Poliflw

Op woensdag 15 mei organiseerde DUS Weert een dialoogavond met als titel ‘Vandaag praten over morgen’. Die ging over ouder worden in Weert, mantelzorg, dementie en wonen. De dialoogavond in het Bibliocenter Weert werd bezocht door ruim 40 geïnteresseerden.

De bezoekers gingen in discussie met vijf deskundigen uit het werkveld: Pauline van Hulzen (Punt welzijn, mantelzorgadviseur en coördinator maatjesproject), Ilse Greefkens (Huize Molenveld, zorgondernemer met passie voor ouderenzorg), Chantal Looijen en Marlies van Tongeren (casemanagers Hulp bij dementie Midden-Limburg) en Ilse Nevels (zorgmanager Land van Horne).

Het werd een zeer interessante avond waar de aanwezigen hun stem hebben kunnen laten horen en hun mening met ons hebben gedeeld over de diverse onderwerpen. Hieronder een verslag op hoofdlijnen.

Mensen vragen niet graag hulp terwijl veel mensen bereid zijn om te helpen.

Vaak wordt er niet bij nagedacht en vergeet men mensen in de directe omgeving te vragen.

Hulp vragen is moeilijker dan we denken.

In de toekomst zou je ook kunnen kijken dat je bij de inrichting van wijken rekening houdt met een gezonde spreiding van ouderen, hulpbehoevenden en jongeren zodat er een gezonde mix ontstaat die ertoe zou kunnen leiden dat mensen eerder en makkelijker elkaar zouden kunnen helpen.

We zullen moeten leren dat niet alles als vanzelfsprekend moet worden gezien. De tijd dat alles werd geregeld is voorbij. Morele verplichting of niet er is een tekort aan mantelzorgers. Mensen willen vriendinnen en familie niet belasten.

Veel mensen vinden mantelzorg geen vanzelfsprekendheid.

De wet zorg en dwang is eigenlijk een verkeerde benaming. Het moet gaan over de vrije wil van mensen (vrijheid).

Veiligheid en vrijheid moeten hand in hand kunnen gaan. Gesloten afdelingen kennen vaak al een grote mate van vrijheid. De domotica kan hierbij aanzienlijk helpen.

De huisarts voor het netwerk om hulp bij dementie te organiseren is een noodzakelijke schakel.

Zorg op maat (vaste structuur) is erg belangrijk voor mensen met dementie.

De film van Teun Toebes, Human Forever komt ter sprake. De mens staat centraal, je bent en blijft mens. Binnen de netwerkhulp bij dementie probeert men hoe langer hoe vaker te werken volgens het principe dat de cliënt geprikkeld moet worden. Dit gebeurt ook bij Land van Horne en Huize Molenveld.

Het water staat aan de lippen Er zijn wachtlijsten (te weinig zorgwoningen, te weinig mensen werkzaam in de zorg en er komt niets bij). Ontmoeten is heel belangrijk (alle 3 de thema’s). Bij ontmoeten is er minder zorg nodig. Geclusterd wonen biedt heel veel mogelijkheden. Vooral kleinschalig. Mensen moeten zich vooral thuis voelen.

De verschillen tussen Volledig Pakket Thuis en 24 uurs zorg (altijd zorgverlener aanwezig) worden uitgelegd.

Er zijn een aantal vragen over waar kan ik terecht als ik problemen heb. De uitleg van de professionals laat duidelijk zien dat er veel hulp is (wellicht te veel). Er zijn tal van instrumenten: vraagwijzer, respijtwijzer, ouderenverenigingen, hulp bij dementie, punt welzijn enz. Het blijkt dat er behoefte is aan een duidelijk overzicht waar men voor wat terecht kan. Toch blijft er een probleem bestaan van door de bomen het bos niet meer zien. Of zou er één loket moeten komen waar mensen met alle vragen terecht kunnen. Het is net duidelijk of de vraagwijzer aan die behoefte kan voldoen.

De komende 10 jaar zijn er heel wat knelpunten, wat zijn de oplossingen om die knelpunten te lijf te gaan?

