Poliflw

Rutte’s houdbaarheidsdatum…

Mark Ruttes houdbaarheidsdatum is daar. Enigszins uitgesteld door zijn door velen als ‘historisch’ gekarakteriseerde Corona toespraak, maar als de stof van de coronapandemie is opgetrokken zal dat snel weer blijken. Alle rapporten, adviezen, evaluaties, debatten, commissies en EU vergaderingen van de laatste tijd leiden maar tot een conclusie: zijn koppige neoliberale vertrouwen in de markt en in zijn eigen zogenaamde pragmatisme, zijn permanent cynische en opportunistische houding tov Europa is in hun tegendeel omgeslagen. Daar komen alle integriteits schandalen die het vertrouwen in zijn VVD grondig ondermijnen bij. Hoe luchtig hij die ook heeft weggelachen. De rest doet Wiebes wel, met zijn empathieloze arrogantie.

Het zelfreinigend vermogen (in plaats van echte handhaving) van de meeste sectoren (een VVD kroonjuweel) niet alleen op de VVD ministeries Justitie en Defensie, is een puinhoop, de krijgsmacht een ramp, de woningmarkt een crisis, de IND een bureaucratische moloch, de vermarkte zorg een bureaucratisch administratief doolhof, zijn Europa cynisme ronduit ergerlijk, de armoede onder werkenden stijgend, de onacceptabel groter worderende inkomensverschillen een splijtzwam, het wantrouwen tov de overheid historisch groot en het aantal onderbetaalde ZZPers onverantwoord groot. De lijst is onacceptabel lang. En toch blijft hij de loftrompet maar blazen over zijn liberale gedachtegoed en blijft hij in Eerste en Tweede Kamer maar opgewekt zoeken naar de meest cynische meerderheden. Om het over het stikstofdebacle, Vlissingen en Groningen maar niet te hebben. Vroemmmm. Het moet tenslotte wel gezellig blijven. Het is genoeg geweest!!! Het roer moet om.

De olifant in de kamer die het uitzicht belemmert

Het is echt niet alleen Bas Heijne die deze inhoudelijke teloorgang van Ruttes liberale agenda beschrijft, het is een zeer breedgedragen verhaal geworden. Juist Ruttes cynische benadering van visie, “De olifant in de kamer die het uitzicht belemmert”, en zijn niet aflatende visieloze ‘nuchtere’ pragmatisme doen zo langzamerhand zeer pijnlijk aan gezien de lange reeks van structurele mislukkingen waarmee dit ‘prachtige land’ wordt geconfronteerd onder zijn zielloze leiding. Ook leidt het tot een welhaast onverdraaglijk laag vertrouwen in de politiek, en een gevaarlijke uitholling van draagvlak voor welke beslissing dan ook. Zijn inmiddels ideologisch verkleinde kleine overheid, de bureaucratische moloch die de hardwerkende Nederlander alleen maar voor de voeten loopt, is nu ineens het baken dat ons moet leiden in deze Corona crisis. Dat ons hele bedrijfsleven moet redden. De afgelopen maanden nog met een kluitje in het riet gestuurde leraren en zorgmedewerkers zijn nu ineens de steun en toeverlaat van het land en verdienen ons aller VVD budgetneutrale waardering.

Op weg naar een ander, nieuwe sociaal-democratische toekomst.

Dit verhaal moet door de PvdA (met of zonder Groen Links) worden verteld, luid en duidelijk, met onze ervaringen tijdens het kabinet Rutte – Asscher daar eerlijk bij (Participatiewet, verhuurdersheffing, Ceta, al die bezuinigingen die nu ook de publieke zakken zo diep maken, ten koste van onze eigen achterban). Geen pijnlijk zelfbeklag meer, maar luid en duidelijk op weg naar een ander, nieuwe sociaal-democratische toekomst. Niet weer terug naar het oude normaal, naar back to basics. De basics worden nu veranderd. Het Normaal van voor de Corona is vanaf nu uit! Wat tijdens de bankencrisis kon voor de banken en nu tijdens de Coronacrisis voor het hele bedrijfsleven (met de A’damse horeca als eerste met het handje op!!!) kan straks voor onze uitgeklede verzorgingsstaat, voor de hele zorg, voor het hele onderwijs, voor de hele handhaving: voor de hele overheid, voor de hele bevolking met als motto:

Een eerlijke verdeling van inkomen, kennis en macht.

Zoals al de bovengenoemde evaluaties, rapporten en commissies vragen. Geen algoritmes maar empathie. Geen hebzucht maar solidariteit. Geen race to the bottom, maar eerlijke belastingen. Een verbindende, in plaats van een competitieve benadering. Een echte omslag.

Dat is niet pochend of gelijkhebberig bedoeld, nee het zijn de feiten.

Met vriendelijke groet, Thieu Hoeken 06 40587517

Het bericht Visie is voor de oogarts! verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

Rutte’s houdbaarheidsdatum…

Mark Ruttes houdbaarheidsdatum is daar. Enigszins uitgesteld door zijn door velen als ‘historisch’ gekarakteriseerde Corona toespraak, maar als de stof van de coronapandemie is opgetrokken zal dat snel weer blijken. Alle rapporten, adviezen, evaluaties, debatten, commissies en EU vergaderingen van de laatste tijd leiden maar tot een conclusie: zijn koppige neoliberale vertrouwen in de markt en in zijn eigen zogenaamde pragmatisme, zijn permanent cynische en opportunistische houding tov Europa is in hun tegendeel omgeslagen. Daar komen alle integriteits schandalen die het vertrouwen in zijn VVD grondig ondermijnen bij. Hoe luchtig hij die ook heeft weggelachen. De rest doet Wiebes wel, met zijn empathieloze arrogantie.

Het zelfreinigend vermogen (in plaats van echte handhaving) van de meeste sectoren (een VVD kroonjuweel) niet alleen op de VVD ministeries Justitie en Defensie, is een puinhoop, de krijgsmacht een ramp, de woningmarkt een crisis, de IND een bureaucratische moloch, de vermarkte zorg een bureaucratisch administratief doolhof, zijn Europa cynisme ronduit ergerlijk, de armoede onder werkenden stijgend, de onacceptabel groter worderende inkomensverschillen een splijtzwam, het wantrouwen tov de overheid historisch groot en het aantal onderbetaalde ZZPers onverantwoord groot. De lijst is onacceptabel lang. En toch blijft hij de loftrompet maar blazen over zijn liberale gedachtegoed en blijft hij in Eerste en Tweede Kamer maar opgewekt zoeken naar de meest cynische meerderheden. Om het over het stikstofdebacle, Vlissingen en Groningen maar niet te hebben. Vroemmmm. Het moet tenslotte wel gezellig blijven. Het is genoeg geweest!!! Het roer moet om.

