Nieuws van SP over VVD inzichtelijk

21 documenten

Verkiezingscampagne afgetrapt

SP SP VVD Veenendaal 18-02-2019 12:29

Op naar 20 maart

Op zaterdag 16 februari trapte de SP de campagne af voor de Provinicale Statenverkiezingen. Ontzettend belangrijke verkiezingen, want de nieuwe Staten kiezen later dit voorjaar de Eerste Kamer. Dus het is 2x stemmen voor de prijs van 1...

Dit was ook de boodschap die Tweede-Kamerlid Renske Leijten haar partijgenoten meegaf. De Eerste Kamer kan de vele slechte plannen van Mark Rutte tegenhouden. Daarom is een sterke SP daar hard nodig! Ze moedigde de actieve SP'ers aan om echt het gesprek aan te gaan met mensen, en hen zoveel mogelijk te overtuigen om SP te stemmen. Want als de (SP-)stemmers thuisblijven, blijft Rutte in het torentje...

'Partij-troubadour' Ruurt Wiegant, die overigens ook op de kieslijst staat, verzorgde een muzikale versnapering. Daarna werd duidelijk waarom een sterke SP niet alleen in de Eerste Kamer, maar ook in de Provinciale Staten zelf van groot belang is...

Kandidaat-statenlid Rob Molenkamp vertelde over de situatie in zijn stad, Amersfoort. Daar spannen het gemeentebestuur en het provinciebestuur samen om een bos te vernietigen en een weg aan te leggen. Deze 'Westelijke Ontsluiting' is vooral een duur grapje, zonder dat het iets bijdraagt aan de mobiliteit. Wel gaat het ten koste van de dassen, marters en andere dieren die daar leven. Al langere tijd voert de SP actie tegen de plannen, zo ook afgelopen maandag, toen de kapwerkzaamheden begonnen. Overigens is er bij die kap niet geheel volgens de regels geopereerd. In de vergadering van Provinciale Staten van 18 februari zal de SP vragen stellen over de diverse overtredingen tegen de Wet Natuurbescherming die geconstateerd zijn tijdens de 'proefkap' van 1500 bomen.

De situatie in Amersfoort is echter het topje van de ijsberg. Lijsttrekker en  fractievoorzitter Andrea Poppe deed uit de doeken wat voor puinhoop het provinciebestuur er - onder leiding van de VVD - van heeft gemaakt. Door een hang naar prestige zijn veel plannen vaak onvoldoende doordacht of doorberekend, en is er niet eerlijk gecommuniceerd over de kosten. Tegenvallers en budgetoverschrijdingen zijn het gevolg. En soms verdwijnt er zelfs geld. Bij de Utrechtse Uithoflijn is er mogelijk 10 MILJOEN EURO weggegeven aan - niemand die het weet. De jaarrekening van 2017 is nog steeds niet aangeleverd. En als gevolg daarvan past de rijksoverheid nu een flinke korting toe op de bijdragen die Utrecht kijkt vanuit het provinciefonds. En als klap op de vuurpijl blijkt er een sfeer van angst en wantrouwen te heersen onder de provincieambtenaren. Het is, wat de SP betreft, hoog tijd om de bezem erdoor te halen bij het Provinciebestuur. 

Daarom: STEM SP OP 20 MAART!

Programma Kandidatenlijst Maak kennnis met de Top 5 Filmpje Jan Breur: Stem SP

De SP-Top 5 voor een rechtvaardig Utrecht

SP SP GroenLinks VVD D66 CDA Utrecht 16-01-2019 19:44

Wie op 20 maart SP stemt, stemt voor een rechtvaardige Provincie Utrecht en helpt tegelijk Mark Rutte van zijn meerderheid in de Eerste Kamer af. De top 5 van onze lijst vertelt waarom je aan een stem op de SP ook na 20 maart nog wat hebt.

1. Andrea Poppe https://provincieutrecht.sp.nl/nieuws/2019/01/de-sp-top-5-voor-een-rechtvaardig-utrecht

250.000.000 euro is er de afgelopen 4 jaar verspild in onze provincie. Een kwart miljard! Zo kost het prestigeproject de Uithoflijn nu al 100 miljoen meer dan eerder beloofd. En GroenLinks, VVD, D66 en CDA en schuiven alle schuld van zich af.

Stop de grote verspilling. Het geld moet gestoken worden in de problemen waar gewone Utrechters mee zitten.

Zo moet het woningentekort eindelijk eens aangepakt worden. Ook moeten we ervoor zorgen dat de kosten van het klimaatakkoord niet bij de gewone mensen terecht komen, maar bij de vervuilers. En er moet goed en toegankelijk openbaar vervoer komen voor iedereen in onze provincie. De SP gaat zich daarvoor inzetten!

2. Michel Eggermonthttps://provincieutrecht.sp.nl/nieuws/2019/01/de-sp-top-5-voor-een-rechtvaardig-utrecht

Utrecht heeft goed en toegankelijk openbaar vervoer nodig. Stap 1: een busmaatschappij in handen van de provincie. Ons openbaar vervoer is geen verdienmodel voor buitenlandse aandeelhouders!

3. Rob Molenkamphttps://provincieutrecht.sp.nl/nieuws/2019/01/de-sp-top-5-voor-een-rechtvaardig-utrecht

Leg de energiekosten door klimaatverandering niet neer bij de laagste inkomens en versterk de natuur in Provincie Utrecht. De SP strijdt voor klimaatrechtvaardigheid en tegen het verkwisten van geld.

4. Truke Noordenboshttps://provincieutrecht.sp.nl/nieuws/2019/01/de-sp-top-5-voor-een-rechtvaardig-utrecht

Onze provincie kent een van de grootste woningtekorten van het land. Mensen betalen grof geld voor een huis. Ondertussen moeten kinderen noodgedwongen bij hun ouders blijven wonen. Het is niet uit te leggen dat de provincie maar toekijkt!

5. Jan Breur https://provincieutrecht.sp.nl/nieuws/2019/01/de-sp-top-5-voor-een-rechtvaardig-utrecht

Er moet een einde komen aan de drang naar prestigeprojecten in onze provincie. Deze projecten vallen altijd duurder uit. Bakken vol gemeenschapsgeld rollen zo in de zakken van projectontwikkelaars. Kappen daarmee!

Onze volledige lijst is hier te vinden.

Zie ook: Verkiezingen

Tijd voor een rechtvaardig Utrecht!

SP SP GroenLinks VVD D66 CDA Utrecht 16-01-2019 19:38

‘Tijd voor een rechtvaardig Utrecht’. Onder die titel presenteert de SP Provincie Utrecht met trots haar kandidatenlijst en verkiezingsprogramma voor de Statenverkiezingen van 20 maart.

