Poliflw

Het is u vast al opgevallen dat de discussie rondom stikstof oplaait en soms ook verhardt. Ook in de polder herkennen we de geluiden over stikstof. Als ChristenUnie Dronten willen we tot een zorgvuldige afweging komen, afgestemd op hetgeen er lokaal speelt. Om die reden gaan wij de komende tijd in gesprek met boeren, lokale overheden en de LTO. Vervolgens komen wij tot een standpunt waarmee we recht willen doen aan ons prachtige Dronten, dat gekenmerkt wordt door een sterke binding met de agrarische sector.Heeft u of heb jij relevante (politieke) kennis aangaande de stikstofproblematiek, laat het ons dan weten via fractie@dronten.christenunie.nl

Vanmorgen hebben Jan Carlo Bos en Klaas Piel een #opdefieste bezoek gebracht aan Maatschap Boessenkool – Hol. Aan de keukentafel hebben we een gesprek gevoerd met Jeroen, Alinda en Peter over ontwikkelingen binnen hun bedrijf, de gevolgen en impact en over de agrarische sector.

Aanleiding van het bezoek waren de verschillende nieuwsberichten over de rechtszaak die is aangespannen door de milieuorganisatie MOB. In totaal zijn 33 boerenbedrijven betrokken in deze rechtszaak. Ook de vergunning die de familie/maatschap Boessenkool -Hol in 2018 heeft gekregen van de provincie Overijssel wordt aangevochten door de MOB.

“Hart voor elkaar”. Met die slogan gaat de ChristenUnie-SGP de raadsverkiezingen in. Het verkiezingsprogramma 2022-2026 is tot stand gekomen met input uit veel hoeken van de samenleving. “Ik sta te popelen van ongeduld om aan de slag te gaan met ons frisse verkiezingsprogramma”, zegt lijsttrekker Anjo Simonse.

Dienstbaar aan de samenleving

In het uitgebreide programma zet de CU-SGP uiteen waar de ambitie ligt voor de nieuwe raadsperiode 2022-2026. Lijsttrekker Anjo Simonse: “Hart voor elkaar. Dat is de kern. We willen in de samenleving aanwezig zijn, een schouder zijn voor hen die dat nodig hebben, spreken namens hen die geen stem hebben en begrenzen en bijsturen waar dat nodig is.”

Speerpunten: zorg, bestuur, veiligheid, bereikbaarheid, duurzaamheid

CU-SGP wil goede zorg, een betrouwbaar bestuur, veiligheid, goede bereikbaarheid, een gunstig vestigingsklimaat en een duurzame leefomgeving. “We bruisen van ambitie. We doen in ons verkiezingsprogramma concrete en haalbare voorstellen. Panklaar om uit te voeren.”, aldus de enthousiaste lijsttrekker.

Oog voor de mens achter de inwoner

“Laat ik een voorbeeld noemen. Meer oog voor de mens achter de inwoner betekent voor ons dat je altijd een persoonlijk aanspreekpunt hebt binnen het gemeentehuis. Je krijgt nooit meer een algemene brief zonder rechtstreeks telefoonnummer, als het aan de CU-SGP ligt.”, trapt Simonse af. “Een klein voorbeeld misschien, maar het kan enorm veel betekenen.” Een ander belangrijk punt is de brandweerzorg. De brandweerkazernes in de 5 dorpen moeten snel worden vernieuwd.

Fietsen, wandelen, auto en trein

“We doen concrete voorstellen voor optimale fiets- en wandelroutes. Zoals een fietspad op de Zwartemeerdijk. En uiteraard gaan we voor de verbreding van de N50 en de Lelylijn. Dat blijven continue aandachtspunten.”

Landbouw de hoofdmoot

“De landbouwkundige functie willen we borgen in ons gebied. We willen beter vastleggen waar landbouw de hoofdmoot is, omdat er steeds meer beslag op de ruimte wordt gelegd. Boeren moeten kunnen boeren. Er is al veel vertrouwen verloren in de overheid in de agrarische sector, we willen een luisterend oor zijn.”