De olifant in de kamer die het uitzicht belemmert

Het is echt niet alleen Bas Heijne die deze inhoudelijke teloorgang van Ruttes liberale agenda beschrijft, het is een zeer breedgedragen verhaal geworden. Juist Ruttes cynische benadering van visie, “De olifant in de kamer die het uitzicht belemmert”, en zijn niet aflatende visieloze ‘nuchtere’ pragmatisme doen zo langzamerhand zeer pijnlijk aan gezien de lange reeks van structurele mislukkingen waarmee dit ‘prachtige land’ wordt geconfronteerd onder zijn zielloze leiding. Ook leidt het tot een welhaast onverdraaglijk laag vertrouwen in de politiek, en een gevaarlijke uitholling van draagvlak voor welke beslissing dan ook. Zijn inmiddels ideologisch verkleinde kleine overheid, de bureaucratische moloch die de hardwerkende Nederlander alleen maar voor de voeten loopt, is nu ineens het baken dat ons moet leiden in deze Corona crisis. Dat ons hele bedrijfsleven moet redden. De afgelopen maanden nog met een kluitje in het riet gestuurde leraren en zorgmedewerkers zijn nu ineens de steun en toeverlaat van het land en verdienen ons aller VVD budgetneutrale waardering.

Op weg naar een ander, nieuwe sociaal-democratische toekomst.

Dit verhaal moet door de PvdA (met of zonder Groen Links) worden verteld, luid en duidelijk, met onze ervaringen tijdens het kabinet Rutte – Asscher daar eerlijk bij (Participatiewet, verhuurdersheffing, Ceta, al die bezuinigingen die nu ook de publieke zakken zo diep maken, ten koste van onze eigen achterban). Geen pijnlijk zelfbeklag meer, maar luid en duidelijk op weg naar een ander, nieuwe sociaal-democratische toekomst. Niet weer terug naar het oude normaal, naar back to basics. De basics worden nu veranderd. Het Normaal van voor de Corona is vanaf nu uit! Wat tijdens de bankencrisis kon voor de banken en nu tijdens de Coronacrisis voor het hele bedrijfsleven (met de A’damse horeca als eerste met het handje op!!!) kan straks voor onze uitgeklede verzorgingsstaat, voor de hele zorg, voor het hele onderwijs, voor de hele handhaving: voor de hele overheid, voor de hele bevolking met als motto:

Een eerlijke verdeling van inkomen, kennis en macht.

Zoals al de bovengenoemde evaluaties, rapporten en commissies vragen. Geen algoritmes maar empathie. Geen hebzucht maar solidariteit. Geen race to the bottom, maar eerlijke belastingen. Een verbindende, in plaats van een competitieve benadering. Een echte omslag.

Dat is niet pochend of gelijkhebberig bedoeld, nee het zijn de feiten.

Met vriendelijke groet, Thieu Hoeken 06 40587517

Het bericht Visie is voor de oogarts! verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

Rutte’s houdbaarheidsdatum…

Mark Ruttes houdbaarheidsdatum is daar. Enigszins uitgesteld door zijn door velen als ‘historisch’ gekarakteriseerde Corona toespraak, maar als de stof van de coronapandemie is opgetrokken zal dat snel weer blijken. Alle rapporten, adviezen, evaluaties, debatten, commissies en EU vergaderingen van de laatste tijd leiden maar tot een conclusie: zijn koppige neoliberale vertrouwen in de markt en in zijn eigen zogenaamde pragmatisme, zijn permanent cynische en opportunistische houding tov Europa is in hun tegendeel omgeslagen. Daar komen alle integriteits schandalen die het vertrouwen in zijn VVD grondig ondermijnen bij. Hoe luchtig hij die ook heeft weggelachen. De rest doet Wiebes wel, met zijn empathieloze arrogantie.

Het zelfreinigend vermogen (in plaats van echte handhaving) van de meeste sectoren (een VVD kroonjuweel) niet alleen op de VVD ministeries Justitie en Defensie, is een puinhoop, de krijgsmacht een ramp, de woningmarkt een crisis, de IND een bureaucratische moloch, de vermarkte zorg een bureaucratisch administratief doolhof, zijn Europa cynisme ronduit ergerlijk, de armoede onder werkenden stijgend, de onacceptabel groter worderende inkomensverschillen een splijtzwam, het wantrouwen tov de overheid historisch groot en het aantal onderbetaalde ZZPers onverantwoord groot. De lijst is onacceptabel lang. En toch blijft hij de loftrompet maar blazen over zijn liberale gedachtegoed en blijft hij in Eerste en Tweede Kamer maar opgewekt zoeken naar de meest cynische meerderheden. Om het over het stikstofdebacle, Vlissingen en Groningen maar niet te hebben. Vroemmmm. Het moet tenslotte wel gezellig blijven. Het is genoeg geweest!!! Het roer moet om.

De olifant in de kamer die het uitzicht belemmert

Het is echt niet alleen Bas Heijne die deze inhoudelijke teloorgang van Ruttes liberale agenda beschrijft, het is een zeer breedgedragen verhaal geworden. Juist Ruttes cynische benadering van visie, “De olifant in de kamer die het uitzicht belemmert”, en zijn niet aflatende visieloze ‘nuchtere’ pragmatisme doen zo langzamerhand zeer pijnlijk aan gezien de lange reeks van structurele mislukkingen waarmee dit ‘prachtige land’ wordt geconfronteerd onder zijn zielloze leiding. Ook leidt het tot een welhaast onverdraaglijk laag vertrouwen in de politiek, en een gevaarlijke uitholling van draagvlak voor welke beslissing dan ook. Zijn inmiddels ideologisch verkleinde kleine overheid, de bureaucratische moloch die de hardwerkende Nederlander alleen maar voor de voeten loopt, is nu ineens het baken dat ons moet leiden in deze Corona crisis. Dat ons hele bedrijfsleven moet redden. De afgelopen maanden nog met een kluitje in het riet gestuurde leraren en zorgmedewerkers zijn nu ineens de steun en toeverlaat van het land en verdienen ons aller VVD budgetneutrale waardering.

