Poliflw

Door Joël Voordewind op 8 augustus 2020 om 11:42

Reactie op oproep voorgangers over vluchtelingenkinderen

Vandaag verscheen er een brief van vele predikanten, priesters en voorgangers, gericht aan de volksvertegenwoordigers van het CDA en de ChristenUnie. Ze schrijven dat ze zich zorgen te maken over de kinderen die leven in de erbarmelijke omstandigheden op de Griekse eilanden. Ze hebben daarom een aantal vragen voor de Kamerleden. Middels deze blog wil ik vanuit de ChristenUnie een antwoord geven op de brief.

Het is mooi om te zien dat er onder christenen zoveel bewogenheid is voor de kinderen in de vluchtelingenkampen. In de afgelopen weken ontving ik veel kritische mails van betrokken mensen. Deze brief laat nogmaals zien: het hart van christelijk Nederland klopt voor deze kinderen, zonder ouders en in een schrijnende situatie. De ChristenUnie deelt deze bewogenheid.

Juist om die reden is te begrijpen dat we veel kritiek kregen toen we, samen met CDA, VVD en D66, begin juli niet vóór de in de brief genoemde motie stemden. De ChristenUnie was en is het immers eens met de lijn van deze motie: het komen met een plan voor een opvang van de kinderen in Nederland. Er is echter geen Kamermeerderheid voor een barmhartiger asielbeleid, zo schreef Gert-Jan Segers al in een eerder blog. Daarom zijn we genoodzaakt binnen de coalitie over asielbeleid afspraken te maken. En daarom stemden we tot onze spijt tegen de motie.

Binnen de coalitie is afgesproken dat er met Nederlandse hulp gezorgd wordt voor de opvang van uiteindelijk vijfhonderd kinderen, op het Griekse vasteland. Zij krijgen een veilig onderkomen, onderwijs en voogdij. Daar heeft de Nederlandse overheid zich aan gecommitteerd. En daar houdt de ChristenUnie het kabinet dan ook aan. Het is een compromis, maar het moet een compromis zijn dat wérkt en ervoor zorgt dat de vluchtelingenkinderen veilig zijn.

We hebben het kabinet voor een deadline gesteld. Uiterlijk in september moeten de eerste kinderen naar de opvang op het Griekse vasteland zijn gebracht. Daarvoor moet alles op alles worden gezet. Komt de opvang niet van de grond, dan heroverwegen we onze steun aan het plan. Dat betekent dat de optie om een deel van de kinderen wél naar Nederland te brengen ook weer op tafel komt. Voor de ChristenUnie staat namelijk één ding voorop: deze kinderen verdienen een veilige plek om op te groeien.

Geen kind zou geconfronteerd moeten worden met oorlog. Kinderen moeten zich veilig weten. Helaas is de werkelijkheid anders voor de kinderen op de Griekse eilanden.Hier vindt een steeds groter wordende humanitaire ramp plaats.  Duizenden mensen zijn op de vlucht geslagen voor gruwelijkheden van oorlog en hongersnood en zitten nu vast op de grens van ons continent. Er is een gebrek aan voedsel, water en veiligheid. De spanningen op de Griekse eilanden lopen op. In deze ellende zitten 2500 extreem kwetsbare kinderen. Ze kunnen worden misbruikt, verhandeld en anderen verdwijnen uit het zicht.

De Griekse overheid heeft via de Europese Commissie bijstand gevraagd voor de meest kwetsbare vluchtelingen, een groep van 2500 alleenstaande minderjarige kinderen. Tot vandaag de dag is de situatie in Griekenland onveranderd schrijnend en de situatie wordt met de dag erger. De noodkreet is door de coronacrisis alleen maar urgenter geworden; de situatie in de kampen is volgens artsen potentieel catastrofaal.

In Nederland hebben onder andere vluchtelingenorganisaties, gemeenten, kerken en andere organisaties die zich inzetten voor het welzijn deze kinderen het kabinet opgeroepen om solidair te zijn met Griekenland. Er zijn meerdere landen in Europa die hun verantwoordelijkheid voor deze kinderen al hebben genomen. De door het kabinet voorgestelde oplossingen bieden op de korte termijn geen oplossing. Het lot van deze extreem kwetsbare, alleenstaande minderjarige kinderen gaat ons aan het hart.

Met het indienen van deze motie mede namens CDA, LPO, PvdA, VVD & D66, willen wij dat de gemeente Ommen zich aansluit bij de ‘coalition of the willing’. Wij willen dat Nederland net zoals elf andere Europese landen, een bijdrage levert voor een passende oplossing voor de 2500 kinderen op de Griekse eilanden. Wij zijn verheugd dat de gemeente Ommen bereid is om hier een bijdrage in te leveren.

