Poliflw

Vandaag presenteerden de onderhandelaars van de VVD, D66, GroenLinks, CDA en PvdA hun coalitieakkoord. Van de 35 miljoen euro die het vorige college jaarlijks zou gaan bezuinigen op de WMO en jeugdzorg,  blijft met het nieuwe coalitieakkoord 24 miljoen staan. De SP fractie is blij dat er minder hard en kil wordt bezuinigd, maar blijft bezorgd over de gevolgen voor zorgbehoevenden en kwetsbaren in onze stad. SP-fractievoorzitter Lesley Arp: ‘Met de verhoging van de ozb belasting verzacht het nieuwe college het leed, maar de slingers kunnen nog niet uit. De gevolgen voor zorgbehoevenden blijven ongewis.’

Wethouder Zorg Kavita Parbhudayal herhaalde tijdens de presentatie van het coalitieakkoord haar gebruikelijke mantra: iedereen in Den Haag kan blijven rekenen op de zorg die hij of zij nodig heeft. Arp is er niet gerust op: ‘Bij de vraag hoe de wethouder wil gaan bezuinigen zonder te snijden in noodzakelijke zorg, komt Parbhudayal  telkens niet veel verder dan het aanpakken van fraude en meer wijkgericht werken. Of men hier daadwerkelijk ruim 20 miljoen per jaar mee kan besparen zonder dat zorgbehoevenden hier onder zullen lijden blijft de grote vraag. Hier zullen wij scherp op blijven.’

Wel ziet de SP duidelijk dat er is geluisterd naar de oppositie bij de totstandkoming van het coalitieakkoord. Zo wordt het SP voorstel om door middel van het verhogen van de boetes de capaciteit van de pandbrigade uit te breiden overgenomen en is er bij de paragraaf over duurzaamheid ook aandacht voor energiearmoede. Arp: ‘De door het nieuwe college voorgestelde extra impuls voor sociale woningbouw is hard nodig en ondersteunen we van harte. Maar we moeten de huurders die nu kampen met achterstallig onderhoud niet vergeten. Nog teveel Haagse huurders hebben last van vocht en schimmel in hun woningen, met alle daarmee gepaard gaande gezondheidsrisico’s. Wij verwachten hierop een ambitieuze aanpak van de nieuwe wethouder wonen.’

Voor de SP is van belang dat het nieuwe college snel aan de slag gaat en de verbinding zoekt met de stad. Arp ziet dat veel bewoners en ondernemers zich de afgelopen maanden geen raad wisten met de politieke onrust in de stad. Arp: ‘Wij verwachten dan ook dat de coalitie snel in gesprek gaat met bewoners en ondernemers die wachten op een aanpak van hun problemen, maar vanwege de crisis in het IJspaleis in de wacht zijn gezet. De marktkooplieden van de Haagse Markt, de ondernemers in het te slopen bedrijfsverzamelgebouw De Kazerne en Moerwijkers die strijden tegen rattenoverlast zijn slechts enkele voorbeelden hiervan.’

Tot slot neemt het nieuwe college alvast een voorzet op de besteding van de Eneco aandelen. Arp: ‘Voor de SP heeft altijd voorop gestaan dat Eneco nooit verkocht had mogen worden, juist in tijden van energietransitie. Nu dit toch dreigt te gebeuren en het nieuwe college staat te springen om de miljoenenopbrengst uit te geven, willen wij wel dat de raad betrokken wordt. De beslissingen die we hierover maken zullen nog decennialang  hun uitwerking hebben.’

Met genoegen meldt de SP Bernheze een extraatje. Speciaal voor AOW-ers met een klein pensioen, die hulp vanuit de WMO krijgen. Op donderdag 31 oktober werd een SP voorstel daartoe aangenomen. AOW-ers die samen een huishouden vormen (een gezin) hoeven na 1 januari 2020 geen eigen bijdrage meer voor de WMO te betalen. Dit geldt als het gezamenlijk inkomen lager is dan 150% van het wettelijk minimum. Met steun van 4 collega partijen (CDA, Lokaal, D66 en PB) werd het aangenomen. Twee politiek partijen waren tegen deze sociale en solidaire maatregel: Politieke Partij Blanco en de VVD. Jammer.

Sociaal en solidair

Met op nul zetten van de eigen bijdrage voor WMO voorzieningen voor inkomens tot 150% van het minimum, wordt menig AOW huishouden geholpen. Deze gezinnen hebben een laag inkomen. En vaak al extra, leeftijdgebonden kosten. Voor die mensen, in een kwetsbare positie, komt de SP graag op. Met steun van 4 collega partijen. Op deze manier hoeven mensen, om financiële redenen, niet af te zien van noodzakelijke voorzieningen. Zij kunnen dan beter mee blijven doen aan de samenleving. Dat is tenslotte het doel van de WMO. De toegang tot voorzieningen wordt nu laagdrempeliger gemaakt. Op die manier wordt tevens het “zorg mijden” voorkomen. De eigen bijdrage WMO is geen drempel meer. Sociaal en solidair zoals de SP dat graag ziet. Onnodige zorgkosten worden vermeden. Dit omdat mensen tijdig de juiste hulp en voorzieningen verstrekt krijgen. Geld is nu geen drempel meer voor de groep AOW-ers met inkomen tot 150% van het wettelijk minimum.

