Poliflw

Momenteel werken we hard aan de toekomst van Wijk aan Zee. De toekomst van het dorp, haar inwoners en bezoekers. Zo is de gemeente bezig met het bestemmingsplan Wijk aan Zee, waarin onder andere de mogelijkheid tot woningbouw wordt vastgelegd. Deze woningbouw is hard nodig om het dorp vitaal te houden en de voorzieningen in het dorp op peil te houden. Deze woningen zullen, ondanks wat er door sommigen beweerd wordt, bestaan uit een mix van sociale huurwoningen en koopwoningen in verschillende prijscategorieën. Ook is het oplossen van de uitstoot van Tata Steel een belangrijk onderwerp. Fractielid Bart van Wijck zegt dan ook: "Tata Steel heeft beloofd om iets te gaan doen aan de uitstoot. De grootste problemen zouden dus achter de rug moeten zijn." Ook denkt hij dat Wijk aan Zee nog altijd een aantrekkelijk dorp is om in te wonen. Als het aan ons ligt zal Wijk aan Zee geen speeltuin worden voor makelaars en vastgoedjongens, maar een fijn dorp om in te wonen dat bouwt aan de toekomst.

In de laatste raadsvergadering voor het zomerreces, op dinsdag 10 juli werd een op initiatief van de VVD ingediende motie aanvaard, met steun van GroenLinks, D66 en Nieuw Democratisch Zeist, over het ophalen van grof vuil.

Voor het realiseren van een betere afvalscheiding - bron- en nascheiding-, meer daadwerkelijk hergebruik van grondstoffen en een circulaire economie is het belangrijk dat maatregelen op een waar mogelijk positieve, faciliterende en onder inwoners breed gedragen wijze daartoe aanzetten.

Er is dan ook behoefte aan een integrale set van maatregelen die mensen positief en actief verleidt meer aan afvalscheiding te gaan doen die een belangrijke bijdrage levert aan een daadwerkelijk hergebruik van grondstoffen en een circulaire economie. 

De motie heeft daarom gevraagd om een onderzoek om de problematiek in kaart te brengen en de 10-Euro maatregel (eigen bijdrage voor het ophalen van grof vuil) op te schorten. 

Na maanden werken, gesprekken met inwoners, ondernemers, dorpsraden, belangengroepen en nog veel meer mensen, is ons verkiezingsprogramma af. De VVD zet in op verschillende thema’s. Download en lees het verkiezingsprogramma of klik hier om onze losse standpunten door te nemen.

1 WONEN EN OMGEVING

Voor de VVD zit de kracht van de gemeente in de 13 kernen. Stuk voor stuk hebben ze een eigen identiteit en ieder verdient daardoor een andere benadering. Het moet aantrekkelijk zijn om in Nieuwkoop te wonen, in zowel de grote als de kleine kernen. Veel Nieuwkopers wonen hier met plezier en dus zet de VVD zich in om de zaken die we allemaal zo waardevol vinden te behouden. Tegelijkertijd willen we als VVD ruimte geven aan groei en vernieuwing en daarvoor moeten we soms keuzes maken.

De SP diende vandaag samen met het CDA, de ChristenUnie, PvdA en VVD een initiatiefvoorstel in voor steun aan familiebedrijven. Basis hiervoor is de samenwerking tussen de Provincie Gelderland en het Gelders Familiebedrijven Gilde, Oost NL, Kamer van Koophandel, VNO-NCW, MKB Nederland, Hogeschool Windesheim en Hogeschool Arnhem Nijmegen. Het doel is om concrete afspraken te maken over hoe het netwerk van familiebedrijven versterkt wordt en hoe de bovengenoemde organisaties kunnen samenwerken.

SP-Statenlid Paul Kusters is een van de mede-indieners van het voorstel: “In Gelderland is 68% van de bedrijven een familiebedrijf. Deze bedrijven zijn relatief goed uit de crisis gekomen. Dit komt vooral omdat familiebedrijven meer gericht zijn op de lange termijn dan andere bedrijven. Ze doen meer aan innovatie, duurzaamheid, werkgelegenheid en onderwijs.”