In de afgelopen maanden hebben twee studenten van de opleiding Social Work aan de CHE hun afstudeeronderzoek gedaan in opdracht van de raadsfracties van de ChristenUnie in samenwerking met D66. Het thema zwerfjongeren heeft al langer onze aandacht. Zowel D66 als wij hebben in de raad meerdere keren gevraagd om opheldering van het beleid en de uitvoering hiervan: om hoeveel jongeren gaat het, zijn er voldoende beschikbare opvangplekken, hoe verlopen de trajecten, zijn de jongeren daadwerkelijk geholpen? 

Vanmorgen presenteerden VVD, CDA, D66 en ChristenUnie-SGP het nieuwe Leiderdorpse coalitieakkoord. Met de presentatie van dit akkoord sluiten we een periode als oppositiepartij af en zijn we vanaf nu onderdeel van de coalitie. Namens ChristenUnie-SGP namen Arie Janssen en Geert Schipaanboord deel aan de onderhandelingen. In de onderstaande vragen en bijbehorende antwoorden blikken we kort terug op de onderhandelingen, staan we stil bij het akkoord en kijken we vooruit naar de komende periode.

Hoe verliep het onderhandelingsproces en hoe hebben jullie dat ervaren?

In het onderhandelingsproces stond zorgvuldigheid voorop en ondanks dat is het toch snel gegaan. De fracties kwamen voor het eerst bij elkaar op maandagavond 2 december waarna Robert Strijk als formateur is benaderd. In de week erna hebben er twee lange onderhandelingsgesprekken plaats gevonden en dinsdagavond 17 december is na de laatste sessie een akkoord vastgesteld. Vertegenwoordigers van het ChristenUnie en het SGP bestuur en de rest van de fractie zijn tussentijds op de hoogte gehouden en hebben meegedacht.

Het onderhandelingsproces hebben we vanaf het eerste moment open en met veel wederzijds vertrouwen en begrip ervaren. Een belangrijk rol hierin was weggelegd voor de formateur. In de gesprekken is het prettig een deskundige gespreksvoorzitter te hebben. Hij lette goed op dat de inbreng van iedere partij duidelijk werd in het akkoord. Er was veel ruimte in de formatie om te benoemen wat voor iedere partij belangrijk is. Door dat goed van elkaar te weten, kun je rekening met elkaar houden en weet je wat voor de ander belangrijk is.

Wat zijn typische ChristenUnie-SGP punten in het akkoord?

We noemen er vijf:

Toegang tot jeugdzorg: inzet op praktijkondersteuners bij de huisarts, ruimte om een zorgaanbieder te kiezen die past bij je levensbeschouwelijke achtergrond en continuïteit van personeel als de Jeugd- en Gezinsteams een nieuwe opdracht krijgen. Pleegzorg en gezinshuizen: jongeren in Leiderdorp die na het bereiken van hun 18de levensjaar nog pleegzorg of hulp in een gezinshuis nodig hebben, krijgen dat tot 21 jaar Schulden: meer samenwerking tussen onze welzijnspartij Incluzio en vrijwilligersinitiatieven om mensen met schulden eerder te bereiken en beter te begeleiden. Meer ambitie op duurzaamheid: meer ruimte voor energiecoöperaties, bewust beleid om zwerfafval tegen te gaan, en in 2020 wordt in heel Leiderdorp in kaart gebracht waar kansen liggen op het gebied van zonne-energie. Het verkleinen van de kloof in lasten tussen één en meerpersoonshuishoudens en het verlagen van de kosten van begraven (Leiderdorp is nu de duurste van Nederland). De financiële vertaling van het akkoord volgt in de kadernota en de begroting, maar dit zal de komende jaren gaan gebeuren.

Lastig punt?

Op dit moment niet. Komend jaar komt het college met voorstellen voor bezuinigingen. Wij steunen dat volledig, want er moet voldoende geld blijven voor bijvoorbeeld toekomstige investeringen in schoolgebouwen en wegen. Maar zo’n proces is spannend, want bezuinigen doet altijd pijn. We zullen goed in verbinding met de inwoners van het dorp blijven om hierin de goede keuzes te maken.

Jullie leveren samen met het  CDA één wethouder?

Klopt, omdat we met één zetel in de raad zitten, leveren we geen wethouder namens ChristenUnie-SGP alleen. Daan Binnendijk, die lid is van het CDA, zal ook namens ChristenUnie-SGP in het college zitten. We hebben er vertrouwen in dat hij dit goed gaat doen, dat heeft hij het afgelopen jaar als wethouder in Leiderdorp laten zien.  Hij heeft een mooie en belangrijke portefeuille, met daarin financiën en het hele sociaal domein. Daan kent ChristenUnie en SGP goed door zijn ervaring als wethouder in o.a. Katwijk.