Jan Raaimakers

SP Bernheze

De bezuinigingen van het college van D66, Groen Links en PvdA op de minima en zorgbehoevenden raken de Leidenaren ongenadig hard. Ries van Walraven, woordvoerder Zorg & Welzijn: "Dit college geeft liever geld uit aan asfalt dan aan mensen. Met deze voorstellen worden alle Leidenaren gepakt die arm en/of langdurig ziek zijn. Maar dit gaat niet werken, uiteindelijk zal dit tot meer kosten voor de samenleving leiden"

Een voorbeeld. De jaarlijkse uitkering van 285 euro voor mensen die een beperking hebben of langdurig ziek zijn en die een inkomen hebben van 150% van het sociaal minimum wordt gestopt. Het college geeft als reden dat deze mensen op andere manieren al genoeg worden gecompenseerd. De SP is het daar niet mee eens. Op andere terreinen, zoals de BTW-verhoging, de huurverhoging, en ook de kosten voor kinderopvang, is het leven juist veel duurder geworden.

 

De Leidse Bed, Bad en Broodvoorziening wordt afgebouwd. Dat betekent dat de mensen die op de locatie van het Maansteenpad verblijven worden overgeplaatst naar een voorziening in Rotterdam. De mensen gaan naar een grote, anonieme locatie waar zij vanwege de massaliteit minder goed begeleid kunnen worden.

 

Van Walraven: " Het zal moeilijker worden om bijvoorbeeld een Wmo-voorziening, zoals hulp bij huishouden, te krijgen en als je wasmachine kapotgaat moet je geld lenen om een nieuwe te kopen. Wij vinden dit verschrikkelijk voor de mensen die het moeilijk hebben! De SP zal zich hiertegen verzetten, in de raadzaal en met acties."

 

Meer info: ries.vanwalraven@planet.nl  ;  06-57756366

Hieronder ziet u de motie over het Zorghuis, alleen gesteund door de D66! De partij die zich hardop uitsprak over hun verbazing dat niet álle partijen dit voorstel steunden. Motie ingediend door de SP Leusden.

MOTIE

De gemeenteraad van Leusden bijeen in de raadsvergadering van 11 juli 2019, agendapunt 10, Kaderbrief 2020 

 

 

Overwegende dat:  het noodgedwongen apart wonen bij oudere stellen vanwege zorgvragen; de eenzaamheid onder ouderen; ondervoeding bij ouderen; de hoge vervoerskosten naar sommige dagbestedingslocaties; iedere oudere met een laag- of middeninkomen de mogelijkheid zou moeten hebben om in een betaalbare woning te wonen met voorzieningen en faciliteiten; er in het zorghuis ook zwaardere zorg voorhanden is zodat gedwongen verhuizen op het einde van het leven zoveel mogelijk wordt voorkomen; de zorg mogelijk beter, goedkoper en adequater geregeld kan worden in Zorghuizen; Zorghuizen een belangrijk inloopfunctie voor de wijk zou kunnen gaan vervullen; het Zorghuis in positieve zin een bijdrage kan leveren in het aanpakken van de vraag naar woningen voor ouderen in de gemeente Leusden. Constaterende dat:  verzorgingshuizen niet meer bestaan (ZZP 1, 2 en 3); door het sluiten van verzorgingshuizen ouderen geen andere keuze hebben dan thuis te blijven wonen; het ministerie van VWS een Landelijke Actielijn ‘Wonen en Zorg’ heeft opgezet voor het realiseren van kleinschalige woonvormen waarbij de uitgangspunten van het initiatiefvoorstel Zorgbuurthuis zijn overgenomen (totaal is er € 70 miljoen beschikbaar voor de periode van 2018 tot en met 2021); er voor het programma ‘Langer Thuis’ € 270 miljoen beschikbaar is voor de periode 2019-2021; het ministerie van VWS aangegeven heeft dat zij een lokale aanpak wil, waarbij woningcorporatie, zorgorganisaties en gemeente een belangrijke rol hebben; het College aangegeven heeft op zoek te zijn naar nieuwe ideeën. Verzoekt het college:  de mogelijkheden voor Zorghuizen in de wijk te onderzoeken samen met de samenwerkingspartners van het Samenlevingsakkoord Eenzaamheid hierbij de mogelijke extra gelden uit de genoemde programma’s te betrekken; voor de voorjaarsnota 2020 de resultaten van dit onderzoek, zo mogelijk inclusief een conceptvoorstel te delen met de gemeenteraad

en gaat over tot de orde van de dag.

SP 

Annet Belt

 

 

Amendementen ingediend op de kadernota Aangenomen: Abonnementstarief CVV-houders (schrappen zinssnede) Ingediend door: GroenLinks, PvdA, SP, ProV (Unaniem aangenomen) Verworpen: Algemene Reserve op €13,5 miljoen Ingediend door: PvdA, SP, GroenLinks, Denk Opschorten bezuinigingen in Sociaal Domein Ingediend door: SP Maatschappelijke balans gemeentelijke financiën Ingediend door: CDA, PvdA, SP Vrijwilligerswerk financieren uit budget onderhoud buitenruimte Ingediend door: PvdA Spectrum verhuren aan 'de Muzen' Ingediend door: GroenLinks, PvdA Extra scenario's Spectrum Ingediend door: LokVee, D66 Vergoeding Eigen Risico minima Ingediend door: GroenLinks, PvdA, SP Schrappen "hogere opbrengst" abonnementstarief WMO Ingediend door: PvdA, SP ​Ingetrokken: Alternatieven financiering verkabelen hoogspanning Ingediend door: PvdA

Algemene Beschouwingen voorjaarsnota 2019 zijn door de raad besproken op 1 juli 2019. Het was een lange en productieve avond. Beide moties die door de SP zijn ingediend ( Mantelzorg compliment en Right to Challenge ) zijn aangenomen. Hier onder vind u de beschouwing zoals wij deze hebben voorgedragen.

