Poliflw

We kijken tevreden terug op het politieke jaar 2019 van de jonge gemeente Vijfheerenlanden. Met een mooi coalitieakkoord, een bevlogen college en een bont gezelschap raadsleden. En we constateren dat er een goede sfeer in de raad heerst, met een positieve en constructieve grondhouding van alle partijen. Discussies zijn soms fel maar ontsporen nooit. Gelukkig maar. Samenwerken is wat ons betreft de kern van het politieke bedrijf. Om succesvol te zijn hebben we immers de steun van anderen nodig. Die hebben we vaak gekregen – van alle zittende partijen. Ook wij hebben geen van de aanwezige partijen uitgesloten van onze steun. We zullen u alle clichés over de kracht van samenwerking verder besparen: onze grondhouding moge duidelijk zijn.

Wat hebben we het afgelopen gedaan? We geven u een kort overzicht van de voornaamste resultaten.

Tijdens de eerste vergadering hebben we een regenboogvlagmotie ingediend. Deze werd gesteund door PvdA, CDA, VVD en GL en daardoor aangenomen. Enige tijd later hebben we het college middels een motie opgeroepen actief werk te maken van het LHBTI-emancipatiebeleid binnen onze gemeente door concrete actiepunten te formuleren. Ook deze motie is aangenomen. Op dit moment wordt er door het college en betrokken ambtenaren hard gewerkt om daar handen en voeten aan te geven. Daar zijn we natuurlijk blij mee.

Het door ons verlangde ‘Vijfheerenlanden Cultuurfonds’ is nu een feit – en het verheugt ons te zien hoeveel inwoners en partijen daar al gebruik van hebben gemaakt. We hebben middels een amendement aangedrongen op een evaluatie van het gereserveerde bedrag in de eerste helft van 2020, waarbij een eventuele verhoging wat ons betreft mogelijk moet zijn. D66 Vijfheerenlanden vindt het belangrijk dat er blijvend wordt geïnvesteerd in kunst en cultuur, ook omdat de toeristische aantrekkingskracht van onze gemeente nauw samenhangt met een levendige culturele sector. Mede daarom hebben we het college middels een motie verzocht om te onderzoeken of een verplaatsing van (een deel) van het Glasmuseum naar de Leerdamse binnenstad wenselijk en mogelijk is. Aan dat onderzoek wordt nog gewerkt.

We zijn content met de nieuwe, inwonersgerichte koers. Wijk- en kerngericht werken betekent dat de gemeente in nauw overleg met inwoners en vanuit een constructieve, open houding inwonersinitiatieven omarmt en gemeentelijk beleid vormgeeft. ‘Onze’ wethouder, Christa Hendriksen, draagt de politieke verantwoordelijkheid voor dit uitdagende proces en zij heeft daarin flinke stappen gemaakt. Dit blijft, uiteraard, ‘work in progress’.

Onze motie biodiversiteit is afgelopen jaar ook aangenomen. Dit betekent dat er een gericht beleid wordt gevoerd om het aantal (streekeigen) soorten in flora en fauna binnen onze gemeente te vergroten, bijvoorbeeld door ecologische verantwoord bermbeheer, het ophangen van nestkasten en de aanplant van bomen en planten. Wij blijven hameren op de komst van (veel) meer bomen in onze gemeente.

Ook onze ‘zwerfballonnenmotie’ is dit jaar door de raad gesteund. Daardoor zal in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) een verbod op het oplaten van (wens)ballonnen en het grootschalige gebruik van plastic confetti worden verankerd. Komend jaar zal we ons overigens nog sterker gaan maken voor de reductie van zwerfafval en niet-recyclebare materialen. Daarover later meer.

Op het gebied van duurzaamheid hebben we natuurlijk ook niet stilgezeten. In aanvulling op het visiestuk Regionaal Ruimtelijk Programma – dat het kader vormt voor de toekomstige inrichting van de provincie Utrecht – hebben we verschillende technische amendementen ingediend waar zowel het leefmilieu als onze gemeente mee zijn gediend. Sommige zijn aangenomen, andere niet, maar we zullen altijd aan de bel blijven trekken als wij vinden dat daarmee het belang een duurzame leefomgeving is gediend.

Het afgelopen jaar hebben we ons op verschillende momenten zorgen gemaakt over het democratische gehalte van politieke besluitvorming, bijvoorbeeld ten aanzien van regionale samenwerkingsverbanden. Wij voelen uiteraard de noodzaak om met andere gemeenten op te trekken en over onze eigen grenzen heen te kijken, maar we vinden wel dat we daar als gemeenteraad beter in moeten worden betrokken. Dat was dan ook de strekking van onze motie ‘vinger aan de pols’, die helaas niet is aangenomen. De noodzaak daarvan is door het college en andere fracties wel onderkend. In onze motie ‘zienswijzen gemeenschappelijke regelingen’ riepen we het college, de raad en de griffie op om bepaalde beleidsstukken tijdig aan te leveren, zodat we als raad daar ook echt iets van kunnen vinden. We hebben de toezegging gekregen dat dat in de toekomst zal verbeteren.

In zijn algemeenheid hebben we veel (kritische) vragen gesteld en we zijn bij heel veel inwoners, partijen, verenigingen, clubs et cetera op bezoek geweest. Al met al is onze D66-fractie dus goed zichtbaar geweest. En daar mogen we best een beetje trots op zijn, al is er natuurlijk geen plaats voor zelfgenoegzaamheid. Dus wat gaan we komend jaar allemaal doen?

We sommen kort een paar speerpunten op:

Komend jaar zal deels in het teken staan van de Toekomstvisie, waarin de gemeentelijke koers richting het jaar 2035 wordt bepaald. Natuur, duurzaamheid en circulariteit zijn wat ons betreft belangrijke pijlers, evenals toegankelijk onderwijs, goede zorg en een divers woningaanbod. Altijd benadrukken wij de kracht van diversiteit en samenhang, in de hoop dat inwoners van Vijfheerenlanden elkaar nog beter weten te vinden en begrijpen.

Dit jaar zullen we ook de landbouwvisie van D66 Vijfheerenlanden presenteren, waarin concrete aanbevelingen staan die waarmee zowel het agrarische bedrijf als de natuur en het klimaat zijn gediend. Wij willen dat het landschappelijke en groene karakter van onze gemeente bewaard blijft en de agrarische sector meer kansen krijgt om over te stappen naar circulaire landbouw.

Daarnaast werken we verder aan onze Fietsvisie. D66 wil het gebruik van de fiets – als recreatie en woon-werkverkeer – verder stimuleren en het onnodig gebruik van de auto ontmoedigen.

Ten aanzien van de vuurwerkdiscussie steunen we het kabinet in het voornemen om knalvuurwerk en vuurpijlen te verbieden. Gezien de heftige jaarwisseling die Vianen achter de rug heeft, moeten we lokaal misschien een stap verder gaan. Wat ons betreft moet er worden nagedacht over een totaalverbod op het afsteken van vuurwerk in Vijfheerenlanden – terwijl er op diverse plaatsen wel spectaculaire vuurwerkshows door de gemeente zelf worden georganiseerd.

