Poliflw

De gemeenteraad van Leidschendam-Voorburg heeft het voorstel van GroenLinks, PvdA en D66 aangenomen waarin het college gevraagd wordt te trachten alsnog het kabinet ervan te overtuigen om verantwoordelijkheid te tonen en een deel van de ...

Voor veel Nederlanders was onduidelijk wat zij van de overheid konden verwachten en dat willen D66 en GroenLinks in de toekomst voorkomen. Niet alleen in geval van een wereldwijde virusuitbraak, maar ook in het normale, dagelijkse leven biedt een consulaire wet meer zekerheid. Want ook als je in het buitenland aan het werk of op vakantie bent, kunnen er (persoonlijke) rampen voltrekken, waar je niet op voorbereid bent en hulp van de Nederlandse overheid bij nodig hebt.

Tijdens de kerstvakantie 2018 zijn Annemiek Mul  van Groen Links en ik in gesprek geraakt over de rol en de positie van vrouwen in onze samenleving. Ook waren we verbaasd dat er nog geen activiteiten in het kader van 100 jaar kiesrecht waren geagendeerd binnen onze gemeente.

Tijdens de campagne voor de gemeenteraadverkiezingen 2018 merkte ik dat veel vrouwen geïnteresseerd zijn in de politiek maar om verschillende redenen niet de uiteindelijke stap nemen om politiek actief te worden.

Annemiek en ik zagen het vieren van 100 jaar democratie als een mooi moment om de positie van vrouwen aan te kaarten.

31 januari 2019 werd de motie “100 jaar kiesrecht” met volle overtuiging aangenomen in onze gemeenteraad en leverde gedurende het jaar regelmatig publiciteit.

Terugkijkend heeft de motie veel losgemaakt in de Goudse samenleving, zijn er vele initiatieven genomen waarvan sommigen een vervolg krijgen in 2020 en hopelijk een duurzame impact zullen hebben op het Goudse.

Wat gebeurt er in 2020?

Zoals we tijdens het debat “100 jaar maar nog niet klaar” concludeerden, hebben we op dit thema nog flink wat te doen met elkaar.  Een aantal concrete activiteiten zijn gepland in 2020.

De komende maand wordt een tentoonstelling over 100 jaar kiesrecht in Huis van de Stad geopend. Deze tentoonstelling is samen met jonge scholieren van De Bijenkorfschool gemaakt. Daarnaast hebben de vier genomineerde heldinnen aangegeven een vervolg te willen geven aan de Goudse heldin. Zij vertellen hierover meer  tijdens één van de workshops Internationale vrouwendag op

8 maart (in de schouwburg). Tijdens deze 8 maart bijeenkomst kan je ’s middags ook speeddaten met vrouwelijke raadsleden. Ik zal hier ook zijn.  Als je geïnteresseerd bent in politiek of vragen hierover hebt, kom vooral langs!

Op woensdag  27 mei wordt de tweede editie van “Meiden dromen” georganiseerd. Erna, Marjolein en ik hebben hiervoor al weer de eerste stappen gezet.

Tenslotte willen we vanuit onze eigen partij richting de gemeenteraadsverkiezingen 2022 meer vrouwen verbinden. Mocht je nu een concrete vraag hebben, weet ons te vinden.

Wat wilden we bereiken met de motie? Met deze motie wilden we een aantal punten onder de aandacht te brengen. Ten eerste het vieren van 100 jaar kiesrecht. Door met elkaar stil te staan bij dit recht en het te vieren, willen we tevens laten zien dat we nog niet klaar zijn, ook in Nederland.

Het Huis van de Stad representeert de Democratie  voor de inwoners van Gouda. Tegelijkertijd zien we dat de gemeenteraad niet een afspiegeling vormt van onze samenleving, en in het bijzonder de verhouding mannelijke en vrouwelijke raadsleden. Door de verschillende activiteiten en het onder de aandacht brengen van dit thema hoop ik dat meer mensen het belang van stemmen bij een verkiezingen ervaren en meer vrouwen politiek actief willen worden.

Met de onderscheiding Heldin voor Gouda wilden we vrouwelijke rolmodellen in de spotlight zetten. In onze mindset denken we bij bijv het beroep brandweer en president bijna altijd aan een mannelijk rolmodel terwijl ook vrouwen dit beroep kunnen uitoefenen.

vf

Het debat “100 jaar maar nog niet klaar” en onderscheiding “Heldin voor Gouda”

28 september heeft het debat “100 jaar maar nog niet klaar” plaatsgevonden. Doel van het debat was de bewustwording te vergroten over het feit dat er nog geen gelijke kansen zijn voor iedereen en dat er bepaalde patronen zijn die ons hierin belemmeren. Daarnaast is het een oproep aan zowel vrouwen als mannen dat we hierin gezamenlijk wat te doen hebben om dit te veranderen.