De fractie van de Socialistische partij benaderd alle uitdagingen vanuit onze 3 kernwaardes, te weten, menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit.

De SP is sinds vorig jaar samen met het CDA en D66 deelgenoot en medebepaler van het beleid waarover we in deze Voorjaarsnota voor het eerste resultaten kunnen zien in de wensen voor aankomend jaar. Wij constateren dat op veel vlakken het geluid van onze 3 kernwaarden terug te vinden is. Daar zijn wij verheugd over.

We willen het huis bedanken voor een overzichtelijke en duidelijke voorjaarsnota. Die het voor onze fractie mogelijk maakt om deze beschouwing op te zetten. Ook willen wij de griffie bedanken voor hun inzet om last -minute nog alle wijzigingen en aanpassingen van de amendementen en moties te vewerken en tijdig in Ibabs te plaatsen. Deze nota is verdeelt in 3 programma’s, Bestuur, Maatschappij en Omgeving.

De fractie van de Socialistische Partij heeft niet de behoefte uitputtend de gehele nota te bespreken maar wil het houden bij  een aantal punten waarin onze 3 kernwaardes duidelijk terugkomen en een belangrijk onderdeel zijn van de voorgestelde zaken.

Een ieder heeft het recht om in zijn eigen vertrouwde omgeving te leven en om te gaan met die mensen die dicht bij staan. We zien in deze voorjaarsnota op veel vlakken de wil en de wens om mensen dit te gunnen. Een hoge inzet op de WMO, de wens om zorg te verlenen in de z.g. O-de fase ( vroeg herkenning van de problemen ), een eerlijkere manier van de verdeling van de lasten ( hondenbelasting ) en het opkomen voor mensen die het moeilijker hebben om zich een plaats in de maatschappij te veroveren. ( zomerschool, dagbesteding, lokaal project sluitende aanpak mensen met verward gedrag ).

Om het een en ander te verduidelijken zal ik van elk programma 1 zaak belichten.

De hondenbelasting: Deze belasting is voor de Fractie van de SP altijd een zaak van gelijkwaardigheid en solidariteit geweest, ikzelf heb geen hond maar vindt het oneerlijk dat er een belasting is die geen rekening houdt met het afwegen van kosten en baten. Onze fractie is blij met deze eerste opbrengst, een verlaging van de hondenbelasting om meer in overeenstemming te komen met baten en lasten. Zijn we nu tevreden, nee nog niet . Onze fractie wil graag een overzicht hebben over de laatste 3 jaar om te bezien of alle kosten gerelateerd kunnen worden aan deze  belasting. Zodat we eventueel in het najaar kunnen komen met een bijsturing naar beneden. Wij hebben reeds de verantwoordelijk wethouder verzocht om deze gegevens aan te leveren.

Een goed voorbeeld van menswaardigheid  en solidariteit is het volgende onderdeel:

De werkgelegenheid:  Onderscheidt tussen mensen die het huidige werktempo kunnen bijhouden en mensen die door de verhoogde druk afhaken is voor onze fractie een grote zorg. De werkloosheid is op zijn laagste punt wat naar de mening van de fractie van de SP niet alleen het effect is van de landelijke trend maar zeker ook door de initiatieven van onze wethouder in deze coalitie. Maar dat laat ook zien dat er nu een groep overblijft die moeilijker naar werk te begeleiden is. Creativiteit zal nu belangrijk worden, het creëren van duobanen, het uitsplitsen van werkzaamheden et cetera zijn zaken die zorgen dat er  alsnog een zinvolle dagbesteding voor deze groep mensen komt.

Een voorbeeld van gelijkwaardigheid en menswaardigheid is ons derde item:

Samen met onze burgers: De nieuwe omgevingswet wordt een uitdaging voor gemeentes om samen met haar burgers zaken betreffende onze woonomgeving vorm te geven. Ook Westervoort gaat hiermee te maken krijgen op alle terreinen van de gemeentelijke taken zullen burgers een woordje mee willen  spreken. Een goed voorbeeld is de huidige aanpak van de Mosterdhof. Juist om dit soort van burgerinitiatieven meer vorm te geven en dan specifiek op het gebied van het sociaal domein zullen wij een motie indienen, Right to Challenge.

Als laatste onderdeel een goed voorbeeld van gelijkwaardigheid en solidariteit:

De mantelzorg: als we de wens hebben om mensen langer in hun huiselijke situatie te laten wonen is het absoluut noodzakelijk dat we gebruik gaan maken van het sociale netwerk van de hulpbehoevende. Nu bestaat er reeds een geldelijke bijdrage die we het mantelzorgcompliment noemen, dit gaat onze fractie niet ver genoeg niet de hoogte van het bedrag maar het geven van een werkelijk compliment vanuit de zorg ontvanger is voor ons essentieel. Wat geef je iemand die je wil verwennen, een bos bloemen, chocolaatjes of een cadeaubon vandaar dat onze fractie zal komen met een motie om een compliment te kunnen geven in de vorm van 2 cadeaubonnen van 25 euro. Ons voorstel is dat elke zorgontvanger die bij de gemeente bekend en geregistreerd is twee cadeaubonnen krijgt die hij of zij kan uitdelen aan die gene die het in de ogen van de zorgontvanger verdiend. Een cadeau verstrekt door diegene die laat zien blij te zijn met de aandacht die er is geweest voor haar of hem in het afgelopen jaar.