Hoe gaan we om met de toename van de ziekte Parkinson?

Oplossingen zijn moeilijk aan te dragen. Wel is het mogelijk dat bij de inrichting van woonwijken meer rekening wordt gehouden met de demografische ontwikkeling. Door bijvoorbeeld in de woningbouwplannen op te nemen dat er hofjes woningen moeten worden gerealiseerd en dat er geclusterde, kleinschalige woonvormen komen maak je al een stap in de goede richting.

Multi-Functionele-Accommodaties (MFA’s) of wijkaccommodaties waar mensen elkaar kunnen ontmoeten zijn echt noodzakelijk. (De raad heeft een motie aangenomen waarin staat dat ieder wijk en dorp een accommodatie moet hebben).

Er is maar een partij, het Zorgkantoor, waar zorginstellingen mee moeten onderhandelen (Monopolie positie). Dit komt de zorg niet ten goede. Dat zou moeten veranderen. Maar is lokaal niet te veranderen is iets dat in Den Haag zou moeten gebeuren.

We zitten gevangen in de systeemwereld. We zien allemaal de afgrond, we moeten naar een andere wereld. De mensen moeten weer centraal staan. Dit vraagt om “ANDERS DENKEN ANDERS DOEN”.

Een zeer interessante avond waar de aanwezigen hun stem hebben kunnen laten horen en hun mening met ons hebben gedeeld.

Een storm in overdrachtelijke zin bedoel ik, want ik ben geen meteoroloog maar rond deze tijd van het jaar komt de begroting voor 2025 en de vooruitblik van daaropvolgende jaren er weer aan. En dat is koren op de molen van een aantal raadsleden dat heel eenzijdig kijkt naar de liquiditeit van de gemeente. Deze raadslieden zien het liefste een dikgevulde spaarpot en willen daarvoor de lasten van de inwoners nog verder laten stijgen. Zij willen eigenlijk nergens in investeren. Zij vergeten zelfs te kijken naar noodzakelijke investeringen in maatschappelijke voorzieningen zoals een bibliotheek, een theater, een zwembad of een sporthal om maar wat te noemen. In de komende raadsvergadering over de begroting zal dat wel weer voor veel gespeelde boosheid en verontwaardiging gaan zorgen.

Ik heb het vaker gezegd: het is wat anders als je boodschappen doet in de supermarkt en alles opdrinkt of opeet of je geeft geld uit aan de aanschaf van een woning. In dat laatste geval daalt je liquiditeit maar behoud je de waarde van de investering, in financiële termen activa genoemd. Maar daar houdt de vergelijking tussen een huishouding en een gemeente wel een beetje op. Ik ga erop door in grote lijnen omdat alle details noemen het een lastig verhaal maakt.

In een gemeente breng je bepaalde lasten direct in mindering van de inkomsten (het vegen van de straat is zo een post vergelijkbaar met de fles cola die je opdrinkt, dat geld ben je kwijt). In het andere geval activeer je de investering. Tegenover de daling van de liquiditeit staat de waarde van het bezit. Op dat bezit schrijf je af. Die afschrijving gaat in een potje dat je de vervangingsreserve noemt. De dekking van die afschrijving komt niet uit een potje maar gaan ten laste van de begroting. Met andere woorden; als je investeert dan zullen de jaarlijkse lasten iets gaan stijgen. En zie daar, daar komt het eerste stormpje aan…

Eenmalige uitgaven mogen uit een reserve of een voorziening betaald worden, maar als er onvoldoende geld is dan zul je moeten gaan lenen. Tenzij je nog 30 jaar wil wachten om een noodzakelijke investering te doen. Maar waarom zou je dan degenen laten betalen voor iets

waarvan ze nog geen gebruik kunnen maken en ondertussen het risico lopen op achterstallig onderhoud?

Kortom, je kunt beter investeren dan sparen. Dit is in de kern de hele discussie die eraan zit te komen. Een storm in een glas water die hoogstwaarschijnlijk door de oppositiepartijen gaat worden opgeblazen tot een tsunami in de gemeenteraad.