Tot slot: we kunnen ons helaas niet voor alles sterk maken. Vooralsnog (J) zijn we een bescheiden fractie met bescheiden middelen. We werken hard, maar we zijn genoodzaakt onze battles te kiezen. Bovendien is de gemeentelijke begroting beperkt – al is men dat soms snel vergeten als er ergens een politiek punt kan worden gescoord. Toch kan het zijn dat we dingen over het hoofd zien die wij, als D66 Vijfheerenlanden, niet mogen of kunnen negeren. We vragen u daarom om ons bij de les te houden. Klop bij ons aan als u verbeterpunten heeft, of zaken waarvan u vindt dat deze onder de aandacht van de lokale politiek moeten worden gebracht. Wij zijn bovendien altijd op zoek naar leden en sympathisanten, bijvoorbeeld in de hoedanigheid van bestuurs- of steunfractielid. Uit ervaring kunnen we zeggen: lokale politiek is leuk en lonend.

Hartelijke groet,

Klaas de Zwaan (fractievoorzitter)

Jantine Dijkstra (fractielid)

Jaap Breur (fractielid)

Arie de Groot (commissielid)

Giuseppe van der Helm (commissielid)

 

 

 

The post Namens de fractie: terugblik op het afgelopen jaar appeared first on D66 Vijfheerenlanden.

Onze fractievoorzitter Remi Moes sprak tijdens de Raadsvergadering over het nieuwe Bestuursakkoord. Onderstaand zijn tekst.

Het kan verkeren!

D66 staat voor het nemen van de verantwoordelijkheid, zowel in goede als in slechte tijden.  Wij hebben onze ogen niet gesloten voor de harde financiële werkelijkheid, maar we zien ook kansen en mogelijkheden. We staan aan het begin van een periode waarin het tekort aan middelen ons dwingt om keuzes te maken. Juist als er uitdagingen liggen, waardoor er scherpe keuzes gemaakt moeten worden is er lef nodig. D66 is realistische, maar ook een optimistische partij en wij gaan die uitdaging aan.

Met als startpunt het bestuursakkoord: “ Sterke wijken in een Sterke stad”.

Samen met CU, GroenLinks, VVD en SP hebben we de verantwoordelijk genomen voor het besturen van onze stad.  Daarom zijn we trots op deze eerste stap, een gedragen bestuursakkoord met visie op onze mooie stad! D66 is er van overtuigd dat de uitdagingen die er zijn ook dwingt om anders naar zaken te kijken. Dwingt om te zoeken naar andere oplossingen en dwingt om domein overstijgend te gaan samenwerken. 

Wij zien dit bestuursakkoord dan ook als een vernieuwde start voor het college, maar ook voor ons als gemeenteraad. Waarbij wij ervan overtuigd zijn dat ook de andere fracties, PvdA, 50plus, Stadpartij Plop, CDA en lijst Deen, voldoende terug zullen vinden van zaken die voor hun van belang zijn. Kortom, het bestuursakkoord is in onze ogen een startpunt van waaruit we samen met alle fracties kunnen werken aan het herstelplan. 

Het is een vernieuwde start zodat we samen met onze inwoners verder kunnen bouwen aan een krachtig Assen en daarin mogen we geen tijd meer verliezen.  Voor D66 is een collegiaal bestuur van groot belang. Helemaal in een periode waarin de uitdagingen zo groot zijn, dat je samenwerking nodig hebt in het zoeken naar oplossingen. Zowel binnen als buiten het gemeentehuis.   

Assen, als hoofdstad van Drenthe verdient een stevig college. Dat hebben we nu, een college met vijf volwaardige wethouders, een college waarin een goede balans is gevonden tussen kennis, ervaring en bestuurskracht. Een college dat zich nu volledig kan inzetten voor de opgaven waar we voor staan. Wij verwachten dan ook dat ze zichtbaar zullen zijn in onze wijken, maar ook in Den Haag, want een stevige lobby zal nodig zijn om gehoord te worden. 

Drie woorden, uitgesproken door de Nederlandse dichter en toneelschrijver Bredero rond 1600. “Het kan verkeren!”  De dingen blijven niet zoals ze zijn. Met andere woorden, als je verandering wilt kun je daar een bijdrage aan leveren. D66 heeft ervoor gekozen om toe te treden tot het college, gekozen om verantwoordelijkheid te dragen en dat doen we omdat we ons ook de komende tijd blijven inzetten voor onze mooie stad Assen, waarin goed onderwijs, cultuur en sport, bijdragen aan:  “Sterke wijken in een sterke stad.” 

The post Nieuw bestuursakkoord Sterke wijken in Sterke stad appeared first on D66 Assen.

Donderdag 07 november heeft de gemeenteraad van IJsselstein, met de kleinst mogelijke meerderheid van 12-11, de begroting voor 2020 goedgekeurd. Met veel onzekere aannames heeft het college, 2,5 miljoen euro omgebogen en geld vrijgemaakt om structureel 3 ton te besteden aan het gratis parkeren van het eerste en tweede uur in de parkeergarages. Gezien de zeer onzekere vooruitzichten over de financiering van de jeugdzorg, vindt D66 dit onverantwoord.

De fractie van D66 heeft dan ook tegen deze begroting te gestemd. Voor de begroting stemden de VVD, LDIJ en PvdA. Door de stem van de PvdA had deze minderheidscoalitie net genoeg steun. Verbaas u niet, maar verwonder  u enkel.

Hieronder leest u het betoog van D66-fractievoorzitter Jos Pel tijdens de raadsvergadering:

 

Voorzitter, collega’s, vrienden van de pers en toehoorders,

Vanavond nemen we, als gemeenteraad van IJsselstein, een besluit over de begroting voor 2020. Het voorliggende document is wat onze fractie betreft weer zeer toegankelijk. De ambtenaren verdienen en krijgen onze complimenten voor het feit dat ze dit, ondanks de vele aannames, helder op papier hebben gezet.

Wij danken de medewerkers ook voor het aanleveren van de zogenoemde groslijst van mogelijke bezuinigingen die vanuit de organisatie waren geformuleerd. Het blijft toch bijzonder dat het college, tijdens de behandeling van deze begroting tijdens de commissievergaderingen, het bestaan van deze lijst verzweeg en zelfs ontkende.

Er werd ons verzocht om geen algemene politiek beschouwingen te houden. Maar voorzitter, dat is vrijwel onmogelijk. Er zitten zoveel politieke keuzes en onzekerheden in deze begroting en dit college geeft met deze begroting zo duidelijk aan welke koers we opvaren, dat we daar wel op moeten reageren.

Wij zien dat het eigen vermogen van IJsselstein zorgelijk laag wordt en daarmee de mogelijkheid om tegenvallers op te vangen de, door ons als raad gestelde kritische grenzen allang zijn gepasseerd. Wij zien dat met veel kunst -en vliegwerk, met veel bravoure en blijmoedig, een meerjarenbegroting wordt gepresenteerd, die maar net sluitend is. Er blijft ook nauwelijks iets over om te sparen voor de toekomst. De enige ruimte die wij nog zien is het verhogen van de lokale belastingen. Ik ga die vraag niet stellen, want ik krijg toch het antwoord dat het allemaal goed komt.

De grootste zorgen die D66 heeft met deze begroting zijn de ombuigingen die worden ingeboekt op een heel onzeker en voor ons belangrijk terrein; het sociaal domein. De inwoner die het meest kwetsbaar is, mag niet de dupe worden van het opportunisme van dit college. Wij zien dat dit college ook enorm worstelt met de onzekere kosten die met name de jeugdzorg met zich meebrengt. Wij waarderen de inzet van de verantwoordelijk portefeuillehouder om hier grip op te krijgen. Wij steunen hem hier ook in. Ook wij willen in rustiger water komen, maar zien ons niet tegen deze krachtige stroom oproeien, laat staan de waterval in omgekeerde richting nemen.