Ter afsluiting van mijn beschouwingen wil ik het college dankzeggen voor alle inspanning van het afgelopen jaar en wens ik hun alle sterkte voor de komende periode.

Wilt u de vergadering nog terug zien klik dan op bijgevoegde link.

http://www.ibabsonline.eu/Agenda.aspx?site=westervoort&agendaid=a17e88b2-3739-48aa-86d6-8f54c15cf6d1&FoundIDs=&year=2019

Gestolen zeggenschap en de hoop op de toekomst

Voormalig actievoerder en raadslid / Tweede Kamerlid Remi Poppe laat zijn licht schijnen over de Vlaardingse politiek anno 2019. In een uitgebreid artikel gaat hij in op de chaos in de gemeenteraad na de verkiezingen, over weglopers en zittenblijvers en over de échte zakkenvullers. Op basis van ervaringen uit het verleden doet hij suggesties over wat te doen voor een betere toekomst. Maar geeft ook aan dat het niet allemaal kommer en kwel is… Een lezenswaardig verhaal, neem er even de tijd voor.

Ik blijf mij verbazenPolitiek is vaak een zaak van oneliners. Maar onze politiek vraagt om meer aandacht dan alleen wat losse zinnen. Ik heb de behoefte om mijn hart te luchten over de recente ontwikkelingen in de Vlaardingse politiek en in het algemeen. Dat lukt mij zeker niet in slechts een aantal zinnen. Graag neem ik de ruimte om mijn observaties te delen.

Al heel wat jaren ben ik politiek actief.  Inmiddels heb ik de senioriteit behaald en denk daarmee een beetje recht van spreken te hebben gekregen.

In 1974 was ik voor het eerst SP-lijsttrekker voor de Vlaardingse gemeenteraadsverkiezingen. Sindsdien dacht ik alles wel een keer meegemaakt te hebben. Maar ik blijf mij verbazen en blijf de behoefte hebben mij daar over uit te spreken.

Haast vijftig jaar geleden zong Adele Bloemendaal; ‘As je mekaar niet meer vertrouwen kan, waar blijf je dan, zo is het toch meneer?’

Daar dacht ik gelijk aan toen vier SP-raadsleden voor zichzelf begonnen. De nieuwe ‘Fractie Kerkhof ‘ krijgt een rol als volwaardige coalitiepartner, zonder een wethouder. Ik wil niet zuur doen, maar hoezo ‘volwaardig’? Met maar 487 stemmen van de in totaal 3029 stemmen op de SP!? Marcel Kerkhof  had 25 voorkeurstemmen. Of ze echt serieus genomen worden weet ik niet. Ze zijn omarmd om een meerderheid te hebben voor een coalitie. Zo lijkt een plek in de raad wel een soort privé eigendom, een speeltje van politici.  Dat is foute boel, het algemeen kiesrecht (nu 100 jaar) is niet bedoeld voor ‘egotrippers’. 

Waarom nu pas dit verhaal? Omdat ik lang dacht ik dat bij hen het redelijk besef na enige tijd wel zou doordringen. Dat dit ‘opstappen en blijven zitten’ tegen elk democratisch besef indruist. Zeker ook omdat ze dit als kandidaten met een handtekening hebben onderschreven. Maar ook wel omdat dit een smerige vlek op het blazoen van mijn partij is. In een vlek moet je niet wrijven. Maar nu de vlek wel opgedroogd lijkt voelde ik aandrang om mijn persoonlijke uitleg van de gebeurtenissen te geven. 

ZetelroofDe nieuwe gemeenteraad vond dat het anders moest. Geen coalitie en geen oppositie meer. Met z’n allen via een ‘raadsprogramma’ de stad besturen. Maar met 13 partijen op 35 raadszetels werd het opstellen, laat staan het uitvoeren, een machteloos gedoe van jewelste. Soms met de diepgang van een surfplank. 

De SP-fractie stelde daarom voor om weer terug te gaan naar de tekentafel. Er was slechts steun van ChristenUnie, SGP en D66. Het voorstel werd verworpen. Logisch dat de SP-fractie zelf (!) ‘zijn’ SP-wethouder terug trok. Leek mij wel een goed besluit om niet langer verantwoordelijk te blijven voor de ontstane chaotische leegheid. 

Kort daarna werd de tot dan toe vertrouwelijke SP-kandidatenlijst  voor het EU-parlement bekend werd gemaakt. Arnout Hoekstra bleek als lijsttrekker voorgesteld. Enkele raadsleden riepen dat er een ‘spelletje’ zou zijn gespeeld. Pijnlijk genoeg ging de SP-fractie zelf ook geloven dat zij bedrogen en de dupe zijn van een ‘complot’ van het partijbestuur.