Gezondheidscentrum en VO Campus

“We juichen de komst van het nieuwe gezondheidscentrum Het Vlie toe. Een mooie bundeling van krachten tussen de eerstelijnshuisartsenzorg en het Antonius en andere zorgpartijen”, aldus Simonse. “Ook voor het VO Campus gaat in de nieuwe raadsperiode de eerste paal de grond in.”

Hart voor elkaar in sociaal beleid

“Het is iets wat nu steeds prominenter wordt: energiearmoede. We willen de energiearmoede snel aanpakken. Ook willen we aan de slag in het sociaal domein met preventie op het onderwerp (v)echtscheidingen. En: de wachtlijsten en wachttijden in de jeugdzorg moeten worden teruggedrongen.”

Duurzaamheid en biodiversiteit

“We ondersteunen lokale energieinitiatieven. Bebouwd gebied willen we vergroenen. Twee voorbeelden van talrijke initiatieven die we ontplooien willen op het gebied van duurzaamheid en biodiversiteit.”

Woningmarkt

“Meer ruimte op de woningmarkt is hard nodig. De woningmarkt is nu te gespannen. Prijzen rijzen de pan uit. We willen meer betaalbare starterswoningen, maar ook meer woonzorgprojecten.”

Het volledige verkiezingsprogramma is hier te downloaden.

Vanmiddag was er op evenemententerrein de Tippe in Staphorst een bijeenkomst voor boeren waarbij politieke partijen met elkaar en met de boeren in debat gingen over het thema landbouw. De bijeenkomst was een initiatief van Albert de Hon, René Dunnink en Henri Haasjes, van Actiegroep de Lichtmis. Het was een echte trekker-drive-in: van heinde en ver kwamen de trekkers de Tippe oprijden.

De ChristenUnie-SGP Woerden zet vraagtekens bij het nut van een bewaakte fietsenstalling in de binnenstad zoals het college voorstelt. Om deze reden verzochten wij wethouder Noorthoek om een haalbaarheidsonderzoek uit te voeren. Aanleiding hiervan is het raadsvoorstel Parkeerbeleid dat gisterenavond ter discussie lag. Onze motie is aangenomen.

Oktober 2019, ineens kan niemand meer om hen heen. Protesten, lange slierten tractors op de snelweg, publieksvriendelijke acties en de hashtag #trotsopdeboer hebben de boeren van de periferie naar het centrum van de aandacht gebracht.

Oktober 2019, ineens kan niemand meer om hen heen. Protesten, lange slierten tractors op de snelweg, publieksvriendelijke acties en de hashtag #trotsopdeboer hebben de boeren van de periferie naar het centrum van de aandacht gebracht.

Door Carla Dik-Faber op 16 april 2020 om 17:28

Hoe goedwillende boeren bedreigd worden

Oktober 2019, ineens kan niemand meer om hen heen. Protesten, lange slierten tractors op de snelweg, publieksvriendelijke acties en de hashtag #trotsopdeboer hebben de boeren van de periferie naar het centrum van de aandacht gebracht.

En terecht. Jarenlang zet de ChristenUnie zich al in voor verbinding tussen ‘boer en burger’. Voor bewustwording over waar ons voedsel vandaan komt. Voor een eerlijke prijs voor voedsel. Voor perspectief voor de mensen die dagelijks hard werken voor dat voedsel. Af en toe lukte dat en behaalden we mooie resultaten voor de boeren.

Maar het effect van een sector die zich zó verenigd opstelde, zó zichtbaar was, dat was nog nooit gelukt. Met grote steun van het publiek: ineens was die brug tussen boer en burger er. Ik vond het mooi om te zien.

Omslag

Het protest was er evenwel niet zomaar: de overheid heeft de sector jarenlang overladen met allerlei regels en zo gedwongen om maximaal te produceren tegen een beloning die daarmee in geen verhouding staat.

Nu steeds meer duidelijk is wat de desastreuze gevolgen van dat beleid zijn voor boeren zelf, de natuur en de leefomgeving van ons allemaal, wil de overheid de andere kant op. Minder intensief, meer in balans met de natuur, minder uitstoot.

Dat het bij boeren in het verkeerde keelgat schiet dat zij eerst ondergewaardeerd worden en vervolgens te horen krijgen dat ze het niet goed doen, is begrijpelijk. Laten we wel wezen: de overheid zélf heeft aangestuurd op een systeem dat nu (terecht) failliet wordt verklaard.

