Poliflw

We zijn verheugd om met jullie een bijzonder initiatief te delen ter ere van het vijfjarig bestaan van onze gemeente Altena in 2024. Met trots introduceren we "De Geboorteboom van Altena" - een symbolisch gebaar voor een groene toekomst voor elk kind. Waarom kiezen we voor een Geboorteboom? Omdat we overtuigd zijn van de essentiële rol die de natuur speelt in het welzijn van onze kinderen en de toekomst van onze gemeente. Door elk pasgeboren kind een eigen Geboorteboom te schenken, willen we hen herinneren aan de waarde van een gezonde en groene omgeving. Deze bomen zullen gedijen en groeien samen met onze kinderen, en ze zullen een blijvende erfenis vormen voor toekomstige generaties. In ons jubileumjaar (de gemeente Altena bestaat in 2024 5 jaar) planten we een boom voor elk kind dat geboren wordt, inclusief een speciaal certificaat. Als kers op de taart willen we ouders zelfs de mogelijkheid bieden om hun eigen Geboorteboom eind december 2024 te komen planten. Zo kunnen ze actief deelnemen aan het creëren van een groene toekomst voor hun kinderen. Met trots delen we ook mee dat dit voorstel, dat vorige week door de CDA-fractie, bij monde van Claudia Schipper is ingebracht bij de beschouwingen, een meerderheid van de gemeenteraad heeft gekregen en nu in uitvoering zal worden gebracht. We zijn dankbaar voor de steun en het vertrouwen dat we hebben ontvangen van onze lokale leiders, en we zijn vastbesloten om van dit initiatief een groot succes te maken. We hopen dat dit initiatief, "De Geboorteboom van Altena", niet alleen de geboorte van elk kind zal vieren, maar ook de waarde van de natuur zal benadrukken en ons allen zal inspireren om te streven naar een gezonde en groene toekomst. Samen kunnen we een verschil maken. Laten we bouwen aan een gemeente waarin elk kind kan opgroeien in een gezonde, groene wereld.

Penning van Verdienste voor oud-voorzitter Stichting Sovjet Ereveld Alex Engbers De penning werd uitgereikt tijdens de afscheidsborrel van Engbers bij café J&D op de Hof in Amersfoort. Deze onderscheiding is een blijk van waardering aan Leusdenaren en niet-Leusdenaren die zich voor de gemeente of plaatselijke gemeenschap hebben ingezet. BOEKJE Engbers was chef van de stadsredactie van de Amersfoortse Courant, toen deze krant eind jaren negentig een belangrijke rol speelde bij het op de kaart zetten van Kamp Amersfoort. De vele verhalen die de krant schreef over Kamp Amersfoort werden in 2000 gebundeld in het boekje ‘Herstelde herinnering’. Als gevolg van de inspanningen van de redactie en alle aandacht die ermee werd gecreëerd en de politieke druk die erdoor ontstond, kwam er een stichting die zich inzette voor het behoud van het kamp. Uiteindelijk werd het een door de Rijksoverheid gefinancierd bezoekerscentrum en een museum in Leusden. Vanaf 1998 zette Alex Engbers zich belangeloos in voor Stichting Sovjet Ereveld, de soldaten, hun familieleden en hun nagedachtenis. (Daarin speelde de latere directeur Remco Reiding als onderzoeker ook een cruciale rol). Engbers deed zijn werk vaak op de achtergrond en altijd onbezoldigd. Van 30 januari 2010 tot 1 oktober 2022, was Engbers voorzitter van Stichting Sovjet Ereveld. Hij was de stille kracht op de achtergrond van de Stichting, die zich steeds meer ging toeleggen op het levend houden van de nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers middels allerlei publicaties, herdenkingen, adoptie en projecten. INSPIRATOR Engbers gaf leiding aan het bestuur en was klankbord voor directeur Remco Reiding. Maar Alex Engbers was ook inspirator. Zo was hij de bedenker van een belangrijk deel van het concept van de herdenking van Stichting Sovjet Ereveld op 9 april, de dag dat in Leusden 77 Sovjetsoldaten werden gefusilleerd. Hij bedacht het plaatsen van kaarsjes als de zon opkomt, waarmee we licht brengen in de duisternis. Mede dankzij de initiatieven, inzet en inspiratie van Engbers zijn het Sovjet Ereveld en de 865 oorlogsslachtoffers die op de erebegraafplaats in Leusden een laatste rustplaats hebben gekregen uit de vergetelheid gehaald. Door zijn inspanningen is stichting Sovjet Ereveld uitgegroeid van een eenmanszaakje tot een breed gedragen, groeiende, professioneel functionerende organisatie met twee medewerkers, meer dan vijftig vrijwilligers, meer dan 700 donateurs en een mooi toekomstperspectief. De gemeente zegt hem hiervoor dankbaar te zijn. (Bron: Foto & tekst De Stad Amersfoort vrijdag 18 november 2022)

