Poliflw

Wie Martine kende weet waarom. Als Martine een ruimte in kwam, dan kwam er een dosis hoopvolle energie binnen. Confronterend was het soms haast, hoeveel levenskracht deze dame uitstraalde. ‘Wat moeten we anders dan het goede te blijven zoeken?’ was haar nuchtere reactie als je haar ernaar vroeg.

In 2006 stond Martine voor het eerst op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamer. Als jonge dertiger had ze toen al naam gemaakt als medeoprichter van A Rocha en Time To Turn. In 2007 promoveerde ze op het denken over duurzaamheid in religieuze gemeenschappen. Een duurzame levensstijl, rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid, daar ging ze voor. Dat velen haar inzet waardeerden bleek wel uit de ruim tweeduizend voorkeurstemmen die ze kreeg.

In september 2009 trad Martine toe tot het Curatorium van haar Wetenschappelijk Instituut. In de reeks ‘kernwaarden van de ChristenUnie’, nam zij de verantwoordelijkheid op zich voor het thema duurzaamheid. Ze liet zich daar kritisch uit over de term ‘rentmeesterschap’; dat klonk haar iets teveel als ‘passen op de tent’. Liever sprak zij van een duurzame ontwikkeling, die ervan uitging dat er mogen genieten van het genoeg dat Gods schepping ons biedt. Haar inzet was voluit christelijksociaal: verduurzaming kan alleen maar plaatsvinden door draagvlak en daadkracht in de hele samenleving. Dat onderstreepte ze nog eens toen ze nog dit voorjaar de Groenlezing 'Duurzaam radicaliseren' uitsprak.

Ze combineerde het werk voor het WI steeds met een politieke inzet. In 2010 trok ze in de campagne op met Carola Schouten. Over het samen optrekken van de twee jonge vrouwen kon Martine achteraf met veel vuur vertellen. Ze onderstreepte vaak hoe belangrijk het was om ruimte te geven aan verschillende stijlen in de politiek, ook als het de verschillen tussen mannen en vrouwen betrof. Ze behaalde overigens twee keer zoveel stemmen dan de dame boven haar op de kieslijst, al zou ze dat er zelf nooit bij zeggen.

Martine werd voorzitter van de lokale afdeling in Vianen en leidde het duurzaamheidsnetwerk van de ChristenUnie. Voor het Wetenschappelijk Instituut waren haar wortels in de politieke en maatschappelijke praktijk – gecombineerd met haar snelle analyses – van onmisbare waarde.

In juni 2016 liet ze ons weten ongeneeslijk ziek te zijn. Ze was net aangetreden als hoofdredacteur van onze kwartaaluitgave. Ze presenteerde een vernieuwde vormgeving en de nieuwe titel Groen: een verwijzing naar de naamgever van ons instituut; maar voor Martine zat er toch een duurzame knipoog bij.

In september 2019 was ze voor het laatst in ons midden; precies tien jaar na haar aantreden moesten we afscheid van haar nemen. Haar persoon en leven zijn en blijven voor ons een bron van inspiratie.

Wouter Beekers, directeur WI ChristenUnie

De Groenlezing 'Duurzaam radicaliseren' is op film opgenomen. U vindt de lezing op ons YouTube-kanaal.

Raadspraat Kees Posthumus

Kleine twee weken geleden werd Nederland opnieuw geconfronteerd met protesterende boeren. Daarnaast stonden de laatste weken in de gemeenteraad en in de fractie van de ChristenUnie veel in het teken van de aanstaande bezuinigingen. Twee ogenschijnlijk verschillende zaken, die afgelopen raadsvergadering op een bijzondere manier samen kwamen.

Er diende zich een onverwachtse motie-vreemd aan. De motie had de strekking om als gemeente Kampen achter de boeren te gaan staan. Mooi idee, uiteraard, maar met de nodige verbazing bij de overige fracties én college werd de motie toegelicht door de indiener. Het werd een wat onduidelijk verhaal wat de strekking nu precies was van deze inbreng. De motie kon op geen enkele steun vanuit de raad rekenen. Het leek op een verhaal voor de bühne, en daar bereik je uiteindelijk niet zo heel veel mee.

De fractie van de ChristenUnie had even daarvoor van de wethouder wél een concrete toezegging gekregen: de portefeuillehouder gaat zich op provinciaal niveau hard maken voor steun aan de boeren. De ChristenUnie-fractie, en met haar de ChristenUnie-minister van landbouw (Carola Schouten, overigens zelf een boerendochter), heeft hart voor de boeren.

