Poliflw

Voorzitter,

voor u zit een dankbaar mens. Ik vond het werkelijk een voorrecht om zeven jaar ons mooie Den Haag te mogen dienen als raadslid. Omdat het bijzonder is om volksvertegenwoordiger te zijn van en voor de stad, omdat het mooi is mee te mogen bouwen aan de stad en omdat het gewoon geweldig leuk is om te doen. Want voorzitter, ik zal vast wel eens ergens van hebben gebaald, maar praktisch iedere dag vond ik het een feest om raadslid te zijn.

Voorzitter, deze laatste bijdrage als raadslid zonder dat de spreektijd wegtikt, zal ik desondanks niet onnodig lang maken. Toen ik aantrad in maart 2014 moest ik ‘t wiel opnieuw uitvinden. De ChristenUnie/SGP had een raadssabbatical van vier jaar gehad en in 2014 moesten we opnieuw beginnen. En ook al had ik achter de schermen de nodige ervaring, ook hier lokaal als vrijwilliger, het was best een spannende tijd. Ik kan me nog goed herinneren: de eerste keer achter het spreekgestoelte in de raadzaal, de eerste keer in een debat nota bene de burgemeester tegenspreken, de eerste keer voor de TV-camera van Omroep West staan. Zeker in deze dagen, nu ik als nieuweling in het andere Den Haag volksvertegenwoordiger ben geworden, moet ik daar nog wel eens aan terugdenken. Maar de inburgering in de Haagse raad verliep best voorspoedig. In die beginjaren gebeurde er dan ook meer dan genoeg in de stad. In latere jaren gebeurde er ook meer dan genoeg in het stadhuis. Collega Van der Werf en ik zouden menig verhaal uit onze presidiumtijd met u kunnen delen, ware het niet dat de vertrouwelijkheid ons daarvan weerhoudt.

Voorzitter, als iets mijn bestaan als Haagse politieke zzp’er typeert, is het samenwerking. Als ik als eenpitter mij van iets bewust was: ik heb ten minste altijd 22 anderen nodig om iets te kunnen bereiken voor onze stad en haar inwoners. Voor Scheveningen, voor Loosduinen, voor Moerwijk, ja voor heel Den Haag. Natuurlijk, je moet ideeën hebben, een goed team, bereid zijn hard te werken, maar als het je niet gegund wordt, kun je het vergeten. Dank dat jullie mij veel gunden in die 7 jaren. Meer dan 200 van mijn voorstellen namen jullie aan.

Ik dank mijn fractiegenoten Judith, Elisa, Koen en eerdere collega’s voor hun niet aflatende inzet en voor hun geduld met mijn ongeduld.

Ik dank de collega’s van de griffie. Vele namen schieten te binnen, maar ik zal ze niet noemen op het gevaar af dat ik er een paar ten onrechte vergeet (u weet ‘t misschien wel, ik heb de slechte gewoonte cijfers beter te onthouden dan namen, maar om iedereen nou een nummer te geven...). Terug naar de griffie, dankzij jullie liep ons werk als raad als een zonnetje. In de commissies, in ‘t presidium, tijdens de raadsvergaderingen. Dank!

Dank aan al het andere geweldige ondersteunende personeel: van de mensen die zorgden voor gevulde magen en schone tafels tot degenen die het beleid bedachten en bij ons brachten, beleidsmedewerkers en bestuursadviseurs. Dank voor de fijne samenwerking.

Dank ook aan alle journalisten van lokale en regionale pers die ons op de huid zaten maar ook ons veel kansen gaven om ons verhaal te vertellen en over de bühne te brengen naar onze achterban, naar de burgers van deze mooie stad.

En natuurlijk dank aan u voorzitter en burgemeester van onze stad, wethouders en collega-raadsleden. Het was werkelijk een genoegen om met u samen te werken. 

