De discussie in de Tweede Kamer afgelopen woensdag over racisme, dat Nederlanders met een migratieachtergrond de weg verspert naar een goedbetaalde baan en een fatsoenlijk huis, had meer weg van een ordinaire burenruzie in plaats van een inhoudelijk politiek dispuut. Terwijl alle ingrediënten voorhanden waren voor een volgende stap in het nationale racismedebat mondde het Kamerdebat een week voor de zomerstop uit in ruzie en gescheld. Partijen vlogen vooral elkaar verbaal in de haren. Allerlei onderwerpen werden erbij gehaald en persoonlijke kwesties werden weer actueel. Oud zeer tussen de PvdA en de partij DENK, die werd opgericht door oud-PvdA-Kamerleden, werd uitgevochten en verschillende fractievoorzitters botsten hard met PVV-leider Geert Wilders wegens zijn felle betoog. Grof taalgebruik Gesterkt door de uitspraken van de premier, die erkende dat racisme in Nederland net zo goed een systemisch probleem is, vroegen D66, PvdA en GroenLinks een debat aan. Een hardere aanpak van discriminatie door uitzendbureaus, een verbod op etnisch profileren en excuses voor het eigen slavernijverleden: met minder zouden zij geen genoegen nemen. En dan was het ook nog Keti Koti, de viering van de afschaffing van de slavernij in 1863. Alle ingrediënten dus voor een goede gedachtenwisseling. Maar al binnen het half uur was duidelijk dat het debat niet aan de hoge verwachtingen ging voldoen. De discussie ontaardde in een aaneenschakeling van oprispingen van oud zeer, beledigingen en grof taalgebruik. Bij vlagen ging het geruzie over in triviaal gescheld. Klaver noemde Wilders een idioot. Andersom was de Groen Linkser een politieke hooligan, met partijgenoten die vroeger communistische massamoordenaars steunden. De scheldgrage PVV-leider liet vervolgens niet na te zeggen dat er na het coronavirus een hysterisch discriminatievirus over de wereld gaat. Beschonken komkommer Hoewel onaanvaardbaar en zelfs verwerpelijk, was het origineelst met de pretentieuze coterie in ’s lands vergaderzaal Farid Azarkan, de fractievoorzitter van DENK, die SP-leider Lilian Marijnissen een beschonken komkommer noemde. Benieuwd of dit aforisme in de Handelingen (woordelijke verslaglegging) blijft staan. Klaver bracht vervolgens in herinnering dat Asscher als minister geen excuses voor de slavernij had aangeboden. Farid Azarkan noemde het verhaal van Asscher een goedkope babbeltruc, omdat de PvdA enkele DENK-moties tegen discriminatie niet had gesteund. Hij haalde ook uitspraken uit het verleden aan van PvdA-kopstukken over Marokkanen. Het ontlokte een woedende tegenaanval van Asscher, die een tirade afstak over de video’s waarin DENK kritiek uitte op Kamerleden met een Turkse achtergrond. De inbreng van Kees van der Staaij (SGP) aan het Kamerdebat was nog het meest veelzeggend. Voor hem is het uitgangspunt helder: alle mensen zijn naar Gods evenbeeld geschapen. Racisme is daarom uit den boze. We zijn immers allemaal van dezelfde lap gescheurd. Het is maar dat u het weet. Geen excuses Vanwege de vrees voor polarisering zag de premier niets in het aanbieden van excuses voor de Nederlandse rol in de slavernij en de slavenhandel. Eerder betuigde de Nederlandse staat wel zijn diepe spijt en berouw. Dat gaat niet voor iedereen ver genoeg, erkende hij. Maar voor anderen zouden excuses juist weer te ver gaan. ‘Kun je mensen die vandaag leven verantwoordelijk houden voor het verre verleden?’, vroeg hij zich af. Volgens de premier zouden excuses meer polariseren, dan dat ze mensen zouden samenbrengen omdat het aanbieden daarvan ook op tegenstand stuit. ‘Als ik het zal doen, voor wie doe ik het dan, aan wie bied ik ze dan aan? En hoe ver moeten we dan