Poliflw

In januari 2020 is de eerste Hart Voor Amsterdam-leergang van de PvdA Amsterdam van start gegaan. Na een voortvarende start met leuke, interactieve bijeenkomsten in het pand van de PvdA Amsterdam, was de leergang vanaf halverwege maart door het coronavirus aangewezen op online sessies. Tot aan vorige week zaterdag. Toen kwamen de 25 deelnemers – rekening houdend met de coronaregels – voor het eerst weer bij elkaar. Op het programma stond een gesprek met fractievoorzitter Sofyan Mbarki en onze wethouders Marjolein Moorman en Sharon Dijksma over de PvdA, idealen en het politieke handwerk in de gemeenteraad. Uri Mazor van het communicatieteam van de PvdA Amsterdam was erbij en maakte het onderstaande verslag.

Door: Uri Mazor

Elkaar een hand schudden kan nog niet en een borrel zit er nog niet in, maar voor mij is het bij binnenkomst meteen duidelijk dat alle deelnemers van de Hart voor Amsterdam-leergang blij zijn elkaar weer in het echt te zien. De Hart voor Amsterdam-leergang is door de PvdA Amsterdam opgezet om veelal jonge, nieuwe PvdA’ers te helpen om kennis te maken met de Amsterdamse politiek en ze te helpen hun weg te vinden binnen de partij. De deelnemers en organisatoren hebben zich uiteindelijk flink aan moeten passen, want na de eerste twee bijeenkomsten in de vroege lente zijn net zoals in de rest van het sociale leven de offline bijeenkomsten geschrapt en ging de leergang online verder. Tot aan vandaag. 

In het gebouw van Stichting Argan aan de Jan Tooropstraat in Nieuw-West, op een steenworp afstand van waar hij is opgegroeid en ook politiek naam heeft gemaakt, is het als eerste de beurt aan fractievoorzitter Sofyan Mbarki om het podium op te komen. Met het logo van de PvdA op de achtergrond vertelt Mbarki vol trots over ‘zijn’ Nieuw-West, zijn vroege jaren in de Amsterdamse politiek en de manier waarop hij nu het raadswerk combineert met zijn gezinsleven. Niet altijd makkelijk is dat, zegt hij.

De deelnemers luisteren aandachtig maar stellen ook vooral erg gerichte en adequate vragen. Het is duidelijk dat ze zich goed hebben voorbereid op deze middag. Logisch ook, want zo’n kans krijg je immers niet elke dag. Wanneer één van de deelnemers vraagt naar de reden voor Sofyan Mbarki om de politiek in te gaan komt er een mooi, oprecht verhaal bij Mbarki naar boven over de tijd dat hij les gaf aan het Calvijn College. “Op dat moment echt een school voor ‘andermans’ kinderen,” aldus de fractievoorzitter.

Verwaarlozing van scholen en dus leerlingen leidt volgens Mbarki tot verdere verwaarlozing van groepen mensen, dat in de ergste gevallen kan leiden tot dat we ze kwijtraken. Door bijvoorbeeld het afzakken naar de criminaliteit. Dit is een proces dat te voorkomen is wanneer je er als politiek voor iedereen bent, zowel voor de kinderen van het gymnasium in Oud-Zuid als het Calvijn in Nieuw-West. Dat verschil proberen te maken was voor hem de belangrijkste reden zich in 2014 kandidaat te stellen voor de PvdA.

Ook wordt Mbarki gevraagd naar zijn ervaringen met andere partijen en de verschillen binnen en buiten de coalitie. Politiek, en zeker lokale politiek, draait volgens hem naast om inhoud ook heel erg om relaties, een stelling die door de twee wethouders later bevestigd zou worden. Dit wordt volgens Mbarki wel steeds ingewikkelder in Amsterdam, omdat de aandacht van burgers en media voor de besluiten van de Amsterdamse raad steeds groter wordt en de belangen van die besluiten steeds zwaarwegender doordat er meer verantwoordelijkheden worden doorgeschoven vanuit Den Haag. Wat aan het eind van het gesprek het meest beklijft is zijn grote vertrouwen in de toekomst voor de PvdA Amsterdam: “Ik ga voor minimaal 8 zetels in 2022!”. 

Met de twee wethouders gaan de gesprekken met de leergang minder over idealen, maar vooral over concrete beleidsplannen, hoe deze plannen tot stand komen en wat de ervaringen van de wethouders zijn in de coalitie in Amsterdam. Ook zijn de deelnemers benieuwd naar hoe je als wethouder overlegt met ambtenaren en bewindspersonen in Den Haag. 