Ook dank aan mijn thuisfront, Suzanne, Diederik, Anne-Jasmijn, Elodie en Benjamin. Zij moesten mij vele uren missen en ook heel veel geduld opbrengen. Dank voor jullie steun en liefde!

Ik zou nog twee dingen willen zeggen. Koester het democratisch debat, laat grote verschillen geen bittere tegenstellingen worden. Zoek verbinding met elkaar, zoek de vrede voor onze stad, zoek het recht voor onze stad.

Het ga jullie goed, zorg goed voor elkaar, zorg goed voor onze stad,

Adieu!

Op dinsdag 17 maart startte de eerste SWH-speciaal uitzending op Radio Hattem. Elke dinsdag tussen 9 en 10 uur verzorgt de Stichting Welzijn Hattem een uitzending, zolang als de Coronacrisis duurt.

Afgelopen dinsdag was ik in de eerste uitzending te horen omdat ik via Twitter #coronahulp aanbiedt aan mensen die zelf de deur niet uit kunnen voor een boodschap. Ook winkeliers die blijven zitten met niet afgehaalde gerepareerde artikelen mogen een beroep op me doen als ze zelf niet wegkunnen. Elke werkdag om 17 ben ik een uurtje beschikbaar voor hand- en spandiensten. Uiteraard probeer ik daarbij wel besmetting over en weer te voorkomen door de RIVM regels na te leven.

Ik heb in de uitzending de SWH gevraagd om een spilfunctie in te nemen. Want er zijn veel meer Hattemers die klaarstaan voor hun medemensen. De SWH heeft al wat Corona-informatie op de website geplaatst en een telefoonnummer voor verdere informatie.

Gelukkig wordt de meeste hulp in Hattem geboden zonder dat er een organisatie tussen zit. Kerken, clubs en families hebben nog altijd een belangrijke spilfunctie in onze stad. De noodzaak daarvan komt nu nog maar weer eens aan het licht.

Maar, wilt u mij inschakelen voor een boodschapje omdat het anders echt niet lukt. Bel, app of mail me gerust. 06-14808010 of havingahans@gmail.com.

Meerdere hulporganisaties hebben op 9 maart 2020 alle gemeenten in Nederland opgeroepen om 500 vluchtelingenkinderen uit Griekenland een veilige plek te bieden in Nederland.

Raadslid Leo Timmer stelde, naar aanleiding van de oproep van Stichting Vluchteling, Defence for Children en VluchtelingenWerk Nederland, schriftelijke vragen aan het college. Leo vroeg zich af of de gemeente Molenlanden zich wilde aansluiten bij de steunbetuiging om 500 vluchtelingenkinderen op te vangen en dit kenbaar te maken via diverse mediakanalen.

Op 18 maart 2020 ontvingen wij de reactie van het college. Het college geeft aan dat zij de regering zullen oproepen om zorg te dragen voor een veilige opvang van 500 vluchtelingenkinderen. Indien opvang in Nederland aan de orde is spreekt het college de bereidheid uit om als gemeente mee te werken aan de opvang.

Voor de complete beantwoording van het college kunt u klikken op onderstaande link:

https://ris2.ibabs.eu/Reports/ViewListEntry/Molenlanden/6a122079-350e-4da4-aa1d-90da450819e9

De gemeenteraad van Kampen heeft een voorstel goedgekeurd om de huisvesting voor arbeidsmigranten te verbeteren. Het voorstel werd besproken maar er waren veel vragen van de fracties in de gemeenteraad. Namens de ChristenUnie Kampen vroeg Harro Pruijssen gisteravond om betere huisvesting voor arbeidsmigranten. “Zijn wij in onze Hartelijke Hanzestad wel een Goede Gastheer voor deze mensen die dit vele werk voor ons doen” vroeg hij.

Aantal arbeidsmigrantenIn het tuinbouwgebied De Koekoekspolder werken veel mensen die van ver komen om hier werk te doen waarvoor wij zelf niet te porren zijn. Die mensen werken, wonen, ze leven hier. Vooral de fracties van ChristenUnie, Kampen Sociaal en Groen Links waren kritisch over het voorstel. Veel vragen waren er over het daadwerkelijk aantal arbeidsmigranten. De schatting is dat er 880 arbeidsmigranten zijn.

