Poliflw

D66 heeft grote zorgen over de uitstoot van chemiebedrijf Chemours. Dordtenaren worden als decennialang blootgesteld aan zeer zorgwekkende stoffen. Voor alle Zuid-Hollanders is het belangrijk dat er schone grond, lucht en water is. Oók voor de inwoners van de Drechtsteden.

De fractie van D66 Dordrecht pleit voor een stevige aanpak. “Chemours moet transparant zijn over welke stoffen zij in producten gebruikt. Als we niet weten wat de effecten van die stoffen zijn, of als die niet overeenkomen met wat de nieuwe vergunning toestaat, moet deze niet worden verleend of worden ingetrokken,” zegt raadslid Paul Tiebosch. “Heel goed dat we samen met de Statenfractie optrekken om Chemours strengere milieuregels op te leggen.”

Statenlid Laura Neijenhuis riep het provinciebestuur op om het probleem bij de bron aan te pakken. “Wij vinden het belangrijk dat Chemours eerlijk en transparant is over de stoffen die worden verwerkt en uitgestoten. Alleen dát geeft inzicht in de risico’s voor mens, plant en dier. De discussie gaat nu vooral over handhaving van vergunningen, maar dat verzekert de inwoners van Dordrecht en Sliedrecht natuurlijk niet van de gezonde leefomgeving waar zij recht op hebben. D66 wil daarom dat het provinciebestuur nog verdergaat in het inperken van de vergunningen. Anders blijven bedrijven als Chemours het recht houden om te vervuilen.”

Advocaat Robert Bilott werd in 1998 door een veehouder uit West Virginia ingeschakeld om een rechtszaak te beginnen tegen DuPont. De veehouder meende dat het bedrijf een plaatselijke sloot vervuilde waardoor zijn vee ziek was geworden. In de juridische strijd die volgde bracht Bilott een decennialange geschiedenis van milieuverontreiniging aan het licht. Het ging in het bijzonder om de ongezonde effecten van perfluoroctaanzuur (C8), PFAS en PFOA. 22 jaar later ontvangen wij een brief van Chemours waarin zij mededelen per jaar nog steeds PFOA en PFAS te lozen op de rivier. Schokkend maar waar. Op verzoek van D66 vindt er 5 maart een besloten presentatie plaats van deze film. Maandag 9 en dinsdag 10 maart draait de film in de filmclub. D66 raadt deze film van harte bij u aan.

– Marko Stout

deze tekst is de ‘Blik op de raad’ uit de Klaroen van woensdag 26 februari 2020

Het is eng om te bedenken dat iedereen in Zuid-Holland op dit moment wordt blootgesteld aan zeer zorgwekkende stoffen. Voor alle Zuid-Hollanders is het belangrijk dat er schone grond, lucht en water is en daar hebben we recht op. Oók de inwoners van de Drechtsteden. D66 heeft grote zorgen over de stoffen die het chemiebedrijf Chemours daar al decennialang uitstoot. 

“Neem GenX” zegt Statenlid Laura Neijenhuis. “Dit is een giftige, zeer zorgwekkende stof. Hoe kan het dat een bedrijf dit blijft uitstoten, terwijl niemand precies weet wat de effecten hiervan zijn voor de leefomgeving? De provincie heeft besloten dat de uitstoot van zeer zorgwekkende stoffen omlaag moet. De vergunning van Chemours wordt ingeperkt. De uitstoot van GenX bijvoorbeeld zou dan vanaf 2021 zijn verminderd tot 3,2 kilo per jaar. Het is natuurlijk een eerste stap, maar D66 vindt dit niet ver genoeg gaan. Het gaat om een gebied waar mensen wónen. En we weten niet hoeveel impact dit heeft op de leefomgeving in onze provincie.”

“Gisteren maakte Chemours bovendien bekend in beroep te gaan tegen het besluit van de provincie om zeer zorgwekkende stoffen te verminderen”, vervolgt Laura. “Dit laat goed zien dat het bedrijf zich nauwelijks bekommert om de impact op de omgeving en dat het extra belangrijk is dat de provincie ingrijpt.”

Vandaag riep D66 het provinciebestuur op om het probleem bij de bron aan te pakken. Laura: “Wij vinden het belangrijk dat Chemours eerlijk en transparant is over de stoffen die worden verwerkt en uitgestoten. Alleen dát geeft inzicht in de risico’s voor mens, plant en dier. De discussie gaat nu vooral over handhaving van vergunningen, maar dat verzekert de inwoners van Dordrecht en Sliedrecht natuurlijk niet van de gezonde leefomgeving waar zij recht op hebben. D66 wil daarom dat het provinciebestuur nog verdergaat in het inperken van de vergunningen. Anders blijven bedrijven als Chemours het recht houden om te vervuilen.”

