Poliflw

Vooruitlopend op resultaten van onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) naar de echte duurzaamheid van biomassa, willen GroenLinks en de ChristenUnie dat het college zich alvast uitspreekt om de aanbevelingen ten aanzien van biomassa die PBL gaat doen, over te nemen. De Zwolse raadsfracties hebben hiertoe een motie ingediend over biomassacentrales.

Recent is er een vergunning verleend voor de bouw van een biomassacentrale voor het bedrijf Sensus. De vergunningsaanvraag voldoet aan alle nu geldende kaders en normen. Maar het is mogelijk dat die normen op termijn gaan veranderen. Onze fractievoorzitter Sylvana Rikkert zegt daarover: ‘Omdat op dit moment het Planbureau voor de Leefomgeving nog onderzoek doet naar de echte duurzaamheid van biomassa, willen wij eigenlijk nu al een uitspraak van het college dat nieuwe initiatiefnemers getoetst gaan worden aan de aanbevelingen uit het PBL-onderzoek. Voor ons staan het behalen van onze doelen in de omslag naar schone energie voorop, maar dat moet dan wel echt met schone energie vanuit echt duurzame bronnen’. De partijen vragen om als het PBL rapport uit is, het Zwolse energiebeleid en bijbehorende kaders, aan te passen op de aanbevelingen. Ze willen dat er bovendien gecontroleerd gaat worden op de herkomst van de biomassa.

We trekken hierin samen op met de ChristenUnie. CU-raadslid Ruben van de Belt: ‘In het proces rondom de Rieteweg is de communicatie richting omwonenden niet goed op gang gekomen. In ons energiebeleid hebben we over die communicatie richting omwonenden bij bijvoorbeeld zonneparken en windmolens wel goede afspraken, maar die golden tot nu toe niet voor biomassacentrales. Dat moet anders en beter. We merken bovendien dat omwonenden zich nu zorgen maken over de uitstoot van de centrale. Wij willen dat het college inzet op betere afvang van CO2 en fijnstof door de ontwikkelaar’.   De verwachting is dat het Planbureau voor de Leefomgeving in april met de nieuwe aanbevelingen gaan komen. De raadsfracties van de VVD, Swollwacht en het CDA hebben zich inmiddels achter de motie geschaard.

Op 20 februari stelde de gemeenteraad de Duurzaamheidsagenda 2020-2022 vast. Hoewel het college van BenW met het voorstel uiteindelijk een ruime meerderheid achter zich kreeg, werd wel duidelijk dat de gemeentelijke inzet op het gebied van duurzame ontwikkeling onder druk staat. Dat heeft vooral te maken met de precaire financiële situatie waarin de gemeente De Bilt is komen te verkeren. Die maakt nogal wat fracties voorzichtig bij het doen van uitgaven, óók op het terrein van duurzaamheid.

Tegelijkertijd zijn er ter rechterzijde ook nog eens fracties die, zeker als het gaat om de energietransitie, alles willen tegenhouden. Dat bleek bij de stemming over het collegevoorstel om een subsidie van naar schatting 4 miljoen euro aan te vragen voor het ‘aardgasvrij’ maken van de wijk Brandenburg-West. Dat kan door het benutten van de warmte uit de watergang van de rioolzuivering.

De fractie van GroenLinks stemde uiteraard in met de Duurzaamheidsagenda, ook met het loslaten van de doelstelling ‘Energieneutraal in 2030’.  De Bilt sluit zich nu aan bij de doelstelling van het Klimaatakkoord: terugdringing van de CO2-uitstoot met 49% in 2030 ten opzichte van 1990 op weg naar 95% in 2050. Op basis hiervan zal de gemeente dit voorjaar een besluit nemen over de Regionale Energie Strategie om dit doel te bereiken. Belangrijk was ook de toezegging van wethouder Anne Brommersma om binnen de huidige personeelsformatie ruimte te zoeken voor de aanstelling van een programmamanager Duurzaamheid.

