Poliflw

In een debat over burgemeesters die met de dood bedreigd worden heeft CDA Tweede Kamerlid Madeleine van Toorenburg gepleit om het ontwrichten van de democratie en het saboteren van het openbaar bestuur als een nieuw delict aan te merken. Van Toorenburg: “Voor sommige burgemeesters zijn doodsbedreigingen even normaal geworden als een lintje knippen. Dat kan niet! We staan pal achter bedreigde burgemeesters en willen daders harder aanpakken. Want wie bedreigingen uit aan het adres van de burgemeester, tast de democratische rechtsorde aan. Dat zou je, wat het CDA betreft, moeten terugzien in de strafbepaling. Het is immers sabotage van het openbaar bestuur.”Kracht van de samenlevingVan Toorenburg stond in haar inbreng stil bij de steun vanuit de samenleving voor de bedreigde bestuurders. “We zien allemaal de massale steunbetuiging aan burgemeester Jos Wienen van Haarlem. Maar ook een aantal Brabantse burgemeesters stelt dat vanuit de samenleving er vaker anonieme meldingen komen en zij gesteund worden door inwoners van hun gemeenten. Dat is prachtig en inspirerend om te zien.” KostenBurgemeesters schetsen een onthutsend beeld van de bedreigingen aan hun adres. Wat opvalt zijn de benodigde beveiligingsmaatregelen die op zulke dreigementen volgen. “Burgemeesters moeten onderduiken, krijgen patrouilles langs hun huizen of krijgen persoonlijke beveiliging. Dat gaat gepaard met kosten en ik zou dan ook willen dat de kosten die gemaakt worden voor de beveiliging verhaald worden op de bedreiger. Vanzelfsprekend wordt de beveiliging betaald, maar een bedreiger moet ook gaan beseffen welke gevolgen een dreigement heeft. Wat mij betreft ook via de portemonnee”, aldus Van Toorenburg. ToezeggingenMinister Grapperhaus liet weten dat hij nog terugkomt op het idee van de CDA-woordvoerder om beveiligingskosten bij daders neer te leggen. Daarnaast is het laatste woord over een bijzondere strafbepaling voor bedreigers van burgemeesters ook nog niet gezegd.

Door Lodewijk Asscher op 28 februari 2019 Delen  

In grote steden zoals Amsterdam en Rotterdam kunnen acht op de tien vrouwen erover meepraten. Ik kan daar echt boos over worden. Dit beperkt mensen in hun vrijheid. Je moet gewoon zeker kunnen zijn dat je veilig over straat kunt.

Je moet gewoon zeker kunnen zijn dat je veilig over straat kunt.

Negentig procent van de slachtoffers geeft toe uiteindelijk toch andere kleding aan te doen. Of in het donker niet meer de straat op te gaan. Of bewust een andere route te nemen. Seksuele intimidatie gaat in je hoofd zitten. Langzaam maar zeker tast het je vrijheid aan. Niet voor niks was het de minister van emancipatie die onlangs in Frankrijk vergelijkbare wetgeving invoerde. Je moet gewoon vrij zijn om je te kleden zoals je zelf wilt. Die vrijheid is het verdedigen waard.

Daarom dien ik vandaag met mijn CDA-collega Madeleine van Toorenburg het wetsvoorstel Seksuele Straatintimidatie in.

Daarom dien ik vandaag met mijn CDA-collega Madeleine van Toorenburg het wetsvoorstel Seksuele Straatintimidatie in. Een wet die een norm stelt. Onlangs was er een man in Rotterdam die kusgebaren maakte naar vrouwen en vroeg waar ze heen gingen. Voor die vrouwen voelde het ontzettend intimiderend, maar de rechtbank kon hem niet straffen voor die teksten. Dergelijk intimiderend gedrag is namelijk niet verboden. Daarom is het zo belangrijk dat deze wetgeving er komt.

Met deze wet laten we de daders duidelijk weten dat hun gedrag niet normaal is.

We mogen hier niet te licht over denken. Seksuele intimidatie vernedert mensen. Het reduceert ze tot een lustobject. Ontdoet hen van hun menselijkheid. Daarom komt het bij de slachtoffers vaak zo hard aan. Met deze wet laten we de daders duidelijk weten dat hun gedrag niet normaal is. Dat het niet langer is toegestaan. Dat we elkaar in dit land met respect behandelen.

Tweede Kamerlid

GraverMaat: Op de foto boven dit artikel staat Sandra Bovenkamp.

Zij is de initiator van de Whatsapp groep Verruiming Kinderpardon.  Ze coördineerde het opstellen van de diverse resoluties door verschillende CDA-ers in het land. Ik was een van die leden die een resolutie wilde indienen.

Voorzitter Ruth Peetoom gaf mij ook het advies of me aan te sluiten bij het “Wolvekamp”. Van ‘s morgens 7.00 uur tot middernacht pingelde mijn IPhone. Meer dan 40 CDA-ers sleutelde aan twee resoluties. De groep werd aangenaam verrast door de plotselinge “draai” van de Tweede Kamerfractie.

Op het congres werden de resoluties in een deelsessie besproken en later kon Sandra, op uitnodiging van de voorzitter, verslag doen over “onze” werkzaamheden.

Een klaterend applaus kreeg ze zowel bij de deelsessie als in de plenaire vergadering!

Tijdens de lunch zochten we elkaar op in de Zuidzaal.

Tip: Klik op de kleine onderstaande foto’s  om een beeldvullende afbeelding te krijgen.

NRC:

Na de draai voor een ruimer kinderpardon bleef het rustig op het CDA-congres.

Kritiek op Buma klonk er wel, maar in de marge.

Om 7.30 uur zaten we al aan het ontbijt. Om 9.30 uur begint de deelsessie waar in onze resoluties behandeld worden.

Na de draai had het CDA-congres van de vluchtelingenkinderen kunnen worden, deze zaterdag in de Kromhouthal in Amsterdam-Noord. En van een partijleider in het nauw, Sybrand Buma. Steeds meer CDA-leden wilden dat het kinderpardon zou worden verruimd en zouden dat gaan afdwingen in een resolutie. Buma zelf wilde er heel lang niets van weten, maar draaide. En zo werd het een congres van vooral veel opluchting.