Afgelopen week kwam wethouder Peperzak (CDA) van Gennep triomfantelijk in het nieuws. Hij had in Den Haag gesproken met minister Van Nieuwenhuizen, samen met een aantal Limburgse colle­ga-wethouders en bestuurders van Rijkswaterstaat en de waterschappen. Een voor de Limburgers storend staaltje van rechtsongelijkheid sinds 1996 was hersteld. De Limburgse gebieden achter de dijken horen niet langer tot het winterbed van de Maas. Wij van de PvdA-Gennep feliciteren wethouder Peperzak en zijn kompanen met dit bereikte resultaat.

Eén van de zorgen van inwoners van de Lob van Gennep was de rechteloosheid van mensen die na 1996 in het gebied hebben gebouwd of ingrijpend hebben verbouwd. Met het opheffen van de status ‘winterbed’ voor de Limburgse Maasvallei wordt deze zorg dus weggenomen. Daarnaast ontstaat er volgens de wethouder ontwikkelruimte voor de gebieden achter de dijken. Een en ander wordt van kracht als de realisering van de wettelijke normdijken wordt gestart. Goed nieuws dus.

Het opheffen van de status ‘winterbed’ betekent, dat bij een overstroming van de normdijken inwoners van de Lob van Gennep net als alle andere inwoners in het rivierengebied recht hebben op een schadevergoeding volgens de  Wet Tegemoetkoming Schade. Deze wet houdt in dat bij een overstroming een deel van de geleden schade wordt vergoed en er een maximum is voor het totale schadebedrag dat voor vergoeding in aanmerking komt. De hoogte van de tegemoetkoming wordt per ramp door de minister bepaald. Met andere woorden, als de pot leeg is, heb je pech. Hoe groot je schade ook is. Of we het hiermee eens zijn of niet, er is in ieder geval sprake van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’.

Wel moeten we hier een kanttekening bij plaatsen. De plannen voor de Lob van Gennep gaan namelijk verder dan alleen het verhogen of versterken van de dijken tot de wettelijke norm. Er is ook nog sprake van een waterbergende functie. En die waterbergende functie is nadrukkelijk niet van tafel.

Ook mag duidelijk zijn dat de schade voor inwoners en bedrijven in geval van het laten vollopen van de Lob van Gennep veel groter zal zijn. Het is nogal een verschil of je huis getroffen wordt door een hoogwatergolf die na enkele dagen weer weg is, of dat het water enige maanden in jouw huis blijft staan. In het eerste geval zal de schade, hoewel aanzienlijk, te herstellen zijn. Bij langdurig onder water staan zal in veel gevallen van een mogelijk herstel geen sprake meer zijn. Daarnaast zullen de kosten van tijdelijke huisvesting en inkomstenderving voor bedrijven alleen al hoger zijn dan de eventuele tegemoetkoming in de schade door het rijk.

Het is dan ook volkomen onterecht dat bezorgde inwoners van de Lob van Gennep het verwijt krijgen dat zij wat betreft de schadevergoedingen meer willen dan waar andere mensen recht op hebben. Als de Lob van Gennep ingezet wordt als waterbergend gebied zal de schade voor inwoners en bedrijven enorm zijn en niet vergelijkbaar met andere getroffen gebieden.

Daarom zal er voor de Lob van Gennep, als de minister inderdaad kiest voor de waterbergende functie zoals omschreven in de opties twee en drie, een op maat gemaakte schadevergoeding moeten komen. Een schadevergoeding die de reële en volledige schade vergoedt, met garanties dat deze ook daadwerkelijk zonder juridische strijd en ellenlange procedures wordt uitgekeerd.

De ellende in Groningen rond de vergoeding van de geleden aardbevingsschade laat zien dat de inwoners van de Lob van Gennep niet kunnen vertrouwen op vage toezeggingen en mooie beloften.

