Poliflw

DEN HAAGEr moet keihard worden gehandhaafd op overlastgevende coffeeshops in Den Haag. „Zes van de zesendertig coffeeshops veroorzaken structureel overlast. Daar moeten handhaving en de politie bovenop zitten net zoals in Scheveningen gebeurt”, zegt CDA-fractievoorzitter Kavish Partiman. Het coffeeshopbeleid van de gemeente wordt woensdag besproken in de Commissie Bestuur. Partiman voelt weinig voor het verplaatsen van coffeeshops naar andere delen van de stad waar andere partijen voor pleiten. „Dan verplaats je het probleem en zadel je andere wijken hiermee op. De enige voorwaarde voor verplaatsing is wat mij betreft draagvlak van de buurt.” Vanuit het Zeeheldenkwartier en de Weimarstraat komen verreweg de meeste klachten van bewoners over coffeeshops. „Denk aan asociaal rijgedrag, gehang in portieken, intimidatie op straat, een onveilig gevoel en lawaai. Dit tast het woongenot van de bewoners aan”, zegt de CDA-fractievoorzitter. Hij ziet maar één oplossing voor het overlastprobleem dat al jaren speelt in deze buurten. „Strikt handhaven op het zogenaamde O-criterium (overlast) bij deze zes coffeeshops.” Dat kan volgens hem twee kanten op. „Of de overlast wordt tot een minimum beperkt of er wordt geconstateerd dat er stelselmatig overlast is, waardoor de burgemeester kan overgaan tot sluiting”, zegt hij. Momenteel worden viermaal per jaar alle coffeeshops door de gemeente gecontroleerd op de zogenaamde AHOJGI-criteria (affichering, harddrugs, overlast, jeugdigen, hoeveelheid en verkoop aan Nederlandse ingezetenen.) Partiman wijst haar het verleden waarin de gemeente prioriteit gaf aan het voorkomen van overlast. Hiervoor daalde het aantal coffeeshops van 103 in 1995 naar veertig in 2009. „Bovendien kunnen we in Scheveningen ook meer handhaving inzetten bij overlast in de zomer. De burgemeester heeft de bevoegdheid om over te gaan tot sluiting en de politie aan te sturen. Ik heb niets te klagen over Van Zanen, maar op dit gebied is hij te soft.” Ook ziet Partiman veel in het aanbieden van aansprekende voorlichting voor de jeugd. „We moeten onze kinderen beschermen. Vaak wordt de drugswereld te veel geïdealiseerd, zoals in Netflixseries. We moeten voorkomen dat jongeren de nieuwe Taghi willen worden, maar ervoor zorgen dat zij ernaar steven om de volgende Memphis Depay te worden.” @Artikel: Tanja Verkaik - Telegraaf @Foto: René Oudshoorn - Kavish Partiman in de Witte de Withstraat in Zeeheldenwartier.

Op 20 mei heeft onze fractie het bespreekpunt Jeugdzorg voor de commissie Samenleving geagendeerd. Dit onderwerp komt daar vaker aan bod, maar dan gaat het meestal specifiek over de hoge kosten die ermee gemoeid zijn. Nu ging het om de inhoud van de Jeugdzorg, waartoe de gemeente verplicht is volgens de Jeugdwet. Waar het vooral wringt is het toezicht op de aanbieders waar in de media over geschreven wordt en de wachtlijst voor jeugdigen met meer ernstige problematiek. 

Tevoren hadden we een bespreekstuk met bijlagen opgesteld. Alle fracties gingen er grondig op in, wat een zinvolle gedachtewisseling opleverde. Tot de conclusies behoren de volgende: De rijksbijdrage is ontoereikend, de grens van 18 jaar en de administratieve druk van de aanbesteding verdienen aandacht – maar dat zijn vooral aspecten van de rijksoverheid. 

Voor de situatie van Lansingerland zijn de volgende aandachtspunten mogelijk uitvoerbaar: Voor deskundigheid op dit terrein dienen gemeenten elkaar in de regio te helpen; hiertoe zal de recent aangenomen Regiovisie helpen. Daarnaast zullen jeugdconsulenten voorrang moeten geven aan de ernstiger problematiek van jeugdigen en de betrokken gezinnen. Niet makkelijk kunnen leren op school kan voor ouders een punt van zorg zijn maar is van een andere orde dan ernstige opvoedkundige problematiek en contact met politie of ernstige depressiviteit en gedachten aan zelfdoding. 

Gelukkig is onze gemeente en ook onze wethouder met dit grote onderwerp al lang intensief bezig. POH-jeugd-GGZ en Jeugdcoach-op-school zijn projecten die zij al voortvarend heeft opgestart en waar succes van te verwachten is. Daar zullen we bij de volgende Jaarrapportages wel goed op blijven letten.

