Poliflw

De gemeenteraad heeft op 3 juni het Integraal Plan Groot Seminarie Warmond goedgekeurd. In het plan is vastgelegd hoe de structuur van de inrichting van het gebied (wegen, voetpaden, groen, parkeren) en de gebouwenstructuur (nieuwbouw in Mariënhof en verbouw van Mariënhaven en Mariëngaarde) er uit (zullen) zien. In het monumentale gebouw van de voormalige priesteropleiding zijn inmiddels 107 huurappartementen gerealiseerd. Ook komen er nog 41 appartementen in voor zorggerelateerd wonen. Tenslotte zullen op het terrein nog 51 grondgebonden koopwoningen en –appartementen worden gebouwd. Met de uitvoering van het Integraal Plan worden de cultuurhistorische en landschappelijke waarden zoveel mogelijk in oude glorie worden hersteld. Een nieuwe parel, of eigenlijk een vernieuwde parel, aan de kroon van Warmond. Er is veel gedaan aan communicatie met omwonenden en andere stakeholders via inloopavonden, webinars, nieuwsbrieven enz. Stakeholders konden veel inbreng hebben, plannen zijn diverse keren daaraan aangepast. Voorwaar een voorbeeldparticipatieproject. De CDA-fractie complimenteerde dan ook het College met de wijze waarop zij dit project heeft aangepakt. Dan zijn er toch nog twee zaken die wij tijdens het debat in de Raad naar voren hebben gebracht: Allereerst de verkeersveiligheid. Het College achtte het niet nodig dat er nog een (tweede) verkeersonderzoek plaatsvindt nadat het project is gerealiseerd en alle woningen zijn bewoond. De CDA-fractie vindt van wel omdat het eerste verkeersonderzoek heeft gewerkt met verwachtingen, inschattingen en gemiddelden, en dat ook nog in corona-tijd. Helaas bleef het College bij zijn eerste opstelling. Groot Seminarie is een prachtig project, maar het voldoet niet aan de Woonvisie van Teylingen. Daar staat in dat nieuwbouwprojecten tenminste 35% sociale woningbouw moeten bevatten. Dat is hier slechts 24%. Daarom heeft de CDA-fractie twee amendementen van de PvdA gesteund. In het eerste wordt voorgesteld vast te leggen dat ook hier de gebruikelijke financiële compensatie voor het tekort aan sociale woningbouw door de projectontwikkelaar wordt gegeven in de vorm van de zgn. vereveningsbijdrage. Het College stelde voor om deze bijdrage in dit geval niet te heffen vanwege dit specifieke en unieke plan. De CDA-fractie achtte dit geen consequente houding. Het tweede amendement stelde voor om vast te leggen dat van de nog te realiseren 51 koopwoningen minimaal 15% goedkope koop is en minimaal 30% middeldure koop, conform de Woonvisie. Het is teleurstellend om te constateren dat beide amendementen werden verworpen.

Afgelopen woensdag ging het in de gemeenteraad van Groningen tot diep in de nacht over Diftar. Daarvoor was al het trieste historische besluit genomen om de Drafbaan te sluiten. In die ronkende puinhoop was er weinig aandacht voor een motie die door de gehele coalitie om een uur of twee s ’nachts werd weggestemd. Waar ging die over? Tekort aan sporthallen Groningen kampt al jaren met een tekort aan sporthallen. Dat sporthal de Wijert en het Corpushuis ondertussen gesloopt werden maakte de situatie niet beter. Het gemeentebestuur erkende dit probleem echter niet. Tot uiteindelijk op 9 maart 2020 het rapport werd opgeleverd waaruit klip en klaar bleek waar de tekorten zich voordoen in de sport. Een tekort aan zwemwater, ijs en binnensportaccommodaties. Eindelijk erkenning voor de Sportkoepel - de koepel waarbij meer dan 90 verenigingen zijn aangesloten - die al jaren hamert op een goed onderzoek en erkenning van het capaciteitsprobleem. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Motie Zes maanden na het uitkomen van het rapport werd het besproken in de gemeenteraad. Het tekort aan zwemwater en ijs zal worden meegenomen in de nieuwe plannen voor Kardinge, maar voor het nijpende tekort aan sporthallen is het afgelopen half jaar niets gebeurd. Sterker nog, de motie waarin het college wordt opgeroepen om zo spoedig mogelijk een oplossing te vinden voor het korte termijn tekort en een plan te maken voor de bouw van een aantal sporthallen op de lange termijn, werd weggestemd door GroenLinks, D66, PvdA en de ChristenUnie. Geldboom Het is inmiddels geen verrassing meer. Waar ChristenUnie wethouder Jongman als raadslid jarenlang pleitte voor meer geld voor sport, wijst ze nu steevast naar buiten met de woorden: “we hebben geen geldboom in de tuin staan”. De bezuinigingen op sport staan iedere vrijwillige sportbestuurder nog vers in het geheugen. Een verhoging van de tarieven, afschaffen van de trainingsveldkorting, ieder jaar hangt er hen wel weer een zwaard boven het hoofd waar ze op moeten reageren. Tegelijkertijd heeft de coalitie, met de wethouder voorop, ieder jaar mooie woorden over het belang van sport. Keuzes Als het echter op daden aankomt wordt er naar de portemonnee gewezen. En dat argument klopt natuurlijk. De gemeente zit niet ruim in de slappe was. Maar zoals het thuis een keuze is waar je je geld aan uit geeft. Zo is dat bij een gemeente ook. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Het is een keuze of je wél voor circa 8 miljoen een cultuurcluster in het Ebbingekwartier bouwt en geen plannen maakt voor twee sporthallen. Het is een keuze of je wél een stadhuis verbouwt voor 19 miljoen en geen plannen maakt voor extra sporthallen. Het is een keuze of je de 100-jarige drafsport serieus neemt en een onafhankelijk onderzoek uit laat voeren óf je zegt zonder overleg de huur op. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Appèl En het is ook een keuze of je naar buiten wijst naar een geldboom die niet bestaat, of dat je ondanks alle beperkingen vecht voor de dingen die je belangrijk zegt te vinden. Dat laatste ontbreekt bij dit gemeentebestuur en bij deze coalitie. De woorden zijn prachtig, maar als het op daden aankomt staat de sport in Groningen achter in de rij. Mijn partij zal blijven vechten voor de sport en gelukkig zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst en blijft er hoop, het kan anders. Bij deze dan ook een appèl aan partijen als D66 en de ChristenUnie. Laten we de sport in Groningen serieus nemen en hen een perspectief bieden zodat we naast Groningen Kunst- en cultuurstad ook met recht kunnen zeggen: Groningen Sportstad.

Het CDA en zijn kernwaarden Maakt het CDA zijn kernwaarden waar? Dat is de vraag toen de partij op 7 februari van dit jaar besloot met VVD en Forum voor Democratie het gesprek aan te gaan om te komen tot een nieuwe coalitie in Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant. Zij vonden in Lokaal Brabant een vierde partner. Er werd overeenstemming bereikt en een nieuwe cultuur van politiek bestuur gevonden. Het bestuursakkoord werd ingezet met de slogan Samen, Slagvaardig en Slim. Forum ziet de samenwerking met de VVD en het CDA in Noord-Brabant als een mijlpaal voor de partij. ‘Constructief samenwerken, verbinden’, liet hun partijleider weten. Strategische fout Een merkwaardige uitspraak voor iemand die CDA en VVD recent tot de linkse cultuur marxistische hoofdstroom rekende die uit is op de vernietiging van Nederland. Tien jaar geleden was er het geruchtmakende CDA-congres in de Rijnhal in Arnhem over het coalitieakkoord van het CDA en VVD met de PVV. Maxim Verhagen liet zich onlangs ontvallen dat hij niet aan het avontuur was begonnen, wanneer hij had geweten dat de gedoogcoalitie in de praktijk als een gewone coalitie zou worden uitgelegd. Hij blikt ook liever niet op deze episode terug. Dat is wel te begrijpen, want voor het CDA pakte de strategische fout van Verhagen rampzalig uit. Een electorale terugval naar dertien zetels en, nog veel erger, een zwaar verlies van politiek-morele geloofwaardigheid. Verhagen was niet de enige die weigerde om dit te zien. De partij moest deze geschiedenis verwerken, waardoor de episode een leerzame ervaring is geworden. Oud-premier Piet de Jong had op dat CDA-congres geen moeite de aard van de politicus Wilders te doorzien: ‘Laat die maar alleen marcheren’ werd een gevleugelde uitspraak. Verbindende middenpartij De faux pas veroorzaakt nog steeds bij de geringste beroering emoties en heeft het uitzetten van