Voorzitter, wij hebben de zoektocht naar geld gevolgd en dit bij de behandeling in de commissies en de besluitvorming rond het parkeren flink bekritiseerd. Ondanks de besluiten die zijn genomen en de stevige woorden die zijn gevallen, zien wij dat dit college, deze coalitie, net als de andere fracties eigenlijk maar één belang heeft; IJsselstein en haar inwoners. We doen nog een keer een beroep op dit college om, in deze onzekere tijden, geen grote wijzigingen in het staande beleid te doen. Probeer te consolideren, waarna er echt vooruit gekeken kan worden.

Het CDA heeft een groot aantal amendementen ingediend om de ombuigingen meer realistisch te maken en te bestendigen voor de toekomst. Ik voorzie een lange schorsing om de standpunten te bepalen. Vorig jaar hebben wij tijdens de behandeling van de begroting 2019 het college gevraagd naar de kaders te kijken, die dit college ziet om de begroting meerjarig sluitend te krijgen. Wij hebben eigenlijk geen idee of er iets van datgene wat vorig jaar is bediscussieerd is meegenomen door het college. Als ik terugkijk, durf ik te stellen dat het enige kader dat dit college echt heeft gehanteerd kan worden samengevat in drie ton structureel. Alles is daarop gericht.

Voorzitter, wat kunnen we in het voorjaar verwachten? D66 is nu al erg nieuwsgierig naar de voorjaarsnota, waarin de bijsturing plaats gaat vinden en de septembercirculaire is verwerkt. We maken ons veel zorgen om de verkeerde besluiten die dan nu al, met deze begroting, gemaakt zullen worden. Ik voorzie hele grote uitdagingen waar we als IJsselstein mee te maken gaan krijgen.

D66 zal daar, samen met de Raad, haar kaderstellende, controlerende en uiteraard volksvertegenwoordigende rol in oppakken. Dank u wel

De begroting 2020 in Vught is aangenomen. D66 stemde ermee in nadat een motie was aangenomen waarin het college de opdracht krijgt om de begroting voor de komende jaren gezonder te maken. Er zijn maar weinig gemeenten in Nederland die er zo slecht voor staan. Wethouder van de Ven was niet van plan om die positie te verbeteren en wilde door blijven gaan met investeren (lees: geld uitgeven), maar door de motie zal hij in het voorjaar van 2020 een rooskleuriger uitzicht op de begrotingen de komende jaren moeten leveren.

“Een begroting als deze is niet bepaald ‘vertrouwd en vernieuwd’, maar is een geheel ander financieel beleid dan we de afgelopen jaren hadden. De verschillende VVD en D66-wethouders op de post financiën worden duidelijk gemist”, stelde D66-fractievoorzitter Dianne Schellekens. In 2017 werd nog gesproken over de gezondste meerjarenbegroting ooit. Nu geeft iedereen aan dat de ondergrens wel bereikt is. Alleen wethouder Van de Ven en zijn partij PvdA-GL ontkennen de benarde financiële positie van Vught. De zorgen van D66, VVD, CDA, SP en GB werden zelfs afgedaan als ‘paniekzaaierij’, omdat de meerjarenbegroting immers sluitend was, maar dat zegt natuurlijk helemaal niets.

Vught na elke vergadering een paar ton armer

Volgens Schellekens is het niet vreemd dat Vught er zo slecht voor staat. “Iedere raadsvergadering liggen er weer voorstellen die een hoop geld kosten en elke keer bij de naborrel is de gemeente weer een paar ton lichter. Dat kan niet zo doorgaan, besturen is kiezen uit schaarste, maar die schaarste wordt niet gezien. Via de krant wordt het ene na het andere nieuwe plan bekendgemaakt, waardoor de raad voor een voldongen feit komt te staan. Verschillende partijen vrezen al langer dat dit niet goed kan blijven gaan. Dat punt zijn we nu ook bereikt. Van de gezondste begroting van de eeuw in 2 jaar naar de ongezondste, het kan hard gaan.”

Positie verslechterd door truc voor sluitende begroting

Om de begroting sluitend te maken heeft Vught ervoor gekozen om minder te gaan sparen voor de rijksinfra. Met deze truc waarmee de begroting wel sluitend wordt gemaakt, maar onze financiële positie nog verder verslechtert, werd voorkomen dat er keuzes gemaakt moeten worden. Schellekens: “Maar hoe langt kun je dit nog volhouden? Een schuldpositie boven de 150 procent en een solvabiliteit onder de 20 procent zijn zo alarmerend, dat de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) voor deze getallen zelfs geen benaming hebben.”

Eerder meer sparen dan minder

De greep uit de spaarpot van rijksinfra is bovendien tegen de afspraken met de raad in. Waarom heeft de raad anders eerder bepaald dat dit bedrag nodig is. Het college ontkent ook niet dat de spaarpot volledig gevuld moet worden. En je houden aan de afspraken om die spaarpot te vullen, vindt D66 geen overbodige luxe. Iedereen verwacht dat de bouwkosten alleen maar verder zullen stijgen. Dat verwacht het college ook, want de nieuwbouw van het Zuiderbos gaat om die reden voorlopig niet door. De school kost immers 14 miljoen, maar er is maar 8 miljoen gereserveerd. Hoe kun je dan uit je spaarpot geld halen? Er moet eerder geld bij.

D66 wil terug naar de ondergrens die de VNG adviseert, dus een schuldpositie maximaal 130 procent (in plaats van 150 procent) en een solvabiliteit minimaal 20 procent (in plaats van 14 procent). Bij die ondergrens is de financiële positie nog steeds zorgelijk en zeker niet rooskleurig, maar mocht zich iets voorden, heeft Vught nog wat vet op de botten. D66 en VVD hadden daarom een motie opgesteld met de oproep aan het college om de stijgende (schuldquote) en dalende (solvabiliteit) lijnen te keren. Ook SP en GB steunden de oproep. Gelukkig stemde de hele raad voor de motie en is dat de start om de trend om te buigen en de komende jaren uit de rode zone te komen.

College moet aan de bak

“Wij willen niet alles vooruitschuiven, dus college aan de bak”, was de oproep van Schellekens. “Het lijkt ons bovendien wel zo fair richting Helvoirt. De afgelopen jaren werd daar regelmatig in de gemeenteraad gezegd dat Vught financieel aan de grond zat. De getallen bewezen dat dat niet zo was, nu helaas wel.”

 

 

The post Zorgelijke begroting 2020 aangenomen met stevige opdracht aan het college appeared first on D66 Vught.

Vandaag op National Coming Out Day is het moment om als fractie een vergissing toe te geven. In de raadsvergadering van 8 juli werd het budget Regenbooggemeente besproken. D66 was oorspronkelijk samen met GroenLinks en de VVD initiatiefnemers om van Zutphen een regenbooggemeente te maken. Op het moment van deze raadsvergadering hebben wij tegen dit budget gestemd. Vanwege de financiële situatie van de gemeente Zutphen. Eigenlijk gelijk al na stemming knaagde dit aan onze fractie. We hadden beter, net zoals de fractie heeft gedaan bij het initiatief fiets parkeren, met een stemverklaring kunnen instemmen. Zoals het CDA al zei:” niet het geld boven de liefde stellen.”

