Op 24 januari 2020 heeft de Commissie voor Welstand en Monumenten (CWM) een negatief advies uitgebracht op de HOV lijn langs het spoor, en de weg over Anna's Hoeve, m.b.t. de aanleg van de fly-over, de natuurbrug, en de tunnel onder het spoor. Het College van Hilversum heeft besloten om de negatieve adviezen naast zich neer te leggen en stuurt in plaats daarvan een positief advies door naar Provinciale Staten. Reden voor de SP om vragen te stellen.
De CWM mist een leidend concept en architectonische, landschappelijke en stedenbouwkundige uitgangspunten. Ze vindt dat het ontwerp heroverwogen moet worden. Ze waarschuwt daarnaast o.a. op het gebrek aan sociale veiligheid bij de trap vanuit de fietserstunnel en dat de balustrades van de tunnel beklimbaar en daarmee gevaarlijk voor kinderen zijn.
Het college wil het negatieve advies van de commissie niet overnemen. Ze wil aan Gedeputeerde Staten van Noord-Holland (GS) een positief advies uitbrengen. Als reden wordt gegeven dat een negatief advies voor vertraging zorgt en dat daardoor de geplande start van de werkzaamheden op 30 maart 2020 in gevaar komt.
In de conceptbrief van het college wordt op een aantal bezwaren van de commissie ingegaan, zoals de plaats van het hekwerk op het viaduct en het gebruik van lichtere kleurstellingen dan eerst voorgesteld, maar bv niet op het ontbreken van continuïteit en de veiligheidselementen die door de commissie naar voren worden gebracht.
Een positief advies is na een duidelijk negatief advies van het CWM nogal twijfelachtig, vooral als de motivatie om het advies niet te volgen draait om planningsproblemen, en niet een inhoudelijk verschil van mening. Met name aspecten op gebied van (sociale) veiligheid moeten serieus worden genomen.De indruk ontstaat nu dat een positief advies reeds vaststond - ongeacht het advies van het CWM.
De fractie van de SP heeft daarom de volgende vragen gesteld aan het college:
De CWM heeft in maart 2019 gevraagd naar aanvullende gemeentelijke randvoorwaarden. Daar is niets mee gedaan. Er is ook geen door de raad vastgesteld beeldkwaliteitsplan. Waarom zijn destijds geen aanvullende randvoorwaarden opgesteld, en waarom is het beeldkwaliteitsplan niet aan de raad voorgelegd?
De CWM mist een architectonisch, landschappelijk en stedenbouwkundig uitgangspunt, en een leidend concept. Het ontwerp is volgens hen een optelsom van oplossingen om te voldoen aan randvoorwaarden en lijkt beïnvloed door contracten, aanbestedingen of verantwoordelijkheden. Hoe is dit ontwerp zo tot stand gekomen? Welke uitgangspunten zijn gehanteerd? Hebben contracten en aanbestedingsprocedures invloed gehad op het uiteindelijke ontwerp? Is daarmee beeldkwaliteit en samenhang ondergeschikt geworden aan de planning?
Het college stelt dat een aantal zaken die de CWM aandraagt onderdeel zijn van het beeldkwaliteitsplan, dat eerder positief was beoordeeld. Welke onderdelen zijn dat, en waarom zijn deze nu wel een probleem?
De commissie vindt dat het ontwerp in zijn geheel heroverwogen moet worden. Het volstaat niet om enkel iets te doen aan de beschreven voorbeelden. Dat laatste is echter precies wat in het advies van het college gebeurt. Is serieus gekeken naar de optie om het ontwerp te heroverwegen? Wat zijn daadwerkelijk de gevolgen als we dit doen?
De indruk bestaat nu dat een positief advies aan GS reeds vaststond, omdat vertraging als onoverkomelijk wordt gezien. In welke mate was het college bereid om een negatief advies van het CWM te volgen? Op welke wijze denkt het college dat zij het advies van de CWM serieus hebben genomen?
Het mag duidelijk zijn dat dit onderwerp politiek en maatschappelijk gevoelig ligt. Waarom heeft het college ervoor gekozen om dit advies niet aan de gemeenteraad voor te leggen? Graag een toelichting anders dan ‘het is een college bevoegdheid'.
Opmerkingen over slechte onderhoudbaarheid (o.a. i.v.m. gebruik van Cortenstaal) zijn nu niet behandeld omdat ze 'buiten de verantwoordelijkheid van Welstand vallen'. Vindt het college het verstandig deze adviezen te negeren?
Kan een ontwerp met meer samenhang en een betere onderhoudbaarheid, zoals de CWM vraagt, op langere termijn ook kostenbesparend zijn?
Met name de opmerkingen over veiligheid baren ons zorgen. Het gaat dan om de sociale veiligheid van de trap vanuit de fietserstunnel en de beklimbaarheid van balustrades en doorvalbeveiligingen. In het advies van het college wordt hier niets over gezegd. Wat wordt hieraan gedaan.