Ben Paulides, fractievoorzitter Democratische Liberalen Wassenaar (DLW)

Aanstaande zaterdag 11 september vindt het bijzonder partijcongres plaats in Den Bosch. Samen met veertien CDA-afdelingen hebben we een brief naar het partijbestuur gestuurd. Met deze brief willen we bouwstenen aandragen voor het CDA-verhaal, de veranderingen die wat ons betreft noodzakelijk zijn om het CDA bijeen te houden en het vertrouwen van CDA-leden en stemmers te herwinnen. We geven hiermee gehoor aan de oproep van het partijbestuur. Bepaal een heldere christendemocratische koers Ten eerste moet het CDA weer duidelijk staan voor een heldere christendemocratische koers. Deze uitgangspunten zijn nu voor de kiezer niet meer herkenbaar. Geef duidelijk invulling aan onze CDA-kernwaarden: rentmeesterschap, gespreide verantwoordelijkheid, publieke gerechtigheid en solidariteit. Ga verder met het toekomstperspectief voor 2030 ‘Zij aan Zij’en kom met concrete plannen. Nederland heeft onze kernwaarden nu meer dan ooit nodig. We komen als christendemocraten op voor gezinnen, familiebedrijven, het verenigingsleven en sociale cohesie. Hier moeten we met overtuiging voor staan en dit ook duidelijk uitdragen in onze politieke koers en in de organisatie van het CDA. Toon het sociale gezicht Ten tweede moet het CDA in haar beleid haar sociale gezicht tonen en uitdragen. Inwoners en ondernemers komen steeds vaker tussen de wielen van de overheid terecht en worden daar vermorzeld. Er ontstaat een tweedeling in de maatschappij. Mensen met wie het goed gaat en die zichzelf goed redden en mensen die aan hun lot worden overgelaten. We hebben een overheid nodig die benaderbaar is en een menselijk gezicht heeft en toont, zeker aan inwoners die van de overheid afhankelijk zijn. Stel mensen en hun rechtsbescherming weer centraal, in plaats van planbureaus en modellen leidend te laten zijn. Pak met concrete voorstellen de tweedeling in de maatschappij aan op het gebied van wonen, inkomen, onderwijs en zorg. Maak zo snel mogelijk werk van haalbare en betaalbare oplossingen voor het klimaatprobleem en maak wetgeving, EU-richtlijnen en internationale verdragen juridisch ondergeschikt aan het klimaatdoel. Kies voor Europese samenwerking en sta daarbij pal voor de rechtsstaat. Bied perspectief voor de boeren en het platteland, de natuur én iedereen die daarin woont en werkt. Pleit voor duurzame leefbaarheid van (kleine) kernen en het ommeland, nu en in de toekomst. Doe dit in een tempo dat de samenleving kan volgen. Voer ook het regionale kiesstelsel in om de band tussen kiezer en gekozene te versterken. Doorbreek de huidige bestuurscultuur Ten derde moet de huidige bestuurscultuur doorbroken worden. Als CDA moeten we bijdragen aan transparantie en actief zorgen dat tegenmacht de ruimte krijgt in het openbaar bestuur. Blijf weg van de achterkamertjes en de daaruit voortvloeiende akkoorden. Blijf open staan voor kritische geluiden. De Haagse ‘ons-kent-ons’ bubbel moet plaats maken voor een open beleid dat recht doet aan allen, zowel binnen als buiten het CDA. Zorg ervoor dat politiek Den Haag het goede voorbeeld geeft en wet- en regelgeving niet alleen voor inwoners en ondernemers geldt maar ook voor de bewindspersonen en hun organisaties. Het is essentieel dat de impact en effectiviteit van nieuwe wet- en regelgeving vooraf aan introductie wordt getoetst in een pilotproject waarin doelgroep, stakeholders en testregio deelnemen. Verenig de partij Ten vierde moet de partij verenigd worden. Maak van het CDA weer de brede volkspartij die het altijd is geweest, voor jong én oud, stad én platteland. Doe dit door het mogelijk te maken dat iedereen kan meepraten en zich gehoord voelt in de partij. Versterk daarvoor het democratische gehalte van het CDA. Concreet betekent dit dat een conceptregeerakkoord voorgelegd moet worden aan het congres. Daarnaast moet het CDA openlijk afstand nemen van de gevoerde praktijken in het CDA rond donaties, omgangsvormen, bestuursamendementen en andere parallelle circuits die voor het gewone lid ongrijpbaar en onbegrijpbaar zijn en waarop bestuurders en politici moeilijk aangesproken kunnen worden. Zorg voor transparante en controleerbare procedures waar iedereen weer vertrouwen in kan hebben. Herstel de verbroken verbinding Ten vijfde moet het CDA als partij, gelet op alle commotie, de geconstateerde afdwaling van de oorspronkelijke beginselen, en de grote afstand tussen partij en haar leden gereorganiseerd worden. Herstel de verbroken verbinding tussen lokale en provinciale afdelingen en de landelijke partij. Het CDA wordt in de eerste plaats gedragen door de vele leden die lokaal actief zijn en hun steentje bijdragen aan hun afdeling. Zij vormen de basis van het CDA en de partij moet dan ook meer van onderop georganiseerd worden, in plaats van door een kleine selecte groep in Den Haag. Maak dankbaar gebruik van de eigen identiteit en authenticiteit van lokale CDA’ers en afdelingen. Denk nog eens kritisch na over de manier waarop leden van de verenigingsraad en het landelijk bestuur worden voorgedragen. Het rechtstreeks laten verkiezen van leden van de verenigingsraad door de leden in de provincies dient serieus onderzocht te worden om een betere binding tussen de landelijke partij en lokale en provinciale afdelingen te krijgen. Reorganiseer op basis van deze punten de partijorganisatie. Wat ons betreft vormt het partijcongres van 11 september 2021 de start van een nieuwe fase in het CDA waarin we aan de slag gaan met de noodzakelijke veranderingen zodat we onze christendemocratische waarden geloofwaardig kunnen uitdragen. Hartelijke groet, CDA Dinkelland CDA Enschede CDA Losser CDA Oldenzaal CDA Tubbergen CDA Deventer CDA Raalte CDA Almelo CDA Hardenberg CDA Berkelland CDA Borne CDA Wierden CDA Haaksbergen CDA Twenterand CDA Bronckhorst