Betaalbaar wonen, beter openbaar vervoer en het bestrijden van geldverspilling staan centraal bij de SP. Speciaal speerpunt van de partij is klimaatrechtvaardigheid: de rekening voor de noodzakelijke maatregelen om van het gas af te gaan moet komen te liggen bij de grootste verbruikers en niet bij de burger.

Lijsttrekker Andrea Poppe: “De afgelopen jaren zijn er tientallen miljoenen over de balk gegooid onder regie van de VVD, D66, het CDA en GroenLinks. Dat moet stoppen! Met ons programma maken we de Provincie een stuk socialer en rechtvaardiger. Een stem op de SP helpt er bovendien aan mee dat Mark Rutte zijn meerderheid in de Eerste Kamer kwijtraakt, als de nieuwe Provinciale Staten die Eerste Kamer kiezen, later dit voorjaar.”

De lijst van de SP is een mooie mix van oud en nieuw, vrouwen en mannen. Andrea Poppe, de huidige fractievoorzitter, voert de lijst aan. De nummers 2 en 3, Michel Eggermont en Rob Molenkamp, zijn nieuw op de lijst, maar verdienden hun sporen al ruimschoots in de afdelingen en gemeenteraden van respectievelijk Utrecht en Amersfoort. Statenlid Truke Noordenbos uit Stichtse Vecht en raadslid Jan Breur uit Veenendaal completeren de top 5.

Meer over onze top 5Klik hier voor de volledige lijstKlik hier voor het programma

Zie ook: Verkiezingen

HET SCHANDAAL VAN DE MAAND, MISSCHIEN WEL VAN HET JAAR!

SP SP VVD SGP Partij voor de Vrijheid Moerdijk 10-01-2019 21:51

DOOR: SP MOERDIJK

De Nashville verklaring is een van de meest asociale onzin die er is! Zo! En dat is er uit! En zodra de storm weer is overgewaaid en talkshows, mensen, pers en politiek hun zegje hebben gedaan gaan we weer verder met de volgende ophef. Vorige maand december was het de klimaatwet en in november de zwarte pieten discussie editie nummer zoveel. En wat hebben we volgende maand? En wat heeft het gemeen?

Eerder hebben we van christen-populist Kees van der Staaij van de SGP domme onzin gehoord. In 2017 kwam van der Staaij met de doodstraf als proefballon. Die spatte net zo hard uiteen als de proefballonnen van de zogenaamde politicus (lees: populist) van het jaar 2018. Klaas Dijkhof van de VVD kwam met ideeën om mensen in probleemwijken harder te bestraffen voor strafbare feiten en het verbieden van protesten. Deze plannen kunnen nooit uitgevoerd worden vanwege de grondwet.

En dan schreeuwen ze bij de PVV en Forum van Democratie dat er al een klimaatwet getekend is, dat klopt niet! Er zijn alleen gesprekken tussen verschillende partijen en er is nog niks definitief! Organisaties en partijen zijn al uitgestapt zoals de vakbond en milieuorganisaties. Het geeft al aan dat het gedoemd is om te mislukken. De rekening wordt gepresenteerd aan de gewone man en vrouw. Een eerlijke verdeling is er niet.

VVD, SGP, PVV en Forum van Democratie zet bevolkingsgroepen tegenover elkaar. Nu zet Kees van Staaij christenen en de homoseksuele medemens  tegenover elkaar. Wilders en Baudet doen dat met andere mensen. En de VVD slaat een kloof maakt tussen rijk en de middenklasse plus minima, door het beleid van Mark Rutte en zijn kornuiten. Het beleid van Rutte is gebaseerd op zijn onderbuikgevoel. Sterker nog, het is geen onderbuikgevoel van Mark Rutte, maar dikke buikgriep!

Laten wij van Nederland een Nederland maken waar we niet over elkaar heen leven, maar met elkaar leven. Een Nederland om met trots door te geven aan de volgende generaties, wie ze ook zijn. Samenwerken in plaats van tegenwerken. Vrouwenkiesrecht is 100 jaar geleden tot stand gekomen, doordat vrouwen van alle rangen en standen samenwerkten voor een gezamenlijk doel. En in 2012 hebben heteroseksuelen en homoseksuelen zij aan zij gestreden voor het totstandkoming van het homohuwelijk. 

Geen woorden maar daden. Het is tijd voor rechtvaardigheid. En dat doen we samen. Doet u mee? https://doemee.sp.nl/

'Ik sta weer met m'n poten in de klei'

SP SP VVD Boxmeer 12-12-2018 06:57

De jaarwisseling. Wat maakte 2018 memorabel? Een serie verhalen waarin we terugblikken en vooruitkijken aan de hand van de grote en kleine gebeurtenissen. Emile Roemer is een jaar weg uit de landelijke politiek en kijkt zelf vooral met trots terug op zijn woelige carrière in Den Haag. Inmiddels is hij waarnemend burgemeester in Heerlen.

Burgemeester Roemer komt met uitgestoken hand aangelopen. ,,Leuk jullie hier eens te mogen verwelkomen, zo ver van de Randstad!'' In het raadhuis van de gemeente Heerlen hangt een T-shirt met de tekst 'Refugees are welcome here!' Heerlen landelijk op de kaart zetten en stadsvernieuwing, dat zijn nu dossiers waar de SP-politicus druk mee is. Zo heeft zijn landelijke politieke carrière, die vorig jaar plotsklaps eindigde, een vervolg gekregen in de regio.

Emile Roemer (56) groeide op in Boxmeer, in een degelijk KVP-gezin waar veel over politiek werd gesproken. Tijdens zijn jeugd kwamen de roerige jaren 60 en 70 hard aan. ,,Ons gezin werd ten volle geraakt door die tijdgeest. Alles kwam ter discussie te staan.'' Via een opstandige broer kwam Roemer in aanraking met de SP en in 1980 werd hij lid. Na zijn studie werkte de Brabander als onderwijzer en maakte hij de SP-afdeling in Boxmeer groot. ,,Ons doel: pragmatische politiek dicht bij de mensen.'' Roemer belandde erdoor in de gemeenteraad en werd later wethouder.

Ondertussen groeide de partij ook landelijk onder leiding van Jan Marijnissen. In 2006 (de SP had 25 zetels behaald bij de verkiezingen) kwam er een belletje van Marijnissen, nadat Roemer al eerder een Kamerzetel had geweigerd. ,,Jan zei: 'Kom je kunstje maar in Den Haag doen.' Ik wist dat het nu of nooit was, een derde keer zou ik deze vraag niet meer krijgen.'' Enkele jaren later, na het vertrek van Agnes Kant, mocht Roemer ineens de kar trekken als partijleider.

Ellenbogenwerk

Zo dicht bij de macht, belandde hij midden in 'de slangenkuil met Haagse spelletjes', zoals Roemer het zelf ooit formuleerde. Terugkijkend is hij er niet rouwig om dat hij uit die 'giftige' omgeving weg is. ,,In de landelijke politiek vindt per definitie een machtsstrijd plaats. Daarbij wordt vaak op de persoon gespeeld, is nogal eens sprake van ellebogenwerk en vindt regelmatig achterkamertjesoverleg plaats. Vooral mensen die een bedreiging zijn voor the powers that be krijgen het te verduren.''