teruggaan? Tegelijkertijd, erkennen dat dat niet usance is in de wereld om dat wel te doen. Om al die redenen hebben we het niet gedaan’, aldus de premier. Het kabinet-Rutte II betuigde eerder diepe spijt en berouw voor het slavernijverleden, en dat vindt de premier voldoende. Wel is hij voorstander van een herdenkingsjaar over slavernij in 2023. In dat jaar is het 150 jaar geleden dat Nederland een eind maakte aan slavernij. Voortdurend punt van discussie Slavernij gebeurde honderden jaren geleden. Niemand die nu leeft, heeft daar direct verantwoordelijkheid voor. Schaamte en schuld is totaal niet nodig Maar waar men als samenleving wel verantwoordelijkheid voor heeft, is je te informeren over wat zich heeft afgespeeld. Je kunt niet de glorieuze kant van de geschiedenis vieren zonder dat je er rekenschap van geeft dat die niet voor alle mensen gold. Zoals ook de nieuwe Canon weer aantoont, is de omgang met het Nederlands verleden een voortdurend punt van discussie, dat evenveel zegt over hoe wij over onze gezamenlijke identiteit denken als over het verleden. Het Rijksmuseum werd bij heropening in 2013 gemunt als museum van Nationale Geschiedenis en nam de beslissing om kunst en geschiedenis voor het eerst integraal te laten zien. Zeven jaar geleden was dat nog vanuit het perspectief van het glorieuze Holland, de koopmansgeest; nu is het tijd voor gedeeld verleden. Dat maakt de functie gevoelig: die moet zich constant verhouden tot de gepolariseerde actualiteit.
10 documenten
Is het nu duidelijk meneer Baudet?
SP
Meierijstad
29-05-2020 14:50
Dat vroeg de voorzitter van de Tweede Kamer, Khadija Arib, gisteren aan Thierry Baudet. Hij vroeg aan Lilialn Marijnissen wat ze nu eigenlijk precies bedoelde met het begrip neoliberalisme?
Waar de neoliberalen alle heil verwachten van de markt, blijven socialisten zich inzetten voor een samenleving waar we naar elkaar omkijken: niet een kapitalistische samenleving die per definitie extreme ongelijkheid voortbrengt, maar een samenleving waarin we solidariteit tussen mensen organiseren. Lillian Marijnissen:
Gisteren kon ik in de Tweede Kamer aan Thierry Baudet uitleggen wat ik hier precies mee bedoel. Hij ging er ‘nog eens over nadenken’ mompelde hij... Nu verwacht ik daar niet veel van, maar het fundamentele debat en de strijd om ideeën is helemaal terug! En dat is mooi en keihard nodig. Want in deze tijd van grote crisis is het tijd voor grote verandering.
Lilialn kan het echter niet alleen, daar hebben we jou ook bij nodig.
Internationale Vrouwendag: speciale editie podcast
Vandaag is het Internationale Vrouwendag, een mooie dag om stil te staan bij de strijd voor emancipatie, vrijheid en gelijke rechten voor vrouwen. Daarom is er vandaag een speciale aflevering van de podcastserie 'Daarom is het Goed' van Lilian Marijnissen. Deze keer is Fidan Ekiz te gast, een mooi gesprek over waarom deze strijd zo hard nodig is en wat deze strijd van haar vraagt.
Maar ook praat Fidan, voor het eerst sinds ze gestopt is, over de intimidatie waar ze als presentatrice van de talkshow De Nieuwe Maan mee te maken kreeg.
Het werd een inspirerend en waardevol gesprek. De strijd tegen onderdrukking van en voor gelijke rechten voor vrouwen is een strijd die we samen moeten voeren, altijd en overal.
Luister de podcast hier:
3 maart bijeenkomst GL PvdA SP - Progressief alternatief | Haarlem
GroenLinks
PvdA
Haarlem
02-03-2020 00:00
Kom naar de bijeenkomst van GroenLinks, PvdA & SP
met Jesse Klaver, Lilian Marijnissen en Lodewijk Asscher
Ons land verdient een hoopvol alternatief. Een progressief verhaal voor een nieuw tijdperk dat aanbreekt. Van solidariteit, menselijkheid en duurzaamheid.