Het bericht Lob van Gennep en schadevergoeding verscheen eerst op PvdA Gennep.

Armoedebeleid: 18-7-2019 in de raad Evaluatie Minimaregelingen Willy Boersma Al die regelingen: als ik er nu zelf mee te maken had? Ik heb vijf kinderen, ze zijn al lang van de basisschool af dus de regelingen zijn anders dan nu. Hoe zou het mij nu vergaan? De schoolvakantie komt er aan, maar straks moet ik weer schoolgeld betalen. Oké, ik weet de weg en ik weet dat ik via de WIL indirecte schoolkosten terug kan krijgen. Dan kijk ik op de site, daar lees ik: “Bent u ouder of verzorger van schoolgaande kinderen? En heeft u kosten voor bijvoorbeeld schoolreisjes, sportkleding of schrijfmateriaal? Dan kunt u een bijdrage voor deze indirecte schoolkosten krijgen.” Gelukkig! Maar dan: “Belangrijk: Stuur van de gemaakte kosten per kind aankoopbonnen mee met het aanvraagformulier. Zonder bonnen kunnen wij uw aanvraag niet in behandeling nemen.” Hoeveel nachten slaap ik slecht? De kans is groter dat ik de weg niet weet en als ik de regeling al ken moet ik ook de naam van de regeling nog weten. Dan is het heel mooi dat Stichting Leergeld mij helpt. Ook zij lopen er tegen aan dat ik eerst moet betalen en pas veel later geld terug krijg. En schieten mij het geld voor. Gelukkig... Vanaf komend schooljaar is de regeling indirecte schoolkosten ondergebracht bij Stichting Leergeld. Zij kennen de mensen en kunnen veel sneller handelen. “Betekent dat maatwerk?” vroeg ik in de RTG; ja. Uitvoerende partners zoals Budgethulp Houten en Stichting Leergeld leveren steeds meer maatwerk. Resultaat van maatwerk is dat het geld terecht komt bij de mensen die het het hardst nodig hebben. Dat is precies wat we willen. Hebben we zicht op het effect? De Adviesraad wil daar graag meer inzicht in, wij ook. Het gesprek in de RTG met de wethouder leidde tot de mogelijkheid veel vragen mee te nemen in de evaluatie met de huidige partners in de tweede helft van 2019. Zij kennen de dagelijkse praktijk. Zij kunnen vertellen wat goed gaat en waar ze tegen aan lopen. Hier sluit de motie van de PvdA goed bij aan. Mooi ook dat deze motie voortkomt uit de motiemarkt. Armoede is niet alleen een financieel probleem, maar vooral een zaak van niet mee kunnen doen. Geen schoolgeld betalen is geen schoolreisje. En de dag na het schoolreisje ziek omdat de dag begint met verhalen over hoe leuk het was. Aan ons om te doen wat we kunnen om de regelingen beter inzichtelijk en toegankelijk te maken. En om steeds meer maatwerk mogelijk te maken.

GraverMaat: Aanvulling. Keerpunt 2010 heeft vandaag aan de griffier gevraagd wanneer onze vragen over de scheepswerf beantwoord worden. Op 8 maart stelden we al een tiental schriftelijke vragen.

Door de uitspraak van het Gerechtshof Den Bosch van 19 febr. 2019 is er eindelijk juridische duidelijkheid gekomen in het conflict tussen de gemeente Grave en de curator van de failliete Graafse scheepswerf. De uitspraak van het hof is klip en klaar: de gemeente is schuldig aan het faillissement van de werf en zal moeten dokken. Uit het vonnis van het hof is af te leiden dat raad en college in 2011 doelbewust hebben aangestuurd op een belemmering van de bedrijfsvoering van de werf.

Kwalijk daarbij is dat de Graafse overheid de eigenaar van de werf door wethouder Daandels publiekelijk werd geschoffeerd door deze een slechte en onbetrouwbare ondernemer te noemen.

In het vonnis van het gerechtshof is te lezen dat de werf in vergevorderde onderhandeling was met rederij Viking River Cruises voor het leveren van twee cruiseschepen met een lengte van 135 meter. De gemeente blokkeerde dit. Zij hield vast aan het eigen bestemmingsplan waarin een maximale lengte van 110 meter was opgenomen in de wetenschap nota bene dat al vanaf 2009 wettelijk een lengte van 135 meter was toegestaan. Daarvoor wilde de gemeente geen vergunning geven.