De SP stond in aanloop naar de landelijke verkiezingen van 2012 op zeker moment in de peilingen op 38 zetels en prominente partijleden voerden zelfs al gesprekken over een toekomstige ministerspost. Dat deze overwinning uitbleef, wijt Roemer aan het feit dat Nederland 'nog niet klaar was' voor zo'n score door de SP. ,,Ons succes kwam voor bepaalde mensen gevaarlijk dichtbij en dus kwamen we van alle kanten onder vuur te liggen.''

Tv-debat

Een desastreus verlopen tv-debat van Roemer met VVD-leider Mark Rutte hielp de socialisten ook niet. ,,Rutte stond daar gewoon te liegen over zijn plannen met het eigen risico in de zorg, maar deze confrontatie werd in de dagen daarna geframed in de media alsof ik me de kaas van het brood had laten eten. En dus niet klaar was om het land te leiden. Daar ben ik toen te laat op ingesprongen, zo naïef van mij. We hadden natuurlijk gelijk moeten roepen dat de premier een leugenaar was.''

Uiteindelijk verdampten de gepeilde 38 Kamerzetels bij de verkiezingen en bleef de SP staan op vijftien zetels. Dat resultaat werd vijf jaar later onder Roemer weer niet verbeterd, ondanks dat de bevolking hem in polls keer op keer bestempelde als meest betrouwbare politicus. Van de man Roemer zou je zo een auto kopen, maar het leverde de SP per saldo geen zetel extra op sinds hij aan het roer stond.

Stabiel

Roemer zegt daarover nu: ,,Het is me niet gelukt het potentieel van de SP waar te maken. Als je één keer aan de winst geroken hebt en het lukt niet, dan is het vervolgens buitengewoon moeilijk in de politiek een tweede kans te krijgen. Maar ik ben tegelijk trots dat ik de partij door zulke woelige wateren heb gestuurd, de boel acht jaar lang stabiel bij elkaar heb gehouden. Toch blijven anderen die nederlaag in 2012 aandikken; strategisch heel slim.''

Dat was volgens Roemer de reden dat hij vorig jaar zomer al besloot het stokje over te dragen, buiten verkiezingstijd. Hij zegt op dat moment niet verzuurd te zijn door zijn belevenissen aan het Binnenhof, maar telde toch zijn knopen.

Vertrek

Roemer: ''Het was ons wederom niet gelukt te groeien en we waren niet in de gelegenheid om in een kabinet te stappen. Ik stelde mezelf thuis op de bank de vraag: ga ik het volgende keer wél voor elkaar boksen? Daarop durfde ik geen ja meer te zeggen tegen mezelf. Toen ik me dat realiseerde, kwam alles al snel in het teken te staan van mijn naderende vertrek.''

De voormalig SP-leider vindt niet dat hij gefaald heeft gedurende zijn Haagse jaren. Alle partijen én hun leiders hebben hun ups en downs gekend, constateert hij. ,,Dat is het risico als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Het is mij inderdaad niet gelukt om de SP de grootste partij van Nederland te maken. Het was gewoon te vroeg. Maar ik heb wel een hele nieuwe generatie klaargestoomd van getalenteerde mensen die nu in alle geledingen van de partij zitten. Niemand kan meer om ons heen."

Vandaag exact één jaar geleden, op 13 december 2017, kondigde Emile Roemer zijn vertrek aan als SP-leider. Roemer gaf tijdens een persconferentie, waarbij ook zijn gezin aanwezig was, aan de weg vrij te willen maken voor een nieuwe lichting SP’ers. Hij zei daar toen over: ,,Ik wil niet bekendstaan als de politicus die te laat wegging.’' Lilian Marijnissen werd zijn opvolger.

24 augustus 1962 Geboren in Boxmeer 1986-2002 Onderwijzer 1994-2002 Lid gemeenteraad Boxmeer 2002-2006 Wethouder Boxmeer 2006-2018 Lid Tweede Kamer 2010-2017 Politiek leider en fractievoorzitter SP 2018-nu Waarnemend burgemeester Heerlen

Prachtige stad

Het besluit tussentijds te stoppen, noemt Roemer desondanks heftig. ,,Je laat een 'kindje' achter, dat is geen kleinigheid.'' Toch lijkt er een loden last van zijn schouders gevallen, al vindt Roemer zelf dat de pers die formulering alleen maar gebruikt vanwege de beeldvorming. ,,Jullie willen mijn vertrek als een vlucht omschrijven. De waarheid is: ik zat toen meestal goed in mijn vel en nu ook. Ik geniet net zo met volle teugen van het werk dat ik mag doen voor deze prachtige stad.‘’

Roemer blijft naar verwachting nog tot maart waarnemend burgervader in Heerlen en gaat dan weer op zoek naar een nieuwe positie elders in het land. Dat kan weer in het openbaar bestuur zijn of bij een maatschappelijke organisatie. ,,Ik kan weer met mijn poten in de klei staan en direct iets voor mensen betekenen'', zegt hij daarover. Ook mag Roemer gaan genieten van het leven als grootouder, zijn dochter krijgt een kindje.

Vindt de SP'er het stiekem toch niet jammer dat zijn Haagse carrière voorbij is? ,,Ik was zielsgelukkig in die periode, terwijl het een loodzwaar vak is. Ik had het voor geen goud willen missen, maar de druk is nu van de ketel; de strijd daar aan het Binnenhof is voor mij voorbij. Want een strijd is het, voor iedereen die er op het hoogste niveau mag werken. Ik keer niet meer terug in de bankjes van de Tweede Kamer. Dat weet ik 100 procent zeker.”

Bron:  https://www.gelderlander.nl/politiek/ik-sta-weer-met-m-n-poten-in-de-kle...

De leugen regeert....

SP SP VVD Nieuwegein 11-10-2018 20:47

Ooit een uitspraak gedaan door Beatrix in haar rol als koningin, later de titel van een televisie programma over media. Maar het is  juist nu meer dan ooit van toepassing  op de aanvoerder van alle kabinetten Rutte.

Want Nederland zit opgezadeld met een minister-president die bijkans een jaar lang steeds weer nieuwe argumenten liet opploppen (verzinnen)  om zijn standpunt inzake de D-belasting te “onderbouwen”.

Ik verwijs naar deze fijne column van RTL-Z, met betrekking tot het kabinet toch een vrij onverdachte bron.

“En zo ontmaskerde Unilever zijn grootste politieke bondgenoot op een vrijdagochtend in oktober. De premier van Nederland had een jaar lang gelogen over zijn motieven”.

