Poliflw

Door Gert-Jan Segers op 14 september 2020 om 17:22

Een lelijke afspraak met een bittere nasmaak

Het is de week na de week ervoor... Een paar van de meest bewogen politieke dagen die ik heb meegemaakt. De al langer bestaande afschuwelijke situatie van vluchtelingen en migranten in kamp Moria veranderde in een inferno na een afschuwelijke brand die het kamp in de as legde. En dat gaf nog meer urgentie om te zoeken naar manieren om de mensen daar te helpen.

Na intense gesprekken in Den Haag konden we een kleine stap zetten. Maar dat heeft heel veel los gemaakt. Jullie hebben mij en de fractie gemaild, geappt, rechtstreeks aangesproken over jullie teleurstelling over de Nederlandse reactie op de ramp op Lesbos. Al schrijvend probeer ik hier voor mezelf tot meer helderheid te komen en daarmee jullie een eerste antwoord te geven op de vele vragen.

De kritiek die er loskwam heeft niet de vorm van kritiek zoals die er kan zijn bij een willekeurig andere politieke afspraak over een willekeurige begroting. Nee, dit ging dieper. In jullie reactie proefde ik diepe teleurstelling over de reactie van ons land na een humanitaire crisis op een eiland aan de rand van ons continent. Een onvrede – verdriet vaak zelfs – over een kille ‘deal’ waarin tegenover 100 kwetsbare mensen weer andere afspraken staan. Politiek op z’n lelijkst, las ik veel.

En zo is het. Het is een lelijke afspraak met een bittere nasmaak.

Ik heb er de laatste dagen veel over nagedacht en met mensen die het dichtst bij me staan over gesproken. En ik ben er nog niet over uitgedacht. Maar wil alvast wel een paar gedachten delen. Want juist nu het spannend is, moeten we elkaar proberen vast te houden.

Allereerst. De intense teleurstelling over de afspraken van donderdag laten zien waar ons hart klopt. In ieder geval het hart van een heel groot deel van de mensen die zich verbonden voelen met de ChristenUnie. Als we zeggen dat we willen opkomen voor kwetsbaren, dan is dat geen slogan of vrome wens. Het is echt. De verantwoordelijkheid voor wat er met deze mensen op het uiterste deel van ons continent gebeurt, voelen we ook echt. En als er hier dan slechts 100 mensen opgevangen gaan worden en als dat aantal ook nog eens afgaat van het totale aantal vluchtelingen dat Nederland van elders opneemt, dan is dat ook echt een bittere teleurstelling. En jullie hebben die niet onder stoelen of banken gestoken.

Voor mijzelf is dit een heel indringende herinnering aan de opdracht waarmee m’n vier collega’s en ik mede namens jullie de politieke arena zijn ingestuurd. In die weerbarstige politieke context proberen we ons altijd te laten leiden door naastenliefde, maar wel in de wetenschap dat we soms met vallen en opstaan maar een klein stapje in de goede richting kunnen zetten. En in de overtuiging dat iets doen altijd beter is dan niets doen.

Ten tweede. We hebben deze jaren niet alleen momenten gehad met mooie politieke resultaten, maar ook soms ook van grote teleurstelling. Zo’n moment was de onmogelijkheid om in de formatie het kinderpardon te verruimen. Ik noemde dat toen direct een bittere pil. Maar we hebben elkaar toen ook beloofd dat we elke kans om het kinderpardon alsnog te verruimen zouden aangrijpen. Met vijf zetels zijn we bescheiden qua omvang en kunnen we echt niet alles naar onze hand zetten. Maar soms is het precies genoeg om toch het verschil te maken. En dat lukte bij het kinderpardon op een moment dat we al bijna niet meer durfden te hopen.

Ook vandaag is die inzet precies hetzelfde. Ik vat jullie reacties ook nu op als een hardgrondige aanmoediging om het opnemen van 100 kinderen en andere kwetsbaren vanuit Lesbos niet het eindpunt te laten zijn.

