Poliflw

In tijden van de coronacrisis: Europese solidariteit, nu!

Van inzamelingsacties tot steunpakketten en van de heldhaftigheid in de zorg tot de overuren in de supermarkten: met onze nationale solidariteit zit het in deze coronacrisis wel goed. Dat is fantastisch, maar niet genoeg om deze crisis het hoofd te bieden. Wat we nu nodig hebben is levensreddende Europese solidariteit. Als het kabinet zich dat niet snel realiseert, zullen we de pijnlijke consequenties nog lang moeten dragen, schrijft Rob Jetten.

“Ik heb mij afgelopen weekend enorm geschaamd over de opstelling van de Nederlandse regering.” Dat schreef een bezorgde burger mij in de eerste brief die hij ooit in zijn 56 levensjaren aan een volksvertegenwoordiger stuurde. Hij was niet de enige. En er was alle reden toe.

Terwijl Duitse ziekenhuizen Nederlanders opnamen en bijna alle andere Europese landen patiënten en beschermingsmiddelen met elkaar uitwisselden, liet Nederland zich van z’n schraalste kant zien. Geheel in de traditie van zijn voorganger Jeroen Dijsselbloem (PvdA), neemt Wopke Hoekstra (CDA) dit moment van humanitaire crisis te baat om de zwaar getroffen Zuid-Europeanen de les te lezen over begrotingsdiscipline. Een boekhoudersvingertje temidden van hartverscheurend menselijk lijden.

Dat de mechanismen van de economische eenwording van de eurolanden nog steeds een ‘work in progress’ zijn en daarom nog wel eens haperen, staat natuurlijk buiten kijf. De eurozone staat nog steeds in de steigers.

Ondanks serieuze hervormingspogingen in bijvoorbeeld Griekenland en Portugal zijn pensioenleeftijden vaak nog te laag en belastingapparaten inefficiënt. Er wordt vooruitgang geboekt, maar het resultaat kan niet in één klap worden bereikt. Net zo als dit kabinet ondanks goede wil niet in één keer de Nederlandse reputatie van belastingparadijs kan afschudden. Dat we bij een grootschalige gezamenlijke inzet van geld dus ook alvast voorzichtig vooruit moeten kijken naar de lange-termijn consequenties is volstrekt logisch. Maar welke rechtvaardiging bestaat er om onze vrienden en Europese lotgenoten de rug toe te keren in hun uur van nood?

De Nederlandse boekhoudersbotheid dreigt uit te monden in een grote diplomatieke ramp. Het zijn de landen en de mensen met wie we ons geopolitieke en economische lot delen die zich nu het eerst van ons dreigen af te keren. Driekwart eeuw na onze bevrijding is de Europese belofte van lotsverbondenheid dankzij hard werk, opofferingsgezindheid en overtuiging grotendeels ingelost. We zijn allemaal rijker en gelukkiger geworden. We zijn als Europeanen uit vrije democratische gevormde overtuiging zo met elkaar vergroeid geraakt dat wantrouwen in de Portugese staatsfinanciën zich al snelt vertaalt in wantrouwen in onze bloedeigen gedeelde munt.

Wat we in deze uitzonderlijke omstandigheden nodig hebben is het tegenovergestelde van wat de Nederlandse houding op dit moment is. Het opgeheven vingertje moet naar beneden. De hand moet open worden uitgestrekt.

De geschiedenis klopt op onze deur. Er moet een antwoord komen. Of we nu willen of niet. De grote historische scharniermomenten komen nooit gelegen. Niemand is voorbereid. Niemand heeft zijn antwoord klaar. De vraag is of we uit onze gewone patronen kunnen breken. In tijden van voorspoed kunnen we naar hartenlust de koele rekenmeesters uithangen. In uitzonderlijke tijden van menselijk nood moeten we in de eerste plaats warmbloedige medemensen zijn. De enige vraag die nu telt is simpel: hoe kunnen we deze ramp samen zo goed mogelijk doorkomen?

Het kabinet heeft door instemming met het versoepelen van de budgetregels al laten zien dat het begrijpt dat dit een uitzonderlijke situatie is. Hoekstra zei in de Tweede Kamer ook al de ‘onderuitputting’ van de Europese begroting te willen gebruiken voor hulp: een startbedrag van driehonderd miljard euro.