GroenLinks was echter kritisch over de ook elders waarneembare tendens om ‘duurzame ontwikkeling’ te verengen tot klimaatbeleid. Ooit spraken we over de driehoek ‘people’, ‘planet’ en ‘profit’, maar het gaat tegenwoordig nog vrijwel alleen over ‘planet’, hoe belangrijk ook. Daar valt trouwens ook een thema als ‘biodiversiteit’ onder, dat in de Duurzaamheidsagenda evenmin werd genoemd. Wethouder Anne Brommersma verzekerde de raad echter dat dit nog steeds een belangrijke pijler is van het gemeentebeleid en dat er op dat punt binnenkort belangrijke voorstellen te verwachten zijn met het oog op het tegengaan van (illegale) bomenkap en op de zogenaamde klimaatadaptatie.

GroenLinks woordvoerder Henk Zandvliet wees erop dat er in de gemeente veel meer gebeurt om bij te dragen aan de ‘Global Goals’, de door de VN vastgestelde duurzame ontwikkelingsdoelen voor 2030. Deze inzet, ook door bedrijven, organisaties en bijvoorbeeld de scholen wordt jaarlijks zichtbaar gemaakt tijdens de Duurzame Biltse Week in oktober. Hij diende daarom mede namens de ChristenUnie en de Fractie Brouwer een motie in, waarin het college gevraagd werd De Bilt in navolging van tientallen andere gemeenten aan te melden als Global Goals Gemeente. Aanvankelijk leek daarvoor een meerderheid te vinden, maar de wethouder ontraadde de motie, omdat ze op dit moment geen geld heeft om de invulling van dat predicaat waar te maken. Daarop trok Henk de motie in, maar hij kondigde aan daar over enige tijd opnieuw op terug te zullen komen.

De gemeenteraad van Kampen heeft unaniem zijn tanden laten zien in de discussie over Lelystad Airport. De fracties zijn boos dat de minister opeens met een nieuwe vertrekroute op de proppen is gekomen, die voor Kampen slecht uitpakt. Daarbij vielen harde woorden.

In de stadsetalage van het stadhuis zal de komende jaren een duurzaamheidscentrum worden ingericht. In dit centrum kunnen de inwoners van Deventer informatie ontvangen over het verduurzamen van hun woning of bedrijf. De gemeenteraad besloot daartoe op 7 november 2018 op initiatief van GroenLinks en met ondersteuning van D66, PvdA, Gemeentebelang, CDA, ChristenUnie, DENK en DeventerNu. Fractievoorzitter Tjeerd van der Meulen: "de komende jaren gaan we vaart maken om Deventer energieneutraal te maken en hierbij hebben we iedereen nodig. Mensen die wel willen maar niet weten hoe ze duurzamer en milieuvriendelijker kunnen leven, zijn vanaf 2019 welkom in de stadsetalage bij het stadhuis!".

Deventer kan in haar eentje de wereldwijde klimaatverandering niet tegengaan maar de gemeente neemt wel de verantwoordelijkheid om haar steentje bij te dragen. In 2019 wordt de stadsetalage van het stadhuis aan het Grote Kerkhof de centrale plek om alle informatie op het gebied van duurzaamheid te vinden. Vragen als: hoe kan ik mijn huis beter isoleren?, is mijn pand geschikt voor zonnepanelen?, hoe werkt een warmtepomp?, kan ik mijn tuin klimaatbestendig inrichten en wat kost het eigenlijk allemaal? kunnen in het duurzaamheidscentrum beantwoord worden. In de ruimte bij het stadhuis zullen bedrijven, organisaties en instellingen voorlichting en duidelijke hulp bieden. De komende tijd zal duidelijk worden hoe e.e.a. wordt ingevuld. De komende jaren krijgt duurzaamheid een superbelangrijke plek in het beleid van de gemeente en hierbij wordt het stadhuis zelf het zichtbare middelpunt.

Het duurzaamheidscentrum was reeds opgenomen in het coalitieakkoord "met lef en liefde" maar in de begroting 2019 was het centrum tijdelijk geworden. Het voorstel om structureel een duurzaamheidscentrum in te richten is met een ruime meerderheid aangenomen. Van der Meulen: "alle partijen onderschrijven het belang van duurzaamheid en dat we de Deventenaren hierbij moeten ontzorgen." Het duurzaamheidscentrum opent in 2019.

De zeven oppositie- en coalitiepartijen die het voor de zomer eens werden over de Klimaatwet hebben de wet vandaag aangemeld voor behandeling door de Tweede Kamer. Daarmee committeren de politieke partijen zich aan de doelstelling van 49 procent CO2-reductie in 2030 en 95 procent CO2-reductie in 2050.

