Poliflw

Maandag 16 september, vroeg in de ochtend, werd ik gewaar dat de Seniorenpartij uit de coalitie was gestapt, door een mailtje van een lokale journalist om een reactie. Donderdagavond  vernam ik dat de overgebleven coalitiegenoten hadden besloten met z'n drieën verder te gaan, via een persbericht.

Dat was het dan, alsof het een onbetekenend detail in de gemeentepolitiek is, dat één van de vier coalitiepartijen, nota bene de grote winnaar van de verkiezingen, met - overdrachtelijk - slaande deuren de coalitie uitstapt. Geen lijmpoging, geen consultatie van andere partijen, geen overleg over een eventueel andere deelnemer. Maar ook geen openbaar debat over de ontstane situatie. De ChristenUnie-SGP vindt dat niet gepast. Vandaar ons verzoek voor een interpellatie.

Wij hebben daarbij de volgende vragen.

1) De Seniorenpartij heeft in haar persbericht forse beschuldigingen geuit, met name aan het adres van het CDA en de RVB, maar ons is de motivatie en onderbouwing niet duidelijk. Kan de Seniorenpartij daar toch wat meer duiding op geven.

2) We hebben de indruk dat het al langer niet boterde in de coalitie. Welke acties hebben de overige coalitiepartijen (en met name het CDA als grootste fractie) ondernomen om dit vertrek uit de coalitie te voorkomen?

3) in dat licht ook: in hoeverre hadden de coalitiegenoten feitelijk van de Seniorenpartij dan wel haar wethouder mevrouw Becker al afscheid genomen gezien de uitspraken van VVD-raadslid Van Olden in de commissie van woensdag 11 september over gebrek aan "Leiderschap". Wij kregen eerlijk gezegd wel een naar deja-vu gevoel op grond van onze ervaringen in 2013 en 2016 met coalitiegenoten in deze gemeente.

4) Wat heeft de huidige coalitiepartijen bewogen geen enkel overleg met ander fracties te voeren over die situatie dan wel geen andere fractie te benaderen over eventuele deelname aan de coalitie ter vervanging van de Seniorenpartij? Daarbij is het overigens interessant dat deze partijen op donderdag de 19e een persverklaring hebben gegeven, maar dat de bijlage met de nieuwe portefeuilleverdeling kennelijk twee dagen eerder al gereed was (gedateerd 17 september).

5) Welke motivatie heeft het college dan wel de coalitie ten aanzien van de herverdeling van de portefeuilles. Het valt ons bijvoorbeeld op dat "kunst en cultuur" enerzijds en "erfgoed" anderzijds nu bij twee verschillende portefeuillehouders terecht is gekomen. Saillant omdat onder andere D66 in de commissie bij de behandeling van de Kunst- en cultuurnota (ook van mevrouw Becker) nog sterk bepleitte Erfgoed er maar uit te schrappen.

Aanvullend werden door RVB (mede namens Lijst 8 Kernen) en PvdA/GroenLinks nog vragen gesteld over de status van het coalitieakkoord en waarom de coalitie denkt het nu wel met drie wethouders af te kunnen.

Vanuit de Seniorenpartij werd aangegeven dat per abuis en in de haast een verkeerd persbericht was uitgestuurd waardoor er onnodige verwarring was ontstaan over de rol van onder andere D66 en RVB. De heer Luijben maakte daar excuses voor, maar gaf wel een uitleg hoe men tot de keuze is gekomen om uit de coalitie te stappen. Dat had vooral te maken met de bejegening van mevrouw Becker door zowel oppositie als coalitiepartijen.

Vanuit de coalitie gaf de raadslid Rouwenhorst een (naar ons oordeel nogal nietszeggende) reactie op de vragen. Refererend aan de goede sfeer en samenwerking tussen de drie overige partijen, wens tot snelle besluiten en geen bereidheid bij de Seniorenpartij tot overleg (wat de heer Luijben bevestigde) verdedigde hij het ontbreken van overleg met andere fracties en keuzes die verder gemaakt zijn. Wim Stam heeft in een afrondende reactie (het recht van de interpellant) aangegeven de reactie op onderdelen ongeloofwaardig te vinden en het vermoeden te hebben, dat de drie huidige coalitiepartijen al langer hierop voorbereid waren.