Dit is een goede vraag, blijkt als Sharon Dijksma (via Zoom) bevlogen en open begint te vertellen over de manier waarop zij haar Haagse ervaring en netwerk inzet voor de stad. Ook vertellen de wethouders over de typisch Amsterdamse ambtenaren, die bekend staan om hun enorme kennis van zaken en hun oren en ogen in de stad.

Terwijl de huilende baby van Sharon Dijksma op de achtergrond om wat aandacht vraagt (ze kon er niet in levende lijve bij zijn vanwege gebrek aan een oppas), beantwoordt ze nog een laatste vraag, namelijk waarom er landelijk nog nooit een vrouwelijke lijsttrekker is geweest namens de PvdA. “Wij zijn er als partij altijd mee bezig geweest, zo was ik een van de eerste Kamerleden die formeel met zwangerschapsverlof ging, en onze lijst is al jaren om en om man en vrouw,” zo verdedigt ze het beleid van de partij, hoewel een klein stukje teleurstelling en instemming met de vraag er toch wel uit te halen is. 

Voor de Hart voor Amsterdam-leergang 2020 loopt het jaar ten einde, met nog een bijeenkomst en een laatste essay-opdracht voor de boeg. Hoewel het een gek jaar was, wordt het toch door de meeste deelnemers als een succes beoordeeld. Erg jammer vonden ze het allemaal wel, zo weinig echte contactmomenten, maar het begrip is bij iedereen groot en ook het respect voor wat Peter de Jong en zijn mede-organisatie in korte tijd hebben gedaan om het programma om te gooien naar een online traject. Op naar de Hart voor Amsterdam-leergang 2021, zullen we maar zeggen!

Het bericht De Hart voor Amsterdam-leergang in gesprek met PvdA-politici verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

In het voorjaar werd ik (Andrea) op het schoolplein aangesproken door een ouder. Zij en haar buren hadden wateroverlast. Met name wanneer het veel en hard had geregend ontstonden er grote plassen water, in achtertuinen en op terrassen, die nauwelijks hun weg de grond in wisten te vinden. Zelfs in de kruipruimtes was water te vinden. Het was onduidelijk waar de verantwoordelijkheid nu lag: bij de gemeente of de aannemer. Samen met Ida hebben we de foto’s bekeken en hebben we schriftelijke vragen gesteld aan het college. In deze vragen hebben wij aandacht gevraagd voor de wateroverlast en verzocht om te onderzoeken waar het probleem ligt. Waarom stroomt het water niet weg? Meerdere oorzaken leiden tot de overlast Adviesbureau BOOT heeft in opdracht van de gemeente onderzoek gedaan en concludeert dat de toplaag van de bodem sterk verdicht is. Waardoor het regenwater vanuit de tuin de kruipruimte in loopt. Tegelijkertijd concludeert het adviesbureau dat de hemelwaterafvoer niet overal optimaal functioneert. Dat kan komen door ongunstig hoogteverloop van de tuin naar de straat of achterpad. Hierop heeft de gemeente aan de bewoners een aanbod gedaan om zand te leveren om de kruipruimte te verhogen (deze moest zelf de kruipruimte in gebracht worden) en/ of door middel van ploftechniek de doorlaatbaarheid van de bodem te verbeteren. Dit kosst de bewoner €150,- en de eventuele gevolgschade is voor eigen rekening. Met eigen ogen bekeken wat de problemen zijn De bewoners zijn nog niet af van plassen in hun tuinen en op hun terrassen. Hoe het wordt opgelost is nog steeds onduidelijk. Ida en ik zijn eind augustus bij een aantal bewoners langs geweest om met eigen ogen te zien wat de problemen zijn. Deze waren, ondanks het mooie zomerweer, nog steeds zichtbaar. Het CDA heeft een motie ingediend: college schep duidelijkheid en maak duidelijke afspraken We hebben besloten een motie in te dienen, in deze motie vragen wij aan het college om duidelijkheid te scheppen richting de gedupeerde bewoners waarom hemelwaterafvoer niet overal optimaal functioneert en wie daarvoor verantwoordelijk is. We vragen om in gesprek te gaan met de projectontwikkelaar/ aannemer tot een oplossing te komen. Eventuele financiële consequenties voor de gemeente, die niet binnen bestaande budgetten verwerkt kunnen worden, voor te leggen aan de raad. En als laatst om bij toekomstige projecten duidelijke afspraken te maken met projectontwikkelaars/ aannemers voor het afvoeren van regenwater, om herhaling te voorkomen. Unaniem aangenomen Deze motie is in de raad van september unaniem aangenomen, daar zijn wij erg blij om. Wij zijn benieuwd met wat voor voorstel het college richting de gedupeerde bewoners gaat komen. Wij zijn erg blij dat wij als CDA deze bewoners hebben kunnen ondersteunen en hopen dat er snel een gepaste oplossing komt. Door: Andrea Oosting-Klock, Raadsvolger