Buma’s leiderschap is voorlopig gered. En de CDA’ers die al een tijdlang verlangen naar een minder conservatief-rechtse koers van de partijtop hebben nieuwe hoop gekregen: als het lukt om de ideeën over het kinderpardon te veranderen, waarom dan niet die over het klimaat? Want dat is, blijkt in de wandelgangen van het congres, ook een grote zorg van flink veel actieve CDA-leden. Buma en ook de twaalf provinciale lijsttrekkers van het CDA willen dat bij ambitieuze klimaatplannen steeds wordt bedacht: begrijpen ‘gewone mensen’ het nog? Kost het ze niet te veel geld? En jaag je bedrijven niet het land uit als je te streng voor ze wordt?

„Als je het rentmeesterschap serieus neemt”, zegt Hermien Heijmer uit Ommen ’s ochtends, „moet je de industrie niet zo willen beschermen. Je moet niet zo bang zijn voor banenverlies. Met die angst worden de mensen stilgehouden.”

Later die middag wordt een resolutie van de twaalf lijsttrekkers voor de provinciale verkiezingen, die vinden dat er een eind moet komen aan het „drammen” over het klimaat, wel gewoon aangenomen door het congres. Maar ook een voorstel van de CDA-jongeren wordt aangenomen: over „grote stappen” die moeten worden gezet tegen de klimaatverandering waarbij „de grote industrie niet mag achterblijven”.

In een zijzaaltje, waar wordt gediscussieerd over de voorstellen, zegt Tweede Kamerlid Madeleine van Toorenburg dat de resolutie van de jongeren wordt gezien „als signaal” en dat de resolutie daarom toch oké is – eerder had de partij die afgeraden.

Helemaal blij zijn de CDA-jongeren daar niet mee. „Misschien is afraden toch beter”, zegt een van hen nog tegen Van Toorenburg. Bij een voorstel over de studieschuld – maak de rente daarop aftrekbaar van de belasting – gaat het wel zoals het CDJA het wil. De Tweede Kamerfractie moet in Den Haag gaan proberen om dat voor elkaar te krijgen. Dat is tegen de zin van Buma en het partijbestuur.

In de Telegraaf was Buma deze zaterdagochtend met plannen gekomen over een hardere aanpak van criminaliteit: hogere straffen, meer bevoegdheden voor politie en justitie. Ze staan ook in zijn congresspeech, aan het begin van de middag. Die draait verder vooral om ‘het midden’, Buma zegt steeds maar weer dat zijn CDA dáár staat. Voor de zaal klinkt het als een antwoord op de groeiende kritiek dat de partij onder zijn leiding te rechts wordt. „Je hebt die boodschap gehoord, toch?” zegt een Tweede Kamerlid later.

Maar heel anders dan anders is het verhaal van Buma niet. Hij komt weer met de ‘verweesde’ burgers over wie hij in 2017 de HJ Schoolezing hield – die zich bedreigd voelen door migratie en globalisering. In Amsterdam noemt Buma hen „de kleine luyden van onze tijd”, die een hekel hebben aan schreeuwers en „veilig willen leven”. „Die blijven verweesd achter als het midden zich steeds meer in een hoekje laat drijven.”

Bij de koffie en de broodjes zijn er CDA’ers die klagen over Buma’s voortdurende nadruk op die ‘bezorgde burgers’, zonder duidelijke oplossingen. Na een discussie over de klimaatplannen zegt Arjan Kaaks uit Wassenaar dat hij in zijn partij „durf en stoutmoedigheid” mist. En hij vraagt zich af, zegt hij, of Buma wel van gedachten zou zijn veranderd over het kinderpardon als de ChristenUnie daar niet steeds over was begonnen, en als er geen actie was gevoerd in de Haagse Bethelkapel voor een Armeens gezin.

De kritiek op Buma overheerst het congres verder niet. En fans van de CDA-leider zijn er ook, zoals oud-minister Hans Hillen. Die zegt: „Sybrand doet het prima. Gewoon doorgaan, niet zeuren.” Blij is Hillen trouwens ook, omdat hij zelf niet meer in de politiek zit. „In deze tijd is er geen dag dat je positie zeker is, er is zoveel emotie. Maar Buma is een stevige boei.”

Buma’s CDA voor bezorgde burgers, wie wil dat nog?

Het CDA moet minder conservatief-rechts worden, vindt een groot deel van de partij. Leider Sybrand Buma wacht zaterdag een lastig congres. „Ik had ook graag het woord ‘barmhartigheid’ van hem gehoord.”

Als kiezer had je de afgelopen weken zomaar kunnen denken dat het CDA minder conservatief-rechts is geworden, door opeens vóór een verruiming van het kinderpardon te zijn. Daar was partijleider Sybrand Buma altijd tegen geweest.

Maar toen werd het dinsdag – en was het niet de VVD, maar het CDA dat op de voorpagina van De Telegraaf kritisch was over de klimaatplannen van Rutte III. Had VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff het eerder nog in die krant gehad over ‘klimaatdrammers’? Nu waren het twaalf CDA-lijsttrekkers uit de provincies die vonden dat er een eind moest komen aan het ‘dromen en drammen’ over het klimaat.

Een steun in de rug van Buma, die in het Provinciehuis van Utrecht zelf had mogen meedenken over het idee van de twaalf lijsttrekkers.

Sandra aan het woord in de deelsessie. Vanaf haar plaats in de zaal.

Er is niet langer één CDA, het zijn er twee.

Er is het CDA dat opkomt voor de ‘bezorgde burgers’, voor wie klimaatplannen te snel gaan en te duur zijn, of die zich bedreigd voelen door migratie.

Dat is al jaren het CDA van Sybrand Buma.

En er is het CDA dat het heeft over ‘rentmeesterschap’ en compassie, zorgen voor de aarde en voor je naaste, dus ook vluchtelingen.

Dat is het oude CDA, dat nu weer van zich laat horen.

Op zaterdag houdt de partij een verkiezingscongres in Amsterdam. Wat zeker is: als Buma drie weken geleden níet met het voorstel voor een ruimer kinderpardon was gekomen, was zijn leiderschap op dit congres in gevaar gekomen.