Jesse komt samen met Lilian Marijnissen van de SP en Lodewijk Asscher van de PvdA met een boodschap richting het kabinet. Op dinsdagavond 3 maart om 19.00u (deuren open: 18.30u) in de Tolhuistuin in Amsterdam.
https://beweging.groenlinks.nl/linkse-bijeenkomst
Afscheid van Geert Timmers / Bob Fosko
Vandaag ben je groot nieuws, lieve Geert - omdat je er sinds gisteren - 28 februari - niet meer bent. In je 65ste levensjaar is jouw leven tot een einde gekomen. Zo gaat dat tegenwoordig en ach, laten we blij zijn dat er nu van alle kanten waardering wordt uitgesproken voor jou en alles wat je hebt gedaan en gemaakt, in het leven, en van het leven.
Dat leven had zeker nog heel veel langer van je mogen duren, weet ik. Je hield ontzettend van het leven en van vele mensen die je erin tegen bent gekomen.
Je vrouw, je kinderen en kleinkinderen voorop, van wie je eindeloos veel hebt gehouden en voor wie jij volstrekt onvervangbaar bent.
Je vele vrienden, je collega’s in de muziek- en theaterwereld, met wie je gangbare maar vooral ook minder gangbare paden hebt verkend. Alle genres heb je onderzocht en er je eigen versies van gemaakt. Je laat een erfenis van hier tot ginder achter. Je afscheidstournee in 2019 waarvan je enorm genoot en waarbij je hulp kreeg van zoveel muzikale vrienden, is een unicum in de moderne muziek.
En wij, je vrienden van de SP. Voor ons stond jij altijd klaar, om een actie van een passend lied te voorzien. Maar evenzeer om intens en creatief mee te denken hoe een linkse partij als de onze niet alleen het hoofd maar vooral ook het hart kan bereiken. Jouw verbondenheid aan onze partij was meer dan bijzonder. Je was geen gelegenheidsvriend maar een ware vriend, in goede en slechte tijden. Samen met Karel Glastra van Loon - die ons al 15 jaar terug ontviel en met wie je een speciale band had - heb je ons fantastische lijflied gemaakt, ‘Een mens is meer’. We zingen het swingend nog steeds keer op keer: ‘Blijf niet mokkend aan de kant staan, stel een daad en toon je moed, laat je woede hand in hand gaan met het goede dat je doet.’ En je maakte nog tal van andere bijdetijdse strijdliederen voor ons. Over alledaagse dingen die niet deugen en anders zouden moeten en over ver-weg-schandalen waarover de wereld zich volgens jou best wat drukker zou mogen maken, zoals je zelf ook deed. Wat je schreef en wat je zong werd ook zo door jou gevoeld. Je bent altijd trouw aan je principes gebleven zonder ook maar in de verste verte rigide te worden. En je was nooit bang om je nek uit te steken. Hoed af!
Op ons laatste congres in december kreeg je als blijk van onze grote waardering voor alles wat je voor onze partij hebt betekend, van Lilian Marijnissen ons ereteken, de Gouden Tomaat, opgespeld.
Ik denk vandaag terug aan de allereerste keer dat Lilians vader Jan en ik jou troffen, in Oudewater. Begin jaren 90 waren we op zoek naar vrije geesten die het aandurfden onze SP van advies én tegenspraak te voorzien. Het was al snel duidelijk dat we in jou zo’n vrije geest hadden gevonden. Sindsdien heb je jarenlang met ons meegedacht en ideeën aangedragen hoe we onszelf konden laten zien als een partij-van-vlees-en-bloed, passend bij jouw positieve tegendraadsheid en je blijmoedige kijk op het leven. We hebben heel veel van jou geleerd.
Wat is het ontzettend fijn dat er mensen zoals jij zijn, die vol in het leven staan en daarbij steeds oprecht met het leven van anderen zijn begaan. Lieve Geert, ‘leven’ is een werkwoord – en jij hebt tot het laatst werk van je leven gemaakt en anderen daarmee voorgeleefd hoezeer elke dag de moeite waard is – als je er vol voor durft te gaan.
Door Tiny Kox, voorzitter SP-fractie Eerste Kamer
De energierekening stijgt, terwijl ...
