Poliflw

Door Mirjam Bikker op 3 juni 2021 om 10:08

Kom met gerichte aanpak voor vaccinatie in kwetsbare wijken

Kwetsbare wijken zijn het hardst getroffen door corona. De huidige uitnodigingen en informatie zijn niet genoeg op deze wijken gericht. Voor iedereen is het natuurlijk een eigen afweging of je kiest voor een coronavaccin. Maar we moeten wel iedereen in de gelegenheid stellen om die keuze te maken. Nu zien we dat mensen in kwetsbare wijken deze kans niet altijd hebben. Dat moet echt anders en snel ook.

Daarom doe ik vandaag samen met de PvdA het voorstel om te komen met een aanpak om de vaccinatiegraad in kwetsbare wijken te verhogen. Wereldwijd en ook in Nederland blijven kwetsbare wijken achter op de gewenste vaccinatiegraad. Dat terwijl de kans op infectie in dichtbevolkte en kwetsbare gebieden groter is. Daarom moet er zo snel mogelijk een gerichte aanpak komen voor deze wijken. Zet bijvoorbeeld een prikbus in en breng extra vaccinatielocaties op vertrouwde plekken in de wijk zoals buurthuizen.

Sinds 2015 is de Participatiewet in werking. De Participatiewet vervangt de Wet werk en bijstand (Wwb), en voegt daar de doelgroepen uit de Wet sociale werkvoorziening (Wsw) en de Wajong voor jonge arbeidsgehandicapten voor een grootste deel aan toe . Daarmee is sprake van één eenduidige regeling voor alle groepen aan de onderzijde van de arbeidsmarkt.

Maandag 12 oktober stond de herijking van het participatiebeleid voor Leiderdorp op de agenda. De ChristenUnie-SGP heeft in haar bijdrage onderstreept dat participatie geen geïsoleerd terrein is. Het krijgen van een baan hangt bijvoorbeeld ook vaak samen met het welzijn van mensen. Om deze reden is op initiatief van ChristenUnie-SGP de samenhang van participatie met andere beleidsterreinen nu beter verankerd in het raadvoorstel.

Wij hebben samen met PvdA een amendement ingediend die extra aandacht vraagt voor de groep kwetsbare jongeren met een beperking. De toeleiding naar arbeid vraagt voor deze doelgroep een aanpak die aansluit op de diverse beperkingen (fysiek, psychisch en psychiatrisch). Middels een amendement hebben we aangegeven dat voor deze groep een gerichte aanpak moet komen met medewerkers die daar opgeleid en vaardig voor zijn. Het amendement is unaniem aangenomen door de Leiderdorpse raad.

Door Carla Dik-Faber op 1 september 2020 om 17:19

Vandaag voeren we in de Tweede Kamer een heel belangrijk debat. We spreken over de erkenning van de Nederlandse Gebarentaal als officiële landstaal. Het wetsvoorstel dat dit moet regelen dien ik samen met PvdA en D66 in. Deze erkenning is belangrijk om ervoor te zorgen dat doven en slechthorende mensen volwaardig kunnen meedoen in de samenleving.

Meer dan vijftienduizend mensen in ons land communiceren in gebarentaal. De Nederlandse Gebarentaal is niet slechts een hulpmiddel voor dove mensen. Voor mensen die doof zijn geboren en voor kinderen van dove ouders, is het hun moedertaal. Zo thuis ik me voel als ik Nederlands spreek, zo thuis voelen zij zich als ze communiceren in de Nederlandse Gebarentaal. De juridische erkenning waar deze wet voor zorgt, is daarmee de erkenning van hun moedertaal als een unieke, volwaardige taal. Het is daarmee óók de erkenning van hun ‘zijn’, van hun eigen cultuur en identiteit.

Zo groot is de betekenis van deze wet. Daarom is dit debat alleen al een mijlpaal in de jarenlange strijd die de dovengemeenschap heeft moeten voeren.

Er zijn al wetten die de rechten van doven verankeren, maar de relatieve onbekendheid van gebarentaal levert toch nog vaak belemmeringen op. Zo is een tolk Nederlandse Gebarentaal in het onderwijs niet vanzelfsprekend. Deze wet zorgt voor grotere zichtbaarheid van de gebarentaal en versterkt daarmee de positie van doven en slechthorenden in ons land.