Sandra Wolvekamp geeft een toelichting op onze resoluties.

Leden waren vast van plan om de fractie door een resolutie te dwingen tot een draai over dat pardon, met hulp van oudgedienden als oud-minister van Justitie Ernst Hirsch Ballin.

In de onderhandelingen over het kinderpardon, verruimen of niet, gebruikte Buma de stemming in zijn partij om VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff onder druk te zetten. Pas op, zei Buma, mijn congres komt in opstand. Hij kreeg zijn zin: het kinderpardon werd verruimd.

Wat ook zeker is: er is nog steeds een deel van de partij dat achter Buma’s rechts-conservatieve verhaal staat over mensen die zich in de steek gelaten voelen. Want behalve een voorstel over het kinderpardon, dat zal worden aangenomen, is er op het congres ook een resolutie van de afdeling Limburg die pleit voor een hardere aanpak van criminele asielzoekers en kortere asielprocedures.

CDA lid uit Huizen, ook actief in de Whatsapp Groep.

Deze zaal liep vol om de resoluties te besprek. De gespreksleider, de nieuwe voorzitter, zei na het daverend applaus voor Sandra dat hij dat hij in de 6 jaar dat hij deelsesssie leidde nog nooit had meegemaakt.

Nog een lid uit onze groep die vragen aan Buma stelde.

De Limburgse CDA-lijsttrekker voor de Provinciale Statenverkiezingen, oud-Tweede Kamerlid Ger Koopmans, is een voorman van deze stroming. Hij had bedacht dat de lijsttrekkers samen met een verhaal moesten komen over het klimaat. Ze waren half januari bij elkaar gekomen in Utrecht, een paar dagen nadat Dijkhoff in De Telegraaf had gezegd dat hij bij de klimaatplannen nog liever het kabinet liet vallen dan de burger. Koopmans had bedacht dat er een resolutie moest komen voor het congres, op de avond zelf was bedacht dat er ook een opiniestuk geschreven moest worden.

Hij kijkt er tevreden op terug. „Het was heel geslaagd.” Al moeten we niet alles uit die publicatie even letterlijk nemen. Het klimaatdebat „is gekaapt door felle voor- en tegenstanders, door drammers en sceptici”, schreven de twaalf. Wie er bedoeld worden met ‘drammers’? „Daar wordt niemand mee bedoeld. Het stuk moet natuurlijk ook gelezen worden. Ik vond het mooi gevonden: dromers en drammers.”

hoe het CDA partijleider Buma bijstuurt naar het midden

Mgr. De Korte hield een prachtige “preek”.

Het CDA, zegt het prominente lid Dave Ensberg, is de kernboodschap van de christen-democratie kwijtgeraakt.

Ensberg, een schoolbestuurder die deze maand directeur wordt van Jantje Beton, organiseerde het verzet van lokale afdelingen over het kinderpardon.

Hij vindt dat het CDA een middenpartij moet zijn, geen rechtse partij. Hij schreef deze week op Joop.nl een opiniestuk over de toekomst van de partij.

Niet de partijleider moet de koers bepalen, schreef hij, maar de leden. Het congres van zaterdag wordt volgens hem hét moment „om de Haagse koers te verleggen”.

Lees ook: Opeens mocht het weer over het kinderpardon gaan

Dave Ensberg stelt een vraag aan Buma.

Ensberg zegt nu: „Bezorgdheid van mensen kan een aanleiding zijn om ideeën te ontwikkelen, maar in de christen-democratie gaat het om geloof, hoop en liefde.

Ik mis in de partijtop het besef waarom we ooit zijn opgericht.”

Ensberg is blij met de draai van Buma over het kinderpardon, die na aandringen van lokale politici tot stand kwam.

Al praatte Buma nog altijd „als een jurist”, met rationele argumenten.

„Ik had ook graag het woord ‘barmhartigheid’ van hem gehoord.”

Buma heeft het CDA versmald, zegt Dave Ensberg.

„We zijn de partij geworden van tweeverdieners in de provincie, met een gezin, een Vinex-huis en een middeninkomen.

Behoudende mensen. Iedereen heeft het over de lage peilingen, maar we maken het CDA op die manier zelf klein.

Ik ben een kind van uit Suriname gevluchte ouders, ben overtuigd vegetariër, woon in de stad en wil dat mijn kind van vijf weken op een gezonde planeet opgroeit.

Dave kan ook goed luisteren. Dave wordt de nieuwe directeur van Jantje Beton.

We missen de veelzijdigheid van Nederland, omdat de partijtop achter politieke marketeers aanloopt.”

Sinds de gloriejaren van premier Jan Peter Balkenende laat het CDA zich adviseren door Motivaction. Dit marketingbureau maakt analyses van politieke doelgroepen en vertelt partijen hoe die groepen bereikt kunnen worden. Het CDA kreeg het advies zich te richten op de ‘moderne burgerij’. Dat zijn mensen, analyseerde Motivaction, die weinig ideologisch, maar wel cultureel conservatief zijn. Ze zijn volgens het bureau „gericht op hun baan en hun gezin, cultureel behoudend, soms wat angstig over de boze buitenwereld”. Daar werd de bezorgde burger uitgevonden

Diverse leden van de Whatsapp groep “Wolvekaamp” zagen elkaar voor het eerst in de Zuidzaal tijdens de inderhaast geïmproviseerde lunch.

Enkele leden aan de lunch. We maken hier kennis met elkaar. We treffen de twee Sandra’s aan. Sandra Wolvekamp is de initiator van de Whatsapp groep. De andere Sandra is nauw betrokken rond de Asielkerk Bethel in Den Haag. Ad Koppejan was in de jaren 2010, samen met Katleen Ferrier en Ab Klink, dissident in de Tweede Kamerfractie. Ik heb hem in Arnhem op het  beruchte CDA congres op de foto gezet. Leuk hem hier weer te ontmoeten na meer dan 8 jaar. Dave uit Tilburg schoof ook aan en twee CDA raadsleden uit Waalwijk.