De energierekening stijgt, terwijl grote vervuilers worden gematst. Dit moet anders! Lilian Marijnissen doet vandaag een voorstel voor klimaatrechtvaardigheid. Doe je met ons mee? www.tijdvoorrechtvaardigheid.nl/klimaat
Manifestatie Tijd voor Rechtvaardigheid
Afgelopen zaterdag is een delegatie van de fractie, het bestuur en een aantal leden van de SP Leiden naar de manifestatie 'Tijd voor Rechtvaardigheid' in Rotterdam gegaan.
Het evenement werd al een tijdje gepromoot vanuit de SP landelijk. Dit deden ze voornamelijk omdat deze manifestatie wordt gezien als een startsein voor de campagne 'Tijd voor Rechtvaardigheid'. Een belangrijk moment voor de SP dus. Wat betreft de opkomst was de manifestatie al een groot succes: ruim 1000 mensen waren aanwezig van allemaal verschillende SP-afdelingen in het land.
De middag begon goed met een optreden van de rockband st. Tropez die met hun recente album Debate leuke nummers speelden met een zeer politieke inhoud. Na dit optreden begonnen de speeches. Er waren speeches en videoboodschappen van organisaties die de 'tijd voor rechtvaardigheid' van harte steunden. Zo was er een videoboodschap van de organisatoren van PO in actie en waren er speeches van mensen die opkwamen voor de politie, de schoonmakers en het Nationaal Zorgfonds.
Hierna was het tijd voor een optreden van Javier Guzman, een stand up comedian die al veel succes heeft gehad in Nederland. Zijn grappen over verschillende recente politieke thema's vielen dan ook goed in de smaak.
Vervolgens was er een speech van Prem Rhadakishun die een mooie speech had over Lilian Marijnissen en de dappere strijd van de SP. Hij zei openlijk geen lid te zijn van de partij, maar er dusdanig veel respect voor te hebben dat hij er ook een aantal keer op had gestemd.
Als laatste volgde een mooie en inspirerende speech van Lilian Marijnissen over de mate van onrechtvaardigheid waar wij als Nederlanders tegenwoordig mee te maken hebben. Toch moeten we de moed niet opgeven en door blijven gaan, de tijd voor de SP is er zelfs nu wel, het is nu dan ook tijd voor rechtvaardigheid.
De volledige speech met beelden van de dag zijn hieronder te vinden:
https://www.youtube.com/watch?v=jd31OduU5Oc&feature=youtu.be&app=desktop
Klaas DijkhoffBeste Lilian ...
VVD
Oosterhout
29-05-2018 14:28
Beste Lilian Marijnissen, dank voor je felicitaties! En dank voor je brief. Ik waardeer het dat je de moeite neemt je kritiek te onderbouwen en door te vragen over wat ik precies bedoel. Je schrijft dat ik niet jaloers hoef te zijn op mensen met een uitkering. Daarin kan ik je geruststellen. Dat zal ik nooit zijn. De meeste mensen met een uitkering willen er graag uit. Veel mensen hebben behalve ‘geen werk’ ook nog andere problemen die het niet makkelijker maken optimistisch te blijven. En ik besef me ook dat er sprake kan zijn van een gevoel van schaamte omdat het je niet lukt je eigen geld te verdienen, maar afhankelijk bent van anderen. Ik vrees alleen dat we het nog niet meteen eens worden. Je stelt dat het relevante onderscheid niet moet zijn tussen ‘goed volk’ en ‘geen goed volk’, maar tussen de 10% en de 90% gesorteerd naar bezit van vermogen. Daar zal ik het nooit mee eens worden. Ik beoordeel mensen