Deze wet regelt ook dat de overheid moet communiceren in gebarentaal. De corona-persconferenties hebben al een tolk Nederlandse Gebarentaal en zijn daarin de positieve uitzondering. Als deze wet wordt aangenomen, worden Kamerdebatten en persconferenties standaard voorzien van een tolk. Volksvertegenwoordigers kunnen voortaan hun eed of belofte in gebarentaal afleggen.

Het is dankzij tolken als Irma Sluis dat de Nederlandse Gebarentaal de afgelopen maanden bekend is geworden bij het grote publiek. Maar laten we niet vergeten waarom de tolken daar staan: zij zorgen ervoor dat doven en slechthorenden in hun eigen moedertaal kunnen meedoen in onze samenleving. Het moet vanzelfsprekend worden dat er naast de minister-president een tolk staat. Daarom is dit wetsvoorstel er.

Bijna elk land in de Europese Unie heeft gebarentaal als officiële landstaal al erkend. Nu is het de beurt aan Nederland. Het is de hoogste tijd.

Op de website van de NOS (https://nos.nl/artikel/2343549-steeds-meer-gemeenten-voeren-woonplicht-in-voor-eigenaar-nieuwbouwwoningen.html) lazen we het artikel ‘Steeds meer gemeenten voeren woonplicht in voor eigenaar nieuwbouwwoningen’.  Gemeenten voeren een zogeheten zelfbewoningsplicht in zodat de koper hiermee wordt verplicht het huis zelf te gaan bewonen. Daarmee is het niet langer toegestaan de woning te verhuren. Deze maatregel moet voorkomen dat beleggers nieuwbouwwoningen opkopen en deze doorverhuren aan starters. De constructie drijft prijzen op terwijl het woningaanbod toch al schaars is.

Starters, middeninkomens en kwetsbare groepen hebben in de huidige woningmarkt moeite een passende woning te vinden. Ze moeten vaak genoegen nemen met de bestaande woningvoorraad.

Het verdelen van woningen op de nieuwbouwmarkt moet beter en eerlijker als het aan de fracties van ChristenUnie en PvdA/GroenLinks ligt. We willen dat het voor iedereen mogelijk wordt om een woning voor een redelijke prijs te kopen. Het idee voor woonplicht is dat een woning er is om in te wonen en niet om geld aan te verdienen.

De maatregel betekent dat de eerste eigenaar van de woning zelf in de woning moet gaan wonen en dat die niet direct, vaak met forse winst, mag worden doorverkocht. We denken bijvoorbeeld aan een termijn van 5 tot 10 jaar. We realiseren ons ook dat er uitzonderingen op de regel zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het ontstaan van een echtscheiding. In zo’n geval moeten mensen niet gedwongen worden om bij elkaar te blijven omdat ze hun huis niet mogen verkopen.

Geen kind zou geconfronteerd moeten worden met oorlog. Kinderen moeten zich veilig weten. Helaas is de werkelijkheid anders voor de kinderen op de Griekse eilanden.Hier vindt een steeds groter wordende humanitaire ramp plaats.  Duizenden mensen zijn op de vlucht geslagen voor gruwelijkheden van oorlog en hongersnood en zitten nu vast op de grens van ons continent. Er is een gebrek aan voedsel, water en veiligheid. De spanningen op de Griekse eilanden lopen op. In deze ellende zitten 2500 extreem kwetsbare kinderen. Ze kunnen worden misbruikt, verhandeld en anderen verdwijnen uit het zicht.

De Griekse overheid heeft via de Europese Commissie bijstand gevraagd voor de meest kwetsbare vluchtelingen, een groep van 2500 alleenstaande minderjarige kinderen. Tot vandaag de dag is de situatie in Griekenland onveranderd schrijnend en de situatie wordt met de dag erger. De noodkreet is door de coronacrisis alleen maar urgenter geworden; de situatie in de kampen is volgens artsen potentieel catastrofaal.