Even op mijn telefoon kijken of er nog een nieuw Whatsappje is. Op de achtergrond de raadsleden uit Waalwijk.

Nog meer leden van onze groep. Zelfs uit Zuid-Limburg.

Geïmproviseerde lunch in de Zuidzaal. Sophie moest vide goederenlift naar boven. Leuk om de gexzichten achter de vele berichtjes te zien.

Tijdens de luch gingen de leden van onze Whatsapp groep in gesprek met CDA fractievoorzitter Buma.

Ingezoomd op discussiërende CDA-ers tijdens de lunchpauze en de fotograaf.

Leden van onze Whatsappje groep in gesprek met Buma. Waarover spraken de 5 heren?

In de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2017, met Buma als lijsttrekker, koos het CDA voluit voor de „squeezed middle”, zegt Nelleke Weltevrede, landelijk campagneleider van het CDA.

„De middenklasse die ziet dat hun kinderen het niet beter gaan krijgen dan zij, voor hen is de toekomst angstig. Ze hebben zorgen over werk, huisvesting. Voor die groep zijn wij er altijd geweest.”

Het CDA baseert zich op het boek The road to somewhere van de Britse journalist David Goodhart, over het Brexit-referendum. Goodhart verdeelt kiezers in twee groepen: de anywheres, hoog opgeleide kosmopolieten met connecties, en de somewheres, die een overzichtelijk en praktisch leven willen en bang zijn voor verandering.

In het tijdschrift Christen Democratische Verkenningen (CDV) schreef Weltevrede dat het CDA zich voor de verkiezingen van 2017 op de somewheres moest richten. Want: „verbindende politiek is [..] veel minder bruikbaar dan vroeger”. Genuanceerde boodschappen krijg je niet op tv. En het CDA moest zich „invechten tussen PVV en VVD en nieuwkomers als Jesse Klaver en Thierry Baudet”. Weltevrede, in CDV: „Dat gaat niet met een zeer genuanceerde boodschap waarin voor elk wat wils is.”

In de HJ Schoolezing in 2017 had Buma het over „gewone Nederlanders” die zich „verweesd” zijn gaan voelen door globalisering en immigratie. Hij zei: „Alsof de elite er met hún vrijheid en gelijkheid vandoor is gegaan en ze aan de nieuwkomers gaf.”

Een jaar later voorspelde hij in deze krant een nieuwe Fortuyn-revolte als het kabinet klimaatplannen zou doorzetten zonder draagvlak onder de bevolking.

Ook voor de Provinciale Statenverkiezingen wordt de bezorgde burger toegesproken. Het bureau Joe Public heeft, in opdracht van het partijbureau, de campagne ‘een hele goede morgen’ bedacht. De campagne kostte ruim een ton. In een spotje wenst Sybrand Buma een jongen in een tramhokje goedemorgen. „Onze opdracht had als titel: ‘groeten is gratis’”, zegt Weltevrede. „Het bureau is met het idee van goedemorgen gekomen. We weten dat veel mensen zich druk maken over hoe mensen met elkaar omgaan. We willen ze laten nadenken: ik kan de buschauffeur wél gedag zeggen als ik de bus binnenstap. Dat ligt dichter bij mensen dan het beleid van provincies.”

Het artikel van Weltevrede stuitte op verzet bij Rien Fraanje, tot 2017 directeur van het Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Hij schreef een tegenstuk in CDV: Marketing moet de politieke boodschap niet bepalen. Het CDA, zegt Fraanje aan de telefoon, moet zich onderscheiden van „doelgroepenpartijen” als D66, PVV of GroenLinks. „Dat zijn partijen die zich uitsluitend op één doelgroep richten: ouderen, hogeropgeleiden of ‘boze burgers’. Traditionele middenpartijen als het CDA richten zich op de manier waarop álle groepen samenleven. Mijn verdriet en teleurstelling is dat we dat spel zijn gaan meespelen.”

Manfred Weber wordt binnengehaald. Europese lijsttrekker van de christelijke partijen.

Politieke marketing is volgens Rien Fraanje in alle partijen doorgedrongen, niet alleen in zijn CDA. Maar het CDA, zegt hij, „heeft een opdracht van solidariteit, emancipeert en verheft. Als we eerst gaan peilen wat groepen willen horen, slaat het debat dood.” Zorgen benoemen, dat kan Sybrand Buma. Maar komt hij ook met oplossingen? Fraanje: „Terecht vragen we aandacht voor de zorgen van burgers. Gebruik je die zorgen om een visie te ontwikkelen, dan is het goed. Nu wordt het alleen gebruikt om kiezers te winnen.”

Onder leiding van Pieter-Jan Dijkman, directeur van het Wetenschappelijk Instituut, werkt een commissie nu aan zo’n toekomstvisie. In die commissie zitten relatief jonge CDA’ers, maar ook oudgedienden als Lans Bovenberg, Leonard Geluk en Ab Klink. Buma steunt dit ‘strategisch beraad’. Van veel leden is wel bekend dat ze kritisch zijn over zijn rechtse koers.

CDA’ers verwachten veel van deze commissie. De uitkomsten kunnen hard aankomen, zeker nu de partij er zo slecht voorstaat in de peilingen. En omdat hun visie op christen-democratie zo goed als zeker niet zal aansluiten op die van Buma. Dijkman heeft al gezegd dat het CDA niet alleen bezorgde burgers moet napraten, maar ook „hoopvolle, richtinggevende perspectieven” moet bieden.

Het strategisch beraad van het CDA verwoordt daarmee een sentiment dat in de achterban sterk leeft. Ook de nieuwe partijvoorzitter, Rutger Ploum, is voor een CDA dat „compassie” predikt. In een interview met Trouw zei hij bovendien dat het CDA (lees: Buma) het standpunt over klimaat „beter had mogen uitleggen”. „Sybrand Buma heeft altijd gezegd: wij willen Parijs halen. Maar dat kan je begrijpelijker uitleggen.”

De meeste Tweede Kamerleden steunen Buma nog voluit, net als de provinciale lijsttrekkers.

Maar lokale afdelingen hebben iets geleerd van het kinderpardon, zegt partijprominent Dave Ensberg: van onderaf oefen je nog altijd invloed uit.