Om dit onzalige ongenoegen weg te nemen heb ik (en anderen) als adviseur van de afdeling gesproken met de heer Kerkhof. Over waarom er geen spraken was van een geniepig achterbaks complot. Dat de toen nog vertrouwelijke EP-kandidatenlijst volstrekt losstond van de ontwikkelingen in onze gemeenteraad. Naar aanleiding van een best goed gesprek met de heer Kerkhof heeft hij zelf een verklaring geschreven; 

‘’Het zal niemand ontgaan zijn dat ik de laatste tijd zeer veel moeite heb gehad met de gang van zaken binnen onze afdeling. Dit heeft geresulteerd in een goed en opbouwend gesprek met onze adviseur Remi Poppe. Remi heeft inhoudelijk geen partij gekozen en heeft het belang van de afdeling als leidraad aangehouden. Zijn betrokkenheid waardeer ik enorm en heeft mij het gevoel gegeven dat er serieus naar mij geluisterd wordt. Aangezien ik mij realiseer dat er ook in 2019 voor alle onderdelen van de afdeling een uitdagende mooie taak wacht in het strijden voor onze idealen en partijdoelstellingen, wil ik graag de meningsverschillen achter mij laten en samen weer voorwaarts marcheren (…).

Kort daarna ‘marcheerden’ ze de partij uit, en bleven zitten als Fractie Kerkhof. Eerlijk waar, ik voelde me behoorlijk gepiepeld omdat vooral de SP-stemmers gepiepeld zijn. Het is wel bijzonder dat die verworpen motie van de SP toch is uitgevoerd. Er is een extern bureau ingehuurd om te onderzoeken of het idee van een ‘raadsprogramma’ wel werkte. Nee dus. Volgens de onderzoeker was de gemeenteraad niet stabiel genoeg. Met de huidige politieke cultuur was deze nieuwe vorm van besturen 'kansloos'. Dus precies waarom de SP die motie indiende. Dat had een raadsmeerderheid natuurlijk zelf ook kunnen verzinnen. Dan had het anders kunnen lopen. Dan had de SP gewoon mee kunnen denken en werken om weer een min of meer heldere coalitie te vormen. Nu zit de nieuwe coalitie met de door henzelf gebakken peren. Bungelt het aan een fractie die de naam van volksvertegenwoordiging democratisch gezien niet bepaald verdient. Dan heb ik het nog niet eens over integriteit en betrouwbaarheid.

De terugtredende overheidGemeenten kregen en krijgen steeds meer taken, maar te weinig geld. Dat klinkt in ambtelijke taal van het nieuwe college zo; De gemeente Vlaardingen staat voor grote en ingrijpende ontwikkelingen in het ruimtelijke, sociale, economische en financiële domein(…) Dat vraagt om bestuurskracht. Daarom word er een ambtelijke ‘Taskforce’ ingesteld om realistische en uitvoerbare scenario’s voor de grote dossiers in beeld te brengen’. Je kunt haast op je vingers natellen dat die ‘realistische scenario’s’ voor veel mensen best weleens niet lekker kunnen uitpakken. Eerlijk verdelen van tekorten pakt meestal niet goed uit voor wie al tekort heeft. We moeten maar zien hoe het op het stadhuis uitpakt, het is even niet anders. Ik denk wel dat er constant een afbreukrisico in de lucht van de raadzaal zal hangen. Voorzie nog veel politiek getob tot de volgende raadsverkiezingen. Het is dus - positief bekeken - maar tijdelijk. En buiten het stadhuis is meer te doen.

Vraag: Waar komt die financiële kommer en kwel bij gemeenten nu toch vandaan? Een vingerwijzing:

Het eerste kabinet Kok (PvdA 1994) startte met ‘de terugtredende overheid’. Decentralisatie en meer markt was het motto. De publieke sector is toen grotendeels naar de markt overgedaan. Zoals de volkshuisvesting, openbaar vervoer, gezondheidszorg en energieproductie. Met het decentraliseren werden veel centrale overheidstaken aan de gemeenten overgedragen. Die zouden het veel efficiënter kunnen, dus kon er op bezuinigt worden was de redenering. Zo ontstaan de ‘ingrijpende ontwikkelingen in het ruimtelijke, sociale, economische en financiële domein’.

GelukVolgens onderzoek is de meerderheid van de Nederlanders best gelukkig. Daar kun je best blij van worden. Het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’ is niet voor niets een volkswijsheid. Slecht in de slappe was zitten en ook nog ongelukkig zijn is een beroerde combinatie.

Ondanks de vooruitgang en de toenemende welvaart zien we armoede. Niet alleen in de armelanden, maar ook in de rijke westerse wereld. Ook verborgen armoede: de werkende armen. De vaste lasten stijgen al jaren, de lonen niet. Het gaat niet alleen over mensen met een laag inkomen. Het gaat ook om mensen met een midden inkomen. De ongeveer 3,5 miljoen huishoudens met een hypotheek staan met elkaar voor zo’n 660 miljard euro in het krijt bij de banken. Huren dus als het ware van de bank. De huizenprijzen zijn weer gestegen (noemen ze positief) en we horen onmiddellijk weer reclames voor het nemen van een ‘extra hypotheek op de overwaarde’. Zo ontstond de laatste economische crisis, weet u het nog? Moest de overheid met vele miljarden over de brug komen. Omdat als die banken failliet gaan de samenleving tot stilstand zou komen. Dat is ook zo. Rede genoeg om de grote banken te ‘socialiseren’ zou je zeggen. Maar nee hoor. Ze moesten onder andere de regels voor hypotheken aanscherpen. Met een laag inkomen kun je een hypotheek voor een eenvoudige woning nu wel schudden.