In Nederland hebben onder andere vluchtelingenorganisaties, gemeenten, kerken en andere organisaties die zich inzetten voor het welzijn deze kinderen het kabinet opgeroepen om solidair te zijn met Griekenland. Er zijn meerdere landen in Europa die hun verantwoordelijkheid voor deze kinderen al hebben genomen. De door het kabinet voorgestelde oplossingen bieden op de korte termijn geen oplossing. Het lot van deze extreem kwetsbare, alleenstaande minderjarige kinderen gaat ons aan het hart.

Met het indienen van deze motie mede namens CDA, LPO, PvdA, VVD & D66, willen wij dat de gemeente Ommen zich aansluit bij de ‘coalition of the willing’. Wij willen dat Nederland net zoals elf andere Europese landen, een bijdrage levert voor een passende oplossing voor de 2500 kinderen op de Griekse eilanden. Wij zijn verheugd dat de gemeente Ommen bereid is om hier een bijdrage in te leveren.

In Frankrijk en Engeland is ‘botanisch stoepkrijten’ al een rage: met stoepkrijt de namen bij planten op de stoep of de weg schrijven. In Zwolle willen gemeenteraadslid Jacob Raap en burgerraadslid Herman Sieben (PvdA) botanisch stoepkrijten stimuleren. Botanisch stoepkrijten laat het belang van een groene binnenstad zien. Botanisch stoepkrijten is een leuke manier om passanten en bewoners op planten te wijzen en op een leuke manier plantennamen te leren kennen, maar ook het belang van een groene stad te laten zien. Steden hebben groen nodig, ook Zwolle! De planten en bomen in de binnenstad van Zwolle hebben een belangrijke functie voor de biodiversiteit, waarin het insectenleven weer tot leven komt en natuur ondersteunt een gezondere en klimaatbestendige stad. Ook het ‘onkruid’, de planten tussen de stoeptegels, hebben daarin een functie. Botanisch stoepkrijten is een educatieve manier om bewust aandacht te besteden aan de biodiversiteit van de stad. Jacob Raap en Herman Sieben starten zelf met botanisch stoepkrijten door in een aantal stegen en straatjes in de binnenstad van Zwolle de planten te inventariseren en daar namen bij te ‘krijten’. “Mogelijk dat meer mensen dat in Zwolle kunnen gaan doen, bijvoorbeeld om eens naar je stoep of op een schoolplein te kijken wat voor mooi onkruid daar groeit! Ook een caféterras biedt nu veel ruimte om al die 1,5 meters te onderzoeken op haar plantengroei. Voor botanisch stoepkrijten hoef je geen echte plantenkenner te zijn. Er zijn apps en stadsplantenposters die je kunnen helpen bij het op naam brengen.”

Door Joël Voordewind op 17 juni 2020 om 10:30

Dring slavernij terug door wetgeving voor bedrijven

Illegale houtkap, moderne slavernij, ernstige milieuvervuiling en kinderarbeid. Het zijn enkele voorbeelden van praktijken die nog altijd plaatsvinden in de productieketens van bedrijven. Tot nu toe bleef de Nederlandse aanpak grotendeels beperkt tot vrijwillige maatregelen. Alles wijst erop dat er nu wetgeving moet komen.

De cijfers zijn duizelingwekkend. Er leven meer dan veertig miljoen mensen in moderne slavernij. Meer dan 150 miljoen kinderen moeten werken als kindarbeider. De ontbossing in de Amazone is erger dan ooit.

Veel bedrijven hebben niet eens weet van de uitbuiting, milieuschade en slavernij die in hun ketens plaatsvinden. Productieketens zijn immers zo opgeknipt en versnipperd, dat iets simpels als een spijkerbroek een wereldreis maakt van 24.000 kilometer langs talloze leveranciers en producenten. De kostprijs voor bedrijven is op deze manier zo klein mogelijk, maar het zijn de meest kwetsbaren op de wereld die daarvoor de prijs moeten betalen.