Wij als ChristenUnie-fractie wenden onze invloed aan waar we maar kunnen. Ook via de landelijke politiek. Zo staat er binnenkort een werkbezoek van onze fractie op het programma naar Den Haag, waar we in gesprek gaan met de landelijke ChristenUnie-fractie en onze bewindspersonen. Dus ook met minister Schouten van landbouw. Daar heb je echt invloed en dan kun je echt proberen iets te betekenen voor de boeren. Niet door zomaar moties in te dienen, maar door echt het gesprek aan te gaan met de minister. Juist voor de boeren.

Met zomaar iets roepen voor de bühne bereik je niet zoveel.

En zo werkt het ook met de lokale bezuinigingen. Juist als partij die ook landelijk actief is, kunnen wij als ChristenUnie onze invloed aanwenden om te proberen extra geld vanuit het Rijk richting de gemeenten te krijgen. Daar maken we ons hard voor. Elke extra Euro immers vanuit Den Haag hoeft lokaal niet meer bezuinigd te worden.

Als ChristenUnie-fractie zijn we zeer begaan met de boeren. En we realiseren ons terdege dat bezuinigen voor burgers pijn doet. Dat moet dan ook heel evenwichtig gebeuren. We waken voor uw belangen en doen dat niet alleen lokaal, maar ook op provinciaal en landelijk niveau. En zo proberen wij, als landelijke partij, op lokaal niveau écht wat te betekenen en te bereiken voor onze boeren en inwoners.

Door Carla Dik-Faber op 9 oktober 2019 om 06:09

‘Maatschappelijke diensttijd op boerderij’

Jongeren die meedoen aan de maatschappelijke diensttijd (MDT) moeten die behalve in de zorg en bij defensie ook op de boerderij kunnen doen. Mede daarmee moeten we de kloof tussen boer en burger te lijf gaan.

Het lijkt steeds minder vanzelfsprekend dat mensen weten waar hun eten vandaan komt. Ook volgens de boeren die vorige week naar Den Haag kwamen om te protesteren, is de kloof tussen boeren en burgers groeiende.

De MDT is mede bedoeld om jongeren in contact te laten komen met mensen die ze anders misschien nooit zouden spreken. Door jongeren de kans te geven om hun MDT op de boerderij in te vullen, doen ze een onvergetelijke ervaring op, dragen ze een steentje bij aan de voedselproductie in ons land én verkleinen we de kloof tussen platteland en de rest van Nederland. Zeker voor jongeren die ver van het platteland opgroeien, is dit een uitgelezen kans. Dat is winst voor hen én voor de samenleving.

De landbouw zit momenteel nog niet in het aanbod van de MDT, maar ik wil dat dat verandert.

Start MDT

De maatschappelijke diensttijd (MDT) gaat na een proefperiode sinds de zomer van 2018 in februari 2020 officieel van start. Onze eigen staatssecretaris Paul Blokhuis werkt de MDT nu uit, terwijl ik het voorstel om ook landbouw onderdeel te maken van de MDT vandaag doe in het debat over de landbouwbegroting van onze eigen minister Carola Schouten. De maatschappelijke diensttijd komt voort uit de verkiezingsprogramma’s van ChristenUnie en CDA en is daarna breder omarmd in de Tweede Kamer.