een bestendige koers in de weg gestaan. De partij heeft nog steeds de intentie de verbindende middenpartij te zijn die het was in de vorige eeuw en de verleiding mee te liften met populistisch rechts. Probleem van het eerste is dat het midden al lang niet meer het exclusieve domein is van de christendemocraten. Dat was het in de vorige eeuw, zolang VVD en PvdA elkaar uitsloten. Na de val van de Muur hebben deze partijen laten zien dat ze compromissen konden sluiten en het zonder CDA af konden. Het CDA maakt nu deel uit van een druk midden dat er, te midden van luidruchtige flanken, in slaagt het landbestuur draaiende te houden. Wat is gebleven is de Nolens-reflex: alleen in uiterste noodzaak samenwerking met links. De katholieke leider deed deze uitspraak in 1918 en had toen tot doel een opening naar samenwerking met niet-christelijke partijen (in die tijd links) te maken. Later is Nolens de sleutel geworden waarmee het CDA kabinetsformaties in ging: als het kan met rechts, als het moet met links. Het verklaart waarom Buma in de formatie van 2017 GroenLinks buiten werkte; het verklaart ook waarom het CDA in Brabant de voorkeur geeft aan samenwerking met Forum boven een college met GroenLinks. Het CDA is hiermee geen middenpartij, maar een partij rechts van het midden waarin zij moeten concurreren met de VVD, PVV en Forum. Verbindende rol Politiek-inhoudelijk heeft het CDA getracht een belangrijke rol te spelen in de splijtende sociale kwesties van deze eeuw: immigratie, integratie, duurzaamheid, energietransitie en de positie van de islam. Het CDA, een schoolvoorbeeld van culturele en religieuze integratie, had die kans in het eerste decennium van deze eeuw toen zij onder leiding van Balkenende de spilpositie in het krachtenveld heroverde. Oud-premier Lubbers, als katholiek geoefend in politiek bedrijven vanuit het midden, heeft daar een- en andermaal op aangedrongen, maar hij vond bij de gereformeerde Balkenende weinig of geen gehoor. Het CDA zal de komende tijd een offensieve koers moeten kiezen wil het zichzelf niet tot prooi maken van rivaliserende krachten. Het CDA gelooft in democratische waarden en laat zich inspireren en leiden door de Bijbelse boodschap van respect, liefde en omzien naar elkaar. Met de vier CDA-uitgangspunten: gespreide verantwoordelijkheid, gerechtigheid, solidariteit en rentmeesterschap wordt daaraan inhoud gegeven. Deze Kernwaarden én een strategische politieke ambitie moeten de partij weer het eigen vertrouwde gezicht geven.

Er komt een verbod op het gebruik van lachgas in de gemeente Groningen. Het gebruik van lachgas in de openbare ruimte wordt verboden doordat de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) wordt aangepast naar aanleiding van een amendement van het CDA. Dit amendement wordt ondersteund door de Christenunie, SP, 100% Groningen, Partij voor de Dieren, PvdA, Stadspartij en PVV en heeft daarmee een meerderheid in de gemeenteraad. In april 2019 stelde de fracties van de CDA, Christenunie, 100% Groningen en de SP al schriftelijke vragen aan het college over de mogelijkheden voor een verbod op de verkoop van lachgas binnen de gemeente Groningen. Dit omdat het gebruik van lachgas als genotsmiddel een gevaar is voor de volksgezondheid en leidt tot overlast en onveilige situaties. Naar aanleiding van deze vragen mocht er geen lachgas verkocht meer worden bij evenementen in de openbare ruimte. Ook mensen die lachgaspatronen achterlaten op straat konden vanaf toen bekeuring verwachten. Het amendement dat de partijen indienen gaat nog verder en zorgt ervoor dat een verbod op het gebruik van lachgas in de openbare ruimte mogelijk gemaakt wordt.Dit verbod is vergelijkbaar met het al bestaande verbod voor openlijk drankgebruik. Het plan betekent niet dat lachgasgebruik op straat overal verboden wordt, zegt fractievoorzitter René Bolle. 'Het college kan straks plekken aanwijzen waar een verbod gaat gelden. Op die manier kunnen boa's en politie de overlast gerichter tegengaan.' Het amendement wordt ingediend bij de raadsvergadering van 9 september.