Julia Wouters heeft tijdens het eerste deel een interactieve lezing gegeven. Aan de hand van haar ervaringen en onderzoek heeft zij het boek Zijkant van de macht uitgebracht. Ze gaf op een heldere en onthullende manier weer hoe mannen en vrouwen samen politiek maken. Ze maakt duidelijk dat het er nog steeds er toe doet of je man of vrouw bent. In het tweede deel ging ze samen met Joan Nunnely (recruiter Public Spirit en bestuurslid talent D66) en de aanwezigen in gesprek aan de hand van verschillende stellingen en vragen over welke patronen er zijn, wat de drijfveren zijn voor mannen en vrouwen en de verschillen hierin en wat we zouden kunnen doen om een meer gelijkwaardige situatie te brengen. Verschillende voorbeelden werden aangehaald en zelfs bekrachtigd, zoals “stem op een vrouw”, maak je ambitie duidelijk, creëer netwerken en steun, vind actieve vrouwen in het vrijwilligerswerk, werven op kwaliteit (en lak desnoods naam/  achtergrond/ etc weg) en stel (tijdelijk) een vrouwenquotum in (dit kan ook op lokaal niveau bijv met de economische agenda).

vf

vf

Tijdens het laatste deel van deze enerverende avond stond de verkiezing Heldin voor Gouda centraal.

In de stad was het gesprek met de oproep in de krant om heldinnen te nomineren  losgebarsten over nut en noodzaak voor de Heldin voor Gouda. Velen vonden het een fantastisch initiatief om hiermee zoveel mogelijk Goudse rolmodellen in de spotlight te zetten. Sommigen hadden moeite met het feit dat er uiteindelijk 1 vrouw tot heldin werd gekozen. En weer anderen vroegen zich waarom een onderscheiding nodig was. Het maakte veel los. Ik was overdonderd van het bericht dat 33 vrouwen genomineerd waren door andere Gouwenaren. Het maakte duidelijk dat  veel vrouwen zich inzetten in onze stad om de positie van vrouwen te versterken. Er is een enorme kracht geraakt van vrouwen en hun inspiratie, inzet en passie voor de stad. Met elkaar maakten we dit nu zichtbaar. Alle 33 vrouwen zijn tijdens deze avond aangehaald en bedankt voor hun inzet. De jury heeft uiteindelijk vier vrouwen genomineerd te weten Carolyt Koops, Maud Roukens, Saliha Bochhah en Carla Weller. Nadat er kort was verteld waarom deze vrouwen genomineerd waren, mochten de aanwezigen (net als tijdens de verkiezingen met een rood potlood) hun stem uitbrengen. Uiteindelijk is Maud Roukens uitgeroepen tot Heldin voor Gouda.

vf

Gouds Scholierendebat en Onewomanshow  “De Première”

Namens de Goudse Schouwburg zeiden Tineke Maas en Nicky van Rossum al snel hun medewerking toe voor het organiseren van twee activiteiten, namelijk het Gouds Scholierendebat en de Onewomanshow “De Première” op 10 oktober.

Elk jaar wordt het Gouds scholierendebat georganiseerd. Aan de hand van verschillende debatvormen gaan de verschillende scholen met elkaar de strijd aan als beste debater. Dit jaar stonden de stellingen in het teken van 100 jaar kiesrecht. De finalestellingen waren “er moet een stemplicht komen” en “er moet een vrouwenquotum voor politieke kieslijsten komen”. Door de scholieren waren er stevige argumenten voor en tegen in beeld gebracht waardoor het voor de jury nog een lastige opgave was om de beste schooldebater uit te roepen. De prijzen werden uitgereikt door Maud Roukens en Eveline Rijswijk. De winnaars kregen oa kaartjes om de avondvoorstelling van Eveline bij te wonen.

In samenwerking met de Goudse Schouwburg is het gelukt om Eveline van Rijswijk met haar onewomanshow “De Première” naar Gouda te halen op 10 oktober. Tijdens deze voorstelling vertelt Eveline in fel roze broekpak hoe de entree van vrouwen in de politiek verliep. Welk verschil zij konden maken voor de positie van vrouwen de afgelopen eeuw en stelde ze de prangende vraag “Waar blijft toch de eerste vrouwelijke Nederlandse premier?”. Het was een afwisselende show met (soms schokkende) feiten, bijzondere verhalen en tips aan mannen en vrouwen zodat het aantreden van de eerste vrouwelijk premier niet lang meer hoeft te duren. Na afloop was Eveline in de foyer en hadden we nog geanimeerde gesprekken hierover.

vf

vf

Speeddate middag “Meiden dromen”

Zaterdag 2 november vond de speeddate middag “Meiden dromen” plaats. Vanuit het ElsBorstNetwerk D66 is dit initiatief ontwikkeld en als eerste gehouden in Tilburg. Directeur Erna Staal van de Goudse bibliotheek was direct enthousiast over dit initiatief. Samen met Erna, Marjolein van Doorn en Jongerenwerk is een Goudse versie van Meiden dromen ontwikkeld.

Deze middag konden jonge meiden van 12-18 jaar speeddaten met 20 Goudse vrouwen, van advocaat, lerares, politieagente tot wethouder. Het doel was jonge meiden te inspireren voor hun toekomstige beroepen en daarmee ook bekend te maken met vrouwelijke rolmodellen. Een paar dagen voor deze middag ontdekten we dat bijna alle middelbare scholen toetsweek hadden. Het was dus best spannend hoe de opkomst zou zijn.

Bijna 20 meiden hebben leuke gesprekken gehad met de Goudse vrouwen. Sommigen hadden hele gerichte vragen voor de arts, horeca onderneemster en journaliste. Anderen kwamen zich echt oriënteren. Aan het einde van de middag hebben we onder leiding van Marike Follis (van Mirakel Muziektheater) gezamenlijk gezongen op het lied “It’s a new day” van Anouk. Met elkaar kwam er veel positieve energie los bij dit lied dat gaat over de power van verschillende vrouwen.