Op weg naar een ander, nieuwe sociaal-democratische toekomst.

Dit verhaal moet door de PvdA (met of zonder Groen Links) worden verteld, luid en duidelijk, met onze ervaringen tijdens het kabinet Rutte – Asscher daar eerlijk bij (Participatiewet, verhuurdersheffing, Ceta, al die bezuinigingen die nu ook de publieke zakken zo diep maken, ten koste van onze eigen achterban). Geen pijnlijk zelfbeklag meer, maar luid en duidelijk op weg naar een ander, nieuwe sociaal-democratische toekomst. Niet weer terug naar het oude normaal, naar back to basics. De basics worden nu veranderd. Het Normaal van voor de Corona is vanaf nu uit! Wat tijdens de bankencrisis kon voor de banken en nu tijdens de Coronacrisis voor het hele bedrijfsleven (met de A’damse horeca als eerste met het handje op!!!) kan straks voor onze uitgeklede verzorgingsstaat, voor de hele zorg, voor het hele onderwijs, voor de hele handhaving: voor de hele overheid, voor de hele bevolking met als motto:

Een eerlijke verdeling van inkomen, kennis en macht.

Zoals al de bovengenoemde evaluaties, rapporten en commissies vragen. Geen algoritmes maar empathie. Geen hebzucht maar solidariteit. Geen race to the bottom, maar eerlijke belastingen. Een verbindende, in plaats van een competitieve benadering. Een echte omslag.

Dat is niet pochend of gelijkhebberig bedoeld, nee het zijn de feiten.

Met vriendelijke groet, Thieu Hoeken 06 40587517

Het bericht Visie is voor de oogarts! verscheen eerst op PvdA Berg en Dal.

Afgelopen weekend was weer een belangrijk weekend voor onze club. Natuurlijk was het afgelopen zondag Internationale vrouwendag, altijd wel een momentje in het jaar.

Nu is er met de emancipatie, vrouwen en vrouwenrechten veel gebeurd in ons land, waarin de PvdA een voortrekkersrol heeft gehad. We zijn er nog niet, maar als je het vergelijkt met de rechten en  omstandigheden voor vrouwen in andere delen van de wereld, dan is er nog veel werk aan de winkel.

Het thema van dit jaar was “Vrijheid” en alles wat je je daarbij kunt voorstellen.

Internationale Vrouwendag staat elk jaar op 8 maart in het teken van strijdbaarheid en het gevoel van solidariteit van vrouwen overal ter wereld, meestal aan de hand van een specifiek thema.

Internationale Vrouwendag is in de twintigste eeuw ontstaan doordat vrouwen opkwamen voor hun rechten, onder andere op het gebied van arbeid en kiesrecht.

Internationale Vrouwendag herdenkt de eerste staking van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie die plaatsvond op 8 maart 1908 in New York. De vrouwen staakten voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht. Deze staking vormde het begin van de emancipatie van vrouwen en de strijd tegen vrouwendiscriminatie.

In Nederland viert een grote verscheidenheid aan vrouwengroepen en vrouwenorganisaties 8 maart op veel verschillende manieren. Doel is aandacht te vragen voor thema’s zoals economische zelfstandigheid, empowerment, seksueel geweld, zorg en arbeid, discriminatie en racisme. (Bron:beleven.org)

… en natuurlijk hadden we afgelopen weekend nog ons congres. Voor de partij de belangrijkste dag. De leden worden geraadpleegd over de koers en allerhande belangrijke beslissingen.

Eén van de onderwerpen, waar we kennelijk als PvdA leden behoorlijk verdeeld over zijn is een eventuele fusie met Groen Links.  We kennen allemaal de overeenkomsten en de verschillen in de beide partijen. Zo’n 40% van de leden stemde voor een gezamenlijke lijst voor de Tweede Kamer verkiezingen.

De meeste leden zijn wel voor intensievere samenwerking op links, met name met Groen Links, maar het opgeven van onze eigen identiteit gaat ons – als leden – te ver.

Ook is er nog eens gereflecteerd op ‘onze’  laatste regeringsperiode in het kabinet Rutte II: Er zijn echt bedenkingen ontstaan over het sociaal leenstelsel, de verhoging van de AOW-leeftijd en de afbouw van de sociale werkplaatsen.

Lodewijk Asscher zei in zijn slottoespraak het marktdenken van de BV Nederland te willen bestrijden, ‘niet verzakelijken, maar vermenselijken’.  ‘De overheid moet een bondgenoot worden.’

Als we die boodschap over de bühne kunnen krijgen, dan moet het mogelijk zijn voor Asscher om bij de volgende Tweede Kamer verkiezingen weer een belangrijke rol te kunnen spelen in de regering, wie weet wel als Minister President.

David Vaupell

Het bericht Vrouwendag en ons congres in de schijnwerpers verscheen eerst op PvdA Zwijndrecht / Heerjansdam.

Vrienden,

Welkom in ‘s-Hertogenbosch. Welkom in de Willem II fabriek.

Honderd jaar geleden was dit de grootste sigarenfabriek van Nederland. Toen dit pand in 1897 het daglicht zag was het ’t neusje van de zalm. De vanwege de vestingstatus relatief beperkte Bossche industrie in de binnenstad was koud, donker en onveilig. Dit arbeiderspaleis buiten de binnenstad werd destijds neergezet als een ‘chateau d’industrie’: het had verwarming, ventilatie en de werknemers werkten hier overgoten door het daglicht.

Wie honderd jaar geleden hier als arbeider binnenkwam betrad het gebouw aan de zijkant, via een trapgebouw dat toegang gaf tot de werkruimtes. En boven dat trapgebouw prijkt tot op de dag van vandaag de tekst ‘eenieder is steeds onderworpen aan visitatie’. Een handeling die tegenwoordig bij ons terecht de wenkbrauwen doet fronzen, maar die ook laat zien dat de Bossche arbeiders niet alleen prijs stelden op een goede werkplek maar ook om goede rookwaar. Beiden waren hier voorhanden.

En er was ongetwijfeld nog een reden dat de Bossche arbeiders graag hier werkten. Dat had te maken met de fabriek aan de overkant. Want daar werden destijds Frou-frou’s en café-noirs gefabriceerd door de beroemde ‘meisjes van Verkade.’ Na de huishoudschool dé plek waar jongedames uit Den Bosch te werk gingen.