Woensdag 16 september presenteerde Miriam Frosi ons initiatiefvoorstel aan de gemeenteraad. Het initiatiefvoorstel gaat over het opzetten van een lokaal meldpunt in onze stad tegen arbeidsuitbuiting. Arbeidsuitbuiting, een vorm van moderne slavernij, is spijtig genoeg een realiteit voor zo’n 4800 inwoners en werknemers in onze regio. Een jaar geleden las ik een artikel op EindhovenNews, ‘Land of milk and honey?’. De journalist beschrijft in detail zijn ervaringen met uitbuiting en laat zien hoe arbeidsuitbuiting werkt en hoe mensen zonder respect en op een inhumane manier als objecten worden behandeld. Afgelopen jaar hebben wij veel contact gehad met slachtoffers van arbeidsuitbuiting. We hebben veel schrijnende verhalen gehoord. De Poolse undercoverjournalist die bij de Jumbo gewerkt heeft, bracht vorig jaar artikels uit over de schrikbarende situatie van arbeidsmigranten. We wonen in een van de slimste regio’s ter wereld, we hebben een fantastisch eco-systeem gecreëerd... en toch is de Brainportregio niet voor iedereen het land van melk en honing. Juist voor deze mensen willen we opkomen! Het CDA wil er met dit initiatief voor zorgen dat de gemeente haar regierol oppakt. Het lokale meldpunt biedt aan de slachtoffers van arbeidsuitbuiting de mogelijkheid om klachten in te dienen die vervolgens door de arbeidsinspectie opgepakt zullen worden. De samenwerking met verschillende instanties wordt op deze manier effectief en efficiënter. Daarnaast wordt door middel van trainingen een deel van het ambtelijk apparaat bewuster gemaakt van de signalen van arbeidsuitbuiting. Zo kunnen we gezamenlijk strijden tegen arbeidsuitbuiting en van Eindhoven een warm thuis voor iedereen maken! Miriam Frosi, raadslid CDA Eindhoven Marianne Buenen, commissielid CDA Eindhoven Hieronder de spreektekst van Miriam Frosi bij het initiatiefvoorstel: Beste collega’s van de raad en mensen online, Vandaag wil ik jullie het initiatiefvoorstel voor een unieke pilot, “Lokaal meldpunt arbeidsuitbuiting”, kort toelichten. Ik ben er trots op wat we, voor onze stad en voor onze regio, met dit IV kunnen realiseren! Samen. We leven in een rijk land, de regio Eindhoven is het kloppende hart van de Nederlandse economie! Brainport heeft de terechte nationale en internationale aandacht gekregen; de eco-systeem werkt. En daar zijn we natuurlijk hartstikke trots op! Maar zoals onze wijze voorouders ons vertelden: Nihil est ab omni parte beatum Niets is perfect; zelfs de mooiste rozen hebben doornen. Een arbeidsuitbuiting is voor ons een doorn in het oog. Dames en heren van de raad, weten jullie hoeveel mensen slachtoffer zijn van arbeidsuitbuiting? 900.000 in ons land! Door gerekend zijn dat er circa 5.000 in Eindhoven! Arbeidsuitbuiting is meer dan slecht werkgeverschap! Het is mensen van hun waardigheid beroven, mensen zonder respect behandelen, mensen als objecten gebruiken! Wat betekent het concreet: Mensen worden om 4uur ’s nachts gebeld om direct te komen werken, werken in onveilige werkomstandigheden voor 80 uur per week voor een prikkie en een flink bedrag wordt op het al geringe salaris ingehouden voor de huisvesting…500€ voor een kleine gedeelde ruimte. Deze mensen wordt hun vrijheid ontnomen. Ook tijdens de Coronacrisis is duidelijk geworden hoe schrijnend de situatie kan zijn. Zieke mensen worden gedwongen te komen werken. Of moeten wel komen werken want ze kunnen het geringe salaris niet missen. De ongelijkheid wordt pijnlijk zichtbaar. Deze kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt worden harder geraakt. Armoede neemt toe. We moeten in actie komen! Daarom willen we een meldpunt arbeidsuitbuiting opzetten in onze gemeente voor de MRE (/Metropoolregio Eindhoven) die dichtbij de kwetsbare mensen is. Een 24/7 mogelijkheid om te melden en indien gewenst (voor de minder digitale bekwame personen) een fysieke plek waar de klachten ingediend kunnen worden (ook anoniem). Het CDA wil er met dit initiatief voor zorgen dat de gemeente haar regierol pakt en de samenwerking met Inspecties effectief en efficiënter wordt! Zodat de malafide bedrijven en Uitzendbureaus en criminele organisaties geen kans krijgen. In ons coalitieakkoord en als raad streven we naar brede welvaart en we willen dat Eindhoven een warm huis voor iedereen is. Hierbij hoort ook het verbannen van arbeidsuitbuiting! Brede welvaart is niet alleen een financieel verhaal, maar het is ook voorzieningen bieden aan de kwetsbaren. Daarnaast wordt door middel van trainingen een deel van het ambtelijk apparaat bewuster gemaakt van de signalen van arbeidsuitbuiting. Zodat vroegtijdig kan worden ingegrepen. Tot slot in onze economie hoort de mens centraal te staan. Niet alleen de behaalde resultaten. Hier moeten we samen aan werken. We pleiten voor een economie waar iedereen bijdraagt en waar uitbuiting verbannen wordt. Daarom vraag ik u het initiatiefvoorstel ter ondersteunen zodat Eindhoven een warm thuis voor iedereen wordt! Want iedereen weet: Nihil est ab omni parte beatum Ook de mooiste rozen hebben doornen.