Kusters benadrukt ook de sociale betrokkenheid van de meeste familiebedrijven: “Er is veel aandacht voor het wel en wee van medewerkers, in het bedrijf en ook erbuiten. Zo zijn opvallend veel bedrijven, zowel kleine als grote, sponsor van lokale voetbalclubs en andere verenigingen. En omgekeerd geldt het ook: medewerkers blijven vaak lang bij een familiebedrijf werken en krijgen daar ook de kansen voor, zelfs in mindere tijden. Toch zijn ze, wat hun bedrijfsvoering betreft, op zichzelf gericht of beperken ze hun blik tot de branche waarin ze werk verrichten. En hoewel men weet dat het bedrijf specifieke problemen heeft, zoals het goed regelen van de opvolging, komt men daar te weinig aan toe.”

Wanneer opvolging niet goed is geregeld dan komt de toekomst van het bedrijf in gevaar. Onderzoek laat zien dat zo’n 70% van de familiebedrijven een bedrijfsopvolging niet overleeft. En dat is nou precies waar de zorg ligt van de indieners. Kusters: “Als de Gelderse economie steunt op deze familiebedrijven die garant staan voor werkgelegenheid en daarmee voor de bestaanszekerheid van veel mensen, dan vragen hun problemen om extra aandacht.”

Het initiatief roept op tot meer aandacht voor familiebedrijven in het Gelderse economische beleid. Het vraagt om het opbouwen van een netwerk van familiebedrijven. Waarom het wiel zelf uitvinden? Het feit dat familiebedrijven het ook goed doen op het gebied van bijvoorbeeld duurzaamheid, biedt bovendien extra kansen voor het netwerk: ook zo wordt kennis over relevante actuele onderwerpen gemakkelijker verspreid en gedeeld.

Het Gelders familiebedrijven Gilde werkt aan de bouw van zo’n netwerk binnen bestaande verbanden en netwerken. Het Gilde wordt dan de aanjager en moet bedrijven en andere instanties bij elkaar brengen.

Afgelopen donderdag heeft onze raadsfractie vragen gesteld over het beperken van overnachten in de strandhuisjes in IJmuiden aan Zee (IJmuiderstrand en Kleine Strand). Wij merken dat er veel onrust is ontstaan hierover. Ruimtelijke plannen zijn en blijven complexe materie. Om wat licht in de duisternis te scheppen hebben wij een Q&A gemaakt waarin wij zo duidelijk mogelijk proberen te schetsen wat er precies is gebeurd tussen 2013 en 2017. Zodat iedereen het snapt en het ook duidelijk wordt dat van kwade opzet geen sprake is.

Wat is precies het probleem?

De gemeente heeft aangegeven aan de strandverenigingen van IJmuiden aan Zee dat het vanaf komend seizoen niet meer is toegestaan dat mensen het hele seizoen (van april tot oktober) overnachten in hun strandhuisje. Dat mag alleen nog maar van juni tot en met augustus. De gemeente wil dit ook gaan handhaven. Gek, want het was altijd mogelijk om het hele seizoen ‘gewoon’ in je strandhuisjes te verblijven. En mensen mogen nu bijvoorbeeld in de meivakantie ook niet in hun huisje overnachten.

Waarom mogen mensen niet meer het hele seizoen slapen in hun strandhuisje in IJmuiden aan Zee?

In 2013 heeft de gemeenteraad het bestemmingsplan ‘Zeezicht’ aangepast. Hierin staat hoe wij met de ruimte willen omgaan in een bepaald gebied. In het hele voortraject en tijdens de inspraak stond opgenomen dat mensen in hun strandhuisje mochten overnachten. Helemaal op het einde is dit pas gewijzigd, maar dit was in het bestemmingsplan niet terug te lezen.

Hoe kan dit dan gebeuren?

Een bestemmingsplan kan wijzigen door inspraak. Dit heten zienswijzen. Deze worden na de inspraak samengevoegd in een zogenaamde ‘nota van zienswijzen’ met een advies of deze worden overgenomen. Vaak komen deze van inwoners of belanghebbenden, maar soms worden er ook ambtelijke zienswijzen ingediend. Dit omdat wet- en regelgeving wijzigt of omdat er gerechtelijke uitspraken zijn die invloed hebben op het gebruik van de ruimte.