Voor deze 100 mensen in de wanhoop van Lesbos wordt Nederland nu voor het eerst een plek van hoop. Nadat staatssecretaris Broekers-Knol vorige week eerder een hard ‘nee’ had laten horen op de vraag of Nederland kinderen wil opnemen, is dit een eerste stap in de goede richting. Maar omdat de wanhoop nog veel groter is, is dit voor ons niet het eindpunt, maar juist het hernieuwde begin van de blijvende zoektocht naar manieren om meer mensen hoop te bieden. Net als destijds bij het kinderpardon.

Dan ten derde. In deze coalitie komen sommige partijen op het punt van ons vluchtelingenbeleid van twee verschillende planeten. Waar velen van jullie kritiek laten horen over de te kleine stap in de goede richting, werd op de andere planeet de VVD onder vuur genomen door De Telegraaf, PVV en Forum omdat die partij juist weer te grote concessies zou hebben gedaan. In ons land dat op dit punt soms bitter verdeeld is, hebben we als fractie een uiterste poging ondernomen om toch een afspraak te maken waarmee we het leven voor sommige mensen op Lesbos verbeteren.

Wat daarbij niet hielp is dat we die dag tot een vergelijk móesten komen omdat er nu een keus van ons werd gevraagd. De tijdsdruk was hoog, juist omdat het acute leed ter plekke zo groot is. Niemand van Lesbos opnemen was voor mij ook geen optie meer. Niets doen kon echt niet meer. Maar het zo moeten praten over mensen in nood is al vreselijk. Onderhandelen over humaniteit is eigenlijk niet te doen. En het maken van een zeer onvolkomen afspraak over kwetsbare mensen is nog erger. Alleen zou ik niet weten hoe ik dat op deze plek en in deze verantwoordelijkheid middenin de polarisatie van ons land kan vermijden of ontlopen.

Ten vierde. Of deze afspraak een breekpunt in de coalitie zou moeten zijn, is een politieke inschatting die we allemaal verschillend maken. Ik wilde in deze, soms barre, zeer gepolariseerde verhoudingen het allemaal een heel klein beetje minder erg maken. Als we geen afspraken hadden gemaakt was niemand van Lesbos opgevangen. Niets doen of breken had daarmee ook vreselijke consequenties. De keus die we maakten, heb ik met mijn beste weten en beste kunnen gemaakt. Of het al deze moeite en teleurstelling waard was, is aan jullie. En aan God.

Tot slot. Er wordt mij deze dagen een spiegel voorgehouden en ik heb geleerd dat als dat gebeurt, je er even heel goed in moet kijken. En dat doe ik. Politiek is het zoeken naar een wankel vergelijk tussen mensen van soms totaal verschillende politieke planeten en met soms totaal verschillende opvattingen. Maar dat zoeken naar een vergelijk mag nooit ‘gewoon’ worden. Zeker niet als het gaat over humaniteit. Menswaardigheid. Dit werk is een roeping. Een opdracht. En deze dagen zijn een zeer intense herinnering aan de roeping waarmee ik acht jaar geleden ben begonnen en waaraan ik wil vasthouden:

Doe met je beste weten alles wat je kunt, geef alles wat je hebt, aan de mensen die het meeste van jouw hulp moeten hebben. Want alles wat je voor de minste aanzienlijken van Jezus’ broeders en zusters doet, dat doe je voor Hem (Matteus 25). Dit is waar ons, waar mijn hart klopt. Zó willen we politiek bedrijven. Op hoop van zegen.

Dank voor jullie eerlijkheid, jullie bewogenheid, jullie betrokkenheid, jullie gebed..