Daar staat het: de Nederlandse VVD premier Mark Rutte heeft een jaar lang glashard gelogen.... Je mag verwachten dat het parlement hier echt “geschokt” op zou reageren. Dat de coalitiepartners van Rutte en zijn VVD  zich beduveld zouden voelen en als de wiederweerga boos de stekker uit dit kabinet van deze charlatan premier, die ook al “moreel corrupt” is genoemd,  zouden trekken.

Maar niets van dit alles.  Het parlement is altijd zeer snel “geschokt”, vooral bij  berichten over uitkeringsfraude, of ongecontroleerde WW uitkeringen.  Maar dit…... liegen, beduvelen, onwaarheden, onjuiste informatie verstrekken, het maakt politiek tegenwoordig geen bal meer uit, het is in Nederland allang geen politieke doodzonde meer.  Dus daar schrikken veel dames en heren in de Tweede Kamer echt niet meer van. Niet zo gek trouwens, als je bedenkt dat de grootste partij in de Tweede Kamer al jarenlang fiere koploper is in kleine en grotere schandalen en misdrijven, al dan niet met een rechterlijk vonnis tot gevolg. Het is een soort gewenningsproces, men kijkt er niet meer van op, laat staan dat men zich er nog druk om maakt. Pluchebelang boven alles.  Blijf zitten waar je zit en verroer je niet. Het is het failliet van de parlementaire democratie.

Benieuwd of al die scholieren die binnenkort op kosten van juist dit pluche-plak-kabinet door het parlement worden gejaagd in het kader van een lesje “parlementaire democratie” , ook verteld zal worden over het misbruik  van die democratie. De voorbeelden daarvan liggen voor het oprapen. Vanaf 2010 tot en met de dag van vandaag.

Emile Grivel

De bekrompen neoliberale geest van de VVD

SP SP VVD Noord-Holland 10-09-2018 09:03

Na het bekendmaken van de uitspraak van de rechter over de uitzetting van Lili en Howick heb ik een emotioneel bericht op facebook geplaatst met de mededeling dat ik de VVD haat.

Door Evert Hartog, op persoonlijke titel

Dat licht ik toe: Ik heb het niet over haat tegen mensen van de VVD maar over het gedachtegoed. De VVD gaat er prat op dat de westerse beschaving (wij) door de verlichting heen is gegaan en andere beschavingen (zij, bedoeld wordt de moslims) niet. Fits Bolkestein en Edith Schippers hebben de westerse beschaving superieur genoemd. Het eigenaardige is dat VVD’ers die beschaving en de verlichting niet blijken te kennen.

De grootste verlichtingsfilosoof Imanuel Kant uit Koningsbergen (tegenwoordig Kaliningrad), heeft 250 jaar geleden het categorisch imperatief uitgevonden. Het belangrijkste voorbeeld daarvan is dat je een mens nooit als middel mag zien maar altijd als doel op zich.

Het argument dat de VVD gebruikt om de uitzetting van deze kinderen door te drukken is dat er een aanzuigende werking ontstaat als de kinderen mogen blijven. Los van het feit dat het niet waar is, blijkt hieruit dat deze kinderen als middel zijn gebruikt voor het bereiken van een politiek doel. Hun menselijkheid is ze afgenomen, ze zijn instrumenteel gebruikt. Dat is verwerpelijk. Het is in strijd met mensenrechtenverdragen en met de menselijke waardigheid.

Dat hadden de bewindslieden van de VVD moeten weten als ze de verlichting hoog in het vaandel willen houden. Hier wreekt zich het gebrek aan belangstelling voor cultuur, dat onder meer is gebleken door de bezuinigingen op cultuur van Halbe Zijlstra en het totale gebrek aan belangstelling voor cultuur bij de VVD. Minister Wiebes vindt cultuur een nutteloze hobby. Deze mensen zijn eenzijdig ontwikkeld, hun instrumentele wereldbeeld heeft het morele besef aangetast. Het gevolg is dat de VVD een club is geworden met een grote aantrekkingskracht op criminelen en leugenaars.

Ik zou VVD’ers willen aanraden zich eens te verdiepen in cultuur. Lees eens een boek over de verlichting, lees het boek van Hannah Arendt over de banaliteit van het kwaad, het kwaad van de gewenning en de gedachtenloosheid. Ga eens naar het concertgebouw en het stedelijk- of rijksmuseum. Dat verruimt de geest en verdrijft de spruitjesmentaliteit en de neoliberale bekrompenheid.

De VVD van nu is te vergelijken met de studentencorpsen die berucht zijn geworden door de uitwassen tijdens de ontgroeningen. Daar heerst de neoliberale persoonlijkheid, een persoonlijkheid die is gecreëerd door de huidige wereldorde, die een potentieel destructief effect heeft op democratie en samenleving.

De neoliberale persoonlijkheid kenmerkt zich door een ongezonde kruiperigheid voor autoriteit en status, en een minachting voor mensen die niet succesvol zijn. Die neoliberale geest is het gevaar van de VVD, dat is wat ik haat.

#notinmyname

Meer lezen?

Protestbrief van Evert Hartog aan Mark Rutte

Column: het begint weer!

SP SP VVD Nieuwegein 28-08-2018 14:14

Een nieuw politiek jaar waarin Nederland  nog steeds zucht onder het al jaren durende neoliberale sociale sloopjuk van de VVD - en al die partijen die onder het mom van compromisbereidheid niet te beroerd waren voor een plek op het dikbetaalde pluche hun ziel en zaligheid aan de duvel en zijn ouwe moer cadeau te doen.

Een situatie die er onder meer toe heeft geleid dat het er nu veel van weg heeft dat niet het parlement meer bepaalt wat er gedaan moet worden, maar ondernemingen als  Shell en Unilever. Want die hebben met  Mark Rutte als oud werknemer van Unilever een voor hen uitstekend functionerende woord- en uitvoerder. Het kabinet Shell/Unilever 1 zit er duidelijk niet echt voor Nederland.

Ook de in Nieuwegein aangetreden coalitie wordt beheersd door die VVD. Het zal in veel toonaarden worden ontkend, maar de partijen die aan de hand van de lokale zetbaasjes van Mark Rutte in Nieuwegein mogen meedoen zullen vooral lokaal VVD beleid gaan maken. Alles wat maar enigznis sociaal kan worden genoemd zal op een laag pitje worden gezet: lekker zachtjes laten doorpruttelen, niets meer aan doen. Het politieke gezelschap dat in Nieuwegein al sinds mensenheugenis in verschillende combinaties  aan de touwtjes  trekt maakt - na een heus sociaal intermezzo van vier jaar met de SP - de komende jaren weer gewoon als oude jongens krentebrood de bestuurlijke dienst uit. En dat belooft waarschijnlijk helaas weinig goeds.