Gelukkig is het initiatiefvoorstel wel aangenomen in de raad en kunnen de initiatieven zoals het programma Schoolout op de scholen of de Inclusieve cafés in het Genietcafé doorgaan. Vandaag op National Coming Out Day wil D66 aangeven onverminderd achter Zutphen regenbooggemeente te staan.

National Coming Out Day blijft belangrijk. Om goed stil te staan dat vrijheid en eigen keuze voor seksualiteit een van de kernen is als het om zelfbeschikking gaat. Homoseksualiteit is namelijk nog steeds niet gewoon. Veel mensen voelen nog ongemak als ze erover praten of twee mensen van hetzelfde geslacht hand in hand zien lopen. Onder homoseksuele jongeren komt zelfmoord vaker voor dan onder andere jongere Als een dag als vandaag maar een beetje helpt om andere te laten begrijpen hoe moeilijk het is om uit de kast te komen en de tolerantie weer laat toenemen is dat al een succes!

Rob Jetten – Bouwen aan het Nederland van de toekomst (APB 2019)

Lees hier de inbreng van D66-fractievoorzitter Rob Jetten tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen 2019.

Ook namens mijn fractie wil ik mijn medeleven betuigen aan de familie en nabestaanden van advocaat Wiersum die vanmorgen in Amsterdam op een hele laffe wijze is doodgeschoten. Als we de eerste berichten mogen geloven, is dit een aanval op onze rechtsstaat. Waarbij niet alleen kroongetuigen, maar ook advocaten die mensen bijstaan in strafzaken het leven niet meer zeker zijn. En ik dank de minister voor de eerste brief die hij vandaag naar de Kamer heeft gestuurd. Ik vertrouw erop dat alles op alles wordt gezet om de onderste steen boven te krijgen.

Voorzitter,

De Algemene Beschouwingen van een fractievoorzitter van een coalitiepartij kennen doorgaans een vast stramien. De behaalde resultaten van het kabinet worden met gepaste trots opgesomd. De oppositie voorgehouden dat er al veel voor elkaar is gekregen. De bewindspersonen krijgen eventueel een pluim op de hoed. Verwijzend naar een rapport wordt natuurlijk wel nog even benadrukt dat ‘we er nog lang niet zijn’.

Ga ik dat helemaal anders doen? Het is mijn eerste keer, dus ik ga het proberen. Maar of ik de verleiding kan weerstaan, dat kan ik niet beloven. Ik vind het wel comfortabel dat het hier een tikkeltje voorspelbaar is. Een oase van rust en orde.

Eerlijk is eerlijk: politieke kalmte past mijn radicale fractie normaal gesproken niet. Maar nu ben ik er blij mee. Want wij staan in Nederland in het oog van een wereldstorm. De Verenigde Staten en China voeren een roekeloze handelsoorlog. Rusland raast in onze Europese achtertuin. En de regisseur van Brexit verdient inmiddels een Oscar voor beste horrorfilm. Hier in Nederland, in het oog van de storm, kan ook wel eens een windje opsteken. Tussen partijen. Binnen partijen. Baudet heeft het over de ‘brokstukken van onze beschaving’. Maar kijk, voorzitter! Samen brengen we hier wel iets tot stand.

Ons pensioenstelsel is gered voor de toekomst. Mede dankzij de samenwerking tussen coalitie en de PvdA en GroenLinks. Nederland heeft nu het eerste concrete klimaatplan van de wereld. Mede dankzij de inzet van natuurorganisaties én bedrijven. Een kinderpardon: gevluchte, hier gewortelde kinderen mogen blijven. Mede dankzij een moedige stap van het CDA. Het bedrijfsleven gaat betalen voor de lastenverlichting van mensen. Mede dankzij een flexibele wending van de VVD. En grote bedrijven als Shell gaan voortaan gewoon winstbelasting betalen. Dankzij het initiatief van collega-Kamerlid Bart Snels.

U ziet, dames en heren in Vak K, nu heb ik het toch gedaan. Ik kon de verleiding om de successen van het afgelopen jaar op te sommen nu al niet weerstaan. Maar dat doe ik voor u! Want u moet weten: Volgens de laatste peilingen bent u populairder dan ooit. De kiezers van Asscher en Klaver worden almaar enthousiaster. Nu die van Thieme nog. Maar sinds vorige week weet u: daar wordt hard aan gewerkt door mijn fractie!

Voorzitter,

Ik ben nu bijna een jaar fractievoorzitter. Na een stevige inwerkperiode, sta ik hier vandaag voor mijn eerste Algemene Beschouwingen. Al een stukje minder zenuwachtig dan voor mijn eerste interview met Frits Wester.

Van alle dertigers in dit debat zit ik het nog het dichtst bij de twintig. Dat verklaart wellicht de energieke start van mijn fractie na de zomer. Die heeft —zo heb ik gemerkt—tot wat ongemak geleid. Maar voorzitter, dat vind ik een mooi compliment. Voor mij gaat politiek over meer dan de dagelijkse verontwaardiging. Of de gevatte tweet. Politiek is meer dan kalmpjes aan managen, een procentje bijplussen in beleidskaders en plaatjes met gemiddelde koopkracht. De politiek is er – in mijn ogen – om de grote vraagstukken niet uit de weg te gaan, maar om juist te durven agenderen. Vraagstukken over leven en dood. Zoals Pia Dijkstra doet met haar wet voltooid leven. Vraagstukken over emancipatie en gelijke kansen. Zoals Vera Bergkamp doet met een pleidooi voor een tijdelijk vrouwenquotum. Of de simpele erkenning dat voor internationale problemen geen nationale oplossingen bestaan. Dat Europese samenwerking ons niet verzwakt, maar versterkt.

Soms komen de grote vragen ongevraagd op ons af. Dat is nu het geval. Om de natuur te beschermen moeten we de uitstoot van stikstof drastisch naar beneden brengen. Maar hoe? Willen we minder huizen bouwen? Minder natuur? Minder treinen? Minder vee? Mijn fractie maakt een keuze. Wij willen de veestapel halveren, zodat we meer huizen kunnen bouwen voor jonge gezinnen. Van biggen naar bouwen. De overheid moet boeren helpen met afbouwen of doorgaan voor eerlijke prijzen. Wie het daar niet mee eens is daag ik uit een visie ernaast te leggen. Een keuze. Welke keuze dan ook! Daar begint het debat.

Waar het mij om gaat, bij al deze grote kwesties, is dat politici laten zien waar zij voor staan. Dat wij hier in de politieke arena maatschappelijke discussies aanjagen en durven te beslechten. En ja, als radicaal-liberaal én als dertiger ben ik ongeduldig. Ik ga de toekomst hopelijk nog een stuk langer meemaken dan sommigen van u in Vak K. Laat staan de jongste generatie die de straat op gaat voor de bescherming van onze planeet.

Van mij dus geen lezingen over stilstand en behoud. Wat mij betreft richten we onze blik niet op onze schoenen, maar op de horizon.  Laten we kijken naar de horizon. Hoeveel kinderen moeten nog astma krijgen voordat we serieus werk maken van schone lucht? Hoeveel kinderen moeten nog starten op school met een taalachterstand voordat we eindelijk een vuist maken voor eerlijke kansen? Hoeveel Amerikaanse bedrijven moeten onze privacy schenden voordat we de techreuzen gaan aanpakken? Hoeveel dieren moeten levend verbranden in een stal voordat we ons realiseren dat het zo niet langer kan met die bio-industrie? Hoe lang kunnen we nog wegkijken van racisme voordat we zeggen: samen zijn wij Nederland en dit is de eenentwintigste eeuw? En hoeveel mannelijke premiers moeten we nog zien langstrekken voordat er eindelijk een vrouw aan het roer staat van vak K?

