Poliflw

"Auschwitz is een pretpark..." was de eerste, afschuwelijke gedachte die in me opkwam toen ik voet zette op het terrein van het voormalige concentratie- en vernietigingskamp. Deze gedachte liet mij lange tijd niet los, omdat zij telkens bevestigd leek door wat ik aanschouwde, met name in de gedragingen van bezoekers. De Efteling en Station Oost Het parkeerterrein deed me denken aan dat van attractiepark De Efteling in Kaatsheuvel en het buffetrestaurant bij de ingang had veel weg van Station Oost vlakbij achtbaan De Python. "Coffee & Snacks", "Pizza, sandwiches, coffee to go, snacks, sweets, ice cream, fresh fruits" werden aangeboden aan de duizenden toeristen die in de rij stonden, op het gras zaten of lagen en een 'leuke' dag hadden. Ik was onaangenaam verrast. De verbijstering moest echter nog komen. Selfies onder iconische toegangspoort Onder de iconische toegangspoort met de (valse-) hoopgevende tekst Arbeit macht frei stonden tientallen mensen selfies te maken, vaak met een mooie glimlach of een 'duimpje omhoog'. Ik wist niet wat ik zag. Dat gevoel had ik ook als mensen tussen de gruwelverhalen van de gids door hun sociale-media bijwerkten en grappige filmpjes bekeken. Het 'kwaad' heeft zich onder onze ogen voltrokken De afstand tussen de Tweede Wereldoorlog (en de kenmerkende racisme en discriminatie die leidden tot genocide, in het bijzonder op de joden) en onze tijd wordt alsmaar groter. Dat heeft gevolgen, niet in de laatste plaats voor de Europese integratie en de geopolitieke verhoudingen. Lange tijd waren de verschrikkingen van de oorlog en de Holocaust (die 'wij' aan den lijve ondervonden hadden) een moreel ankerpunt wat betreft het grote onderscheid tussen 'goed' en 'kwaad'. Het 'kwaad' had namelijk onder ons gewoond en had zich onder onze ogen voltrokken. Dat gezamenlijke besef wordt steeds minder. Ik vind dat zorgwekkend. Geschiedenis als festijn Al langere tijd is er sprake van een soort 'festivallisering' van de geschiedenis. Er is een landelijke 'Maand van de geschiedenis', in Nijmegen heb je een 'Romeinenfestival' en een 'Gebroeders van Limburgfestival'. Ook onze vestingstad laat zich met 'historisch Grave' niet onbetuigd. Hoewel dergelijke activiteiten ons niet dichter bij de verleden werkelijkheid brengen, is dat natuurlijk prima. Het verleden levend houden (of: maken) is mooi werk. Ik doe het dagelijks. Maar wat ik in Auschwitz gezien heb, ging alle grenzen over. Glimp van menselijkheid Kan je dat iemand aanrekenen? Ik weet het niet. Vorige week was ik op een plaats waarover ik (ook tijdens seminars in YadVashem) veel gehoord, gelezen en - in lessen - gesproken heb. Een heilige plaats waar honderdduizenden onschuldige mensen vermoord zijn, waar de hel op aarde was. De plaats ook waar gevangen elkáár droegen en waar de Heilige Maximiliaan Kolbe in augustus 1941 vrijwillig de plek innam van een ter dood veroordeelde kampgenoot. Een plaats waar, ondanks het donkerste zwart, af en toe een glimp van menselijkheid te zien was. De verhalen van de slachtoffers daarover maakten diepe indruk op mij. Ik dacht aan Anne Frank, die ondanks alles blééf geloven in de goedheid van de mens. Kortsluiting. Horror. De verhalen, de foto's, de koffers, protheses, bekers, brillen en met name het haar van 45.000 doden kwamen tot leven in Auschwitz (en even verderop in Birkenau, waar het alom bekende vernietigingskamp gevestigd was). Kortsluiting tussen mijn oren was het resultaat. Het was teveel om te verwerken en het was te onvoorstelbaar om te verwerken. Hoe is het om na een reis van dagen, staand in een vee- of goederenwagon, aan te komen in plaatsen als Auschwitz en Birkenau? Hoe is