De kloof tussen rijk en armIn Nederland bezit de rijkste 10 procent van de bevolking 61 procent van het totale vermogen. Ruim 60 procent van de Nederlandse bevolking heeft ongeveer 1 procent van het totale vermogen De grote multinationals betalen geen belasting of ontduiken belasting met slimme constructies. Er worden meer zakken gevuld in de ‘financiële sector’ dan met arbeid wordt verdiend!Sommigen noemen dat gewoon kapitalisme, ik ook. Bij financiële transacties, zoals in feite voedsel en kleding kopen ook is, betaal je een hoge BTW. Bij transacties op de financiële markten gaan per dag vele honderden miljoenen rond (zogenoemd flitskapitaal). Zoekt het grote geld dagelijks zijn weg naar de plekken waar het meeste rendement gehaald kan worden. Over deze speculatieve financiële transacties geen BTW, geen duppie belasting. Als dat veranderd zou de ‘welvaart’ heel wat minder eenzijdig kunnen worden. Het is maar een idee voor de toekomst.

Wat zien we gebeuren?De gevolgen van de marktwerking zien we ook in onze woon en werkgebied. Jongeren en lage inkomens kunnen nauwelijks een betaalbare woning krijgen. Veel woningcorporaties zijn zich gaan gedragen als vastgoedmakelaars. Waarvoor ik al waarschuwde tijdens de debatten indertijd in de Kamer. Neem Vestia die gokte met derivaten, verloor meer dan 3 miljard euro die zijn verhaald op alle huurders van andere woningcorporaties (de directeur vertrok met een gouden handdruk van 3.5 miljoen). Gevolg: verdere huurverhogingen en bezuinigen op onderhoud. Vestia verkoopt nu op dit moment in Barendrecht en Brielle weer 10.000 huurwoningen (onze woonregio!) om meer gaten te dichten. De woningnood zal toenemen. Ook in Vlaardingen zijn er nog sloopplannen en zijn er maar mondjesmaat plannen voor bouw van betaalbare huurwoningen. 

We zien armoede en voedselbanken, problemen in de thuiszorg, veel flexwerk, weet je niet of je het eind van de maand haalt als je al nog werk hebt. En problemen als gevolg van arbeidsmigratie binnen de EU. Begrijpelijk dat mensen een beter inkomen zoeken. Daarvoor moeten ze dan wel ver van huis en vaak ook hun kinderen. Mensen in Roemenië, Polen en Bulgarije maken zich zorgen dat hun jeugd wegtrekt. En daar zoeken ze weer arbeiders uit de Oekraïne om lege plekken op te vullen. Het is een Europees meanderen van werkzoekenden. Van ginder tot hier en daar. En hier is het dan werken en nog eens werken om daarna vaak samen moeten wonen in povere kamertjes verhuurd door  ‘makelaars in arbeid’ in opgekochte betaalbare huurwoningen. Met deze moderne vorm van ‘trekarbeid’ kunnen de lonen ook laag gehouden worden. Daar kan toch niemand gelukkig van worden, niet in ‘het oosten’ en niet hier.

Maar laten we nou niet lelijk doen over Polen maar over het politiek economische systeem dat niet deugd. Wat zou er mis zijn om dit beter en socialer te reguleren, pas een werkvergunning als de baas goed kan aantonen dat hij anders geen arbeiders kan krijgen. Onder andere uit de grote groep van mensen met een beperking die staan te popelen om  gewoon werk te krijgen. En verplicht menswaardige passende huisvesting te regelen. Dat is trouwens wat mijn partij ook wil, maar niet of onvoldoende is doorgedrongen, tot nu toe. Ook op dat punt is dus nog werk aan de winkel.De grenzen hoeven niet met prikkeldraad afgezet te worden.

Trek ook lessen uit het verledenWe zagen dat door inzet en betrokkenheid van ‘gewone’ bewoners  niet deugende zaken kunnen worden aangepakt. In de jaren zeventig (opa verteld) heerste smog en stank. Er kwam echt volksverzet. Wij werkten samen met arbeiders in de petrochemie. Daar kregen de beleidsmakers en directeuren het Spaans benauwd van. Er kwamen wetten tegen lucht- en watervervuiling. We kunnen daarom nu redelijk ademhalen. Denk bijvoorbeeld ook aan de 8.000 bewoners die 16.000 bomen plantte in verzet tegen een Koninklijk Besluit om industrieel afval naast de Westwijk te storten. Dat ging niet door. Het is nu een natuurgebied. Het is ook al 25 jaar geleden, maar nog steeds een mooi voorbeeld dat gewone mensen - als ze de handen ineenslaan - het verschil kunnen maken.

Dat moeten we niet vergeten als we een betere toekomst willen. Het is geweldig om bij dat soort verzet betrokken te zijn en een dienende functie te kunnen hebben. Dat was en is altijd ‘politiek’ voor mij geweest. Steun met praktische raad en daad, in actie en organiseren. De SP stond en staat daarvoor, ook in Vlaardingen. 