Goede huisvesting„Er zijn migranten die wonen in schuren”, zei wethouder Albert Holtland. De belangrijkste vraag was volgens de ChristenUnie dan ook niet hoeveel mensen huisvesting moeten krijgen, maar krijgen de mensen die nu slecht gehuisvest zijn straks wel goede huisvesting. Voor goede huisvesting zijn wettelijke normen opgesteld. De wethouder kon niet toezeggen dat deze mensen voorrang krijgen voor goede huisvesting.

Complexgewijs huisvestenEr wordt gestart met een pilot voor Complexgewijze huisvesting in het tuinbouwgebied De Koekoekspolder. Er zijn meerdere kansrijke locaties voor deze proef. Vragen werden gesteld hoe de keuze voor 1 locaties gaat plaatsvinden. En vooral hoe en wanneer de mensen in de omgeving daarbij betrokken worden.

Afspraken Omdat er veel vragen waren leek het erop dat de gemeenteraad niet voor het voorstel zou stemmen. De ChristenUnie bracht een amendement in dat onder andere vroeg dat bij het toewijzen van de nieuwe huisvesting voorrang zou worden gegeven aan arbeidsmigranten die nu een huisvesting hebben die niet aan de normen voldoet. De wethouder zegde toe om met de regio, gemeenten, werkgevers en huisvesters om tafel te gaan en afspraken vast te leggen waar alle genoemde zorgpunten van de gemeenteraad aan bod komen. Deze afspraken zullen in convenantvorm eerst aan de gemeenteraad worden voorgelegd voordat de afspraken definitief worden.

HP

Het reces én De Week van ROSA – tot 09-09-2019

ROSA heeft het reces nuttig gebruikt!

Zo waren we actief op de buurtcampings en bij de huttenbouw, bezochten we festivals in binnen- en buitenland, lazen we ons een slag in de rondte, stelden we (samen met GL) schriftelijke vragen over mogelijke ontruiming van de gekraakte Verkade Villa en haalden we nog net voor de eerste herfstregens het hooi binnen op de Fronikboerderij.

En niemand van ons is dit jaar in een vliegtuig gestapt!

Buurtcamping Agathepark Krommenie

Met de raad op stap naar bedrijventerrein Hoogtij

We bezochten de eerste twee bedrijven die zich hebben gevestigd op het meest westelijke deel van Hoogtij, direct aan het Noordzeekanaal. Dit zijn Gam BAKKER en CTVrede.

We hoorden tevreden geluiden over de, aanvankelijk stroeve, samenwerking met de RON* en het gezamenlijk bereikte resultaat.

Een mooi voorbeeld van samenwerking tussen een overslag- en een transportbedrijf, waarbij de laatste ook voorziet in tijdelijke opslag van op de terminal binnengekomen goederen.

De verplaatsing van CTVrede vanuit de Achtersluispolder maakt de weg vrij voor andere ontwikkelingen in het gebied. De energietransitie gaat ook hier niet onopgemerkt voorbij,  CTVrede heeft zelf een tweetal binnenvaartschepen onder contract welke binnenkort elektrisch kunnen varen. Gam BAKKER denkt na over alternatieve brandstoffen.

Maar ook hier is de boodschap dat de bedrijven het niet alleen kunnen. De gemeente zou hierin een rol kunnen spelen door alle partijen gezamenlijk aan tafel uit te nodigen. Hier zien wij kansen voor de Zaanse Klimaattafel-gesprekken die binnenkort van start gaan.

*

Regionale Ontwikkelingsmaatschappij Noordzeekanaalgebied

Er worden verkennende gesprekken gevoerd over een mogelijke coalitie met PvdA, ROSA, D66, CDA, ChristenUnie, GroenLinks, SP, DZ en VVD. Hierbij hebben we hulp gekregen van informateurs Job Cohen en Geerten Boogaard.

