Poliflw

Door John Kerstens op 13 augustus 2020 Delen  

We stemden ook opnieuw over een motie voor extra salaris voor de mensen in de zorg. Toen de stemmen daarover staakten, werd een zogenaamde ‘hoofdelijke stemming’ aangevraagd. Dan wordt de naam van alle aanwezige Kamerleden opgeroepen en zeg je ‘Vóór’ of ‘Tégen’.

Dan wordt de naam van alle aanwezige Kamerleden opgeroepen en zeg je ‘Vóór’ of ‘Tégen’.

Voor stemmingen moeten altijd voldoende Kamerleden in het gebouw aanwezig zijn. Alleen dan zijn ze geldig. Die waren er gisteren. Daarom konden de ‘normale stemmingen’ (waarbij per fractie met handopsteken wordt gestemd) ook plaatsvinden.

Als een hoofdelijke stemming wordt aangevraagd, schrijven de regels voor dat de voorzitter daarvoor ‘aan ander moment’ aanwijst. Zo kunnen Kamerleden zich voorbereiden of alsnog opgeroepen worden. Juist omdát er dus genoeg Kamerleden waren, werd besloten dat dat ‘andere moment’ al na een kwartiertje zou zijn: zo hoefde niemand aan het eind van een lange dag onnodig te wachten.

In dat kwartier zijn Kamerleden van CDA, CU, D66 en VVD letterlijk het Kamergebouw uitgerend. Om te voorkómen dat rechtsgeldig kon worden gestemd. Dat kwam waarschijnlijk omdat ze wel voldoende mensen voor het quorum, maar niet genoeg om een stemming te winnen in de Kamer hadden.

In dat kwartier zijn Kamerleden van CDA, CU, D66 en VVD letterlijk het Kamergebouw uitgerend.

Een grove schande, dat weglopen. Nooit eerder vertoond ook. En een klap in het gezicht. Van de democratie, èn van zorgverleners. Opnieuw. Zorgverleners die zèlf nooit zouden weglopen. En nu moeten ervaren dat daar misbruik van wordt gemaakt.

Dit gaat een flinke staart krijgen.

Een grove schande, dat weglopen. Nooit eerder vertoond ook. En een klap in het gezicht. Van de democratie, èn van zorgverleners.

 

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door John Kerstens op 10 juni 2020 Delen  

Het mag niet blijven bij applaus alleen!

Samen met de SP deed Lodewijk Asscher een voorstel om zorgmedewerkers ècht te waarderen. Met een beter salaris. Maar VVD, CDA, D66 en CU stemden tegen: 75 stemmen voor, 75 stemmen tegen.

Laat van je horen en geef de onmisbare mensen in de zorg de waardering die ze verdienen!

Ik wil op de hoogte blijven van deze actie

 

 

 

Mensen die dag en nacht in touw zijn in de strijd tegen het corona-virus. Wàt een waardering is er over hun hoofden uitgestrooid. Allemaal ècht gemeend natuurlijk: dat applaus, die witte t-shirts, de mooie filmpjes.

Tijd om al die mooie woorden om te zetten in daden, vonden wij. En daarom dienden we bij het laatste corona-debat (samen met de SP) een motie in om zorgverleners ook ècht te waarderen. In hun portemonnee. Met een beter salaris.

We dienden bij het laatste corona-debat (samen met de SP) een motie in om zorgverleners ook ècht te waarderen.

Vorig jaar diende ik daar ook al een voorstel voor in. Dat haalde het toen net niet (CDA, CU, D66, VVD, SGP en Van Haga stemden tegen). Dat zou nu wel anders zijn, zou je denken.

Nu moet ondertussen iedereen er toch wel van overtuigd zijn dat de mensen in de zorg beter verdienen. En dat wij dat in de politiek kunnen regelen. Moeten regelen.

Wij, in de politiek moeten dit regelen.

Nou...

Bijna. Deze keer stemden alleen CDA, CU, D66 en VVD nog tegen. De rest heeft zich inmiddels door ons (door jullie!) laten overtuigen. Daarmee staakten de stemmen en doen we binnenkort weer een poging.

Laat ook je stem horen als je van mening bent dat zorgmedewerkers meer waardering verdienen én teken de #Hartjezorg Petitie!

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Het jaar 2019 was een bijzonder jaar voor de PvdA Statenfractie in Fryslân. Het was namelijk een verkiezingsjaar. Na vier jaar oppositie voeren wilde de PvdA een goede verkiezingsuitslag maken om weer in de coalitie terecht te komen. Fryslân heeft recht op een provinciebestuur met een linkse, progressieve koers. Helaas werden we bij de verkiezingen niet de grootste partij. We konden dus niet het voortouw nemen. We waren afhankelijk van de resultaten van de gesprekken die het CDA voerde met VVD, FNP en Forum voor Democratie. Gelukkig werd dat niets. Omdat het CDA niet meer om ons heen kon, haalden we een heel goed onderhandelingsresultaat. Er kwam een bestuursakkoord waar we volmondig achter konden staan. De fractievoorzitter van Forum voor Democratie stelde in het debat over het akkoord, dat het wel leek op het verkiezingsprogramma van de PvdA. Ik beschouw dat maar als een compliment.

Met de nieuwe fractie zijn we in 2019 voortvarend van start gegaan. We steunen elkaar bij het politiek werk, we zijn echt een team geworden. Helaas moest Marijke Roskam, onze lijsttrekker bij de verkiezingen aan het eind van 2019 wegens privé-omstandigheden de fractie verlaten. Gelukkig kunnen we nog geregeld een beroep doen op haar kennis en inzichten. Het fundament wat in 2019 is gelegd in het bestuursakkoord Geluk op 1 moet in 2020 leiden tot herkenbare sociaaldemocratische successen. Daar gaan we als fractie voor, samen met onze gedeputeerde.