Ons raadslid Lesley heeft de volgende kwestie op 18 september j.l. aan de orde gesteld bij het college.

Schriftelijke politieke vragen over “Voorstel wateroverlast Breedeweg”

Er is door de jaren heen door de voormalige gemeente Groesbeek (en later / nu gemeente Berg en Dal) veel geld beschikbaar gesteld voor maatregelen om de wateroverlast te bestrijden. Het is natuurlijk ook een ernstig probleem dat we allemaal willen aanpakken. Wij willen graag weten welke maatregelen dat door de jaren heen zijn geweest en hoeveel geld deze maatregelen tot nu toe gekost hebben (overzicht)? Welke garantie hebben we dat deze nieuwe voorstellen met bijbehorende gigantische som geld nu wel tot voldoende resultaten zullen leiden? Wat zijn de redenen dat het alternatieve voorstel van dhr. Lamers (Knapheideweg) niet de voorkeur krijgt, ondanks de hogere capaciteit van het plan (een kwart meer) en het feit dat het (uit)zicht nabij de Knapheideweg niet wordt belemmerd, zoals bij de graft-constructie? Dit tegenover (gezien het totale plan, beperkte) meerkosten van 50.000 euro. Graag horen wij meer over deze afwegingen. Welke voorbereidende werkzaamheden zijn al gedaan? Welke percelen zijn al aangekocht en waarom? Mocht worden gekozen voor een ander alternatief dan in de laatste versie van het voorstel van het college aan de raad, heeft dit dan gevolgen voor de al gedane werkzaamheden/gekochte percelen/etc? Er ligt ook een taak voor de agrariërs. Hoe is de samenwerking met de agrariërs? Wordt (of is) gekeken wat zij kunnen doen om de wateroverlast te bestrijden en is gekeken of daarin overeenkomsten te sluiten zijn (eventueel met compenseren…?). Wat was wel mogelijk, wat was niet mogelijk en waarom dan niet? Zie ook brief WMG. Wat zijn de kosten van onderhoud/structurele kosten van de voorgestelde plannen? Wij vragen u contact te leggen met betrokkenen, zoals voetbalclub Rood Wit over de voorgenomen plannen. Immers nemen wij in oktober in totaliteit een besluit over dit plan, inclusief de maatregelen die worden toegepast op die locatie. Ons is gebleken dat zij nog niet op de hoogte zijn van wat er gaat gebeuren op hun voetballocatie. Dit zou voorafgaand aan de raadsvergadering besproken moeten zijn, zodat belanghebbenden ook tijdig op de plannen kunnen reageren en/of inspreken. Dit geldt natuurlijk voor alle direct belanghebbenden/betrokkenen! Graag horen wij vóór de gemeenteraad van oktober wat wij kunnen verwachten van de Provincie binnen dit project en wat de uitkomst is van de gesprekken. Deze vraag hebben we zelf natuurlijk ook neergelegd bij onze Gedeputeerde. Welke prioriteiten kunnen worden gesteld in de werkzaamheden, met bijbehorende fasering? Denk aan ; eerst van wateroverlast naar waterhinder, allerhoogste prioriteiten eerst, en vervolgens weer verder. En dan ook in stappen (deelprojecten) naar de raad. Graag zien wij in ieder geval de fasering/planning van dit project duidelijker terug, zodat meer duidelijk is over de uitvoering, en ook over welke (grotere) (budget)keuzes daarbinnen eventueel te maken zijn. Indien fasering, deelbesluitvorming en/of duidelijke prioriteiten stellen binnen dit project naar uw mening niet mogelijk is, waarom niet?