Door Joël Voordewind op 10 september 2020 om 21:11

Gisteren zagen we het inferno op Lesbos. We zagen de beelden van mensen in paniek, zwervend over het eiland, zonder eten en onderdak. De tragische situatie die er al veel langer is op Lesbos, is na de brand extra schrijnend geworden. U weet dat we al langer voor en achter de schermen aandringen op hulp voor de meest kwetsbaren op dat eiland. U weet dat we al langer kinderen in Nederland willen opvangen. U weet dat we hier binnen de coalitie veel gesprekken over voerden die tot afspraken over hulp ter plekke hebben geleid, maar tot nu toe niet tot opvang in Nederland.

Na de brand van gisteren zijn we opnieuw het gesprek aangegaan om kinderen ook hier hulp te bieden. Het geeft me een naar gevoel om zo over mensen, over ‘aantallen’ te onderhandelen, alsof het abstract is en geen kwestie van mensenlevens. Maar we voerden de strijd júist om een verschil te maken voor die kwetsbare mensen, die acuut hulp nodig hebben. Het valt me zwaar om te bedenken dat we maar een beperkte groep kunnen helpen. Jullie voelen dat ook zo, dat blijkt uit de vele reacties die we krijgen. Maar voor de mensen om wie het gaat is het een hemelsbreed verschil.

En dus was voor ons niets doen geen optie.

Vandaag hebben we met VVD, CDA en D66 afspraken kunnen maken over opvang in Nederland. Gisteravond heeft de Europese Unie al vierhonderd kwetsbare, alleenstaande kinderen van Lesbos naar het Griekse vasteland overgebracht. Nu hebben we afgesproken dat Nederland daar vijftig kinderen van op zal nemen. Bovendien neemt Nederland nog vijftig kwetsbare mensen op, voornamelijk vrouwen en kinderen.

Deze afspraken komen op de bestaande afspraken. We trekken 4 miljoen euro uit voor de opvang van alleenstaande kinderen op het Griekse vasteland. Deze maand komen de eerste kinderen in de opvanghuizen. Het eerste opvanghuis is al klaar. Nederland moet zo snel mogelijk 50 kinderen opnemen, wat in de loop van drie jaar oploopt tot 500 kinderen. Zij krijgen opvang, onderdak en voogdij. Daarnaast verandert er niets aan de 1 miljoen euro voor humanitaire hulp die het kabinet gisteren al had toegezegd.

Nederland neemt nu verantwoordelijkheid. Er is nu een acute crisis gaande en Nederland neemt nu toch een aandeel.

Maar laat ik er niet omheen draaien. Het is en blijft een compromis binnen de coalitie en dat soort afspraken kom altijd met stevige kanttekeningen. Met rauwe kanten, waar je kritisch op kunt zijn en waar ook wij kritisch op zijn.

De groep van 100 mensen die naar Nederland komt, valt onder de groep van 2000 vluchtelingen die we volgens bestaande afspraken in een periode van vier jaar een thuis zouden bieden in Nederland. Het cynisme van de politieke afspraken is dus dat de vluchtelingen die we helpen in deze crisissituatie, niet bovenop de aantallen vluchtelingen komen die we hadden toegezegd op te nemen. Ik zei het al: dat praten over aantallen, dat voelt sowieso cynisch.

Maar met de vlammen van Lesbos voor ogen, was niets doen geen optie.

Sommigen zullen zeggen: had het kabinet dan laten vallen. Maar dan hadden we helemaal niets kunnen betekenen voor deze mensen die komen uit de hel van Lesbos.

Ik vind dat Nederland barmhartiger kan zijn bij het opvangen van vluchtelingen. Onze inzet is daar dan ook steeds op gericht. We blijven ons inzetten voor een barmhartiger vluchtelingenbeleid. We zetten ons in voor een Europese aanpak waarin alle 13.000 vluchtelingen een dak boven hun hoofd hebben.

We zullen er scherp op toezien dat de uitvoering van de afspraken daadwerkelijk bijdraagt aan een rechtvaardiger asielbeleid. Mijn en onze inzet gaat door.