De Partij voor de Dieren heeft vandaag een motie van wantrouwen ingediend tegen landbouwminister Carola Schouten. De minister en haar voorgangers hebben zich in Europese achterkamers jarenlang actief ingezet voor aanzienlijke afzwakking van een nieuw toetsingsmodel van landbouwgif, het zogenaamde bijenrichtsnoer, dat de risico’s van bestrijdingsmiddelen voor bijen en hommels veel beter in kaart brengt. De minister en haar voorgangers handelden daarmee volledig in strijd met aangenomen moties van de Tweede Kamer. Sinds begin 2013 vraagt de meerderheid van de Tweede Kamer, via aangenomen moties van de Partij voor de Dieren, het kabinet om schadelijke pesticiden voor bijen van de markt te halen en zich in Brussel hard te maken voor een verbod op deze middelen. De regering beloofde zich daarvoor in te zetten, maar deed achter de schermen het tegenovergestelde. “De Kamer werd met Ruttiaanse termen in de waan gelaten dat het kabinet zich inzette voor een goede bescherming van bijen en hommels, terwijl nu blijkt dat Nederlandse landbouwministers niet de bijen, maar de chemische industrie heeft gesteund”, stelt PvdD-Kamerlid Esther Ouwehand. Op 24 januari 2013 nam de Tweede Kamer met een grote meerderheid van PvdA, GroenLinks, ChristenUnie, D66, SP en 50plus een motie van de Partij voor de Dieren aan die het kabinet opriep zich in te zetten voor een Europese stop op alle toepassingen van neonicotinoiden en fipronil, tenzij onomstotelijk bewezen is dat zij geen schadelijk effect hebben op de gezondheid van bijen. Hierna nam de Kamer nog zo’n vijf moties van de Partij voor de Dieren aan, met als doel schadelijke stoffen als neonicotinoiden, glyfosaat en fipronil, zowel nationaal als in Europa aan banden te leggen. De moties voor een nationaal verbod werden niet uitgevoerd, maar de Kamer werd gerustgesteld met de toezegging dat Nederland zich in Europa zou inzetten voor een Europees verbod op deze middelen en voor een toelatingsproces dat zorgt voor goede bescherming van bijen en hommels. Staatssecretaris Dijksma beloofde in 2015 dat zij alle mogelijkheden hiervoor zou benutten. Staatssecretaris Van Dam zei in 2017 dat hij geen uitstel wilde van de besluitvorming. Uitholling van 'BeeGuidance' Eind 2018 kreeg de Partij voor de Dieren uitgelekte notulen in handen van het Europese overleg over het bijenrichtsnoer, waaruit bleek dat Nederland zich juist verzette tegen het bijenrichtsnoer, ook wel BeeGuidance. Op vragen hierover gaf minister Schouten onduidelijke, onjuiste en onvolledige informatie. Pas nadat journalistiek platform Follow the Money in april onthulde dat Nederland het bijenrichtsnoer probeerde uit te hollen, kwam de waarheid op tafel en stuurde de minister -op aandringen van de Partij voor de Dieren- een feitenrelaas naar de Kamer. De stukken die naar buiten kwamen waren ontluisterend. Terwijl de Kamer steeds is verteld het kabinet zich inzette voor het nieuwe, strengere richtsnoer voor de bescherming van bijen en hommels, drong het ministerie van LNV in Brussel aan op het schrappen van veldstudies, het verlagen van drempelwaarden en het vervangen van wetenschappelijke methoden door een rekenmodel dat door de chemische industrie is ontwikkeld en wordt bepleit. Nu was uitgekomen dat Nederland zich verzette tegen het bijenrichtsnoer, diende Esther Ouwehand een motie in die de regering opriep haar verzet te staken, en te pleiten voor invoering van het bijenrichtsnoer als geheel – dus zonder de uithollingen waar Nederland eerder voor had gepleit. Die motie werd met ruime meerderheid van stemmen aangenomen door de Tweede Kamer. "Geheel in lijn met de positie die de Kamer al jaren inneemt en die voor het kabinet leidend had moeten zijn: de huidige beoordeling van landbouwgif laat veel te veel risico’s toe voor bijen en hommels, en gevaarlijke pesticiden zoals thiacloprid moeten van de markt", aldus Ouwehand. Met de aangenomen motie moet Nederland zich dus alsnog gaan inzetten voor het bijenrichtsnoer. Maar daarmee is de kous niet af. "Al die jaren heeft het kabinet geprobeerd strengere toetsing van landbouwgif tegen te houden, met alle gevolgen voor bijen, hommels en de rest van het ecosysteem van dien. Dat was regelrecht in strijd met Kameruitspraken, wat al een doodzonde zou moeten zijn voor een bewindspersoon. Maar daarbij is de Kamer ook nog onjuist en onvolledig geïnformeerd", licht Ouwehand verder toe. "De minister van LNV bleef echter volhouden dat er niets onoorbaars is gebeurd. Dat betekent dat de Kamer haar er niet op kan vertrouwen dat ze de Kamer in het vervolg wel goed zal informeren, en dat is in strijd met de Grondwet." Je moet eerst cookies accepteren voordat je deze video kunt bekijken

Door Piet Adema op 7 juni 2019 om 12:25

Hoe de ChristenUnie (al dan niet) samenwerkt met andere partijen

Onder het logo van de ChristenUnie staat sinds een aantal jaar de slogan ‘Geef geloof een stem’. Een mooie, heldere boodschap die slaat op wat we als partij zijn en wat we willen doen. We zijn een christelijke partij, sociaal bewogen en willen dat in de politiek handen en voeten geven. We willen een geloofwaardige en waardevolle bijdrage leveren aan de samenleving. Christelijk en relevant zijn.