Bovendien vinden we het niet nodig om in Leiderdorp met vier wethouders te besturen. Zeker niet omdat er bezuinigd zal moeten worden in de komende periode.

Van oppositiepartij naar coalitiepartij: wat gaan we daarvan merken?

De ChristenUnie-SGP heeft niet zelf gesolliciteerd naar deze plek, maar door de val van de vorige coalitie kwam het op ons pad. We zullen dus ook het nieuwe college inhoudelijk en op haar daden beoordelen. Wel is het anders dat er nu een coalitieakkoord ligt waarin veel van de ideeën uit ons verkiezingsprogramma staan, maar waarin wij ook afspraken met onze coalitiepartners hebben gemaakt.

Vragen of een reactie? Mail naar geert.schipaanboord@raadleiderdorp.nl

Woensdag 11 december heeft Christen Unie Noordenveld in samenwerking met andere fracties aandacht gevraagd voor kinderen en jongeren in armoede situaties.

We bezochten een half jaar geleden een avond van De Publieksacademie Kinderalliantie Armoede. Daar kwamen ervaringsdeskundigen aan het woord. Zij vertelden over de impact van armoede op hun leven:  Armoede draag je levenslang met je mee. Dat inspireerde ons om op onderzoek uit gaan. We zochten daarin de samenwerking met  een aantal raadsleden en plaatsvervangende raadsleden van PVDA/Groen links, CDA en CU  en we wilden weten hoe kinderen en jongeren ervoor staan in Noordenveld. Zij zijn de toekomst en verdienen veilige en stevige netwerken om zich goed te kunnen ontwikkelen.  We spraken met verschillende partijen, noordenveldwerkers, Humanitas. Kerken, en ambtenaren. 300 Kinderen van 0-17 jaar waarvan we weten dat ze in armoede leven. En hoe groot is de groep waarvan we het niet weten?  Noordenveld kent een systeem van financiële regelingen om kinderen en jongeren mee te laten doen. Armoede wordt daarmee verlicht. Dat stemt ons dankbaar.

Tegelijkertijd weten we dat er meer nodig is. Armoede staat vaak niet op zichzelf. Gevolg kan eenzaamheid zijn, gezondheidsproblemen, stress in gezin en zij belanden zo in  een negatieve spiraal.  Kinderen hebben perspectief nodig, gelijke kansen en een stevig netwerk waarin  hun talenten en krachten worden gezien . Zodat  zij later ook kunnen bijdragen aan de samenleving van Noordenveld of elders. Wij vinden dat we in de gemeente Noordenveld veel meer kunnen gaan samenwerken met scholen, sport, kerken, politiek vanuit een gezamenlijke visie om dit voor elkaar te krijgen. We zijn blij en trots op de samenwerking en steun van andere politiek partijen. Daarom dienen we deze motie in gezamenlijkheid met PVDA/Groen Links, CDA, D66, LGN en Gemeentebelangen.

In de motie roepen wij het college op om:

Vanuit een regierol het bestaande beleid te ontwikkelen tot beleid ter bestrijding van (stille) armoede onder kinderen en jongeren, waarbij het herkennen en signaleren van (stille) armoede centraal staat, evenals adviseren, helpen en doorverwijzen; Het geldbedrag dat door het Gemeentefonds ter beschikking is gesteld ook daadwerkelijk in te zetten voor kinderen en jongeren in (stille) armoedesituaties Aan te sluiten bij  de Alliantie Kinderarmoede  om gebruik te kunnen maken van de daar aanwezige kennis en ervaring bij de ondersteuning van kinderen en jongeren in (structurele) armoede situaties; De raad via de trimesterrapportages te informeren over de voortgang  en de resultaten bij het in kaart brengen van armoede onder kinderen en jongeren en om armoedige omstandigheden terug te dringen.

 Lees ook verslag in het dagblad van het noorden en de krant 

In de raadsvergadering van 18 november jl. is door de LPL de stekker getrokken uit de Leiderdorpse coalitie. Zij kondigden daarbij aan een coalitie te gaan vormen met de overige oppositiepartijen, minus de ChristenUnie-SGP. Er zijn de afgelopen dagen echter veranderingen in de situatie opgetreden. Vijf vragen en antwoorden hierover:

Wat is de situatie nu?

Vorige week vrijdag (29 november) werd bekend dat de coalitieonderhandelingen tussen LPL, PvdA, D66 en GroenLinks spaak zijn gelopen. Dit betekende dat de tweede partij van Leiderdorp, de VVD, nu het voortouw neemt om een nieuwe coalitie te verkennen. Voor deze verkenning is ook ChristenUnie-SGP uitgenodigd. Bij deze gesprekken zitten dus de VVD, het CDA, D66 en ChristenUnie-SGP aan tafel.