Een pagina vol met “ondersteuners” kinderpardon motie.

En dan is er, terecht, een klaterend applaus.

Kandidatenlijst Eerste Kamerverkiezingen.

Heeft Buma nog toekomst in het CDA? „Hij is bijna zeven jaar partijleider. Zeven is een Bijbels getal”, zegt Dave Ensberg. „Na de zeven vette jaren in Egypte kwamen de zeven magere jaren. Hij zal bij zichzelf te rade moeten gaan of hij nog verder wil. Politieke leiders zijn passanten, idealen zijn voor eeuwig.”

Afscheid voorzitter Ruth Peetoom.

De vergaderzaal verschoot van kleur: rood! Lievelingskleur van Ruth.

Staande ovatie voor de scheidend voorzitter.

Ons Whatsapp groep lid Nicolien ontmoet oud-premier Jan Peter Balkenende.

In de Volkskrant las ik nog het nodige:

De flanken keren terug bij het CDA.

Zeven jaar leek het alsof het CDA zijn vleugels was kwijtgeraakt, maar het kinderpardon en het asielbeleid hebben het debat in de partij teruggebracht. Dat levert spanningen op. Want hoe met een links geluid vooral rechtse kiezers te trekken?

Toen klonk ineens die roep om verruiming van het kinderpardon. Niet afkomstig uit fractie of partijtop, maar uit dat nog steeds aanzienlijke reservoir aan lokale volksvertegenwoordigers en actieve leden.

Maar toch: het was cruciaal de kwestie voor het partijcongres geregeld te hebben.

”Mijn beeld is dat onze actie vooral ondersteunend is geweest”, zegt Sandra Wolvekamp, raadslid in Meppel. Zij was het ook die de tekst voor de resoluties schreef waarover zaterdag op het congres wordt gestemd. Dat stemmen is nu een formaliteit. “Inhoudelijk is het doel wel bereikt”, oordeelt Wolvekamp. “Op deze manier loopt het keurig langs de partijlijn”, vindt ze. “We zijn als CDA krachtig lokaal georganiseerd, dat zie je terug”. Van een bijsturing van de koers, weg van de boze burger tot wiens spreekbuis Buma zich maakte, wil ze niet weten. “We moeten als CDA zorgen voor wie kwetsbaar is, dat is het sociale gezicht van de partij”.

Die partijlijn weegt zwaar bij het CDA, een van de weinige partijen die nog een echte ledendemocratie cultiveren.

Een andere basiswaarde is de subsidiariteit: leg verantwoordelijkheden zo laag mogelijk neer. “Een echte leden-partij is van onderaf bij te sturen”, zegt Ensberg. Voor hem betekent dat in de nabije toekomst ook een lijsttrekkersverkiezing, omdat de houdbaarheid van Buma niet oneindig is. Perspectief, dat is waar CDA-ers om vragen. Ensberg wil een optimistische partij, Wolvekamp wil een meer sociaal gezicht.

De coalitie heeft een akkoord bereikt over een breed pakket voor de aanpassing van de asielprocedures voor kinderen en gezinnen. Fractieleider Sybrand Buma: ‘We hebben een evenwichtig akkoord bereikt, dat zowel perspectief biedt voor gezinnen en kinderen die lang in een uitzichtloze positie hebben verkeerd, maar dat tegelijkertijd het beleid aanscherpt om nieuwe schrijnende gevallen te voorkomen’. Het pakket omvat een herbeoordeling van de ruim 700 gezinnen, die op dit moment niet in aanmerking komen voor het kinderpardon. Deze aanvragen worden opnieuw beoordeeld op basis van het criterium of zij gedurende aanvraag steeds beschikbaar zijn geweest voor de vreemdelingendiensten. Dit betreft het overgrote deel van deze groep. Het overleg in de coalitie volgde op het voorstel dat onze woordvoerder Madeleine van Toorenburg samen met coalitiepartner D66 heeft gedaan voor een versoepeling van het kinderpardon. Van Toorenburg: ‘Het huidige stelsel functioneert niet meer zoals het bedoeld is. Aan de ene kant zien we dat gezinnen met kinderen die hier geworteld zijn worden vastgezet en uitgezet, terwijl aan de andere kant uitgeprocedeerde asielzoekers niet worden aangepakt en uitgezet maar wel zorgen voor veel overlast en onrust. Dit kan ik niet meer uitleggen.’ De voorstellen die vandaag zijn gepresenteerd komen tegemoet aan de zorgen van het CDA en D66. Afgesproken is dat de aanvraag van de hele groep van 700 gezinnen opnieuw wordt beoordeeld op basis van wat aangeduid kan worden als een beschikbaarheidscriterium. Tot die herbeoordeling worden de uitzettingen gestaakt. Dit betekent dat de zo lang slepende zaken opnieuw worden bekeken met een versoepeling van de eisen. Ook is overeengekomen dat na de herbeoordeling van deze groep de pardonregeling wordt beëindigd. Die leverde inmiddels toch al nauwelijks iets op. Bovendien komt de commissie-Van Zwol nog voor de zomer met voorstellen om de procedures te verkorten. Ook wordt geïnvesteerd in extra capaciteit voor de IND. Op die manier worden nieuwe schrijnende gevallen voorkomen, want gezinnen wachten nu veel te lang op een beslissing. De coalitie heeft ook overeenstemming bereikt over een wijziging van de discretionaire bevoegdheid. Deze bevoegdheid van de staatssecretaris wordt vervangen door een schrijnendheidstoets door het hoofd van de IND. Voor de toepassing van deze toets kan onafhankelijk advies worden gevraagd bij een externe commissie (o.a. pedagoog). Dit voorstel is in lijn met een CDA motie van vorig jaar, waarin ook werd gevraagd om de toets te verplaatsen van het eind van de procedure naar de eerste fase waarin een asielverzoek is aangevraagd. Op die manier blijft de mogelijkheid bestaan om schrijnende situaties, die buiten de regels vallen, toch mee te wegen. Tot slot zal worden geïnvesteerd in de capaciteit van de Immigratiedienst IND. ‘We zien nu procedures vastlopen dat leidt tot lange wachttijden met als gevolg schrijnende gevallen die we zouden kunnen voorkomen. Gezinnen met kinderen moeten daarbij voorrang krijgen’, aldus van Toorenburg. Het akkoord binnen de coalitie betekent goed nieuws voor een groot deel van de gezinnen, die al lange tijd in onzekerheid verkeren. Zij krijgen een nieuw perspectief om zich in Nederland te vestigen. Maar het akkoord betekent ook dat het stelsel op een aantal punten wordt aangescherpt, waardoor we in de toekomst nieuwe schrijnende gevallen trachten te voorkomen. Dankzij de vele gesprekken, vanuit onze eigen partij, advocaten, rechters en belangenorganisaties zijn wij uiteindelijk gekomen tot dit resultaat.