Artikel 38 (Reglement van Orde van de gemeenteraad De Ronde Venen) Interpellatie

1. Het verzoek tot het houden van een interpellatie wordt, behoudens in naar het oordeel van de voorzitter spoedeisende gevallen, ten minste 48 uur voor de aanvang van de vergadering schriftelijk bij de voorzitter ingediend. Het verzoek bevat een duidelijke omschrijving van het onderwerp waarover inlichtingen worden verlangd alsmede de te stellen vragen.

2. De voorzitter brengt de inhoud van het verzoek zo spoedig mogelijk ter kennis van de overige leden van de raad en de wethouders. Bij de vaststelling van de agenda van de eerstvolgende vergadering na indiening van het verzoek wordt het verzoek in stemming gebracht. De raad bepaalt op welk tijdstip tijdens de vergadering de interpellatie zal worden gehouden.

3. De interpellant voert niet meer dan tweemaal het woord, de overige leden van de raad, de burgemeester en de wethouders niet meer dan eenmaal, tenzij de raad hen hiertoe verlof geeft.

Voorzitter, toen ik de begroting uit had, bekroop mij niet alleen een gevoel van teleurstelling, maar ook van grote zorg. De keuzes van dit politiek veelkleurige college zijn niet de keuzes van de ChristenUnie/SGP. Hun prioriteiten zijn niet de onze. Dit is niet hoe ik de toekomst van onze stad zie. Ik pleit vandaag voor een betere kijk op Den Haag. Voor een begroting en beleid waarbij we niet langer wegkijken, maar omkijken naar elkaar en beter vooruitkijken.

Kijk niet langer weg…

Voorzitter, met welke bril kijken wij eigenlijk naar de werkelijkheid, kijken wij naar onze stad? Welke bril zetten we op? En welke bril hebben we nodig?Dat we soms door een andere bril moeten kijken, werd weer eens duidelijk begin deze maand. Plaatsvervangend politiechef Paul Entken sprak niet mis te verstane woorden in deze zaal. Hij waarschuwde voor de grote groei van drugsmarkten. En hij zei het minister Grapperhaus na: “We moeten het eens hebben over de vraagkant van de drugsmarkt.” En terecht, een markt zonder vraag bestaat niet. De snel groeiende vraag duidt op een ongekende normalisering van drugs. Maar al dat snuiven en slikken heeft vele keerzijden. “Denk even aan deze puinhoop als je weer gezellig een pilletje neemt om te feesten”, twitterde wethouder Van Asten een jaar geleden terecht naar aanleiding van een drugsafvaldumping. En voorzitter, erger dan dat is natuurlijk de ondermijning van een stevig deel van onze stedelijke economie met al dat drugsgeld. De Weimarstraat is al veelvuldig aan bod gekomen het afgelopen jaar. Hoe staat en gaat het daar eigenlijk met de aanpak van ondermijning? En dan de harde criminaliteit, soms culminerend in liquidaties. Na de liquidatie gisteren op nota bene een advocaat - een paar jaar ouder dan ik, vader van twee jonge kinderen - staat die keerzijde weer op ons netvlies gebrand.

Natuurlijk schrikken we hiervan. Van dumpingen en hartinfarcten. Van zwart drugsgeld dat wordt witgewassen. Van liquidaties, nota bene van onschuldigen, en aanvallen op de rechtsstaat. Maar wat ik bij drugs echt niet begrijp is de dubbele standaard, de dubbele moraal, de houding van moet kunnen. Van wel problemen met het eten van een gehaktbal hier in het stadhuis (GroenLinks) of met de komst van een Burger King (D66), maar niet met het slikken van een pilletje of het snuiven van een lijntje coke. Alsof we massaal bijziend zijn. We schudden het hoofd over wat we dichtbij zien passeren, maar we doorzien niet de consequentie van onze inconsistentie.

Voorzitter, is het college het eigenlijk eens met politiechef Entken dat we het eens moeten hebben over de vraagkant van de drugsmarkt? Welke ambitie heeft het college om de groeiende vraag in onze stad naar wiet, cocaïne en XTC terug te dringen? Hoe geeft het daar invulling aan?