Gezien de problemen rond de vergunningverlening voor het bouwen van schepen langer dan 110 meter dreigde een failliet van de werf. Daarop werd in de raadsvergadering van 20 december 2011 door een raadsmeerderheid een motie aangenomen om de bouw van cruiseschepen met een lengte van 135 meter te gedogen. Deze gedoogconstructie beoogde een definitieve regeling voor het bouwen van schepen tot 135 meter in het vooruitzicht te stellen. Saillant: de twee LPG-raadsleden Henisch en Vollenberg steunden deze motie niet Kennelijk zagen ook zij liever een definitieve ondergang van de werf.

Daarmee stelde de LPG zich achter de toenmalige CDA-wethouder Daandels die lak had aan de motie en deze niet uitvoerde. Hij hield vast aan een maximale lengte van 110 meter. Daarmee kwam het zwaard van Damoclesboven de scheepswerf te hangen. Er was geen enkel zicht op een bestendige voortzetting van het bedrijf. De aanvraag voor een faillissement was dan ook een logische stap. De uitspraak van het gerechtshof op 19 febr. 2019, bevestigt dat.

Door het onrechtmatig handelen van het Graafs politiek bestuur, om toch een lengtebeperking van 110 meter in het ontwerpbestemmingsplan op te nemen, kwam de werf direct in financiële problemen.

Bij een dreigend faillissement wordt door de rechtbank een curator aangewezen die op basis van strikte onafhankelijkheid tot taak heeft het op (juridisch) correcte wijze afwikkelen van het faillissement en het verzamelen van zoveel mogelijk geld waarmee geheel of gedeeltelijk de schuldeisers kunnen worden betaald.

Daarnaast zal de curator ook onderzoeken of sprake is van

• Bestuurdersaansprakelijkheid vanwege wanbeleid van de werfdirectie,

• Of voorafgaand aan het faillissement activa van de onderneming zijn verduisterd, dan wel bepaalde schuldeisers zijn bevoordeeld.

Het vonnis van het Gerechtshof, maakt duidelijk dat er geen sprake was geweest van wanbeleid of slecht ondernemerschap of dat door de eigenaar doelbewust was aangestuurd op een faillissement van de werf zoals door een deel van de raad en het college publiekelijk werd gesuggereerd. De teloorgang van de werf is volledig toe te schrijven aan het wanbeleid van de gemeente. Zo spreekt het hof van een “vertraging van het vergunningstraject”. Het niet op tijd (willen?) verlenen van een vergunning voor het bouwen van schepen van 135 meter.

Op nog andere wijze schemert door dat de gemeente van de scheepswerf af wilde. De gemeente lag jaren met de projectontwikkelaar van het Wisseveld overhoop. Het geschil kostte de Graafs gemeenschap 12 miljoen euro. Er waren heimelijke afspraken met GBB, de projectontwikkelaar van het Wisseveld. Een van de afspraken was “geen uitbreiding scheeppswerf” zo valt o.a. op te maken uit een vertrouwelijk document van B&W van 30 januari 2012.

Zo’n stiekeme (onrechtmatige) afspraak met een projectontwikkelaar plaatst het faillissement van de werf in een ander daglicht. Het geeft voeding aan de gedachte dat de gemeente doelbewust aanstuurde op een koude sanering van de werf om de GBB te behagen.

Het lijkt ons dat een onafhankelijk onderzoek door de Rekenkam over deze en andere kwesties rond de teloorgang van de werf uitsluitsel moet geven.