Vrienden, 75 jaar geleden zal er overigens nog een andere reden zijn geweest dat de arbeiders hier met regelmaat gespannen naar de overkant hebben getuurd. Want het bij de bevrijding van Brabant zes dagen lang hevig bevochten ’s-Hertogenbosch lag in de winter van ’44-’45 in de frontlinie. Vier kilometer achter de Verkadefabriek, bij Hedel aan de overkant van de Maas, stond de Duitse artillerie. En die beschoot met regelmaat deze oude garnizoensstad.

Berucht is het bezoek van Koningin Wilhelmina. Een week nadat ze weer voet op vaderlandse bodem had gezet bezocht ze ’s-Hertogenbosch en werd door duizenden onthaald op de markt. Het werd een feestdag met een wrange nasmaak, want slechts een halfuur na haar vertrok beschoot de Duitse artillerie het stationsgebied en de binnenstad met zeven doden en tientallen gewonden als gevolg. De bevrijding begon hier met een stad in puin, bevolkt door een leger van maar liefst 9.000 daklozen.

Het was destijds de overheid die ingreep. Alleen al in het jaar 1945 bouwde de overheid in onze stad ruim 500 noodwoningen. Want het was in die periode – de naoorlogse consensus- dat er een verstandige balans tussen markt en overheid gevonden werd. Met een overheid als marktmeester en verantwoordelijke voor publieke noden zoals betaalbare woningen voor de tienduizend woningzoekenden in onze stad.

De tijden vandaag de dag zijn uiteraard onvergelijkbaar met die van toen. Maar ook vandaag nopen maatschappelijke ontwikkelingen tot een stevige publieke zaak.

Want nog nooit waren de individuele inkomens van enkelen zo stevig – terwijl een groeiende groep inwoners steeds hardnekkiger in armoede leeft –waaronder meer dan 3000 kinderen hier in Den Bosch;

Nog nooit was de waarde van onze woningen zo hoog – terwijl er gelijktijdig zoveel mensen zich geen huis kunnen veroorloven- deze stad telt geregistreerd 10.000 acuut woningzoekenden;

En nog nooit waren we in Brabant gezamenlijk zo welvarend – terwijl we gelijktijdig zo ongeveer de beroerdste lucht van Nederland inademen en de zorg voor kwetsbare jeugd onder de maat blijft.

Voor de Partij van de Arbeid in ’s-Hertogenbosch betekent dat dat we in 2020 het stadsbestuur wederom stevig zullen aansporen om een adequaat antwoord te geven op de uitdaging waar inwoners terecht naar hun overheid kijken.

Waar mogelijk zullen we daar samen in optrekken. Bijvoorbeeld als het om de zorg gaat. Vanmiddag spraken we hier over het belang om zorgcowboys uit de markt te drukken. Terwijl inwoners geconfronteerd worden met soms veel te lange wachtlijsten en werknemers met veel te hoge werkdruk en te lage salarissen, steken een klein aantal malafide zorgondernemers miljoenenwinsten in hun zak.

Tegen zorgcowboys als Labyrint-zorg hier in ’s-Hertogenbosch zou ik willen zeggen: ‘maak uw borst maar nat. Want samen met de Bossche VVD zullen wij als Partij van de Arbeid dit voorjaar met voorstellen aan het stadsbestuur komen om inkoop, toezicht én handhaving beter te regelen. Want uw handelswijze is wat ons betreft geen vierjarig contract waard maar een vierjarige veroordeling.’

We zullen samenwerken waar dat kan, maar ook wederom stevig oppositie voeren waar dat nodig is. Want 2020 staat in ’s-Hertogenbosch ook in het teken van miljoenenbezuinigingen die ingevuld moeten worden. U heeft het ongenoegen van onze fractie daar al op kunnen vernemen: wij vinden het werkelijk onbestaanbaar dat een open politiek debat over hoe we een tegenvaller van vele miljoenen wegwerken bij voorbaat geconfronteerd wordt met één veto. Er mag niet getornd worden aan de lasten voor huizenbezitters en ondernemers.

Terwijl ‘s-Hertogenbosch honderden euro’s lagere woonlasten kent dan andere steden en zelfs liberale Walhalla’s als Blaricum, Wassenaar en Naarden-Bussum anderhalf keer méér vragen dan hier, wordt de hobbyhorse van de VVD uitgezonderd. Alles staat ter discussie: behalve drie tot vijf dubbeltjes per maand vragen van mensen die zich een koophuis kunnen veroorloven om bezuinigingen op armoedebeleid of zorg te voorkomen of te verzachten.

Dan vragen wij ons af: waar was het CDA aan de collegetafel om net zo hard te vechten voor het armoedebeleid? Waar was D66 om het zwaard van Damocles dat boven de Bossche culturele instellingen hangt teniet te doen? Waar was GroenLinks om ons welzijnswerk en onze wijkinitiatieven te verdedigen? En waar was Rosmalens Belang om net zo hard te gaan staan voor de tienduizend acuut woningzoekenden in onze stad als de VVD dat deed voor de rijkere huizenbezitters?

Vrienden, politiek is strijd voor mensen en idealen die dat verdienen. Dat zullen wij doen hier in ‘s-Hertogenbosch. En ik weet dat u dat zult doen in alle andere hoeken van deze prachtige provincie. Ik wens u namens de Bossche sociaaldemocraten daarbij alle goeds en geluk toe!

Het bericht Nieuwjaarsspeech: ‘Politiek is strijd voor mensen en idealen die dat verdienen’ verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Door Nelleke Vedelaar op 27 augustus 2019 Delen  

Zwolle, 26 augustus 1894. Het is zondag, 10.30 uur. In Atlas – een stoffig donker zaaltje, met stoelen die kraken – komen 54 mannen samen, op uitnodiging van twee Zwollenaren. Het zaaltje is afgehuurd door Helmig Jan van der Vegt, één van die twee Zwollenaren.