De geschiedenis leert dat wij Nederlanders op het cruciale moment antwoord kunnen geven op de grote vragen. Na de Tweede Wereldoorlog stonden we aan de wieg van de Europese Unie. Toen de dijken braken bij de Watersnoodramp hebben we de Deltawerken gebouwd. En toen zich in de jaren zestig nieuwe energiebronnen aandienden, stapten we in slechts vijf jaar over van kolen naar gas. Nu is er weer zo’n cruciaal moment.

De economie van vroeger brokkelt af. Van Rotterdam tot de Tweede Maasvlakte ligt veertig kilometer petrochemie dat zichzelf opnieuw moet uitvinden. En de Groningse gaskraan gaat eindelijk dicht. We moeten dus op zoek naar nieuwe welvaart. Een nieuwe economie. De nieuwe generatie mag niet de dupe worden van het beleid van nu. Daarom stel ik met Gert-Jan Segers een generatietoets voor om bij alle toekomstige wetten na te gaan of ze wel eerlijk zijn voor jongeren.

Maar dat is lang niet genoeg. Het gaat er nu echt om spannen. Kiezen we voor behoud? Of voor optimisme en investeringen?

D66 wil investeren. Investeren in de nieuwsgierigheid van Eindhoven. In de biotechnologie van Delft. In de energie van Rotterdam. Het kweekvlees van Maastricht. De aardappelen van Wageningen. De ontdekkingen van Leiden. En de branie van Amsterdam. Nu is het moment om de daad bij het woord te voegen. Als we worden betaald om geld te lenen, moeten we investeren in de toekomst. Wij zijn geen samenleving van renteniers, maar van pioniers.

Het is goed dat dit kabinet dat nu ook ziet. Maar dan zeg ik wel tegen de ministers in Vak K: Het geld moet snel naar concrete projecten. Trek de Noord-Zuid lijn door naar Schiphol. Verbind de Randstad met lightrail. Investeer in vakonderwijs, wetenschap, kennis en innovatie voor de start-ups en scale-ups van morgen. En laat het denken daar niet ophouden. Laat elektrische vliegtuigen als eerste uit Nederland opstijgen. Laat kunstmatige intelligentie nieuwe deuren openen voor kankeronderzoek. En breng de gezondheid van onze planeet in kaart met ruimtesensoren.

Kan de premier toezeggen dat het investeringsfonds concreet zal worden gebruikt voor wetenschap en innovatie? En kan hij beloven dat het kabinet uiterlijk eind dit jaar een concrete investeringsagenda naar de Kamer stuurt, zodat het geld volgend jaar kan gaan rollen?

Ja, er zijn grenzen aan de groei. De stikstofcrisis heeft dat nog eens duidelijk gemaakt. Maar soms is slim sterker dan groot. David versloeg Goliath. Ajax klopte Juventus. Én Real Madrid. Het kan. Als we een begin maken.

Als we die nieuwe economie tot stand brengen, dan moet het kansen bieden voor iedereen. We hebben te lang gedacht dat het met meer welvaart wel goed zou komen. Maar de vruchten van de economische groei komen niet bij iedereen terecht. De ongelijkheid groeit. Ik zie dat om mij heen gebeuren.

Zelf had ik geluk. Als jonge leidinggevende bij ProRail kreeg ik kansen en zekerheid met een vast contract. Tegelijkertijd zag ik hoe mijn zusje, die in de zorg werkte, flexcontract na flexcontract afliep. Voor haar was een hypotheek lang ver weg. Zij hoort tot een groeiende groep jonge mensen—theoretisch- of praktisch opgeleid—die druk ervaart. Prestatiedruk, bindende studieadviezen en onnodige selectiecriteria in het onderwijs. Onzekere banen, torenhoge huren en een heftige combinatie van werk en privé. Hoe geven we die nieuwe generatie weer kansen en zekerheid in de 21ste eeuw? Dat doen we in de eerste plaats door de ramp op de woningmarkt het hoofd te bieden. De zekerheid van een dak boven je hoofd is geen voorrecht. Het is een recht. De maatregelen die het kabinet gisteren heeft aangekondigd zijn een goede stap. Twee miljard investeringen om de woningmarkt aan te jagen. Speculanten en beleggers aanpakken; starters helpen. En natuurlijk vooral: bouwen, bouwen, bouwen.

Als een huis weer bereikbaar is, moeten mensen ook weer zeker zijn dat werken loont. Het dreigement van de minister-president aan de grote bedrijven om hun belastingverlaging te schrappen als de lonen niet stijgen, bleek geen lege huls. Dat is vast voor ons allemaal een beetje wennen. Mijn fractie gaat er vanuit dat zijn waarschuwing ook voor 2021 geldt. Is de premier het met mij eens dat een loonstijging van 2.5% veel te laag is?

Als werken gaat lonen, dan moet de arbeidsmarkt ook weer in balans. Mensen moeten kunnen kiezen of ze mét of zonder baas willen werken. Vrijheid als keuze, en niet als toevlucht. Maar dan moet die vrijheid wel blijven lonen. Het kabinet verkleint nu het fiscale verschil tussen zelfstandigen en werknemers. Mijn fractie wil een garantie van het kabinet dat de opbrengst van die maatregel ook bij zelfstandigen blijft. Kan de premier die geven?

Zonder goed onderwijs geen gelijke kansen. Het onderwijs is een paspoort voor de toekomst. En het lerarentekort dat we nu zien, is een maatschappelijke crisis. Dat heeft in de eerste plaats met geld te maken en de onderhandelingen over de cao tussen scholen en vakbondsbesturen. Ik wil het kabinet oproepen om nog eens heel goed te kijken naar welke rol het kan nemen bij het vlottrekken van deze cao-onderhandelingen. En daarbij is wat mij betreft alle creativiteit nodig. Ik ben heel blij om te horen dat zo’n oproep vandaag eigenlijk door alle partijen wordt gedaan. Naast de onderhandelingen over de cao, moeten we ook kijken hoe de inzet voor de verlaging van de werkdruk uitpakt en hoe we dat verder kunnen continueren.

Ik was met een aantal collega’s afgelopen voorjaar bij de manifestatie op het Malieveld en sprak daar met heel veel leraren die blij waren met de inzet voor werkdrukverlaging. Omdat ze bijvoorbeeld op school voor het eerst in jaren weer een conciërge konden aanstellen, die allerlei nuttige klusjes in het schoolgebouw doet zodat leerkrachten zich kunnen focussen op het voorbereiden en geven van lessen. Wat kan het kabinet nog meer doen om de werkdruk te verlagen en meer mensen te verleiden om misschien hun tijdelijke contracten om te zetten in vaste contracten en hun deeltijdcontacten om te zetten in voltijdcontracten? Want we hebben al die creativiteit nodig om dat lerarentekort op te lossen.

