Poliflw

Door Mirjam Bikker op 3 juni 2021 om 10:08

Kom met gerichte aanpak voor vaccinatie in kwetsbare wijken

Kwetsbare wijken zijn het hardst getroffen door corona. De huidige uitnodigingen en informatie zijn niet genoeg op deze wijken gericht. Voor iedereen is het natuurlijk een eigen afweging of je kiest voor een coronavaccin. Maar we moeten wel iedereen in de gelegenheid stellen om die keuze te maken. Nu zien we dat mensen in kwetsbare wijken deze kans niet altijd hebben. Dat moet echt anders en snel ook.

Daarom doe ik vandaag samen met de PvdA het voorstel om te komen met een aanpak om de vaccinatiegraad in kwetsbare wijken te verhogen. Wereldwijd en ook in Nederland blijven kwetsbare wijken achter op de gewenste vaccinatiegraad. Dat terwijl de kans op infectie in dichtbevolkte en kwetsbare gebieden groter is. Daarom moet er zo snel mogelijk een gerichte aanpak komen voor deze wijken. Zet bijvoorbeeld een prikbus in en breng extra vaccinatielocaties op vertrouwde plekken in de wijk zoals buurthuizen.

Sinds 2015 is de Participatiewet in werking. De Participatiewet vervangt de Wet werk en bijstand (Wwb), en voegt daar de doelgroepen uit de Wet sociale werkvoorziening (Wsw) en de Wajong voor jonge arbeidsgehandicapten voor een grootste deel aan toe . Daarmee is sprake van één eenduidige regeling voor alle groepen aan de onderzijde van de arbeidsmarkt.

Maandag 12 oktober stond de herijking van het participatiebeleid voor Leiderdorp op de agenda. De ChristenUnie-SGP heeft in haar bijdrage onderstreept dat participatie geen geïsoleerd terrein is. Het krijgen van een baan hangt bijvoorbeeld ook vaak samen met het welzijn van mensen. Om deze reden is op initiatief van ChristenUnie-SGP de samenhang van participatie met andere beleidsterreinen nu beter verankerd in het raadvoorstel.

Wij hebben samen met PvdA een amendement ingediend die extra aandacht vraagt voor de groep kwetsbare jongeren met een beperking. De toeleiding naar arbeid vraagt voor deze doelgroep een aanpak die aansluit op de diverse beperkingen (fysiek, psychisch en psychiatrisch). Middels een amendement hebben we aangegeven dat voor deze groep een gerichte aanpak moet komen met medewerkers die daar opgeleid en vaardig voor zijn. Het amendement is unaniem aangenomen door de Leiderdorpse raad.

Belangrijke activiteiten en debatten in de Tweede Kamer moeten toegankelijk zijn voor doven en slechthorenden. Kamerlid Stieneke van der Graaf dient hierover vandaag samen met D66 en PvdA een voorstel in bij het debat over het erkennen van Nederlandse Gebarentaal als officiële taal. 

Belangrijke activiteiten en debatten in de Tweede Kamer moeten toegankelijk zijn voor doven en slechthorenden. Kamerlid Stieneke van der Graaf dient hierover vandaag samen met D66 en PvdA een voorstel in bij het debat over het erkennen van Nederlandse Gebarentaal als officiële taal. 

Door Carla Dik-Faber op 1 september 2020 om 17:19

Vandaag voeren we in de Tweede Kamer een heel belangrijk debat. We spreken over de erkenning van de Nederlandse Gebarentaal als officiële landstaal. Het wetsvoorstel dat dit moet regelen dien ik samen met PvdA en D66 in. Deze erkenning is belangrijk om ervoor te zorgen dat doven en slechthorende mensen volwaardig kunnen meedoen in de samenleving.

Meer dan vijftienduizend mensen in ons land communiceren in gebarentaal. De Nederlandse Gebarentaal is niet slechts een hulpmiddel voor dove mensen. Voor mensen die doof zijn geboren en voor kinderen van dove ouders, is het hun moedertaal. Zo thuis ik me voel als ik Nederlands spreek, zo thuis voelen zij zich als ze communiceren in de Nederlandse Gebarentaal. De juridische erkenning waar deze wet voor zorgt, is daarmee de erkenning van hun moedertaal als een unieke, volwaardige taal. Het is daarmee óók de erkenning van hun ‘zijn’, van hun eigen cultuur en identiteit.

Zo groot is de betekenis van deze wet. Daarom is dit debat alleen al een mijlpaal in de jarenlange strijd die de dovengemeenschap heeft moeten voeren.