Hetty Janssen Fractievoorzitter PvdA Steatefraksje

(download pdf)

Het bericht Jaarverslag Steatefraksje 2019 verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

De PvdA Deventer hield op vrijdag 17 januari jl. haar jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Tijdens deze receptie werd PvdA-lid Nel in het zonnetje gezet. Ze kreeg een “rode taart” omdat ze zich door weer en wind heeft ingezet voor onze partij. Daarnaast was er natuurlijk ook een nieuwjaarstoespraak van onze wethouder Rob de Geest.

Speech Rob de Geest Nieuwjaarsreceptie PvdA Deventer Vrijdag 17 januari 2020

Beste partijgenoten, leden van de ‘rode familie’,

Allereerst een gelukkig en gezond 2020 toegewenst. Dat het voor jullie allemaal een sterk, sociaal en rooskleurig jaar mag zijn. Ik richt mij tot jullie omdat ik een aantal zaken mee wil geven aan mijn ‘rode familie’. Het zijn voor mij van die dagen dat ik wederom het belang en het fijne van familieverbanden van nabij ervaar. Een nieuwjaarsreceptie zoals deze is toch bedoeld om banden weer even aan te halen, om energie met elkaar te verkrijgen, om elkaar te vinden, zowel voor de leuke als voor de lastige momenten. Zoals dat in families – in de brede zin van het woord – gaat.

Onze ‘rode familie’ heeft het de afgelopen jaren ook lastig gehad. Niet zozeer in Deventer maar vooral landelijk en daardoor ook zeker gevoeld in Deventer. Onze partij lag in maart 2017 toch redelijk knock-out in de electorale boksring. Dat is nu in januari 2020 gelukkig weer andere koek. Lokaal staan we politiek stevig na de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 die ons 6 zetels en een gedreven raadsfractie opleverde. We zijn in Deventer nog steeds en met afstand electoraal de grootste landelijke partij. En we besturen mee in ons stadsbestuur en geven zo dus richting aan keuzes waar we als PvdA voor staan.

In Overijssel nemen we daarbij overigens een redelijk eenzame positie in, want alleen in Enschede vind je een andere grote stad waarin de PvdA nu een wethouder levert. In Overijssel zijn er 5 PvdA-wethouders in totaal, 3 dus in kleinere gemeenten. Maar die vijf wethouders krijgen ongetwijfeld weer bestuurlijk gezelschap, want de PvdA doet op verschillende terreinen ondertussen weer krachtig mee. Zo leveren we na goede Provinciale Statenverkiezingen weer een energieke gedeputeerde, met een net zo gedreven Statenfractie.

En dan moeten we zeker de winst bij de Europese verkiezingen – met Frans Timmermans op kop – niet vergeten: we waren landelijk weer even de grootste partij. Landelijk staan we dus weer fors op winst in resultaat en in peilingen. Daarmee zien we – zelfs al zijn het dagkoersen waar we ons niet op vast moeten pinnen – in ieder geval dat het verhaal van de PvdA weer langzaam begint te landen bij veel links-progressieve kiezers.

2020 wordt daarbij een belangrijk jaar, zowel landelijk als lokaal. We dansen als PvdA weer voorzichtig en met meer zelfvertrouwen door die electorale boksring heen, richting de volgende ronde. De herbezinning en de pas op de plaats na de vorige landelijke verkiezingen hebben ons goed gedaan. Maar we zijn er zeker nog niet. Zoals ik al zei: 2020 is een belangrijk jaar, waarin we hard moeten werken voor de mensen die we zekerheid en perspectief moeten bieden.

Een greep uit onze inzet:

behoud van goede zorg en de mensen die werken in de zorg, dus eerlijke beloning en gezonde werkdruk, beperking van de zorgkosten en focus op preventie, gezondheid en gezond gedrag; het allerbeste onderwijs, voldoende leraren, en dus eerlijke beloning, gezonde werkdruk, gelijke kansen voor alle kinderen; een bereikbare woningmarkt, voldoende betaalbare woningen. En wij zijn landelijk voor afschaffing van de verhuurdersheffing voor woningcorporaties (een maatregel uit de crisisperiode, die nu onterecht wordt voortgezet); een eerlijke verdeling van onze welvaart; en last But not least een schone, duurzame leefomgeving.

Dit landelijke kabinet van VVD, D66, CDA en CU maakt die keuzes niet, te laat of halfslachtig, ondanks de zeer ruime financiële mogelijkheden. In Den Haag ligt geld op de plank. Dat had tot forse rijksinvesteringen moeten leiden. Maar dat gebeurt niet. Verschillende sectoren zuchten daardoor onder tekorten, zowel in personeel als in financiële middelen. Dat merken we ook in Deventer en omliggende gemeenten.

Vrijwel alle gemeenten moeten ondertussen fors bezuinigen (soms vele miljoenen) door tekorten in de jeugdzorg of de wmo. Hier in Deventer is dat gelukkig niet of minder het geval door goede keuzes (o.a. van onze PvdA-bestuurder) die redelijk positief uitpakken.

In Deventer halen we onze afgesproken bouwproductie vorig jaar en dit jaar, maar ook hier is het scherp aan de wind zeilen om dat vol te houden, om te zorgen voor voldoende, betaalbare en duurzame woningen voor jong én oud en met name voor de groepen waar de markt onvoldoende oog heeft. Een wijfelende rijksoverheid in een stikstofdiscussie is dan allesbehalve behulpzaam.