Tot slot zijn we druk bezig met de voorbereidingen voor ROSA’s Dag op het Land, op 29 september aanstaande. Een bijzondere vaar- en wandelexcursie door mooie polders, met een fijn stukje historische uitleg over onze streek. Er is nog een beperkt aantal plaatsen vrij! Lees hier alles over onze Dag op het Land.

Door Stieneke van der Graaf op 6 september 2019 om 16:01

Dit jaar vieren we 75 jaar vrijheid. Op 4 mei herdenken we de mensen die hun leven gaven voor die vrijheid. Op 5 mei vieren we dat – mede door 4 mei – die vrijheid kan bestaan. Dat doen we ieder jaar, en niet voor niets. Wie de waarde van vrijheid vergeet, vergeet ook de waarde van het offer dat veel mensen 75 jaar geleden voor die vrijheid brachten: hun eigen leven.

In het Regeerakkoord van ChristenUnie, VVD, CDA en D66 hebben we het belang van die herdenken in ons land nog eens op een mooie manier benadrukt. “In een herkenbaar Nederland zijn onze taal, onze vlag, ons volkslied, onze herdenkingen en onze grondwet geen symbolische relicten uit het verleden, maar tekenen van de trots, vrijheden, rechten en plichten die horen bij Nederland, het Nederlanderschap en onze democratische rechtsstaat. We moeten ze blijven onderhouden, delen en doorgeven, aan elkaar en aan nieuwkomers.”

Als ChristenUnie hebben we met Paul Blokhuis een eigen staatssecretaris die herdenkingen als bijzonder onderdeel van zijn takenpakket heeft. De mooie opdracht uit het Regeerakkoord is dus ook expliciet een opdracht aan hem. Die opdracht is bij hem in goede handen.

In het Regeerakkoord zijn géén afspraken gemaakt om van 5 mei een vrije dag te maken. Maar het is geen geheim dat de ChristenUnie daar best voor voelt. Ik, persoonlijk, ook; en ik weet dat Paul dat ook vindt. Want met 5 mei als vrije dag, benadrukken we niet alleen het belang van deze dag, maar zorgen we ook dat zoveel mogelijk mensen deze dag kunnen meemaken.

De vraag hoe we dit dan gaan organiseren, is op zich logisch. Je kunt wijzen op de kosten, of op de feestdagen die er in ons land al zijn. En als ChristenUnie-politicus wordt je uiteraard gevraagd om dan maar één van de christelijke feestdagen in te leveren. Tweede Pinksterdag, bijvoorbeeld.

Ben ik daar dan voor? Nee. De gretigheid waarmee er gekeken wordt naar het inperken van het aantal christelijke feestdagen, is voorspelbaar en te gemakkelijk. Wil ik de kosten dan afwentelen op het bedrijfsleven? Ook al niet mijn idee.

Hoe logisch die vragen ook zijn, volgens mij begint het gesprek echt ergens anders. Moeten we éérst het gesprek voeren over vrijheid, over de waarde van herdenken en daarmee over de waarde van 5 mei. Dat gesprek is de moeite waard.

Paul Blokhuis suggereerde eerder vandaag dat dat gesprek er best eens toe zou kunnen leiden dat een volgend Regeerakkoord nog een stapje verder gaat dan het huidige Regeerakkoord. Dat we van 5 mei een vrije dag maken. Dat we een oplossing vinden voor de praktische vragen die dat met zich meebrengt.

Als het zover komt, dan vind ik dat heel erg mooi.