De coalitie heeft een akkoord bereikt over een breed pakket voor de aanpassing van de asielprocedures voor kinderen en gezinnen. Fractieleider Sybrand Buma: ‘We hebben een evenwichtig akkoord bereikt, dat zowel perspectief biedt voor gezinnen en kinderen die lang in een uitzichtloze positie hebben verkeerd, maar dat tegelijkertijd het beleid aanscherpt om nieuwe schrijnende gevallen te voorkomen’. Het pakket omvat een herbeoordeling van de ruim 700 gezinnen, die op dit moment niet in aanmerking komen voor het kinderpardon. Deze aanvragen worden opnieuw beoordeeld op basis van het criterium of zij gedurende aanvraag steeds beschikbaar zijn geweest voor de vreemdelingendiensten. Dit betreft het overgrote deel van deze groep. Het overleg in de coalitie volgde op het voorstel dat onze woordvoerder Madeleine van Toorenburg samen met coalitiepartner D66 heeft gedaan voor een versoepeling van het kinderpardon. Van Toorenburg: ‘Het huidige stelsel functioneert niet meer zoals het bedoeld is. Aan de ene kant zien we dat gezinnen met kinderen die hier geworteld zijn worden vastgezet en uitgezet, terwijl aan de andere kant uitgeprocedeerde asielzoekers niet worden aangepakt en uitgezet maar wel zorgen voor veel overlast en onrust. Dit kan ik niet meer uitleggen.’ De voorstellen die vandaag zijn gepresenteerd komen tegemoet aan de zorgen van het CDA en D66. Afgesproken is dat de aanvraag van de hele groep van 700 gezinnen opnieuw wordt beoordeeld op basis van wat aangeduid kan worden als een beschikbaarheidscriterium. Tot die herbeoordeling worden de uitzettingen gestaakt. Dit betekent dat de zo lang slepende zaken opnieuw worden bekeken met een versoepeling van de eisen. Ook is overeengekomen dat na de herbeoordeling van deze groep de pardonregeling wordt beëindigd. Die leverde inmiddels toch al nauwelijks iets op. Bovendien komt de commissie-Van Zwol nog voor de zomer met voorstellen om de procedures te verkorten. Ook wordt geïnvesteerd in extra capaciteit voor de IND. Op die manier worden nieuwe schrijnende gevallen voorkomen, want gezinnen wachten nu veel te lang op een beslissing. De coalitie heeft ook overeenstemming bereikt over een wijziging van de discretionaire bevoegdheid. Deze bevoegdheid van de staatssecretaris wordt vervangen door een schrijnendheidstoets door het hoofd van de IND. Voor de toepassing van deze toets kan onafhankelijk advies worden gevraagd. Dit voorstel is in lijn met een CDA motie van vorig jaar, waarin ook werd gevraagd om de toets te verplaatsen van het eind van de procedure naar de eerste fase waarin een asielverzoek is aangevraagd. Op die manier blijft de mogelijkheid bestaan om schrijnende situaties, die buiten de regels vallen, toch mee te wegen. Daarnaast zal worden geïnvesteerd in de capaciteit van de Immigratiedienst IND. ‘We zien nu procedures vastlopen dat leidt tot lange wachttijden met als gevolg schrijnende gevallen die we zouden kunnen voorkomen. Gezinnen met kinderen moeten daarbij voorrang krijgen’, aldus van Toorenburg. Door dit nieuwe akkoord mogen er meer mensen in Nederland blijven. Daar tegenover staat dat de vrijwillige overname van vluchtelingen uit oorlogsgebieden zal worden verminderd van 750 naar 500. Dit zorgt voor een nieuwe balans en een evenwichtiger asielbeleid waar wij als CDA voor staan. Het akkoord binnen de coalitie betekent goed nieuws voor een groot deel van de gezinnen, die al lange tijd in onzekerheid verkeren. Zij krijgen een nieuw perspectief om zich in Nederland te vestigen. Maar het akkoord betekent ook dat het stelsel op een aantal punten wordt aangescherpt, waardoor we in de toekomst nieuwe schrijnende gevallen trachten te voorkomen. Dankzij de vele gesprekken, vanuit onze eigen partij, advocaten, rechters en belangenorganisaties zijn wij uiteindelijk gekomen tot dit resultaat.