Hoe hebben wij daarop gereageerd?

Naar aanleiding van de uitnodiging heeft de fractie zaterdagavond met beide besturen direct een extra fractievergadering ingelast. We hebben met elkaar de mogelijke scenario’s besproken en onze insteek bepaald voor de verkennende gesprekken.

Waarom praten we mee?

Verantwoordelijkheid nemen voor een stabiel bestuur van Leiderdorp, dat weegt voor onze fractie erg zwaar. Hoewel we de kleinste fractie van Leiderdorp zijn, willen wij niet weglopen voor onze verantwoordelijkheid in de huidige situatie. Leiderdorp verdient op korte termijn een duurzaam bestuur en de financiële vooruitzichten vragen om daadkracht.

Hoe gaat het nu verder?

Hoewel ChristenUnie-SGP Leiderdorp als eenmansfractie aanschuift, ervaren we dat we een gelijkwaardige speler aan tafel zijn. De komende weken zal met een formateur een zorgvuldig proces ingegaan worden, waarbij de urgentie wel wordt geproefd, maar waarbij het vormen van een stabiel bestuur voor de langere termijn voorop staat.

Wat kunt u doen?

Als fractie zullen we u op belangrijke punten in het proces informeren. We nodigen u uit om mee te denken met ons, maar we vragen u ook om ons in deze spannende tijd mee te nemen in uw gebed.

In de Raadsvergadering van 11 november heeft de CU-fractie tegen de gewijzigde begroting gestemd. "Wat ons betreft moeten we - na alle bezuinigingsrondes - niet verder snijden in investeringen en we willen voorzieningen in stand houden", aldus Dick Karssen.

Het was een spannende begrotingsavond op 11 november. Heel lang was onduidelijk of de gemeenteraad in staat zou zijn om meer te doen dan zich blindstaren op vele varianten van het beperken van de OZB-verhoging voor 2020. In onze bijdrage hadden wij donderdag 7 november al aangegeven dat het college voorstel, met alle intensieve voorbereidingsrondes, akkoord was. Voor andere partijen was dat een brug te ver. Sommigen wilden nog meer bezuinigen, ondanks dat we al verschillende rondes eerder dit jaar hadden gehad. Daarnaast waren er wensen op het gebied van vermindering van onze leningenschuld. Tot diep in de avond was er geen meerderheid voor enige variant.

Uiteindelijk lagen de volgende voorstellen op tafel:

1. De opbrengst van de OZB wordt met 556.000 minder verhoogd

2. De ombuiging i.v.m. inkoop wordt verhoogd met 100.000

3. Het begrote overschot wordt verlaagd met 456.000

4. Er wordt een bestemmingsreserve Ombuigingen ingesteld van € 275.000,- ten laste van de algemene reserve.

 

De CU fractie heeft tegen dit amendement gestemd omdat wij van mening zijn dat de onzekerheden in de inkomsten van het rijk hoog zijn, er is weinig ruimte om tegenvallende bezuinigingen op te vangen en er is een verhoogde kans dat we volgend jaar opnieuw niet ontkomen aan een OZB verhoging. We willen immers onze schuldenberg verminderen. Wat ons betreft moeten we niet verder snijden in investeringen en we willen voorzieningen in stand houden. Daarnaast zijn er nog grote opgaven die we moeten invullen, bijvoorbeeld geld vrijmaken voor de omvorming van onze energieopwekking. Dat gaat niet allemaal samen. Om onder deze omstandigheden ook nog de algemene reserve aan te spreken ging ons veel te ver. We stemden tegen dit amendement. Toch werd het aangenomen met de stemmen voor van VVD, CDA, BVHlokaal en SGP (16) en de stemmen tegen van OPEN, D66 en ChristenUnie (12). Gelet op onze argumenten en het feit dat er toch werd gesleuteld aan de begroting hebben wij de consequentie getrokken en ook tegen de gemeentebegroting van 2020 gestemd. 

Het aldus gewijzigde raadsbesluit is genomen met de stemmen voor van CDA, BVHlokaal, SGP en de raadsleden De Boer, Van Buiten, Guillaume, Van der Laan, Linders, Oyevaar, Rietdijk, Van Roij en Rooijakkers (18) en de stemmen tegen van OPEN, ChristenUnie en de raadsleden Hak, Van der Burg en Scager (10).

In de raadsvergadering van week 20 werd unaniem een motie aangenomen die raadsbreed is ingediend om via VNG  (Vereniging van Nederlandse Gemeenten) en het ministerie van Binnenlandse Zaken dringende aandacht te vragen van het Rijk voor de tekorten op jeugdzorg en GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Verder kwamen ook andere onderwerpen op het gebied van jeugdzorg aan de orde.