Daar werken we iedere dag hard aan. Met vijf zetels in de Tweede Kamer. Sinds kort vier zetels in de Eerste. Twee ministers, één staatssecretaris, één eigen Europarlementariër. In meer provincies dan ooit zijn we in beeld om bestuursverantwoordelijkheid te dragen en lokaal hebben we meer wethouders dan ooit.

Iedere dag gaan al onze vertegenwoordigers op landelijk, provinciaal en lokaal niveau naar hun werk om in de politiek, in onze democratie, onze idealen stapje voor stapje dichterbij te brengen. Dienstbaar aan dorp of stad, provincie of land, dienstbaar aan onze samenleving.

Verantwoordelijkheid

Om dat te kunnen doen, is het nodig om bereid te zijn om verantwoordelijkheid te nemen. Is het ook nodig om open te staan voor samenwerking. Omdat we zelf immers nergens een meerderheid hebben en – nog veel belangrijker – we in een democratie leven. Juist in een tijd waarin tegenstellingen toenemen, zoeken wij de maatschappelijke vrede. Ook in samenwerking met anderen.

En dus sluiten we als ChristenUnie nooit op voorhand andere partijen uit van samenwerking. We zijn tegen een cordon sanitaire voor welke partij dan ook. Dat zei onze partijleider Gert-Jan Segers nog expliciet op de avond van de Provinciale Statenverkiezingen: ‘Voor samenwerking kijken we naar links en kijken we naar rechts. Zetels winnen, betekent ook: verantwoordelijkheid nemen’.

Verschillen en overeenkomsten

Dat zeggen we natuurlijk wel in de wetenschap dat geen enkele partij dezelfde is als de ChristenUnie. Dat er met die partijen dus altijd verschillen zijn in idealen, in plannen, in wat we willen bereiken. Het is daarin geen geheim dat de afstand tot die verschillende partijen niet in alle gevallen hetzelfde is. De SGP staat inhoudelijk op veel onderdelen dichterbij dan bijvoorbeeld Forum voor Democratie. En onze samenlevingsvisie komt meer overeen met het CDA dan met D66.

Maar belangrijker dan te weten waar andere partijen staan, is te weten waar je zelf staat. Wij, als ChristenUnie, willen werk maken van een hoopvolle toekomst voor onze kinderen - onder meer door een ambitieus klimaatbeleid, we willen bouwen aan een samenleving waarin elk leven waardevol is, waarin we omzien naar elkaar en waarin we tegenstellingen verkleinen. En we willen opkomen voor vrijheid en veiligheid, hier en elders in de wereld. In welke rol dan ook, in welke mogelijke samenwerking dan ook, zijn die idealen leidend.

Vormen van samenwerking

Dat uitgangspunt maakt dat de manier waarop we met elkaar samenwerken van plaatst tot plaats, van partij tot partij en van keer tot keer verschilt. Met de ene partij zit je een keer in een coalitie, met afspraken voor de komende paar jaar. Met een andere partij doe je eens of vaker samen voorstellen, vanuit oppositie of coalitie. Beide vormen van samenwerking zijn in principe mogelijk met alle partijen.

Soms gaat samenwerking verder. Dan vorm je met een andere partij een gezamenlijke fractie - wat met name in Europa speelt - of kom je in verkiezingstijd met een gezamenlijke kandidatenlijst. Deze laatste twee zijn de meest intensieve vormen van samenwerking die we kennen en waarbij er dus ook echt veel gezamenlijke grond moet zijn om dit met een andere partij te kunnen doen. Dat doen we weleens met de SGP, die, net als wij, politiek wil bedrijven bij een open Bijbel.

Terwijl het geen verrassing is dat deze vorm van samenwerking bijvoorbeeld in Europa níet voor de hand ligt met Forum voor Democratie, die Nederland uit de EU wil. Net zomin als we in één fractie zouden kunnen zitten met D66, die juist veel te veel van Europa verwacht en ook op andere punten ver van ons af staat.

Er is geen vast draaiboek hoe we op welk niveau, op welk moment en op welke manier we omgaan met welke partij. Iedere keer opnieuw maken onze volksvertegenwoordigers de afweging hoe we geloofwaardig onze idealen dichterbij kunnen brengen.