Voorzitter,

Ik groeide op in een modern, vrolijk en veelkleurig Nederland. Een open en tolerant land van mensen met alle soorten achtergronden, paspoorten, dromen en ambities. Een land van iedereen. Maar gaandeweg is die openheid onder druk komen te staan. Transgenders die bij Uber worden geweigerd ervaren uitsluiting. Joden die horen dat de ruiten van hun ontmoetingsplaats zijn ingegooid, herkennen de donkere patronen van de geschiedenis. Geboren en getogen Nederlanders die te horen krijgen dat ze zich moeten invechten, herkennen die patronen evengoed.

Conservatieve politici hebben van het uitbuiten en aanjagen van alle soorten onbehagen hun verdienmodel gemaakt. Al bijna twintig jaar is het bij elk probleem alle ballen op elke moslim. Niet alleen nieuwkomers, maar ook de derde en vierde generatie. Nederlanders die hier wonen die worden gewantrouwd. Wie liefde of loyaliteit voelt voor het land van haar voorouders zou geen volwaardige Nederlander kunnen zijn. Maar dat miskent de essentie van identiteit. Die is altijd meervoudig en gelaagd. Ik ben Brabander, Nederlander, Europeaan, politicus, homo, zoon én Feyenoorder. Allemaal tegelijkertijd.

Het miskent óók de essentie van Nederlanderschap. Dat staat niet vast. Het is een gedeelde zoektocht die continue aan de gang is. Eigenlijk had ik gedacht dat het een andere kant op zou gaan in de conservatieve hoek. Vijf jaar geleden las ik over een jonge, veelbelovende CDA’er die een wat meer liberale opvatting leek te hebben over identiteit. Hij zei in het buitenland getroffen te zijn door de kracht van diversiteit. Maar wat is er gebeurd met die verlichte ziel? Nu diezelfde verlichte ziel wordt getipt als CDA-leider drukt hij zich uit in luie sombermans-anekdotes over onaangepaste migranten. Dat soort woorden hebben gevolgen in de echte wereld.

Ik denk aan een hier geboren vriend die bij een sollicitatie het compliment kreeg dat hij wel “heel goed Nederlands sprak”. Een voorbeeld uit duizenden. Wie in dit land met een Arabische achternaam solliciteert maakt drie keer minder kans op het krijgen van een baan als iemand met een Nederlandse achternaam die zich met een strafblad. Laat dat even op u inwerken. Drie keer zo weinig kans.

We hebben nu dus een duidelijke opdracht. Een beschaafd alternatief bieden. Dat alternatief bestaat in een nieuwe houding. De politiek moet het hele verhaal vertellen. Dat het onacceptabel is als religieuze extremisten kinderen indoctrineren met haat. Dat we hard moeten optreden tegen radicalisering. Maar ook dat alle migrantengroepen een hoger onderwijsniveau halen dan ooit. Dat nieuwe Nederlanders niet alleen naar de huisarts gaan, maar steeds vaker zelf huisarts worden. En bovendien dat Nederlanders, van welke generatie dan ook, hier thuis zijn.

Kan de premier hier daarom morgen verschijnen als premier van alle Nederlanders? Wil hij zijn vertrouwen uitspreken in de mensen die van Nederland hun thuis hebben gemaakt? En wil hij dan namens zijn kabinet vertellen wat het gaat doen om de laatste grote drempels weg te nemen voor Nederlanders met een migratieachtergrond die keer op keer worden geweigerd als ze solliciteren voor een stage of baan?

Voorzitter,

De politiek is er om de grote vragen te stellen en te beantwoorden —vragen van vrijheid, gelijkheid, tolerantie, leven en dood. Maar die vragen gaan ook over vertrouwen in de overheid, toegang tot het recht en de kwaliteit van onze democratie.

Vertrouwen in de overheid begint met de kwaliteit van de dienstverlening. Ik zou eigenlijk een vraag willen stellen aan iedereen in vak K. Wie van u heeft GEEN problemen met een uitvoeringsorganisatie? Dat zijn er inderdaad maar heel weinig, zelfs niemand. En voorzitter, dat is wederom iets waar we gelukkig om kunnen lachen, maar ook heel pijnlijk. Dat dus heel veel Nederlanders, of ze nu een rijbewijs of toeslag aanvragen, niet de dienstverlening krijgen die wij van de overheid verwachten. En dan moeten we heel terecht een spiegel voor onszelf houden, want dat ligt niet aan de hardwerkende mensen achter een servicebalie, maar aan de manier waarop wij die uitvoeringsorganisaties met allerlei wetgeving opzadelen. Gisteren heeft de Koning daar bij de troonrede hele mooie woorden aan gewijd. Ik vraag het kabinet: welke daden voegt het bij de mooie woorden van onze Koning?

Wie ook zitten te wachten op daadkracht van het kabinet, zijn mensen die moeite hebben met de toegang tot het recht, de mensen die hulp nodig hebben en zijn aangewezen op de sociale advocatuur. Daar zijn grote tekorten. De gezondheid van de rechtsstaat staat onder druk, er zijn heel veel sociale advocaten die overwegen te stoppen met hun werk. Wat gaat het kabinet doen om dit zo snel mogelijk op te lossen? De versterking van de rechtsstaat moet hand in hand gaan met de versterking van onze democratie. Ik zie uit naar de wetsvoorstellen van minister Ollongren volgend op het belangrijke werk van de staatscommissie parlementair stelsel. Maar de Kamer hoeft nu niet op z’n handen te zitten. We kunnen hier zelf iets doen.

Want kijk nu even naar de realiteit van dit debat. Honderden, zo niet duizenden hardwerkende ambtenaren hebben maanden gewerkt aan de voorbereiding van de begrotingen. Afgelopen weekend hebben we dat onder embargo ontvangen en hebben de medewerkers en Kamerleden van onze fracties zo’n hele begroting moeten doorspitten. En vandaag al hebben we een debat. Vandaag al moesten oppositiepartijen een tegenbegroting inbrengen. Dat laat zien hoe ongelijk de strijd tussen kabinet en Kamer in de afgelopen jaren is geworden. We zetten onszelf als democratie op achterstand. En bang voor de publieke opinie hebben we ons daar de afgelopen jaren niet over durven uit te spreken. Mijn oproep aan de Kamer is: laten we kritisch kijken naar de manier waarop wij debatten aanvragen en moties indienen, maar laten we ook kijken naar hoe we de financiering van de staten-generaal kunnen versterken zodat wij onze controlerende taak ook goed kunnen uitvoeren.

Voorzitter, tot slot:

Mijn partij ging als de progressieve motor het kabinet in. In het eerste jaar leek het motortje een beetje te pruttelen. Nu houden we vaart en koers. Vanaf nu is het tijd om te bouwen aan het Nederland van over 30 jaar. Als het aan mij ligt, is Nederland dan een soort Berlijn aan de Rijn. Een plek waar creativiteit in de lucht hangt. Waar radicale, nieuwe ideeën worden omarmd. Waar culturen elkaar vinden. Waar de geur van optimisme de straten vult.