Raadslid Jos Aikema legt uit hoe de ChristenUnie staat tegenover de aanpak van criminaliteit rond het asielzoekerscentrum in Harderwijk (azc) en de opvang van asielzoekers uit veilige landen (veilige landers).

Tijdens de raadsvergadering van 10 oktober kwamen VVD, CDA, SGP en Gemeentebelang met een motie om de criminaliteit rondom het azc aan te pakken en om veilige landers niet in Harderwijk op te vangen. Deze motie is niet door de Raad aangenomen. Ook de ChristenUnie heeft tegen deze motie gestemd. Hieronder leest u waarom.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers en VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff kruisen binnenkort publiek de degens over onderwijsvrijheid. Dijkhoff zette eerder in een discussiestuk vraagtekens bij de houdbaarheid van het veelbesproken artikel 23. Volgens Segers zoekt Dijkhoff daarmee ‘ruzie met de verkeerde mensen’. Op 23 september gaan de beide coalitieleiders met elkaar in debat.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers en VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff kruisen binnenkort publiek de degens over onderwijsvrijheid. Dijkhoff zette eerder in een discussiestuk vraagtekens bij de houdbaarheid van het veelbesproken artikel 23. Volgens Segers zoekt Dijkhoff daarmee ‘ruzie met de verkeerde mensen’. Op 23 september gaan de beide coalitieleiders met elkaar in debat.

Door Stieneke van der Graaf op 6 september 2019 om 16:01

Dit jaar vieren we 75 jaar vrijheid. Op 4 mei herdenken we de mensen die hun leven gaven voor die vrijheid. Op 5 mei vieren we dat – mede door 4 mei – die vrijheid kan bestaan. Dat doen we ieder jaar, en niet voor niets. Wie de waarde van vrijheid vergeet, vergeet ook de waarde van het offer dat veel mensen 75 jaar geleden voor die vrijheid brachten: hun eigen leven.

In het Regeerakkoord van ChristenUnie, VVD, CDA en D66 hebben we het belang van die herdenken in ons land nog eens op een mooie manier benadrukt. “In een herkenbaar Nederland zijn onze taal, onze vlag, ons volkslied, onze herdenkingen en onze grondwet geen symbolische relicten uit het verleden, maar tekenen van de trots, vrijheden, rechten en plichten die horen bij Nederland, het Nederlanderschap en onze democratische rechtsstaat. We moeten ze blijven onderhouden, delen en doorgeven, aan elkaar en aan nieuwkomers.”

Als ChristenUnie hebben we met Paul Blokhuis een eigen staatssecretaris die herdenkingen als bijzonder onderdeel van zijn takenpakket heeft. De mooie opdracht uit het Regeerakkoord is dus ook expliciet een opdracht aan hem. Die opdracht is bij hem in goede handen.

In het Regeerakkoord zijn géén afspraken gemaakt om van 5 mei een vrije dag te maken. Maar het is geen geheim dat de ChristenUnie daar best voor voelt. Ik, persoonlijk, ook; en ik weet dat Paul dat ook vindt. Want met 5 mei als vrije dag, benadrukken we niet alleen het belang van deze dag, maar zorgen we ook dat zoveel mogelijk mensen deze dag kunnen meemaken.

De vraag hoe we dit dan gaan organiseren, is op zich logisch. Je kunt wijzen op de kosten, of op de feestdagen die er in ons land al zijn. En als ChristenUnie-politicus wordt je uiteraard gevraagd om dan maar één van de christelijke feestdagen in te leveren. Tweede Pinksterdag, bijvoorbeeld.

Ben ik daar dan voor? Nee. De gretigheid waarmee er gekeken wordt naar het inperken van het aantal christelijke feestdagen, is voorspelbaar en te gemakkelijk. Wil ik de kosten dan afwentelen op het bedrijfsleven? Ook al niet mijn idee.

Hoe logisch die vragen ook zijn, volgens mij begint het gesprek echt ergens anders. Moeten we éérst het gesprek voeren over vrijheid, over de waarde van herdenken en daarmee over de waarde van 5 mei. Dat gesprek is de moeite waard.