Ik werk daarnaast nu vanuit het college van B&W en n.a.v. een raadsmotie van Jantine vanuit de PvdA-fractie aan een woon- en voorzieningenagenda voor de toekomst: wat voor stad met wat voor dorpen willen we zijn, hoe groot, hoe zorgen we dat dit bereikbaar is voor iedereen? Hoe willen we dat Deventer er over 20 of 30 jaar uitziet? Heten we de mensen uit de Randstad van harte welkom en gaan we groeien, of willen we dat juist niet?

In Deventer bouwen we in ieder geval door aan een gemeente waarin ruimte is voor elke portemonnee en voor alle generaties, met kansen voor iedereen. Daar horen wij als PvdA voor op te komen. En dat doen we dus ook.

Beste mensen, In 2020 is het 100 jaar geleden dat in Nederland in de Eerste Kamer voor het eerst een vrouw gekozen werd: de SDAP’er Carry Pothuis-Smit. Daar ging een hele strijd aan vooraf voor het passief en actief kiesrecht voor vrouwen. Maar vooral voor de gelijke behandeling en gelijke kansen voor vrouwen.

Hoewel er in die 100 jaar voor vrouwen veel vooruitgang is geboekt, kijk maar naar onze 3 vrouwelijke PvdA-raadsleden, zijn we er nog lang niet. Als PvdA staan we in het algemeen voor inclusiviteit en gelijke kansen voor iedereen. Dat vraagt ook anno 2020 nog onze uiterste inspanning zodat bij voorbeeld die vrouwen gelijkwaardig, met gelijke kans en met eenzelfde beloning kunnen participeren op de arbeidsmarkt. Vergeet niet dat in Nederland nog steeds 40% van de vrouwen niet economisch zelfstandig is en daarmee kwetsbaar is voor veranderingen in arbeid of in de persoonlijke levenssfeer.

Rode familieleden, ik rond af.

In 2020 is het ook 100 jaar geleden dat we in Deventer het treinstation openden. Een prachtig gebouw dat nog steeds staat voor verbinding en bestemming.

Dus 2020 is het jaar van 100 jaar verbinding en 100 jaar gelijke kansen. Laten we daar inspiratie uit halen. Laten we elkaar als Deventer PvdA’ers meer opzoeken. Laten we nog meer luisteren naar de verhalen van de Deventenaren in het algemeen. En laten we ook niet vergeten onze wensen voor Deventer kenbaar te maken buiten Deventer, bijvoorbeeld via ons PvdA-congres.

Dat is een opdracht die volgens mij goed past bij onze nieuwe afdelingvoorzitters Jurgen en Marien en het afdelingsbestuur. Maar ook bij de raadsfractie en bij mij als wethouder. Het past ook bij onze leden die een actieve, levendige en zichtbare PvdA-afdeling verwachten.

Dat was ook de inzet van twee oud-bestuurders, die tot ons verdriet in 2019 zijn overleden, oud-wethouders Andries van den Berg en Jan Bugter. Zij waren ons lief en we zullen hun inzet niet vergeten.

Aan jullie de oproep: Doe vooral mee, zet je in en verbind je aan onze mede-inwoners en onze partij.

Ik wens iedereen een sterk en sociaal 2020. Want dit jaar wordt bepalend en zal van invloed zijn op de landelijke verkiezingen in 2021 en de gemeenteraadsverkiezingen in 2022. We gaan het samen doen. Laten we daarop proosten!

Op een rooskleurige rode toekomst!

Rob de Geest.

Het bericht Nieuwjaarsreceptie en speech wethouder Rob de Geest verscheen eerst op PvdA Deventer.

Vrienden,

Welkom in ‘s-Hertogenbosch. Welkom in de Willem II fabriek.

Honderd jaar geleden was dit de grootste sigarenfabriek van Nederland. Toen dit pand in 1897 het daglicht zag was het ’t neusje van de zalm. De vanwege de vestingstatus relatief beperkte Bossche industrie in de binnenstad was koud, donker en onveilig. Dit arbeiderspaleis buiten de binnenstad werd destijds neergezet als een ‘chateau d’industrie’: het had verwarming, ventilatie en de werknemers werkten hier overgoten door het daglicht.

Wie honderd jaar geleden hier als arbeider binnenkwam betrad het gebouw aan de zijkant, via een trapgebouw dat toegang gaf tot de werkruimtes. En boven dat trapgebouw prijkt tot op de dag van vandaag de tekst ‘eenieder is steeds onderworpen aan visitatie’. Een handeling die tegenwoordig bij ons terecht de wenkbrauwen doet fronzen, maar die ook laat zien dat de Bossche arbeiders niet alleen prijs stelden op een goede werkplek maar ook om goede rookwaar. Beiden waren hier voorhanden.

En er was ongetwijfeld nog een reden dat de Bossche arbeiders graag hier werkten. Dat had te maken met de fabriek aan de overkant. Want daar werden destijds Frou-frou’s en café-noirs gefabriceerd door de beroemde ‘meisjes van Verkade.’ Na de huishoudschool dé plek waar jongedames uit Den Bosch te werk gingen.

Vrienden, 75 jaar geleden zal er overigens nog een andere reden zijn geweest dat de arbeiders hier met regelmaat gespannen naar de overkant hebben getuurd. Want het bij de bevrijding van Brabant zes dagen lang hevig bevochten ’s-Hertogenbosch lag in de winter van ’44-’45 in de frontlinie. Vier kilometer achter de Verkadefabriek, bij Hedel aan de overkant van de Maas, stond de Duitse artillerie. En die beschoot met regelmaat deze oude garnizoensstad.