Hoe zal het bijvoorbeeld gaan met de sociale woningbouw? Bekend is dat de VVD  als partij van het z.g. “goed volk” versus de rest vindt, dat sociale woningbouw best wel een paar tandjes minder kan en dat woningcorporaties maar zoveel mogelijk woningen moeten verkopen.  Dat beleid is landelijk ingevuld door ene Stef Blok, sinds kort gepromoveerd  tot VVD  minister van buitenlandse  zaken omdat ie daar ook al verstand van zou hebben.  En als er dan tóch meer gebouwd moet worden, dan wat de VVD betreft vooral graag voor mensen met een goed gevulde bankrekening. Het "hogere segment" noemen ze dat. Ook is het de vraag hoe daadkrachtig men gaat optreden tegen het ook binnen de VVD bekende verschijnsel van "huisjesmelkers", die op meer dan  schandalige wijze  misbruik maken van de schaarste aan fatsoenlijke woonruimte. Onderzoek heeft uitgewezen dat de gemeente Nieuwegein op dit punt niet vooruit te branden is. En wat gaat er eigenlijk verder gebeuren met Geynwijs nu het bij de gemeente is ondergebracht? En Movactor dan, dat met een oud Geynwijs directeur aan het hoofd nu prompt in dezelfde negatieve organisatorische voetsporen is getreden als datzelfde Geynwijs.....?

Het is duidelijk: dit wordt een politiek jaar waarbij de mouwen flink moeten worden opgestroopt. In de raad en zeker ook op straat. Het wordt een strijd. Een strijd voor rechtvaardigheid, voor menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en échte soldariteit.  De beuk moet er gewoon in!

Emile Grivel

Zomerstilte?

SP SP VVD Nieuwegein 02-08-2018 21:16

In deze opmerkelijke zomer lijkt het politieke gedoe zo goed als stil te liggen. Zeker lokaal is er ogenschijnlijk sprake van een serene rust. Volop zomer, een zomer die tot nog toe vooral uitnodigt tot genieten en weinig ruimte laat voor andere zaken. Daar is het eigenlijk ook veel te warm voor.

Nationaal lijken de gemoederen wat moeilijker tot bedaren te komen. Sommige politici lijken zich vooral te  vermaken met het bedenkelijk gluren naar stranden om daar dan verslag van te doen via sociale media, of zichzelf als een ware narcist naakt te laten portretteren op de rand van een zwembad en dat als de ultieme egotrip de webwereld in te sturen. Nou ja…..

Daarnaast is er dan bijvoorbeeld ook nog dat zacht smeulende brandje rond de zoveelste VVD (Buza) minister, wiens uitspraken in grote delen van de wereld tot opgetrokken wenkbrauwen - of erger hebben geleid.  Een klein vuurtje dat na de zomer zomaar zou kunnen ontvlammen in een flinke politieke uitslaande  Haagse brand…. Dergelijke uitglijders lijken ondertussen chronisch te zijn bij de partij die al veel te lang op het Haagse pluche kleeft, die politiek bedrijft met een houding van "wie doet ons wat" en uitsluitend opkomt voor belangen van het grote bedrijfsleven en haar vergenoegd in de handen wrijvende aandeelhouders.

Internationaal is er echter in het geheel geen sprake van zomerstilte. De idioterie gaat in alle hevigheid door. De wereld lijkt nu echt overgeleverd te zijn aan machtswellustelingen die last hebben van acute tropenkolder.

Neem bijvoorbeeld Israel, waar de afgelopen maanden de regering van het "bevriende staatshoofd" Netanyahu  wetgeving door de Knesset heeft  gejaagd die er o.a. op gericht is de huidige situatie mbt Palestijnen en niet-Joden als tweederangs burgers te consolideren en de kolonisatie van de geroofde gebieden te intensiveren. SP Kamerlid Sadet Karabulut bracht recent een bezoek aan Israel en de illegaal bezette westelijke Jordaanoever. Haar persoonlijke getuigenissen daarvan laten aan duidelijkheid niets te wensen over.

Tekenend was de weigering van de Israëlische autoriteiten om haar het door Israël en Egypte hermetisch afgesloten Gaza gevangenenkamp te laten bezoeken. De door die jarenlange blokkade ontstane humanitaire rampsituatie moet kennelijk zoveel mogelijk verborgen blijven. Het zichzelf als “de enige democratie in het Midden Oosten” afficherende Israel is dus allang dood en begraven en kan nu gerust een "bevriende" apartheidsstaat worden genoemd.

Terug naar de overzichtelijke kleine wereld van lokale dorpspolitiek. Na de zomer mag de nieuwe Nieuwegeinse coalitie laten zien of ze er is voor alle Nieuwegeiners. In het huidige college en de gemeenteraad voeren de loopjongens en - meisjes van de immer goedlachse maar ondertussen steeds vaker liegende Mark Rutte en zijn VVD de boventoon. En gelet op de vele nare asociale strapatsen in de landelijke politiek van deze partij is een enorme portie achterdocht jegens haar Nieuwegeinse afgezanten zeker op zijn plaats.

Geniet dus nog maar van de Nieuwegeinse zomerzon, want mogelijk volgt er een zeer onstuimige herfst. Hier en elders.

Emile Grivel

STAATSCOMMISSIE BLAAST REFERENDUM NIEUW LEVEN IN

SP SP D66 ChristenUnie PvdA GroenLinks VVD CDA Gilze en Rijen 10-07-2018 12:56

Het referendum lijkt wel kleefkruid, want hoe meer politici proberen om er vanaf te komen, des te harder blijft dit democratisch middel plakken. Een voorstel voor een bindend referendum werd door de Tweede Kamer eerst aangenomen, maar daarna weer gestopt. Door GroenLinks, PvdA en D66 nog wel, dezelfde partijen die het voorstel ooit zelf hadden gedaan. D66-minister Ollongren moet het bestaande adviserende referendum afschaffen, dat eveneens een plan was van haar eigen partij. Het voorstel om het referendum af te schaffen ligt nu bij de Eerste Kamer, dat ook moet besluiten of over het afschaffen van dit democratisch recht een referendum kan worden gehouden. Tegelijk is een staatscommissie Remkes bezig met een advies over het functioneren van onze democratie, waarin onder andere wordt gesproken over het behoud van het referendum. Hoe vaak politici ook proberen om de geest in de fles te stoppen, het referendum blijft steeds rondwaren aan het Binnenhof. Tot angst van velen.

1 De angst regeert

Het was erg vreemd, eigenlijk was het onbegrijpelijk en ook wel een beetje zielig. Op dinsdag 20 februari 2018 moest minister Kajsa Ollongren in de Tweede Kamer de afschaffing van het raadplegend referendum verdedigen – een kroonjuweel van D66. Deze minister van D66-huize zei toen dat het referendum ‘niet heeft gebracht wat ervan werd verwacht.’ Dat klopt, maar dat kwam niet door het referendum zélf. Dat is de laatste jaren met succes gebruikt, in 2005 over de Europese Grondwet, in 2016 over het Verdrag met Oekraïne en in 2018 over de Sleepwet. Teleurstelling is er wel over de manier waarop de politiek daarna is omgegaan met de uitslag van deze referenda: Drie keer zei de bevolking ‘nee’, maar zei de politiek ‘ja’. Telkens stond de Kamer tegenover de kiezers.