op hun inzet en hun daden, niet op hun bankrekening. Sterker nog, ik zet me liever in voor ‘goei volk’ dat op jou gestemd heeft dan op ‘kwaai volk’ dat op mij gestemd heeft (al hoop ik dan natuurlijk dat dat ‘goei volk’ een volgende keer op mij stemt). Voor mij maakt het niet uit hoeveel je verdient of hoeveel je aan vermogen hebt. Als je er maar eerlijk aan bent gekomen en je best doet in onze samenleving. Geld maakt je geen beter mens en eerlijk gezegd denk ik dat vanaf een bepaald bedrag je er ook niet gelukkiger van wordt. Maar het is niet aan mij of aan de overheid om te bepalen hoe iemand z’n geluk najaagt. En als iemand zich eerlijk uit de naad werkt met een goed idee en daar heel rijk mee wordt, plukken we daar allemaal de vruchten van. Ten eerste de mensen die daardoor een baan hebben en ten tweede via de belasting. Alles wat we voor elkaar willen betekenen via de overheid, bijvoorbeeld om te helpen als het tegenzit en om fijn te kunnen leven, vereist wel genoeg welvaart. Uitkeringen, onderwijs, zorg, defensie, politie. Betalen we allemaal uit belastinggeld. Er is geen vaste economie in ons land waar je belasting op kunt heffen. Hogere belastingtarieven betekenen niet vanzelf een meer geld voor de staatskas. Net zoals lagere tarieven of afschaffen van belastingen kunnen bijdragen aan een sterkere economie waar je juist meer belastinggeld uit ophaalt. Daarom vind ik die tegenstelling tussen bedrijfsleven en sociale voorzieningen een beetje bizar. Er is geen medicijn dat vergoed kan worden zonder dat er eerst ergens een bedrijf winst heeft gemaakt. Er kan geen juf of meester voor de klas staan zonder dat we belasting hebben kunnen heffen op iemand’s omzet. Er kan geen crimineel worden opgepakt zonder een heffing op het inkomen van de medewerkers. Ieder kind dat een computerspelletje of Kolonisten speelt weet het: of het nou munten zijn, graan, wol, hout of bitcoins: er moet eerst activiteit zijn voor je iets kunt opbouwen. Als we dat goed regelen, als onze economie goed draait, dan kunnen we ook beter voor elkaar zorgen als het tegenzit. Volgens mij was dat ooit het idee. Als je pech hebt, dan helpen we je met z’n allen. Het kan ons allemaal overkomen. Je staat er dan niet alleen voor, we doen het samen. Volgens mij heet het daarom ook ‘sociale’ zekerheid. Ik wil daarom het systeem veranderen. Ik wil het positiever benaderen en elke stap die iemand in die situatie zet om er weer uit te komen en/of iets terug te doen voor de medemens, belonen. Wat mij betreft hebben mensen dus straks per saldo geen lagere uitkering. Ik vind dat ook een raar verwijt dat ik mensen met een lagere uitkering zou opzadelen. Dan ga je ervan uit dat mensen die nu een uitkering hebben te beroerd zouden zijn om hun best te doen weer aan de slag te gaan. Dat beeld heb ik niet van mensen. Wat mij betreft draai je dan juist weer sneller mee. Door je taal of je vaardigheden bij te spijkeren. Door begeleid te worden naar werk. Door in je vrije uurtjes nuttige dingen te doen voor je omgeving. En, misschien kunnen we het zelfs zo uitwerken dat als je echt heel veel doet voor de samenleving die voor je zorgt, je wat meer overhoudt dan nu. Groet! Klaas
Klaas DijkhoffBeste Lilian ...