Berucht is het bezoek van Koningin Wilhelmina. Een week nadat ze weer voet op vaderlandse bodem had gezet bezocht ze ’s-Hertogenbosch en werd door duizenden onthaald op de markt. Het werd een feestdag met een wrange nasmaak, want slechts een halfuur na haar vertrok beschoot de Duitse artillerie het stationsgebied en de binnenstad met zeven doden en tientallen gewonden als gevolg. De bevrijding begon hier met een stad in puin, bevolkt door een leger van maar liefst 9.000 daklozen.

Het was destijds de overheid die ingreep. Alleen al in het jaar 1945 bouwde de overheid in onze stad ruim 500 noodwoningen. Want het was in die periode – de naoorlogse consensus- dat er een verstandige balans tussen markt en overheid gevonden werd. Met een overheid als marktmeester en verantwoordelijke voor publieke noden zoals betaalbare woningen voor de tienduizend woningzoekenden in onze stad.

De tijden vandaag de dag zijn uiteraard onvergelijkbaar met die van toen. Maar ook vandaag nopen maatschappelijke ontwikkelingen tot een stevige publieke zaak.

Want nog nooit waren de individuele inkomens van enkelen zo stevig – terwijl een groeiende groep inwoners steeds hardnekkiger in armoede leeft –waaronder meer dan 3000 kinderen hier in Den Bosch;

Nog nooit was de waarde van onze woningen zo hoog – terwijl er gelijktijdig zoveel mensen zich geen huis kunnen veroorloven- deze stad telt geregistreerd 10.000 acuut woningzoekenden;

En nog nooit waren we in Brabant gezamenlijk zo welvarend – terwijl we gelijktijdig zo ongeveer de beroerdste lucht van Nederland inademen en de zorg voor kwetsbare jeugd onder de maat blijft.

Voor de Partij van de Arbeid in ’s-Hertogenbosch betekent dat dat we in 2020 het stadsbestuur wederom stevig zullen aansporen om een adequaat antwoord te geven op de uitdaging waar inwoners terecht naar hun overheid kijken.

Waar mogelijk zullen we daar samen in optrekken. Bijvoorbeeld als het om de zorg gaat. Vanmiddag spraken we hier over het belang om zorgcowboys uit de markt te drukken. Terwijl inwoners geconfronteerd worden met soms veel te lange wachtlijsten en werknemers met veel te hoge werkdruk en te lage salarissen, steken een klein aantal malafide zorgondernemers miljoenenwinsten in hun zak.

Tegen zorgcowboys als Labyrint-zorg hier in ’s-Hertogenbosch zou ik willen zeggen: ‘maak uw borst maar nat. Want samen met de Bossche VVD zullen wij als Partij van de Arbeid dit voorjaar met voorstellen aan het stadsbestuur komen om inkoop, toezicht én handhaving beter te regelen. Want uw handelswijze is wat ons betreft geen vierjarig contract waard maar een vierjarige veroordeling.’

We zullen samenwerken waar dat kan, maar ook wederom stevig oppositie voeren waar dat nodig is. Want 2020 staat in ’s-Hertogenbosch ook in het teken van miljoenenbezuinigingen die ingevuld moeten worden. U heeft het ongenoegen van onze fractie daar al op kunnen vernemen: wij vinden het werkelijk onbestaanbaar dat een open politiek debat over hoe we een tegenvaller van vele miljoenen wegwerken bij voorbaat geconfronteerd wordt met één veto. Er mag niet getornd worden aan de lasten voor huizenbezitters en ondernemers.

Terwijl ‘s-Hertogenbosch honderden euro’s lagere woonlasten kent dan andere steden en zelfs liberale Walhalla’s als Blaricum, Wassenaar en Naarden-Bussum anderhalf keer méér vragen dan hier, wordt de hobbyhorse van de VVD uitgezonderd. Alles staat ter discussie: behalve drie tot vijf dubbeltjes per maand vragen van mensen die zich een koophuis kunnen veroorloven om bezuinigingen op armoedebeleid of zorg te voorkomen of te verzachten.

Dan vragen wij ons af: waar was het CDA aan de collegetafel om net zo hard te vechten voor het armoedebeleid? Waar was D66 om het zwaard van Damocles dat boven de Bossche culturele instellingen hangt teniet te doen? Waar was GroenLinks om ons welzijnswerk en onze wijkinitiatieven te verdedigen? En waar was Rosmalens Belang om net zo hard te gaan staan voor de tienduizend acuut woningzoekenden in onze stad als de VVD dat deed voor de rijkere huizenbezitters?

Vrienden, politiek is strijd voor mensen en idealen die dat verdienen. Dat zullen wij doen hier in ‘s-Hertogenbosch. En ik weet dat u dat zult doen in alle andere hoeken van deze prachtige provincie. Ik wens u namens de Bossche sociaaldemocraten daarbij alle goeds en geluk toe!

Het bericht Nieuwjaarsspeech: ‘Politiek is strijd voor mensen en idealen die dat verdienen’ verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

“We zijn blij dat er meer geld is voor de veenweide, er een degelijk vervolg komt voor het cultuurbeleid na 2018 en er aandacht is voor brede welvaart en niet alleen voor economische groei.” Fractievoorzitter Hetty Janssen noemde de provinciale begroting voor 2020 een zorgvuldige vertaling van het bestuursakkoord. De PvdA riep op om vooruit te blijven kijken en vroeg aandacht voor koppelkansen tussen beleid en het verkleinen van de kloof tussen overheid en burgers.