Bij het bestemmingsplan in 2013 is het laatste gebeurd. Tata Steel had bezwaar tegen het verruimen van de overnachtingsmogelijkheden van de strandhuisjes op het Noorderstrand (zie ook: http://www.strandhuisjes.nl/tata-steel-helemaal-geen-bezwaar-tegen-strandhuisjes/). Dit omdat door milieuregelgeving Tata Steel in de knel kon komen. Naar aanleiding hiervan is besloten om de bepaling waarin overnachten in strandhuisjes werd gelegaliseerd te beperken tot de periode juni tot en met augustus. Dit werd als volgt onderbouwd in de nota van zienswijzen:

“Vanwege de verantwoording voor fijnstof en aansluiting bij het regime van Beverwijk waar de strandhuisjes Noorderstrand één geheel mee vormen, met betrekking tot strandhuisjes het overnachten mogelijk maken in de maanden juni, juli en augustus.”

Deze beoogde wijziging heeft in onze ogen alleen betrekking op de strandhuisjes op het Noorderstrand. De huisjes op het Kleine Strand en IJmuiderstrand vormen immers geen logisch geheel met Beverwijk en liggen ook niet pal aan het terrein van Tata Steel.

Dan is er toch geen enkel probleem voor de strandhuisjes in IJmuiden aan Zee?

Op het eerste gezicht niet. Uit de tekst blijkt in onze ogen klip en klaar dat het alleen maar gaat om de huisjes op het Noorderstrand. Maar hier is het ook misgegaan. Want even verder staan de uiteindelijke (technische) wijzigingen naar aanleiding van de zienswijzen:

“11.4.1 onder a vervangen door “het overnachten in strandhuisjes is uitsluitend gedurende de zomermaanden (juni, juli en augustus) toegestaan;”

Op het eerste gezicht is deze wijziging in lijn met de zienswijze voor het Noorderstrand. Probleem is alleen dat het plangebied Zeezicht voor de gehele kustlijn geldt. Dus ook voor IJmuiden aan Zee. In deze verwerking ligt de kern van het probleem.

Maar heeft niemand dit gezien of opgemerkt? 

Dit antwoord is kort: nee. Niemand heeft gezien dat de manier waarop de zienswijze voor het Noorderstrand is verwerkt direct invloed had op het gebruik van de strandhuisjes in IJmuiden aan Zee. Anders hadden de strandverenigingen en raadsfracties hier zeker een punt van gemaakt. Of had de lokale pers het opgepikt. Kortom, voor niemand was duidelijk wat de gevolgen zouden zijn van de wijziging die in de nota van zienswijzen werd beschreven.

De raad heeft het bestemmingsplan aangenomen waarin slapen in strandhuisjes nog werd toegestaan, inclusief de nota van zienswijzen waarin tekstueel staat dat het voor het Noorderstrand alleen in het hoogseizoen mag, maar in de juridische uitwerking geldt dit voor het hele gebied.

Maar dit is al in 2013. Het bestemmingsplan is toch pas écht in 2015 vastgesteld, met de aangepaste regel over strandhuisjes?

In 2015 is het bestemmingsplan inderdaad pas definitief vastgesteld door de gemeenteraad. Inclusief het verbod op overnachten buiten de maanden juni, juli en augustus om voor het gehele strand, dus ook in IJmuiden.

Toen is het echter niet meer inhoudelijk behandeld. Het was een zogeheten hamerstuk voor de gemeenteraad waarin naar aanleiding van een uitspraak van de Raad van State er alleen een wijziging zou zijn op het gebied ten noorden van de Noordpier, aangezien het Hoogheemraadschap bezwaar had gemaakt. Een technische wijziging, waar geen politieke lading in zat, maar die wel door de raad moest worden vastgesteld.

Bij de voorbereiding van dergelijke besluiten beperken we ons vaak tot hetgeen als wijziging staat aangegeven. Bestemmingsplannen zijn vaak documenten van honderden pagina’s met heel veel bepalingen. Het bestemmingsplan Zeezicht alleen al is in totaal zo’n kleine 200 pagina’s dik. Omdat deze wijziging al in 2013 (in onze ogen verkeerd) was doorgevoerd en nergens vermeld stond heeft niemand gekeken naar de bepalingen over strandhuisjes.

Na het raadsbesluit was het bestemmingsplan definitief. Hierna had het Hoogheemraadschap geen bezwaren meer namelijk. Het bestemmingsplan werd, zo als het heet, onherroepelijk.

Maar waarom komt dit nu pas aan het licht?

Omdat begin 2017 de gemeente in gesprek is gegaan met de strandverenigingen. De gemeente gaf toen aan het bestemmingsplan te willen gaan handhaven. Dat is nu eenmaal de taak van de gemeente. Op dat moment werden de gevolgen van de verwerking van de zienswijze voor de strandhuisjes in IJmuiden aan Zee pas duidelijk.