het om gescheiden te worden van je dierbaren? Geloof je dat het een werkkamp is of klamp je vast aan iedere strohalm van hoop? Wat doet de muziek van het kamporkest met je gemoedsrust? Hoe voel je je als je je met honderden anderen tegelijk moet uitkleden om volledig naakt tussen onbekenden te douchen... en wat gaat er door je heen als de zware deur dichtslaat en...? Kortsluiting. Horror. Zie de mens! De afstand tussen toen en nu maakt Auschwitz, Birkenau en al die andere plaatsen net zo 'zwartwit' als de foto's die ervan geschoten zijn. Realiseren we ons wel dat ons vooruitgangsgeloof ons verhindert te beseffen dat het 'de mens' was - en ís! - die dit medemensen aandeed - en aandóet? Want racisme en discriminatie zijn er volop en de Holocaust belet vele mensen niet antisemitische uitlatingen te doen. Kijk naar Frankrijk. Denk aan de ChristenUnie, SGP en het CIDI die onlangs met een petitie tegen antisemitisme kwamen. Zie de mens! Wij - in onze tijd - zijn niet per definitie beter (of slechter) dan onze voorouders. De Holocaust was niet de eerste genocide in de geschiedenis, maar - schandelijk genoeg - evenmin de laatste. Hun verhaal, ons verhaal Vorige week was ik op de plaats waar de 81-jarige Gravenaar Nathan Gotlieb op 27 augustus 1943 vermoord is. Aan hem denk ik vanavond. Ook zijn mijn gedachten bij de 63-jarige Dina van Leeuwen die op 16 april 1943 in Sobibor omgebracht is en bij al die anderen waarvan geprobeerd is hun volledige bestaan uit de geschiedenis weg te vagen. Hun verhaal is ons verhaal. Alex van Megen,historicus en leraar geschiedenis

Verliest Eerste Kamer de meerderheid? Op 20 maart mogen 13 miljoen stemgerechtigde kiezers naar de stembus voor de verkiezingen van provinciale staten, de provinciale volksvertegenwoordiging. Op hun beurt kiezen de nieuwgekozen statenleden op 27 mei een nieuwe Eerste Kamer. Alle fracties die in de Tweede Kamer vertegenwoordigd zijn, doen ook aan die verkiezing mee. Een aantal provinciale partijen laat zich in de Eerste Kamer vertegenwoordigen door de Onafhankelijke Senaatsfractie (OSF). Landelijke thema's De Provinciale Verkiezingen hebben zich de afgelopen decennia ontwikkeld tot tussentijdse landelijke verkiezingen die bepalend zijn voor de slagkracht van kabinetten. Nog sterker dan bij de gemeenteraadsverkiezingen overschaduwen landelijke thema's de Statenverkiezingen. De belangstelling van de kiezer voor de provinciale politiek is vrij laag. Waar bijna driekwart van de Nederlanders geïnteresseerd is in de landelijke politiek, heeft maar 44 procent van de kiezers interesse in de provinciale politiek, zo blijkt uit recent onderzoek. Het zou goed zijn als provinciale bestuurders en provinciaal beleid wordt beoordeeld en dat het beeld niet wordt vertroebeld of zelfs (geheel) wordt overschaduwd door landelijke overwegingen. Kiezers dienen strikt te kunnen aangeven hoe zij oordelen over het provinciale beleid in de voorgaande vier jaar en wat zij de komende vier jaar van het provinciale bestuur verwachten. Er is altijd wel sprake geweest van landelijke invloed op gemeentelijke en provinciale verkiezingen, omdat veel kiezers zich nu eenmaal laten leiden door hun (algemene) landelijke voorkeur, maar dat effect is nu betreurenswaardig groot. Politiek probleem RutteIII loopt bij de komende verkiezingen op 20maart de kans het derde opeenvolgende kabinet te worden dat de meerderheid in de Eerste Kamer verliest. Dat is een acuut politiek probleem, want de praktijk wijst uit dat de politieke standpunten in de Tweede Kamer één op één doorlopen tot in de Eerste: senatoren dragen graag uit dat zij zich vooral laten leiden door de vraag of wetten deugdelijk in