Er zijn al wetten die de rechten van doven verankeren, maar de relatieve onbekendheid van gebarentaal levert toch nog vaak belemmeringen op. Zo is een tolk Nederlandse Gebarentaal in het onderwijs niet vanzelfsprekend. Deze wet zorgt voor grotere zichtbaarheid van de gebarentaal en versterkt daarmee de positie van doven en slechthorenden in ons land.

Deze wet regelt ook dat de overheid moet communiceren in gebarentaal. De corona-persconferenties hebben al een tolk Nederlandse Gebarentaal en zijn daarin de positieve uitzondering. Als deze wet wordt aangenomen, worden Kamerdebatten en persconferenties standaard voorzien van een tolk. Volksvertegenwoordigers kunnen voortaan hun eed of belofte in gebarentaal afleggen.

Het is dankzij tolken als Irma Sluis dat de Nederlandse Gebarentaal de afgelopen maanden bekend is geworden bij het grote publiek. Maar laten we niet vergeten waarom de tolken daar staan: zij zorgen ervoor dat doven en slechthorenden in hun eigen moedertaal kunnen meedoen in onze samenleving. Het moet vanzelfsprekend worden dat er naast de minister-president een tolk staat. Daarom is dit wetsvoorstel er.

Bijna elk land in de Europese Unie heeft gebarentaal als officiële landstaal al erkend. Nu is het de beurt aan Nederland. Het is de hoogste tijd.

Op de website van de NOS (https://nos.nl/artikel/2343549-steeds-meer-gemeenten-voeren-woonplicht-in-voor-eigenaar-nieuwbouwwoningen.html) lazen we het artikel ‘Steeds meer gemeenten voeren woonplicht in voor eigenaar nieuwbouwwoningen’.  Gemeenten voeren een zogeheten zelfbewoningsplicht in zodat de koper hiermee wordt verplicht het huis zelf te gaan bewonen. Daarmee is het niet langer toegestaan de woning te verhuren. Deze maatregel moet voorkomen dat beleggers nieuwbouwwoningen opkopen en deze doorverhuren aan starters. De constructie drijft prijzen op terwijl het woningaanbod toch al schaars is.

Starters, middeninkomens en kwetsbare groepen hebben in de huidige woningmarkt moeite een passende woning te vinden. Ze moeten vaak genoegen nemen met de bestaande woningvoorraad.

Het verdelen van woningen op de nieuwbouwmarkt moet beter en eerlijker als het aan de fracties van ChristenUnie en PvdA/GroenLinks ligt. We willen dat het voor iedereen mogelijk wordt om een woning voor een redelijke prijs te kopen. Het idee voor woonplicht is dat een woning er is om in te wonen en niet om geld aan te verdienen.

De maatregel betekent dat de eerste eigenaar van de woning zelf in de woning moet gaan wonen en dat die niet direct, vaak met forse winst, mag worden doorverkocht. We denken bijvoorbeeld aan een termijn van 5 tot 10 jaar. We realiseren ons ook dat er uitzonderingen op de regel zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het ontstaan van een echtscheiding. In zo’n geval moeten mensen niet gedwongen worden om bij elkaar te blijven omdat ze hun huis niet mogen verkopen.

Geen kind zou geconfronteerd moeten worden met oorlog. Kinderen moeten zich veilig weten. Helaas is de werkelijkheid anders voor de kinderen op de Griekse eilanden.Hier vindt een steeds groter wordende humanitaire ramp plaats.  Duizenden mensen zijn op de vlucht geslagen voor gruwelijkheden van oorlog en hongersnood en zitten nu vast op de grens van ons continent. Er is een gebrek aan voedsel, water en veiligheid. De spanningen op de Griekse eilanden lopen op. In deze ellende zitten 2500 extreem kwetsbare kinderen. Ze kunnen worden misbruikt, verhandeld en anderen verdwijnen uit het zicht.

De Griekse overheid heeft via de Europese Commissie bijstand gevraagd voor de meest kwetsbare vluchtelingen, een groep van 2500 alleenstaande minderjarige kinderen. Tot vandaag de dag is de situatie in Griekenland onveranderd schrijnend en de situatie wordt met de dag erger. De noodkreet is door de coronacrisis alleen maar urgenter geworden; de situatie in de kampen is volgens artsen potentieel catastrofaal.

In Nederland hebben onder andere vluchtelingenorganisaties, gemeenten, kerken en andere organisaties die zich inzetten voor het welzijn deze kinderen het kabinet opgeroepen om solidair te zijn met Griekenland. Er zijn meerdere landen in Europa die hun verantwoordelijkheid voor deze kinderen al hebben genomen. De door het kabinet voorgestelde oplossingen bieden op de korte termijn geen oplossing. Het lot van deze extreem kwetsbare, alleenstaande minderjarige kinderen gaat ons aan het hart.