Aan: Presidium Gemeenteraad Delft

Delft, 16 mei 2024

Betreft: Beperk het organiseren van beeldvormende sessies

Beste leden van het Presidium,

De afgelopen jaren worden steeds meer zogenaamde beeldvormende sessies voor raads- en commissieleden georganiseerd. Deze sessies nemen veel extra tijd in beslag naast de tijd die het raadswerk sowieso al kost.

Onze fractie heeft de indruk dat deze beeldvormende sessies, alleen voor raad- en commissieleden, een soort veredelde commissievergaderingen aan het worden zijn. Het zijn eenzijdige informatiemomenten waar vaak niet over politieke inhoud mag worden gesproken.

Wij maken ons grote zorgen over de toenemende tijdsdruk en werkbelasting die dit systeem met zich meebrengt. Dit leidt ertoe dat raads- en commissieleden, onder de hoge druk, stoppen met hun werk. Deze ontwikkeling is zorgwekkend en schaadt de continuïteit en kwaliteit van ons gemeentelijke bestuur

Recentelijk vond een beeldvormende sessie plaats over Delft West. Deze was wederom bedoeld voor raads- en commissieleden. Op het RIS zien we vervolgens een verslag met als strekking: ‘de raadsleden zijn geïnformeerd over de toekomstplannen die het college heeft met dit gebied’. Dat is mooi, maar dat betekent vaak dat we de verkregen informatie ter kennisgeving aannemen, terwijl wij dit willen bespreken daar waar het hoort: in de raadszaal.

Onderwerpen van verschillende aard horen, met inspraak van bewoners, ter bespreking thuis in commissievergaderingen en ter besluitvorming in de gemeenteraad en nergens anders. Zeker niet in beeldvormende sessies, die niet alleen veel druk leggen op de werkzaamheden van raads- en commissieleden, maar ook veel tijd vragen voor de organisatie van deze sessies bij de griffiemedewerkers.