Op initiatief van EVB Raadslid Kevin van Bommel is tezamen met CDA Barendrecht, Barendrechtse VVD, D66 Barendrecht, SGP ChristenUnie Barendrecht en Groenlinks Barendrecht de motie ‘Oplossing voor betrokkenen Mr. Lohmanstraat’ ingediend in de raadsvergadering van 02-07-2019. In de commissie is het bestemmingsplan voor de Mr. Lohmanstraat, op verzoek van EVB, nogmaals tegen het licht gehouden en is beter inzicht verkregen in de gevolgen van dit plan. EVB vindt het belangrijk dat er een oplossing komt voor de korte afstand tussen de bestaande woningen aan de 2e Barendrechtseweg en die van de nieuwe ontwikkeling aan de Mr. Lohmanstraat. De motie verzoekt het college hierop actie te ondernemen om tot een redelijke en billijke oplossing te komen voor de direct betrokkenen aan de 2e Barendrechtseweg. Na stemming in de gemeenteraad is deze motie unaniem aangenomen. https://www.echtvoorbarendrecht.nl/evb-motie-oplossing-voor-betrokkenen-mr-lohmanstraat-unaniem-aangenomen/

EVB Motie ‘Oplossing voor betrokkenen Mr. Lohmanstraat’ unaniem aangenomen · Echt voor Barendrecht

Op initiatief van EVB Raadslid Kevin van Bommel is tezamen met CDA, VVD, D66, SGP/CU en Groen Links de motie ‘Oplossing voor [...]

Begin juni stond met grote koppen in diverse kranten dat Middelburg de overlast van stelende asielzoekers beu is en dat gelukszoekers niet meer welkom zijn in Middelburg. In de Tweede Kamer zijn hier zelfs vragen over gesteld. Als ChristenUniefractie hebben we zorgen over de harde toon van de krantenartikelen, we zoeken toch allemaal het geluk? Vandaar dat we vragen hebben gesteld aan de burgemeester.

Hij geeft aan dat 45% van de vluchtelingen in het AZC in Middelburg uit veilige landen komen, waarbij de landen Marokko, Libie, Algerije en Moldavia worden genoemd. Juist deze groep zorgt voor veel overlast.  Vandaar dat de burgemeester aangegeven heeft om geen vluchtelingen uit veilige landen te willen ontvangen in het AZC Middelburg.

Wij zijn het er natuurlijk mee eens dat overlast bestreden wordt, maar als het met zulke grote woorden gepaard gaat, dan lijden de goeden onder de slechten.  Gelukkig heeft de burgemeester aangegeven positief te staan over de toekomst van het AZC. Laten we met elkaar zorgen dat Middelburg een stad is die omziet naar mensen die hulp nodig hebben en dat Middelburg een gastvrije stad is en blijft.   