Extra aandacht en inzet

Van het provinciebestuur verwacht Janssen op een aantal punten extra aandacht en inzet. Met coalitiepartner CDA diende de PvdA voorstellen in voor een noordelijke kennis- en innovatiestrategie en meer Europese middelen voor het stimuleren van brede welvaart. Met GrienLinks pleitte Janssen voor een voedseltransitie en samen met de VVD werd het belang en de kansen voor Blue Zone Fryslân nogmaals benadrukt. “Het idee voor Blue Zone Fryslân stond in ons verkiezingsprogramma en het is mooi om te zien dat een half jaar na de verkiezingen veel organisaties zich bij gedeputeerde Douwe Hoogland melden om ermee aan de slag te gaan.”

Vanaf begin burgers betrekken

De PvdA vroeg ook aandacht voor bestuurlijke vernieuwing. “De kloof tussen burgers en overheid is veel te groot. Mensen voelen zich lang niet altijd vertegenwoordigd en begrijpen politieke beslissingen niet. Dat mogen wij onszelf aanrekenen”, zei Janssen. Ze riep Provinciale Staten en commissaris van de Koning Arno Brok op om nog in 2020 aan de slag te gaan met het verbeteren van de communicatie, betrokkenheid en transparantie. “Burgers moeten vanaf het begin betrokken bij het maken van dit plan en onorthodoxe ideeën moeten een kans krijgen.”

Brok antwoordde dat er in de eerste maanden van 2020 een startnotitie komt om de bestuurlijke vernieuwing in brede zin op te pakken: van digitale raadpleging van burgers tot transparantere processen voor en na verkiezingen.

Het bericht ‘Half jaar na verkiezingen al aan de slag met brede welvaart en Blue Zone Fryslân’ verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

WINST PvdA ! Onze Partij richt zich weer op zowel landelijk als lokaal. In de maand na de Europese verkiezingen stijgt de PvdA drie zetels. De lichte groei van de afgelopen maanden zet daarmee door. De PvdA noteert nu 14 zetels. In januari van dit jaar stond de partij nog op negen. De VVD blijft met 31 zetels (+2) ruim de grootste partij. Op afstand volgt FVD (21, -1). Het CDA (13) en D66 (11) verliezen elk twee zetels. Vlak voor het zomerreces blijft de rest van de partijen min of meer stabiel. Kiezers van SP en D66 naar PvdA De PvdA wint vooral kiezers die bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 op de SP of op D66 stemden. Ook GroenLinks levert kiezers en sommige mensen die in 2017 niet gingen stemmen, geven aan nu voor de PvdA te kiezen. De winst bij de Europese verkiezingen speelt hierbij de hoofdrol: de helft (49 procent) van de PvdA-kiezers die enkele maanden geleden nog op een andere partij zouden stemmen, geeft aan dat die verkiezingswinst invloed heeft op hun overstap. De hele uitslag is als volgt VVD 31 (+2) PVV 11 (-1) CDA 13 (-2) D66 11 (-2) GL 17 (+1) SP 9 PvdA 14 (+3) CU 6 PvdD 6 (+1) 50P 6 SGP 3 DENK 2 (-1) FVD 21 (-1) Over dit onderzoek!

PvdA Flevoland heeft zich verenigd op basis van gemeenschappelijke politieke uitgangspunten, met als doel deel te nemen aan het bestuur. Via verkiezingen proberen wij zetels te veroveren in de Provinciale Staten, waardoor wij invloed kunnen verkrijgen op het overheidsbeleid in Flevoland.

Tot zover de theorie, dan nu de praktijk.

De verkiezingsuitslag

Bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten van Flevoland heeft de PvdA drie ‘volle’ zetels gehaald. In absolute zin hebben wij ruim 1.700 stemmen meer gehaald dan de vorige keer.

Na de verkiezingen ben ik als lijsttrekker en fractievoorzitter de informatiefase ingegaan met het idee dat wij op voorhand geen partij uitsluiten, juist omdat wij zelf een inclusieve samenleving voorstaan en diegenen die nu nog buitenspel staan willen insluiten.

Daarnaast ben ik van mening dat je recht moet doen aan de verkiezingsuitslag en dat je daarom de kiezers op bijvoorbeeld Forum voor Democratie (FvD) niet zomaar mag negeren. Wat is hun signaal? Kunnen (en willen) wij dit van een antwoord voorzien?

Wij hebben in de fractie afgesproken langs drie lijnen de informatiefase in te gaan: inhoudelijke overeenstemming op belangrijke onderwerpen (1), samenwerkingsbereidheid vanuit een gedeelde visie en ambitie (2), solidariteitsbesef ten behoeve van een verbonden samenleving (3).

De eerste gesprekken

Informateur Annemarie van Gaal heeft alle partijen uitgenodigd om in gesprek te gaan over tien belangrijke inhoudelijke onderwerpen. Wij, Jop Fackeldey en ik, hebben namens de PvdA-fractie de ‘krachtige samenleving’ als elfde onderwerp ingebracht, omdat wij vinden dat de maatschappelijke opgaven in Flevoland leidend moeten zijn voor de politieke agenda. Wij willen ons daarom niet bij voorbaat beperken tot de wettelijke kerntaken.

Vervolgens zijn in een telefoongesprek met de informateur vijf onderwerpen nog eens kort aan de orde geweest. Op basis daarvan hebben wij aangegeven verder te willen verkennen of samenwerking mogelijk is met FvD, VVD, CDA en CU. Ook heb ik daarbij aangegeven dat het moet gaan over de invulling van het begrip solidariteitsbesef en de vraag hoe wij geloofwaardig met FvD kunnen samenwerken als landelijke uitspraken blijven aanzetten tot verdeeldheid.

De rapportage

In haar adviesrapportage heeft de informateur de samenwerking tussen genoemde vijf partijen aanbevolen. Tijdens haar mondelinge toelichting in de Statenvergadering gaf zij aan dat ‘Gert Jan, Jan, Harold, Jan Nico en Willem’ een goed glas bier met elkaar zouden moeten drinken en dat het dan vast wel goed zou komen.