Voor de VVD-fractie was dit reden om gelijk vragen te stellen aan het college. De VVD vindt dat de eigenaren en gebruikers van strandhuisjes in IJmuiden aan Zee niet de dupe worden van wat in onze ogen een juridisch verkeerde uitwerking van een zienswijze is. De gebruikers hadden recht moeten hebben op inspraak en de gemeenteraad had zich over deze wijziging expliciet uit moeten spreken.

En hoe nu verder?

In onze vragen bieden wij het college de gelegenheid om dit te herstellen. Volgens de VVD is overduidelijk sprake van een fout die door geen van de partijen, van binnen of buiten het stadhuis, is onderzien en die strijdig is met de plannen en ambities die wij hebben met ons strand. Het is voor ons overduidelijk dat dit nooit de bedoeling kan zijn geweest. Ook vragen wij het college om totdat het bestemmingsplan hierop is aangepast (hetgeen een aantal jaren in beslag kan nemen) handhaving op te schorten. Overnachten in een strandhuisje in IJmuiden aan Zee wordt dan eigenlijk gedoogd totdat het weer mag.

Mocht dat niet zo zijn, dan is de raad aan zet. De gemeenteraad is tenslotte het hoogste orgaan van onze gemeente. Wij rekenen er overigens op dat het via deze weg opgelost wordt en dat iedereen met een gerust hart het nieuwe strandseizoen kan ingaan komend jaar. 

Mis je een vraag? Mail die dan aan Jeroen Verwoort (jeroenverwoort@gmail.com). Wij zullen deze dan beantwoorden en de Q&A aanvullen.

Globale ontwikkelingen zoals verstedelijking, klimaatverandering, de uitputting van grondstoffen, arbeidsparticipatie, digitalisering, mobiliteit zetten de maatschappelijke systemen volledig op z’n kop. Om antwoorden te vinden op deze ontwikkelingen, gaan steden regionaal, nationaal en internationaal nieuwe allianties aan: met het bedrijfsleven, de wetenschap én de bewoners. Samen kunnen ze de oude economie ombuigen naar de nieuwe economie, met een verbeterde kwaliteit van leven voor iedereen in de stad en met een sterkere concurrentiepositie.

Andere steden zijn ons al enkele stappen voor. Ook in onze regio zullen we visie moeten tonen om de overgang naar de nieuwe economie van de Smart City te maken. Daar is wel een nieuwe manier van denken en organiseren voor nodig: met trans-sectorale oplossingen, ruimte voor initiatief vanuit de samenleving, nieuwe businessmodellen en ruimte om te experimenteren en innoveren. Tegelijk is er de urgentie voor een verbeterde digitale infrastructuur. Is die niet op orde, dan missen we de boot.

De Smart City is een concept voor strategieontwikkeling waaraan elke gemeente in ons land invulling geeft binnen de context van de eigen kracht. In onze regio hebben we met Sittard-Geleen de stedelijke motor, terwijl de perifere centra, woongebieden, dorpen, plattelandsgebieden en landschappen een essentiële functie vervullen in het waarborgen van noodzakelijke variëteit op het gebied van wonen, recreatie, natuur, landbouw en veeteelt.

Door al deze variatie definiëren wij onze regio als een groen-stedelijk netwerk. Daarbij zien we onze groene omgeving als een strategische aanwinst om op duurzame wijze de transitie naar de 'slimme stad' te maken met een hoge standaard van wonen en leven. Onze regio biedt een prachtige kans om een unieke balans te vinden tussen enerzijds de verstedelijking en anderzijds het behoud en de versterking van het groene karakter van onze regio. Dat raakt in elke opzicht vraagstukken op het gebied van het woon- en leefplezier, de gezondheid en het milieu. Ook met het oog op de klimaatverandering hebben we met het groene karakter van onze regio een sterke troef in handen om op termijn een leefbare gemeenschap in stand te houden.

Ons uitgangspunt is dat we niet denken in termen van 'stad versus platteland'. Ons uitgangspunt is dat we stad én platteland zien als een dynamisch netwerk van kernen en tussenliggende gebieden, met elkaar verbonden maar ook elk met een eigen karakter en functie in het geheel. Eén samenhangend geheel waarvan de afzonderlijke delen elkaar versterken.