Op 14 maart 2019 wordt het Stedenbouwkundigplan en concept beeldkwaliteitsplan Stationsgebied ‘De 7-straatjes’ in de commissie Ruimtelijke Ordening & Wonen ter bespreking voorgelegd. Op 27 maart wordt de raad gevraagd om het integrale stedenbouwkundig plan vast te stellen. Zonder visie op tweedeling geen besluit over Stationsgebied Begin over “het Station” en Hilversum staat op zijn kop. Het mag duidelijk zijn dat het een onderwerp is dat leeft bij de Hilversummers. Aan de ene kant de oude, nog niet geheelde wond uit de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Aan de andere kant de noodzaak om Schapenkamp en stationsgebied, met een blik op de toekomst, opnieuw in te richten en zo de schade uit het verleden te herstellen. In de vorige raadsperiode hebben we met elkaar de ambitie uitgesproken om de herinrichting het stationsgebied voortvarend aan te pakken. Medio december 2016 is door de gemeenteraad het stedenbouwkundig programma van eisen, en de visie en projectplan Stationsgebied vastgesteld. Een grote ambitie werd er uitgesproken. Een enorme opgave. Een opdracht waar ook wij volmondig ja tegen hebben gezegd. Maar blijkt die ambitie anno 2019 eigenlijk wel groot genoeg? Doet deze visie op het stationsgebied recht aan onze toekomstvisie op Hilversum? Wat is eigenlijk onze visie op het spoor als scheidslijn tussen oost en west? Kunnen we wel een besluit nemen over de inrichting van het stationsgebied als we deze vraag nooit als raad op tafel hebben gehad? Afgelopen december werd ons de ogen geopend door een wervelende presentatie van kunstenaar Michel Huisman. Als geestelijk vader van het Maankwartier in Heerlen nam hij ons mee in zijn betoog, hield hij ons een spiegel voor: “Wat is jullie visie op de toekomst voor de komende 100 jaar, op de huidige tweedeling in Hilversum, over de scheiding tussen oost en west? Willen jullie deze in stand houden of willen jullie hier wat aan doen?” Hij presenteerde ons een alternatief voor het stationsgebied in Hilversum. Eentje die niet gebaseerd was op een ‘opgave’, maar die geïnspireerd was op een droom, op een beeld hoe de toekomst er uit zou kunnen zien. Op 12 februari kwamen ruim 200 inwoners af op een inspiratieavond georganiseerd door de Stichting Hilversumse Architectuurprijs (HAP), getiteld: “Een gouden kans voor Hilversum”. Deze avond was illustratief voor de emotie die leeft bij de Hilversumse bevolking als het gaat over het stationsgebied en de perceptie met betrekking tot de tweedeling tussen oost en west. Deze avond nodigt ons allen uit een pas op de plaats te maken. Tijd voor herbezinning te nemen. Een aanvullende opdracht te geven. Het gaat niet over de vraag of we ‘voor’ of ‘tegen’ de 7 straatjes zijn. Het gaat ook niet over ‘voor’ of ‘tegen’ het plan Huisman. Het gaat over de vraag welk Hilversum we willen. Een Hilversum waarbij de tweedeling tussen oost en west verder wordt versterkt? Of een ‘inclusief’ Hilversum waarbij we werken vanuit een toekomstvisie waarbij de tweedeling wordt tegengegaan. Het CDA kiest voor één Hilversum. Het CDA vindt het daarom nu ook te vroeg om al een beslissing te nemen. Niet alleen omdat een visie wordt gemist, waarin Oost en West worden verbonden, maar ook omdat er in de voorliggende plannen onvoldoende wordt gedaan met het signaal wat al die verontruste inwoners afgeven. De cynici zullen zeggen dat dit het effect is van participatie met inwoners die zich niet willen neerleggen bij een hun onwelgevallige uitkomst. Het CDA zegt: neem deze mensen serieus! Onderzoek alle mogelijkheden en werk de scenario’s uit. De vertraging die dat geeft staat in het niets bij de acceptatie die je krijgt voor het uiteindelijke resultaat. Olaf StreutkerFractievoorzitter

De Rotterdamse CDA-fractie is teleurgesteld over het besluit van het college om het plan voor natuurbegraven in de Bonnenpolder bij Hoek van Holland verder uit te laten werken.In een brief die het college eerder deze week naar de Rotterdamse gemeenteraad heeft gestuurd, geeft men aan de initiatiefnemers achter het natuurbegraven de kans te willen geven om hun plannen verder uit te werken, voordat dit in een wijziging van het bestemmingsplan wordt verwerkt. Dit ondanks een negatief advies van de gebiedscommissie Hoek van Holland en het feit dat de ruime meerderheid van de gevraagde Hoekenezen zich in een bewonersenquête tegen een natuurbegraafplaats in de Bonnenpolder heeft uitgesproken. CDA-fractievoorzitter Christine Eskes betreurt het principebesluit van het college. "Het college wil dat de initiatiefnemers de bezwaren van bewoners wegnemen, maar gaat voorbij aan het feit dat het natuurbegraven op deze plek zelf het grootste bezwaar is. Het is voor de Bonnenpolder en voor de Hoekenezen dan ook een stap in de verkeerde richting." De CDA-fractie wil op korte termijn met het college en andere partijen in debat om dit plan alsnog van tafel te krijgen.