Ook constateerde zij dat de vijf partijen commitment hadden op vier belangrijke onderwerpen. Wij hadden echter slechts commitment afgegeven om deze onderwerpen in een volgende fase verder te bespreken, waarbij het mogelijk leek om op de inhoud nader tot elkaar te komen. Het andere onderwerp, de krachtige samenleving (!), had in het rapport geen plek meer gekregen.

In mijn duidingsspeech heb ik nadrukkelijk aangegeven dat de volgende fase geen formatiefase kon zijn, omdat er nog teveel onzekerheden waren. Naast de inhoudelijke onderwerpen heb ik wederom samenwerkingsbereidheid en solidariteitsbesef genoemd en toegelicht.

Ik citeer hier een stukje van mijn spreektekst, die deels gebaseerd is op het beginselmanifest ‘Van Waarde’: “Wij hebben solidariteitsbesef als een belangrijk startpunt genoemd van waaruit wij politiek bedrijven. Sociaal-democraten benaderen de samenleving als een gemeenschap met een gedeelde toekomst. Daarbij is het voortdurend zaak de boel bij elkaar te brengen en houden, door breuklijnen tussen hoger en lager opgeleiden en tussen culturele groepen te matigen. Verscheidenheid maakt ons sterker. Kinderen van Nederland krijgen gelijke kansen. Dit aspect van een verbonden samenleving is nog niet aan de orde geweest en er is reden om dat wel aan de orde te hebben. Je hoeft in de politiek geen vrienden of gelijkgestemden te zijn om toch goed samen te kunnen werken. Je moet echter wel kunnen blijven varen op je eigen moreel kompas. Kunnen wij elkaar benaderen op de beginselen ‘vrijheid, gelijkheid en broederschap of solidariteit’? Welke samenwerkingsafspraken zijn hierover mogelijk? Hierover zullen we het zeker moeten hebben in een vervolgfase, ook al omdat dit de kern raakt van een eventuele samenwerking met Forum Flevoland.”

Ergo: de PvdA-fractie heeft duidelijk aangegeven dat zij constructief in het proces zat, maar dat er op de inhoud en samenwerking nog een hoop werk te verrichten was. Vervolgens is één en ander in een stroomversnelling terecht gekomen. Toen bleek dat de media en onze achterban dachten dat er in Flevoland en Overijssel al een akkoord was, hebben wij gemeend een tegengeluid te moeten laten horen.

Onze verklaring

Dus hebben wij een verklaring opgesteld waarin wij FvD gevraagd hebben om afstand te nemen van een aantal uitspraken van Thierry Baudet, zoals over het meldpunt indoctrinatie, over de ondermijning van onze cultuur door journalisten, wetenschappers, kunstenaars en architecten, over het gedachtegoed van homeopathische verdunning en een dominant blank en boreaal Europa, over dat vrouwen nu eenmaal minder ambitie hebben en dat dit hun natuurlijke rol is.

De inkt van onze verklaring was nog niet droog of daar kwam al weer een uitspraak van Baudet over een 16-jarige klimaatactiviste bij. Daarna verwoordde Stevo Akkerman onze gevoelens in zijn column in Trouw op treffende wijze: “Maar het is interessant om te zien hoe gematigd de Forum-vertegenwoordigers in bijvoorbeeld Flevoland zich tot dusver opstelden. De oorlogstaal van Baudet is blijkbaar niet de hunne. En ook in Overijssel begint Forum rustig formatiegesprekken met PvdA, CDA, VVD en ChristenUnie, ofwel het partijkartel. Ik was dus, vanwege die plotsklapse zachtmoedigheid, geneigd dergelijke gesprekken niet per se verkeerd te vinden, al moest ik wel iets overwinnen. Dreigen we op deze manier de democratie niet uit te leveren aan haar belagers? De PvdA bezweert de onderhandelingen in te gaan ‘met onze kernwaarden van respect, solidariteit en verdraagzaamheid’. Probeer het dan maar, dacht ik, wie weet. Toen kwam Baudet gisteren met zijn aanval op een 16-jarig meisje, klimaatactiviste Greta Thunberg die kampt met autisme. Baudet omschreef haar als ‘dit vroegrijpe Alice Miller-syndroom’ en ‘dit narcistisch pubertijdsperikel’ (sic). De ‘kneuzen’ die met haar ‘meejanken’ wilde hij ‘vervangen en verslaan’. Los van de vraag of 16-jarigen politiek moeten worden ingezet: als dit de beschaving is waar Forum-liefhebbers van dromen, dan wordt een gesprek niks.”

De afronding

Onze verklaring heeft het vervolggesprek op scherp gezet en dat was volgens mij ook nodig. Dit was het moment om van onze kant klare wijn te schenken. Als FvD zich niet zou willen distantiëren van deze uitspraken dan is structurele samenwerking met FvD voor PvdA Flevoland simpelweg een brug te ver.

Wij zijn niet doof of blind voor de emotie die deze uitspraken en standpunten bij onze achterban en de inwoners van Flevoland oproept. Ondanks de prettige kennismaking met de regionale vertegenwoordigers van FvD in de Provinciale Staten tijdens de informatie en ondanks het langdurige, intensieve en constructieve gesprek dat wij vervolgens met FvD, VVD, CDA en CU hebben gehad, kwamen wij tot de conclusie dat samenwerken in een coalitie met de partij FvD voor ons niet mogelijk zou zijn. Men wilde zich immers niet distantiëren van deze uitspraken, waardoor voor ons een ‘principiële olifant’ in de kamer aanwezig bleef.