Om te beginnen is economische ontwikkeling veelal de motor van vooruitgang. Het brengt welvaart en beweging in de gemeenschap: economisch, sociaal en cultureel. Gelijktijdig willen we ook een ontwikkeling van de gemeenschap die veerkrachtig kan omgaan met de effecten van de klimaatverandering en de groeiende schaarsten van grondstoffen op de wereldmarkten.

Daarom wil de VVD een strategie voor de komende 10 tot 15 jaren: Visie 2030. Deze visie richt zich op de realisatie van een aantal voorwaarden voor dynamisering van onze economische en sociale ontwikkeling en een veiligstelling van onze toekomst. Kort samengevat zijn deze:

1. Digitale infrastructuur - daar moeten we de komende jaren sterk op inzetten. De digitalisering van onze stad en regio is een doorslaggevende succesfactor voor de economische groei en het verbeteren van het vestigingsklimaat. De Duitse regering heeft onlangs een investeringsimpuls gegeven van enkele miljarden euro's. Dat zullen we in de grenstreken extra voelen als we achter blijven. Die boot mogen we absoluut niet missen! Dat is geen kwestie meer van prioriteit, maar hoogst dringende urgentie.

2. Groene infrastructuur - het landelijk en groen karakter van onze regio wapent ons al voor een belangrijk deel tegen de effecten van de wereldwijde klimaatverandering. De natuur doet al voor een groot deel het werk zonder dat we daarvoor kostbare infrastructuur moeten ontwikkelen. Dan moeten we onze natuur natuurlijk ook koesteren.

Daarbij willen ons nadrukkelijker inzetten op het gebruik van energie- en milieu-technologieën die het leven en werken in onze regio duurzamer en goedkoper maken. Daarmee moeten we nu al beginnen, willen we ook op de lange termijn een hoge kwaliteit van leven kunnen garanderen aan onze burgers. Ook dat is in feite geen keuze meer.

3. Publiek-private samenwerking - het gemeentebestuur zal zich meer moeten opstellen als een ondernemer. Dan moet je samenwerken met marktpartijen. Zeker als het gaat om samen experimenteren en risico’s nemen. Door samen nieuwe businessmodellen te ontwikkelen, buig je deze onzekerheden om in win-win situaties voor alle partijen. Zodoende creëer je ook een veel aantrekkelijker vestigingsklimaat voor bedrijven.

Dat betekent ook dat we andere verdienmodellen moeten ontwikkelen. Ons standpunt is simpel en effectief: verlaag de lasten, dereguleer en behaal nieuwe winsten door de groei van economie en werkgelegenheid. Dat vult op termijn de gemeentekas toch weer. Ontwikkel joint-ventures met de markt voor de integrale ontwikkeling van bedrijventerreinen en technologische infrastructuur en laat de exploitatie over aan particuliere bedrijven. En zo kunnen we nog wel even doorgaan.

4. Governance - een nieuwe overheid : de lokale overheid van vandaag is veelal niet meer in staat om flexibel en tijdig in te spelen op de dynamieken van deze tijd. Een nieuw soort leiderschap en andersoortige rolopvatting zijn gevraagd. Gemeentelijke bestuurders en ambtenaren moeten veel meer sectoroverschrijdend en datagedreven gaan denken, durven te experimenteren en meer projectgericht gaan werken, bijvoorbeeld met taskforces. Soms zal de gemeente zich ook simpelweg moeten opstellen als matchmaker in het proces van regionale innovatie en het bijeenbrengen van sterke partners.

5. Een inclusieve samenleving - De betrokkenheid van onze burgers en ondernemers is essentieel voor succes van de nieuwe economie. Want de digitalisering van de samenleving leidt ook tot nieuwe vormen van burgerschap, burgerbewustzijn en democratie. Bewoners beschikken immers over steeds meer informatie en daarmee de kracht om iets in beweging te zetten. Dit betekent dat we groeien naar een inclusieve samenleving: niet alleen voor, maar ook (!) mét de burgers. Daarbij past een compleet andere rolopvatting van onze gemeentebestuurders. Beleid wordt dan niet alleen meer gemaakt binnen de muren van het gemeentehuis, maar ook daarbuiten! Daar willen wij proactief op inspelen met nieuwe vormen van gemeenschapsconsultatie.