Open en eerlijk

Als je het gesprek met andere partijen over samenwerking aangaat, kan het ‘lukken’ en dan kan het dus daadwerkelijk tot samenwerking in enigerlei vorm komen, als die samenwerking bijdraagt aan het geloofwaardig verder bouwen aan onze idealen.

Maar óf het lukt, weet je van tevoren niet. Twee jaar geleden hebben Gert-Jan Segers en Carola Schouten bij de coalitieonderhandelingen heel moeilijke gesprekken gehad. Bijvoorbeeld met D66 over medische ethiek, waarmee de verschillen op dat onderwerp levensgroot zijn. Gert-Jan en Carola zijn aan tafel gaan zitten in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Dat het alleen kon lukken als we over medische ethiek en over al die andere onderwerpen heel heldere afspraken konden maken. Dat het alleen kon lukken als we er vervolgens van op aan kunnen dat de andere partij die afspraken tijdens de coalitieperiode ook zal respecteren.

Toen, twee jaar geleden, is dat gelukt. Het kabinet maakt werk van Waardig Ouder Worden. We zetten alles op alles om te voorkómen dat mensen hun leven als voltooid ervaren. Dat zijn belangrijke resultaten voor de ChristenUnie.

Maar zo niet, dan moet je ook daar open en eerlijk over zijn: dan kan het ook mislukken en kun je concluderen dat er te veel in de weg staat om op dat moment, op die plek met die partij of partijen samen te werken. Zo ging dat ook in Zuid-Holland, waar we om tafel zijn gegaan samen met de SGP, maar ook met Forum voor Democratie, VVD en CDA.

Ook onze mensen in Zuid-Holland zijn dat gesprek aangegaan in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Deze week werden de gesprekken afgebroken. De ChristenUnie Zuid-Holland besloot, ook in nauw contact met betrokken ChristenUnie-leden en ChristenUnie-stemmers, dat zij niet genoeg vertrouwen hebben in een gemeenschappelijke basis en de stabiliteit van deze mogelijke coalitie. Terwijl dat vertrouwen wel nodig is om samen te kunnen werken aan het verkleinen van kloven in onze samenleving.

Dat zijn soms ingewikkelde besluiten. Maar ik ben trots op onze vertegenwoordigers, op ieder niveau, die hier hun tijd, energie en denkkracht in stoppen. Zij maken deze afwegingen op hun niveau, vanuit onze christelijk-sociale idealen. Omdat zij hoe dan ook, waar dan ook, geloof een stem geven. Omdat ze vinden dat ze, dat wij als ChristenUnie, een hoopvolle boodschap hebben voor ons land, voor onze samenleving. En die boodschap, die mag gehoord worden.

Piet Adema is partijvoorzitter van de ChristenUnie

Op zaterdag 25 mei zijn wij met een aantal leden naar de Open Dag van de ChristenUnie in Den Haag geweest. Een gezellige en geslaagde dag waarbij onze afdelingsvoorzitter Piet Groen in gesprek ging met Landbouwminister Carola Schouten en waarbij onze secretaris Sylvia Bergsma en steunfractielid Mieke Willemina Dijkema een deelsessie "Zeggenschap in de zorg" bijwoonde die door Tweede Kamerlid Carla Dik werd gepresenteerd. De leden van PerspectieF, ChristenUnie-jongeren spraken over de toekomst van Europa en Coalitie Y, speciaal van en voor jongeren.

Bezoek Open Dag ChristenUnie in Den Haag

Op zaterdag 25 mei waren we al mooi op tijd uit de veren, om met verschillende CU-leden vanuit Hollands Kroon, af te reizen naar Den Haag. Na een voorspoedige reis arriveerden we rond 9:15 bij de Tweede Kamer. Na de eerste controle en daarna door het detectiepoortje te zijn geweest waren we echt bin...