Eerlijk speelveld

Tot nog toe heeft de Nederlandse overheid met vrijwillige maatregelen en convenanten geprobeerd maatschappelijk verantwoord ondernemen te versterken en te verbeteren. Maar de vrijwillige maatregelen waartoe Nederland zich tot nu toe in zijn beleid beperkt, lijken veel te weinig effect te hebben. In het regeerakkoord is afgesproken dat we wachten op de definitieve evaluatie, maar alles wijst er inmiddels op dat er wetgeving nodig is om misstanden aan te pakken en te voorkomen. Na de evaluatie mag het kabinet niet langer treuzelen en moet het in actie komen.

Zelfs bedrijven vragen om wetgeving. Want alle goede initiatieven en convenanten ten spijt, bedrijven die wel hun productieketens actief verduurzamen, uitbuiting bestrijden en eerlijke prijzen betalen, worden geconfronteerd met bedrijven die dit niet doen. Enkel omdat het niet verplicht is. Dat is oneerlijk.

Met een wettelijke ondergrens voor verantwoord ondernemen komt er voor alle bedrijven een gelijk en eerlijk speelveld, waarbij de meest kwetsbaren niet de prijs hoeven te betalen. Andere landen, zoals het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, zijn ons al voorgegaan. Nu is het belangrijk dat ook eindelijk Nederlandse bedrijven worden verplicht om actief in hun keten misstanden op te sporen en op te lossen.

Dienstbaar

Gelukkig zijn er ook veel bedrijven die hun beste beentje voor zetten en op dit moment werk maken van afspraken die al zijn gemaakt in verschillende sectoren. Als je echter bedenkt dat slechts 35 procent van de grote bedrijven in Nederland de OESO-richtlijnen over maatschappelijk verantwoord ondernemen onderschrijven, terwijl het doel voor 2023 90 procent is, besef je dat er nog veel moet gebeuren.

In wetgeving moet je regelen dat élk bedrijf verantwoordelijk is voor wat er gebeurt in de eigen productieketens, waarin je juist ook die bedrijven steunt die wel willen maar tegen concurrentie oplopen van andere bedrijven die afspraken nu niet navolgen. Ondernemerschap is iets moois, maar moet dienstbaar zijn aan mens en natuur, hier en elders in de wereld.

Rechtvaardiger

Vandaag komen wij als ChristenUnie, samen met PvdA, SP en GroenLinks, alvast met de schetsen voor de nieuwe wet. In de initiatiefnota zetten wij uiteen hoe deze wetgeving voor internationaal maatschappelijk ondernemen eruit moet zien. Na de evaluatie wil de ChristenUnie dat de minister met wetgeving komt. Anders zal de partij, mogelijk weer met andere partijen, zelf een initiatiefwet indienen.

Zo maken we de wereldeconomie een stukje eerlijker en rechtvaardiger. En voorkomen we dat wij profiteren van producten, bedrijven mooie winsten maken, maar de allerarmsten de rekening betalen.

Dit opinie-artikel verscheen eerder in het Reformatorisch Dagblad.

Door Stieneke van der Graaf op 27 mei 2020 om 14:46

ChristenUnie: Meer actie nodig voor opsporen mensenhandelaren

In 2019 zijn minder verdachten van mensenhandel door de politie opgespoord dan daarvoor. De daling staat haaks op de ambitie van het kabinet om juist méér mensenhandelaren op te sporen. Ik maak mij hier grote zorgen over en heb daarom staatssecretaris Broekers-Knol door middel van schriftelijke vragen om opheldering gevraagd.

Mensenhandel is en blijft een ongelooflijk groot kwaad. Ik weet dat het lastig is om daders te vinden, maar deze daling maakt mij ongerust. De staatssecretaris heeft de Kamer wat uit te leggen: zij heeft namelijk als doel om de strijd tegen mensenhandel op te voeren. Dat doel lijkt steeds verder buiten beeld te raken.

In september zorgden de ChristenUnie en Partij van de Arbeid ervoor dat de politie tien miljoen euro extra krijgt om mensenhandel aan te bestrijden. Ikwil weten wanneer de eerste resultaten hiervan zichtbaar zullen zijn. Er gaan miljoenen naar opsporing, zowel op straat als online. Dat moet snel tot resultaat leiden. Ik wil van de staatssecretaris weten wanneer zij die verwacht.