Het bericht Wateroverlast Breedeweg verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

Ons raadslid Lesley heeft de volgende kwestie op 18 september j.l. aan de orde gesteld bij het college.

Schriftelijke politieke vragen over “Voorstel wateroverlast Breedeweg”

Er is door de jaren heen door de voormalige gemeente Groesbeek (en later / nu gemeente Berg en Dal) veel geld beschikbaar gesteld voor maatregelen om de wateroverlast te bestrijden. Het is natuurlijk ook een ernstig probleem dat we allemaal willen aanpakken. Wij willen graag weten welke maatregelen dat door de jaren heen zijn geweest en hoeveel geld deze maatregelen tot nu toe gekost hebben (overzicht)? Welke garantie hebben we dat deze nieuwe voorstellen met bijbehorende gigantische som geld nu wel tot voldoende resultaten zullen leiden? Wat zijn de redenen dat het alternatieve voorstel van dhr. Lamers (Knapheideweg) niet de voorkeur krijgt, ondanks de hogere capaciteit van het plan (een kwart meer) en het feit dat het (uit)zicht nabij de Knapheideweg niet wordt belemmerd, zoals bij de graft-constructie? Dit tegenover (gezien het totale plan, beperkte) meerkosten van 50.000 euro. Graag horen wij meer over deze afwegingen. Welke voorbereidende werkzaamheden zijn al gedaan? Welke percelen zijn al aangekocht en waarom? Mocht worden gekozen voor een ander alternatief dan in de laatste versie van het voorstel van het college aan de raad, heeft dit dan gevolgen voor de al gedane werkzaamheden/gekochte percelen/etc? Er ligt ook een taak voor de agrariërs. Hoe is de samenwerking met de agrariërs? Wordt (of is) gekeken wat zij kunnen doen om de wateroverlast te bestrijden en is gekeken of daarin overeenkomsten te sluiten zijn (eventueel met compenseren…?). Wat was wel mogelijk, wat was niet mogelijk en waarom dan niet? Zie ook brief WMG. Wat zijn de kosten van onderhoud/structurele kosten van de voorgestelde plannen? Wij vragen u contact te leggen met betrokkenen, zoals voetbalclub Rood Wit over de voorgenomen plannen. Immers nemen wij in oktober in totaliteit een besluit over dit plan, inclusief de maatregelen die worden toegepast op die locatie. Ons is gebleken dat zij nog niet op de hoogte zijn van wat er gaat gebeuren op hun voetballocatie. Dit zou voorafgaand aan de raadsvergadering besproken moeten zijn, zodat belanghebbenden ook tijdig op de plannen kunnen reageren en/of inspreken. Dit geldt natuurlijk voor alle direct belanghebbenden/betrokkenen! Graag horen wij vóór de gemeenteraad van oktober wat wij kunnen verwachten van de Provincie binnen dit project en wat de uitkomst is van de gesprekken. Deze vraag hebben we zelf natuurlijk ook neergelegd bij onze Gedeputeerde. Welke prioriteiten kunnen worden gesteld in de werkzaamheden, met bijbehorende fasering? Denk aan ; eerst van wateroverlast naar waterhinder, allerhoogste prioriteiten eerst, en vervolgens weer verder. En dan ook in stappen (deelprojecten) naar de raad. Graag zien wij in ieder geval de fasering/planning van dit project duidelijker terug, zodat meer duidelijk is over de uitvoering, en ook over welke (grotere) (budget)keuzes daarbinnen eventueel te maken zijn. Indien fasering, deelbesluitvorming en/of duidelijke prioriteiten stellen binnen dit project naar uw mening niet mogelijk is, waarom niet?

Het bericht Wateroverlast Breedeweg verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

Ons raadslid Lesley heeft de volgende kwestie op 18 september j.l. aan de orde gesteld bij het college.