En voorzitter, over groeiende vraag gesproken. Waar ik me toch van geschrokken ben de afgelopen maanden is van de volgende krantenkoppen: “Twee twintigers met dwarslaesie door lachgas ”, “Studente invalide na inhaleren 360 lachgaspatronen”, “Lachgaspatronen in auto dodelijk ongeval ”, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal krantenkoppen over de gevolgen van het zogenaamde recreatieve gebruik van lachgas. Het wordt met de dag duidelijker hoe schadelijk en ontwrichtend dat spul is.

Al sinds begin 2017 trekt de ChristenUnie/SGP bij het college aan de bel om de verkoop van lachgas aan banden te leggen. Soms alleen, soms samen met de collega’s van Groep de Mos en het CDA. En herinnert u zich nog de motie die we daar vorig jaar over indienden? En is het u ook opgevallen hoe ontzettend stil het daarna is gebleven? Geen briefje, geen afdoening, geen uitvoering. En dit terwijl, terwijl allerlei gemeenten inmiddels zijn overgegaan tot lokale verboden.

Voorzitter, wat betreft de ChristenUnie/SGP wacht ook de gemeente Den Haag niet langer op het andere Den Haag met het nemen van maatregelen tegen deze partydrug. Daarom presenteer ik vandaag ons initiatiefvoorstel “Van het lachgas af”. Mijn fractie stelt voor om (1) het gebruik en (2) het venten van lachgas in aangewezen gebieden te verbieden en (3) wil mijn fractie een verkoopverbod opnemen in de evenementenvergunning.

Graag dien ik het voorstel hierbij in en ik ben benieuwd naar uw eerste welwillende reactie.

…maar kijk om naar elkaar…

Voorzitter, ik had het zojuist over de noodzaak van het opzetten van een bril, maar soms twijfel ik of het college wel de goede bril op heeft gehad. Bij het bestuderen van de begroting bekroop me namelijk vaak het gevoel dat vooral door een roze bril is gekeken. Alsof je zonder gevolgen voor mensen die afhankelijk zijn van zorg 33 miljoen euro kunt bezuinigen.

En natúúrlijk: dat het college zorgcowboys wil aanpakken: prima. Dat het college af wil van scootmobielen die buiten staan te verroesten: prachtig. Dat het college af wil rekenen met fraude: perfect.

Maar sommige maatregelen zijn van een heel andere orde. Ambtenaren die gaan indiceren in plaats van zorgprofessionals en kostenbesparingen inboeken door het leveren van meer lichte in plaats van zware zorg. Hoe moet ik dit voor me zien? Heeft onze wethouder Parbhudayal bijzondere gaven waarvan wij het bestaan nog niet kennen? Die ervoor zorgen dat mensen ineens minder zorg nodig hebben? Ik ben bereid veel te geloven - ik zit niet voor niets bij deze fractie - maar dit zou ik wel heel wonderlijk vinden. Ik ben zeer benieuwd naar haar reactie.

Voorzitter, en over wethouder Parbhudayal gesproken; ik zou bijna denken dat haar collega’s een hekel aan haar hebben. Terwijl ze collega De Mos volslagen over het hoofd zagen bij het oplossen van de financiële problemen; die hoeft immers niets te bezuinigen, keken ze alleen maar naar onze wethouder zorg, jeugd en volksgezondheid. En die had al te forse bezuinigingen op haar bordje op welzijn en beschermd wonen vanuit het coalitieakkoord. Vooruit, wethouder Bruines doet een klein duitje in het zakje, maar daar is ook alles mee gezegd. Hoe en waarom heeft wethouder Parbhudayal zich zo de kaas van het brood laten eten? En waarom hebben bijvoorbeeld de wethouders Van Tongeren en Van Alphen dit zo geaccepteerd? De gekozen oplossing is toch niet bepaald sociaal?

… en vooruitkijken!

Voorzitter, ik stelde de brilkeuze van het college bij het opstellen van de begroting al aan de orde. Waar ik echter nog meer aan twijfel is of het college de beschikking heeft over een verrekijker. Is er bij het opstellen van de begroting bijvoorbeeld eigenlijk wel gedacht aan de volgende generatie wethouders? Ik betwijfel dat.

Hoe kun je anders zo’n greep doen uit de reserves? Herinnert de wethouder financiën zich nog zijn antwoord op mijn vragen over de financiële gezondheid van onze gemeente? Nog geen vier maanden geleden gaf hij mij de garantie dat hij de solvabiliteitsratio niet onder het gezondheidsminimum van 20% zou laten zakken. Wat schetst mijn verbazing? In deze begroting kom ik 15% tegen. Kijk, ik weet dat het Rijk het heeft af laten weten, maar dit kan toch niet wethouder? Wat was uw garantie waard? Waarom bijvoorbeeld die grote uitruil met de Activareserve?