Effecten bezuinigingenTijdens de raadsvergadering op donderdagavond 13 juni heeft Carmen Riedijk van D66 mede namensde CU-fractie en BVH vragen gesteld aan wethouder Chantal Broekhuis. Onderwerp is het effect vande bezuinigingen op de gelden voor onderwijsachterstanden beleid (OAB). Van die gelden wordtonder meer een beeldend therapeut die werkt in het AZC Leersum bekostigd. Daar wonen onderandere kinderen die lijden aan oorlogstrauma’s. Via verschillende creatieve werkvormen kan eenbijdrage worden geleverd aan de verwerking daarvan. Door de bezuinigingen dreigt die beeldendtherapeut te verdwijnen en daarmee een belangrijk stuk hulpverlening. De wethouder geeft aan datzij onderzoekt of het mogelijk is deze uitgaven onder te brengen onder de jeugdzorg. Zij gaat zich inelk geval inspannen om deze voorziening in het AZC te behouden.Overigens zijn in de verdere raadsvergadering voornamelijk hamerstukken aan de orde. 

Passend onderwijs en JeugdbeschermingOp woensdag 12 juni is een raadsinformatieavond gehouden over diverse onderwerpen die rakenaan de jeugdzorg.

Een onderwerp is de uitvoering van de wet passend onderwijs. Doel is om allekinderen zoveel mogelijk naar de basisschool te laten gaan en het gebruik van het speciaal onderwijsterug te dringen. Op zich een goed streven, mits er voor de kideren die extra zorg nodig hebbengoede voorzieningen in stand blijven en dat ook de basisscholen voldoende tijd en deskundigheidhebben om die extra zorg te kunnen bieden. Die avond is duidelijk geworden dat de doelstellingenzeker nog niet gehaald worden. Wel zijn er veel initiatieven op schoolniveau om specifiekeproblemen aan te pakken. Helaas komen thuiszitters nog steeds voor. Vanwege allerlei redenen is ergeen passende school meer voor die kinderen. Dat kan te maken hebben met (v)echtscheidingen,psychisch problemen of angsten, of nare schoolervaringen en afwijkend gedrag. Doel blijft om debest passende oplossing te vinden.Daarnaast was er ook uitleg over vrijwillige en gedwongen (ondertoezichtstelling, uithuisplaatsing)maatregelen in de jeugdzorg via de organisaties veilig thuis (advies- en meldpunt huiselijk geweld enkindermishandeling) en Save (in geval van gevaren voor de veiligheid van het kind, dan wel een kindis met de politie in aanraking gekomen vanwege een strafbaar feit).

Voorzitter. Het was donderdagochtend, 12 september. Terwijl we in deze zaal debatteerden over de fiets die ruimer baan moet krijgen in onze stad, hielden we met een schuin oog onze mailbox in de gaten. We keken immers vol spanning uit naar de begroting. We wisten natuurlijk dat het college voor een ingewikkelde afweging stond. Immers, een structureel tekort van zeventig miljoen euro poets je niet zomaar even weg. Hoe zou dit college met partijen van links tot rechts, van elitair tot volks, dat tekort hebben opgelost?  

Voorzitter, toen ik de begroting uit had, bekroop mij niet alleen een gevoel van teleurstelling, maar ook van grote zorg. De keuzes van dit politiek veelkleurige college zijn niet de keuzes van de ChristenUnie/SGP. Hun prioriteiten zijn niet de onze. Dit is niet hoe ik de toekomst van onze stad zie. Ik pleit vandaag voor een betere kijk op Den Haag. Voor een begroting en beleid waarbij we niet langer wegkijken, maar omkijken naar elkaar en beter vooruitkijken.

Kijk niet langer weg…

Voorzitter, met welke bril kijken wij eigenlijk naar de werkelijkheid, kijken wij naar onze stad? Welke bril zetten we op? En welke bril hebben we nodig?Dat we soms door een andere bril moeten kijken, werd weer eens duidelijk begin deze maand. Plaatsvervangend politiechef Paul Entken sprak niet mis te verstane woorden in deze zaal. Hij waarschuwde voor de grote groei van drugsmarkten. En hij zei het minister Grapperhaus na: “We moeten het eens hebben over de vraagkant van de drugsmarkt.” En terecht, een markt zonder vraag bestaat niet. De snel groeiende vraag duidt op een ongekende normalisering van drugs. Maar al dat snuiven en slikken heeft vele keerzijden. “Denk even aan deze puinhoop als je weer gezellig een pilletje neemt om te feesten”, twitterde wethouder Van Asten een jaar geleden terecht naar aanleiding van een drugsafvaldumping. En voorzitter, erger dan dat is natuurlijk de ondermijning van een stevig deel van onze stedelijke economie met al dat drugsgeld. De Weimarstraat is al veelvuldig aan bod gekomen het afgelopen jaar. Hoe staat en gaat het daar eigenlijk met de aanpak van ondermijning? En dan de harde criminaliteit, soms culminerend in liquidaties. Na de liquidatie gisteren op nota bene een advocaat - een paar jaar ouder dan ik, vader van twee jonge kinderen - staat die keerzijde weer op ons netvlies gebrand.