Mieke Kars

mieke.kars@gouda.nl

06-44012408

Vandaag waren de incidenten die ontstonden tijdens het boerenprotest van afgelopen maandag het onderwerp van een actualiteitendebat in de gemeenteraad van Groningen. Voor D66 is het belangrijk dat we dit debat vandaag voeren, juist omdat we moeten voorkomen dat vanwege incidenten het recht op demonstreren ingeperkt zou kunnen worden. Demonstreren moet altijd kunnen. Maar het recht van de één mag nooit het recht van de ander schaden. Ook daar ging het vandaag over. Wieke Paulusma: ‘Het recht op veiligheid en het recht op het kunnen uitvoeren van je publieke functie mogen niet geschaad worden. Ook, of juist als het een politieke functie betreft, ook nog eens democratisch verkregen via verkiezingen’. Lees hier de hele woordvoering van Wieke:

Het was een heftige maandag. Voor iedereen. Voor de boeren. Voor hun gezinnen thuis. Voor de politie aanwezig bij het provinciehuis bekogeld met stro. Staande achter een deur die ingereden werd door een tractor en hún gezinnen thuis. Voor de ambtenaren én de bestuurders in het provinciehuis die uiteindelijk onder politie escorte naar buiten moesten en hún gezinnen thuis. 

Of, voorzitter, wellicht niet thuis, maar wel via de livestream volgden wat er deze maandag allemaal gebeurde en ontspoorde in Groningen. En voorzitter, niet alleen deze mensen maakten zich zorgen of voelden zich onveilig, dit gold ook voor inwoners in de stad die nietsvermoedend langs de Vismarkt fietsten, door de Herestraat liepen of op een bus stonden te wachten.

Voorzitter, voor D66 is het belangrijk dat we dit debat vandaag voeren, omdat wij juist het recht op demonstreren zo belangrijk vinden. Dat je mag zeggen waar je wakker van ligt en waar je boos over bent. Dat moet altijd kunnen. 

Maar voorzitter, wat ook moet kunnen is dat mensen in deze stad zich veilig voelen. En wat zeker moet kunnen is dat je als openbaar bestuurder en als ambtenaar je werk moet kunnen doen. Veilig. Dat we niet tornen aan de legitimiteit van de democratische besluitvorming. Want voorzitter, wie wil er straks de politiek nog in? Of voor de publieke zaak werken als we onze zin halen ‘met geweld, intimidatie en dreiging’ op wat voor manier dan ook ‘normaal en nodig’ gaan vinden. 

D66 stelt daarom in aansluiting op de Partij voor de Dieren en GroenLinks nog de volgende twee vragen: Aan het eind van de middag werd er een strop opgehangen voor het provinciehuis, in afwachting van gedeputeerden en statenleden die naar buiten kwamen. Bent u het met ons eens, en hopelijk is dit een ongelooflijk open deur en daarmee een overbodige vraag, dat dit soort uitingen lokale politici niet alleen intimideren en bedreigen, maar ook het veilig uitvoeren van hun politieke taak, democratisch verkregen via verkiezingen, onmogelijk maakt en daarmee ontoelaatbaar zijn? Want voorzitter; ik zei het net ook al; wie wil er straks de politiek nog in als dit de manier van je recht halen wordt? 

En voorzitter. Afgelopen maandag heeft naast emotionele schade ook fysieke schade aangericht. Kapotgereden hekken, omgereden paaltjes, het omgeploegde Martini Kerkhof. Waar wordt de schade die de stad heeft geleden verhaald? Kan het college iets zeggen over de afhandeling hiervan?

Voorzitter tot slot. D66 koestert de democratie. Dat we, zoals we ook al eerder aangaven,  het recht hebben om te demonstreren. Maar dat we ook, via onze gekozen volksvertegenwoordigers invloed kunnen uitoefenen. Het recht van de een mag alleen nooit het recht van de ander in de weg zetten. Of hun werk onveilig maken. Je zin met geweld halen mag nooit normaal worden.

Het bericht Democratie is gebaat bij demonstreren, niet bij intimidatie verscheen eerst op Groningen.

Speech Rob Jetten op het zomercongres van de Jonge Democraten

Dit weekend speechte fractievoorzitter Rob Jetten op het zomercongres van de Jonge Democraten. Lees hier zijn toespraak over hoe radicale politiek verenigd kan worden met pragmatisme.

Het was een ijskoude zondagochtend in langzaam wegebbende jaar 2018. Ik stapte de auto uit en werd door Amsterdam getrakteerd op een Hollands doorkijkje. Alsof ik in het Rijksmuseum naar een schilderij van Pieter de Hoogh stond te kijken. Een donker steegje, te benauwd voor twee mensen tegelijk. Achter de betonnen poort danste het licht op bescheiden golfjes in de westelijke haven van de hoofdstad. Geduldig wiegende zeilboten moesten met deze temperatuur nog wat langer geduld hebben. Ik dacht aan Jacques Brel—‘dans le port d’Amsterdam’—probeerde de rest van de woorden voor de geest te halen, en neuriede het melodietje voor me uit. Alles om nog even niet te denken aan de snel naderende ontgroening door Jort Kelder in de nieuwe studio van het legendarische actualiteitsprogramma Buitenhof.