En voorzitter, bij Eneco maakt de wethouder het helemaal bont. Zelfs inmiddels lang afgetreden Griekse regeringen boekhouden beter. Als de Hans Klok van het ijspaleis goochelt wethouder Guernaoui geld tevoorschijn dat er helemaal niet is. 51 miljoen euro van de opbrengsten van de Eneco-zilvervloot, die notabene nog moet aanmeren in Den Haag. 51 miljoen om begrotingsgaten te dichten. En dat is nog tot daar aan toe, ware het niet dat de coalitie heeft afgesproken om de opbrengsten van ons tafelzilver te benutten voor echte investeringen in duurzame mobiliteit, energietransitie en gebiedsontwikkeling. En dan de toelichting met zinnen als dat de gemeente “niet kan én wil vooruitlopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.” Bespottelijk. Hoe krijg je het uit je pen. Dit gegoochel met woorden en geld is niet om aan te zien.

En dan ook eens de aloude kaasschaaf, die met het deels inhouden van de loon- en prijsbijstelling over onze ambtenaren wordt gehaald, vooral in de jaren als dit college al geschiedenis is. Ik weet het, voor een protest tegen het inhouden van de loon- en prijsbijstelling komt niemand zijn bed uit, maar dit is toch te makkelijk wethouder?

En voorzitter, waarom toch? Ik snap de frustratie over het Rijk. Ik snap de frustratie over mijn partij, die op dit moment deel uitmaakt van het kabinet. Ik snap het allemaal best. Maar waarom heeft het college niet gekozen voor een wat rechtvaardiger verdeling van de pijn? Waarom niet iets voorzichtiger met al die bezuinigingen op zorg, jeugdhulp en beschermd wonen? Waarom die trucs en grote grepen in de reserves? Waarom niet ook een bijdrage gevraagd aan huizenbezitters, aan hen die zich een tweede auto kunnen veroorloven en aan hondenbezitters? Waarom koste wat kost de goedkoopste OZB-gemeente van het land willen blijven en er nog trots op zijn ook?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn. De ChristenUnie/SGP pleit voor een andere, voor een betere kijk op Den Haag. En u kent mijn fractie, wij blijven niet hangen in kritiek. Ik bied ook graag een alternatief. Kortom, ik heb mijn teleurstelling in de begroting van het college omgezet in een voorstel voor een alternatieve begroting. Een realistisch alternatief, een rechtvaardiger alternatief, een alternatief waaruit naar mijn bescheiden mening toch een betere kijk op Den Haag blijkt dan die van het college.

In onze tegenbegroting leggen we de pijn van de gemeentelijke financiële problemen niet eenzijdig neer bij kwetsbare mensen. Een ook niet eenzijdig bij één wethouder. Wij hebben zogezegd mevrouw Parbhudayal even lief als meneer De Mos. En dat levert een veel beter te verteren begroting op dan het voorstel van het college. Een behoorlijk aantal onsjes minder bezuinigingen op zorg en welzijn, een paar ons meer op de weinig effectieve economiegelden, evenementen en citymarketing. Een vleugje ozb per maand er bij en nog wat vleugjes hier en daar. We investeren in een paar broodnodige extra ingrediënten. En zie daar, een smakelijk geheel, waar de wethouder financiën nu toch al het water van in de mond moet lopen.

En serieuzer. De ChristenUnie/SGP vraagt dit college, evenals veel andere fracties, om zijn begrotingskeuzes te heroverwegen. Om niet te blijven steken bij de te gemakkelijke keuzes die zijn gemaakt, maar te gaan voor dappere keuzes. Voor keuzes waarbij we niet wegkijken van wat krom is. Voor keuzes waarbij we omkijken naar elkaar en waar we mensen die zorg en hulp behoeven niet laten bloeden voor het financieel zware weer waar de gemeente in terecht is gekomen, maar waar we van iedereen een rechtvaardige bijdrage vragen. Voor keuzes waarbij we vooruit kijken en investeren in een gezonde en duurzame toekomst. Voorzitter, mijn oproep aan het college is kortom: kijk met de juiste bril naar de begroting en met andere ogen naar onze stad.