Natuurlijk schrikken we hiervan. Van dumpingen en hartinfarcten. Van zwart drugsgeld dat wordt witgewassen. Van liquidaties, nota bene van onschuldigen, en aanvallen op de rechtsstaat. Maar wat ik bij drugs echt niet begrijp is de dubbele standaard, de dubbele moraal, de houding van moet kunnen. Van wel problemen met het eten van een gehaktbal hier in het stadhuis (GroenLinks) of met de komst van een Burger King (D66), maar niet met het slikken van een pilletje of het snuiven van een lijntje coke. Alsof we massaal bijziend zijn. We schudden het hoofd over wat we dichtbij zien passeren, maar we doorzien niet de consequentie van onze inconsistentie.

Voorzitter, is het college het eigenlijk eens met politiechef Entken dat we het eens moeten hebben over de vraagkant van de drugsmarkt? Welke ambitie heeft het college om de groeiende vraag in onze stad naar wiet, cocaïne en XTC terug te dringen? Hoe geeft het daar invulling aan?

En voorzitter, over groeiende vraag gesproken. Waar ik me toch van geschrokken ben de afgelopen maanden is van de volgende krantenkoppen: “Twee twintigers met dwarslaesie door lachgas ”, “Studente invalide na inhaleren 360 lachgaspatronen”, “Lachgaspatronen in auto dodelijk ongeval ”, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal krantenkoppen over de gevolgen van het zogenaamde recreatieve gebruik van lachgas. Het wordt met de dag duidelijker hoe schadelijk en ontwrichtend dat spul is.

Al sinds begin 2017 trekt de ChristenUnie/SGP bij het college aan de bel om de verkoop van lachgas aan banden te leggen. Soms alleen, soms samen met de collega’s van Groep de Mos en het CDA. En herinnert u zich nog de motie die we daar vorig jaar over indienden? En is het u ook opgevallen hoe ontzettend stil het daarna is gebleven? Geen briefje, geen afdoening, geen uitvoering. En dit terwijl, terwijl allerlei gemeenten inmiddels zijn overgegaan tot lokale verboden.

Voorzitter, wat betreft de ChristenUnie/SGP wacht ook de gemeente Den Haag niet langer op het andere Den Haag met het nemen van maatregelen tegen deze partydrug. Daarom presenteer ik vandaag ons initiatiefvoorstel “Van het lachgas af”. Mijn fractie stelt voor om (1) het gebruik en (2) het venten van lachgas in aangewezen gebieden te verbieden en (3) wil mijn fractie een verkoopverbod opnemen in de evenementenvergunning.

Graag dien ik het voorstel hierbij in en ik ben benieuwd naar uw eerste welwillende reactie. 

…maar kijk om naar elkaar…

Voorzitter, ik had het zojuist over de noodzaak van het opzetten van een bril, maar soms twijfel ik of het college wel de goede bril op heeft gehad. Bij het bestuderen van de begroting bekroop me namelijk vaak het gevoel dat vooral door een roze bril is gekeken. Alsof je zonder gevolgen voor mensen die afhankelijk zijn van zorg 33 miljoen euro kunt bezuinigen.

En natúúrlijk: dat het college zorgcowboys wil aanpakken: prima. Dat het college af wil van scootmobielen die buiten staan te verroesten: prachtig. Dat het college af wil rekenen met fraude: perfect.

Maar sommige maatregelen zijn van een heel andere orde. Ambtenaren die gaan indiceren in plaats van zorgprofessionals en kostenbesparingen inboeken door het leveren van meer lichte in plaats van zware zorg. Hoe moet ik dit voor me zien? Heeft onze wethouder Parbhudayal bijzondere gaven waarvan wij het bestaan nog niet kennen? Die ervoor zorgen dat mensen ineens minder zorg nodig hebben? Ik ben bereid veel te geloven - ik zit niet voor niets bij deze fractie - maar dit zou ik wel heel wonderlijk vinden. Ik ben zeer benieuwd naar haar reactie.