Volgens premier Mark Rutte is het referendum niet te verenigen met onze vertegenwoordigende democratie, waar het parlement het laatste woord heeft. Maar bijna alle landen in Europa hebben een referendum, behalve België en Bosnië – in dat lijstje komen wij nu ook. De kiezers kiezen de Tweede Kamer, de mensen die hen moeten vertegenwoordigen. In een referendum kunnen diezelfde kiezers hun eigen Kamerleden adviseren en corrigeren, op het moment dat de Tweede Kamer besluiten neemt die de bevolking helemaal niet wil. Dat is juist een kroon op de democratie, een kroon die de regering nu wil afbreken. Niet zozeer omdat het referendum de democratie aantast, maar juist omdat het referendum de democratie versterkt. Dit laat zien hoe in Den Haag de angst voor het volk regeert.

 In de wet om het referendum af te schaffen is opgenomen dat over deze afschaffing geen referendum kan worden gehouden 

Ook de afschaffing van het referendum is omgeven met angst. De invoering van het referendum gebeurde in 2015 bij wet, het afschaffen van dit democratisch recht moet dus ook bij wet. In de referendumwet staat dat de bevolking een uitspraak kan doen over wetten die door het parlement zijn aangenomen. Daarom zou ook goed een referendum gehouden kunnen worden over het afschaffen van het referendum. Dat zou heel logisch zijn, omdat het referendum een recht is van de bevolking zélf, die daarover dus ook het laatste woord moet hebben. Maar in de wet om het referendum af te schaffen werd opgenomen dat over deze afschaffing geen referendum zou kunnen worden gehouden. Iets wat door staatsrechtgeleerden wordt aangevochten, maar door de Tweede Kamer toch werd geaccepteerd.

Het debat over de afschaffing van het raadgevend referendum was echter niet het vreemdste debat dat ik in de Tweede Kamer heb gevoerd. Dat was zonder twijfel het Kamerdebat over de wet voor een bindend referendum, op woensdag 27 september 2017. Die dag had ik gewoon in de Kamerbankjes moeten zitten, om de indieners in vak ‘K’ – waar normaal de ministers zitten – kritisch te ondervragen. Maar deze dag zat ik zélf in vak ‘K’ om deze wet verdedigen, een wet die helemaal niet van mij was. De wet voor een bindend referendum was ooit gemaakt door Kamerleden van GroenLinks, PvdA en D66. In april 2013 had de Tweede Kamer de wet goedgekeurd en een jaar later had ook de Eerste Kamer ‘ja’ gezegd. Voor de invoering van dit bindend referendum moest echter ook de Grondwet worden veranderd en daarvoor moest de wet na nieuwe verkiezingen opnieuw in het parlement worden besproken en worden goedgekeurd.

Ik heb die dag mijn werk zo goed mogelijk proberen te doen en de wet met verve proberen te verdedigen, maar ik kon niet voorkomen dat GroenLinks, PvdA en D66 tegen de wet stemden. Hun eigen wet dus, die ze zélf ooit hadden gemaakt en die deze partijen eerder met succes door het parlement hadden gekregen. Hoe dat zo is gekomen is een opmerkelijke geschiedenis, die ons veel leert over de omgang in de politiek met het referendum. Dat is bovendien een geschiedenis die mij ook persoonlijk is blijven achtervolgen, vanaf het moment dat ik in 2003 het Binnenhof betrad – eerste als lid van de Eerste Kamer. Het referendum in 2005 over de Europese Grondwet heeft ook mijn toekomst mede bepaald, al is het maar omdat deze campagne een einde maakte aan mijn universitaire carrière.

2 Geen ander geluid

Mijn eerste optreden voor het Amerikaanse Fox News was bijzonder kort. Het was de avond van 1 juni 2005 – en het was al laat. Op deze dag was in Nederland het referendum over de Europese Grondwet gehouden en de SP vierde feest in Artis in Amsterdam. Voor veel jonge SP’ers was dit een leerzame campagne geweest, omdat zij voor het eerst in debat waren geweest met ervaren Kamerleden en ministers. Zelf was ik sinds twee jaar lid van de Eerste Kamer, maar dit was ook voor mij een spannende tijd. De internationale media had zich die avond massaal verzameld op ons feest in Artis en overal werd SP’ers gevraagd om in vele talen uit te leggen wat deze dag toch in dit kleine land was gebeurd. Want het altijd zo eurogezinde Nederland had massaal tegen de Europese Grondwet gestemd.

Iemand stelde zich voor als een verslaggever van Fox News en zei dat ik zo live in de uitzending zou zijn. Precies op het moment dat de camera ging draaien, begon achter ons een ruige rockband te spelen. Ik wist nog net uit te schreeuwen dat vanaf nu in Europa een ander geluid zou klinken, maar verder moet ik geheel onverstaanbaar zijn geweest. Misschien was dit wel symbolisch. Het derde kabinet Balkenende (CDA, VVD, D66) besloot het ‘nee’ van de mensen naast zich neer te leggen. Het vierde kabinet Balkenende (CDA, PvdA, ChristenUnie) tekende in 2007 alsnog het Verdrag van Lissabon, dat in wezen niet anders was dan het verdrag van 2005. Dit negeren van het ‘nee’ heeft het vertrouwen van mensen in de politiek blijvend aangetast – zoals later nog zou blijken.

 Ik merkte toen hoe groot de tegenstelling was tussen de intellectuele elite en gewone mensen 

Ook voor mijn eigen toekomst was dit referendum belangrijk, omdat het op een opmerkelijke wijze een einde maakte aan mijn wetenschappelijke toekomst. In de Eerste Kamer zaten veel academici, namens allerlei politieke partijen. Universiteiten zijn meestal trots op het moment dat één van hun medewerkers senator wordt, want dit is een functie met aanzien en invloed. In de afdeling geschiedenis van de Universiteit van Amsterdam waar ik toen werkte (en waar ik ook was gepromoveerd) werd mijn verkiezing tot senator voor de SP echter ijzig ontvangen. Een hoogleraar die mede verantwoordelijk was voor mijn baan, vroeg mij of ik wel besefte dat mijn keuze voor de SP slecht zou zijn voor mijn academische carrière. De situatie werd nog veel moeilijker toen ik voor het referendum in 2005 campagne ging voeren tegen de Europese Grondwet.