Hoe gaan we in de toekomst om met markante kerkgebouwen in Emmeloord en de dorpen? Dat is de vraag die CU-SGP en D66 opwerpen in de gemeenteraad van Noordoostpolder. Het kabinet moedigt gemeenten aan deze vraag te beantwoorden en betaalt voor het opstellen van een kerkenvisie. "Deze handschoen moeten we dus oppakken", aldus D66-fractievoorzitter Wim van Wegen.

Het kabinet wil graag dat gemeenten een document opstellen waarin ze hun visie op de kerkgebouwen uiteenzetten. Dit wordt betaald door de rijksoverheid en kost de gemeente dus niets. "Kerkgebouwen zijn van maatschappelijk belang, de gebouwen zijn belangrijk cultureel erfgoed in onze gemeente en het is daarom goed om deze visie op te stellen", aldus CU-SGP-fractievoorzitter Sjoerd de Boer.

Het opstellen van een kerkenvisie wordt ondersteund door de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed, erfgoedorganisaties en verschillende kerken, waaronder de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Ook sluit het aan bij de stedenbouwkundige opzet van de polder en het in stand houden ervan.

De fracties van ChristenUnie-SGP en D66 in Noordoostpolder dienen 8 juli samen een motie in over dit onderwerp. "We hebben over deze motie lang nagedacht en veel gesproken met een wetenschappelijk erfgoeddeskundige, kerkelijk voorgangers en andere betrokkenen. De wens om deze visie op te stellen leeft en als gemeente is het goed dit onderwerp op te pakken en met de betrokkenen het gesprek aan te gaan", zo stellen beide fracties.

Motie 2019-07-08 CU-SGP D66 Kerkenvisie

In februari heeft de ChristenUnie-SGP een groot aantal vragen gesteld over de gang van zaken rondom SAVE / VeiligThuis. Vorige week zijn die vragen door het college uitgebreid beantwoord. Tegelijkertijd kwam naar buiten dat bij deze organisatie een groot datalek is geconstateerd. Dat is aanleiding voor ons om het college te vragen in overleg met andere betrokken gemeenten een diepgaand onderzoek te laten uitvoeren.

Veilig Thuis is het advies- en meldpunt voor huiselijk geweld, kindermishandeling en ouderenmishandeling. Veilig Thuis werkt landelijk en bestaat uit 26 regionale organisaties. In opdracht van de Utrechtse gemeenten maakt Veilig Thuis Utrecht onderdeel uit van Samen Veilig Midden-Nederland. SVMN maakt gebruik van een SAVE-team (Samenwerken aan Veiligheid), waarin zij sinds 2015 samenwerken met o.a. de William Schrikker Stichting Jeugdbescherming & Jeugdreclassering, het Leger des Heils Jeugdbescherming & Reclassering en de Raad voor de Kinderbescherming.

In 2017 waren er meerdere publicaties bij RTV Utrecht over diverse gevallen waarbij Veilig Thuis onzorgvuldig zou hebben opgetreden. In 2018 heeft de Hogeschool Utrecht een onderzoek naar het functioneren van SAVE uitgevoerd waarin een aantal aanbevelingen en verbeterpunten worden genoemd. Vervolgens werden in Houten, Utrecht en De Bilt vragen gesteld en door raadsleden eigen onderzoek gedaan naar gevallen waarbij gezinnen niet goed geholpen zouden zijn.

Dit alles was voor ons aanleiding om vragen over SAVE / Veilig Thuis te stellen. De beantwoording is uitgebreid en, voor zover wij na kunnen gaan, zorgvuldig. Op een aantal onderdelen willen we het gesprek met de wethouder nog wel een vervolg geven.

Hoewel het college in haar beantwoording aangeeft geen aanleiding te zien voor een eigen onderzoek heeft de fractie maandag 15 april na langdurig beraad toch het besluit genomen om via die motie dat onderzoek te vragen. De directe aanleiding voor de ChristenUnie-SGP is het genoemde datalek, waarmee de twijfel over SAVE/VeiligThuis verder is toegenomen.