Toen ik werd overvallen door de lichtbak van de draaiende camera’s lachte Kelder mij opvallend mild toe. Zo mild, dat ik de ontstane ruimte kon benutten om te vertellen waarom ik nu precies doe wat ik doe. Wie ik ben. En vooral: welke radicale politiek mijn partij voorstaat.  „Ik zie er misschien wat netter uit,” zei ik, “maar ik voel wel dat radicalisme in me.”

Na het weekend kreeg ik twee giechelende medewerkers op bezoek met een cadeau. Een delfts blauw tegeltje met de tekst: ‘zoek de radicaal in jezelf’. Dat tegeltje staat sindsdien op de schouw in mijn werkkamer. Als ik er naar kijk denk ik aan de bron van dat radicale. Dan weet ik weer even waarom ik zei wat ik toen zei. Meer dan eens heb ik het gevoel éérst een Jonge Democraat en dan pas D66’er te zijn.

Nu ik het genoegen krijg terug te zijn op het oude nest, wil ik het met jullie hebben over wat ik zoek in mezelf en in mijn partij. Radicalisme.

Ik heb het dan niet over het radicalisme dat door de AIVD wordt gedefinieerd als “een gevaar voor de democratische rechtsorde”. Ook heb ik het niet over radicalisering onder jongeren, ook al zou het misschien nuttig zijn in dit gezelschap die materie nog eens door te nemen. Dan hadden we wellicht eerder signalen kunnen oppikken over een zekere scheidend JD-voorzitter .

Ik heb het over de radicaal-liberale politieke traditie geboren in de late negentiende eeuw. Een traditie geënt op de vernieuwing van het democratisch parlementair stelsel en het uitbouwen en beschermen van de rechten en vrijheden van het individu in verbondenheid met de gemeenschap.

In Nederland werd deze progressieve herijking voor het klassiek liberalisme belichaamd door de Radicale Bond. D66 kan haar inspiratie via de later opgerichte Vrijzinnig Democratische Bond herleiden naar precies die radicale voedingsbodem. Niet gek dus dat de huidige onderkoning van Nederland, Thom de Graaf, D66 wilde positioneren in wat hij noemde ‘het radicale midden’.

Dezelfde radicale geschiedenis behoort uw roemrijke organisatie toe. Al in 1916 werd in Utrecht besloten tot de oprichting van een organisatie voor vrijzinnige politieke jeugd. De enige serieuze twist was over de naamgeving. ‘Jonge Radicalen’ was lang favoriet, maar de oprichtingsvergadering besloot uiteindelijk tot ‘Jonge Democraten’. Het duurde nog 68 jaar voordat de échte Jonge Democraten opstonden in Café Eik en Linden hier in Amsterdam. Dat was drie jaar voor mijn geboorte.

De oprichting van een politieke jongerenorganisatie kon niet direct op enthousiasme rekenen bij de toch al jonge moederbeweging van Hans van Mierlo. Ten eerste was het formaliseren van partijstructuren fundamenteel in strijd met zijn idee van een Beweging die zichzelf zou opheffen. Ten tweede vond hij het net als iedere partijvoorman verdomd lastig zo’n horzel bij zich in de tent te hebben.

Hij zei, in een vraaggesprek bij het tweede lustrum van de JD: ‘op een onverwacht moment, toen wij even niet keken, zijn jullie tegen onze zin ontstaan’. Het wantrouwen tussen partijleider en jongerentak werd al snel wederzijds. Mijn illustere voorganger Alexander Pechtold kan erover meepraten.

Sinds haar oprichting heeft de JD zich als radicale horzel bewezen. En hoewel zélfs ik na amper een jaar fractievoorzitterschap sympathie kan opbrengen voor Van Mierlo’s standpunt, weet ik als geen ander: dat gehorzel is maar goed ook. Het is zelfs een essentiële voorwaarde voor het succes en het voortbestaan van D66.

Zonder de politieke durf en het inlevingsvermogen van de JD was Paars er niet als vanzelfsprekend gekomen. Zonder Paars zaten we nu nog steeds onder de verstikkende, betuttelende plak van het CDA. Zonder Paars geen waardig levenseinde. En zonder Paars had ik niet in ieder geval de keuze gehad met mijn vriend te trouwen. Ik heb overigens geen plannen om dat ook daadwerkelijk te doen… Geheim tussen ons. Vertel maar niet aan hem.

Zonder de denkkracht van de JD had D66 nooit jongere generaties kunnen redden van de financiële last van de vergrijzing met de verhoging van de AOW-leeftijd en de afschaffing van de vervroegde uittreding. Zonder de inspiratie van de JD had D66 nooit jonge mensen een kans kunnen geven op de huizenmarkt met de afschaffing van de hypotheekrenteaftrek.

Toegegeven, de JD-motie voor afschaffing van ALLE luchtvaart in Europa was nog wat vergezocht in 1994, maar zonder de druk en steun van jonge mensen was D66 misschien nooit de enige serieuze klimaatpartij van Nederland geworden.

Zonder de schwung van de JD waren wij wellicht niet de enige echte onbeschroomd anti-populistische partij geworden. Het was JD-voorzitter Jan Paternotte die in de campagne voor de Europese grondwet twee weken lang met een caravan achter Geert Wilders. Hij kreeg daarmee net zoveel aandacht voor het pro-Europese verhaal in het NOS-journaal. Tot blinde woede van Wilders, die zich liet verleiden de telefoon te pakken, Hilversum te bellen, en verongelijkt door de hoorn te schreeuwen: ‘Zeg, zijn jullie allemaal lid van D66 daar?!’

