Tijdens de persconferentie van afgelopen woensdagavond kondigde minister-president Mark Rutte (VVD) versoepelingen aan voor de coronamaatregelen met de woorden: „Wij gaan met meer vrijheid de zomer in dan verwacht.” Het nieuwe moraal van de ‘anderhalve meter’ blijft overeind omdat het levensbedreigende coronavirus nog lang niet de kop is ingedrukt. Zolang er geen medische oplossingen zijn keert volgens hem het oude systeem niet terug, dus met aanpassingen kan het Nederlandse volk vakantie vieren is zijn stelling. Of de zomer een feestje wordt voor iedereen is maar de vraag.
Tekst: Willem Croese
Bij aanvang van de coronacrisis kwam zelfs het begrip ‘solidariteit’ uit de mond van Rutte en de zijnen. Velen applaudisseerden voor de zorgmedewerkers en zo werd het zogenaamde solidariteitsgevoel aangemoedigd. Eerlijk is eerlijk in de zorg is keihard gewerkt om met een zeer beperkte hoeveelheid middelen zo goed mogelijk patiënten te helpen. Wij kennen ook de trieste beelden en verhalen. Een belastingvrije bonus van duizend euro is voor het zorgpersoneel volgens de Tweede Kamer en het kabinet op zijn plaats.
Het begrip solidariteit is intussen verdwenen uit de monden van de neoliberale politici met Rutte voorop. Het kapitalisme laat juist de zwakheden van het systeem zien. Bedrijven vallen om, werknemers raken hun banen kwijt, veel zelfstandigen zonder personeel (ZZP’ers) kunnen hun broeken niet meer ophouden, KLM krijgt 3,4 miljard euro van ons allen om weer te vliegen terwijl de grote jongens van dit bedrijf om die reden een jaar langer moeten wachten op hun dikke bonussen, en ga zo maar door.
Een somber beeld dus. Wie betaalt de rekening? Het antwoord is wij. Neem bijvoorbeeld de ziektekostenverzekeraars die zullen zonder enige twijfel hun premies fors laten stijgen. Verhoging van het eigen risico en uitbreiding van de eigen bijdrage volgen vast ook wel. Of ondanks dat de meerderheid van de Eerste Kamer tegen de huurverhoging is per 1 juli weigert minister Ollongren (D66, Wonen) de maatregel af te blazen. Huurders kunnen dus vast hun knip openen.
Er is meer aan de hand. Het is niet voor niets dat wereldwijd tegen racisme wordt gestreden. Volkomen terecht dat men in opstand is. Je zult maar dagelijks ernstige hinder ondervinden door raciale en seksistische discriminatie in jouw woon-, werk- en leefsituatie. Het kapitalistische systeem is onder de anderhalve meter economie echt niet anders dan voorheen. En dan met de wetenschap dat de campagnes voor de Tweede Kamerverkiezingen van volgend jaar op gang komen. Mona Keijzer, CDA kandidaat lijsttrekker, maakte het van de week helemaal bont. Zij wil een ruk naar rechts, noemt het racismedebat een Randstedelijke discussie en sluit samenwerking met Forum voor Democratie niet uit, al moet Thierry Baudet volgens haar zijn mond spoelen.
De kaarten worden verder geschud om mensen tegen elkaar uit te spelen. Wij mogen eerst met alle risico’s van dien zoals gezegd vakantie vieren. In de tussentijd dendert het grootkapitaal zakkenvullend voort. Op de zogenaamde ‘routekaart’ zorgt het kabinet er voor niet te veel uit de bocht te vliegen. Het is een kwestie van geef het volk brood en spelen. In het najaar piekt naar verwachting het coronavirus weer met flinke nadelige gevolgen, terwijl er dan nog steeds geen medicatie is om deze sluipmoordenaar uit te schakelen. Met anderhalve meter afstand en internationale solidariteit is een hete herfst pure noodzaak om het kapitalisme van ons af te schudden.