Maar als we echt willen laten zien een loyaal en solidair lid te zijn van onze Unie dan moeten we nu een andere toon aanslaan. Er ligt een hele wereld tussen fiscale middelvingers en blinde fiscale transfers. Wij Nederlanders laten ons graag voorstaan op onze pragmatische inborst. Het zou de ergste vorm van ideologische starheid verraden als we dan nu ook niet alle mogelijke oplossingen en middelen overwegen om hier samen sterker uit te komen.

Voor wie niet gelooft in morele verantwoordelijkheid, is er nog altijd de logica van het eigen belang. Investeerders in de eurozone baseren zich op vertrouwen in het vermogen samen politiek te handelen. Als Nederland scheuren blijft trekken in dat vermogen, is er straks weinig over van het weefsel van onze eigen economie. En nog belangrijker: als we de zuidelijke landen nu niet helpen zijn er na de crisis nog maar weinig kansen voor Nederlandse ondernemers. De president van het Europees Parlement, waar de belangen van alle Europeanen worden vertegenwoordigd, verwoordt dit beter dan wie dan ook: “The selfishness of some governments must be contrasted. Without the single market, to whom will they sell their tulips?”

Het coronavirus trekt zich niets aan van de landsgrenzen. De economische ramp die het aanricht in Europa ook niet. Er bestaat nu geen Nederlandse, Duitse, Franse of Spaanse oplossingen. Samenwerking met andere landen is nu letterlijk van levensbelang. Nu is het moment voor solidariteit. Dat begint bij onszelf. Kabinet, stop met blokkeren. Neem verantwoordelijkheid. Denk mee. Voor anderen en voor onszelf.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Dinsdag 11 februari is de terrasverordening besproken in de gemeenteraad van Maastricht. D66 Maastricht bracht 4 amendementen in, die uiteindelijk door de gemeenteraad allemaal aangenomen en vastgesteld zijn. Grootste discussiepunt van de avond was echter een motie van het CDA over ‘staand drinken’ op de terrassen. Hieronder volgt een toelichting over de amendementen en deze motie. De geamendeerde terrasverordening is uiteindelijk mede door steun van D66 Maastricht aangenomen.

Cörversplein

Ons amendement betreffende het Cörversplein werd unaniem aangenomen. Het ging erom dat het College het terras rond het trafohuisje op dit plein in het raadsvoorstel als één terras had bestempeld. Dit hebben wij kunnen terugdraaien naar twee terrassen. Hierdoor hoeven de horecaondernemers die allebei aanspraak hadden kunnen maken op het terras niet te loten en zijn ze allebei een terras toebedeeld.

Vergunningsduur

In ons amendement van de vergunning voor pleinterrassen hebben we mede met hulp van enkele coalitie- en oppositiepartijen de geldigheidsduur kunnen uitbreiden van 5 jaar naar 8 jaar. Wij wilden deze vergunning van pleinterrassen naar een langere looptijd hebben, omdat dit ook een roep was vanuit de horecaondernemers. Deze horecaondernemers willen graag voor langere tijd een bepaalde zekerheid hebben voor hun zaak, personeel en daarmee hun toekomst. Sluiten wij door dit amendement bedrijven uit? Nee, de horecazaken die nu op een pleinterras zitten, kunnen meedingen naar een vergunning als ze voldoen aan de gestelde regels. Daarnaast als er nieuwe horecazaken bij zouden komen op pleinterrassen zouden er eerst nieuwe horecavergunningen moeten worden uitgeven door de Gemeente Maastricht.

Toiletten ‘droge’ horeca

Ons amendement over toiletten voor de droge horeca is ook door samenwerking met enkele coalitie- en oppositiepartijen tot stand gekomen. Toiletgebruik in de horeca is veel, divers en soms langdurig. Wij vonden dat de ‘droge’ horeca (hier mag geen alcohol worden geschonken) met een terras van 30m2 of meer, qua toiletvoorzieningen gelijk moest worden getrokken met ‘natte’ horeca. Mede ook om de overlast voor de collega-bedrijven een beetje in te dammen.

Overlegtijd ondernemers

Het amendement dat we hadden ingediend met meerdere partijen vanuit de oppositie en coalitie voor een langere overlegtijd voor de horecaondernemers van de pleinterrassen werd eveneens aangenomen. Hierin hebben we de overlegtijd kunnen oprekken van 4 weken naar 2 maanden. Ondernemers hebben zo iets meer tijd om samen tot een indeling te komen voor de terrassen op het plein.

