SP sinds 2006, is in Enschede hard aangekomen. De winst van twee zetels die we vier jaar geleden hebben behaald, zijn we nu weer kwijt. Enschede volgt daarmee de landelijke trend. Alle landelijke winnaars winnen in Enschede, alle verliezers verliezen. Ook de winst van lokale partijen past in het landelijke plaatje. Dit is echter geen excuus. Op plekken waar de SP haar meerwaarde heeft getoond zoals in Heerlen, Oss en Pekela zijn ze ook beloond. In Enschede hebben wij de laatste jaren te weinig het verschil gemaakt. Dat zal ons de komende vier jaar niet opnieuw gebeuren.

Het zetelverlies betekent niet automatisch dat wij in de oppositiebankjes willen zitten. Een centrum-linkse coalitie met Burgerbelangen, D66, PvdA, GroenLinks en de SP is een mogelijkheid. Het college zal dan werk moeten maken van het opknappen en duurzamer maken van huizen, het verbeteren van de zorg en het verminderen van de armoede. Maar ook de werkgelegenheid en veiligheid in de buurten verdienen veel aandacht. Werk aan de winkel dus.