De ChristenUnie wil ook dat wordt geleerd van de aanpak Tilburg waar het afgelopen jaar vijftig slachtoffers van mensenhandel zijn opgespoord. Onderdeel van de aanpak daar was een campagne onder professionals én Tilburgers.

Slachtoffers van mensenhandel komen niet snel naar voren. Het is dan ook ontzettend knap wat er in Tilburg is gelukt. Als een campagne daar een bijdrage heeft geleverd, moeten andere gemeenten én het ministerie dat serieus overwegen. Wat de ChristenUnie betreft moet de strijd tegen mensenhandel altijd de aandacht hebben.

Vragen van het lid Van der Graaf (ChristenUnie) aan de minister van Justitie en Veiligheid en de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid over de bestrijding van mensenhandel.

Bent u bekend met het gegeven dat de politie er niet in is geslaagd de doelstelling voor 2019 te realiseren van 190 OM-verdachten mensenhandel, en dat er met 145 zaken zelfs sprake is van een daling?[1] Wat is uw reactie hierop?

Bent u tevens bekend met het feit dat de oorspronkelijke ambitie van 190 OM-verdachten mensenhandel door de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en het maatschappelijk middenveld al als onvoldoende werd beschouwd?

Wat is de doelstelling van het aantal OM verdachten mensenhandel voor 2020? Hoeveel zaken zijn er tot op heden aangemeld? Is de doelstelling van 240 zaken voor 2020 met de huidige inzet nog haalbaar? In hoeverre bieden de middelen uit de motie Segers/Asscher hiervoor afdoende ruimte?

In hoeverre is het uitblijven van groei een gevolg van de toename van het aantal Dublinclaimanten en in hoeverre ziet u ook andere factoren? Kunt u aangeven in hoeverre de bezetting en inzetbaarheid AVIM-medewerkers meer/minder onder druk staat vergeleken met andere politie-eenheden vanwege ziekteverzuim, opleidingen en deelname aan de Regeling Partieel Uittreden (RPU)?

Hoe staat het met het aangekondigde fenomeenonderzoek door het WODC naar aanleiding van de motie Segers/Buitenweg? Vinden er momenteel, in het licht van de coronacrisis, nog uitzettingen plaats onder mensen uit deze groep?

Is er zicht op de ontwikkeling van het aantal aangiftes van minderjarigen? Hoeveel minderjarige slachtoffers van mensenhandel hebben er vorig jaar aangifte gedaan? Hoeveel slachtoffers mensenhandel hebben er na het informatieve gesprek geen aangifte gedaan? Kunt u beide cijfers uitsplitsen per regio? In hoeverre draagt de proeftuin aangiftebereidheid bij aan het vergroten van de contactbereidheid tussen slachtoffers en de politie?

Hoe vaak is het afgelopen jaar in de opsporing bij mensenhandelzaken gebruik gemaakt van de webcrawler? Kunt u in de beantwoording concreet het aantal zaken vermelden, in tegenstelling tot de beantwoording zoals is gedaan in de nota naar aanleiding van het verslag van het schriftelijk overleg over o.a. overzicht op hoofdlijnen Citrix-kwetsbaarheden

Is het juridisch kader voor de webcrawler, die volgens het jaarverslag van de politie begin 2020 gefinaliseerd zou zijn, inmiddels formeel vastgesteld?

Hoe vaak is het afgelopen jaar in de opsporing gebruik gemaakt van lokprofielen?

Worden lokprofielen ook ingezet in onderzoeken naar zogenaamde pro-ana coaches? Zo ja, hoeveel zaken zijn er überhaupt opgestart naar deze coaches in de afgelopen twee jaar?

Is het aantal van 39 complexe zaken een toename of afname ten opzichte van eerdere jaren? Hoe verhoudt dit zich tot de constatering van de Nationaal Rapporteur in de Dadermonitor 2013-2017 waarin wordt gesteld dat het aantal betrokkenen per strafzaak de laatste jaren is verminderd hetgeen verklaard kan worden doordat de politie minder complexe mensenhandelzaken op zich neemt?

Bent u voorts bekend met het bericht ‘Nieuwe aanpak Tilburg leidt naar vijftig slachtoffers mensenhandel’?[2]

Bent u bereid in gesprek te gaan met de betrokkenen om te bezien of de (bewustwordings)campagne ook in andere gemeenten of zelfs landelijk kan worden uitgerold?