Paul Blokhuis suggereerde eerder vandaag dat dat gesprek er best eens toe zou kunnen leiden dat een volgend Regeerakkoord nog een stapje verder gaat dan het huidige Regeerakkoord. Dat we van 5 mei een vrije dag maken. Dat we een oplossing vinden voor de praktische vragen die dat met zich meebrengt.

Als het zover komt, dan vind ik dat heel erg mooi.

Op donderdag 22 november klonk het ambtsgebed voor de laatste maal in de Raadszaal van Achtkarspelen nadat een meerderheid voor het initiatiefvoorstel van de FNP en VVD tot afschaffing ervan had gestemd.

Als Christenen weten wij ons afhankelijk van God onze Heer en daarom is het gebed voorafgaand aan de raadsvergadering voor ons onmisbaar. Dit kunt u in uw privé omgeving doen, waarin u het werk van de raadsleden en het college opdraagt aan de Heer. Als fractie willen wij u uitnodigen om dit samen te doen. Ter bemoediging, ter bezinning en om Gods zegen te vragen.

Een kwartier voorafgaand aan iedere raadsvergadering zal de mogelijkheid om in gebed te gaan geboden worden in een beschikbare ruimte in het gemeentehuis.

De eerstvolgende raadsvergadering is op 13 december 20:00. Om 19:45 bent u van harte welkom om met elkaar te bidden voor het welzijn van onze gemeente.

We benadrukken het open karakter van het gebed en de uitnodiging om hierbij aanwezig te zijn. Iedereen is welkom, ongeacht politieke voorkeur, levensbeschouwing of reden van aanwezigheid bij de raadsvergadering.

Hartelijke groeten,

Namens de ChristenUniefractie Achtkarspelen

Toos van der Vaart-Kralt

Meer oog voor bewoners Ring Zuid! Samen met D66 Groningen stellen we vragen over de afhandeling van klachten over project Ring Zuid. Mooi dat CDA Groningen Stad en Ommeland VVD Groningen GroenLinks Groningen Partij voor de Dieren Groningen PvdA Groningen 100% Groningen en Student en Stad zich hierbij aansloten!

Een terugblik op de coalitieonderhandelingen. Samen met de VGBK (Gemeente Belang Krimpenerwaard), de VVD en D66. Deze samenstelling van partijen was voor ons een verrassende uitkomst van de gesprekken die de formateur met (alle) partijen uit de Raad heeft gehouden.

We hebben met de partijen goede en intensieve gesprekken gehouden. Op veel punten wisten we elkaar snel te vinden. Op een aantal punten was het vinden van een compromis lastig. U heeft daar ongetwijfeld inmiddels al het een en ander over gelezen of gehoord.

Punten waar we langdurig bij stil gestaan hebben zijn o.a.

de afspraken over het opvangen van onze naasten (vluchtelingen, asielzoekers en statushouders) het belang dat de ChristenUnie ziet om verbindingen te leggen tussen diverse groepen van mensen en tussen mensen onderling. Immers iedereen moet meetellen! en de (on)wenselijkheid om winkels / supermarkten de mogelijkheid te geven om op zondagmiddag hun deuren te openen.

De woorden die ik daarover in de raad van 29 mei heb uitgesproken namens de fractie van de ChristenUnie staan hierna. Allereerst (1)  ga ik in over de vorming van de coalitie. Daarna (2) volgt de inbreng van de ChristenUnie over het coalitie-programma. Daarin is opgenomen hoe wij uiteindelijk tot onze keuze zijn gekomen.

Vorming van de coalitie 

Namens de ChristenUnie wil ik allereerst dank uitspreken aan de formateur/informateur voor het werk wat hij heeft gedaan. Ik wil graag eerst ingaan op de formatie en de formatiegesprekken. Daarna sta ik graag stil bij het coalitieakkoord dat voor ons ligt.