Samen met alle fracties in de gemeenteraad hebben we onderstaande motie ingediend. MOTIE Vreemd aan de Orde van de Dag: “Raden In verzet” De gemeenteraad van Boxtel, bijeen in haar vergadering van 1 september 2020, Constaterende dat, De gemeente Boxtel, net als veel andere gemeenten, moeite heeft een sluitende begroting te leveren en in aanloop naar de begrotingsbehandeling in oktober gezamenlijk veel voorbereidend werk heeft verricht om te komen tot een betere financiële basis De budgetten vanuit het Rijk voor de Jeugdzorg onvoldoende zijn om de kosten voor Boxtel te dekken, en daardoor tekorten ontstaan waar de gemeenteraad geen invloed op heeft, die leiden tot bezuinigingen op de voorzieningen van onze inwoners Overwegende dat, De middelen die de gemeenten van de Rijksoverheid krijgen niet toereikend zijn om de steeds zwaarder wordende taken van de gemeenten naar behoren uit te voeren De gemeenteraad van Zoetermeer alle Nederlandse gemeenten oproept tot een gezamenlijk protest tegen de structurele tekorten van de gemeentebudgetten omdat de financiële gezondheid van de gemeente van groot belang is voor onze inwoners Wij ons scharen achter de uitspraak dat we Raadslid zijn geworden omdat we het aller beste willen voor onze inwoners en niet om weg te bezuinigen wat we samen hebben opgebouwd Spreekt uit, Het initiatief “Raden in Verzet” unaniem te steunen en zich als gemeenteraad van Boxtel aan te sluiten bij een landelijk protest van gemeenteraden en roept het College op, zich via de VNG in te zetten voor structureel meer financiële armslag van de gemeenten en de gemeentebudgetten daartoe uit te breiden. En gaat over tot de orde van de dag. Fractie PvdA-GroenLinks Fractie VVD Fractie Combinatie95 Fractie SP Fractie BALANS Fractie D66 Fractie CDA Fractie INbox

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

Vanaf jaarwisseling 2020-2021 geldt er een landelijk verbod op knalvuurwerk en vuurpijlen. Hierdoor ontstaat er vanaf de komende jaarwisseling een nieuwe situatie. Lokale initiatieven tot het gezamenlijk afsteken van vuurwerk zijn toegestaan, maar alleen onder leiding van een professionele vuurwerkdeskundige. Het is belangrijk dat ook in de gemeente Teylingen in aansluiting op deze ontwikkelingen als lokale overheid een visie op vuurwerk wordt ontwikkeld. Daarvoor is aanvullend onderzoek gedaan gericht op gevoelens en argumenten van de inwoners van Teylingen over vuurwerk. Het college stelt voor om Teylingen de komende jaarwisseling (nog) geen vuurwerkvrije gemeente te maken, maar wel de overlast van vuurwerk en de maatschappelijke gevoelens te blijven monitoren. Ze willen ook doorgaan met het beleid van vuurwerkvrije zones en wil met een campagne in de wijken zorgen dat het aanvragen voor een buurt van vuurwerkvrije zones makkelijker wordt. Vooralsnog ziet het college geen aanleiding om van het eerdere beleid van vuurwerkvrije zones af te wijken, maar neemt wel het advies over om hierin een aantal verbeteringen aan te brengen. Op 22 juni is in de commissie DEB opiniërend gesproken over het vuurwerkbeleid van de gemeente Teylingen. De CDA-fractie is voor een geleidelijke afbouw van vuurwerk en ondersteunt het college met de aanpak van vuurwerkvrije zones. In de laatste raadsvergadering voor het zomerreces werd op 15 juli een motie besproken van ChristenUnie, GroenLinks en PvdA om het principe van vuurwerkvrije zones vanaf de jaarwisseling 2020-2021 om te draaien naar vuurwerkzones, waarbij in beginsel de hele gemeente Teylingen vuurwerkvrij is, behoudens de vuurwerkzones. Toen de indienende partijen van de motie merkten dat hier in de raad geen meerderheid voor was, hebben zijn besloten de motie aan te houden. De CDA-fractie vindt de gedachte achter de motie sympathiek, maar de tijd ontbreekt om dat op een zorgvuldige manier en met participatie van onze inwoners tijdig voor de komende jaarwisseling te realiseren.