‘Staand drinken’ op terras

De grootste discussie in de raad ging over de motie van CDA en Groep Alexander Lurvink, die opriep tot een pilot van een jaar waarin staand drinken op terrassen weer toegestaan wordt aan statafels. Dit alles dient nog verder uitgewerkt te worden in overleg tussen de horecaondernemers, klankbordgroep horeca Maastricht, de Gemeente en de bewoners van de stad. Voor D66 was het een lastige afweging. Enerzijds vinden wij dat ondernemers zelf bepaalde dingen moeten kunnen beslissen, bijvoorbeeld of zij statafels op hun terras wensen op te stellen. Anderzijds begrijpen wij de bewoners ook, die bang zijn voor meer overlast. Wij hebben uiteindelijk voor de motie gestemd, omdat het een pilot van een jaar betreft. Alle ervaringen en eventuele klachten die ontstaan, zullen wij na deze periode zorgvuldig moeten afwegen om tot een definitieve keuze te komen.

Wellicht heeft u in de regionale media vernomen dat gisteren de CDA gedeputeerden per direct hun ontslag hebben ingediend.

D66 betreurt deze situatie; wij kennen Marianne van der Sloot en Renze Bergsma als toegewijde collega’s die met veel energie aan de slag zijn gegaan met het realiseren van het bestuursakkoord. Brabant staat op slot als gevolg van de stikstofproblematiek. Om Brabant weer in beweging te krijgen zijn scherpe keuzes noodzakelijk. Afwegingen tussen deelbelangen en het algemeen belang.

D66 kiest voor een gezonde toekomst van Brabant; met schone lucht voor alle Brabanders. Waar ruimte is om duurzame woningen te bouwen en de innovatieve economie kan groeien. Het College van Brabant volgt die lijn.

Gisteren is gebleken dat de fractie van het CDA andere keuzes maakt met als gevolg dat deze politieke crisis is ontstaan. Het College moet wat D66 betreft nu eerst aan de slag met het stikstofdossier. Zodat Brabant in beweging blijft. Dat is de focus voor de komende weken.

Voor een gezond Brabant van de toekomst.

Enkele weken geleden vreesden we het al. Het college bereidt een voorstel aan de gemeenteraad voor om de erfpacht van de golfclub jaarlijks met € 90.000 euro te verlagen, terwijl de fracties van CDA en DP met duidelijke tegenzin instemmen met het voorstel om de zwemclubs de tijd te geven voor het maken van een alternatief plan. Een alternatief voor een eigen zwembad. Dit in plaats van de keuze van het college om verder te gaan met Fitland. De gegunde tijd was kort, erg kort. Was het eigenlijk wel een echte kans? Maar tot verbazing van het college zijn de zwemclubs er in geslaagd om een goed onderbouwd alternatief uit te werken, een alternatief dat voorziet in een nieuw te bouwen zwembad op het Sportpark in Gemert. Een alternatief dat beter onderbouwd is dan de eerdere, veel duurdere, alternatieven van het college. Een alternatief dat wél voldoet aan de eerder vastgestelde eisen van de voltallige gemeenteraad (15 x 25 meter) en ook nog binnen het beschikbare budget. Een groot compliment voor de zwemclubs en alle betrokken (lokale) ondernemers is hier op zijn plaats. Hoed af en kat in het bakkie denk je dan. College meet met 2 maten en zwicht voor chantage! Het college is niet overtuigd en laat zogenaamde deskundige onafhankelijke partijen het plan doorrekenen. Maar hoe onafhankelijk ben je als je als partij zelf betrokken bent geweest bij de uitwerking van de eerdere, veel duurdere alternatieven van het college? En hoe deskundig ben je als er aantoonbaar grote blunders in de doorrekening gemaakt worden? Dit is het verhaal van de slager die zijn eigen vlees goedkeurt en het vlees van een concurrent afkeurt! Het college wil blijkbaar bijzonder graag door met Fitland en houdt vast aan haar eerdere besluit. Een klap in het gezicht van de zwemclubs en alle betrokken lokale en regionale ondernemers. Het college zwicht blijkbaar voor de chantage van Fitland dat dreigt om het huidige bad direct te sluiten als voor het alternatief van de zwemclubs wordt gekozen. Nu hoor ik u denken “chantage”! Dat zijn wel heel grote woorden! Klopt, maar ik kan het niet anders noemen. Welk risico is het grootst? Het college durft het risico van een eigen bad blijkbaar niet aan. En toegegeven, er kleven risico’s aan de eigen exploitatie door de zwemclubs. Maar deze clubs hebben de afgelopen 20 jaar bewezen een betrouwbare partner te zijn die met voldoende vrijwilligers hun financiële verplichtingen netjes zijn nagekomen. Wat ons betreft zijn de risico’s van het doorgaan met Fitland veel groter. Uit de gepubliceerde jaarcijfers blijkt dat Fitland het financieel zwaar heeft. Het eigen vermogen is negatief. Niet voor niets verkoopt Fitland al haar onroerend goed! Niet voor niets is het gebouw de afgelopen jaren zwaar verwaarloosd en niet voor niets eist Fitland dat de gemeente de renovatie van hún zwembad betaalt, en niet voor niets moet de gemeente véél geld vooraf betalen. Bovendien meet het college ook hier met 2 maten! Fitland wil niet alleen geld, maar wil ook de omliggende grond er gratis bij hebben om daar woningen op te kunnen bouwen! En bovendien moet de gemeente dan ook nog vooraf instemmen met al die bouwplannen van Fitland, iets wat wettelijk zelfs verboden is!. Bij de doorrekening van het plan van de zwemclubs wordt de mogelijke opbrengst van die grond niet meegerekend! De gemeenteraad wordt dus ook nog misleid!