De studenten stonden giechelend op de gang, toen mijn Kamergenoot opstond en naar mijn bureau liep en uitriep: ‘Hoe haal je dit toch in je hoofd!’ De goede man was actief in de PvdA, zoals veel meer van mijn collega’s (jonge medewerkers waren vaker lid van GroenLinks). Iemand die aan een universiteit werkte, die hoorde niet zulke opvattingen te hebben. Dat was ‘populistisch’ en ‘nationalistisch’ en een historicus onwaardig. Maar mijn kritiek op deze Europese Grondwet was juist ingegeven door het verleden, omdat na de Tweede Wereldoorlog landen in Europa steeds beter waren gaan samenwerken. De laatste jaren werd die samenwerking echter steeds meer afgedwongen, met de euro en de interne markt, die mensen huiverig en bang maakten voor ‘Europa’.

Het was opvallend dat ik deze discussie in 2005 overal kon voeren, in elk zaaltje, in elk café en overal op straat, maar niet op de universiteit waar ik werkte. Ik merkte ook hoe groot de tegenstellingen waren tussen de intellectuele elite in dit land en de gewone mensen. Al die ‘progressieve’ mensen hadden wel de pretentie dat zij de belangen van de bevolking dienden, maar bleken niet bereid om naar die mensen te luisteren. Ik had het wel begrepen: als ik ooit al een academische carrière had nagestreefd, dan kon ik die vanaf nu wel vergeten. Wees gerust, ik kijk zeker niet om in wrok. In tegendeel: Ik heb een mooie tijd op de universiteit gehad. Bovendien kon ik nu ook voluit ‘ja’ zeggen toen mijn partij mij in 2006 vroeg voor de lijst van de Tweede Kamer. Waar het referendum op mij wachtte.

3 De Grondwet geschonden

‘Tweede Kamerleden schenden de Grondwet.’ Onder deze prikkelende titel schreef toenmalig PvdA-senator Erik Jurgens in maart 2003 een opiniestuk in Trouw. Een paar maanden later werd ik zelf lid van de Eerste Kamer en maakte ik het begin mee van een jarenlange discussie over de omgang met de Grondwet, die tot de dag van vandaag duurt. Dat is een debat over de wijze waarop het parlement de Grondwet kan veranderen. Dat moet altijd in twee stappen. Eerst moeten Tweede en Eerste Kamer een voorstel voor verandering van de Grondwet met een gewone meerderheid goedkeuren. Na nieuwe verkiezingen moeten allebei de Kamers de wet opnieuw bespreken en daarna met twee derde meerderheid goedkeuren. Zo voorkomen we dat een gewone meerderheid de spelregels kan veranderen.

In 2003 is deze procedure fout gegaan. Senator Erik Jurgens wilde daarom een debat, omdat deze regels niet voor niets in de Grondwet staan. Maar eerst even terug naar mei 1999, toen door het ‘nee’ van VVD-senator Hans Wiegel voor het eerst een wet voor een bindend (correctief) referendum strandde – later werd dit de ‘Nacht van Wiegel’ genoemd. Het eerste Paarse kabinet (VVD, PvdA, D66) had deze wet met een gewone meerderheid door de Tweede en de Eerste Kamer gekregen. Na nieuwe verkiezingen kreeg het tweede Paarse kabinet ook de vereiste twee derde meerderheid in de Tweede Kamer, maar VVD-er Wiegel blokkeerde in zijn eentje de wet in de Eerste Kamer. Daarmee was deze wet van tafel en moest de regering weer helemaal opnieuw beginnen.

 De bevolking zei duidelijk ‘nee’ maar het kabinet Balkenende III legde de uitslag naast zich neer 

Deze tweede referendumwet was in 2003 voor de senaat als gezegd reden om vraagtekens te zetten bij het grondwettelijk handelen van de Tweede Kamer. De oorzaak was het wel heel snelle einde van het eerste kabinet Balkenende (VVD, CDA, LPF), dat in juli 2002 aantrad maar in oktober 2002 alweer viel. In januari 2003 volgden daarop nieuwe verkiezingen. De Grondwet is heel duidelijk: nadat een voorstel voor wijziging van de Grondwet door de Tweede en Eerste Kamer zijn aangenomen, moet dezelfde wet ‘na verkiezing en installatie van de nieuwe Tweede Kamer’ opnieuw worden behandeld (artikel 137, 4). Een nieuw gekozen parlement moet hier direct over beslissen. Zo kan vals spel voorkomen worden, als indieners een wet in een lade zouden willen stoppen.

De Grondwet had echter geen rekening gehouden met de capriolen van de LPF, de nazaten van Pim Fortuyn. Die slaagden er binnen drie maanden in om hun eigen regering ten val te brengen. In die relatief korte tijd was de Tweede Kamer er niet in geslaagd om een aantal wijzigingen van de Grondwet – waaronder die voor het bindend referendum – op tijd te behandelen.

Na de verkiezingen van januari 2003 trad een nieuwe Tweede Kamer aan, die de voorstellen alsnog ging bespreken. Een aantal senatoren – onder wie ikzelf – vroeg zich af of dit wel in overeenstemming was met de Grondwet. In maart 2004 stelde de Eerste Kamer in een debat dat deze wijze van behandeling zou kunnen leiden tot misbruik, als wijzigingen van de Grondwet bleven liggen tot er twee derde meerderheid zou zijn.

Na het sneuvelen van de eerste referendumwet in 1999 werd in 2005 tóch een referendum gehouden, over de Europese Grondwet. Om dit referendum mogelijk te maken werd een speciale wet ingediend. Niet voor een ‘correctief’ (bindend), maar voor een ‘raadgevend’ (adviserend) referendum. Dit voorstel had als voordeel dat we de Grondwet niet hoefden te veranderen en de wet dus in één keer kon worden behandeld. Deze wet was een initiatief van GroenLinks, PvdA en D66. Het referendum zelf – dat op 1 juni 2005 werd gehouden – was een groot succes. Het had een hoge opkomst en een duidelijke uitslag: de bevolking zei ‘nee’. Maar het kabinet Balkenende III legde zoals eerder gezegd de uitslag naast zich neer. Dat deden ook partijen die eerder hadden belooft de uitslag te zullen respecteren.

4 Andermans wet verdedigen

Nadat ik in november 2006 lid was geworden van de Tweede Kamer, ontstond hier opnieuw discussie over de manier waarop we moeten omgaan met wijzigingen van de Grondwet. Dat leidde tot een aantal debatten en in december 2009 zelfs tot een notitie van de regering, die aan alle twijfel een einde moest maken. Daarin werd afgesproken dat wijzigingen van de Grondwet voortaan zo snel mogelijk na nieuwe verkiezingen zouden moeten worden ingediend, liefst op de eerste dag dat de nieuwe Kamer bij elkaar komt. Het kabinet bevestigde ook dat het ‘zeer onwenselijk’ zou zijn als langer zou worden gewacht met de behandeling van een voorstel, ‘met als achterliggende reden dat een “gunstiger” samenstelling van een volgende Tweede Kamer wordt voorzien.’ Toch ging het weer mis.