Het zomerreces ligt achter ons en we zijn weer aan de slag! Ik had een fijne en rustige vakantie. Er was tijd om te lezen, te sporten en heerlijk te tafelen en daar heb ik me lekker in kunnen uitleven. Ook heb ik nagedacht en gesproken over de plannen die we de komende tijd hebben om nog meer mensen meer kansen te bieden om actief mee te doen.

Deze week begon goed. Samen met de rayonmanager van UWV stelde ik vast dat het goed gaat met de economie in onze arbeidsmarktregio en dat veel minder mensen afhankelijk zijn van een uitkering. Ook bij Laborijn is deze ontwikkeling zichtbaar, zo besprak ik met de directeur. Er zijn steeds meer mensen vanuit de Tozo een stap verder geholpen. Het aantal coronabesmettingen in onze gemeente is gedaald en laten we hopen dat dit de komende weken zo blijft. De GGD schaalt de testcapaciteit en vaccinatiecapaciteit af. Fijn om die ontwikkelingen te zien.

Vanochtend had ik een groep kinderen uitgenodigd die in het kader van armoede en het Meedoenarrangement met ons kwam praten over hun ervaringen. We zijn bezig om de uitvoeringsagenda armoedebeleid te actualiseren en ik vind het belangrijk om ook van mensen zelf te horen hoe zij het ervaren. Wat een eerlijke en open reacties gaven zij! Ze vonden het belangrijk dat de gemeente eraan bijdraagt dat iedereen mee kan doen. Dat is volgens kinderen belangrijker dan spullen. Als tip kregen we mee om bezoek aan musea mogelijk te maken, nog meer aandacht te geven aan andere groepen inwoners en het meer bespreekbaar te maken, bijvoorbeeld op school. De kinderen hebben hun inbreng genoteerd en wij hebben afgesproken deze mee te nemen in de uitvoering.

Vanmiddag was de eerste collegevergadering en op de agenda stond o.a. de versterking van de regionale samenwerking in de arbeidsmarktregio Achterhoek om meer mensen aan het werk te helpen en te houden. In de afgelopen maandag hebben we als centrumgemeente in samenwerking met UWV en de andere Achterhoekse gemeenten een aanpak uitgewerkt om de samenwerking de komende jaren te versterken en te verduurzamen. In de aanpak gaat het om drie lijnen: (1) van werkloosheid naar werk, (2) van werk naar werk en (3) iedereen doet mee.

In de komende tijd wordt de concretisering van bovenstaande lijnen steeds duidelijker. In het kader van de eerste lijn hebben we bijvoorbeeld ons werkgeversservicepunt, het convenant SROI en Move2Social. De tweede lijn wordt o.a. ingevuld met Op IJver en het regionaal mobiliteitsteam. Om te bereiken dat iedereen mee kan doen zetten we regionaal in op jongeren, nieuwkomers en laaggeletterden. Voor hen zijn er specifieke aanpakken, waar we met samenwerkingspartners op in zetten.

Al met al een mooie start na de zomerperiode. Ik heb er veel zin in!

“Dit is voor mij dat ene boek dat je na lezing voor eeuwig opdringt aan vrienden en familie. Solomon deed tien jaar lang onderzoek naar ‘bijzondere families’: gezinnen met een kind dat doof is, met downsyndroom, meervoudige beperkingen, een transgender kind, een hoogbegaafd kind en een kind dat misdaden pleegt – allemaal kinderen die anders zijn dan hun ouders. Het is een echt onderzoeksboek, een flinke pil dus, gebaseerd op heel veel interviews en met veel verwijzingen. Wat me trof is hoe empathisch en persoonlijk Solomon het boek heeft gemaakt. Hij stelt de vraag die iedere ouder – en misschien ook wel ieder kind – kent: in hoeverre accepteer je als ouders je kinderen zoals ze zijn en in hoeverre help je ze om het beste uit hun leven te halen? Of zoals Solomon zelf zegt: How do we decide what to cure and what to celebrate? Uiteindelijk draait het boek om veel meer dan ouders en kinderen; het gaat over identiteit, vooroordelen, diversiteit, acceptatie en waartoe we in staat zijn voor en door liefde. Leerzaam en buitengewoon ontroerend.” ■

Na een motie van de ChristenUnie-SGP fractie gaat het gemeentebestuur onderzoeken of het initiatief Buurtgezinnen via een tweejarige proeftuin naar Zoetermeer gehaald kan worden.