6. Educatie en employability - De snelheid waarmee technologische innovaties elkaar opvolgen, stelt steeds hoger wordende eisen aan de mobiliteit op de onderwijs- en arbeidsmarkten. Dan moeten we ook niet meer in traditionele kaders denken. Het komt nu en de komende jaren steeds meer aan op matching en mobiliteit in de virtuele wereld van internet. Zelfs de fysieke grenzen van stad en regio spelen dan geen enkele rol meer. Daar moeten we heel anders op inspelen. We moeten van onze stad en regio een digitale stad maken waar het bedrijfsleven, het onderwijs, de arbeidsmarkt en de overheid elkaar sneller en effectiever kunnen vinden.

Maar ook moeten we simpelweg ervoor zorgen dan het woon- en leefklimaat op orde is. Want wonen en werken gaan immers hand in hand. Ook het woningbouwbeleid moet daar veel scherper op inspelen qua volume, maar ook qua doorstroming voor jonge starters op de arbeidsmarkt.

7. Regionale  samenwerking - Metropoolregio’s worden de motor van de nieuwe economie. Dit zal leiden tot een sterke concurrentie tussen Europese regio’s. In Nederland hebben we dat aardig op het netvlies: ons kleine land is één netwerk van steden met invloedrijke metropoolregio’s. Deze regio’s moeten sterker inzetten op hun onderscheidend vermogen om daadwerkelijk impact te bereiken en op te schalen.

Sittard-Geleen zal als stedelijke motor in onze regio haar plaats moeten vinden tussen andere regio's zoals Heerlen-Aken en Eindhoven. We hebben hier wel degelijk nog een behoorlijke inhaalslag te maken. Maar met slim beleid trekken we snel genoeg de aandacht. Daarbij zullen we ook de verbinding moeten zoeken met de naburige regio's. Daarbij past een houding van elkaar versterken in plaats van met elkaar concurreren. Het belang van de 'grotere' regio staat dan voorop. Dan gaat het om samen experimenteren met nieuwe oplossingen en regelgeving in de proeftuinen. En om het leren van elkaar en voortbouwen op elkaars succes. Daar is onze gehele euregio mee geholpen.

Deze voorwaarden zijn natuurlijk niet van de ene op de andere dag te verwezenlijken. Dat heeft tijd nodig. Maar dan moet het gemeentebestuur wel visie en durf tonen! Daar maakt de VVD zich uiteraard sterk voor. Want het welzijn van onze burgers staat op het spel.

Onze Visie 2030 is een strategie om succesvol de overgang te maken naar de nieuwe economie van de Smart City. Dat is geen doel op zichzelf. Het doel is de verbetering van de welvaart en welzijn van onze burgers. Dat betekent dus ook dat we de sociale agenda goed in het oog moeten houden:

Regiobrede digitalisering - Om te beginnen, en zoals al genoemd, groeien we steeds meer toe naar een inclusieve samenleving. Dat heeft alles te maken met de digitale toegang tot informatie en kennis. Dat vergroot de burgerbetrokkenheid en schept nieuwe kansen op het gebied van educatie, arbeid en ondernemerschap. De digitale opmars moet daarom regiobreed worden ingezet, inclusief (!) de kleinere woonkernen en dorpen.

Dat moet voorkomen dat er zowel op economisch als sociaal vlak een tweedeling ontstaat tussen stad en dorp. Zodoende kunnen we de sociaal-culturele diversiteit binnen de regio beter in stand houden. Daarmee ontstaat ook economische diversiteit. Dat resulteert in plezierig en afwisselend woon- en leefklimaat. Daarmee kunnen we ons onderscheiden van andere regio's. Dan willen mensen ook komen wonen en werken in onze regio.

Fysieke verbinding - Belangrijk is dan ook dat de verschillende woongebieden in onze regio goed met elkaar verbonden zijn. Mobiliteit is immers een voorwaarde voor welzijns- en welvaartontwikkeling. In zekere zin is het onderscheid tussen stad en dorp een onwerkelijk onderscheid. Ze gaan vloeiend in elkaar over en liggen ook qua reistijd dicht bij elkaar. In feite kunnen we onze regio kwalificeren als één grote groene stad: een stad met veel prachtige landschappen tussen de centra en diverse woonkernen, elk met een eigen karakter. Wie wil daar niet wonen? Vele grotere, dichtbebouwde steden zouden daar jaloers op zijn.