De socialisten besluiten vandaag dan eindelijk de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP) op te richten. Letterlijk wordt gezegd: de kapitalisten mogen niet met tevredenheid terugkijken op deze zondag, want wij geven socialisten een stem en rechten. Ze zingen na oprichting het uitverkoren partijlied, sommige kerels krijgen er tranen van in de ogen…

125 jaar later, in hetzelfde zaaltje aan de Ossenmarkt in Zwolle, herhaalt de tijd zich. Net als bij oprichting zijn de roergangers van de beweging Zwollenaren: Nelleke Vedelaar (42) en Jesse Koops (21). Vedelaar leidt als voorzitter de Partij van de Arbeid (PvdA), de opvolger van de SDAP; Koops is voorzitter van de Jonge Socialisten (JS, de PvdA-jongerentak). De Stentor heeft Vedelaar en Koops gevraagd voor een dubbelinterview naar datzelfde zaaltje te komen als waar de 54 mannen vergaderden.

Vedelaar: “Totaal onbewust gegaan, maar wel symbolisch te noemen: na 125 jaar weer twee Zwollenaren aan het bewind”. Het Atlas van toen kent leegstand, het is er schemerig zoals het in 1894 moet zijn geweest. Tafels staan scheef, de lichtschakelaar laat geen lamp branden. Maar Vedelaar en Koops houden het droog, in tegenstelling tot de mannen van toen. Vedelaar: “Zij hebben nooit kunnen bevroeden dat hun wens zó de waarheid werd. Rechten voor arbeiders. Dat ontroert me wel, hoor je het aan mijn stem? Een raar gevoel, dat wij hier 125 jaar later zijn”. We nemen zeven stellingen uit het gedachtegoed van de heren uit 1894 door. Wat is ervan overgebleven? Denkt de partij er nog steeds zo over? De oprichters konden het goed met elkaar oneens zijn, blijkt uit notulen van destijds. Vedelaar en Koops ook.

Kiesrecht bij verkiezingen moet voor iedere man, eveneens arbeiders, gelden. Een kroonjuweel van de SDAP. Strijdt PvdA anno 2019 nog altijd voor verruiming van kiesrecht?

Koops: “Euh… Ik schuif deze alvast liever door naar Nelleke.” Vedelaar: “Zeker strijden we daarvoor. In het verkiezingsprogramma van de PvdA stond dat we vóór invoering zijn van het kiesrecht voor 16-jarigen. Dus ja, ook anno 2019 is er nog verruiming van het kiesrecht mogelijk.” Koops: “Het is lastig… Dit fenomeen is bij ons controversieel. Een discussieonderwerp momenteel.” Dat is niet binnen de hele partij zo. ‘PvdA volwassen’ is helemaal voor 16-jarigen die stemmen. Uitgerekend bij de mensen om wie het gaat – de jongeren van JS, met tieners als leden – is twijfel. Koops: “We hebben nog niet een eensgezinde opvatting.”

De partij moet van en voor arbeiders zijn. Bij de oprichters in 1894 zaten tapijtwevers, schoenmakers, metselaars en kleermakers. Het verwijt aan de PvdA is nu weleens dat de kopstukken te academisch zouden zijn. De laatste leiders – Wouter Bos, Job Cohen, Diederik Samsom en Lodewijk Asscher – hadden bijvoorbeeld juristen en medici als ouders. Heeft de PvdA nog aansluiting bij de arbeidersklasse?

Bij de oprichters in 1894 zaten tapijtwevers, schoenmakers, metselaars en kleermakers. Vedelaar: “Ik ben een timmermansdochter. Inmiddels kan je van een dubbeltje een kwartje worden. Dat kan je elitair noemen, of juist een product van onze emancipatiebeweging. Mensen die gestudeerd hebben, maar tóch onze partij aanhangen omdat hun ouders en voorouders dat deden… Juist mooi.” 

Wordt de PvdA daarmee niet te elitair om begrepen te worden door arbeiders? Vedelaar: “Als je iedere dag de verhalen van mensen zoekt, word je niet elitair. Goed voorbeeld is Asscher die in Deventer de zogenaamde Overlevers bezocht. Mannen die bij pensioen bitter weinig overhielden en terecht hun beklag deden.” Als de PvdA tien zetels heeft, kunnen dat dan tien academische volksvertegenwoordigers zijn wanneer je opkomt voor de arbeiders? Vedelaar: “Ja, zolang de dialoog met de achterban, met die arbeiders, floreert.”

Verzekeringen voor arbeiders, daar streed SDAP vanaf begin voor. Die werkten allemaal zonder financiële achtervang, mocht hen iets overkomen. De Ongevallenwet in 1901 was een grote SDAP-zege. Zijn we inmiddels allemaal goed genoeg verzekerd?

Koops: “Absoluut niet. Het woord is zzp’er (zelfstandige zonder personeel, red.). Denk aan de werknemers van Uber en maaltijdbezorger Deliveroo.” Vedelaar: “We hebben altijd gestreden voor betere arbeidsomstandigheden,  juiste beloning en het opbouwen van sociale zekerheid voor iedereen. Na pech en ziekte, maar ook voor de toekomst na je werkzame leven. Die strijd is onverminderd nodig. Het is treurig om te constateren dat we in deze tijd zoveel sociale verworvenheden weer afbreken. De zzp’ers zijn de onverzekerde dagloners van 1894.” Koops: “Het is heel normaal geworden dat mensen onverzekerd op hun fiets maaltijden bezorgen en aangereden worden terwijl ze het doen…” Vedelaar: “En juist deze strijd, zorgen dat mensen – vaak zzp’ers – niet onverzekerd zijn als ze worden aangereden tijdens werk, raakt aan de beginstrijd van de SDAP.”

Het koningshuis afschaffen en van Nederland een republiek maken. Dat is wat sommigen binnen de SDAP wilden. Vindt de PvdA nog altijd dat het koningshuis weg moet?

Vedelaar schaterlacht. “Hierin is mijn collega vrij uitgesproken.” Koops: “We zijn een partij die keihard het sociaaldemocratische ideaal heeft. Dan is het wat mij betreft, en ook de JS betreft, niet mogelijk om het eens te zijn met het overdragen van macht en geld door erfelijkheid. Wij zien liever een stelsel zoals in Duitsland.” Vindt Vedelaar eveneens dat het na Willem-Alexander over moet zijn? “De PvdA is er pragmatisch in geworden. Dit punt komt uit de tijd van de revolutie. Wij zien de waarde van de verbindende factor van het koningshuis inmiddels.” Wat is die waarde? “Dat is dezelfde soort van waarde indien het Nederlands elftal goed scoort. Het cement van de samenleving. Vergelijkbaar met de verbindende rol van een burgemeester in een gemeente.”

Gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Is deze emancipatiestrijd vervolmaakt in 2019?