Gemeenteraad gebruik je verstand. Is alle hoop verloren? Nee, de gemeenteraad kan orde op zaken stellen. Maar durven de CDA-en Dorpspartij- raadsleden het aan om af te wijken van het collegestandpunt. Ik hoop het wel. Ik hoop dat zij inzien dat doorgaan met Fitland, dus zwichten voor chantage, heilloos is. Dus CDA- en Dorpspartij- raadsleden doe wat jullie zelf altijd gepredikt hebben. Heb vertrouwen in de bestuurders en vrijwilligers van de betrokken verenigingen en heb vertrouwen in de betrokken lokale ondernemers.

Het bericht De elite wel, de zwemliefhebbers niet !! verscheen eerst op Gemert-Bakel.

We hebben de eerste begrotingsbehandeling in de nieuwe bestuurlijke periode achter de rug. Een mooi moment om eens te reflecteren op dat proces. Wat wordt goed opgepakt? Waar moet er een tandje bij? En waar hebben wij de focus op gelegd? Laten we positief beginnen. Het college heeft met haar eerste begroting daadwerkelijk lef getoond. Er wordt fors extra geïnvesteerd in de stad. Enkele voorbeelden daarvan zijn de 5 miljoen voor innovatie rondom welzijn, zorg en armoede. De 10 miljoen om ontwikkelingen op de spuiboulevard en spoorzone in gang te zetten en nog eens 5 miljoen voor de campusontwikkeling bij het leerpark. Op onderdelen hadden wij andere keuzes gemaakt dan dit college, maar in de basis is er een werkbare begroting met lef afgeleverd.

 

Vanuit D66 hebben we op een aantal onderdelen willen bijsturen. Allereerst financieel. Het college past een aantal boekhoudkundige handigheden toe. Zo is de reserve onderwijshuisvesting leeg geklopt en is gekozen voor een andere afschrijvingsmethodiek rondom investeringen in wegenonderhoud. Daarmee ontstaat weliswaar tijdelijk ruimte op de begroting, maar de rekening daarvan volgt na 2022. Het college verkoopt dit financiële beleid met een toverformule en die houdt in dat nieuw beleid en investeringen het verdienvermogen van de stad vergroten. Voorlopig zien wij iets anders. De begroting is al in 2022 niet meer sluitend. Let wel, op dat moment begroten we al dik 2 miljoen aan ‘onzekere’ extra inkomsten. Samen met de fractie CU-SGP hebben wij de motie ‘realistisch begroting 2.0’ ingediend die unaniem is aangenomen. We gaan met de voltallige raad aan de slag met een nieuwe financiële strategie waarin ook de financiële ratio’s een plek krijgen.