Schriftelijke politieke vragen over “Voorstel wateroverlast Breedeweg”

Er is door de jaren heen door de voormalige gemeente Groesbeek (en later / nu gemeente Berg en Dal) veel geld beschikbaar gesteld voor maatregelen om de wateroverlast te bestrijden. Het is natuurlijk ook een ernstig probleem dat we allemaal willen aanpakken. Wij willen graag weten welke maatregelen dat door de jaren heen zijn geweest en hoeveel geld deze maatregelen tot nu toe gekost hebben (overzicht)? Welke garantie hebben we dat deze nieuwe voorstellen met bijbehorende gigantische som geld nu wel tot voldoende resultaten zullen leiden? Wat zijn de redenen dat het alternatieve voorstel van dhr. Lamers (Knapheideweg) niet de voorkeur krijgt, ondanks de hogere capaciteit van het plan (een kwart meer) en het feit dat het (uit)zicht nabij de Knapheideweg niet wordt belemmerd, zoals bij de graft-constructie? Dit tegenover (gezien het totale plan, beperkte) meerkosten van 50.000 euro. Graag horen wij meer over deze afwegingen. Welke voorbereidende werkzaamheden zijn al gedaan? Welke percelen zijn al aangekocht en waarom? Mocht worden gekozen voor een ander alternatief dan in de laatste versie van het voorstel van het college aan de raad, heeft dit dan gevolgen voor de al gedane werkzaamheden/gekochte percelen/etc? Er ligt ook een taak voor de agrariërs. Hoe is de samenwerking met de agrariërs? Wordt (of is) gekeken wat zij kunnen doen om de wateroverlast te bestrijden en is gekeken of daarin overeenkomsten te sluiten zijn (eventueel met compenseren…?). Wat was wel mogelijk, wat was niet mogelijk en waarom dan niet? Zie ook brief WMG. Wat zijn de kosten van onderhoud/structurele kosten van de voorgestelde plannen? Wij vragen u contact te leggen met betrokkenen, zoals voetbalclub Rood Wit over de voorgenomen plannen. Immers nemen wij in oktober in totaliteit een besluit over dit plan, inclusief de maatregelen die worden toegepast op die locatie. Ons is gebleken dat zij nog niet op de hoogte zijn van wat er gaat gebeuren op hun voetballocatie. Dit zou voorafgaand aan de raadsvergadering besproken moeten zijn, zodat belanghebbenden ook tijdig op de plannen kunnen reageren en/of inspreken. Dit geldt natuurlijk voor alle direct belanghebbenden/betrokkenen! Graag horen wij vóór de gemeenteraad van oktober wat wij kunnen verwachten van de Provincie binnen dit project en wat de uitkomst is van de gesprekken. Deze vraag hebben we zelf natuurlijk ook neergelegd bij onze Gedeputeerde. Welke prioriteiten kunnen worden gesteld in de werkzaamheden, met bijbehorende fasering? Denk aan ; eerst van wateroverlast naar waterhinder, allerhoogste prioriteiten eerst, en vervolgens weer verder. En dan ook in stappen (deelprojecten) naar de raad. Graag zien wij in ieder geval de fasering/planning van dit project duidelijker terug, zodat meer duidelijk is over de uitvoering, en ook over welke (grotere) (budget)keuzes daarbinnen eventueel te maken zijn. Indien fasering, deelbesluitvorming en/of duidelijke prioriteiten stellen binnen dit project naar uw mening niet mogelijk is, waarom niet?

Het bericht Wateroverlast Breedeweg verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

De lockdown is zo’n periode waar ik later over aan mijn  kinderen zal vertellen: hoe Den Haag op slot ging, hoe de bruisende binnenstad maanden doodstil was en hoe we thuis bleven, zodat we samen het coronavirus konden verslaan. Dat virus zette alles op z’n kop, in het bijzonder voor de mensen die het kregen en hun dierbaren. Terwijl Den Haag stilviel, werkten en werken de mensen in de zorg keihard. En, de koning zei het al gisteren in de troonrede: het is bijzonder hoe we er in Nederland voor elkaar zijn als de nood aan de man komt. Want ook mensen buiten de zorg zetten zich belangeloos keihard in voor hun stadsgenoten. Al die Hagenaars en Hagenezen die zich uit de naad hebben gewerkt om als stad beter uit deze grote crisis te komen wil ik vanaf hier bedanken.

Maar voorzitter, deze crisis is meer dan een gezondheidscrisis. De Haagse economie heeft een ongekende klap gekregen, grote werkeloosheid ligt op de loer en veel kwetsbare bewoners dreigen in armoede te vervallen. Daarom is de Haagse PvdA blij met de keuzes die worden gemaakt in de nieuwe begroting die door het college is gepubliceerd. Samen voor de stad is een schitterend motto van dit college. Maar werk, werk, werk zou als stadsmotto inmiddels ook niet misstaan. Is het college bereid de raad dit najaar tijdig mee te nemen in de keuzes in het economisch beleid, gericht op banen of baanbehoud?