elkaar zitten en niet botsen met de Grondwet, maar als het erop aankomt laten alle Eerste Kamerfracties zich in hun stemgedrag leiden door de politieke koers van de partijtop in de Tweede Kamer. Vrijwel nooit helpt een Eerste Kamerfractie een wet aan een meerderheid tegen de zin van de Tweede Kamerfractie in. Vaker dan de Tweede Kamer deed de Eerste Kamer het afgelopen jaar stemmingen af als ‘hamerstuk’, omdat geen enkele fractie behoefte voelde om erover te ­debatteren of te stemmen. Sommige onderwerpen vielen daarom af: als iedereen het eens is, valt er niets te kiezen. Gedoogsteun Een coalitie zonder meerderheid in een van de Kamers zal dus altijd hulp moeten krijgen van een deel van de oppositie. Het eerste kabinet-Rutte loste dat op met gedoogsteun van de SGP, het tweede kabinet-Rutte haalde er ook D66 en de ChristenUnie bij. Als het misgaat voor RutteIII, zal de premier opnieuw om zich heen kijken. Bijna het hele regeerakkoord, van de aangekondigde pensioenhervorming tot aan de klimaatmaatregelen, moet immers in de komende twee jaar nog door de Eerste Kamer. Dat groeiende politieke belang zet de Eerste Kamer in steeds feller licht. Op 20maart staan allereerst de politieke verhoudingen in de provincies op het spel, maar het effect op het landsbestuur kan zeker zo groot worden. De partijen zelf doen ook weinig meer om dat te verhullen. De wens ‘dat het om de provincies moet gaan’ klinkt nog wel uit de mond van CDA-leider Buma, maar veel weerklank vindt hij niet. Van de PVV (‘Stem Rutte weg’) en de SP (‘Trap Rutte het Torentje uit’) tot aan het Forum voor Democratie (‘Reken af met het kabinet’) zijn de partijen duidelijk over hun prioriteiten. Het zijn dan ook vooral de landelijke lijsttrekkers – die uit het kabinet en de Twééde Kamer – die de ­komende weken het woord voeren in de belangrijke televisiedebatten. De strategie van stoere verkiezings- en campagneretoriek. Veel ogen zijn gericht op de PvdA en GroenLinks, de partijen die programmatisch het dichtst bij de coalitie liggen en daarom door de regeringspartijen worden gezien als partners om zaken mee te doen. Dat ­weten hun partijleiders ook. Zij zijn al maanden bezig met het verhogen van hun prijs. Gedoogpartners zullen ze niet worden, bezweren ze, maar over ‘goed beleid’ valt altijd te praten: zowel over het klimaat als over de pensioenen liggen hun eisen inmiddels op tafel: zonder aanpassing van de AOW-leeftijd en invoering van een CO2-heffing voor het bedrijfsleven zal het waarschijnlijk niet gaan. Een hele goede morgen! Overal zetten CDA'ers zich dagelijks in. Dit doen ze in de gemeenteraad, op het provinciehuis, op het Binnenhof en in het Europees Parlement. Na het afgelopen CDA-congres in de Kromhouthal in Amsterdam-Noord is Buma’s leiderschap voorlopig gered. En de CDA’ers die al een tijdlang verlangen naar een minder conservatief-rechtse koers van de partijtop hebben nieuwe hoop gekregen. Als het lukt om de ideeën over het kinderpardon te veranderen, waarom dan niet die over het klimaat? Want dat is, bleek in de wandelgangen van het congres, ook een grote zorg van flink veel actieve CDA-leden. Elke dag begint nu met een CDA-hele goede morgen! Ook is er een platform ‘Bouwen aan een hele goede morgen' live. Op dit platform kan iedereen zien welke standpunten het CDA heeft en waar het in de buurt en regio aan werkt. Zo wordt de politiek tastbaar en laat het CDA iedereen zien hoe zij bouwt aan een hele goede morgen. Samen voeren we nu campagne. Met elkaar gaan we voor een prachtig resultaat bij de verkiezingen op 20 maart met de thema’s Verdiepen, Vernieuwen en Verbreden. Ik wens u vanaf vandaag elke dag een hele goede morgen-dag!