In het verleden werd meestal een half uur voor een commissievergadering een presentatie gegeven door de ambtelijke organisatie over onderwerpen die later in commissie- en raadsvergaderingen werden besproken. Naar onze mening voldeed deze werkwijze prima. Het oude systeem, waarbij we op dinsdag en donderdag commissievergaderingen hadden, beviel ons goed. Daarbij hadden we vast op elke laatste donderdag van de maand de maandelijkse raadsvergadering.

Kortom: stop met het organiseren van beeldvormende sessies of beperk het organiseren van deze sessies. Dat scheelt een hoop tijd! Daarbij komt dat we buiten de raad- en commissievergaderingen ook andere werkzaamheden hebben die

politiek aangaan. Het betekent voor ons dat we punten die in beeldvormende sessies voorkomen weer via de reguliere route willen terugzien. Dat wil zeggen: bespreking in de commissie, bewoners de kans geven om in te spreken en daarna vaststellen in de raad. Nu is het vaak dubbelop.

Graag zien wij uw reactie op deze brief tegemoet.

Met vriendelijke groeten,

Namens de fractie Hart voor Delft,

De Haagse Stadspartij is solidair met de vreedzame studentendemonstraties over het hele land. Ze staan daarmee in een traditie van studenten die opkomen voor vrede, rechten en gelijkheid. De studenten maken zich – terecht – hart voor het verbreken van de banden met een staat die zich schuldig maakt aan het schenden van mensenrechten, internationaal recht en oorlogsrecht. Een staat die inmiddels al bijna heel Gaza met de grond gelijk heeft gemaakt. We kunnen niet blijven wegkijken, doen alsof onze neus bloed. Wij dienden daarom eerder al een motie in bij de Haagse gemeenteraad met de oproep tot een permanent staak het vuren te komen.

Het is niet voldoende alleen maar te zeggen dat men het demonstratierecht moet respecteren en studenten moet faciliteren. Dit moment vraagt ook om een luid en krachtig oordeel. Waar sta je als partij?

De bezetting van het Wijnhavengebouw en de steun-demonstraties hadden niet alleen het doel om “als ventiel te dienen” zoals Groenlinks het beschrijft. Het gaat ook niet om het “willen oproepen tot een bijdragen aan een oplossing” zoals de Partij van de Dieren het noemt. De eisen van de studenten zijn helder. De Universiteit Leiden kan en mag geen zaken doen met een apartheidsstaat die internationaal recht en mensenrechten met de voeten treedt. De status quo, het doorgaan op dezelfde weg, het even wegkijken als het ongemakkelijk wordt. Juist daartegen zijn de studenten opgestaan.

Wij staan achter de studenten!

Over de academische boycot:

Israëlische universiteiten zijn belangrijke, gewillige en hardnekkige medeplichtigen aan het Israëlische regime van bezetting, nederzettingen-kolonialisme en apartheid.

Ze zijn betrokken bij het ontwikkelen van wapensystemen en militaire doctrines die zijn ingezet bij recente Israëlische oorlogsmisdaden in Libanon en Gaza, het rechtvaardigen van de voortdurende kolonisatie van Palestijns land, het rationaliseren van geleidelijke etnische zuiveringen van inheemse Palestijnen, het bieden van morele rechtvaardiging voor buitengerechtelijke executies, het systematisch discrimineren van “niet-Joodse” studenten, en andere impliciete en expliciete schendingen van mensenrechten en internationaal recht.

Om een einde te maken aan deze medeplichtigheid aan Israëlische schendingen van internationaal recht, heeft de Palestijnse civil society opgeroepen tot een academische boycot van medeplichtige Israëlische academische instellingen. Door te weigeren onderdrukking te normaliseren, ondersteunen vele academische verenigingen, studentenraden en vakbonden, evenals duizenden internationale academici, nu de academische boycot van Israël.