Ook de fractie van D66 Dordrecht pleit voor een stevige aanpak. “Heel goed dat ook de Statenfractie eraan vasthoudt om Chemours strengere milieuregels op te leggen”, zegt raadslid Paul Tiebosch. “Het bedrijf moet transparant zijn over welke stoffen zij in producten gebruikt. Als we niet weten wat de effecten van die stoffen zijn, of als die niet overeenkomen met wat de nieuwe vergunning toestaat, moet deze niet worden verleend of worden ingetrokken.”

D66 Tweede Kamerlid Jessica van Eijs vindt dat Chemours zich zou moeten schamen. “Ze hebben al kans op kans gehad. Schone grond, lucht en water zijn voor ons allemaal belangrijk. In plaats van protesteren, kan het bedrijf beter aan de slag gaan met en de aandacht richten op schoon produceren.”

Geacht college,

Vandaag opende het NRC met een artikel over het falen van het landelijke ruimtelijke ordeningsbeleid (‘Zo werd er toch gebouwd naast een vuurwerkopslag’).[1] Dit artikel is gebaseerd op een nog niet eerder verschenen rapport uit 2018 van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT). De strekking van het rapport ‘De borging van de nationale ruimtelijke belangen’ is verontrustend.[2] Volgens het rapport is er van alles misgegaan sinds de rijksoverheid de ruimtelijke ordening rond de eeuwwisseling steeds meer bij lagere overheden heeft neergelegd. Belangrijke taken zijn niet opgepakt door gemeenten en provincies, met gevaarlijke en hinderlijke situaties tot gevolg.

Een van de in het artikel en rapport genoemde voorbeelden is de opslag van explosieve grondstoffen. Na de vuurwerkramp in 2000 in Enschede bezwoeren beleidsmakers: dit nooit meer. Huizen mogen sindsdien niet meer te dicht in de buurt van de opslag van explosieve materialen – vuurwerk, munitie – worden gebouwd. Zogeheten veiligheidszones moeten dat verhinderen. Alleen moeten gemeenten deze zones wel vastleggen. Als daar in een bestemmingsplan niets over is opgenomen, is de weg alsnog vrij voor bijvoorbeeld woningbouw in de directe omgeving van de opslag van explosieve materialen.

De ILT onderzocht de afgelopen zes jaar bijna veertig bestemmingsplannen die relatie hadden met explosieve grondstoffen. De conclusie is dat in driekwart van de gevallen niets was geregeld, waardoor er toch woningen naast zo’n opslag konden worden gebouwd. Bij een derde van de onderzochte plannen bleek dat ook daadwerkelijk te zijn gebeurd, bijvoorbeeld in de Gelderse plaats Druten. Na contact is daar inmiddels actie ondernomen.

In het onderzoeksrapport worden, naast de opslag van explosieven, tal van andere terreinen met risico’s genoemd: veiligheid (opslag van ontplofbare stoffen, externe veiligheid inrichtingen en -buisleidingen, rijksvaarwegen, grote rivieren, primaire waterkeringen), gezondheid (grondwaterbeschermingsgebieden, regionale luchthavens, Defensie), financiën of economie (elektriciteitsvoorziening, Parallelle Kaagbaan, rijksvaarwegen, grote rivieren), cultuur en natuur (Natuurnetwerk Nederland, erfgoederen van unieke universele waarde, Waddenzee, Project Mainportontwikkeling Rotterdam), vertrouwen in instituties.

Ook op al deze genoemde terreinen bleek veel mis te zijn met gemeentelijke bestemmingsplannen. Zo bleek uit onderzoek in 19 gemeenten dat bij 10 bestemmingsplannen geluidszones rond militaire luchtvaartterreinen niet goed zijn geregeld. Deze 10 plannen hebben betrekking op zes van de acht militaire luchtvaartterreinen. De vliegbasis Gilze-Rijen is een van de acht Nederlandse luchtvaartterreinen en heeft ook (geluids)impact op de gemeente Tilburg. De lijst met de door de ILT geconstateerde gebreken gaat nog verder. Specifieke gemeenten worden echter niet genoemd.

Het rapport van de ILT geeft aanleiding tot het stellen van de volgende vragen:

[1] https://www.nrc.nl/nieuws/2020/02/09/zo-werd-er-toch-gebouwd-naast-een-vuurwerkopslag-a3989853

[2] https://www.scribd.com/document/446047797/Bijlage-Nationale-Ruimtelijke-Belangen-Borging-Nationale-Belangen

Plafondverf is een zeldzaam nicheverfproduct, zoals badkamerverf, dat zijn intenties daar op het etiket aankondigt. De meeste andere verven zijn niet locatiegebonden. Je zult geen product vinden dat specifiek is aangeduid als een verf voor de woonkamer of een verf voor het kantoor aan huis. Zolang aan enkele basisvoorwaarden wordt voldaan, kent acryl-Latex-interieurverf weinig grenzen; het kan overal naartoe.