Zomerreces Het zomerreces is aangebroken. Tijd voor een terugblik en bezinning. De meest politiek beschamende affaire het afgelopen parlementaire jaar was, na de verloedering van de omgangsvormen en het taalgebruik, het optreden van de Belastingdienst in de affaire rond de kinderopvangtoeslagen waarin Pieter Omtzigt een belangrijke rol speelde. Welke lessen dient de Kamer te trekken uit die voor de politiek beschamende affaire? Politici voeren een permanente campagne en verliezen bijna allemaal hun hoofdtaak uit het oog: het maken en beoordelen van wetten. Wetgeving heeft verregaande consequenties voor mensen. Hoe kunnen we er nu voor zorgen dat de Kamer wetgeving serieus neemt? Geen doorsnee Kamerlid Pieter Omtzigt is geen doorsnee Kamerlid. Om heel veel redenen. De Twentenaar trok zich niets aan van de nauwelijks verhulde boodschap dat het CDA van hem af wilde toen hij een onverkiesbare plek kreeg op de kandidatenlijst. Hij zorgde in 2012 voor zijn eigen campagne en werd met voorkeursstemmen alsnog gekozen. Het CDA-Kamerlid was een immer terugkerende kiespijn voor partij en kabinet, maar een zegen voor de Nederlandse politiek. Grote ego’s zijn er nog altijd in de Haagse arena, maar individuele politici met een eigen gezicht veel minder. Pieter Omtzigt vormt hierop een welkome uitzondering. Politiek drastisch veranderd In de afgelopen decennia is het aanzien en wezen van de vaderlandse politiek drastisch veranderd. De politiek is verworden tot een poging de politieke tegenstander vooral te bejegenen en pootje te haken. Het beeld –hoe kom ik over op de kiezer– werd dominant en het beleid van secundair belang. Klassieke volkspartijen verdwenen en dat heeft fundamentele gevolgen gehad. Een permanente publiekscampagne is politiek bedrijven geworden. Een vaste aanhang waar partijen bij de volgende verkiezingen in ieder geval op zouden kunnen rekenen, is helaas verdwenen. Voor elke stem moet permanent, in het uiterste geval vier jaar, worden gestreden. Inkomen en opleidingsniveau zijn nu beslissender voor het stemgedrag en bepalender dan vroeger het lidmaatschap van een specifiek kerkgenootschap. De gevolgen zijn verstrekkend. De politiek lijkt in vrijwel niets meer op de politiek van het midden van de jaren tachtig. Het compromis Het vertrouwde verzuilingsmodel, dat in de jaren zestig al hevig wankelde, was eind 1985 nog bepaald niet verdwenen. Verkiezingen begonnen al sterke verschillen in uitslagen te vertonen, maar de grote partijen hielden stand. Elites konden elkaar in verkiezingen nog bestrijden om daarna zaken te doen. Polarisatiestrategieën werkten niet, de drie volkspartijen, CDA, PvdA en VVD, wisselden elkaar aan de macht af. De grote verschillen vormden geen gevaar voor de uiteindelijke consensus. Een consensus die, een aantal vrij marginale uitzonderingen aan de randen van het politieke spectrum daargelaten, niet ter discussie stond. Grote veranderingen als de ingezette afslanking van de verzorgingsstaat, konden uiteindelijk ook bij links instemming vinden. De eerste golf individualisering was voorbij, maar de verzuiling was nog niet definitief van het toneel verdwenen. Paars, in de jaren negentig, bracht daar langzaam aan verandering in. Politieke elites en de samenleving gingen meer en meer met de rug naar elkaar staan. De politieke elites maakten zich zorgen over efficiency, de overheid diende lean en mean te worden met de grote bedrijven als voorbeeld, terwijl tegenstellingen in de maatschappij groter werden. De multiculturele samenleving werd voor de één een nastrevenswaardig doel, voor de ander een somber schrikbeeld. Emancipatie van de burger Terwijl de volkspartijen een dergelijke tegenstelling nog konden opvangen, leidde dat meer en meer tot vervreemding bij de ene groep en het krampachtig vasthouden aan de vertrouwde mechanismen bij de andere. Draagvlak voor het compromis werd minder en moest meer worden bevochten. De uitsluiting van het CDA na vele jaren regeringsverantwoordelijkheid betekende het definitieve einde van de verzuiling. Nieuwe splinterpartijen, met slechts één prominent programmapunt, kwamen op en verdwenen weer even snel. Het radicaal tegenovergestelde van de volkspartij is nu schering en inslag in de politiek. Elk belang heeft nu zijn eigen politieke partij en dus zijn zetel(s) in de Kamer met helaas snel uitbrekende ruzies tussen politiek totaal onervaren Kamerleden. Coalitievorming Coalities van meerdere partijen zijn in de Nederlandse politiek niet ongewoon. Niet het aantal partijen dat nodig is om een kabinet te vormen dat steunt op een parlementaire meerderheid is bijzonder. Maar het is redelijk uniek dat ideologisch volstrekt tegengestelde partijen tot samenwerking worden gedwongen. Oude zekerheden in de politiek zijn verdwenen. Er kwamen onwaarschijnlijke combinaties, louter en alleen om maar tot meerderheden te komen. Alles voor de bestuurbaarheid van het land, maar uiteindelijk leidend tot erosie in de geloofwaardigheid. De elites in het politieke midden zijn nog immer, net als in het midden van de jaren tachtig, gepreoccupeerd met samenwerking, terwijl in de samenleving de tegenstellingen toenemen. Meerderheden die steeds verder afbrokkelen en dikwijls na tussentijdse verkiezingen in de Eerste Kamer niet meer bestaan. Het parlement is een afspiegeling van de samenleving. Met het kwalijke gevolg de steeds meer groeiende tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen. De kiezer is zijn houvast kwijt en oude zekerheden in de politiek zijn verdwenen. Hopelijk kan het CDA in maart 2021 weer het vertrouwde gevoel terug geven.