Het begon allemaal met een briefje van Plasterk, die de Tweede Kamer twee dagen voor de verkiezingen van 15 maart 2017 ontving. Waarin de minister wat opzichtig opheldering vroeg over de referendumwet van GroenLinks, PvdA en D66. De minister wilde van de indieners weten of zij bereid waren hun wet voor een correctief referendum opnieuw in te dienen en wanneer dit ging gebeuren. Om te voorkomen dat de procedures voor wijziging van de Grondwet opnieuw werden overtreden, zoals eerder in 2003 was gebeurd. Sindsdien gold dus de regel dat deze wetten zouden worden ingediend op de eerste dag dat de nieuwe Kamer bijeen zou komen. De minister had contact gehad met GroenLinks, PvdA en D66 en was bang dat deze partijen de wet in een lade zouden stoppen.

 Helaas werd door de politiek ook deze keer het ‘nee’ van de bevolking volledig genegeerd 

Het wetsvoorstel voor een correctief referendum van GroenLinks, PvdA en D66 was niet het enige, parallel aan deze wet hadden deze partijen ook een voorstel ingediend voor een raadgevend referendum. Dit niet-bindende referendum had als voordeel dat hiervoor niet de Grondwet hoefde te worden veranderd en één behandeling in het parlement voldoende was. Deze wet trad in juli 2015 in werking en gaf mensen vanaf toen de mogelijkheid om zélf een referendum af te dwingen – als daarvoor voldoende handtekeningen werden opgehaald – over bijna elke wet die door het parlement was aangenomen. Dat gebeurde voor het eerste op 6 april 2016, toen een referendum werd gehouden over het Verdrag met Oekraïne. Ook in dat referendum zei de bevolking opnieuw helder ‘nee’.

Leden van GroenLinks, PvdA en D66 hadden in 2013 als indieners van de referendumwet hoog opgegeven van het referendum over de Europese Grondwet van 2005, dat zij een voorbeeld noemden van een geslaagd referendum. Toch was het opvallend dat de bevolking in hun referendumwet over van alles en nog wat een referendum konden aanvragen, maar niet over Europese verdragen, zoals in 2005. De indieners waren voor een meerderheid in de Kamer afhankelijk van de steun van de SP. Een voorwaarde voor onze steun was dat de nieuwe wet ook referenda mogelijk zou maken over Europese Verdragen. Ik was dan ook best trots dat het eerste referendum dat in 2016 werd gehouden ging over een Europees Verdrag, dit meer met Oekraïne. Helaas werd door de politiek ook deze keer het ‘nee’ van de bevolking volledig genegeerd.

Het ‘nee’ in het Oekraïne-referendum leidde niet tot een nieuw verdrag, maar had wel politieke gevolgen. Voor GroenLinks en PvdA was de uitkomst van dit referendum reden om plotseling van voorstander tot tegenstanders van dit democratisch recht te worden. Ook bij D66 nam het enthousiasme voor dit oude kroonjuweel plotseling af. Volgens de afspraken van 2009 zou de wet voor een correctief referendum bij voorkeur moeten worden ingediend op de eerste dag dat de Tweede Kamer bij elkaar zou komen, dat was op 23 maart. Maar op die dag gebeurde er niets. Drie keer heb ik de initiatiefnemers gevraagd wanneer zij de wet gingen indienen, maar het bleef oorverdovend stil. Toen besloot ik in mei 2017 de referendumwet maar zélf in te dienen, om zo aan de eisen te voldoen.

5 Een democratische plicht

Campagnes over referenda zijn altijd verrassend, ook die over de Sleepwet. Op woensdagavond 14 maart 2018 ging ik in debat over deze Sleepwet, in de grote zaal van De Balie in Amsterdam. Tegelijk was in de Salon daarnaast een discussie over de vraag ‘of het liberalisme dood is’. Een van de Kamerleden waar ik die avond mee in debat ging was Kees Verhoeven van D66. Zijn opstelling in deze campagne was tekenend voor de worsteling van zijn partij met het referendum. Tijdens het Kamerdebat op 8 februari 2017 over deze Sleepwet (officieel de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten) had Verhoeven nog zij aan zij met mij gestreden tegen de wet. Zijn belangrijkste kritiek destijds was het ‘sleepnet-karakter’ van de wet. Deze avond in De Balie voerde het D66-Kamerlid echter hard en fel campagne vóór deze Sleepwet.

Campagnes over referenda vliegen niet zelden uit de bocht. Tijdens het referendum over de Europese Grondwet in 2005 was er in de media kritiek op de ‘populistische’ opstelling van het ‘nee’ kamp, maar ik schrok vooral van de propaganda van het ‘ja’-kamp. Het meest ver ging toenmalig minister van Justitie Donner, die verklaarde dat een Nederlands ‘nee’ zou kunnen leiden tot een nieuwe oorlog in Europa. In de campagne voor het referendum over het Verdrag met Oekraïne in 2016 werden de tegenstanders van het verdrag beschuldigd van heulen met het Rusland van Vladimir Poetin. In de campagne voor het referendum over de Sleepwet in 2018 werd een verband gelegd met de aanslagen in Europa. Arjen Lubach noemde dit wel erg oneigenlijke argument een terreurschwalbe.

 De democratie kan niet functioneren als de angst voor het volk regeert 

Ondanks de vaak weinig verheffende propaganda door politici in aanloop naar referenda – waarbij beide kampen zich vaak niet van hun beste kant laten zien – heb ik tijdens alle drie de campagnes ook gemerkt dat veel mensen de discussies wel degelijk op prijs stellen en serieus proberen om zich een mening te vormen. Dat bleek ook in de weken voor referendum over de Sleepwet. Het ‘ja’-kamp leek dit keer gemakkelijk te winnen, alle peilingen wezen in die richting. Tijdens de avond in De Balie vertelde opinieonderzoeker Peter Kanne dat een meerderheid van de mensen niet tegen een Sleepnet was, maar wel tegen het feit dat hun gegevens ongezien met geheime diensten in andere landen zouden worden gedeeld. Dit inhoudelijke argument bleek toch een reden om ‘nee’ te zeggen.

Het is niet toevallig dat het eerste initiatief onder de Wet raadgevend referendum ging over Europa. De Europese markt, de invoering van de euro, het verlies van democratische zeggenschap, het zijn zaken die een groot deel van de Tweede Kamer heeft gesteund, maar een meerderheid van de bevolking helemaal niet wil. In Den Haag is onderschat hoe diep de boosheid ging over het negeren van het ‘nee’ in het referendum over de Europese Grondwet en hoe dit het vertrouwen in de politiek heeft aangetast. Dit wantrouwen was nog altijd aanwezig tijdens het referendum over het Verdrag met Oekraïne in 2016. Het opnieuw negeren van de uitslag heeft het cynisme over de politiek nog verder versterkt. Het is pijnlijk dat bij het referendum over de Sleepwet veel politici vooraf al aangaven de uitslag van dit volksinitiatief te zullen negeren.

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.