De kiezer heeft gesproken op 21 maart. Zo ook in de Krimpenerwaard.

VGBK de grootste partij, gevolgd door VVD Lokaal op 1 wordt een stevige lokale speler in het Westen van ons gebied. Daar waar bij de vorige verkiezingen juist het oosten (Gemeentebelang Schoonhoven) behoefte had aan een eigen stem. Winst verder voor Pro Krimpenerwaard. Maar de natuur is hard: zwanen en ooievaars kunnen niet goed met elkaar overweg, lijkt het. De rust en de eenheid binnen deze fractie bleek van korte duur. De lijstverbinding van CDA, SGP en CU 3 jaar geleden, hetgeen nu niet meer mogelijk is,  lijdt tot verlies van zetels bij CDA en SGP ondanks een toename in stemmen bij beiden.

Met dit grof geschetste beeld mocht formateur, zoals voorafgaand aan de verkiezingen was afgesproken, aan de slag. Zijn verslag lezend kunnen wij ons niet aan de indruk onttrekken dat de adviezen die de diverse politieke partijen hebben gegeven, “veelzijdig” en “veelkleurig” waren.

Wat de ChristenUnie betreft was de opgave niet zo lastig. Wij hebben als advies aan de informateur meegegeven te komen tot een stabiele coalitie van 4 partijen, met 17 zetels. De afgelopen coalitie 2015-2018 heeft goed werk verricht. Heeft binnen korte tijd een lastige en lange herindeling omgevormd tot één gemeente Krimpenerwaard. Deze coalitie kan wat ons betreft voortgezet worden. Immers  4 partijen, 18 zetels, betrouwbaar en stabiel, zo hebben wij ingebracht.

Niet alle partijen deelden deze mening, zo blijkt uit het verslag van de informateur. Hij stelt bij het huidige advies “sterk rekening gehouden te hebben met de geuite voorkeuren van partijen”.

Een toelichtende vraag aan de heer vd Hek: Was het beeld, dat partijen hebben over de huidige samenwerking voor u een verrassende? En heeft u nog overwogen om toch nog in gesprek te gaan met de huidige coalitie?

De voorgestelde formatievariant van VGBK, VVD, ChristenUnie en D66 was voor de ChristenUnie een verrassende. In een apart gesprek voorafgaand aan de formatie (dus tussen de periode van informatie en formatie in) hebben wij onze visie daarover nogmaals aan dhr. Van der Hek overgebracht. En ook in de eerste bijeenkomst van de formatieronde hebben wij dit aan de collega-partijen gemeld.

Tegelijkertijd hebben wij bij de informatiegesprekken aangegeven dat wij geen combinatie van partijen op voorhand zouden uitsluiten, zonder het gesprek aan te gaan. En ook dat wij vanuit onze zijde zeker bespreekpunten zouden inbrengen, maar geen breekpunten wilden neerleggen.

Regeren is niet alleen vooruitzien. Regeren in Nederland is coalities sluiten. Samen met andersdenkende partijen komen tot oplossingen voor de problemen die in onze gemeente spelen, of die we verwachten. Dat houdt tevens in dat er concessies gedaan moeten worden. Soms gemakkelijk, soms minder gemakkelijk en soms heel lastig zelfs.

Wie niet bereid is, compromissen te sluiten, belandt aan de zijlijn en kan daar weinig tot niets van zijn of haar punten verwezenlijken. De ChristenUnie heeft daarom gekozen voor actieve participatie. Met deze wetenschap zijn de onderhandelaars van de CU met open vizier en met vertrouwen de gesprekken in gegaan.

En ook met de wetenschap dat de compromissen die gesloten moeten worden, niet altijd door iedereen met tevredenheid en instemming zullen worden ontvangen. 

De gesprekken in de formatieronde waren intensief. De meningen en standpunten divers. Het compromis niet altijd even gemakkelijk voor handen. Toch hebben wij ervaren, dat er van de zijde van de andere partijen respect en waardering voor onze wensen en verlangens was, waardoor sommige compromissen voor ons aanvaardbaar werden.