Het college van burgemeester en wethouders heeft een keuze gemaakt voor de aannemers die het nieuwe gemeentehuis gaan bouwen. Daarmee is de realisatie van het duurzame en circulaire nieuwe pand weer een stap dichterbij. Helaas vallen de bouwkosten hoger uit dan geraamd. Belangrijkste oorzaak hiervan is de stijging van de materiaalprijzen. Er wordt gewerkt aan het doorvoeren van besparingen die niet ten koste gaan van de beoogde gebruikskwaliteit van het gemeentehuis. Op deze manier wordt de overschrijding in belangrijke mate teruggebracht. Om te voorkomen dat er in de bouwfase alsnog tekorten ontstaan, stelt het college aan de raad voor om een aanvullend krediet beschikbaar te stellen.

Het nieuwe gemeentehuis gaat veel voordelen bieden. Zo wordt het gebouw helemaal duurzaam, circulair en energieneutraal gebouwd. Daarmee voldoet het aan alle huidige en toekomstige eisen van de Klimaatwet en draagt het bij aan de duurzame doelen van de gemeente Krimpenerwaard. Daarnaast is nieuwbouw de voordeligste oplossing en zal een forse jaarlijkse kostenbesparing opleveren ten opzichte van de verbouwing van de vier bestaande kantoren. De voornaamste redenen zijn: het nieuwe gebouw wekt zelf alle energie op die nodig is en het beheren van één nieuw gebouw is goedkoper dan het beheren  en verbouwen van de vier huidige gemeentekantoren.

Wethouder Pascal van der Hek (Gemeente Belang Krimpenerwaard) licht toe: “Het grootste voordeel is dat straks alle diensten onder één dak worden samengebracht, wat leidt tot een efficiëntere dienstverlening aan inwoners, bedrijven en maatschappelijke organisaties. Bovendien krijgen de vier huidige gemeentekantoren een nieuwe bestemming. Zoals de raad heeft verzocht, zal hierbij worden gekeken naar de mogelijkheid om sociale huurwoningen te realiseren.

Bovenstaande ontwikkeling staat geagendeerd voor het eerst volgend fractieoverleg van Gemeente Belang Krimpenerwaard.

Klik hier voor het hele artikel.

Klik hier voor het artikel: Bouwkosten nieuw gemeentehuis Krimpenerwaard vallen hoger uit.

Deze week heeft de gemeente op de oude begraafplaats officieel het voormalige baarhuisje in gebruik genomen als plek van bezinning. Een plek waar je met je verdriet even alleen kunt zijn en je je verdriet of je gevoel van je af kunt schrijven. WG Oldenzaal is maar wat blij met het resultaat. Mede dankzij de creatieve geest van Clara Welhuis die een belangrijke bijdrage aan de invulling van het gebouwtje heeft geleverd.

Graag noemt WG Oldenzaal de twee initiatiefnemers die zich vanaf februari 2019 voor zo’n plek van bezinning hebben ingezet: onze Jan Bekke en onze Henk Winkelhuis. De ouders van Henk hebben samen een mooi rustplekje op de begraafplaats in Borne. Daar maakte Henk kennis met het idee van een plek van bezinning. En op 14 februari schreven Jan en Henk het college een brief met de vraag of een soortgelijk initiatief ook niet zou passen op de begraafplaats aan de Hengelosestraat.

Daarna was het even stil. Dus schreven de mannen in januari 2021 een tweede brief. Hier een passage uit die brief: “Wij zijn van mening dat door de realisatie van zo’n ruimte een begraafplaats nóg meer een plek kan worden om stil te staan bij gemis en verdriet, maar juist óók een plek kan zijn van troost en herinnering.”

In de jaren daarna hebben Jan en Henk meerdere gesprekken gevoerd met de gemeente over de plek en de invulling. Uiteindelijk met het bekende resultaat.

Woorden van dank aan het adres van gemeente en Clara Welhuis zijn uiteraard meer dan terecht. Er is prachtig werk verricht. Maar WG Oldenzaal wil ook Jan en Henk bedanken dat zij 5 jaar lang op een positieve manier energie zijn blijven steken in hun idee voor “een plek van bezinning.”