Bent u tevens bereid in gesprek te gaan met betrokkenen om te zien of onderdelen van de Tilburgse aanpak ook in de structurele aanpak, opsporing en nazorg van mensenhandel kan worden verwerkt?

Kunt u deze vragen beantwoorden voor het Notaoverleg Veiligheid van 8 juni aanstaande?

Op donderdag 7 november heeft de gemeenteraad van 15.00 tot bijna 00.30 uur gesproken over de begroting 2020, gepresenteerd door het college van Stadsbelang, Democraten Gorinchem, PvdA en CDA.

Een begroting waar ons inziens onverantwoord veel-geleend-geld wordt uitgegeven. Bijna 30 miljoen(!) aan plannen zijn in de begroting opgenomen, terwijl er nog niet het begin van een plan ligt. Renovatie van De Nieuwe Doelen (7 miljoen), een Beroepen en innovatiescholen campus (in totaal 15 miljoen over 4 jaar), 2 elektrische veerboten (5 miljoen), dat zijn de grote klappers. En dat was voor Democraten Gorinchem nog niet genoeg: ook nog eens 30.000 euro structureel (dus elk jaar) extra voor het filmfestival, terwijl we druk bezig zijn met het vast stellen van een cultuurvisie, waarin dit een plek zou moeten krijgen, zodat zaken in het geheel van cultuur bezien kunnen worden. Het valt op, dat dé topprioriteit, benoemd door de stad zelf bij de Visie-vorming, bereikbaarheid enmobiliteit geen geld krijgt. 

Wij zijn van mening dat dit onverantwoord is: onze schulden worden stevig omhoog gestuwd, aan de echte prioriteiten wordt niets gedaan en doordat er enorme bedragen geleend moet worden, is de armslag voor elk volgend college nihil, de ruimte om onvoorziene tegenslagen op te vangen, beperkt en we lopen daardoor enorme risico’s. Een motie van onze hand om nu we nog niet in de financiële problemen zitten, scenario’s te maken voor slechtere tijden, zodat we niet direct stevig hoeven te gaan bezuinigen, werd weggestemd.

De wethouder financiën bleek daarbij zijn eigen begroting niet te kennen of te snappen, sprak zichzelf tegen en creëerde zodanige verwarring, dat de voltallige oppositie (12 van de 25 zetels) een verklaring heeft opgesteld, waarin het college de nadrukkelijke suggestie werd gedaan de portefeuilleverdeling te heroverwegen: in begrijpelijke taal betekent dat: haal deze wethouder van financiën af!

Vanwege deze hele toestand, meenden wij- hoe ongebruikelijk ook- tegen de hele begroting te moeten stemmen. Wij hebben geen enkel vertrouwen dat deze coalitie onze stad de goede kant op leidt, integendeel. De inbreng van de coalitiepartijen was bedroevend onwetend op het gebied  van de financiën . Inwoners van Gorinchem hebben straks een schuld per inwoner van 4600 euro, terwijl dat gemiddeld 2500 euro is. Wij vonden en vinden dat onacceptabel.

U kunt onze bijdrage teruglezen op deze site.

 Verder hebben we nog 3 moties ingediend:

Terugkijkend was het een roerige vergadering, met een zeer ongewenste uitkomst. Over 1 ding, ben ik wel erg tevreden: de samenwerking tussen de oppositie-partijen. Ondanks inhoudelijke verschillen, zijn we goed met elkaar opgetrokken en dat geeft moed voor de komende tijd.

Op 11 februari hebben wij, ChristenUnie-SGP, samen met D66, PvdA, SP een motie ingediend om het vuurwerk met de jaarwisseling veiliger te maken. Liesbeth Schuurman vertelde: De overheid is al 30 jaar bezig om waarschuwende filmpjes het land in te sturen die in heftigheid toenemen. Echter zonder zichtbaar succes. Het is nu tijd dat we de bewoners in bescherming moeten nemen. Er moet nu een halt toegeroepen worden en geen gedoogbeleid maar duidelijke, harde, kaders.