Poliflw

Stel, je woont in Amsterdam en je hebt zin in een dagje strand. Nee, niet in een simpele zandbak aan zee, het moet wel een terdege aangekleed strand zijn.  Met daarbij dus alle geneugten die horen bij het  leven van de hedendaagse stedeling. Even googlen op de zoektermen “Amsterdam” en ”strand”, en tot je plezierige verbijstering verschijnen de woorden “Amsterdam Beach” op je scherm. Wervende plaatjes van een lang strand en mondaine, goed gevulde strandtenten flitsen voor je ogen voorbij.  Kortom: je kunt niet wachten tot je het hele gezin in de auto hebt gestopt en je op je tomtom of met je google maps vanuit de etagewoning in hartje De Pijp op weg bent. Het is dan ook een fikse tegenvaller om mee te maken dat je eerst door Haarlem wordt geperst en – als je dat eenmaal ondergaan hebt – nog een keer door iets wat Overveen blijkt te heten. De maat is helemaal vol voor je als je jezelf in een file dient te plaatsen, traag en stapsgewijs op weg naar het wenkende strandparadijs.

Goed, de dag aan zee bevalt prima. En de strandtenten voor op gezette tijden een vloeibare versnapering worden hogelijk gewaardeerd. Maar bij de terugkeer naar je eigen habitat krijg je natuurlijk de al doorstane ellende in omgekeerde volgorde voor je kiezen. Daar moet wat op te vinden zijn, vind je. Hoe dingen lopen is soms een raadsel en niet altijd meer naspeurbaar. Maar ons voorbeeld van een Amsterdammer vindt uiteindelijk de weg naar de politiek. Niet geheel toevallig zijn net de strandgemeenten Zandvoort en Bloemendaal met Heemstede en Haarlem bezig een mobiliteitsregio op te zetten.  En omdat iedere gemeente elk jaar een bedrag in de pot lapt moet daar op een gegeven moment iets tegenover komen te staan. De Haarlemse delegatie heeft vernomen van de wens om zo snel mogelijk vanaf de grote aanvoerroutes het strand te bereiken. Tussen de oogharen wordt de kaart bekeken, en gezien dat dat er wel iets aan te doen is. Mits  daarbij voortvarend te werk wordt gegaan. Dus het Rottepolderplein moet op de schop om er voor te zorgen dat je van daaruit vlotjes op de westelijke randweg komt. Dat is één. Maar daarna is er nog een uitdaging, namelijk door zo min mogelijk bebouwing uiteindelijk op de Zeeweg uit komen.

Een beetje bestuurder recht dan zijn rug, duwt zijn borst vooruit en laat vergezichten toe in zijn brein. Gedachten aan een tunnel doemen op, misschien een verdiepte bak tussen wuivende palmbomen, of anders een Italiaanse boogbrug… Is me dát even genieten!

Enfin, hoe loopt het naderhand verder. De Haarlemse raad wordt eindelijk wakker en spreekt tegen zijn bestuurders  uit dat – hóe dan ook – een weg door het westelijk tuingebied er niet gaat komen. No way, wordt er voor de grap (goede vondst!) boven de motie gezet, die met een fikse meerderheid wordt aangenomen. Hoe het dan anders moet?  Niet ons probleem, moeten de Haarlemmers hebben gedacht. 

Dus blijft er dan nog een laatste mogelijkheid over. Bij de behandeling van jaarrekening en jaarverslag van de gemeenschappelijke regeling Bereikbaarheid zien we staan dat een nieuwe wegverbinding door het Dompvloedslaangebied nog serieus op de wensenlijst staat van de gezamenlijke gemeenten. En dat terwijl – we leven anno 2019 – innovaties binnen het openbaar vervoer zich nog niet eens in de fase van overwegingen bevinden van het samenwerkingsverband.

Hoog tijd dat dit in de mobiliteitsregio wordt opgepakt, hoog tijd ook dat dit naar een hoger niveau van samenwerking wordt getild. Dan heb ik het over de Metropoolregio Amsterdam waaraan ook de gemeenten in Zuid-Kennemerland deelnemen. Uit dit grote samenwerkingsverband is per slot van rekening nog niet zo heel lang geleden de term “Amsterdam Beach” geboren. 

Bij de motie die we vervolgens hierover indienen in de raad van 4 juli staken de stemmen.  De politieke conclusie is helder.  Van VVD,  D66 en VDB mag het Dompvloedslaangebied gerust op de schop. CDA, GroenLinks en Hart voor Bloemendaal steunen de motie. Eindstand:  9 – 9.