Met het indienen van deze motie mede namens CDA, LPO, PvdA, VVD & D66, willen wij dat de gemeente Ommen zich aansluit bij de ‘coalition of the willing’. Wij willen dat Nederland net zoals elf andere Europese landen, een bijdrage levert voor een passende oplossing voor de 2500 kinderen op de Griekse eilanden. Wij zijn verheugd dat de gemeente Ommen bereid is om hier een bijdrage in te leveren.

In Frankrijk en Engeland is ‘botanisch stoepkrijten’ al een rage: met stoepkrijt de namen bij planten op de stoep of de weg schrijven. In Zwolle willen gemeenteraadslid Jacob Raap en burgerraadslid Herman Sieben (PvdA) botanisch stoepkrijten stimuleren. Botanisch stoepkrijten laat het belang van een groene binnenstad zien. Botanisch stoepkrijten is een leuke manier om passanten en bewoners op planten te wijzen en op een leuke manier plantennamen te leren kennen, maar ook het belang van een groene stad te laten zien. Steden hebben groen nodig, ook Zwolle! De planten en bomen in de binnenstad van Zwolle hebben een belangrijke functie voor de biodiversiteit, waarin het insectenleven weer tot leven komt en natuur ondersteunt een gezondere en klimaatbestendige stad. Ook het ‘onkruid’, de planten tussen de stoeptegels, hebben daarin een functie. Botanisch stoepkrijten is een educatieve manier om bewust aandacht te besteden aan de biodiversiteit van de stad. Jacob Raap en Herman Sieben starten zelf met botanisch stoepkrijten door in een aantal stegen en straatjes in de binnenstad van Zwolle de planten te inventariseren en daar namen bij te ‘krijten’. “Mogelijk dat meer mensen dat in Zwolle kunnen gaan doen, bijvoorbeeld om eens naar je stoep of op een schoolplein te kijken wat voor mooi onkruid daar groeit! Ook een caféterras biedt nu veel ruimte om al die 1,5 meters te onderzoeken op haar plantengroei. Voor botanisch stoepkrijten hoef je geen echte plantenkenner te zijn. Er zijn apps en stadsplantenposters die je kunnen helpen bij het op naam brengen.”

Door Joël Voordewind op 17 juni 2020 om 10:30

Dring slavernij terug door wetgeving voor bedrijven

Illegale houtkap, moderne slavernij, ernstige milieuvervuiling en kinderarbeid. Het zijn enkele voorbeelden van praktijken die nog altijd plaatsvinden in de productieketens van bedrijven. Tot nu toe bleef de Nederlandse aanpak grotendeels beperkt tot vrijwillige maatregelen. Alles wijst erop dat er nu wetgeving moet komen.

De cijfers zijn duizelingwekkend. Er leven meer dan veertig miljoen mensen in moderne slavernij. Meer dan 150 miljoen kinderen moeten werken als kindarbeider. De ontbossing in de Amazone is erger dan ooit.

Veel bedrijven hebben niet eens weet van de uitbuiting, milieuschade en slavernij die in hun ketens plaatsvinden. Productieketens zijn immers zo opgeknipt en versnipperd, dat iets simpels als een spijkerbroek een wereldreis maakt van 24.000 kilometer langs talloze leveranciers en producenten. De kostprijs voor bedrijven is op deze manier zo klein mogelijk, maar het zijn de meest kwetsbaren op de wereld die daarvoor de prijs moeten betalen.

Eerlijk speelveld

Tot nog toe heeft de Nederlandse overheid met vrijwillige maatregelen en convenanten geprobeerd maatschappelijk verantwoord ondernemen te versterken en te verbeteren. Maar de vrijwillige maatregelen waartoe Nederland zich tot nu toe in zijn beleid beperkt, lijken veel te weinig effect te hebben. In het regeerakkoord is afgesproken dat we wachten op de definitieve evaluatie, maar alles wijst er inmiddels op dat er wetgeving nodig is om misstanden aan te pakken en te voorkomen. Na de evaluatie mag het kabinet niet langer treuzelen en moet het in actie komen.

Zelfs bedrijven vragen om wetgeving. Want alle goede initiatieven en convenanten ten spijt, bedrijven die wel hun productieketens actief verduurzamen, uitbuiting bestrijden en eerlijke prijzen betalen, worden geconfronteerd met bedrijven die dit niet doen. Enkel omdat het niet verplicht is. Dat is oneerlijk.