Op de foto twee hartstikke trotse kerels!

Door Don Ceder op 17 mei 2024 om 15:45

Bijdrage Don Ceder debat situatie Gaza

Voorzitter, een van de meest indrukwekkende ontmoetingen in mijn leven was in de Palestijnse gebieden, waar ik een geheime ontmoeting tussen een Palestijnse burgemeester en een Israëlische burgemeester van een nederzetting meemaakte.

Zij kwamen met vrees voor grote repercussies samen om het dagelijks leven van hun volk beter te maken. Er heerste veel pijn, woede, onbegrip, trauma en verliezen onderling, maar één ding realiseerden ze: wij gaan beide niet weg, dit is ons land en dus moeten we praten.

Ik realiseerde me die dag dat dit de leiders van morgen zijn. Dit is het pad richting een duurzame oplossing.

Dit lichtpunt lijkt inmiddels eeuwenlang gelden, want al bijna 8 maanden lijkt er geen einde aan de geweldsspiraal te komen. En de hoop op vrede lijkt uiteen te spatten.

Want hoeveel beelden van Palestijnse moeders die hun kleine kinderen opgraven van ingestorte gebouwen moeten er nog voorbijkomen? Hoeveel verminkte Gazaanse kinderen heb ik al niet voorbijzien komen op social media? Voorzitter, ik rouw om al die duizenden Palestijnse burgerslachtoffers.

En afgelopen week heb ik de documentaire ‘screams before silence’ gezien die ingaat op de massale verkrachtingen en het extreem seksuele geweld op 7 oktober. Ik kon het niet afkijken, het ging door merg en been. En wat is het onverteerbaar voor al die families van Israëlische gegijzelden dat zij, behalve een filmpje af en toe, nog in het ongewis zitten over het lot van hun geliefden. En er is nog steeds geen staakt-het-vuren.

Oorlog is niet normaal. We moeten het vermogen blijven hebben om voorbij het leed te blijven kijken en te hopen op een toekomst voor zowel Israëliërs als Palestijnen. Want een ding is zeker: deze oorlog in Gaza zal niet voor altijd duren.

Ik bespeur echter geregeld naïviteit over wat er precies speelt in Gaza. We hebben in Hamas te maken met een terreurgroep die haar eigen burgers opoffert als menselijk schild. Bij wie de eigen slachtoffers onderdeel vormen van de strategie. Een buitengewoon wreed plan om internationale steun te vergaren. En het lukt.

Desondanks heeft Israël de dure plicht om verantwoord te blijven handelen. Om zelf rechtvaardig te blijven., zelfs in gevecht met een onrechtvaardige vijand als Hamas. Kan de overheid aangeven waar de laatste staakt-het-vuren onderhandelingen op zijn stukgelopen? En waar kunnen wij bijdragen?

En als we het over die toekomst van Gaza hebben, is er wat ons betreft nog te veel onduidelijkheid. Er zijn door verschillende Israëlische politici extreme uitspraken gedaan, waarbinnen geen toekomst bestaat voor de Palestijnen. Voor onze fractie zijn dat onacceptabele uitspraken. De Israëlische ministers Gallant en Gantz hebben gisteren dan ook terechte kritiek geuit op Netanyahu over het uitblijven van een realistisch plan voor Gaza na de oorlog. Want nogmaals, deze oorlog zal niet voor altijd duren.

Daarom de vraag aan het kabinet: hoe ziet de toekomst van Gaza er na deze oorlog uit en welke concrete gesprekken lopen daarover vooralsnog?

Tot slot de situatie in Rafah: ligt er volgens Nederland een duidelijke en geloofwaardige strategie en evacuatieplan ten aanzien van Rafah? Zo nee is daar uitzicht op en wat betekent dat? Want het lijkt ons heel logisch dat dat er moet liggen.

Voorzitter, die burgervaders toonden moed waar ik nog veel van kan leren. De moed om vooruit te kijken, elkaar in de ogen aan te kijken en te zeggen: wij mogen er beide zijn. Ik bid dat de gehele wereld iets van die moed mag overnemen.