Het coalitieakkoord

“Met ambitie samen verder!” Dat is de titel van het coalitieakkoord. Een titel met een tweeledige boodschap. Verder gaan op de ingeslagen weg, die de afgelopen 3 jaren is ingestoken in de Krimpenerwaard. Tegelijkertijd met ambitie op te pakken, dat wat op ons pad komt.

De ambities zijn afgeleid van trends en ontwikkelingen die wij constateren. U zult ook niet over alle thema’s evenveel woorden aantreffen. Daar waar beleid goed is neergezet, gaan wij verder op de ingeslagen weg.

Zoals u ziet is het coalitieakkoord van een andere opzet dan wellicht algemeen gebruikelijk is binnen de Krimpenerwaard en binnen de voorgaande gemeenten. In lijn met de commissie Van Zijl zijn wij, daar waar mogelijk was, uit gegaan van het stellen van kaders. En niet het invullen van de activiteiten. Het college geven wij de gelegenheid om de komende weken de de activiteiten in te vullen.

De gehele raad stelt de kaders. Dus nadrukkelijk nodigen wij alle partijen uit om kader-stellende ideeën en wensen naar voren te brengen.

Bij de perspresentatie van het coalitieakkoord -hier in deze raadszaal- heb ik al een aantal voor de ChristenUnie belangrijke punten aangehaald. Ik noem u ze nogmaals:

Verbinding

Allereerst staan we stil bij het belang van de inwoner. Iedereen telt mee. Onze inwoner is uniek, de Krimpenerwaard is uniek. We kunnen steunen op actieve netwerken binnen de Krimpenerwaard, en we zullen optimaal gebruik maken van deze kracht. Maar ook voor diegene die deze netwerken niet hebben, zullen we er als overheid zijn om te ondersteunen: Preventie, vroeg-signalering, oog voor kwetsbaarheid, voor eenzaamheid, voor laaggeletterden. En waar nodig kleuren we buiten de lijnen!

Daarnaast zetten we vol in op maatschappelijke zorg: Voor jongeren, ouderen, voor kwetsbare groepen: voor iedereen moet er plaats zijn.  Daarbij willen we meer dan voorheen inzetten op “verbinding maken”.

Voorzieningen

We zetten in op verbinding tussen mensen, maar het komt ook uitdrukkelijk aan de orde in onze visie op het behoud van voorzieningen. Ook daar zullen we verbinden, fysiek en sociaal, in en buiten de gemeente, met elkaar. (inwoners, ondernemers, maatschappelijke organisaties en overheid).

Zorg voor de schepping.

Het akkoord van Parijs, de naderende energietransitie, de circulaire economie. De gemeente zal de komende jaren voor grote uitdagingen staan. De ChristenUnie wil met zorg omgaan met Gods schepping. Dit coalitie akkoord zal voor onze gemeente bijdragen aan een goede omgang daarmee. Een deel van de Enecogelden zal naar het thema duurzaamheid vloeien.

Zorg voor de naaste

Vanuit christelijke naastenliefde wil de ChristenUnie een veilig thuis bieden aan vluchtelingen. Mensen slaan niet zonder reden op de vlucht en de regio's om Europa heen zijn op dit moment verre van stabiel.

Door een duidelijk aantal op te nemen in het coalitieakkoord kan worden voorkomen dat er op een later moment een politiek ingewikkelde discussie over aantallen wordt gevoerd. Dergelijke discussies vergen veel te veel tijd en dit kan leiden tot het feit, dat het Rijk de regie van ons als Gemeente Krimpenerwaard overneemt .

Door zelf actief medebewind te voeren en met andere bestuurslagen te communiceren, houden we de regie in handen en kunnen we ons beter voorbereiden op crisissituaties en niet in situaties belanden, zoals elders in het land, met alle negatieve gevolgen en verminderd draagvlak van dien.