Vandaag was de jaarlijkse open dag van de ChristenUnie in de Tweede Kamer, waar ook ons raadslid Carola Veldhuizen aanwezig was. Na de gezamenlijke opening kon je deelnemen aan een rondleiding door de Tweede Kamer en aan verschillende deelsessies over 10 verschillende onderwerpen. Vragen over bestrijdingsmiddelen in de landbouw, melkprijzen tot aan vragen over hoe Carola Schouten zich profileert als christen binnen de ministerraad passeerde de revue. Gert-Jan Segers hield samen met PerspectieF een deelsessie over ‘coalitie Y’. Een project dat gestart is na het succesvolle project ‘waardig ouder worden’. Het project ‘coalitie Y’ denkt met verschillende jongerenorganisaties na over de vermindering van prestatiedruk, de hoge schulden en de moeilijke woon- en arbeidsmarkt voor studenten. Met de aanwezigen werd gebrainstormd over wat er in het manifest moet komen te staan wat in september dit jaar aan tweede kamer aangeboden gaat worden. Het was een erg gemoedelijke dag met veel ruimte voor gesprekken met elkaar.

Photos from Christenunie Renswoude's post

Wat ik morgen ga doen? Stemmen!

Gert-Jan Segers

Waarom ik hoop dat u uw stem morgen aan ons toevertrouwt Europa raakt ons allemaal. In Brussel staan vergadertafels waar veel macht en geld samenkomen. Aan die tafels vallen beslissingen die de levens van mensen raken in Nederland, in andere Europese landen en ver daarbuiten. Aan deze tafels schuiven ook politici als Carola Schouten en Peter van Dalen aan om - vanuit hun christelijk-sociale overtuiging en met hart en ziel - ervoor te zorgen dat er ook rechtvaardige besluiten worden genomen. Ik vraag u om met uw stem dat christelijke geluid te versterken. Ik vraag u om morgen uw vertrouwen te geven aan onze man in Brussel: Peter van Dalen. Europa roept verschillende gevoelens op. Als ik denk aan de Europese geschiedenis met de decennia van bloedige oorlogen of het nieuws volg over geweld op andere plekken op deze aarde, grijpt me dat aan. Dan beschouw ik Europese samenwerking in de eerste plaats als een wonder en een zegen. Deze samenwerking is niet gewoon en mogen we nooit voetstoots aannemen. Daarvoor ben ik dankbaar en als ChristenUnie staan we voor deze samenwerking. De suggestie van een nexit en het einde van de Europese samenwerking is spelen met vuur. De Europese toekomst is een toekomst waarin we samen optrekken! Maar bij mij roept de Europese Unie soms ook gevoelens van afstand en vervreemding op. Voor mij is glashelder dat er nieuwe breuklijnen ontstaan als politici door blijven duwen richting federale samenwerking en altijd alleen maar meer EU willen. We willen geen Europees leger, geen Europese belastingen, geen begroting voor de eurozone en geen uitbreiding van de EU met Turkije. Dat zijn stappen in de verkeerde richting. Dat willen we bijsturen. Eurorealistisch Juist tussen de Europese dromers en zwartkijkers is het eurorealistische geluid van onze fractie onder leiding van Peter van Dalen hard nodig. Hij maakt zich sterk voor een Europa waar recht wordt gedaan, een Europa met oog voor mensen. Peter blijft het belang van geloofsvrijheid op de agenda zetten en pleit bijvoorbeeld voor een Europese zwarte lijst met landen waar de vrijheid van gelovigen geschonden wordt. - Hij pleit voor een Europees pooierverbod en voert in Brussel de strijd tegen mensenhandel - bij uitstek een grensoverschrijdend probleem. - Peter daagt de Europese Commissie uit om de strijd tegen antisemitisme op te voeren. - Hij staat voor een Europees klimaatbeleid waarmee de landen samen zorgdragen dat de schepping op een schone manier wordt doorgegeven aan de volgende generaties. - Peter staat voor rechtvaardig transportbeleid, humane opvang van vluchtelingen, controle over de grenzen en het tegengaan van belastingontduiking. Bij al die onderwerpen die mensen raken laat Peter het christelijk-sociale geluid klinken. Hij is met zijn fractie geroepen om daar in Brussel het goede te zoeken. Hij en zijn team brengen daar de christelijke politiek in de praktijk. Ze geven geloof een stem. Die rol kan hij met zijn fractie ook de komende jaren vervullen. En wie weet – als we deze verkiezingen voldoende stemmen krijgen dan mogen we een extra zetel innemen in het Europees Parlement. Op plek drie van de gecombineerde lijst staat Anja Haga, een ervaren Friese ChristenUnie-politica met een groot groen hart voor de schepping. Een aanwinst voor het Europees parlement! Daarom mijn verzoek: Vertrouw morgen uw stem toe aan de ChristenUnie-SGP. Vertrouw uw stem toe aan Peter van Dalen en zijn team. Voor een christelijk geluid in Europa!