Ja, het oude beleid heeft gefaald, er moet nieuw, toekomstbestendig beleid komen voor de landbouw. Maar die omslag kunnen we dus alleen maken mét de boeren. De overheid moet boeren helpen, verleiden, faciliteren om mee te doen. Wie wil stoppen, moet een faire prijs krijgen voor de boerderij. Boeren zitten niet te wachten op een nieuw dictaat vanuit Den Haag, maar willen wél samen werken aan een nieuw, toekomstbestendig perspectief, voor henzelf en voor de landbouw. En dat is ook wat Carola Schouten, onze eigen landbouwminister, doet.

Pasen 2020: Judassen

Inmiddels is het april 2020. Pasen. In appgroepen van boeren circuleert een brief. Afzender is Farmers Defence Force, een club militante boeren die zich graag bedient van oorlogsretoriek. FDF komt opnieuw met een statement, zoals ze eerder met een statement in de media kwam door een wanstaltige vergelijking met de holocaust. De brief die nu circuleert is gericht aan de boeren zelf.

De boodschap aan die boeren is even helder als verwerpelijk. Boeren die hun bedrijf willen verkopen zijn verraders. Die ‘Judassen’ (in de woorden van FDF), zijn de grootste bedreiging voor de landbouwsector en moeten ‘uit de gelederen verwijderd worden’. Dat gaat niet zomaar, want FDF ‘verwacht nog wel wat problemen met Judassen en zwakke schakels’, maar ‘daar zullen we dan te zijner tijd mee af moeten rekenen’.

Contrast

Het contrast met oktober 2019 kan niet groter. Gezamenlijkheid is onmin geworden. Positiviteit is omgeslagen in intimidatie. Mijn #trotsopdeboer is onverminderd groot, maar heeft gezelschap gekregen van #woedeopFDF. De dreigbrief van FDF is daarbij de druppel.

Natuurlijk, FDF ging vervolgens door het stof. En ook dat kennen we: nadat er gedoe uitbreekt, hadden ze het toch niet zo bedoeld…

Wat mij betreft is het tijd om de schapen van de bokken te scheiden. Om te kiezen tussen welwillendheid en kwaadwillendheid. Tussen nieuw perspectief en ‘achteruitboeren’. Tussen samen optrekken en tweespalt. Tussen werken aan een toekomstbestendige landbouw en het uiten van bedreigingen.

Dat uitgerekend een club die zich presenteert als ‘belangenbehartiger van de boer’ zich tégen die boer keert, is dieptriest. Ik weet dat de welwillende boeren in de meerderheid zijn. Ik heb er de afgelopen jaren velen bezocht, ik heb ze ontmoet aan talloze keukentafels. Dat ik hier hun namen niet kan noemen, is ronduit bizar. Des te belangrijker is het dat deze boeren een stem krijgen.

De omslag naar een toekomstbestendige landbouw gaat er komen. Mét de boeren. Farmers Defence Force zal in de tussentijd vast weer van zich laat horen. Het zij zo. FDF heeft zichzelf gediskwalificeerd. De boer heeft de toekomst.

Afgelopen dagen kwam de provincie Noord-Brabant in het nieuws. De provincie heeft een aantal boerenbedrijven buiten de eigen provinciegrenzen gekocht. Omdat het extern salderen van stikstof nog niet helemaal mogelijk is kan deze stap effect hebben op de gebiedsgerichte plannen die wij in Gelderland aan het opzetten zijn. Om duidelijkheid te krijgen heeft de PvdA samen met bijna alle andere partijen in de Gelderse Provinciale Staten schriftelijke vragen gesteld. Bijna alle andere partijen; de PVV, SP en Partij voor de Dieren doen helaas niet mee.

In de luwte van de coronacrisis gaat het politieke werk gewoon door. Je zou bijna vergeten dat we de afgelopen maanden met een andere crisis bezig waren. De stikstofcrisis zoals deze bekend is geworden. Ik noem het zelf liever de natuurcrisis. Sinds een klein jaar vindt er voortdurend overleg plaats over het reduceren van stikstof, hoeveel mollen depositie er per hexagoon natuurgebied plaats vinden, beheerplannen, herstelmaatregelen, in- en extern salderen, stikstofbanken en meer van dat soort vakjargon waar menig Nederlander weinig van begrijpt.