Is dit weer zo’n voorbeeld van bedrijven die bekende producten opnieuw etiketteren en ze iets anders noemen? Of is plafondverf een echte zaak die de moeite waard is om te kopen? Vind hier goedkope plafond sauzen.

Als je een vlak, wit plafond wilt, dan kan de gewone vlakke, witte latexverf voor het interieur, die niet als plafondverf is gelabeld, op het plafond worden aangebracht. Maar het gebruik van plafondverf zal het proces gladder maken; zal resulteren in een beter uitziend plafond; en zal minder druppels en spetters produceren.

Gewone latexverf is laag in viscositeit of dikte. Dus als je het plafond ermee schildert, krijg je niet alleen grote verfdruppels, maar ook iets wat nog moeilijker op te ruimen is: een ultrafijne verfnevel die zich door luchtstoten kan verplaatsen, voorbij je druppeldoek. Hogere viscositeitsverf met meer vaste stoffen betekent dat je boven je hoofd kunt schilderen en minder druppels en weinig verfnevel verwacht. Druppels maken niet alleen een puinhoop onder het doek, maar zorgen ook voor lelijke plekken aan het plafond die na het drogen moeilijk te repareren zijn.

Voordat je verf koopt: vergelijk twee soorten plafondverf met één soort muurverf. Beide plafondverven overtreffen de muurverf in termen van viscositeit, totaal gewicht per gallon, en vaste stoffen in gewicht. In vergelijking met een viscositeitsmeter tegen andere stoffen heeft plafondverf ongeveer dezelfde consistentie als verdunde honing.

Lees ook: De voordelen van eiwitrepen: zijn ze echt zo gezond en behulpzaam als beweerd?

Op 10 december sprak de gemeenteraad nog over oud & nieuw. De vraag was of we anders met de jaarwisseling om moeten gaan. De volgende dag stond in de krant: ‘voorlopig geen verandering, als het aan de raad ligt.’ De schade en overlast valt in Maassluis erg mee, zeiden verschillende partijen. 48% van de inwoners van Maassluis vindt dat vuurwerk niet door inwoners zelf moet worden afgestoken, terwijl nog maar 36% daar voorstander van is.

In juni 2019 heeft de Eerste Kamer het wetsvoorstel voor een verbod op asbestdaken verworpen. Op 14 oktober 2019 heeft minister Van Veldhoven een Kamerbrief naar de Tweede Kamer gestuurd, warin ze ingaat op het vervolg van de sanering van asbestdaken[1]. Over de rol van gemeenten in deze aanpak schrijft de minister: “Gemeenten zijn in meerdere opzichten een essentiële schakel in de stimulering en facilitering van de asbestdaken sanering. Eigenaren zullen voor informatie bij gemeenten aankloppen en de ervaring leert dat gemeenten ook het best in staat zijn om te faciliteren, bijvoorbeeld via goede voorbeelden, het collectief saneren van daken en de inzet van ervencoaches. Gemeenten zijn uiteindelijk ook aan zet bij de handhaving van een veilige woonomgeving op basis van de Woningwet.”

[1] https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/asbest/documenten/kamerstukken/2019/10/14/aanpak-asbestdaken

Bij de Tilburgse proeftuin aardgasvrije wijk Quirijnstok is, ten aanzien van de betrokken woningen aan de Beethovenlaan en de Offenbachstraat, expliciet een koppeling gemaakt tussen het verwijderen van de asbestdaken en de warmtetransitie. Het besluit van de Eerste Kamer is voor diverse bewoners in de proeftuin reden geweest om af te zien van het verwijderen van de asbestdaken en de warmtetransitie. Het bestuur van de buurtvereniging Schanszicht heeft laten weten het jammer te vinden dat de asbestsanering in hun woonbuurt stokt. De daken zijn 45 jaar oud en onderzoek in de Offenbachstraat heeft aangetoond dat er serieuze risico’s zijn voor asbestvervuiling. Er is sprake van mosvorming op daken en bij harde wind brokkelt mos, dat losgeweekte asbestdeeltjes kan bevatten, af. Ook in andere gevallen in Tilburg waar er sprake is van asbestdaken, is er het risico op verspreiding van asbestvezels.

Gezien bovenstaande willen wij u de volgende vragen stellen:

Proeftuinen aardgasvrije wijken

1 december 2019 is door de Rijksoverheid de tweede ronde proeftuinen aardgasvrije wijken opengesteld. Gemeenten kunnen hiervoor van 1 december tot 1 april 2020 een aanvraag indienen.

Is het college bereid om, waar mogelijk in samenwerking met een of meerdere energiecoöperatie(s), te komen tot een aanvraag voor de tweede ronde proeftuinen aardgasvrije wijken?