Het bouwplan op de Havendam houdt de gemoederen van veel inwoners bezig. Daarom roepen alle partijen in de raad, met uitzondering van Groen Links, het college in een motie op om spoedig met alle betrokkenen tot een gezamenlijke oplossing te komen. In een verklaring van deze partijen lichten we toe wat de overwegingen zijn. De motie wordt in de raadsvergadering van 13 september 2018 ingediend. Voor meer informatie over deze verklaring kunt u contact opnemen met onze fractievoorzitter Peter Sels; 06-42250857,p.sels@harderwijk.nl Gezamenlijke verklaring partijen in de gemeenteraad van Harderwijk omtrent bouw horecapand aan de Havendam Een aantal maanden geleden is het plan voor de bouw van een horecapand aan deHavendam, net voor de nieuw geplaatste ophaalbrug, gepresenteerd doorprojectontwikkelaars Timmers en Breman. Zij willen dit pand bouwen met als beoogdehuurder Café de Liefde. Consortium Waterfront heeft deze projectontwikkelaars het stuk grond aan de Havendamgegund na een inschrijvingsronde waaraan meerdere Harderwijker ondernemers hebbendeelgenomen. Op de desbetreffende locatie is volgens het geldende bestemmingsplan eenhorecabestemming ingetekend en er mag een pand van maximaal 10 meter hoog staan.Op 15 december 2011 is dit bestemmingsplan door de raad onherroepelijk vastgesteld. Het college van Burgemeester en Wethouders opereert binnen de daarin gestelde kadersen de rechtszekerheid die dat biedt aan zowel initiatiefnemers als omwonenden. Omwonenden, en meerdere Harderwijkers met hen, hebben zich de afgelopen maandenin diverse media en met een protestbijeenkomst tegen de gepresenteerde plannenuitgesproken. Met als reden het verstoren van hun uitzicht en/of afkeuring van hetgepresenteerde ontwerp. Het gepresenteerde plan voldoet echter, volgens de huidige informatie van de raad, aande in het bestemmingsplan beschreven wettelijke kaders en aan andere wettelijke eisendie aan een bouwwerk op die locatie gesteld zijn. Dit stelt alle betrokkenen voor een dilemma. Een bestemmingsplan wordt altijd vastgesteld, na een intensieve periode waarin alle betrokkenen worden betrokken enmogelijkheid hebben te reageren. We leven nu echter 7 jaar later en de situatie rond deboulevard is ingrijpend gewijzigd. De impact van de plannen begint voor iedereen steedsduidelijker te worden. Zoals eerder gesteld kan het college van B&W niets anders doendan te opereren binnen de huidige plannen. Als gemeenteraad vinden we echter dat, gezien de voorgenoemde omstandigheden, ereen poging gedaan moet worden om met respect voor de belangen van alle betrokkenentot een gezamenlijke oplossing te komen. Daarom zal de gehele gemeenteraad, m.u.v. de GroenLinks-fractie, een motie indienenop de raadsvergadering van donderdag 13 september 2018 waarin we het college vanB&W oproepen om vóór oktober 2018 tot een overleg met alle betrokkenen te komen. Envanuit een bemiddelende positie gezamenlijk te werken aan een acceptabel bouwplanvoor de Havendam (qua omvang en uitstraling) waarbij het hele gebied (bargje,horecalocatie en renovatie/nieuwbouw Strandboulevard Oost 16) wordt meegenomen.Verder vragen we het college van B&W om de gemeenteraad vervolgens te informerenover het plan en de gevolgen hiervan. Als gemeenteraad willen we op deze manier laten zien dat we de wettelijke route dieeerder is doorlopen uiteraard respecteren en tevens de bezwaren van omwonendenserieus nemen. Fractievoorzitters: H. Vermeer (HA), P. de Groot (VVD), M. Driest (CU), P. Sels (CDA),M. Pijnenburg (D66), W. Bos (PvdA), G. Kevelam (GB), J. van Panhuis (SGP)

HET IS ZOVER, HET ACCOORD IS ROND! Samen met de onderhandelaars van ChristenUnie-SGP, D66 Lijst van der Does hebben we overeenstemming bereikt over een coalitieakkoord voor de komende vier jaar voor de gemeente Woerden. Aanstaande dinsdag 5 juni 2018 wordt de inhoud van dit akkoord bekend gemaakt. Van 18:00 tot 19:00 uur vindt dan een persconferentie plaats in de Grand Salon van Plein 7, Kerkplein 7 in Woerden. De kandidaat-wethouders zijn hierbij aanwezig. Graag willen wij u als betrokken CDA’ers ook uitnodigen om bij deze bijzondere bijeenkomst aanwezig te zijn. Mocht u niet in de gelegenheid zijn te komen dan kunt u die ongetwijfeld via de lokale media mee- of terugkijken. Na afloop van de bijeenkomst sturen we u ook het akkoord en een samenvatting hiervan toe. De CDA-fractie heeft Arjan Noorthoek voorgedragen als wethouderskandidaat namens het CDA. We zijn er trots op dat we met Arjan na acht jaar weer een Woerdense CDA wethouder gaan leveren en wensen hem nu alvast heel veel wijsheid en kracht toe! De installatie van het nieuwe College zal plaatsvinden op aanstaande donderdag 7 juni 2018, vanaf 21.30 uur in de tijdelijke raadszaal van Woerden, aan de Bleek 7. Ook hiervoor bent u van harte uitgenodigd.