Nadat GroenLinks, PvdA, SP, ChristenUnie, D66, VVD en CDA het eind juni eens werden over de wetstekst voor de Klimaatwet, is de wet voor advies opgestuurd naar de Raad van State. Dat advies is binnen en de reactie op het Raad van State advies is af. Daarmee is de wet klaar voor parlementaire behandeling.

De Klimaatwet moet niet verward worden met het Klimaatakkoord.

De Klimaatwet is een initiatief van politieke partijen en legt de doelstellingen op het gebied van klimaatbeleid wettelijk vast. Het beperkt zo de mogelijkheid voor opeenvolgende kabinetten om terug te komen op eerdere beloften om klimaatverandering te bestrijden. Ook regelt de Klimaatwet de mechanismes om ervoor te zorgen dat deze klimaatdoelen worden gehaald.

Over het Klimaatakkoord wordt, in opdracht van het kabinet, onderhandelt aan de ‘klimaattafels.’ Het klimaatakkoord gaat over de maatregelen die nodig zijn om de doelstellingen uit de Klimaatwet te halen.

De afgelopen maanden heeft de maatschappelijke discussie rondom klimaatbeleid zich met name toegespitst op de vraag of de kosten van de energietransitie door burgers of door de industrie gedragen moeten worden. De Klimaatwet dient als een stok achter de deur: het kabinet moet keuzes maken over de instrumenten. Kiezen voor uitstel of verlaging van de doelstellingen is, na inwerkingtreding van de Klimaatwet, niet zonder meer mogelijk.

De Raad van State wijst er in haar advies onder meer op dat de Tweede Kamer medeverantwoordelijk is voor de uitvoering van de klimaatwet en adviseert de borging van het klimaatakkoord af te stemmen op de cyclus uit de Klimaatwet. Het advies van de Raad van State en de reactie van de indieners is te vinden in de bijlage.

De zeven oppositie- en coalitiepartijen die het voor de zomer eens werden over de Klimaatwet hebben de wet vandaag aangemeld voor behandeling door de Tweede Kamer. Daarmee committeren de politieke partijen zich aan de doelstelling van 49 procent CO2-reductie in 2030 en 95 procent CO2-reductie in 2050.

Nadat GroenLinks, PvdA, SP, ChristenUnie, D66, VVD en CDA het eind juni eens werden over de wetstekst voor de Klimaatwet, is de wet voor advies opgestuurd naar de Raad van State. Dat advies is binnen en de reactie op het Raad van State advies is af. Daarmee is de wet klaar voor parlementaire behandeling.

De Klimaatwet moet niet verward worden met het Klimaatakkoord.

De Klimaatwet is een initiatief van politieke partijen en legt de doelstellingen op het gebied van klimaatbeleid wettelijk vast. Het beperkt zo de mogelijkheid voor opeenvolgende kabinetten om terug te komen op eerdere beloften om klimaatverandering te bestrijden. Ook regelt de Klimaatwet de mechanismes om ervoor te zorgen dat deze klimaatdoelen worden gehaald.

Over het Klimaatakkoord wordt, in opdracht van het kabinet, onderhandelt aan de ‘klimaattafels.’ Het klimaatakkoord gaat over de maatregelen die nodig zijn om de doelstellingen uit de Klimaatwet te halen.

De afgelopen maanden heeft de maatschappelijke discussie rondom klimaatbeleid zich met name toegespitst op de vraag of de kosten van de energietransitie door burgers of door de industrie gedragen moeten worden. De Klimaatwet dient als een stok achter de deur: het kabinet moet keuzes maken over de instrumenten. Kiezen voor uitstel of verlaging van de doelstellingen is, na inwerkingtreding van de Klimaatwet, niet zonder meer mogelijk.

De Raad van State wijst er in haar advies onder meer op dat de Tweede Kamer medeverantwoordelijk is voor de uitvoering van de klimaatwet en adviseert de borging van het klimaatakkoord af te stemmen op de cyclus uit de Klimaatwet. Het advies van de Raad van State en de reactie van de indieners is te vinden in de bijlage.