Pechtold volgde snel met het moedige, radicaal-vrijzinnige antwoord op Wilders. Pas vijftien jaar later realiseerde VVD-leider Rutte zich dat meelachen met de nationaal-demagogen niet helpt. Maar toen hij direct na het trekken van die conclusie zendtijd opeiste van de publieke omroep voor een debat dat de keuze in het stemhokje vernauwde tot rechts en extreem-rechts, heb ik zelf de neiging moeten onderdrukken om Hilversum te bellen en verongelijkt door de hoorn te blaffen: ‘Zeg, zijn jullie nu allemaal lid van de VVD geworden daar?!’

Het was dezelfde Jan Paternotte die in zijn tijd constateerde dat bij de vakbonden eigenlijk iedereen oud was. In de Sociaal Economische Raad zat niemand van onder de 50. Zo konden jonge mensen natuurlijk niet vertegenwoordigd worden. En dus vond hij steeds nieuwe manieren om de discussie los te wrikken. De bezetting van het FNV gebouw in Sloterdijk liep nog wat stroef. Maar daarna kwam de machine op gang. Lodewijk de Waal werd uitgeroepen tot de irritantste man van Nederland. Jan poseerde voor de krant met een babyboomer op zijn rug. De last van het verleden goed in beeld gebracht.

En snel daarna ging de JD, in samenwerking met het CDJA, naar de SER om te eisen dat de toekomst aan tafel kwam zitten. Onder toeziend oog van de politie en de vaderlandse pers werd de oude stoel van Abraham Kuyper door JD’ers en CDJA’ers het gebouw in gedragen als jongerenzetel. De discussie barstte toen eindelijk los. Experts gaven de JD gelijk. En de CNV besloot in haar SER-delegatie dan eindelijk een jongerenvertegenwoordiger mee te nemen. En, dames en heren, wie was dat? Jawel, de oud-snuffelstagiair van Alexander Pechtold, Jesse Klaver. Zonder de JD dus geen kloeke carrièrestart voor Jesse Klaver.

En dan nog even dit: de politieke actualiteit maakt dat ik hier vandaag ben in grote dankbaarheid. Want zonder het wikken, wegen, uitdenken, doorzetten en doordrukken van de Jonge Democraten had onze minister Koolmees nooit zijn meest indrukwekkende prestatie van zijn carrière kunnen leveren. Een opluchting, een doorbraak en een overwinning voor jonge mensen in het hele land: de grootste pensioenhervorming ooit!

Verantwoordelijkheid van traditie

De traditie waarin die hervorming tot stand kon komen, de JD-traditie van voorlopen en van vurig en radicaal agenderen is het waard te laten leven.

Toen ik bij de JD rondliep—dat was zo ongeveer in het prehistorisch tijdperk—deden we ook voorstellen die nu steeds vaker terugkeren in politieke debat.

De legalisering van soft en harddrugs. De veilige en vrije omgang met prostitutie. Thema’s waar politici in Den Haag zich liever niet aan branden.

Nu loop ik daar zelf rond. En ik zie dezelfde bekrompenheid om me heen. Maar niet bij onze eigen partij. Want welke koers D66 ook vaart, of we nu wel of niet in een kabinet zitten, wij staan altijd open voor discussies met de JD.

Niet omdat het zo leuk is. Als ik alleen maar leuke dingen zou willen doen zou ik de hele dag poppetjes tekenen op de posters van Forum voor Democratie. Nee we doen het omdat onze partij anders allang haar bestaansrecht was verloren. Als we niet al die taboes hadden doorbroken en al die hervormingen hadden doorgevoerd die hun oorsprong vonden op JD-congressen als deze waren we weg geweest. Electoraal weggevaagd. Irrelevant en onherkenbaar.

Tegenwoordig is de reactionaire kant van het politieke spectrum behoorlijk bedrijvig in het slechten van taboes.  Daar wordt het IQ van mensen langs een ethnische meetlat gelegd. Daar wordt het zelfbeschikkingsrecht van de vrouw een paar tandjes teruggeschroefd.

Als er dus ooit een reden is geweest vrijzinnige taboes af te stoffen is het de populariteit van radicaliserend rechts. Daarom ben ik hier vandaag. Om samen met jullie de strijdbijl op te pakken. Om jullie te zeggen dat ik altijd zal kiezen voor de jonge radicalen in deze zaal die taboes willen doorbreken.

Maar daarbij moet me nog wel iets van het hart. Als JD-voorzitter heb ik het zelf ook allemaal niet perfect gedaan. Als ik terug kon gaan in de tijd had ik heel veel anders gedaan. Ik had beter mijn best gedaan om ervoor te zorgen dat deze zaal een echte afspiegeling zou zijn van de samenleving. Minder speeltuin voor hoogopgeleiden, meer kweekvijver voor alle soorten vrijzinnige radicalen van goede wil.