En, zo hebben we dan toch geleerd: het is vergeefse moeite als de kans op succes niet groter is dan 0,00007%. Dus hebben we ons moreel kompas en wat van waarde is zwaarder laten wegen dan de mogelijkheid om mee te besturen.

Willem de Jager

Het bericht Varen op moreel kompas verscheen eerst op PvdA Flevoland.

Dit is de inbreng van onze fractievoorzitter Annemieke Wissink bij het tweede duidingsdebat over de coalitievorming in Overijssel. 

Beste voorzitter, collega’s en andere betrokkenen,

Wij vinden het jammer dat we hier nu staan. Wij betreuren dat het nodig is om een tweede duidingsdebat te houden. Het zorgvuldig opgestelde advies van de informateur Geert Jansen is helaas niet houdbaar gebleken omdat wij, de PvdA Overijssel, besloten hebben ons terug te trekken uit de coalitie-onderhandelingen tussen CDA, Forum, VVD, ChristenUnie en PvdA.

Wij hebben hierover de afgelopen dagen veel vragen gekregen. Terechte vragen die een eerlijk antwoord verdienen. Daarom willen wij  jullie graag vertellen wat er is gebeurd, hoe we hebben gehandeld en waarom we bepaalde keuzes hebben gemaakt. Wij kiezen ervoor dat hier te doen, in een openbare Statenvergadering, omdat wij vinden dat dit de plek is waar die verantwoording thuishoort. We hopen hiermee recht te doen aan de ontstane situatie.

Na de verkiezingen hebben Tijs de Bree en ikzelf namens de PvdA-fractie een verkennend gesprek gevoerd met de informateur. Dat was op 30 maart. Onze inzet was een coalitie met CDA, VVD, GroenLinks, ChristenUnie en PvdA. Deze combinatie deed naar ons idee recht aan de verkiezingsuitslag, en was volgens ons in staat een stabiel en slagvaardig bestuur te vormen.

Op dat moment hadden wij Forum voor Democratie niet in beeld als een potentiële partner. Ons beeld van deze partij werd gevormd door de uitspraken van landelijke kopstukken, die mijlenver afstaan van onze waarden.

Wel hadden we ons al voor de verkiezingen voorgenomen om met iedereen het gesprek aan te gaan. Omdat wij geloven in de kracht van de dialoog, juist ook met mensen die anders tegen de wereld aankijken. Omdat wij recht willen doen aan het democratisch mandaat dat alle gekozen partijen van de kiezer hebben gekregen. En omdat wij geloven dat de belangen van onze achterban het best gediend zijn met een partij die meepraat, niet met een partij die zichzelf buiten het proces plaatst.

 

Bijeenkomst 5 april

Op 5 april hebben we op uitnodiging van de informateur nader kennisgemaakt met CDA, VVD, ChristenUnie, GroenLinks en Forum voor Democratie. Tijdens deze constructieve bijeenkomst hebben we verkend wat de mogelijkheden zijn.

Voor ons was een belangrijk onderdeel van deze bijeenkomst dat we met de vertegenwoordigers van Forum óók spraken over de landelijke politiek.

Dit was een confronterend en stevig gesprek. Maar er was ook wederzijds respect. De regionale Forum vertegenwoordigers waren duidelijk. Zij maakten helder dat de landelijke uitspraken niet die van hun waren. En zij reageerden ook adequaat op vragen die gingen over de opvattingen en positie van Forum in Overijssel.

Tijdens dit gesprek kregen wij het gevoel dat Forum Overijssel zich uit de schaduw van de landelijke politiek manoeuvreerde. Dit was voor ons een absolute voorwaarde voor een nadere verkenning. Samenwerking met Statenleden die de Haagse uitspraken van Forum voor Democratie zouden omarmen en/of herhalen, zou voor ons onbespreekbaar zijn geweest.

Toch gaf dit gesprek ons na afloop een onbestemd gevoel. Wat was daar nou feitelijk gebeurd? Langzaam realiseerden we ons dat we waarschijnlijk serieus met Forum om tafel zouden komen te zitten. Een optie dit we tot op dat moment als theoretisch hadden beschouwd.

Ik zal eerlijk zijn. Die realisatie gaf ons buikpijn. Het vooruitzicht om mogelijk vier jaar samen te gaan werken met vertegenwoordigers van een partij die landelijk zulke pijnlijke uitspraken doet, uitspraken die niet passen bij mijn en bij onze idealen, dat vonden wij ontzettend ingewikkeld. Ik voelde er in het begin ook niks voor, maar ik vond het tegelijk moeilijk om uit te leggen waarom. Kun je provinciale volksvertegenwoordigers zo hard veroordelen op uitspraken van landelijke kopstukken? Is dat voldoende basis om een partij met 6 zetels, een stevig mandaat van de Overijsselse kiezer, de deur te wijzen? Of is het juist onze democratische plicht om te blijven praten en te onderzoeken wat wél mogelijk is?

En niet op de laatste plaats: waarmee is onze achterban het meest gediend? Met een partij die aan tafel blijft zitten en kijkt wat er te halen valt? Of een partij die scherpe grenzen stelt en op principiële gronden anderen uitsluit?

Het zijn ontzettend ingewikkelde dilemmas. En natuurlijk hebben we erover gepraat. Eerst Tijs en ik als onderhandelaars, tijdens een lange wandeling over de Sallandse heuvelrug. Daarna met onze fractie, vervolgens ons bestuur en met verschillende mensen binnen en buiten Overijssel. En daarna hebben we overtuigend besloten om wél aan tafel te gaan zitten.

We wilden onderzoeken wat de mogelijkheden waren, met de volle overtuiging dat we op die manier de belangen van onze achterban optimaal zouden dienen. We bleven aan tafel, en we bleven praten.