Voorzitter, en over wethouder Parbhudayal gesproken; ik zou bijna denken dat haar collega’s een hekel aan haar hebben. Terwijl ze collega De Mos volslagen over het hoofd zagen bij het oplossen van de financiële problemen; die hoeft immers niets te bezuinigen, keken ze alleen maar naar onze wethouder zorg, jeugd en volksgezondheid. En die had al te forse bezuinigingen op haar bordje op welzijn en beschermd wonen vanuit het coalitieakkoord. Vooruit, wethouder Bruines doet een klein duitje in het zakje, maar daar is ook alles mee gezegd. Hoe en waarom heeft wethouder Parbhudayal zich zo de kaas van het brood laten eten? En waarom hebben bijvoorbeeld de wethouders Van Tongeren en Van Alphen dit zo geaccepteerd? De gekozen oplossing is toch niet bepaald sociaal?

… en vooruitkijken!

Voorzitter, ik stelde de brilkeuze van het college bij het opstellen van de begroting al aan de orde. Waar ik echter nog meer aan twijfel is of het college de beschikking heeft over een verrekijker. Is er bij het opstellen van de begroting bijvoorbeeld eigenlijk wel gedacht aan de volgende generatie wethouders? Ik betwijfel dat.

Hoe kun je anders zo’n greep doen uit de reserves? Herinnert de wethouder financiën zich nog zijn antwoord op mijn vragen over de financiële gezondheid van onze gemeente? Nog geen vier maanden geleden gaf hij mij de garantie dat hij de solvabiliteitsratio niet onder het gezondheidsminimum van 20% zou laten zakken. Wat schetst mijn verbazing? In deze begroting kom ik 15% tegen. Kijk, ik weet dat het Rijk het heeft af laten weten, maar dit kan toch niet wethouder? Wat was uw garantie waard? Waarom bijvoorbeeld die grote uitruil met de Activareserve?

En voorzitter, bij Eneco maakt de wethouder het helemaal bont. Zelfs inmiddels lang afgetreden Griekse regeringen boekhouden beter. Als de Hans Klok van het ijspaleis goochelt wethouder Guernaoui geld tevoorschijn dat er helemaal niet is. 51 miljoen euro van de opbrengsten van de Eneco-zilvervloot, die notabene nog moet aanmeren in Den Haag. 51 miljoen om begrotingsgaten te dichten. En dat is nog tot daar aan toe, ware het niet dat de coalitie heeft afgesproken om de opbrengsten van ons tafelzilver te benutten voor echte investeringen in duurzame mobiliteit, energietransitie en gebiedsontwikkeling. En dan de toelichting met zinnen als dat de gemeente “niet kan én wil vooruitlopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.” Bespottelijk. Hoe krijg je het uit je pen. Dit gegoochel met woorden en geld is niet om aan te zien.

En dan ook eens de aloude kaasschaaf, die met het deels inhouden van de loon- en prijsbijstelling over onze ambtenaren wordt gehaald, vooral in de jaren als dit college al geschiedenis is. Ik weet het, voor een protest tegen het inhouden van de loon- en prijsbijstelling komt niemand zijn bed uit, maar dit is toch te makkelijk wethouder?

En voorzitter, waarom toch? Ik snap de frustratie over het Rijk. Ik snap de frustratie over mijn partij, die op dit moment deel uitmaakt van het kabinet. Ik snap het allemaal best. Maar waarom heeft het college niet gekozen voor een wat rechtvaardiger verdeling van de pijn? Waarom niet iets voorzichtiger met al die bezuinigingen op zorg, jeugdhulp en beschermd wonen? Waarom die trucs en grote grepen in de reserves? Waarom niet ook een bijdrage gevraagd aan huizenbezitters, aan hen die zich een tweede auto kunnen veroorloven en aan hondenbezitters? Waarom koste wat kost de goedkoopste OZB-gemeente van het land willen blijven en er nog trots op zijn ook?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn. De ChristenUnie/SGP pleit voor een andere, voor een betere kijk op Den Haag. En u kent mijn fractie, wij blijven niet hangen in kritiek. Ik bied ook graag een alternatief. Kortom, ik heb mijn teleurstelling in de begroting van het college omgezet in een voorstel voor een alternatieve begroting. Een realistisch alternatief, een rechtvaardiger alternatief, een alternatief waaruit naar mijn bescheiden mening toch een betere kijk op Den Haag blijkt dan die van het college.

In onze tegenbegroting leggen we de pijn van de gemeentelijke financiële problemen niet eenzijdig neer bij kwetsbare mensen. Een ook niet eenzijdig bij één wethouder. Wij hebben zogezegd mevrouw Parbhudayal even lief als meneer De Mos. En dat levert een veel beter te verteren begroting op dan het voorstel van het college. Een behoorlijk aantal onsjes minder bezuinigingen op zorg en welzijn, een paar ons meer op de weinig effectieve economiegelden, evenementen en citymarketing. Een vleugje ozb per maand er bij en nog wat vleugjes hier en daar. We investeren in een paar broodnodige extra ingrediënten. En zie daar, een smakelijk geheel, waar de wethouder financiën nu toch al het water van in de mond moet lopen.