We horen straks wie de nieuwe voorzitter wordt. Ik zou hem of haar willen vragen goed te maken wat ik niet adequaat heb gedaan. De NRC omschreef onze club in de jaren negentig als ‘een gemêleerd gezelschap, van leren jacks tot parelkettinkjes, jasjes-dasjes en vlotte sweaters.’ Als de krant weer een profiel maakt in de jaren twintig van deze eeuw, dan hoop ik op een gemêleerd gezelschap, van hoofddoekjes tot hotpants, jasjes-dasjes en boerenoveralls.

En dan nog iets. Ik snap dat de realiteit van de politiek soms lastig is. De compromissen. Het meel in de mond. De langzame voortgang. Wat dat betreft is het een bevrijding hier zonder beperking te kunnen filosoferen. Maar politiek is geen spel of vertier, zelfs niet in deze vrijblijvende omstandigheden. Wat je hier agendeert zegt iets over de essentie van de vereniging. De standpunten die je hier verkondigt zijn niet vrijblijvend. Ook niet als die gaan over kinderporno of kindereuthanasie.

Het is misschien hier ook verleidelijk om politicusje te spelen. Maar het heeft geen zin. Het draagt niets bij. Jullie hebben de kans Van Mierlo ongelijk te geven. Pak je rol. Werk geduldig aan voorstellen die geesten uit flessen rukken, revoluties ontketenen voordat die uitbreken, de macht verbeelden en een spiegel voorhouden.

Ik zie de rol van de Jonge Democraten als radicale aanjager, als maker van de toekomst. De volgende verkiezingen zijn alweer bijna over twee jaar. En dus vraag ik jullie: ga met andere organisaties in gesprek. Geef opvolging aan het duurzaamheidsmanifest dat jullie samen met negen andere politieke jongerenorganisaties sloten. Denk na over de volgende formatie. Wat moet er in het coalitieakkoord staan? Hoe ziet een akkoord eruit #voordetoekomst? Mensen moeten het kunnen inbeelden voordat ze ermee instemmen. Dat vergt de inspanning van jonge radicalen, creatieve denkers, grootaandeelhouders in de toekomst.

En vergeet daarbij dan ook niet te praten met radicaal-andersdenkenden. Jonge JFVD’ers. Jullie leeftijdsgenoten kunnen makkelijk nog worden gered uit de klauwen van de boreale uil.

De verantwoordelijkheid van traditie II

Voor D66 zijn de afgelopen twee jaar vaak een oefening in geduld geweest. Een constante onderhandeling met andersdenkenden om onze radicale voorstellen dichterbij te brengen. Wij leven met religieuze toewijding bij het refrein van het lustrumlied van de JD uit 1994: ‘pragmatisch en heel radicaal’. Voor ons gaat radicalisme hand in hand met gematigd handelen.

Ik weet dat dat vaak tot onbegrip heeft geleid, zeker ook in dit gezelschap. We hadden veel dingen liever anders gezien, ik ben de eerste om dat toe te geven. Het intrekken van het raadgevend referendum zonder duidelijk alternatief. De dividendbelasting. Maar denk je eens in. Een pro-Europees klimaatkabinet dat haar grootste investering doet in het onderwijs. Is dat niet precies wat we willen, democraten jong en oud? Is dat niet een ongelofelijke prestatie in een land met een meerderheid aan rechtse en extreemrechtse zetels?

Ik knok er iedere dag met mijn collega’s keihard voor, want voor niets gaat de zon op. Als het lukt in de komende weken na het succes van een Pensioenakkoord ook een Klimaatakkoord te sluiten dan hebben wij onze anderhalf miljoen kiezers kunnen geven waar ze om vroegen en wat zij verdienen: verandering en vooruitgang.

Bovenal is onze kabinetsdeelname het waard omdat deze ongewone samenwerking de laatste hoop is voor het samenwerkende midden. Omdat regeren, ook in deze samenstelling, ons radicalisme met ons pragmatisme verknoopt.

Partijen en mensen die tot elkaar komen en niet blijven steken in het dienen van één enkel belang. Consensuspolitiek. Dat is stroperig, soms zelfs vuil en vunzig, maar een stuk succesvoller recept voor stabiel en progressief bestuur dan het winner-takes-all geharrewar in de Angelsaksische wereld.

De beslissing om na onze historische zetelwinst in 2017 wel aan tafel te gaan zitten wordt ook ingegeven door de harde realiteit van de Tweede Kamer. Nederland heeft een conservatieve meerderheid. Dankzij de dysfunctionele zetels van de nationaal-populisten konden wij progressief beleid maken met partijen die daar eigenlijk helemaal geen zin in hebben. Daar hadden we graag hulp bij gehad van andere partijen, maar die waren te bang om moeilijke concessies te doen.

Wie komt bij de volgende ronde wel serieus aan tafel zitten? Ik maak me zorgen. Forum heeft op rechts wel al gezegd te willen regeren. De VVD en het CDA willen best hun ziel verkopen. Luister naar Hugo de Jonge als hij zegt dat samenwerking met de PVV best mogelijk is. En neem hem daarin serieus. Luister naar Klaas Dijkhoff die samenwerking met Forum niet uitsluit. En neem hem daarin serieus. Een herhaling van het on-Nederlandse rampkabinet Rutte-I is een serieus gevaar.

Wat gaan wij progressieven daartegenover stellen? Loopt GroenLinks na twee keer nog een derde keer weg? D66 zal het progressieve motorblok bij elkaar proberen te houden. Dat is de verantwoordelijkheid van onze radicaal-pragmatische traditie. Dat is wie wij zijn.