Ook dat is een kracht van onze regio. Daarop mogen we ons best wel sterker profileren. En als we nu ervoor zorgen dat de weginfrastructuur en verdere ontsluiting richting de snelwegen op orde is, wordt wonen en werken in onze regio al snel aantrekkelijk. Dat trekt ook bedrijvigheid aan.

Slimme wijken – Een slimme stad heeft slimme wijken. Want een stad functioneert pas optima forma alsook de mensen er plezierig en efficiënt kunnen leven. 'Terug naar de wijk' is daarbij voor de komende jaren ons motto. De VVD zet daarom sterk in op de gemeenschapsontwikkeling in onze wijken en dorpen. Anders dan vele grote steden hebben de wijken en dorpen in onze regio nog een eigen sociale en culturele identiteit. Dan gaat het ook om sociale veiligheid en het gevoel een gemeenschap te zijn. Geen grote anonieme massa dus. Ook dat is kracht. Daar moeten we op voortborduren.

Het wonen in wijken en dorpen moet niet alleen plezierig maar ook efficiënt zijn. Ook in andere westerse landen is dat de trend. Dan gaat het met name om de nabijheid en diversiteit van het winkel-, recreatie- en uitgaansaanbod. Het gaat ook om de algehele leefbaarheid in termen van begaanbare trottoirs en wegen, openbare hygiëne, groene ruimten, parkjes en speeltuinen, veiligheid, etc.

Dan moet er ook ruimte bestaan voor spontaan particulier initiatief en ondernemerschap zonder geconfronteerd te worden met een veelheid van regels. Dan moet de overheid maar meebuigen. Gemeenschapsconsultatie is dan de basis van beleidsvorming. Zodoende blijft het wonen en leven in onze wijken en dorpen ook onze toekomst betaalbaar, plezierig en gezond.

Weer zo'n goed idee van de VVD. Als je maar even doordenkt.

Heb je ook een goed idee? Of wil je een opiniestuk schrijven. Stuur je email dan naar ons secretariaat: info@sittardgeleen.vvd.nl

De ene belasting is de andere niet. Dat wordt maar eens weer bewezen door de invoering van de reclamebelasting in Delfzijl. Daar waar de VVD niet bepaald bekend staat om het invoeren van een nieuwe belasting maatregel, gaat de VVD wethouder in Delfzijl dit nu juist wel doen. Dat behoeft wel nader uitleg.

Er gebeurt de laatste jaren veel in Delfzijl, er wordt veel geïnvesteerd. Kijk b.v. naar het centrumplan, waar de kern van het plan bestaat uit verkleinen en compacter maken van het centrum, waardoor het gezellig wordt en het er goed vertoeven is. Naast de inzet van de gemeente vergt dit ook de inzet van ondernemers in het centrum van Delfzijl.

 “De handelsvereniging en ondernemers in het centrum hebben zichzelf de vraag gesteld ‘waar gaan we heen, wat willen we?’. Al snel werd duidelijk dat veel ondernemers voor een levendig Delfzijl wilden gaan. Daar horen activiteiten bij die de havenplaats op de kaart zetten. Het probleem is vaak de bekostiging. In het centrum heb je een steeds kleiner wordende groep ondernemers die financieel bijdraagt en een steeds grotere groep, de zogeheten free riders, die wel profiteren maar niks afdragen. Dat is een oneerlijke verdeling en brengt het voortbestaan van evenementen in gevaar.”

Om een einde te maken aan deze situatie, zijn een groot aantal ondernemers met elkaar in gesprek gegaan en dat heeft geresulteerd in de oprichting van de Stichting StadsMarketing Delfzijl (SMD). Dat is een proces van twee jaren geweest. Begin 2015 heeft de stichting een goed onderbouwde aanvraag bij de gemeente ingediend voor het invoeren van de reclamebelasting. Het voorstel voor het heffen van reclamebelasting is vervolgens door het grootste gedeelte van de gemeenteraad op 1 juli goedgekeurd.

Is hiermee de strijd gestreden? Nee, net als bij elke andere belastingmaatregel zijn er altijd mensen die minder krijgen dan dat ze betalen of omgekeerd. De SMD heeft dat ook onderkend en gaat binnenkort in gesprek met de ondernemers om te spreken over een mogelijke tariefdifferentiatie.”

Een belastingmaatregel voor en door ondernemers waar de gemeente alleen maar faciliteert, daar kan ik als VVD wethouder alleen maar achter staan.