Winkelopening

Voorzitter, dan staan er ook nog compromissen in, waar de ChristenUnie meer moeite mee heeft: ik noem u het gesloten compromis inzake de mogelijkheid tot winkelopening op zondagmiddag van de supermarkten, dit blijft voor de ChristenUnie Krimpenerwaard een heel moeilijk punt. Maar als de ChristenUnie niet mee zou hebben gedaan aan de coalitie met VGBK, VVD en D66 was er, zo is onze stellige overtuiging, een nog ruimere winkelopenstelling tot stand gekomen.

 

In reactie op een vraag van de SGP-fractie heb ik vervolgens gesteld:

Christelijke politiek is meer dan alleen de zondag. De ChristenUnie wil aan de hand van het Bijbelse woord de vraagstukken van vandaag en morgen beantwoorden en de verbinding zoeken met christelijke en niet-christelijke partijen in de Krimpenerwaard. Dit betekent dat de ChristenUnie niet altijd op alle punten haar principiële standpunten kan verwezenlijken op het moment dat zij dit zou willen.

In de Krimpenerwaard is geen christelijke meerderheid en het kan niet zo zijn dat een minderheid de meerderheid dicteert, wat te doen. Wij geloven in voorleven en samenleven, niet in het opleggen van onze principes.

Vervolg van mijn betoog:

Omgekeerd hebben wij ervaren, dat er van de zijde van de andere partijen respect en waardering voor onze wensen en verlangens is ervaren, waardoor het gesloten compromis voor ons aanvaardbaar is.

Evenementen en horeca

De politie heeft geadviseerd, een eenduidig horecabeleid te voeren en heeft hier duidelijke handvatten voor aangereikt. De politie adviseert binnengaand horecapubliek tot 01:00 uur te accepteren en de sluitingstijd op uiterlijk 05:00 uur te bepalen, waardoor horecapubliek over een langere periode huiswaarts kan keren en zo de kans op overlast aanmerkelijk wordt verminderd.

Als ChristenUnie hebben wij niet de behoefte, tot diep in de nacht in horecagelegenheden aanwezig te zijn, maar veel inwoners in de Krimpenerwaard hebben hier andere ideeën over. De ChristenUnie heeft daarom aanvullend maatregelen gevraagd om een actief alcohol-matigingsbeleid uit te voeren.

Tot slot: Wat hebben wij als ChristenUnie bereikt met het meedoen met deze coalitie?

Veel aandacht voor verbinding tussen mensen. Iedereen telt mee. Duidelijke afspraken over Vluchtelingenbeleid (de zorg voor onze naaste) Uitdrukkelijke aandacht voor de zorg voor onze Schepping Er vinden geen winkelactiviteiten (meer) plaats op zondagmorgen. Ook niet meer in Schoonhoven waar dat op de huidige 12 zondag-openingsdagen wel zou kunnen. De winkeliers in Schoonhoven en Haastrecht hebben gelegenheid om op 18 zondagmiddagen open te zijn Er is behalve voor de supermarkten, geen mogelijkheid tot winkelopenstelling voor winkeliers, in de 9 niet-toeristische kernen van de gemeente. Er is vrijheid voor supermarktondernemers. Zij mógen open. Uitdrukkelijk NIET: zij móeten open Met wethouder Jan Vente zijn we weer vertegenwoordigd in het college

Het vervolg… Aan het college van Burgemeester en Wethouders is gevraagd om het coalitieakkoord uit te werken in een collegewerkprogramma. Voorafgaand daaraan is er voor de gehele raad (oppositie en coalitie) de mogelijkheid aanvullingen en ideeën in te brengen, die een plaats kunnen krijgen in het collegewerkprogramma.

Als u het gehele coalitieakkoord wil lezen dan kunt u gebruik maken van de onderstaande link.

Namens de fractie van de ChristenUnie

Ton van Dorp