In de Kadernota 2021 worden de beleids- en technische uitgangspunten vastgesteld voor de ontwerpbegroting 2021 van de gemeente Bloemendaal. Het is in feite een opdracht van de gemeenteraad van Bloemendaal aan het college van Burgemeester en Wethouders voor het maken van een ontwerpbegroting. De gemeenteraad zal linksom of rechtsom ingrijpende beslissingen moeten nemen op het gebied van het uitvoeren van dienstverlening aan haar burgers/ondernemers en de financiering hiervan. Daar is helaas geen ontkomen aan. Deze ingrijpende beslissingen worden o.a. veroorzaakt door: a. Het zijn van een “nadeel gemeente.” We krijgen relatief weinig geld vanuit het rijk, omdat wij in de gemeente relatief dure huizen hebben en derhalve volgens het rijk dus meer belasting kunnen vragen aan onze burgers en bedrijven. b. Decentraliseren door het rijk van omvangrijke taken in vooral het sociale domein. Echter, er wordtdoor het rijk vergeten daarvoor voldoende geld aan de gemeente Bloemendaal te geven. c. De coronacrisis, welke tot gevolg heeft dat de inkomsten van de gemeente dalen en de uitgaven stijgen. Het college diende derhalve wel een voorstel te doen om de gemeentelijke inkomsten en uitgaven meer in balans te brengen. Dit heeft het college dan ook gedaan in de kadernota 2021. De vraag in het dualistische stelsel is echter wel, zijn wij als gemeenteraad - en dus als CDA fractie - het met dit voorstel van het college eens? Het CDA heeft deze vraag in de raadsvergadering van 2 juli 2020 met een “nee” beantwoord! Volgens het CDA dient de kadernota voorzien te worden van aangepaste kaders zowel aan de uitgavenkant als aan de inkomstenkant. Het onverkort aannemen van de door het college voorgestelde bezuinigingen riep bij het CDA ook de vraag op: “of je dan nog wel als zelfstandige gemeente verder zou moeten willen gaan?”. Voorts dient er vanuit het college ook nog de nodige toelichting te komen over wat de gevolgen zijn voor instellingen/burgers/ondernemers als je op de door het college voorgestelde gemeentelijke uitgaven gaat bezuinigen. Deze gevolgen blijken niet uit het collegevoorstel. Dit betreft vooral de voorstellen inzake het (weg)bezuinigen van: *De muziekschool, *de bibliotheek, *herziening dienstverlening servicepunt Bennebroek (blijft er dan nog een levensvatbare restvoorziening in Bennebroek voor de burgers over?, * minder culturele activiteiten, *de Hertenkamp in het Bloemendaalse bos. Ook is het CDA zonder meer tegen een aantal bezuinigingen, zoals bezuinigen op: *extra minimaondersteuning, *de milieustraat in Heemstede- moet namelijk wel toegankelijk blijven voor inwoners van de dorpen Bennebroek en Vogelenzang -, *bezuinigingen op het onderhoud en/of de instandhouding van gemeentelijke groen, *het ophalen Klein Chemisch Afval (KCA) bij Vogelenzang en detailhandel wordt afgeschaft, *versobering/ opheffen speelvoorzieningen. Maar ook de kaders inzake de inkomstenkant verdienen meer aandacht. Er dienen namelijk ook aan de inkomstenkant politieke keuzes gemaakt te worden door de gemeenteraad. Immers je mag tegen bezuinigingen zijn, maar dan zal je ook de politieke moed op moeten kunnen brengen als fractie, om dekking voor deze uitgaven te vinden zodat een sluitende begroting ontstaat. In het verkiezingsprogramma van het CDA staat letterlijk: “CDA Bloemendaal is geen voorstander van verghoging van de OZB. Over een eventuele verhoging van de OZB kan alleen gesproken worden indien het huidige voorzieningenniveau (kwalitatief en kwantitatief) zo ernstig onder druk komt te staan dat een kaalslag dreigt.” De CDA fractie heeft in de raad van 2 juli 2020 gesteld dat met de voorgestelde kaders door het college in de kadernota 2021 een zodanige kaalslag - zoals is bedoeld in het verkiezingsprogramma van het CDA - dreigt plaats te vinden binnen de gemeente Bloemendaal. Derhalve is belastingverhoging een zeer serieuze optie voor de CDA fractie straks bij de vaststelling van de begroting 2021. Voorts ziet de CDA fractie ook dat er de nodige gemeentelijke kosten zijn inzake honden die binnen de gemeente verblijven en worden uitgelaten, zoals hondenpoepzakjesautomaten, opknappen/ onderhouden van het wethouder