Ik wil graag nadenken over het doel van de aanpak. Dat is de natuur. Of beter gezegd: natuurherstel. Stel je voor: om de dag moet je je autoruit schoonmaken in de zomer omdat er zo veel insecten op vastgeplakt zitten. Op Teletekstpagina 101 staat met chocoladeletters: GROTE IJSVOGELVLINDER TERUG IN NL. Op de Veluwe moet je goed oppassen voor al het opwaaiende stuifzand, er is balans tussen landbouw en natuur en werken we allemaal samen voor een mooi Gelderland.

“Ik wil graag nadenken over het doel van de aanpak. Dat is de natuur. Of beter gezegd: natuurherstel.”

Om daar te kunnen komen moeten vele systemen veranderen en moeten er discussies gevoerd worden over al die dingen die ik in de eerste alinea genoemd heb. En om resultaten hierop te kunnen halen zullen we hier samen over in gesprek moeten blijven gaan. Het Rijk, provincies, gemeenten, boeren, natuurorganisaties, industrie, bouwers, infra, logistiek en vele anderen. Iedereen moet meedoen en iedereen moet ook gaan beseffen dat het niet meer om alleen het belang van jouw groep gaat, het gaat er om dat iedereen gaat bijdragen aan natuurherstel. Zoals Johan Remkes het in zijn eerste rapport al verwoordde: Niet Alles Kan. En daar waar dingen niet meer kunnen moeten rijk en provincie klaar staan met alternatieven en financiële tegemoetkoming.

Juist daarom is de actie van de provincie Noord-Brabant ook zo lastig uit te leggen en nog moeilijker te verdedigen. De provincie heeft buiten haar eigen provinciegrenzen boerenbedrijven aangekocht om de stikstofruimte die daar vrij komt in te kunnen zetten voor de realisatie van een bedrijventerrein. Dit is veel te voorbarig, zeer oncollegiaal en juridisch onmogelijk op dit moment. Om meer duidelijkheid te krijgen over deze actie en de effecten hiervan op Gelderland en het proces in het algemeen hebben we samen met een aantal andere partijen schriftelijke vragen gesteld.

“De actie van de provincie Noord-Brabant is lastig uit te leggen en nog moeilijker te verdedigen.”

De vragen die wij samen met de VVD, ChristenUnie, CDA, GroenLinks, D66, Forum voor Democratie, 50Plus en de SGP hebben gesteld luiden als volgt:

1. Hoe beoordeelt het College van Gedeputeerde Staten de gang van zaken in Noord-Brabant met betrekking tot het opkopen van boerderijen in andere provincies?2. Welke gevolgen heeft deze kwestie voor de samenwerking en inhoudelijke inbreng van Gedeputeerde Staten met het Rijk en de andere provincies? 3. Welke gevolgen heeft de ‘methode-Brabant’ voor de Gelderse gebiedsgerichte aanpak van de stikstofproblematiek? 4. Op welke manier borgt het College van Gedeputeerde Staten dat de relatie met de verschillende betrokken sectoren in de ontwikkeling van de gebiedsgerichte aanpak hierdoor niet wordt geschaad? 5. Welke uitgangspunten hanteert het College van Gedeputeerde Staten bij het opstellen van voorwaarden met betrekking tot extern salderen met stikstofruimte? 6. Bent u bereid om Provinciale Staten te informeren over de ontwikkelingen rond de totstandkoming van de stikstofregels?

Ik houd jullie op de hoogte wanneer wij een antwoord hebben; wordt vervolgd!

Het bericht “Actie van Noord-Brabant voorbarig en zeer oncollegiaal.” verscheen eerst op PvdA Gelderland.

Het rapport van de commissie-Remkes stelt heel duidelijk dat het stikstofprobleem niet op één sector - bijvoorbeeld op de boeren - kan worden afgewenteld. Dat is terecht. Het kabinet heeft al eerder gezegd dat iedere sector zijn steentje moet bijdragen.