De coalitie heeft een akkoord bereikt over een breed pakket voor de aanpassing van de asielprocedures voor kinderen en gezinnen. Fractieleider Sybrand Buma: ‘We hebben een evenwichtig akkoord bereikt, dat zowel perspectief biedt voor gezinnen en kinderen die lang in een uitzichtloze positie hebben verkeerd, maar dat tegelijkertijd het beleid aanscherpt om nieuwe schrijnende gevallen te voorkomen’. Het pakket omvat een herbeoordeling van de ruim 700 gezinnen, die op dit moment niet in aanmerking komen voor het kinderpardon. Deze aanvragen worden opnieuw beoordeeld op basis van het criterium of zij gedurende aanvraag steeds beschikbaar zijn geweest voor de vreemdelingendiensten. Dit betreft het overgrote deel van deze groep. Het overleg in de coalitie volgde op het voorstel dat onze woordvoerder Madeleine van Toorenburg samen met coalitiepartner D66 heeft gedaan voor een versoepeling van het kinderpardon. Van Toorenburg: ‘Het huidige stelsel functioneert niet meer zoals het bedoeld is. Aan de ene kant zien we dat gezinnen met kinderen die hier geworteld zijn worden vastgezet en uitgezet, terwijl aan de andere kant uitgeprocedeerde asielzoekers niet worden aangepakt en uitgezet maar wel zorgen voor veel overlast en onrust. Dit kan ik niet meer uitleggen.’ De voorstellen die vandaag zijn gepresenteerd komen tegemoet aan de zorgen van het CDA en D66. Afgesproken is dat de aanvraag van de hele groep van 700 gezinnen opnieuw wordt beoordeeld op basis van wat aangeduid kan worden als een beschikbaarheidscriterium. Tot die herbeoordeling worden de uitzettingen gestaakt. Dit betekent dat de zo lang slepende zaken opnieuw worden bekeken met een versoepeling van de eisen. Ook is overeengekomen dat na de herbeoordeling van deze groep de pardonregeling wordt beëindigd. Die leverde inmiddels toch al nauwelijks iets op. Bovendien komt de commissie-Van Zwol nog voor de zomer met voorstellen om de procedures te verkorten. Ook wordt geïnvesteerd in extra capaciteit voor de IND. Op die manier worden nieuwe schrijnende gevallen voorkomen, want gezinnen wachten nu veel te lang op een beslissing. De coalitie heeft ook overeenstemming bereikt over een wijziging van de discretionaire bevoegdheid. Deze bevoegdheid van de staatssecretaris wordt vervangen door een schrijnendheidstoets door het hoofd van de IND. Voor de toepassing van deze toets kan onafhankelijk advies worden gevraagd. Dit voorstel is in lijn met een CDA motie van vorig jaar, waarin ook werd gevraagd om de toets te verplaatsen van het eind van de procedure naar de eerste fase waarin een asielverzoek is aangevraagd. Op die manier blijft de mogelijkheid bestaan om schrijnende situaties, die buiten de regels vallen, toch mee te wegen. Daarnaast zal worden geïnvesteerd in de capaciteit van de Immigratiedienst IND. ‘We zien nu procedures vastlopen dat leidt tot lange wachttijden met als gevolg schrijnende gevallen die we zouden kunnen voorkomen. Gezinnen met kinderen moeten daarbij voorrang krijgen’, aldus van Toorenburg. Door dit nieuwe akkoord mogen er meer mensen in Nederland blijven. Daar tegenover staat dat de vrijwillige overname van vluchtelingen uit oorlogsgebieden zal worden verminderd van 750 naar 500. Dit zorgt voor een nieuwe balans en een evenwichtiger asielbeleid waar wij als CDA voor staan. Het akkoord binnen de coalitie betekent goed nieuws voor een groot deel van de gezinnen, die al lange tijd in onzekerheid verkeren. Zij krijgen een nieuw perspectief om zich in Nederland te vestigen. Maar het akkoord betekent ook dat het stelsel op een aantal punten wordt aangescherpt, waardoor we in de toekomst nieuwe schrijnende gevallen trachten te voorkomen. Dankzij de vele gesprekken, vanuit onze eigen partij, advocaten, rechters en belangenorganisaties zijn wij uiteindelijk gekomen tot dit resultaat.

In de gemeenteraad heeft het CDA Lansingerland de kinderpardonmotie niet gesteund. Belangrijkste argument daarvoor is dat wij vinden dat de Gemeenteraad niet over landelijke politieke onderwerpen gaat. Dat neemt echter niet weg dat wij als afdeling Lansingerland de landelijke standpuntwijziging steunen. Het nieuwe landelijke standpunt sluit goed aan op onze bijdrage in het debat over het kinderpardon in de Gemeenteraad. Om deze steun te onderstrepen heeft de afdeling Lansingerland een brief gestuurd aan woordvoerder Madeleine van Toorenburg en fractievoorzitter Sybrand Buma. Lansingerland, 25 januari 2019 Betreft: kinderpardon Beste Sybrand en Madeleine, Blij verrast waren we door het artikel en het interview in het AD van zaterdag 19 januari j.l. De manier waarop Madeleine aangaf te worstelen met het kinderpardon is precies zoals onze afdeling erover denkt. Geen beleidswijziging, maar wel het ruimhartig interpreteren van het meewerkcriterium en het ruimhartig toepassen van de discretionaire bevoegdheid voor gezinnen met kinderen. Niet zoeken naar redenen om mensen te weigeren, maar de procedure rechtvaardig en gericht op mensen maken. En natuurlijk is het CDA Lansingerland het er mee eens dat de huidige procedures veel te lang duren. We moeten alles op alles zetten om deze enorm te verkorten. In Lansingerland is er ook een kinderpardon-motie in de Raad geweest. Het CDA Lansingerland heeft deze motie niet gesteund, omdat wij van mening zijn dat we landelijke en lokale politiek niet door elkaar moeten halen. Het bestuursorgaan Gemeenteraad moet zich concentreren op de eigen taken en verantwoordelijkheden en zich niet laten verleiden tot landelijke politieke onderwerpen. Dat neemt echter niet weg dat de CDA-afdeling Lansingerland van mening is dat de regels rond het kinderpardon veel te streng worden toegepast en dat wij voorstander zijn van een meer barmhartig beleid. Daarom zijn wij verheugd dat het CDA landelijk nu ook voor deze koers heeft gekozen. Daarbij realiseren wij ons volledig dat asielbeleid een enorm ingewikkeld dossier is en dat het stellen van grenzen altijd weer nieuwe persoonlijke drama’s zal opleveren. Wij hopen daarom zeer dat met het verkorten van procedures, mensen veel sneller duidelijkheid krijgen. Wij wensen jullie veel wijsheid toe bij de gesprekken rond dit moeilijke thema. Namens fractie en bestuur CDA Lansingerland, Matthijs Ruitenberg,Fractievoorzitter Rob Remmerswaal, Voorzitter bestuur

Ze is stellig die avond. Vijf dagen voordat het CDA via deze krant aankondigt dat het ‘om is’ en een soepeler toepassing van het kinderpardon wil, zegt Tweede Kamerlid Madeleine van Toorenburg nog dat ze van ‘aanpassingen’ niets wilt weten. ,,Ik wil over alles meedenken, maar wij gaan niet zonder meer tornen aan de huidige afspraken.”