En serieuzer. De ChristenUnie/SGP vraagt dit college, evenals veel andere fracties, om zijn begrotingskeuzes te heroverwegen. Om niet te blijven steken bij de te gemakkelijke keuzes die zijn gemaakt, maar te gaan voor dappere keuzes. Voor keuzes waarbij we niet wegkijken van wat krom is. Voor keuzes waarbij we omkijken naar elkaar en waar we mensen die zorg en hulp behoeven niet laten bloeden voor het financieel zware weer waar de gemeente in terecht is gekomen, maar waar we van iedereen een rechtvaardige bijdrage vragen. Voor keuzes waarbij we vooruit kijken en investeren in een gezonde en duurzame toekomst. Voorzitter, mijn oproep aan het college is kortom: kijk met de juiste bril naar de begroting en met andere ogen naar onze stad.

Door Gert-Jan Segers op 3 september 2019 om 09:21

Vandaag is een mooie dag want twee andere politieke partijen scharen zich achter Coalitie-Y. Daarmee nemen twee architecten van het leenstelsel de PvdA en GroenLinks afstand van dat systeem en scharen ze zich achter ons pleidooi voor de basisbeurs. En het zou prachtig zijn als blijkt dat de komende weken nog meer partijen zich bij Coalitie-Y aansluiten.

Het sterkt me in de overtuiging dat we die terugkeer van een basisbeurs bij de volgende formatie kunnen regelen. Waar er eerder een blok van VVD, D66, GroenLinks en PvdA voor het leenstelsel bleef staan, hebben die laatste twee nu kleur bekend door aansluiting bij Coalitie-Y.

Zorgen voor een goede basis voor studenten via een basisbeurs is een stap, maar meer is nodig voor jongeren.

Het is nog maar een halfjaar geleden dat de ChristenUnie samen met Coalitie-Y een inspirerende en indringende bijeenkomst belegde in de Tweede Kamer met ongeveer 150 jongeren. Ze vertelden hoe ze soms opzien tegen de toekomst door flexibele en onzeker contracten, de ontoegankelijke woningmarkt, de noodzaak om geld te lenen door het leenstelsel en de voortdurende druk om te presteren, om alles uit jezelf te halen en dat ook te laten zien.

Want die prestatiemaatschappij is fnuikend.

Het is fnuikend dat jongeren het gevoel hebben dat zelfs excellent niet goed genoeg is.

Het is fnuikend dat de gedachte opkwam dat het leven een project is waarbij je leent om in jezelf te ‘investeren’ en het later ‘terugverdient’.

Het is fnuikend dat dit denken van prestatie en investeren heeft geleid tot een leenstelsel.

De druk werd maar hoger en hoger. Burn-out raken als je 20 bent is geen uitzondering.

Jongeren stellen hun leven uit, schreef de SER afgelopen vrijdag. Steeds later stichten ze een gezin omdat de basis nog niet op orde is.

Dat is precies de reden dat we met Coalitie-Y zijn begonnen. Om op te komen voor een generatie in de knel, maar ook om een maatschappelijke tendens aan de kaak te stellen.

Met ons manifest ‘Waardig Ouder worden’ maakten we ons sterk voor een samenleving die met aandacht om ouderen heen staat en hen niet afschrijft.

Nu werken we aan een manifest met ‘Coalitie-Y’ om de druk op jongeren te doorbreken zodat zij met hoop hun toekomst tegemoet gaan.

Het is een enorm krachtige generatie, maar we moeten ze de kansen bieden. Aandacht hebben voor hun zorgen en handelen.

Vandaag is een belangrijke dag in het keren van het maatschappelijk tij waarin jongeren onder druk staan. Door de aansluiting van de PvdA, GroenLinks en hopelijk nog meer partijen kan er een wending komen.

Het sterkt me in de overtuiging dat dit leenstelsel zijn langste tijd heeft gehad. Daar strijd ik voor, voor jongeren.

Maar het is ook een eerste stap.

Omdat we de komende weken werken met deze partijen aan een manifest met meer oplossingen voor jongeren. Dat manifest komt nog voor Prinsjesdag.

Maar het is ook een eerste stap omdat ik werkelijk hoop dat hier een wending wordt ingezet voor de samenleving. Een wending waarin we niet louter denken in termen van efficiency, succes, alles uit jezelf halen en meer, hoger, beter en sneller.

Daar werken we aan met Coalitie-Y, daar werken we aan in dit kabinet, daar werken we aan richting de komende verkiezingen.

Een land met aandacht voor elkaar.