van Gelukpark dat onder druk staat door het vele uitlaten van honden. Daarom is ook het herinvoeren van een Hondenbelasting een optie voor het CDA om tot voldoende dekking te komen. Voorts blijft het CDA het gezien de huidige financiële situatie het zeer onbevredigend vinden dat de kosten die de gemeente dient te maken voor de Formule 1: a. niet bijgehouden worden door het college en b. niet verhaald kunnen worden op de gemeente Zandvoort dan wel bij de GP zelf. Het CDA zou graag hier toch nader ambtelijk onderzoek en/of bestuurlijk overleg met gemeente Zandvoort/GP over willen zien door het college. Ook verwacht het CDA van het college dat zij binnen de organisatie plannen ontwikkelt om de inkomsten van de gemeente te optimaliseren. Daarbij kan worden gedacht aan een verordening om de kosten van “bovenwijkse voorzieningen” te verhalen op projectontwikkelaars. D66 gaf deze suggestie reeds in de commissie grondgebied. Het CDA wil zeker als zelfstandige gemeente Bloemendaal verder! Daarom heeft de CDA fractie ook het voortouw genomen om met andere politieke partijen in de gemeenteraad (D66, GroenLinks, PvdA en VVD) een alternatief voorstel (een amendement) te maken en in stemming te brengen in de gemeenteraad van 2 juli 2020. Dit voorstel heeft de CDA fractie met verveverdedigd in voornoemde gemeenteraadsvergadering en het voorstel is ook aangenomen door de gemeenteraad! In het aangenomen voorstel staat: Amendement CDA Kadernota 2021 2020002520 Namens de CDA fractie Bloemendaal Bob van der Veldt, Raadslid en lid van de commissie Bestuur en Middelen van de gemeente Bloemendaal

Ziet u het voor zich? Er vaart een containerboot met de naam ‘Schip van Gemeente’ door de Gouwe van de Wilhelminakade in het zuiden naar het noordelijkste puntje van de Noordkade in Waddinxveen. In de stuurhut zijn de kapitein en 4 stuurmannen. Ze hebben de route goed voorbereid en hebben dat vastgelegd in het zogenaamde motorblokakkoord. Het schip heeft sinds twee jaar een speciaal motorblok (zijnde de huidige coalitie), maar het is nog steeds niet duidelijk welk merk motorblok dat is. In de containers aan boord vergaderen fracties, gelukkig zijn er ramen en deuren die open en dicht kunnen, want er moet wel overlegd kunnen worden, ook met de stuurmannen. Twee fracties hebben geen stuurman. Deze oppositiepartijen praten regelmatig met elkaar op de achtersteven over de koers van het schip, want daar kun je goed zien hoe de boot gevaren heeft. Het water onder de boot in de Gouwe is zeer onrustig, dat komt de laatste periode vooral door corona, maar ook omdat het ‘Schip van Staat’ taken in het Sociaal Domein aan het ‘Schip van Gemeente’ gegeven heeft, zonder de daarbij behorende middelen en dan is het best wel moeilijk sturen. Het CDA staat in het kader van de Koersbrief en de Tussentijdse Evaluatie (overigens is midterm review geen B1 taal) beurtelings op de voor - en achtersteven en kijkt naar de boeg- en hekgolven van het schip, maar ook naar het gebeuren op de wal, naar de mensen, de huizen, de bedrijven enz. Wat zien wij, het CDA, daar?! Wij zien dat de stuurmannen onder leiding van de kapitein hun weg proberen te vinden. Ze hebben een Koersbrief bij zich, maar de Hefbrug is door de Coronamist moeilijk te zien. Daarom hebben zij voor de verdere reis niet te veel nieuwe plannen gemaakt. Alleen Wee Oh Wee!, “Wettelijk, Onvermijdelijk en Wenselijk”. Beleidsarm noemen ze dat aan boord. Daar heeft onze fractie begrip voor. Op de kade staan best wel wat mensen die gebruik maken van de Collectieve Zorgverzekering. Juist voor hen is het moeilijk in te schatten wat de Coronacrisis voor gevolgen heeft. Heel fijn dat de voorgestelde beëindiging van deze voorziening uitgesteld wordt en hopelijk ook ongedaan. Wij hebben de motie over de collectieve verzekering daarom mede ondertekend. Op de kade ook wat mensen die door het niet verder doorontwikkelen van WadWijzer tussen wal en schip lijken te vallen. Wij vrezen dat de wal het schip moet keren. Vanaf de boot op de Gouwe horen we vrolijke geluiden van bruisende activiteiten bij De Kroon. Dat moet zo blijven, want cultuur is de ‘duurzame primer’ van het Schip van Gemeente. Cultuurparticipatie