Willemien Treurniet Middelburg, juni 2019

Een week vol goed nieuwsBeste vrienden van de ChristenUnie,Ik wil er geen gewoonte van maken om u twee keer in één week te mailen, maar met al het mooie nieuws van de afgelopen dagen wil ik u toch ook zelf even op de hoogte stellen.Allereerst was er vanmiddag het prachtige nieuws dat de ChristenUnie definitief vier senatoren krijgt in de Eerste Kamer! Het team van Mirjam Bikker wordt, naast Peter Ester, verder versterkt door de ervaren Tineke Huizinga en onze eerste Limburgse vertegenwoordiger, de ethicus en filosoof Maarten Verkerk. Ik wens hen veel zegen en wijsheid toe!Vorige week was ook veelbewogen. Eerst de Europese verkiezingen van donderdag, waarvan gisteravond de definitieve uitslag bekend werd. We hebben ruim 10.000 extra stemmen behaald en daarmee twee zetels voor ChristenUnie-SGP in het Europees Parlement. Ik wens Peter van Dalen (CU) en Bert-Jan Ruissen (SGP) veel succes en zegen in Brussel en Straatsburg!Zaterdag hadden we een feestelijke Open Dag in de Tweede Kamer waar ik veel van u persoonlijk even mocht spreken. (En gelukkig hebben we de foto's nog).Afgelopen vrijdag mocht ik de Titus Brandsma-lezing uitspreken over hoe we in onze soms verweesde samenleving aan elkaar een thuis kunnen bieden. We denken de komende maanden door over de christelijk-sociale antwoorden op actuele vragen en deze lezing was de aftrap hiervoor. Als u daarbij mee wilt denken, kan dat bijvoorbeeld al op 7 juni in Rotterdam. Maar mocht u na het lezen van m’n Titus Brandsma-lezing willen reageren, mail me gerust. Ik kan helaas niet alle mail beantwoorden, maar lees al uw berichten en doe daar altijd m’n voordeel mee.En als laatste kwam het kabinet vandaag met de belangrijke Voorjaarsnota, waarin we zien dat dit kabinet nog meer gaat investeren in jongeren, veiligheid, de schepping, de regio en vrijheid & recht. Al met al een mooie week, waar ik met veel dankbaarheid op terugkijk.Met een hartelijke groet,Gert-Jan SegersFractievoorzitter ChristenUnie Tweede Kamerfractie  Dank voor uw stem!Lijsttrekker Peter van Dalen:"Na de exitpol op donderdag kregen we vandaag de daadwerkelijke uitslag van de Europese Verkiezingen. En nu blijkt definitief dat wij weer met twee zetels naar het Europees Parlement mogen! Ik namens de ChristenUnie en Bert-Jan Ruissen namens de SGP. Geweldig!"Lees de hele reactie van Peter van Dalen Vier zetels in de Eerste KamerDe ChristenUnie heeft bij de Eerste Kamerverkiezingen één zetel gewonnen. We gaan daarmee van drie naar vier zetels. Naast lijsttrekker Mirjam Bikker en huidig Eerste Kamerlid Peter Ester komen nu ook oud-staatssecretaris Tineke Huizinga en de Limburgse Maarten Verkerk in de senaat. Volgens Bikker is de vierde zetel “een uitgelezen kans om ons christelijke-sociale geluid in de Eerste Kamer nog sterker te laten klinken.”Lees verder Kabinet steekt honderden miljoenen extra in zorg, onderwijs, zorg voor de schepping, veiligheid en vrijheidMet de besluiten in de Voorjaarsnota - de jaarlijkse bijstelling van de begroting - maakt de coalitie duidelijk wat de prioriteiten momenteel zijn. We investeren in de zorg en het onderwijs aan onze jongeren, in de schepping, in de bereikbaarheid van de regio, in veiligheid en vrijheid voor alle groepen in onze samenleving.Extra bijzonder is voor de ChristenUnie het geld dat nu wordt ingezet voor een verruimd kinderpardon voor kinderen en gezinnen die eerder te horen hadden gekregen dat ze hier niet mochten blijven, de miljoenen die worden uitgetrokken voor de campagne tegen antisemitisme en het extra geld voor uitstapprogramma’s voor prostituees.

Door Gert-Jan Segers op 7 mei 2019 08:32

Als een pelgrim die arriveert (ND-column)

Mijn oudste broer vroeg me of ik een stukje met hem wilde oplopen. Letterlijk. Onderweg naar Santiago de Compostella. Hij heeft zelf – samen met zijn schoonzoon – twee weken gelopen naar de stad waar per jaar tienduizenden pelgrims naar onderweg zijn. Ik heb als amateur-pelgrim twee dagen meegelopen en iets gevoeld van de spierpijn en saamhorigheid van al die verschillende mensen met allemaal datzelfde reisdoel.

Het waren dagen van aangename eenvoud, omdat je – met zo min mogelijk ballast – alleen maar van de ene naar de andere plek moest lopen. Onderweg praatten we, lachten we, zwegen we soms, maakten we kennis met medewandelaars die vanuit alle delen van de wereld en met allemaal hun eigen reden ook onderweg waren en wensten we elkaar een ‘buen camino’ toe.

’s Avonds aten we wat, knielden we in een kerk en gingen we slapen in een grote slaapzaal waar zich uiteraard ook altijd ergens een snurker ophoudt.