 In de raad van september hebben de tegenstemmers nog een kans. Maar dan moet het gezond verstand natuurlijk wél zijn ingedaald…

Henk Schell

Het bericht Hoe kom ik zo snel mogelijk op de Zeeweg? verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 28 mei 2019 verdedigde D66 fractievoorzitter Emmy Wittenberg met verve het initiatiefvoorstel om elektrisch laden laagdrempeliger mogelijk te maken voor inwoners van Wijchen zonder eigen oprit.

Deze Wijchenaren zijn aangewezen op openbare laadpalen. Meerdere inwoners vertelden D66 dat zij dit ervaren als drempel om over te stappen op elektrisch rijden. Om deze twijfel weg te nemen stelde D66 voor om opladen voor de eigen deur mogelijk te maken. Met een eigen laadpaal bij de woning wordt het laden voor deze inwoners voordeliger en kan ook energie worden benut van eigen zonnepanelen (die met de duurzaamheidslening aangeschaft kunnen worden).

Inwoner Maikel Lukkezen rijdt elektrisch. Hij deelde zijn ervaringen in de raadsvergadering: “Ik rijd een elektrische auto en heb geen oprit. Daarom moet ik gebruik maken van publieke laadpalen. Het gebeurt regelmatig dat de laadpaal op 200 meter afstand vaak al in gebruik is. Dit betekent dat ik regelmatig uit moet wijken naar palen een kilometer verderop. Wat geen probleem is, totdat mijn vrouw uit de nachtdienst rond 3 à 4 uur terug moet lopen. Ik heb meerdere mensen gesproken die door laadpaalangst in een benzine of diesel auto blijven rijden.” Een paar honderd meter lopen naar een laadpaal is voor veel mensen een reden om een benzine of een dieselauto te blijven rijden.

CDA en Sociaal Wijchen ondersteunden het initiatiefvoorstel. Om bredere steun voor het voorstel te genereren schreef het CDA een amendement en stelde hierin voor om met een pilotwijk aan de slag te gaan, zodat Wijchen ervaring op kan doen met elektrisch laden.

De collegepartijen PvdA, Kernachtig Wijchen en de VVD maar ook oppositiepartij Wijchen Lokaal wachten liever op het beleid van de gemeente. Zij zien net als het college vooral risico’s en schetsen een beeld van kabels die over de stoep liggen waar mensen die niet goed ter been zijn, over struikelen of provisorische aansluitingen waar brandgevaar door ontstaat. Zij gingen hiermee voorbij aan waar het initiatiefvoorstel toe opriep, namelijk richtlijnen definiëren waaraan de manier waarop de auto mag worden opgeladen, moet voldoen. In deze richtlijnen kunnen alle bezwaren weggenomen worden en ruimte geboden voor bijvoorbeeld publiek private aansluitpunten zoals de PvdA suggereerde of een speciale kabelgoot waardoor struikelgevaar kan worden weggenomen.

De ambitie van de coalitie om in 2040 energieneutraal te zijn krijgt handen en voeten in het Energieplan Samen naar een duurzaam Wijchen. Daarin staat ook het Actieplan elektrisch vervoer. Volgens dit Actieplan gaat Wijchen eerst onderzoek doen naar en een visie vaststellen op de toename van het elektrisch vervoer en het inventariseren van juridische mogelijkheden voor het realiseren van laadpalen. De ambitie spreekt van minimaal 30 elektrische laadpalen in het openbaar gebied. Dit is niet ambitieus genoeg wat D66 Wijchen betreft. Daarnaast wil D66 niet wachten op beleid van de gemeente, omdat ze nu al twijfelende inwoners een zetje richting elektrisch rijden kunnen geven.

Gelukkig denken de andere partijen dat het college hier echt wel snel mee aan de slag gaat en D66 Wijchen zal zeker op dit onderwerp weer van zich laten horen om meters te maken in plaats van op de rem te gaan staan.

Nissewaard Lokaal heeft in de gemeenteraad van 8 mei jl. gepleit om de OV-concessie beter in te vullen. Volgens de partij geven inwoners aan liever de oude lijnen in Spijkenisse terug te willen. Met name de overstap die vanuit de Maaswijk gemaakt moet worden naar het centrum van Spijkenisse en de kleine busjes zorgen voor ergernis. Volgens fractievoorzitter Chris Hottentot van Nissewaard Lokaal zegt inmiddels een toenemend aantal reizigers niet meer met het OV te reizen.

Wethouder Igor Bal (VVD) verbaasde zich daarover. “We zien op Voorne-Putten een groei van het aantal reizigers,” vertelde hij tegen de raad. “Mogelijk dat het om andere doelgroepen reizigers gaat. Wellicht dat mensen die voorheen de auto pakten nu de bus pakken en andersom. Dat is lastig te achterhalen.”