We doen dit op voorwaarde dat de progressieve democratische politiek niet steunt op blinde loyaliteit of identiteit. Dan zijn we geen haar beter dan de PVV. Wij bedrijven ideeënpolitiek. Niet vanuit de tijdloze starheid van ideologie, maar steunend op een analyse van de wereld zoals die is in het hier en nu.

Het gaat uitstekend met Nederland, maar de afgelopen decennia zijn ook nieuwe muren ontstaan in onze samenleving.

Muren tussen mensen met en mensen zonder zekerheid.

Tussen mensen met wortels in Nederland en mensen met wortels elders.

En tussen mensen met macht en mensen zonder macht.

Als ik vandaag iets van jullie wil vragen is het dit: help ons de sloophamer op te pakken! Wat vinden jullie? Wat moeten we doen? Welke oplossingen zijn rechtvaardig voor jonge mensen? Ik sluit niet uit dat we het af en toe oneens zullen zijn. En ik waarschuw maar alvast dat het JD-kroonjuweel van de opheffing van het verbod op openbaar dronkenschap, kan moeilijk het antwoord op alles zijn.

De taak voor radicalen, jong en oud, is om de rustige vijver van de politiek in beweging brengen. Roeren in stilstaand water.

Ik kan niet voor jullie bepalen wat radicaal is. Radicalisme wordt op verschillende golflengten uitgezonden. Is het de verhoging van de vermogensbelasting? De afschaffing van privé-onderwijs? Het verlagen van de stemgerechtigde leeftijd naar zestien?

Ik weet wel: dat jullie hier zijn is een radicale daad op zich. Leg maar eens uit in de bus waarin jullie hiernaartoe gekomen zijn dat meer dan tweehonderd jonge mensen hier in een oververhitte kerk in Amsterdam een weekend lang debatteren over de vrijzinnige politiek.

En als JD’er én D66’er weet ik zeker: jullie slaan de golven waar D66 op surft. Of die vrijzinnige golf ooit tegen de deur van het Torentje aan zal slaan is voor een belangrijk deel afhankelijk van jullie enthousiasme en van onze samenwerking.

Het kan als wij het willen. Zoek de radicaal in jezelf!

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Eindelijk nieuws over de coalitieonderhandelingen! Het CDA besloot woensdag 12 juni zich terug te trekken uit de lopende besprekingen over een nieuw provinciebestuur in Zuid-Holland. Om die reden moesten Forum voor Democratie en VVD concluderen dat een coalitie “over rechts” niet langer haalbaar was.

De VVD zal nu met een nieuwe informateur gaan inventariseren welke mogelijkheden er wél zijn voor een coalitie. “Uiteraard is D66 graag bereid mee te besturen”, zegt fractievoorzitter Ria Oosterop.

De besprekingen begonnen, onder leiding van informateur Hans Wiegel, na de verkiezingen van 20 maart jl. Hij adviseerde een coalitie te vormen met Forum voor Democratie en VVD als twee grootste partijen, aangevuld met, zoals hij dat formuleerde, “drie kleintjes”.  Zoals bekend gaf de D66-fractie vlak daarna al aan samenwerking met Forum vanwege programmatische en ideologische verschillen niet waarschijnlijk te achten. Toen kort daarna ook PvdA en GroenLinks aangaven geen aansluiting te ambiëren, werden de mogelijkheden al beperkt.

Er zijn diverse opties voor meerderheidscoalities verkend. Ook de mogelijkheid van een minderheidscoalitie is bezien, maar dit kon niet op de steun van het CDA rekenen.

Op 12 juni kwamen alle fractievoorzitters bij elkaar en zij besloten dat de tweede partij, de VVD, het komende proces gaat trekken. Ik heb aangegeven dat D66 zich verheugt op de komende besprekingen, dat zorgvuldigheid vereist is, maar dat er tegelijkertijd ook wel vaart mag worden gemaakt. Inmiddels zijn er bijna drie maanden sinds de verkiezingen verstreken en het wordt tijd dat we (weer) aan de slag gaan. Dat verdient de provincie Zuid-Holland. En dat verdienen de inwoners. We staan immers voor grote uitdagingen en daarvoor is een daadkrachtig bestuur noodzakelijk.

D66 heeft in Vught een goede uitslag behaald bij de verkiezingen voor Provinciale Staten. Ondanks een licht verlies, bleef D66 de tweede partij in Vught. Bovendien belandde D66 Vught met deze uitslag voor het eerst landelijk in de top 10 van gemeenten waar het meeste op D66 werd gestemd. De wederom opvallende campagne in Vught, Helvoirt en Cromvoirt bleef deze keer niet onopgemerkt en werd beloond met de Gouden Gymp, een prijs voor de beste lokale D66-campagne.

VVD              22,8% D66               13,9% GroenLinks   10,9% FvD               10,6% SP                  10,4% CDA                8,9% PvdA               7,9% Dierenpartij    4,2% PVV                 4,1% 50Plus             2,2% Lok. Brabant   1,4% CU-SGP           1,2% Senioren          0,7% Ouderen          0,4% Code Oranje   0,1% DENK              0,1%

FvD is net boven de 10 procent geëindigd. Dat is in vergelijking met andere gemeenten heel laag, in Vught zelfs het laagste percentage van Brabant. Daarmee valt FvD buiten de Vughtse top 3. Dat is bijna nergens in Nederland het geval, maar wel in Vught en ook in buurgemeente Sint-Michielsgestel.