Hoe dichter bij het einddoel, hoe meer je je afvroeg hoe lang dat laatste stuk nog was. Tot je op het plein voor de kathedraal aankomt, waar niemand pijnloos arriveert. Des te mooier de beloning van de zichtbare erkenning dat de pelgrimage is voltooid. Voor mijn broer en zijn schoonzoon welteverstaan.

Het was afgelopen zaterdag een ontroerend moment in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Tijdens de viering van 4 mei mocht een overlevende van een bombardement op Walcheren de herinnering aan zijn destijds gedode tweelingbroertje en andere omgekomen geliefden levend houden. De grote Tv-schermen in de kerk lieten het diepe verdriet in zijn ogen zien en toen hij weer ging zitten legde de vrouw naast hem even troostend haar hand op de schouder van deze pelgrim.

We hebben hem en de andere, soms kromgebogen overlevenden nu nog onder ons en we moeten hun herinneringen koesteren. Hun tranen om het leed van decennia geleden laten zien hoe kostbaar vrijheid is.

Met de nog steeds levendige herinnering aan de bezetting en de nog steeds zichtbare pijn om het verlies van dierbaren zal hun dankbaarheid voor onze vrijheid zoveel groter zijn dan die van latere generaties voor wie die vanzelfsprekend is geworden als de lucht die we inademen.

Ik heb heel wat mensen ontmoet die zijn opgegroeid met grote angst voor God. Het is de opmerkelijke overeenkomst tussen sommige bevindelijk-gereformeerden en sommige devote moslims. Zij weten zich iedere dag slechts een zucht verwijderd van de ontmoeting met de hemelse Rechter die niets door de vingers ziet en wiens finale oordeel ze alle dagen vrezen.

Toen een vriendin in Egypte na jaren van zoeken het evangelie was gaan geloven, vertelde ze me met tranen in de ogen dat God nu haar Vader was geworden en ze geen angst meer voor Hem had. Het leek verdacht veel op wat ook menig bevindelijk-gereformeerde is overkomen.

Als je je nog nooit schuldig hebt gevoeld, gaat genade je ene oor in om het andere oor weer uit te gaan. Maar als je de zwaarste straf vreest, is vrijspraak het beste nieuws en de grootste opluchting ooit. Alsof je na een zware bergtocht thuiskomt.

Ik heb beelden op mijn netvlies van het bitterste onrecht dat er in deze wereld is. Het meisje dat op een van de vuilnisbelten van Cairo’s Mokattam een stukje brood vond en daar haar tanden in zette. Mohammed die nu Morcos heet en me vertelde dat, nadat hij christen was geworden, zijn familie had gezworen niet te zullen rusten totdat zijn bloed zou stromen over straat. De oudere tieners van Nairobi’s sloppenwijk Mathare bij wie de hoop op beter leven was vervlogen en het licht in de ogen leek gedoofd.

Toen dat meisje in Mokattam opeens toch naar school kon, was dat zoveel bijzonderder dan het nu is voor mijn eigen dochters. Toen Morcos door een Westers land werd opgenomen en zijn vrijheid terugkreeg, was zijn opluchting zoveel groter dan van iemand als ikzelf die gewoon ademhaalt in een land met godsdienstvrijheid.

Toen Francis uit Mathare dankzij een sponsor van Compassion Nederland toch kon studeren, was zijn dankbaarheid zo groot dat hij na zijn afstuderen het aanbod om elders te gaan werken afsloeg en zich is gaan inzetten voor de jongeren in zijn wijk.

De beloning die je krijgt als het je bloed zweet en tranen heeft gekost doet zoveel meer dan wanneer je het in de schoot geworpen kreeg.

Het was Goede Vrijdag toen de pelgrims – en ik als meeloper – aankwamen in Santiago de Compostella. Die avond werd een beeld van de gekruisigde Christus door de straten gedragen. Die zondag zou het Pasen zijn.

(Deze column verscheen vandaag ook in het Nederlands Dagblad)