Voorzitter, wij kijken uit naar het sociaal economisch herstelplan. Investeringen naar voren halen is nu verstandig, vooral in de zorg, duurzaamheid en bouw. Investeren in onderwijs en bijscholing past daar ook bij. We moeten dit snel gaan doen om zo de economie een stimulans te geven en mensen aan het werk te houden. Hopelijk kunnen we dit gaan doen met het herstelplan.

En over een aantal groepen in de stad maken we ons specifiek zorgen voorzitter, allereerst de daklozen. Deze groep wordt steeds groter, net als de wachtlijst voor de nachtopvang en de wachtlijst voor beschermd wonen. We maken ons ook zorgen over de winterkouderegeling die vanaf 1 november ingaat. Hoe gaat het college ervoor zorgen dat we hier klaar voor zijn en dat we niet achter de feiten aanlopen? Ook mogen we het streven naar een permanente winteropvang niet uit het oog verliezen. Wat is de status hiervan?

Maar voorzitter, er komen voor iedereen zware tijden aan en meer mensen zullen aanspraak maken op armoedevoorzieningen, die dus pal overeind moeten blijven staan. We maken ons evengoed ernstige zorgen om mensen met kleine en slecht betaalde baantjes, flex-contracten en schijnconstructies, de werkende armen. Dit vraagt om flexibel armoedebeleid: snelle hulp van de gemeente en niet rigide zijn om een armoedeval te voorkomen. Hoe maakt de wethouder ook het stadhuis hiervoor coronacrisis-proof?

En voorzitter, naast goede armoedevoorzieningen, is ook goed welzijnswerk belangrijker dan ooit: om eenzaamheid onder Hagenaars te voorkomen, om kinderen en jongeren op weg te helpen. Voor ons staat voorop: stabiliteit en continuïteit. Mensen hebben behoefte aan vertrouwde gezichten die de wijk kennen, niet aan losse projecten en experimenten die na 1 of 2 jaar weer vertrokken zijn. We kijken ernaar uit om de nieuwe welzijnsvisie binnenkort te bespreken in de raad.

Voorzitter, juist in deze ontwrichtende tijden moeten we als stadsbestuur ons best blijven doen voor de zorg. Goede zorg die snel geregeld wordt, en waar zorgverleners de tijd en ruimte hebben om dat mogelijk te maken, en zij in goede omstandigheden hun werk kunnen doen. Net als de vrijwel alle gemeentes in Nederland zien we de zorgkosten stijgen, terwijl het Rijk onvoldoende over de brug komt. Wat ons heeft dit absolute prioriteit in de lobby richting het kabinet.

Voorzitter, ik zie het om me heen bij leeftijdsgenoten en uit alle onderzoeken blijkt dat jongeren van alle leeftijdsgroepen financieel het hardst geraakt worden door deze coronacrisis. Ze hebben vaak flex-contracten, stages kunnen niet doorgaan en pas afgestudeerden komen op een verschrikkelijk moeilijk moment de arbeidsmarkt op. Daarnaast was het voor hen al voor de coronacrisis bijna onmogelijk om een betaalbare woning te vinden. Voorzitter, mijn vraag hierover is dan ook simpel. Hoe gaan we jongeren helpen met het vinden van een baan en een stage. Met het oplossen van schulden? Met het creëren van bestaanszekerheid in deze moeilijke tijd? We moeten voorkomen dat jongeren die nog bezig zijn met het opbouwen van hun leven, dit niet kunnen doen door deze crisis.

Voorzitter, na de coronacrisis, maken de meeste mensen in Nederland zich zorgen om de woningmarkt, blijkt uit de recente Prinsjesdagpeiling van I&O. Een succesvolle lobby van ons college heeft vorige week nog tot een impuls van 71 miljoen geleid, graag horen we snel meer van wethouder Balster over de bestedingen. Maar is het genoeg? De PvdA is wel bezorgd over de ontwikkelingen in het centrum en op de Binckhorst. Hoe borgen we de betaalbaarheid? Graag een reactie van wethouder Balster of wethouder Mulder. Kan het college verder aangeven hoe ze voorkomt dat specifieke wijken afglijden?  Komt het rijk hier over de brug naar aanleiding van het burgemeestersmanifest? Dat is ontzettend nodig.