In koor: “Nee!” Koops: “Gelijk loon voor hetzelfde werk, gelijk ouderschapsverlof. Allemaal zaken waar we nu herrie over maken en die nog niet gewoon zijn.” Vedelaar: “De positie van vrouwen bijvoorbeeld. Wij zijn een van de clubs met de meeste vrouwen op politieke posities, samen met GroenLinks. Dat zou nog moeten toenemen. Tot 2017 was ik wethouder in Zwolle. Ik weet nog dat ik een vergadercentrum binnenkwam en de eigenaar zei: ‘Dan moeten wij de afspraak hebben gemaakt, voor de verhuur’. Een automatisme: de enige vrouw in dit gezelschap moest wel de secretaresse zijn. Zolang zulke automatismen bestaan, is er genoeg te winnen. Maatschappelijk is er best een onderhuidse masculiene gedachte geweest, dat van: met veel blabla kom je er ook.” Koops: “Voor vrouwen die daar niet aan meedoen – maar wel de kwaliteiten hebben, en dat zijn er veel – moeten we ruimte creëren.”

Afschaffing van leger en vloot, dat wilde een pacifistische SDAP-tak. Kan dat, anno 2019?

Vedelaar: “We hebben internationaal afspraken gemaakt hierover. Defensie moet zijn werk kunnen doen. In een wereld waar geen andere legers zijn, kun je geheel vredelievend met elkaar omgaan. De praktijk is helaas anders. Deze pacifistische gedachten waren er juist in de partij voor de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De geschiedenis heeft geleerd dat ze lastig zijn.” Koops: “Je wil vrede. Maar grootmachten zijn zo sterk opgesteld, zodat andere grootmachten geen oorlog durven te riskeren. Dat is klaarblijkelijk nodig. En wapens uit zelfbescherming vind ik belangrijk. Met diezelfde wapens moeten grootmachten wel heel voorzichtig zijn en niet dominant handelen binnen andere, vaak kleinere landen.” Nelleke Vedelaar, voorzitter PvdA Vedelaar: “Helaas heb je wapens nodig om je democratie te waarborgen maar soms ook de veiligheid en humaniteit van mensen. Onze dure plicht is om je iedere keer de vraag te stellen als Nederland: is dit wapengebruik in het belang van mensenrechten of worden we een oorlog in gerommeld vanwege andere belangen?”

SDAP bombardeerde – met Zwolle als hoofdplaats – Oost-Nederland tot streek waar electoraal gewin lag. Is dat nog steeds zo?

Vedelaar: “We zijn qua zetels in de Zwolse raad naar vier gegaan. Bij de provincie Overijssel ook vier en in Gelderland vijf. We hebben twee jaar geleden een knaller naar beneden gemaakt als partij. Bijna overal.” Koops: “We zijn een instituut. Dat kent ups en downs.” Vedelaar: “Juist nu – bij dalingen – merk je de SDAP-historie: Oost-Nederland. Na oprichting in Zwolle kreeg eveneens Deventer een fanatieke SDAP-tak. We verloren bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 op veel plaatsen, behalve in het mooie rode Deventer. Een arbeidersstad, inmiddels veel meer dan Zwolle. In Deventer zijn er veel mensen die dagelijks hard werken, maar de rekening net niet kunnen betalen. Die mensen leven in Zwolle ook, maar in mindere mate dan in Deventer. In Almelo heb je dezelfde dynamiek in de samenleving als Deventer. De mensen in Oost-Nederland blijven daarmee onverminderd bij ons horen. Het is ons thuis.”

Partijbestuur

Het Sint Rosa Festival 2019 zit er weer op. Een mooi aangekleed en uniek festival met bijzondere acts en levendige muziek. Daarnaast stond het Sint Rosa festival dit jaar ook in het teken van de proeftuin verduurzaming van evenementen! Een resultaat van de door de PvdA ingediende motie. Initiatiefnemers Ceriel Lucker (PvdA-burgerraadslid) en Eef de Ruiter (Groenlinks) maakten op uitnodiging van wethouder Berry van Rijswijk en organisator Sjef Schurgers een rondje over het terrein om te kijken wat er dit jaar al is bereikt.

Allereerst is de grootste vervuiler aangepakt. Je zag geen dieselgeneratoren meer die de hele dag staan te brullen en overlast veroorzaken. Het hele festival is aangesloten op het stroomnet. Helaas is die stroom nog niet groen opgewekt, maar dat zal in de volgende elektriciteitsaanbesteding van de Gemeente aan bod moeten komen. Ook de verlichting is aangepakt. De gloeilampjes kenmerkend voor de kermis, zijn nu allemaal vervangen door led waardoor de stroomvraag aanzienlijk wordt verminderd. Daarnaast zijn de kleine details niet vergeten. Zo is het hele programma alleen online te bekijken, waardoor er geen programmaboekjes gedrukt hoefden te worden. De plastic breekmunten zijn vervangen door ouderwets papier en verdwaalde bekers kun je bij de bar inleveren voor een bon. Ceriel is verheugd dat hij de veranderingen bij het rondlopen op het terrein nauwelijks opmerkte: “Verduurzaming is een proces dat juist het meeste draagvlak krijgt door hand in hand te gaan met lol en plezier. Mede dankzij onze motie zet onze gemeente weer een stap in het feesten op een verantwoorde manier. Op naar het Oktoberfeest!”

 

Het bericht Verduurzaming Sint Rosa Festival op initiatief PvdA en GroenLinks verscheen eerst op PvdA Sittard-Geleen.

WINST PvdA ! Onze Partij richt zich weer op zowel landelijk als lokaal. In de maand na de Europese verkiezingen stijgt de PvdA drie zetels. De lichte groei van de afgelopen maanden zet daarmee door. De PvdA noteert nu 14 zetels. In januari van dit jaar stond de partij nog op negen. De VVD blijft met 31 zetels (+2) ruim de grootste partij. Op afstand volgt FVD (21, -1). Het CDA (13) en D66 (11) verliezen elk twee zetels. Vlak voor het zomerreces blijft de rest van de partijen min of meer stabiel. Kiezers van SP en D66 naar PvdA De PvdA wint vooral kiezers die bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 op de SP of op D66 stemden. Ook GroenLinks levert kiezers en sommige mensen die in 2017 niet gingen stemmen, geven aan nu voor de PvdA te kiezen. De winst bij de Europese verkiezingen speelt hierbij de hoofdrol: de helft (49 procent) van de PvdA-kiezers die enkele maanden geleden nog op een andere partij zouden stemmen, geeft aan dat die verkiezingswinst invloed heeft op hun overstap. De hele uitslag is als volgt VVD 31 (+2) PVV 11 (-1) CDA 13 (-2) D66 11 (-2) GL 17 (+1) SP 9 PvdA 14 (+3) CU 6 PvdD 6 (+1) 50P 6 SGP 3 DENK 2 (-1) FVD 21 (-1) Over dit onderzoek!