 

Rondom het fysieke domein zijn we kritisch op de woningbouwprogrammering en de duurzaamheid. Dit leeft in de stad en dat is logisch. De keuzes die we maken, tekenen de stad decennia. Welk type woningbouw moeten we waar programmeren om te bouwen aan de stad die wij willen zijn? Dat gesprek gaat nu te veel over statistiek, terwijl het moet gaan over welke ontwikkelingen nodig zijn om te bouwen aan krachtige, leefbare wijken. Natuurlijk zijn meer dure woningen nodig om de balans te herstellen, maar laten we starters, studenten en mensen die zijn aangewezen op sociale huurwoningen niet vergeten! Rondom de duurzaamheid gaat het er vooral om dat we meer aandacht te besteden aan het hier en nu. We dienden daarom samen met GroenLinks en CDA De motie ‘een groen steuntje in de rug’ in. Als gevolg daarvan moet het college nu komen met een uitwerking van een revolverend fonds voor verduurzaming voor particulieren. Ook kregen we samen met de fractie VVD de Motie van ‘Levendige naar bruisende binnenstad’ voor elkaar. Het college moet aan de slag met het verlevendigen van de binnenstad en ondernemers beter faciliteren als zij iets voor de stad willen betekenen.

We hadden twee stevige moties samen met de PvdA rondom het organiseren van huiswerkbegeleiding en samen met GroenLinks en de VSP rondom de arbeidsparticipatie van langdurig op een uitkering aangewezen Dordtenaren. Ruim 2100 van hen zijn zelfs al langer dan drie jaar aaneengesloten afhankelijk van de bijstand. 2100 Dordtenaren profiteren niet van de economische groei. Niet omdat zij niet willen, maar omdat zij niet competitief genoeg zijn voor de arbeidsmarkt! We hebben het college daarom opgeroepen om samen met de Sociale Dienst Drechtsteden, het bedrijfsleven en het onderwijs een innovatieve pilot te ontwerpen om deze Dordtenaren, weer een echte kans te bieden op een baan. We hebben deze moties uiteindelijk met ruime toezegging van de wethouder tijdelijk teruggetrokken.

 

Kevin Noels, fractievoorzitter

Op dinsdag 7 februari nam lijsttrekker Michiel Muis namens D66 Lansingerland deel aan het politiek café georganiseerd door Ondernemend Lansingerland in de Retraiterie Rottemeren in Bleiswijk.

De inhoud van de discussie draaide om de 6 speerpunten van Ondernemend Lansingerland. De discussie werd geleid door de bekende presentatrice Violet Falkenburg. Twee speerpunten zijn voor D66 extra belangrijk: Kansen voor de volgende generatie en Samenwerken aan een beter ondernemersklimaat.

Kansen voor de volgende generatie Michiel Muis ging met GroenLinks en de ChristenUnie in debat over de kansen voor een volgende generatie. Hierbij stond de vraag centraal hoe de partijen ondernemers bij het energiebeleid willen betrekken. Michiel: “D66 biedt kansen voor iedereen. Zeker jonge generaties moeten de kans krijgen op een gezonde, aantrekkelijke en duurzame leefomgeving. Iedereen is daarbij hard nodig. Dus zeker ook onze ondernemers in de gemeente.” D66 wil ondernemers nadrukkelijk betrekken bij een regionaal verduurzamingsplan. Daarmee zoeken we per wijk of gebied naar innovaties en mogelijkheden om snel afscheid te nemen van het aardgas. Er is niet een oplossing of alternatief. Een mix van energiebesparing is nodig, zodat we duurzamer energie opwekken en ons warmtegebruik verduurzamen.

Tuinders zijn grootverbruikers van energie. D66 wil ze stimuleren om gebruik te gaan maken van de warmterotonde. Verder heeft D66 voor ondernemers de kosten voor groene bouwplannen verlaagd. Hier is 3,5 ton subsidie voor beschikbaar gesteld. D66 wil verder met het ‘vergoenen’ van de belastingen, zodat het makkelijker en aantrekkelijker wordt voor ondernemers om te investeren in duurzaamheid. Om dit te betalen wil D66 een deel van de opbrengst van de verkoop van Eneco storten in een Duurzaamheidsfonds gericht op duurzame initiatieven van inwoners en bedrijven.