bevordert de sociale samenhang in ons dorp! Aan de hogere energiekosten kan de Kroon niets doen en ook niet aan hun succes, daar mogen ze in elk geval niet aan ten onder gaan! Vandaar dat wij akkoord gaan met de extra bijdrage voor de Kroon. Ook horen we vanaf de boot schoolkinderen enthousiast zingen. Het CDA staat volledig achter het structureel ‘in cofinanciering’ blijven bijdragen van de gemeente aan de scholen om kwalitatief goed aanbod cultuureducatie verder te ontwikkelen. Hoeveel troost biedt in deze coronatijden niet juist Kunst en Cultuur!! Het CDA vindt het onbegrijpelijk dat de cultuurnota pas verschijnt (hij had er in 2019 al moeten liggen) na de besluitvorming over het maatschappelijk vastgoed en een besluit over herijking van de subsidies. Je koopt toch een boot pas als je weet wat voor boot je wilt, wat je ermee wilt doen en natuurlijk ook wat die kost. Motie cultuurnota met D66 en PvdA/GL waarvan het dictum luidt: Verzoekt het college Bij het raadsvoorstel voor herijking van het subsidiebeleid voldoende flexibiliteit in te bouwen zodat de straks gewenste mogelijkheden voor de cultuursector niet bij voorbaat worden beperkt . Vanaf de achtersteven zien en horen we veel auto’s op de N 207 en in het dorp. Ons dorp moet nog beter bereikbaar worden. We weten dat er tot nu toe weinig gedaan is aan het verbeteren van het OV, terwijl dat wel in het motorblokakkoord stond. Tevens laat de ontwikkeling van (snel)fietspaden en de fietsveiligheid in het dorp nog best veel te wensen over. We maken nu een tussenstop bij de Hefbrug, bij het Oude Raadhuis (voorheen Streekmuziekschool) en kijken terug richting Wilhelminakade. Op het schip is een van de stuurmannen belast met de mensen aan wal en de beste stuurlui staan aan wal, weten we. Deze stuurman, die over participatie gaat, probeert de stuurlui aan wal erbij te betrekken, maar dat gaat nog lang niet goed, want het is vaak niet duidelijk wie, wanneer en waarover mee mogen denken en wat er met hun ideeën gedaan wordt. Het lijkt soms of de ideeën van de stuurlui aan wal in de rook van het ‘Schip van de Gemeente’ opgaan en dat kan toch niet de bedoeling zijn?! En.. hebt u veel jongeren op de kade gezien? Gehoord? Wij in ieder geval niet veel! We wachten nu op de evaluatie van het jongerenwerk en zijn m.n. benieuwd naar de effectiviteit daarvan. Al varend over de Gouwe is er ophef ontstaan in het dorp met de mensen op de boot en ook met een stuurman over biomassacentrales. De tegenstanders van biomassa demonstreerden zelfs voor corona al met mondkapjes. Het CDA vindt dat er binnen de wettelijke mogelijkheden alles aan gedaan moet worden om biomassacentrales uit ons mooie dorp te weren. We staan er al zo slecht voor op het gebied van duurzaamheid. Dit kan er echt niet bij! We constateren dat we tijdens de vaart niet meer, maar minder sociale woningen gezien hebben dan in het verleden en ook geen levensloopbestendige woningen. We zijn echt met stomheid geslagen. We hopen echt dat er per 1 januari 2021 nieuwe prestatie afspraken met Woonpartners gemaakt worden, waarin staat dat ze geen sociale woningen meer mogen verkopen en dat de huren moeten worden afgetopt op de liberalisatiegrens. Is het ‘Schip van Gemeente’ op koers?! In coronatijd is koers houden moeilijk. Bijsturen is noodzakelijk m.n. op preventie, ook niet zorg gerelateerd, om te voorkomen dat de tweedeling in de maatschappij, in Waddinxveen tussen Noord en Zuid, groter wordt. Het CDA is er nog steeds van overtuigd dat een preventieakkoord voor Waddinxveen, waarin bindende afspraken staan met publieke en private partijen voor de korte en lange termijn, noodzakelijk is. Het ‘Schip van de Gemeente’ is geen pieremachochel (dat is een heel vreemd bootje), maar best een toekomstbestendig schip. Dus het CDA geeft hierbij ook complimenten aan de kapitein, de stuurmannen en niet te vergeten het personeel aan boord voor het vele werk dat zij verrichten. Tot slot wenst het CDA het college helder inzicht en fijngevoeligheid om te onderscheiden waar het op aankomt, want het gaat om Welbevinden van Waddinxveners in Waddinxveen. Waddinxveen, 8-7-2020 Bastienne Prins, fractievoorzitter CDA