Op haar bureau ligt dan een memo voor versoepeling dat is opgesteld door Flip Schüller, de advocaat van de Armeense Lili en Howick. Die is om tafel gegaan met D66 en ChristenUnie, omdat hij denkt dat de geesten rijp zijn voor coulanter beleid. Na een gesprek met Van Toorenburg, enkele dagen eerder, lijkt het memo echter op weg naar een la om daar ‘te worden begraven’.

Maar Van Toorenburg veinst haar onwrikbaarheid. In werkelijkheid is er sprake van een ‘veranderd inzicht‘, zoals ze vijf dagen later zal verkondigen. Daar is een lange, omvangrijke lobby binnen de eigen partij verantwoordelijk voor. ,,Ik voelde mij niet intrinsiek gemotiveerd om iets aan het kinderpardon te veranderen”, geeft ze toe.

Dat is zacht uitgedrukt, stellen ingewijden. Het is allerminst aan Van Toorenburg en fractieleider Sybrand Buma te danken dat het CDA alsnog de ommezwaai maakt. Sterker nog, intern is de druk op het duo de maanden ervoor flink opgevoerd. Hun strakke, ‘rechtse‘ lijn zorgde volgens betrokkenen voor oplopende spanning in de fractie.

Vooral Kamerleden uit CDA-bastions Overijssel en Limburg, zoals Pieter Omtzigt en Martijn van Helvert, beginnen zich enkele maanden geleden steeds ongemakkelijker te voelen. Opgejut door regionale partijgenoten, die niet zelden hun CDA-activiteiten combineren met werkzaamheden in een kerk of parochie, begint het verzet tegen de partijlijn dan door te klinken in de fractie.

Want, zo gaat dat in het CDA: de partij staat bekend om zijn tamelijk stoïcijnse omgang met kritiek van buitenaf. Wie de partij op een ander spoor wil zetten, kiest voor de binnenlijn. Lobbyisten weten dat en benaderen lokaal of provinciaal actieve CDA’ers. Zo heeft het initiatief De Goede Zaak bereikt dat inmiddels 134 gemeenten zich hebben uitgeroepen tot ‘kinderpardongemeente’. Opvallend: in 8 op de 10 gevallen heeft de CDA-fractie zich achter deze actie geschaard.

Aanvulling Jacques Leurs:

Conclusie eigen onderzoek: 419 CDA raadsleden stemden in 100 gemeenten voor de motie Kinderpardongemeente.

Ook Jasper Klapwijk, voorzitter van het Landelijk Ongedocumenteerden Steunpunt (LOS), zegt de afgelopen maanden veel regionale CDA’ers te hebben gesproken. Hij heeft Statenleden in Overijssel er bijvoorbeeld fijntjes op gewezen dat hun lijsttrekker, Eddy van Hijum, in 2013 als Kamerlid al waarschuwde dat de kinderpardonregeling voor nieuwe gevallen niet zou gaan werken. Klapwijk: ,,Van Hijum heeft gelijk gekregen. Dus toen heb ik gevraagd aan provinciale CDA’ers of ze wat konden doen.”

Ook partijprominenten beklagen zich tegenover Buma over zijn conservatieve koers. Voormalig Shell-directeur en CDA-senator Rein Willems heeft ‘indringende gesprekken’. Willems is actief in de protestantse kerk. En nauw betrokken bij het kerkasiel voor de Armeense familie Tamrazyan in de Haagse Bethelkerk. Willems heeft een terugkerende vraag aan Buma:

Waar is de compassie gebleven?

Ook oud-minister van Justitie, Ernst Hirsch Ballin, bemoeit zich ermee, zeggen betrokkenen. ,,Er zijn weinig mensen die het asieldossier zo goed kennen als hij”, zegt een ingewijde. ,,Ernst is binnen de partij altijd een vraagbaak gebleven en kent als geen ander de juridische haarkloverij.” Hirsch Ballin doet zelfs voorstellen over hoe Buma zijn ‘draai’ juridisch kan onderbouwen.

Op die manier raakt eerst Buma, en later Van Toorenburg, overtuigd van de nieuwe koers.

Wat ook een rol speelt: chagrijn over de VVD. Van Toorenburg ontsteekt in november in woede als de liberalen voorstellen om de zogenoemde discretionaire bevoegdheid te schrappen. Dat speciale middel geeft de staatssecretaris de kans om in specifieke gevallen alsnog asiel te verlenen, bijvoorbeeld – zoals bij Lili en Howick – op basis van ‘humanitaire redenen’.

Het is een vorm van maatwerk waar CDA’ers bij zweren. Zeker om empathie te kunnen tonen bij ‘schrijnende’ gevallen. Bovendien: de VVD gaat ermee voorbij aan afspraken in het regeerakkoord. Een proefballon, oordeelt Van Toorenburg. En een kwalijke ook. Tegelijkertijd biedt die ook ruimte aan het CDA: als de liberalen zo’n geluid kunnen laten horen, waarom het CDA dan niet?

De timing van de ommezwaai is uiteindelijk opvallend. Het lijkt alsof het CDA terugslaat naar de VVD. Die partij heeft tot ergernis van Buma een week eerder gespeculeerd dat onvrede over klimaatbeleid de VVD een kabinetsval waard is. Toch was het CDA al van plan de draai te maken. En wel vóór het congres van 9 februari.

Een grote groep CDA’ers had een motie in de maak om Buma tot een koerswijziging te dwingen. Om die ondermijning van zijn gezag te voorkomen, kwam er een vlucht naar voren, stellen betrokkenen. Op de vorige partijbijeenkomst in Groningen had Buma al pijnlijk moeten ervaren hoe de leden hem openlijk terugfloten. Tegen zijn wil werd Buma toen opgedragen dat hij opnieuw moest onderhandelen over de renteverhoging op studieleningen, dwars tegen het regeerakkoord in. Een herhaling van dat debacle moest worden voorkomen.

Bovendien komen er verkiezingen aan. Een milder asielstandpunt valt in goede aarde in ‘CDA-land’ Overijssel en Limburg, stellen ingewijden.