En stap voor stap werden onze bezwaren weggenomen.

De Overijsselse vertegenwoordigers van Forum zagen de landelijke uitspraken niet als de hunne. Forum Overijssel presenteerde een acceptabel programma met bespreekbare standpunten. De Overijsselse Statenleden van Forum bleken constructief en respectvol het gesprek aan te gaan.

Onze achterban

Natuurlijk waren we ons zeer bewust van de gevoeligheid van een samenwerking tussen PvdA en Forum. Op basis van de landelijke politiek staat onze achterban negatief over een mogelijke samenwerking. En natuurlijk zagen we dat als een risico.

Daarom hebben we, vanaf het moment dat wij de kans op samenwerking met Forum Overijssel zagen toenemen, hierover gecommuniceerd binnen onze partij. Door e-mails aan onze leden, berichten op sociale media én een ledenbijeenkomst hebben we onze achterban in Overijssel geïnformeerd. De reacties waren wisselend. “Het is een lastig en pittig verhaal dat jullie in deze samenstelling willen gaan samenwerken, maak er het beste van en kom terug met een verdraaid goed onderhandelingsresultaat”, zo sprak een partijgenoot me aan. Grofweg een kwart van onze Overijsselse achterban was kritisch en had principiële bezwaren. Die bezwaren waren nagenoeg allemaal te herleiden tot de landelijke Forum-uitspraken. Eenmaal bekend met de Overijsselse situatie, vielen veel bezwaren weg.

Maar of we het nu leuk vinden of niet, de landelijke politiek heeft een grote invloed op de provinciale. Daarom is er ook intensief contact geweest met de landelijke partij. Belangrijke stappen en informatie in het informatieproces hebben we gedeeld met onze partijvoorzitter en partijleider.

Op geen enkel moment hebben wij of andere sleutelfiguren in onze partij de inschatting gemaakt dat de route naar een formatie onhaalbaar zou zijn. Al met al leek er een basis te zijn om serieus met elkaar op inhoud te gaan kijken of samenwerking mogelijk zou zijn. Op 16 april stemden we daarom in om het formatieproces in te gaan.

 

17 april

Na de presentatie van het definitieve advies, op woensdag 17 april ging het snel. Er stak een storm van kritiek op richting de PvdA. Eerst buiten onze provincie, daarna waaide deze over naar Overijssel. Op donderdagochtend nam het verzet verder toe. Rond het middaguur waren de eerste handtekeningenacties aangekondigd met als doel ons te overtuigen dat deze samenwerking een slecht idee was.

Achter de storm die voor de buitenwacht zichtbaar was, woedde een tornado aan interne kritiek. De PvdA Overijssel is weliswaar ‘van Overijssel’ maar óók en in de eerste plaats de Partij van de Arbeid. Een partij van leden die fundamentele waarden delen. Er kon geen misverstand over bestaan: een groot deel van onze achterban voelde zich in het hart geraakt  door ons voornemen om een samenwerking met Forum aan te gaan.

En in een storm verstomt elke nuance. Dat het hier in Overijssel gaat om Overijsselse Statenleden. Met Overijsselse opvattingen. Met Overijsselse achterban en kiezers. Met Overijsselse nuchterheid. Het was aan dovemansoren gericht.

Die storm van kritiek heeft ons persoonlijk, onze fractie en de PvdA Overijssel veel gedaan. En het maakte voor ons duidelijk dat de koers onhoudbaar was. Doorgaan was geen optie om de volgende redenen:

Het  onderhandelingsproces zou belast worden met veel negatieve aandacht, wat een onwenselijke druk zou zetten op de onderhandelingen. Elk eindresultaat zou niet behandeld worden als een Overijssels coalitieakkoord, maar vooral een focuspunt zijn van de landelijke politieke discussie. Dat zou geen recht doen aan de inhoud en aan het proces. Binnen onze partij moeten de leden altijd instemmen met een akkoord. Ongeacht de inhoud leek die instemming met de seconde meer onwaarschijnlijk, en een akkoord daarmee onhaalbaar.

Om deze redenen hebben we besloten om geen mooi weer te spelen, maar om direct uit de formatie te stappen. Het was een ontzettend ingewikkelde beslissing en we hebben deze direct en vooraf meegedeeld aan alle betrokkenen. Wij zijn daar volledig verantwoordelijk voor. Mijn excuses aan iedereen die dit heeft geraakt.

 

Welke lessen trekken wij als partij hieruit?

Politiek is een aaneenschakeling van inschattingen en keuzes die je daarop baseert.  Wij hebben de onevenredige impact van de landelijke politieke discussie op Overijssel onderschat. Dat betreuren wij. De discussie in onze partij zal hierover  moeten worden gevoerd, maar niet ten koste van een formatieproces in ons Overijssel.

Hoe nu verder?

Het is goed dat we nu dit debat hebben. Het geeft ons de gelegenheid  jullie helderheid te geven over de manier waarop de situatie is ontstaan. Ik dank jullie voor de gegeven ruimte. We hopen dat er snel een nieuwe informateur aan de slag kan en wil gaan. Wij wensen hem veel succes. Het is nu natuurlijk glashelder dat coalities met Forum én PvdA voor ons niet tot de mogelijkheden behoren. Verder staan wij open voor elk gesprek en zijn we bereid om bij te dragen aan elk mogelijke samenwerking. Wat betreft onze voorkeurscoalitie is er geen wijziging.

Het bericht Waarom de PvdA zich terugtrok uit de formatie – inbreng duidingsdebat 24 april verscheen eerst op PvdA Overijssel.

Gefeliciteerd Peter Kerris PvdA Gelderland