Europees parlementarismeEr staat momenteel een gure ‘sociaal’ liberale, rechts liberale en nog rechtsere tegenwind. De uitslag van de EP-verkiezingen is voor de SP mooi klote. Veel SP-stemmers zaten denk ik onder 60% van de thuisblijvers. Zijn het vertrouwen in ‘de politiek’, zeker die ver van huis, kwijt. We zijn ze duidelijk ook teveel uit het oog verloren met druk werk in parlementen. De winnende lijsttrekker van Nederland zat 5 jaar als tweede man in de Europese commissie. Plots hoor ik hem zeggen dat grote bedrijven ook belasting moeten betalen. Dat het allemaal socialer moet. Dat de vergoedingen voor politici in Brussel versoberd moeten worden. Dat de klimaatcrises aangepakt moet worden, dat bedrijven een CO2 belasting moeten betalen. Vijf jaar weinig van gemerkt, hoor ik de thuisblijvers mompelen.

We zullen zien wat de Brusselse politieke praktijk daarvan terecht brengt als de grote economische machten gewoon hun macht blijven houden. Of de energietransitie - allemaal van het gas af - ook sociaal zal gaan. Dat niet de burgers opgezadeld worden met nog hogere vaste lasten. Dat de economisch machtigen niet hun geld met winstoogmerken gaan inzetten op aandelen in de productie en installatie van warmtepompen, windmolens en zo verder. Dat ze eens gewoon belasting gaan betalen waarmee de overheid de kosten van de energietransitie kan betalen, en de burgers ontzien. Dat zie ik er nog niet gebeuren tot nu toe, maar wat niet is zal komen.

Vrolijke realistische socialistDit klinkt allemaal een beetje zuur, maar geloof me, ik ben geen zure oude man, maar gewoon nog steeds een vrolijke realistische socialist. Ik heb altijd gevonden dat de politiek mensen moet mobiliseren en organiseren, steunen, van ze leren en samen een vuist maken. Ik kreeg wel te horen dat we conservatief of ‘populist’ waren. Daar is mijn broek nooit van afgezakt.

Als u met lezen van dit lange verhaal tot hier bent gekomen: Doe mee! Het is best leerzaam en gezond om politiek actief te zijn. Tenslotte is alles politiek. Zelfs roepen dat ‘de politiek’ niks is. 

Zelf ga ik echt rustiger aandoen. Het is niet de beste tijd, maar ben nu haast 81. Het is dus niet een soort testament. Ik ga vrolijk verder, beetje meer genieten van familie, boot en natuur.. Toch bedank ik alvast alle partijgenoten, van toen en nu, waarmee ik intens mocht samenwerken in de afgelopen decennia, maar natuurlijk vooral de duizenden mensen die zich in de loop van al die jaren hebben ingezet om de samenleving met actie en verzet al een stukje prettiger te maken. Deze inzet en betrokkenheid moeten we weer opgang zien te krijgen. Minder kankeren op Facebook en Twitter, binnen de eigen bubbels, door geloof in eigenkracht en samen strijden te stimuleren. Er is werk aan de winkel voor de toekomst.

Remi Poppe

De SP wil een eerlijke toekenning van Hulp bij het Huishouden. Een motie moest maandag daarom zorgen voor een indicatie in tijd. Een rechterlijke uitspraak dat dit de enige rechtvaardige manier is van het toekennen van een beschikking, was de basis van het voorstel.

Na een stevige discussie in de Raad over het toekennen van Hulp in uren, leek een SP motie het niet te gaan halen. Vooral de coalitiepartijen D66, VVD en PvdA hadden maling aan een rechterlijke uitspraak en stelden veel suggestieve vragen. Ook de wethouder leek geen oor te hebben naar een rechtvaardige behandeling van onze bewoners. De SP en mede indiener EnschedeAnders.nl hadden heel wat overredingskracht nodig. Tot de burgemeester onverwacht zei dat de gemeente zich moet houden aan uitspraken van de rechter. Daar was verder geen discussie over mogelijk! En daarmee was de discussie ook ongeveer gesloten op een enkele stuiptrekking van D66 na.

Het vervolg De motie heeft de SP voorlopig aangehouden maar hij wordt tot nader orde wel uitgevoerd. Alle bewoners van Enschede die Hulp bij het Huishouden nodig hebben krijgen vanaf dinsdag 14 mei een beschikking in uren. Over drie weken staat de WMO op de raadsagenda. Dan zal de eerlijke toekenning van hulp weer besproken worden. Maar met de uitdrukkelijke overtuiging van burgemeester Onno van Veldhuizen dat de uitspraak van de rechter boven de wens van de Raad en zelfs de minister staat moet dat goed komen.

De meeste partijen waren vertegenwoordigd, Ouderenpartij NH, GroenLinks, SP, VVD, PvdA, CDA, D66, CU, PvdD, 50plus en PvdO.

De PVV, FvD en DENK waren er, ondanks nadrukkelijk te zijn uitgenodigd, niet bij.

Het thema was; ‘Het verbeteren van het fietsklimaat in Noord-Holland.’