VVD                    10 (-) FvD                       9 (+9) CDA                      8 (-1) SP                          5 (-4) D66                       5 (-2) GroenLinks           5 (+2) PVV                       4 (-3) PvdA                     3 (-1) 50PLUS                2 (-) PvdD                     2 (-) LokaalBrabant       1 (-) CU-SGP                1 (-)

Als het aan de kiezers in Vught had gelegen, had D66 in provinciale staten 8 zetels gehad, de VVD 14, GroenLinks, FvD en SP 6, het CDA 5, de PvdA 4 en de Partij voor de Dieren en de PVV 2.

Het campagneteam van D66 in Vught had de lat weer hoog gelegd. De afdeling wilde het hoogste percentage D66-stemmen in Brabant halen. En dat is gelukt. Vught haalde by far de beste score in heel Zuid-Nederland. Sterker nog: D66 kwam voor het eerst in de top 10 van plaatsen waar het meeste op D66 gestemd werd. Alleen in Leiden, Oegstgeest, Delft, Heemstede, Bloemendaal, Utrecht en Wageningen behaalde D66 een hoger percentage stemmen dan de 13,9% in Vught. Voor het eerst werd er in Vught meer op D66 gestemd dan in Amsterdam.

D66 werd met 19,8% de grootste partij op stembureau De Piramide (wijk Schoonveld). Het hoogste percentage stemmers werd echter behaald bij het stembureau in Het Kwartier (22,8%). Ook bij de twee stembureaus in het centrum (Elisabeth en gemeentekantoor), Eikendonk, openbare basisschool De Lichtstraat, het Villapark en de Vughtse Hoeven scoorde D66 bovengemiddeld goed.

De landelijke D66-uitslagenavond in de Verkadefabriek kreeg voor D66 Vught nog een feestelijk randje. Hoewel de goede Vughtse uitslag nog niet bekend was, won de afdeling Vught-Helvoirt-Cromvoirt de Gouden Gymp, een wisselbokaal voor de beste lokale D66-campagne. Fons Potters reageerde verheugd: “Het is een mooie waardering, niet alleen voor deze campagne, maar ook onze eerdere campagnes. De prijs is natuurlijk vooral bedoeld voor al die actieve D66’ers in onze afdeling, die ook bij deze verkiezing weer hebben laten zien dat ze zich hebben willen inzetten voor D66. We hadden geen lokale kandidaat hoog op de lijst, andere partijen wel, maar we waren er daardoor niet minder zichtbaar door, integendeel.” Bij de laatste campagne bracht D66 weer een eigen magazine uit, waarop veel positieve reacties binnengekomen zijn. Het magazine is HIER digitaal na te lezen.

The post Goede uitslag én Gouden Gymp voor D66 Vught appeared first on D66 Vught.

Vanmiddag is de voorlopige uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen voor Gelderland binnengekomen. De vier zetels voor D66 uit de exitpoll worden hiermee bevestigd. Maandag om 10.00u wordt de definitieve uitslag op het provinciehuis vastgesteld.

Lijsttrekker Michiel Scheffer: ‘D66 feliciteert Forum voor Democratie en GroenLinks, de grote winnaars van de verkiezingen. En natuurlijk feliciteren we ook de VVD als grootste partij.’

Voor D66 betekent vier zetels een verlies ten opzichte van 2015. Scheffer: ‘Natuurlijk is het even slikken als je terug gaat in aantal zetels, maar met vier zetels kunnen we aan de slag. We hebben een sterk team klaar staan. Zij gaan zich de komende vier jaar inzetten om onze idealen voor klimaat, onderwijs en Europa dichterbij te brengen.’

Er hebben gisteren meer dan 65 duizend Gelderlanders op D66 gestemd. Scheffer: ‘Ik wil al onze kiezers bedanken en de honderden vrijwilligers van D66 die de afgelopen weken en maanden voor ons de straat op zijn gegaan.’

De nieuwe fractie van D66 heeft donderdag in de eerste fractievergadering Michiel Scheffer aangewezen als fractievoorzitter.

In 1919 kregen vrouwen naast het twee jaar eerder verkregen passief kiesrecht ook het actief kiesrecht. Op dat moment beschikten dus zowel mannen als vrouwen vanaf de leeftijd van 25 jaar over het algemeen kiesrecht.

Dit jaar vieren we dat voor onze democratie belangrijke moment. D66 en GroenLinks dienden onlangs een motie in die in de Raad breed werd aangenomen. De nog steeds ondervertegenwoordigde rol van vrouwen in de politiek is een centraal aandachtspunt in de motie.

Gedurende het jaar 2019 zullen verschillende activiteiten rond dit thema worden georganiseerd. Dat het in 1919 juist de Vrijzinnig Democratische Bond was die het vrouwenkiesrecht mogelijk maakte, vindt D66 zeker een vermelding waard omdat deze partij qua gedachtegoed veel overeenkomsten vertoont met D66.

Wouter Enderink beschrijft in ’Honderd jaar vrouwenkiesrecht en Gouda’ de strijd die vrouwen voerden om dit recht te verwerven. Lees hier het hele artikel: Honderd-jaar-vrouwenkiesrecht-en-Gouda-x.