Krimpen aan den IJssel Coalitie-onderhandelingen Krimpen aan den IJssel gestaakt De coalitiebesprekingen in Krimpen aan den IJssel tussen Stem van Krimpen, de SGP, Leefbaar Krimpen en het CDA zijn na weken onderhandelen per 18 mei 2018 gestaakt. Betrokken partijen betreuren deze situatie, maar delen gezamenlijk ook dat Krimpen aan den IJssel gebaat is bij een stabiel bestuur dat meerjarig de belangen van Krimpense inwoners en bedrijven kan dienen. Ondanks de constructieve gesprekken hebben de onderhandelende partijen onderling geconcludeerd dat op een aantal punten er geen inhoudelijke overeenstemming kon worden bereikt. Met name op het punt van de zondag openstelling van winkels is vastgesteld dat de standpunten uiteindelijk te ver uiteenliepen. Ook voor andere grote onderwerpen als gratis openbaar vervoer, bereikbaarheid en evenementenbeleid werd nog geen overeenstemming bereikt. Op 21 maart vonden de gemeenteraadsverkiezingen plaats. Informateur Paul van den Eijnden concludeerde op 10 april dat Stem van Krimpen, SGP, Leefbaar Krimpen en het CDA de grootste kans maakten om een zo breed gedragen mogelijke coalitie te gaan vormen. Nu de onderhandelingen zijn gestaakt, zal opnieuw door Stem van Krimpen een informateur worden gezocht, welke in samenspraak met alle lokale partijen zal bezien welke partijen binnenkort nieuwe besprekingen zullen kunnen aanvangen. +++ Nadere informatie: Stem van Krimpen: Kirsten Jaarsma SGP: Marco Oosterwijk Leefbaar Krimpen: Jeffrey van der Elst CDA: Arnold de Leeuw

Krimpen aan den IJssel Informateur Paul van den Eijnden geeft het advies dat Stem van Krimpen, SGP, Leefbaar Krimpen en het CDA samen de formatiefase ingaan en werken aan een coalitieakkoord. Dit is het resultaat van twee gespreksrondes die Van den Eijnden heeft gehouden met alle aan de verkiezingen deelnemende partijen. Waarom deze coalitie? Uit de gesprekken met de informateur zijn drie partijen naar voren gekomen die met elkaar onderhandelen: Stem van Krimpen, SGP en Leefbaar Krimpen. De lokale partijen hebben, net als in de rest van het land, ruim gewonnen. Daarnaast heeft de inzet van de SGP-wethouder de partij 500 stemmen meer opgeleverd dan 4 jaar geleden. De onderhandelaars vinden het wenselijk om het aantal partijen voor de coalitie uit te breiden met het CDA. Redenen hiervoor zijn de bestuurskracht en om een gebalanceerde afspiegeling te krijgen tussenconfessionele partijen en de lokale partijen. De vier mogelijke coalitiepartners hebben het vertrouwen in elkaar uitgesproken om de komende jaren samen te werken. Hoe nu verder? In de komende weken gaan de mogelijke coalitiepartijen verder in gesprek met elkaar. In de formerende gesprekken betrekken ze alle raadsfracties op inhoud. Dat doen ze nog in een nader te bepalen vorm. De partijen gaan met elkaar in gesprek over de –volgens hen belangrijkste– onderwerpen: zondagsopening/evenementen, woningbouw/centrumplan, bereikbaarheid en sociaal domein. Daarnaast komen de onderwerpen duurzaamheid, financiën, onderwijs en visie Krimpenerwaard aan bod. Proces na de verkiezingen In Krimpen aan den IJssel hebben de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart geleid tot de volgende zetelverdeling: Stem van Krimpen 5 zetels, SGP 5 zetels, Leefbaar Krimpen 5 zetels, VVD 2 zetels, CDA 1 zetel, CU 1 zetel, PvdA 1 zetel en D66 1 zetel. Voorafgaand aan de verkiezingen hebben de deelnemende partijen afgesproken dat de grootste partij een informateur voordraagt die voldoende draagvlak heeft bij de andere partijen. Stem van Krimpen heeft –als grootste partij– Paul van den Eijnden als informateur voorgedragen. De informateur heeft onderzocht welke partijen met elkaar een coalitie willen en kunnen vormen. In het formatieproces vinden de partijen het belangrijk dat het proces zorgvuldig verloopt en het daardoor iets langer kan duren.