VVD
Maastricht
29-05-2018 11:28
Beste Lilian Marijnissen, dank voor je felicitaties! En dank voor je brief. Ik waardeer het dat je de moeite neemt je kritiek te onderbouwen en door te vragen over wat ik precies bedoel. Je schrijft dat ik niet jaloers hoef te zijn op mensen met een uitkering. Daarin kan ik je geruststellen. Dat zal ik nooit zijn. De meeste mensen met een uitkering willen er graag uit. Veel mensen hebben behalve ‘geen werk’ ook nog andere problemen die het niet makkelijker maken optimistisch te blijven. En ik besef me ook dat er sprake kan zijn van een gevoel van schaamte omdat het je niet lukt je eigen geld te verdienen, maar afhankelijk bent van anderen. Ik vrees alleen dat we het nog niet meteen eens worden. Je stelt dat het relevante onderscheid niet moet zijn tussen ‘goed volk’ en ‘geen goed volk’, maar tussen de 10% en de 90% gesorteerd naar bezit van vermogen. Daar zal ik het nooit mee eens worden. Ik beoordeel mensen op hun inzet en hun daden, niet op hun bankrekening. Sterker nog, ik zet me liever in voor ‘goei volk’ dat op jou gestemd heeft dan op ‘kwaai volk’ dat op mij gestemd heeft (al hoop ik dan natuurlijk dat dat ‘goei volk’ een volgende keer op mij stemt). Voor mij maakt het niet uit hoeveel je verdient of hoeveel je aan vermogen hebt. Als je er maar eerlijk aan bent gekomen en je best doet in onze samenleving. Geld maakt je geen beter mens en eerlijk gezegd denk ik dat vanaf een bepaald bedrag je er ook niet gelukkiger van wordt. Maar het is niet aan mij of aan de overheid om te bepalen hoe iemand z’n geluk najaagt. En als iemand zich eerlijk uit de naad werkt met een goed idee en daar heel rijk mee wordt, plukken we daar allemaal de vruchten van. Ten eerste de mensen die daardoor een baan hebben en ten tweede via de belasting. Alles wat we voor elkaar willen betekenen via de overheid, bijvoorbeeld om te helpen als het tegenzit en om fijn te kunnen leven, vereist wel genoeg welvaart. Uitkeringen, onderwijs, zorg, defensie, politie. Betalen we allemaal uit belastinggeld. Er is geen vaste economie in ons land waar je belasting op kunt heffen. Hogere belastingtarieven betekenen niet vanzelf een meer geld voor de staatskas. Net zoals lagere tarieven of afschaffen van belastingen kunnen bijdragen aan een sterkere economie waar je juist meer belastinggeld uit ophaalt. Daarom vind ik die tegenstelling tussen bedrijfsleven en sociale voorzieningen een beetje bizar. Er is geen medicijn dat vergoed kan worden zonder dat er eerst ergens een bedrijf winst heeft gemaakt. Er kan geen juf of meester voor de klas staan zonder dat we belasting hebben kunnen heffen op iemand’s omzet. Er kan geen crimineel worden opgepakt zonder een heffing op het inkomen van de medewerkers. Ieder kind dat een computerspelletje of Kolonisten speelt weet het: of het nou munten zijn, graan, wol, hout of bitcoins: er moet eerst activiteit zijn voor je iets kunt opbouwen. Als we dat goed regelen, als onze economie goed draait, dan kunnen we ook beter voor elkaar zorgen als het tegenzit. Volgens mij was dat ooit het idee. Als je pech hebt, dan helpen we je met z’n allen. Het kan ons allemaal overkomen. Je staat er dan niet alleen voor, we doen het samen. Volgens mij heet het daarom ook ‘sociale’ zekerheid. Ik wil daarom het systeem veranderen. Ik wil het positiever benaderen en elke stap die iemand in die situatie zet om er weer uit te komen en/of iets terug te doen voor de medemens, belonen. Wat mij betreft hebben mensen dus straks per saldo geen lagere uitkering. Ik vind dat ook een raar verwijt dat ik mensen met een lagere uitkering zou opzadelen. Dan ga je ervan uit dat mensen die nu een uitkering hebben te beroerd zouden zijn om hun best te doen weer aan de slag te gaan. Dat beeld heb ik niet van mensen. Wat mij betreft draai je dan juist weer sneller mee. Door je taal of je vaardigheden bij te spijkeren. Door begeleid te worden naar werk. Door in je vrije uurtjes nuttige dingen te doen voor je omgeving. En, misschien kunnen we het zelfs zo uitwerken dat als je echt heel veel doet voor de samenleving die voor je zorgt, je wat meer overhoudt dan nu. Groet! Klaas
👇Klaas DijkhoffBeste Lilian ...