Tijdens het Voorjaarsdebat op maandag 28 juni 2021 heeft de fractie deze motie ingediend. Deze motie is met steun van een meerderheid van de gemeenteraad aangenomen. De reden hiervoor is dat het gebruik van de jeugdzorg onstuitbaar groeit in Zoetermeer. De corona-crisis zal deze trend versterken. Dit groeiend gebruik heeft vele oorzaken, die niet eenvoudig aan te pakken lijken. Duurdere jeugdzorg kan soms voorkomen worden door goede preventíeve maatregelen. Opvoeden is voor alle ouders bij tijd en wijle een uitdaging, maar sommige gezinnen hebben het echt zwaar.Het initiatief Buurtgezinnen, dat in 2015 in Rhenen begon, en in 2017 een Appeltje van Oranje kreeg, is inmiddels in 75 gemeenten actief, waaronder 10 in Zuid-Holland. Buurtgezinnen heeft als doel om een gezin dat het extra zwaar heeft, bijvoorbeeld een klein sociaal netwerk heeft of met ziekte te kampen heeft, te koppelen aan een stabiel, warm gezin in de buurt, voor alledaagse, informele hulp, zoals speelafspraken, logeerweekends, een goed gesprek en wat verder maar passend lijkt. De inzet van buurtgezinnen leidt veelal tot minder gemeentelijke kosten (jeugdzorg / wmo) en tot een toegenomen gevoel van welbevinden van ouders én kinderen. Het initiatief Buurtgezinnen biedt de mogelijkheid om een proeftuin te starten.Gezinnen die ondersteuning nodig hebben, hebben niet altijd steun nodig van de overheid en de professionele zorg. Niet alle gezinnen kunnen steunen op een sociaal netwerk. Het is daarom goed wanneer de overheid manieren vindt om de samenleving te versterken in de onderlinge zorg voor elkaar (lt takes a village to raise a child).Om deze redenen heeft de fractie tijdens het Voorjaarsdebat van 2021 via een motie het gemeentebestuur gevraagd om contact op te nemen met de regio-coördinator Zuid-Holland van Buurtgezinnen, en met enkele al deelnemende gemeenten, om te onderzoeken of een tweejarige proeftuin voor Zoetermeer een welkome aanvulling is op het preventieve aanbod. Het college van burgemeester en wethouders is gevraagd aan de gemeenteraad verslag uit te brengen voor het begrotingsdebat van 2021 dat in het najaar plaats zal vinden.De fractie is blij met de steun van andere gemeenteraadsfracties voor dit voorstel en is benieuwd naar de resultaten van het haalbaarheidsonderzoek van het gemeentebestuur.

Ik wil graag aandacht vragen voor onze jongeren in Horst aan de Maas. Waarom? Omdat ik er zelf onderdeel van ben en als 19 jarig burgerraadslid veel berichten krijg waarover ik mij zorgen maak. We hoeven niemand uit te leggen hoe vervelend het is om te dealen met COVID-19. Veel beperkingen, regels, soms begrijpelijk, soms ook helemaal niet. Maar waarom specifiek aandacht voor de jongeren? Ik hoor vaak van mijn ouders dat ze vroeger veel plezier hebben gehad toen ze tussen de 16 en 25 jaar uitgingen in allerlei feestzalen in de regio en volop elkaar konden leren kennen. Voor hun de mooiste tijd. Maar weten jullie ook dat er het afgelopen 1,5 jaar nagenoeg geen momenten zijn geweest om andere jongeren te ontmoeten buiten je echte vriendengroep? Dat sommige 20 jarige jongeren nog nooit een legaal biertje hebben mogen drinken op een festival? Even hebben we begin juli van dat gevoel en vrijheid mogen genieten, wat geweldig was. Helaas heeft iedereen de versoepelingen soms te snel omarmt, wat volgens mij ook heel normaal is. Jongeren zijn erg sociaal en willen elkaar ontmoeten en genieten van feestjes. Het is daarom zuur dat we weer te maken krijgen met diverse beperkingen en het wederom annuleren van onze zomervakanties. Vergeet ook niet welke achterstanden sommige jongeren hebben opgelopen in het onderwijs door onder andere online les. Sommige studenten hebben elkaar amper in het echt gezien. Ik wil helemaal niet klagerig overkomen, maar wil wel alle inwoners van onze gemeente oproepen om het probleem te erkennen. Dat we begrip houden voor elkaar en ook motiveren dat het allemaal goed komt. Stuur mij gerust een berichtje als we ergens aandacht voor moeten hebben om elkaar te helpen in de weg naar meer vrijheid voor onze jongeren! Jarno Cox Burgerraadslid

In het debat over de programmarekening roept de ChristenUnie/SGP het college op meer te investeren in het voorkomen van (v)echtscheidingen. Naast het persoonlijk leed voor ouders en kinderen dat gepaard gaat met een (v)echtscheiding, zijn de maatschappelijke kosten voor de gemeente gemiddeld €18 miljoen in totaal per jaar. De fractie pleit daarom voor betere begeleiding voor aanstaande ouders. Judith Klokkenburg: “Eigenlijk is het gek dat je, naast de lichamelijke zorg, zo weinig begeleiding krijgt om je als stel psychisch voor te bereiden op de komst van je kind. Het zou goed zijn als verloskundigen, huisartsen, kraamzorg laagdrempelig hulp kunnen bieden bij de transitie naar het ouderschap. Ik heb de wethouder gevraagd hier een actieplan voor op te stellen.”