Dit is de inbreng van onze fractievoorzitter Annemieke Wissink bij het tweede duidingsdebat over de coalitievorming in Overijssel. 

Beste voorzitter, collega’s en andere betrokkenen,

Wij vinden het jammer dat we hier nu staan. Wij betreuren dat het nodig is om een tweede duidingsdebat te houden. Het zorgvuldig opgestelde advies van de informateur Geert Jansen is helaas niet houdbaar gebleken omdat wij, de PvdA Overijssel, besloten hebben ons terug te trekken uit de coalitie-onderhandelingen tussen CDA, Forum, VVD, ChristenUnie en PvdA.

Wij hebben hierover de afgelopen dagen veel vragen gekregen. Terechte vragen die een eerlijk antwoord verdienen. Daarom willen wij  jullie graag vertellen wat er is gebeurd, hoe we hebben gehandeld en waarom we bepaalde keuzes hebben gemaakt. Wij kiezen ervoor dat hier te doen, in een openbare Statenvergadering, omdat wij vinden dat dit de plek is waar die verantwoording thuishoort. We hopen hiermee recht te doen aan de ontstane situatie.

Na de verkiezingen hebben Tijs de Bree en ikzelf namens de PvdA-fractie een verkennend gesprek gevoerd met de informateur. Dat was op 30 maart. Onze inzet was een coalitie met CDA, VVD, GroenLinks, ChristenUnie en PvdA. Deze combinatie deed naar ons idee recht aan de verkiezingsuitslag, en was volgens ons in staat een stabiel en slagvaardig bestuur te vormen.

Op dat moment hadden wij Forum voor Democratie niet in beeld als een potentiële partner. Ons beeld van deze partij werd gevormd door de uitspraken van landelijke kopstukken, die mijlenver afstaan van onze waarden.

Wel hadden we ons al voor de verkiezingen voorgenomen om met iedereen het gesprek aan te gaan. Omdat wij geloven in de kracht van de dialoog, juist ook met mensen die anders tegen de wereld aankijken. Omdat wij recht willen doen aan het democratisch mandaat dat alle gekozen partijen van de kiezer hebben gekregen. En omdat wij geloven dat de belangen van onze achterban het best gediend zijn met een partij die meepraat, niet met een partij die zichzelf buiten het proces plaatst.

 

Bijeenkomst 5 april

Op 5 april hebben we op uitnodiging van de informateur nader kennisgemaakt met CDA, VVD, ChristenUnie, GroenLinks en Forum voor Democratie. Tijdens deze constructieve bijeenkomst hebben we verkend wat de mogelijkheden zijn.

Voor ons was een belangrijk onderdeel van deze bijeenkomst dat we met de vertegenwoordigers van Forum óók spraken over de landelijke politiek.

Dit was een confronterend en stevig gesprek. Maar er was ook wederzijds respect. De regionale Forum vertegenwoordigers waren duidelijk. Zij maakten helder dat de landelijke uitspraken niet die van hun waren. En zij reageerden ook adequaat op vragen die gingen over de opvattingen en positie van Forum in Overijssel.

Tijdens dit gesprek kregen wij het gevoel dat Forum Overijssel zich uit de schaduw van de landelijke politiek manoeuvreerde. Dit was voor ons een absolute voorwaarde voor een nadere verkenning. Samenwerking met Statenleden die de Haagse uitspraken van Forum voor Democratie zouden omarmen en/of herhalen, zou voor ons onbespreekbaar zijn geweest.

Toch gaf dit gesprek ons na afloop een onbestemd gevoel. Wat was daar nou feitelijk gebeurd? Langzaam realiseerden we ons dat we waarschijnlijk serieus met Forum om tafel zouden komen te zitten. Een optie dit we tot op dat moment als theoretisch hadden beschouwd.

Ik zal eerlijk zijn. Die realisatie gaf ons buikpijn. Het vooruitzicht om mogelijk vier jaar samen te gaan werken met vertegenwoordigers van een partij die landelijk zulke pijnlijke uitspraken doet, uitspraken die niet passen bij mijn en bij onze idealen, dat vonden wij ontzettend ingewikkeld. Ik voelde er in het begin ook niks voor, maar ik vond het tegelijk moeilijk om uit te leggen waarom. Kun je provinciale volksvertegenwoordigers zo hard veroordelen op uitspraken van landelijke kopstukken? Is dat voldoende basis om een partij met 6 zetels, een stevig mandaat van de Overijsselse kiezer, de deur te wijzen? Of is het juist onze democratische plicht om te blijven praten en te onderzoeken wat wél mogelijk is?

En niet op de laatste plaats: waarmee is onze achterban het meest gediend? Met een partij die aan tafel blijft zitten en kijkt wat er te halen valt? Of een partij die scherpe grenzen stelt en op principiële gronden anderen uitsluit?

Het zijn ontzettend ingewikkelde dilemmas. En natuurlijk hebben we erover gepraat. Eerst Tijs en ik als onderhandelaars, tijdens een lange wandeling over de Sallandse heuvelrug. Daarna met onze fractie, vervolgens ons bestuur en met verschillende mensen binnen en buiten Overijssel. En daarna hebben we overtuigend besloten om wél aan tafel te gaan zitten.

We wilden onderzoeken wat de mogelijkheden waren, met de volle overtuiging dat we op die manier de belangen van onze achterban optimaal zouden dienen. We bleven aan tafel, en we bleven praten.

En stap voor stap werden onze bezwaren weggenomen.

De Overijsselse vertegenwoordigers van Forum zagen de landelijke uitspraken niet als de hunne. Forum Overijssel presenteerde een acceptabel programma met bespreekbare standpunten. De Overijsselse Statenleden van Forum bleken constructief en respectvol het gesprek aan te gaan.