De zeven oppositie- en coalitiepartijen die het voor de zomer eens werden over de Klimaatwet hebben de wet vandaag aangemeld voor behandeling door de Tweede Kamer. Daarmee committeren de politieke partijen zich aan de doelstelling van 49 procent CO2-reductie in 2030 en 95 procent CO2-reductie in 2050.

Nadat GroenLinks, PvdA, SP, ChristenUnie, D66, VVD en CDA het eind juni eens werden over de wetstekst voor de Klimaatwet, is de wet voor advies opgestuurd naar de Raad van State. Dat advies is binnen en de reactie op het Raad van State advies is af. Daarmee is de wet klaar voor parlementaire behandeling.

De Klimaatwet moet niet verward worden met het Klimaatakkoord.

De Klimaatwet is een initiatief van politieke partijen en legt de doelstellingen op het gebied van klimaatbeleid wettelijk vast. Het beperkt zo de mogelijkheid voor opeenvolgende kabinetten om terug te komen op eerdere beloften om klimaatverandering te bestrijden. Ook regelt de Klimaatwet de mechanismes om ervoor te zorgen dat deze klimaatdoelen worden gehaald.

Over het Klimaatakkoord wordt, in opdracht van het kabinet, onderhandelt aan de ‘klimaattafels.’ Het klimaatakkoord gaat over de maatregelen die nodig zijn om de doelstellingen uit de Klimaatwet te halen.

De afgelopen maanden heeft de maatschappelijke discussie rondom klimaatbeleid zich met name toegespitst op de vraag of de kosten van de energietransitie door burgers of door de industrie gedragen moeten worden. De Klimaatwet dient als een stok achter de deur: het kabinet moet keuzes maken over de instrumenten. Kiezen voor uitstel of verlaging van de doelstellingen is, na inwerkingtreding van de Klimaatwet, niet zonder meer mogelijk.

De Raad van State wijst er in haar advies onder meer op dat de Tweede Kamer medeverantwoordelijk is voor de uitvoering van de klimaatwet en adviseert de borging van het klimaatakkoord af te stemmen op de cyclus uit de Klimaatwet. Het advies van de Raad van State en de reactie van de indieners is te vinden in de bijlage.

De zeven oppositie- en coalitiepartijen die het voor de zomer eens werden over de Klimaatwet hebben de wet vandaag aangemeld voor behandeling door de Tweede Kamer. Daarmee committeren de politieke partijen zich aan de doelstelling van 49 procent CO2-reductie in 2030 en 95 procent CO2-reductie in 2050.

Nadat GroenLinks, PvdA, SP, ChristenUnie, D66, VVD en CDA het eind juni eens werden over de wetstekst voor de Klimaatwet, is de wet voor advies opgestuurd naar de Raad van State. Dat advies is binnen en de reactie op het Raad van State advies is af. Daarmee is de wet klaar voor parlementaire behandeling.

De Klimaatwet moet niet verward worden met het Klimaatakkoord.

De Klimaatwet is een initiatief van politieke partijen en legt de doelstellingen op het gebied van klimaatbeleid wettelijk vast. Het beperkt zo de mogelijkheid voor opeenvolgende kabinetten om terug te komen op eerdere beloften om klimaatverandering te bestrijden. Ook regelt de Klimaatwet de mechanismes om ervoor te zorgen dat deze klimaatdoelen worden gehaald.

Over het Klimaatakkoord wordt, in opdracht van het kabinet, onderhandelt aan de ‘klimaattafels.’ Het klimaatakkoord gaat over de maatregelen die nodig zijn om de doelstellingen uit de Klimaatwet te halen.

De afgelopen maanden heeft de maatschappelijke discussie rondom klimaatbeleid zich met name toegespitst op de vraag of de kosten van de energietransitie door burgers of door de industrie gedragen moeten worden. De Klimaatwet dient als een stok achter de deur: het kabinet moet keuzes maken over de instrumenten. Kiezen voor uitstel of verlaging van de doelstellingen is, na inwerkingtreding van de Klimaatwet, niet zonder meer mogelijk.

De Raad van State wijst er in haar advies onder meer op dat de Tweede Kamer medeverantwoordelijk is voor de uitvoering van de klimaatwet en adviseert de borging van het klimaatakkoord af te stemmen op de cyclus uit de Klimaatwet. Het advies van de Raad van State en de reactie van de indieners is te vinden in de bijlage.