 

Samen werken aan een beter ondernemersklimaat Rond de vraag: Hoe denkt uw partij een beter ondernemersklimaat te creëren? Ging Michiel in gesprek met de deelnemers van het CDA en de PvdA.

D66 vind samenwerking een belangrijke voorwaarde voor een goed ondernemersklimaat. D66 heeft een open blik en kijkt nadrukkelijk over de gemeentegrenzen voor regionaal economische samenwerking. Bedrijven in Lansingerland bewegen zich ook op een groter speelveld dan de gemeente. We moeten denken en handelen op de schaal van het Oostland, de Metropoolregio en in sommige gevallen op landelijk of zelfs het wereldtoneel. Voor de nieuwe raadsperiode wil D66 lokale ondernemers dan ook beter betrekken bij de discussie en inbreng in de commissie Economisch Vestigingsklimaat van de Metropoolregio (MRDH) Meer praktisch vindt D66 dat de gemeente nog een tandje bij kan zetten in de dienstverlening richting bedrijven. Muis: “Voor een beter ondernemersklimaat is één loket en één contactpersoon gewenst en een organisatie en bestuur dat meedenkt over wat er wel kan. Bijvoorbeeld ondernemers zelf openingstijden en dagen laten bepalen. De lastendruk verminderen. Minder regels in de APV door samen met bewoners en ondernemers belemmerende regels te schrappen.”

Om dit voornemen kracht bij zetten overhandigde Michiel een symbolisch cadeautje aan de organisatie van Ondernemend Lansingerland. Een paarse krokodil, het symbool van regelzucht en bureaucratie.

Ondernemend Arnhem, publiek en politiek gingen woensdag 7 maart met elkaar in gesprek over hoe Arnhem de meest MKB-vriendelijke gemeente kan worden. Voorbij partijbelangen en holle retoriek als ‘minder regels’ ontdekten de deelnemers concrete mogelijkheden om de regionale economie te versterken.

Naast wethouder economie Ron König gingen woordvoerders van PvdA, CDA, ChristenUnie, OKA, CIRCLES, CCA, Kiemt en PBA met elkaar het gesprek aan in ’t Taphuys. Het debat was een initiatief van D66 Arnhem en werd geleid door kandidaat-raadsleden Hans de Vroome en Christian Lorist. Door de lagerhuis-opzet ontweken ze de valkuilen van een verkiezingsdebat, en kwam men tot concrete oplossingen.

MKB-vriendelijkste gemeente

Over de vraag of Arnhem de meest MKB-vriendelijke gemeente van Gelderland kan worden, zijn de aanwezigen het snel eens. “OKA ondersteunt deze ambitie. En ik durf de stelling wel aan dat MKB-vriendelijk zijn een uitstekende basis is voor economische groei,” aldus Peter de Haan (AKZO en OKA). “Dan moet Arnhem wel mee gaan doen aan de jaarlijkse MKB-meting”, concludeert raadslid Hans de Vroome.

Concrete kansen voor Arnhem

De ondernemers zagen goede kansen voor een digitaal ondernemersloket. Daarnaast was er opvallend veel steun voor de circulaire economie. Hierbij zagen de aanwezigen een grote rol voor de gemeente. De gemeente koopt naar schatting voor 150 miljoen per jaar in. Luc Kikkert (Kiemt): “Een gemeente die circulair inkoopt kan juist het lokale MKB helpen. Al moeten kleinere ondernemers soms wel even op weg geholpen worden.”

Lokale inkoop-app brengt alles samen

“De gemeente kan beter met het lokale MKB samenwerken, en tegelijkertijd lokaal én circulair inkopen”, koppelde kandidaat raadslid Christian Lorist de verschillende kansen en behoeften aan elkaar. “Met een inkoop-app kunnen regionale ondernemers hun producten en diensten aanbieden, en kunnen inkopers van de gemeente hen makkelijk vinden en betrekken bij de inkoopprocedure. Transparant en eerlijk de lokale kwaliteiten benutten.”

D66 vertrouwt op de eigen kracht van mensen. Ondernemers zijn heel goed in staat om zelf hun openingstijden te bepalen. Daar hebben ze geen overheid bij nodig. Openstelling op zondag wel toestaan in de ene kern en niet in de andere, bevordert ook nog eens rechtsongelijkheid. Daarom vindt D66 dat in alle kernen van Veere winkelopenstelling op zondag mogelijk moet zijn.