In 2050 is Nederland wat het hoort te zijn. Berlijn aan de Rijn. Divers, open, dynamisch, tolerant, energiek en vrij. Een land waar hijskranen de wolken doorboren. Waar de windmolens draaien. Een land met kansen, huizen en nieuwe zekerheden voor iedereen. Of je nu Kajsa, Carola, Khadija of Mark heet.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Op vrijdag 7 juni jongstleden is het nieuwe Bestuursakkoord met de titel “Kiezen voor Kwaliteit” gepresenteerd in het Provinciehuis in Den Bosch. Wij zijn trots dat D66 opnieuw onderdeel uitmaakt van het College van Gedeputeerde Staten. Wij zullen samenwerken met VVD, CDA, Groen Links en PvdA. In het Bestuursakkoord zijn de thema’s Gezondheid, Natuur en Klimaat sterk verankerd. D66 is blij met voortzetting van de ingezette transitie in de landbouw. Anne-Marie Spierings zal als onze Gedeputeerde de uitvoering hiervan op zich nemen. Daarnaast gaat ze aan de slag met de transitie naar een circulaire samenleving. Ook krijgt Anne-Marie gezondheid als coördinerende portefeuille; daar hebben we als D66 in de verkiezingscampagne hard op ingezet.

Na installatie van het nieuwe college zal Chamenaar Eric Logister geïnstalleerd worden als Statenlid voor D66. Logister is een politicus met ervaring als raadslid in Tilburg en wethouder in ’s-Hertogenbosch. Logister ziet goede kansen om de komende vier jaar ook de belangen uit West-Brabant te laten doorklinken. Logister: “Zo zal ik de komende jaren de opgave op het gebied van mobiliteit, wonen en verduurzaming in de regio West-Brabant en de ontwikkeling van natuur en recreatiefuncties daarin zoals wandel-, fiets- en ruiterpaden, op de agenda houden”

De nieuwe fractie gaat zich vol energie de komende jaren inzetten voor een mooi en gezond Brabant, waar je zichtbaar jezelf kun zijn.

Voorzitter,

In het voorwoord van dit hoofdlijnenakkoord schrijft u, dat u streeft naar een maatschappelijk akkoord. Een maatschappelijk akkoord is een agenda voor de komende jaren die samen met de samenleving is opgesteld, een levend document dat in de loop der tijd kan worden aangepast of aangevuld. U geeft op pagina 6 aan dat het in deze fase van het herindelingstraject ontzettend belangrijk is dat er een goed fundament wordt gelegd voor dit samenspel. U zoekt dan ook naar draagvlak binnen de gehele raad voor dit hoofdlijnenakkoord.

En het moet gezegd, en dat hebben wij afgelopen woensdag ook reeds gedaan, er zijn zeker zaken waar wij ons als D66 fractie in kunnen vinden, echter er zijn ook nog veel vraagtekens. Dit akkoord leest op punten eerder als een verkiezingsprogramma, geen keuze voor een beleid voor de komende periode. Wij missen het antwoord op de vraag hoe verbinden wij de vijf voorgaande gemeenten nu echt? Hoe wil het college de nieuwe gemeente daadwerkelijk vormen. U kent dat wel, op afstand zien we een groepje kleuters in de zandbak. Voor de oppervlakkig kijkende buitenwereld lijkt het erop dat ze samen spelen. Als je beter kijkt zie je ze allemaal individueel spelen. Het CDA gaf dit afgelopen woensdag al duidelijk aan, ik citeer; “een groot deel van de het verkiezingsprogramma van het CDA vindt u terug in het hoofdlijnenakkoord”.

We kunnen het ook anders verwoorden, namelijk; hoe schep je een gezamenlijke cultuur na strijd? Of misschien een nog betere vraag hoe ziet het college de ziel van de Hoeksche Waard en hoe denkt men deze te raken?

En eigenlijk bent u ook nog zoekende naar het antwoord op deze vraag. Natuurlijk schrijft u over uw ambities tot dorpsgericht werken. D66 vindt het cruciaal dat wij inwoners breed betrekken bij zaken die impact hebben op hun leefomgeving.  Maar hoe gaat u die verbinding zoeken en er samenhangende gemeente van maken? Doet u dat door de uitspraak van de fractievoorzitter van de SGP die verleden week liet weten dat de coalitiepartners zijn uitgenodigd op hun standpunt over de zondagsrust? Door in uw hoofdlijnenakkoord te laten optekenen dat koopzondagen worden toe gestaan in de voormalige gemeente Oud-Beijerland en de dorpen van de voormalige gemeente Binnenmaas. En de dorpen uit de voormalige gemeenten Korendijk, Cromstrijen en Strijen dit te ontzeggen. De dominee mag werken op zondag, de ondernemer, afhankelijk van in welk dorp hij gevestigd is niet. Dit kan niet waar zijn, hoe gesegregeerd wilt u de HW hebben.

Wij pleiten voor ruimte: zondagsruimte. Geef inwoners de ruimte zichzelf te kunnen zijn. Elke dag. Wanneer zij dat willen. Straf initiatieven niet af maar help mee. En behandel inwoners gelijk. Zoiets bepalen voor een ander gaat verder dan betutteling, en is een inperking van hun mogelijkheden. Laat het aan inwoners over. Vertrouwen dus.

Wij vragen de Lokalen zich uit te spreken voor ruimte voor iedereen om zich elke dag van de week zich vrij te voelen zelf hun dagindeling te bepalen. Toon dat u het meent wanneer u zegt: Lokaal voor allemaal.

Voorzitter, kunst en cultuur is meer dan slimme verbindingen. Organisaties weten elkaar al te vinden, alleen de gemeenten tot heden laten dit na. We zijn blij met de wens om te komen tot een gemeentelijk cultuurbeleid. Cultuur is geen bijzaak, het is meer dan franje. Het is geschiedenis, het verbindt en geeft levendigheid aan de samenleving. Wat de fractie van D66 betreft wordt het tijd om, desnoods in samenwerking met ondernemers, werk te gaan maken van een cultuurfonds. Het zal u ook niet verbazen dat wij serieus aan de slag willen gaan met het theater, waar naast landelijke producties ook lokale verenigingen hun uitvoeringen kunnen geven, waar films vertoond kunnen worden, boeklezingen kunnen worden gegeven. En het is dringend noodzakelijk om te kijken naar de noodzaak voor een goed depot waar musea hun collecties die niet getoond worden kunnen stallen, in plaats van de boerenschuren waar zij nu gebruik van maken, met alle gevolgen van dien.

Voorzitter het is niet allemaal kommer en kwel, wij zijn verheugd te lezen dat de verbreding A29 nu een optie en A4 ineens geen vast uitgangspunt meer is. We zijn blij dat deze tunnelvisie van de baan is. Zeker de komende jaren, waarin er renovaties van de Kiltunnel en Heinenoordtunnel op het programma staan is investeren in infrastructuur en OV van groot belang. D66 kan dan ook instemmen met de voorstellen die voorliggen. Maar we vragen ons wel af; waar blijven verbindingen over water? Ook daar liggen kansen en het zou zonde zijn om die boot te missen.

Voorzitter, de coalitie is trots op de omgevingskwaliteiten van de HW. Nou dat zijn oppositie en inwoners ook. Waar wij in het hoofdlijnenakkoord nog wel naar zoeken is innovatie en ruimte voor eigen opdrachtgeverschap. Bouwen mag zeker geen 13-in-een-dozijn zijn. Het mag niet alleen gaan om jonge gezinnen maar ook alleenstaanden. Neem die doelgroep op en sluit integraal aan bij de woningvisie. Wat D66 betreft blijft die leidend. Wij vinden dat het uitgangspunt voor nieuwbouw moet zijn energie-neutraal en als het kan energie-leverend en energie-onafhankelijk. Geen dak zonder zonnepaneel. Daar moeten met marktpartijen afspraken over worden gemaakt.