Volgens Hottentot is het niet zomaar vanzelfsprekend dat deze stijging voor alle lijnen geldt. “Met name op lijn 81 en 85 vindt op dit moment geen chipregistratie plaats,” zei hij tegen de wethouder. “En dit zijn nu juist de probleemlijnen. Als we op de klachten afgaan zijn hier wel degelijk mensen uit het OV gestapt.”

Nadat Nissewaard Lokaal zich eerder in de commissie hard heeft gemaakt om met name buslijn 85 te verbeteren is de reactie van de gemeente op de vervoersplannen voor 2020 aangescherpt. De partij is hier blij mee, maar ziet graag meer verbeteringen in het OV. Nissewaard Lokaal heeft er daarom ook op aangedrongen om hierbij gezamenlijk met alle gemeenten op Voorne-Putten op te trekken.

Weth. Wim Runderkamp: Geduld, een schone zaak? Allerlei zaken kwamen deze week weer langs. Zaken die al lang lopen. Misschien is dat wel de rode draad. ‘Geduld’ is daarom mijn thema van de week. Is dat een goede zaak? Of zouden dingen veel sneller moeten? Maar eerst wat voorbeelden. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan het veelbesproken parkeerverwijssysteem. Als dat klaar is, kunnen veel palen en borden (in allerlei talen) verdwijnen langs de Julianaweg. Palen die alleen maar leiden tot meer verwarring. Het parkeerverwijssysteem gaat er hopelijk ook voor zorgen dan auto’s en bussen niet meer naar plaatsen rijden, waar ze toch niet kunnen parkeren. Zeker nu touringcars niet meer op de uitstapplek bij het Volendams Museum mogen stoppen. Helaas is wettelijk geregeld dat touringcars mensen wel direct mogen laten in- en uitstappen op EBS-haltes. Daar kan dus niet tegen opgetreden worden. Enige relativering is trouwens wel op z’n plaats. Wie in de bouwvak met ruim 30 graden naar het strand gaat, weet ook dat er een file staat. In die zin is het een illusie te denken dat alle overlast op piekmomenten voorkomen kan worden. Ik ben de afgelopen week echt tientallen keren wezen kijken, op allerlei tijdstippen. Maar geen enkele keer heb ik gevaarlijke situaties gezien. Wel drukte en vertraging. Daar moet de 3e ontsluitingsweg uitkomst bieden. Ook een traject dat een aanslag op mijn geduld is. Maar er zijn ontwikkelingen, dus daar kom ik binnenkort op terug. En dan de markt. De markt gaat komende zaterdag weer terug naar het Europaplein. In eerste instantie in de oude opstelling. De fontein kan dan niet aan en ruimte voor terrassen is er niet op zaterdag. Dat is wel wenselijk, maar het heeft gevolgen voor laden/lossen op de dijk op zaterdag. En omdat dit niet zomaar doorgevoerd kan worden, is meer tijd nodig. De inzet is dat eind 2019 de opstelling van de markt kan worden veranderd, zodat ook op zaterdag ruimte ontstaat voor eventuele terrassen en de fontein. En met de plaatsing van bomen op hetzelfde moment, is het Europaplein dan echt af. Het doet me daarom goed te horen dat er al ondernemers zijn die serieuze interesse hebben in het exploiteren van een terras op het Europaplein. Een ander langlopend traject betreft de nieuwe aanbesteding van het openbaar vervoer. Het traject dat over een paar jaar leidt tot nieuw busvervoer, is al een tijdlang in voorbereiding. Deze week hebben we onze wensen en eisen aangegeven. Heel kort samengevat, hebben we onder meer aandacht gevraagd voor betrouwbaarheid, frequentie en comfort, ook bij elektrische bussen. En ook de verdeling tussen Amsterdam Noord en CS als eindstation moet blijven. Daarnaast is de buurtbus erg belangrijk, zeker voor de kleinere kernen. Geduld is een schone zaak, zegt het spreekwoord. Maar het is niet altijd eenvoudig om het op te brengen. Ik herken dat als geen ander. Ik wil resultaten zien, liever gisteren dan vandaag. Maar procedures zijn er ook niet voor niets. Bureaucratie vervult een hele belangrijke functie. De gemeente zou onbestuurbaar worden, als het roer te snel om zou kunnen gaan, als elke nieuwe wethouder een totaal ander beleid zou kunnen voeren, als zaken niet zorgvuldig zouden worden voorbereid en afgestemd en als de waan van de dag belangrijker zou worden dan langetermijndenken. Besturen is vooruitzien. En dat kost tijd. Soms meer dan me lief is, maar des te zoeter de resultaten uiteindelijk smaken. Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post