Voorzitter, er staan ons als stad meer dan genoeg uitdagingen te wachten en één daarvan is de energietransitie. Het is belangrijk dat die niet op de achtergrond raakt door de coronacrisis. We moeten de rekening van de energietransitie eerlijk delen en energiearmoede tegengaan. Alleen dan kunnen we klimaatverandering tegengaan, als iedereen mee kan doen. Hoe blijft wethouder Van Tongeren hier bij nieuwe subsidies, regelingen en besteding van de Enecogelden op sturen?

Maar, voorzitter, er is nog iets anders wat we door deze crisis niet uit het oog moeten verliezen: de kansenongelijkheid in de stad. Den Haag kent de grootste kansenongelijkheid van Nederland. We doen als stad en lokale politiek al jaren ons best om dit tegen te gaan, ook de afgelopen maanden. Na de coronacrisis mag dat harde werk niet ongedaan worden gemaakt. Nu is het moment om door te pakken en leerlingen van hun achterstand af te helpen. Kan de gemeente een voortrekkersrol spelen in het realiseren van vakantiescholen om onderwijsachterstanden in te halen voor kinderen van alle leeftijden? Hiervoor zouden Haagse leraren uiteraard extra betaald moeten krijgen. Door de coronacrisis is de deelname aan de voorscholen iets gedaald, kan de wethouder een stand van zaken geven van hoe het daar nu mee gaat? Door kinderen en hun ouders thuis te bezoeken, kunnen we zorgen wegnemen en de kinderen weer op de voorschool mee laten doen. Tenslotte is de coronacrisis een uitgelezen kans om als gemeente meer zij-instromers te trekken in het onderwijs. Heeft het college daar al stappen in gezet?

Voorzitter, tijdens de coronacrisis stonden mensen massaal op tegen een andere vorm van ongelijkheid: racisme. Ook in Den Haag hebben we wat het tegengaan van racisme betreft nog genoeg te doen. Hoe gaat het met de aanpak van discriminatie op de woningmarkt, en op de arbeidsmarkt? De nationale Ombudsman waarschuwde afgelopen jaar dat overheden nog te vaak etnisch profileren. Voorzitter, ik vraag het college dan ook of men hier ook in de gemeentelijke organisatie mee aan de slag gaat? Krijgen ambtenaren bijvoorbeeld trainingen om hun eigen vooroordelen te leren herkennen? En voorzitter, hoe gaat het met de aanpak van etnisch profileren en discriminatie in het politiekorps? Voorzitter, ieder kind moet daarnaast een eerlijk schooladvies krijgen. We weten dat onderadvisering dit soms in de weg staat. Hoe staat het met de aanpak van onderadvisering, naar aanleiding van een aangenomen motie die hierover in 2019?

Voorzitter, om racisme en discriminatie in de stad tegen te gaan, is het belangrijk dat we ook aandacht hebben voor symbolen en onze gedeelde geschiedenis. Hierover is in de raad ook al meerdere keren gesproken en zijn twee moties aangenomen over het verdwijnen van Zwarte Piet en het realiseren van een slavernijmonument. Kan wethouder van Alphen een update geven over deze twee kwesties?

Voorzitter, om mensen dichter bij elkaar te brengen is de kunst- en cultuursector erg belangrijk. Kunst en cultuur is het fundament van onze samenleving en moeten we juist ook in crisistijd beschermen. Deze sector heeft door de coronacrisis een erg grote klap gehad en de mensen die in de cultuursector werken, kunnen hun vak nu bijna niet uitoefenen. Het treft veel zzp’ers die vaak toch al een financieel onzeker bestaan leiden en nu al helemaal hun hoofd niet boven water kunnen houden. Ik zou wethouder Van Asten willen vragen of we genoeg voor hen doen als stad? Hoe kunnen we deze groep met een wankele positie op de arbeidsmarkt beter helpen en hen helpen hun vak aangepast toch uit te kunnen oefenen?

Voorzitter, ik rond af. Ik zei het al aan het begin van mijn betoog, Nederlanders zijn er voor elkaar als de nood aan de man is. En dat is fantastisch. Maar ik geloof dat het onze taak is als stadsbestuur om de mensen in de stad die een duwtje in de rug nodig hebben in deze tijd, dat te geven. En om te bouwen aan een stad die socialer en eerlijker uit deze crisis komt. We zijn blij met de eerste stappen die in deze begroting gezet zijn en kijken uit naar de beantwoording van het college.

Dankuwel.

Het bericht Bouwen aan een stad die socialer en eerlijker uit deze crisis komt verscheen eerst op PvdA Den Haag.