Dit sluit aan bij de ambitie van D66 om versnelling aan te brengen in het energie-neutraal maken van de Hoeksche Waard, juist op een eiland met een lage bevolkingsdichtheid en industriedichtheid moet dit kunnen. Kom inwoners en ondernemers te gemoed met een duurzaamheidsfonds. Durf ambitieus te zijn.

Tenslotte de financiën, de coalitie geeft aan te streven naar de laagste lasten, maar niet voor iedereen. OZB is gesteld op het midden tarief, waarom? Als toelichting wordt gesproken over solide beleid. Is het dan niet solide bij variant 1? Er wordt gesproken over een beleidsarme begroting, en verder uitwerken in de Kadernota (soms ook perspectiefnota genoemd).  Door de ambities van 5 colleges in met name 2018 is er wel al sprake van een omvangrijk uitvoeringsprogramma. Wij vragen nu reeds het college om vóór het tweede kwartaal een overzicht te sturen van alle lopende projecten die als erfenis uit de vorige bestuursperiode zijn nagelaten. Pas dan wordt het ook goed mogelijk beleidsambities te toetsen op haalbaarheid.

Voorzitter, er zijn wat ons betreft twee fundamentele uitgangspunten ten aanzien van al het beleid, namelijk 1. ‘Burgerparticipatie’ (of afhankelijk hoe je dit weegt overheidsparticipatie), waarbij beleid tot stand komt met input van inwoners (in de breedste zin), en 2. Duurzaamheid (in de breedste zin), omdat er haast eigenlijk geen beleidsterrein is waar duurzaamheid niet een rol zal spelen

Daarom zien wij bij de uitwerking van raadsvoorstellen deze twee punten graag terugkomen. Hoe heeft burgerparticipatie vorm in dit voorstel? En hoe is in dit voorstel gekeken naar duurzaamheid? Wij vragen de collega’s hoe zij kijken naar dit voorstel en overwegen hiertoe een motie in te dienen.

Voorzitter, ik zou nog wel even door kunnen gaan, er zijn nog genoeg onderwerpen die wij graag besproken hadden, denk aan sport, verenigingen, dierenwelzijn, de zorgparagraaf, de blik naar de buitenwereld, maar wij gaan er van uit dat wij de komende weken, hier nog de mogelijkheid toe krijgen.

We hebben het al eerder gezegd, je krijgt maar één keer de kans om een nieuwe gemeente vorm te geven. Dat vraagt om een visie, wat voor een soort gemeente willen wij zijn? Wij roepen, buiten het akkoord om, de raad op, om samen met de samenleving te werken aan een dergelijke visie. Dit is niet zozeer voor deze bestuursperiode relevant, maar wel voor de volgende. Het is daarom nu al van belang deze raadsperiode daarmee te starten.

 

 

Kernpunten uit de bijdrage van fractievoorzitter Wybren Bakker tijdens het duidingsdebat donderdag 28 maart 2019

 

Laat me beginnen met de felicitaties aan de winnaars Forum voor Democratie en GroenLinks. Er zijn partijen gelijk gebleven en ook die verdienen een felicitatie: ChristenUnie en VVD. En natuurlijk felicitaties aan het CDA omdat ze de grootste zijn gebleven. Van harte allemaal. Bij winnen voor de één, is er ook verlies voor een ander. De kiezer heeft gesproken en  met een hogere opkomst. Dat is winst voor de democratie.

 

We hebben landelijke opinies van Forum voor Democratie vernomen zoals,  wel of geen Nexit, de grens sluiten vanwege massa-immigratie, en de ontkenning van klimaatverandering door de mens ondanks de boekenkasten vol aan wetenschappelijke gegevens dat het slecht gaat met het klimaat. Maar wat de inzet van Forum voor Democratie in Overijssel is weten we zeer beperkt.

 

D66 ziet dat het politieke landschap ook in Overijssel is veranderd. Wij, als sociaalliberale partij, zullen blijven inzetten op verbinding en blijven bereid tot verkenningen wat we – samen met anderen – voor Overijssel kunnen waarmaken. Daarbij passen wat ons betreft ook in een nieuw college, voortbouwend op wat is gerealiseerd, uitgangspunten als haalbaar, betaalbaar, uitvoerbaar en met volle ruimte voor innovatie.

 

De uitslag van de verkiezingen laat behoorlijke verschuivingen zien die meegewogen moeten worden bij de uiteindelijke coalitievorming. Wij zien een grote meerderheid aan stemmers die voor een duurzaam, groen en sociaal Overijssel kiezen. Als D66 blijven we graag bijdragen aan een duurzaam, inclusief Overijssel met noaberschap, met respect voor ieders denkbeelden en waarden.

 

In de afgelopen 4 jaar heeft de provincie Overijssel – vertegenwoordigd door GS en PS – laten zien samen te werken met maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven. We hebben laten zien dat samenwerking met partners bijdraagt aan samen doen. Die werkwijze past bij D66 en zien we graag voortgezet in de nieuwe beleidsperiode.

 

Er valt ook op, zoals al eerder door het college verwoord in de P Nota 2019, dat de polarisatie in de samenleving toeneemt. Verschillen tussen

Jong of oud; He of Ho; Blank of kleur; Laag- of hoogopgeleid; Stad of platteland

lijken sterker te worden. Hier dient zeer bijzondere aandacht voor te zijn in de volgende collegeperiode. We laten dat toch niet toenemen? Wij hebben toch de taak en de opdracht om beleid zodanig te realiseren dat iedereen mee kan doen, je steun krijgt als het moet, er kansen voor iedereen zijn, en we elkaar vasthouden? Dat je respectvol bent naar de ander, je je veilig kunt voelen, en ook zorgt voor mensen die niet goed in staat zijn voor zichzelf te zorgen. Omdat je samen verder komt.

We willen samenwerken met partijen die – vanuit gedeelde waarden – de opgaven die er zijn willen vertalen. Naar een toekomst die sterker is. We zijn dat schatplichtig aan hen die na ons komen. D66 sluit niemand uit, maar ziet wel grote verschillen die mogelijk zeer moeilijk overbrugbaar zijn.

 

D66 blijft zich inzetten voor

een krachtig provinciaal klimaatbeleid waarbij iedereen meedoet, een sterkere circulaire economie met ruimte voor nieuwe innovatie, duurzamere landbouw met sterke lokale producten, sociale en culturele steun omdat dit de samenleving versterkt, D66 ervaart meerwaarde door intensieve samenwerking met onze Duitse buren, en met Europa. En we blijven werken aan het vergroten van de betrokkenheid van onze inwoners, bij beleid en uitvoering van provinciale taken.

We werken graag samen met partijen die hieraan een vernieuwde invulling willen geven. De keuzes in 2019 moeten bijdragen aan een sterk Overijssel, ook in 2040 / 2050.

De samenleving voorop is een kreet uit het nieuwe collegeprogramma van CDA, GB en VVD.

Een streven wat wij als D66 van harte ondersteunen. Jammer dat dit deze week niet wilde lukken met zoiets simpels als de inzameling van kerstbomen.

Twee kinderen die maar liefst 540 bomen hadden ingezameld en een groot compliment verdienen konden de gemeente niet vermurwen om ze even op te laden.

De grijpwagen reed hun huis voorbij op weg naar het verzamelpunt een paar honderd meter verderop.

Regels zijn immers regels. Dan vader maar 30 keer laten rijden.

Een gemiste kans Gemeente Berkelland.