De beste sporter van het jaar, de snelste wielrenner ter wereld, de groenste politicus van Nederland, de veiligste gemeente, het beste brein...... En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het lijkt er tegenwoordig op dat gewoon ‘goed’ niet goed genoeg meer is. Alleen de beste, de snelste, de veiligste doet echt mee. En nummer twee voert de losers aan.

Zuidhorn in de prijzen

Ook in Zuidhorn hebben we de laatste jaren veel prijzen gewonnen. U herinnert zich nog wel dat we in 2012 live op TV vanuit Hilversum werden uitgeroepen tot Veiligste Gemeente van Nederland. Wat waren we trots. Maar we kregen ook een prijs voor mantelzorgvriendelijke gemeente, voor de prestaties van ons zorgloket, voor het winnen van de track ‘Reinventing Government’ bij de Dutch Blockchain Hackaton en in de afgelopen week was er weer een hoofdprijs: we wonnen de Juryprijs van Pioniers Gemeente Award 2018 voor de meest innovatieve digitale dienstverlening, deze prijs kregen we voor de wijze waarop we het Kindpakket hebben gerealiseerd met behulp van Blockchain.

Gaan voor het hoogste?

Maar waar gaat het nu om? Om het leveren van goede prestaties, het goed bedienen van de inwoners, het goed beheren van de gemeente? Of is alleen het beste goed genoeg? Naar mijn mening sluit het één het ander niet uit. Onze medewerkers die het Kindpakket realiseerden deden dat niet om de beste te zijn. En dat gold ook voor alle agenten, buurtwerkers, enz. die een bijdrage leverden aan onze veilige gemeenten.Maar je ziet wel wat er kan gebeuren als talentvolle mensen in een omgeving waarin ze worden gestimuleerd, geënthousiasmeerd en de nodige vrijheid krijgen tot mooie prestaties kunnen komen. Natuurlijk, speelt ook geluk of toeval een rol. Maar met enthousiaste mensen, die goed samenwerken met elkaar en met andere partijen kun je heel veel bereiken. En dan is een prijs, een award, een nominatie geen doel op zich. Maar wel een mooie vorm van waardering en een aanmoediging om er nog harder tegenaan te gaan.

Gemeenteraadsverkiezingen

De komende tijd worden in het Westerkwartier de lijsten voor de gemeenteraadsverkiezingen van 21 november samengesteld. Sommige partijen zijn al klaar: Hielke Westra (CDA), Rianne Vos (PvdA) en Harrie Rutgers (D66) staan al in de startblokken als (beoogd) lijsttrekker. Gefeliciteerd daarmee! Bij andere partijen is het nog spannend: VVD, GroenLinks, VZ Westerkwartier en ChristenUnie. En doet de SP ook mee? En misschien nog meer partijen? We gaan een boeiende tijd tegemoet.

Ook bij verkiezingen gaat het om ‘goed, beter, best’. Natuurlijk wil je veel stemmen halen en, nog mooier, de grootste partij worden. Maar dat is niet het hoogste doel: het gaat erom het beste te bereiken voor onze inwoners, voor onze omgeving en dan vooral alles wat kwetsbaar is. 

Tot slot

Komend weekend vieren we het paasfeest. Het feest van opgestane Heer. Na drie dagen mocht Jezus Christus opstaan uit het graf, na de dood te hebben overwonnen. Vanuit ons geloof daarin mogen wij leven en werken, elke dag weer, ook in de politiek.

Ons best doen, in het vertrouwen dat God ons werk zal zegenen. En dat is belangrijker dan welke prijs ook.

Ik wens u allen fijne paasdagen toe!

Bert Nederveen, Goede Vrijdag 2018

hnederveen@zuidhorn.nlhttp://twitter.com/bertnederveenhttps://westerkwartier.christenunie.nl/page/43929https://www.welkominzuidhorn.nl/actueel/actueel-zuidhorn/welkom-in-zuidhorn-de-veiligste-gemeente-van-nederlandhttps://www.welkominzuidhorn.nl/actueel/actueel-zuidhorn/gemeente-zuidhorn-winnaar-juryprijs-meest-vernieuwende-digitale-dienstverlehttp://www.waaromgeloven.nl/wat-betekent-pasen#.Wr0e_CJNeEc