Speciale aandacht kreeg Perspectief Fiets, het nieuwe fiets-beleidsplan van Provincie Noord-Holland. *A)  

De kerngroep had  een aantal stellingen voorbereid waarover de partijen konden  gaan debatteren. Helaas waren de stellingen niet zo goed uitgewerkt, wat weer leidde tot onduidelijkheden. Het verduidelijken kostte veel tijd, maar leverde soms wel humoristische situaties op.                                                                                                                       

De avond, geleid door debatleidster Saskia Kluit, was onderhoudend en de zaal was goed gevuld.                                                                                                                                  

De stelling; dat de opcenten *B) verhoogd zouden moeten worden, om de opbrengst daarvan volledig ten goede te laten komen aan fietspaden etc. kreeg veel bijval vanuit de zaal die voor een groot deel uit fietsers bestond. Daardoor was er geen sprake meer van een echt debat, omdat er hiermee maar één groep werd bediend.

De SP was tegen de verhoging en hierdoor leken ze op één lijn met de VVD te zitten.        SP Statenlid Wim Hoogervorst, legde echter duidelijk uit: Er ligt veel, heel veel geld bij de provincie op de plank. Verhogen van dit soort belastingen is dan ook echt niet nodig.

De vertegenwoordiger van de Ouderenpartij merkte op dat mensen aan de ‘onderkant’ al veel last hebben van de hogere energierekening, hogere kosten zorg én verhogen BTW. Daar mag niets meer bij. Opvallend was ook de boosheid van de vertegenwoordiger Ouderenpartij richting 50Plus.

Het kwam ook ter sprake dat gemeentes slecht de weg weten te vinden naar hulp met financieren en kennis vanuit de provincie, behalve Castricum! Castricum blijkt deze weg heel goed te kennen!

*A) Mede naar aanleiding van een motie is de provincie aan de slag gegaan met het opstellen van

Een nieuwe koers voor de fiets. Op 7 mei 2018 hebben GS het concept Perspectief Fiets vastgesteld.

*B) ‘’Opcenten’’ wordt ingehouden naast de wegenbelasting, de opbrengst hiervan gaat volledig naar de provincie. Het bedrag aan opcenten vormt 40 % van de totale inkomsten per provincie.

Het bedrag dat wordt ingehouden naast de wegenbelasting varieert per provincie. Iedere provincie bepaalt zelf zijn tarief. Dus hangt het ervan af hoe goed de provincie in zijn geld zit, maar ook welke politieke partijen het bestuur van de provincie vormen. En welke plannen de provincie heeft voor aanleg, beheer en onderhoud van wegen. Inwoners van Zuid-Holland en Drenthe zijn het duurste uit, Noord-Hollanders betalen de minste opcenten.  

 

 

WIJK BIJ DUURSTEDE – Dankzij de bezuinigingen die de kabinetten Rutte al jaren over gemeenten afstrooien, zit de Wijkse gemeente in zwaar weer. De huidige coalitie van VVD, GroenLinks en PCG had bij het opstellen van hun vierjarenprogramma duidelijk rekening

gehouden met een betere financiële positie. ´Ze namen zelf het programma van het kabinet plan, het InterBestuurlijk Programma, voor grote delen over. Als het kabinet dan in december weer wat aangeeft, is het gek dat wij als gemeenteraad daar niks over horen´, bekijkt Jeroen Brouwer, die namens de SP vragen stelde hierover.

 

Het kabinet Rutte, bestaande uit de VVD, D66, CDA en ChristenUnie, hebben voor gemeenten de lijn van de vorige kabinetten doorgetrokken. In september werd duidelijk dat Wijk wederom flink minder geld krijgt, dan in eerste instantie werd aangegeven. De gevolgen van het rechtse beleid zijn ondertussen duidelijker. ´We krijgen al er al jaren taken bij, zonder extra geld. Zo zit de gemeente met grote tekorten en in financieel zwaar weer. Als de lokale VVD, met GroenLinks en de PCG dan vast blijft houden aan hun plannen, zullen inwoners net als bij al de landelijke maatregelen opdraaien voor de kosten´, meent Brouwer.

 

Het college liet in december al laten zien, wat dat betekent; lastenverhoging en bezuinigen. Een maand na het aannemen van de begroting kwam er al een wijziging. Net voor de raadsbehandeling van deze wijziging, kwam het kabinet Rutte met een nieuwe circulaire. ´Deze circulaire is een brief waarin het kabinet de financiële richting aangeeft. Wethouder Marchal gaf al aan dat hij verwachtte dat er geen extra maatregelen zouden komen. Mar verder hoorden we nog niks`, legt de SP-er uit.

 

De Wijkse socialisten vinden dit vreemd. ´Tijdens de bespreking van de lastenverhoging meende de wethouder dat dit nodig was om beloften in te vullen en bij een negatief financieel beeld moet een gemeente maatregelen nemen´, aldus Brouwer, ´Des te interessanter is het om te weten welk beeld er uit de decemberbrief komt. Het gekke is dat deze al op 7 december kwam, maar daarna bleef het oorverdovend stil. Als dat toen al bekend was, is het toch een kleine moeite om de Raad via een memo op de hoge te brengen? Ook al staat er misschien helemaal niks spannends in. Helaas is dit blijkbaar te veel moeite.´

 

De SP wilde het vragenkwartier bij de komende raadsvergadering gebruiken om meer informatie in te winnen. Brouwer heeft daar echter van af gezien. ´Aangezien de agenda door het college al meer dan volgepropt is, en er al diverse debatten staan, hebben we er maar weer schriftelijke vragen van gemaakt. Met een simpel rijtje met financiële gevolgen kan het college snel klaar zijn. Hopelijk heeft het kabinet de boel niet nog slechter heeft gemaakt´, eindigt Brouwer.