Onze achterban

Natuurlijk waren we ons zeer bewust van de gevoeligheid van een samenwerking tussen PvdA en Forum. Op basis van de landelijke politiek staat onze achterban negatief over een mogelijke samenwerking. En natuurlijk zagen we dat als een risico.

Daarom hebben we, vanaf het moment dat wij de kans op samenwerking met Forum Overijssel zagen toenemen, hierover gecommuniceerd binnen onze partij. Door e-mails aan onze leden, berichten op sociale media én een ledenbijeenkomst hebben we onze achterban in Overijssel geïnformeerd. De reacties waren wisselend. “Het is een lastig en pittig verhaal dat jullie in deze samenstelling willen gaan samenwerken, maak er het beste van en kom terug met een verdraaid goed onderhandelingsresultaat”, zo sprak een partijgenoot me aan. Grofweg een kwart van onze Overijsselse achterban was kritisch en had principiële bezwaren. Die bezwaren waren nagenoeg allemaal te herleiden tot de landelijke Forum-uitspraken. Eenmaal bekend met de Overijsselse situatie, vielen veel bezwaren weg.

Maar of we het nu leuk vinden of niet, de landelijke politiek heeft een grote invloed op de provinciale. Daarom is er ook intensief contact geweest met de landelijke partij. Belangrijke stappen en informatie in het informatieproces hebben we gedeeld met onze partijvoorzitter en partijleider.

Op geen enkel moment hebben wij of andere sleutelfiguren in onze partij de inschatting gemaakt dat de route naar een formatie onhaalbaar zou zijn. Al met al leek er een basis te zijn om serieus met elkaar op inhoud te gaan kijken of samenwerking mogelijk zou zijn. Op 16 april stemden we daarom in om het formatieproces in te gaan.

 

17 april

Na de presentatie van het definitieve advies, op woensdag 17 april ging het snel. Er stak een storm van kritiek op richting de PvdA. Eerst buiten onze provincie, daarna waaide deze over naar Overijssel. Op donderdagochtend nam het verzet verder toe. Rond het middaguur waren de eerste handtekeningenacties aangekondigd met als doel ons te overtuigen dat deze samenwerking een slecht idee was.

Achter de storm die voor de buitenwacht zichtbaar was, woedde een tornado aan interne kritiek. De PvdA Overijssel is weliswaar ‘van Overijssel’ maar óók en in de eerste plaats de Partij van de Arbeid. Een partij van leden die fundamentele waarden delen. Er kon geen misverstand over bestaan: een groot deel van onze achterban voelde zich in het hart geraakt  door ons voornemen om een samenwerking met Forum aan te gaan.

En in een storm verstomt elke nuance. Dat het hier in Overijssel gaat om Overijsselse Statenleden. Met Overijsselse opvattingen. Met Overijsselse achterban en kiezers. Met Overijsselse nuchterheid. Het was aan dovemansoren gericht.

Die storm van kritiek heeft ons persoonlijk, onze fractie en de PvdA Overijssel veel gedaan. En het maakte voor ons duidelijk dat de koers onhoudbaar was. Doorgaan was geen optie om de volgende redenen:

Het  onderhandelingsproces zou belast worden met veel negatieve aandacht, wat een onwenselijke druk zou zetten op de onderhandelingen. Elk eindresultaat zou niet behandeld worden als een Overijssels coalitieakkoord, maar vooral een focuspunt zijn van de landelijke politieke discussie. Dat zou geen recht doen aan de inhoud en aan het proces. Binnen onze partij moeten de leden altijd instemmen met een akkoord. Ongeacht de inhoud leek die instemming met de seconde meer onwaarschijnlijk, en een akkoord daarmee onhaalbaar.

Om deze redenen hebben we besloten om geen mooi weer te spelen, maar om direct uit de formatie te stappen. Het was een ontzettend ingewikkelde beslissing en we hebben deze direct en vooraf meegedeeld aan alle betrokkenen. Wij zijn daar volledig verantwoordelijk voor. Mijn excuses aan iedereen die dit heeft geraakt.

 

Welke lessen trekken wij als partij hieruit?

Politiek is een aaneenschakeling van inschattingen en keuzes die je daarop baseert.  Wij hebben de onevenredige impact van de landelijke politieke discussie op Overijssel onderschat. Dat betreuren wij. De discussie in onze partij zal hierover  moeten worden gevoerd, maar niet ten koste van een formatieproces in ons Overijssel.

Hoe nu verder?

Het is goed dat we nu dit debat hebben. Het geeft ons de gelegenheid  jullie helderheid te geven over de manier waarop de situatie is ontstaan. Ik dank jullie voor de gegeven ruimte. We hopen dat er snel een nieuwe informateur aan de slag kan en wil gaan. Wij wensen hem veel succes. Het is nu natuurlijk glashelder dat coalities met Forum én PvdA voor ons niet tot de mogelijkheden behoren. Verder staan wij open voor elk gesprek en zijn we bereid om bij te dragen aan elk mogelijke samenwerking. Wat betreft onze voorkeurscoalitie is er geen wijziging.

Het bericht Waarom de PvdA zich terugtrok uit de formatie – inbreng duidingsdebat 24 april verscheen eerst op PvdA Overijssel.

Opmerkelijk Volgens het CDA en de CU zijn er achterstanden bij het verwerken van de bouwvergunningen en daarom kwamen zij gisteren met een motie om o.a. extra personeel aan te nemen. Dit riep verbazing op bij de andere partijen. Want hun eigen wethouder gaat immers over de vergunningen en personeel. De gemeente Kampen zit midden in een reorganisatie en wij vinden dat je zo’n vraag moet bekijken in het geheel. Misschien zijn er op andere plekken ook achterstanden en is daar het geld wel harder nodig, dan is het niet zo slim om er nu één onderdeel uit te halen en daar extra geld in te pompen. Dat vond de wethouder ook. Hij stelde voor om tegen de zomer met een voorstel te komen die “integraal is afgewogen” en daar was de gehele oppositie zeer tevreden mee. Maar het CDA en de CU waren niet tevreden, de toezegging van de wethouder was niet voldoende en zij dienden gewoon hun motie in. Verbazing alom. “Vertrouwen jullie je eigen wethouder soms niet?” vroegen de andere partijen zich af. De motie werd uiteindelijk aangenomen doordat ineens ook GBK en GroenLinks voor stemden, de oppositie bleef in verbazing achter.... Politiek is soms net het weer in maart, er valt geen peil op te trekken.