Met een wettelijke ondergrens voor verantwoord ondernemen komt er voor alle bedrijven een gelijk en eerlijk speelveld, waarbij de meest kwetsbaren niet de prijs hoeven te betalen. Andere landen, zoals het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, zijn ons al voorgegaan. Nu is het belangrijk dat ook eindelijk Nederlandse bedrijven worden verplicht om actief in hun keten misstanden op te sporen en op te lossen.

Dienstbaar

Gelukkig zijn er ook veel bedrijven die hun beste beentje voor zetten en op dit moment werk maken van afspraken die al zijn gemaakt in verschillende sectoren. Als je echter bedenkt dat slechts 35 procent van de grote bedrijven in Nederland de OESO-richtlijnen over maatschappelijk verantwoord ondernemen onderschrijven, terwijl het doel voor 2023 90 procent is, besef je dat er nog veel moet gebeuren.

In wetgeving moet je regelen dat élk bedrijf verantwoordelijk is voor wat er gebeurt in de eigen productieketens, waarin je juist ook die bedrijven steunt die wel willen maar tegen concurrentie oplopen van andere bedrijven die afspraken nu niet navolgen. Ondernemerschap is iets moois, maar moet dienstbaar zijn aan mens en natuur, hier en elders in de wereld.

Rechtvaardiger

Vandaag komen wij als ChristenUnie, samen met PvdA, SP en GroenLinks, alvast met de schetsen voor de nieuwe wet. In de initiatiefnota zetten wij uiteen hoe deze wetgeving voor internationaal maatschappelijk ondernemen eruit moet zien. Na de evaluatie wil de ChristenUnie dat de minister met wetgeving komt. Anders zal de partij, mogelijk weer met andere partijen, zelf een initiatiefwet indienen.

Zo maken we de wereldeconomie een stukje eerlijker en rechtvaardiger. En voorkomen we dat wij profiteren van producten, bedrijven mooie winsten maken, maar de allerarmsten de rekening betalen.

Dit opinie-artikel verscheen eerder in het Reformatorisch Dagblad.

Op initiatief van de ChristenUnie heeft de gemeenteraad donderdagavond 30 januari 2020 een motie over lachgas behandeld. In de motie heeft de partij samen met SGP, PvdA en Kampen Sociaal het college van B&W gevraagd om de verkoop van lachgas in horecagelegenheden te verbieden. Martine Wiltjer lichte de motie toe en vroeg om een verbod op de verkoop van lachgas. Ook is gevraagd om met horecaondernemers in gesprek te gaan om het gebruik van lachgas in hun horecagelegenheden zoveel mogelijk te ontmoedigen, of liever nog, niet toe te staan.

Risico’s van het gebruik van lachgasDe ChristenUnie maakt zich al langer grote zorgen over het toenemend gebruik van lachgas tijdens het uitgaan, en heeft hierover al vaker vragen gesteld aan het college. Onder andere de GGD schrijft over de risico’s van het gebruik van lachgas. Samengevat: het is slecht voor je brein (ontwikkeling), je longen kunnen bevriezen, er ontstaat een tekort aan zuurstof voor de hersenen, je krijgt slechte concentratie en ga zo nog maar even door.

Nog geen landelijk verbodStaatssecretaris Blokhuis van de ChristenUnie wil het oneigenlijk recreatief gebruik verbieden door lachgas op de lijst van de Opiumwet te zetten. Dit is nog niet gelukt en daarom is verkoop en gebruik van lachgas op dit moment (nog) niet verboden. De risico’s van het gebruik van lachgas, zeker in combinatie met alcohol, worden steeds duidelijker. Veel gemeenten in Nederland proberen de verkoop en het gebruik van lachgas tijdens het uitgaan terug te dringen.

Verbod op de verkoop van lachgas in horecagelegenhedenOok in Kampen wordt lachgas in verschillende horecazaken veel verkocht. De ChristenUnie is van mening dat de volksgezondheid een belangrijke taak is van de overheid. Waar dat mogelijk is, moet de gemeente dan ook krachtig en actief inzetten op een verbod van de verkoop van lachgas. En ook het gebruik van dat gas ontmoedigen. En daar heeft de gemeente de mogelijkheden voor. Via de Drank- en Horecawet of via de Milieuwet (zoals o.a. gebeurt in gemeente Arnhem). De ChristenUnie is blij dat de gemeente zich inzet voor de veiligheid en gezondheid van onze inwoners. En daarmee het signaal afgeeft dat Kampen de strijd tegen lachgas aangaat. De motie werd met een meerderheid aangenomen.

MW