VVD
's-Gravenhage
29-05-2018 08:20
👇
Beste Lilian Marijnissen, dank voor je felicitaties! En dank voor je brief. Ik waardeer het dat je de moeite neemt je kritiek te onderbouwen en door te vragen over wat ik precies bedoel. Je schrijft dat ik niet jaloers hoef te zijn op mensen met een uitkering. Daarin kan ik je geruststellen. Dat zal ik nooit zijn. De meeste mensen met een uitkering willen er graag uit. Veel mensen hebben behalve ‘geen werk’ ook nog andere problemen die het niet makkelijker maken optimistisch te blijven. En ik besef me ook dat er sprake kan zijn van een gevoel van schaamte omdat het je niet lukt je eigen geld te verdienen, maar afhankelijk bent van anderen. Ik vrees alleen dat we het nog niet meteen eens worden. Je stelt dat het relevante onderscheid niet moet zijn tussen ‘goed volk’ en ‘geen goed volk’, maar tussen de 10% en de 90% gesorteerd naar bezit van vermogen. Daar zal ik het nooit mee eens worden. Ik beoordeel mensen op hun inzet en hun daden, niet op hun bankrekening. Sterker nog, ik zet me liever in voor ‘goei volk’ dat op jou gestemd heeft dan op ‘kwaai volk’ dat op mij gestemd heeft (al hoop ik dan natuurlijk dat dat ‘goei volk’ een volgende keer op mij stemt). Voor mij maakt het niet uit hoeveel je verdient of hoeveel je aan vermogen hebt. Als je er maar eerlijk aan bent gekomen en je best doet in onze samenleving. Geld maakt je geen beter mens en eerlijk gezegd denk ik dat vanaf een bepaald bedrag je er ook niet gelukkiger van wordt. Maar het is niet aan mij of aan de overheid om te bepalen hoe iemand z’n geluk najaagt. En als iemand zich eerlijk uit de naad werkt met een goed idee en daar heel rijk mee wordt, plukken we daar allemaal de vruchten van. Ten eerste de mensen die daardoor een baan hebben en ten tweede via de belasting. Alles wat we voor elkaar willen betekenen via de overheid, bijvoorbeeld om te helpen als het tegenzit en om fijn te kunnen leven, vereist wel genoeg welvaart. Uitkeringen, onderwijs, zorg, defensie, politie. Betalen we allemaal uit belastinggeld. Er is geen vaste economie in ons land waar je belasting op kunt heffen. Hogere belastingtarieven betekenen niet vanzelf een meer geld voor de staatskas. Net zoals lagere tarieven of afschaffen van belastingen kunnen bijdragen aan een sterkere economie waar je juist meer belastinggeld uit ophaalt. Daarom vind ik die tegenstelling tussen bedrijfsleven en sociale voorzieningen een beetje bizar. Er is geen medicijn dat vergoed kan worden zonder dat er eerst ergens een bedrijf winst heeft gemaakt. Er kan geen juf of meester voor de klas staan zonder dat we belasting hebben kunnen heffen op iemand’s omzet. Er kan geen crimineel worden opgepakt zonder een heffing op het inkomen van de medewerkers. Ieder kind dat een computerspelletje of Kolonisten speelt weet het: of het nou munten zijn, graan, wol, hout of bitcoins: er moet eerst activiteit zijn voor je iets kunt opbouwen. Als we dat goed regelen, als onze economie goed draait, dan kunnen we ook beter voor elkaar zorgen als het tegenzit. Volgens mij was dat ooit het idee. Als je pech hebt, dan helpen we je met z’n allen. Het kan ons allemaal overkomen. Je staat er dan niet alleen voor, we doen het samen. Volgens mij heet het daarom ook ‘sociale’ zekerheid. Ik wil daarom het systeem veranderen. Ik wil het positiever benaderen en elke stap die iemand in die situatie zet om er weer uit te komen en/of iets terug te doen voor de medemens, belonen. Wat mij betreft hebben mensen dus straks per saldo geen lagere uitkering. Ik vind dat ook een raar verwijt dat ik mensen met een lagere uitkering zou opzadelen. Dan ga je ervan uit dat mensen die nu een uitkering hebben te beroerd zouden zijn om hun best te doen weer aan de slag te gaan. Dat beeld heb ik niet van mensen. Wat mij betreft draai je dan juist weer sneller mee. Door je taal of je vaardigheden bij te spijkeren. Door begeleid te worden naar werk. Door in je vrije uurtjes nuttige dingen te doen voor je omgeving. En, misschien kunnen we het zelfs zo uitwerken dat als je echt heel veel doet voor de samenleving die voor je zorgt, je wat meer overhoudt dan nu. Groet! Klaas