De ChristenUnie-SGP is zich zeer wel bewust van de complexiteit van het werk van SAVE/VeiligThuis. Zwaar werk, maar ook met een zware verantwoordelijkheid. Desondanks vinden we een onderzoek nu nodig. Want in dat totaal van gebeurtenissen ontstaat een beeld over SAVE en Veilig Thuis wat sterk negatief gekleurd is. "Ouders die nu met SAVE of Veilig Thuis te maken krijgen, zullen per definitie zeer argwanend zijn. En dat komt een zorgvuldige behandeling in de jeugdzorg niet ten goede" aldus fractievoorzitter Wim Stam tijdens de raad. Verder geeft hij aan dat dit onderzoek juist ook in het belang van SAVE en Veilig Thuis zelf is, naast uiteraard het belang voor de gemeentes en, niet in de minste plaats, de betrokken ouders en kinderen.

In de motie vragen we het college om "in overleg met de andere betrokken gemeentes / portefeuillehouders tot een gezamenlijk onderzoek te komen als genoemd in de overwegingen (met betrekking tot de bejegening van ouders en omgang met de kinderen, de communicatie, juistheid van handelen en de geschiktheid van de daarbij toegepaste kennis en deskundigheid, omgaan met data en informatie, onderlinge doorverwijzing tussen SAVE en Veilig Thuis)".

Bij de aanvang van de raad was er een inspraak van mevrouw Nely Sieffers van het UW-Ouderplatform, waarin zij in enkele heldere zinnen schetste wat de problemen zijn waar ouders bij SAVE/VeiligThuis tegenaan lopen. Daarmee werd de noodzaak voor dit onderzoek nog duidelijker voor de raad. Overigens doet UW-ouderplatform uitstekend werk en voor ouders met een jeugdhulpvraag een belangrijke partner / bron van advies.

Kort voor de raadsvergadering bleek er een brief van het college van B&W in Utrecht aan de raad van Utrecht te zijn waarin een onderzoek bij SAVE/VeiligThuis wordt aangekondigd, maar feitelijk alleen over het datalek. De andere kwesties worden in de marge genoemd, maar niet in dit het onderzoek betrokken. Onze (inmiddels aangepaste) motie verzoekt dus het college om in overleg met de andere betrokken gemeentes / portefeuillehouders ervoor te zorgen dat in dat onderzoek, wat de gemeente Utrecht (als centrumgemeente) uit gaat voeren, ook de overige problematiek wordt meegenomen. En dan gaat het met name om de bejegening van ouders en omgang met de kinderen, de communicatie, juistheid van handelen en de geschiktheid van de daarbij toegepaste kennis en deskundigheid, omgaan met data en informatie, onderlinge doorverwijzing tussen SAVE en Veilig Thuis.

Wethouder Hagen gaf tijdens de behandeling van de motie aan die graag over te nemen en onder andere mee te zullen nemen in een breed wethoudersoverleg begin mei over deze kwestie.

Aanvullend hebben de heren Van Olden (VVD) en Klinkhamer (D66) alsmede mevrouw De Korte (CDA) nog een aantal punten meegegeven aan de wethouder om in dat overleg mee te nemen. De motie werd vervolgens unaniem aangenomen.

De ChristenUnie-SGP is blij met deze brede steun van de hele raad voor ons dit initiatief voor een grondig onderzoek.

190417 Raadsbrief Voortgang Datalek Samen Veilig Midden Nederland.pdf

Informatienota_raad_19_0005665_Beantwoording_raadsvragen_ChristenUnie-SGP.pdf

MCUSGP201904-02-onderzoekveiligthuis-V03.pdf

Nou ben je misschien politiek geïnteresseerd, maar ik geloof niet dat er iemand is die daar echt benieuwd naar is. Ja, tenzij je natuurlijk op een kandidatenlijst voor een waterschap staat. En dan nog.

Toch wil ik in deze column een lans breken voor de waterschapsverkiezingen. Of beter gezegd: voor de waterschappen. Je mag best weten. Ik hou van de waterschappen. Eerlijk gezegd meer dan van de provincie (zeg ik heel zachtjes, maar ik geef eerlijk toe dat dat vast met mijn vorige banen bij Verkeer en Waterstaat en de deltacommissaris te maken zal hebben).

Lang voor Nederland bestond met z’n raden, staten en Kamers, waren hier waterschappen. Polder voor polder werd veroverd op het water. En om deze polders ook te veroveren op de toekomst, moest er worden samengewerkt. Door vrije boeren, vrije burgers en vrije kooplieden. En dat gebeurde in waterschappen. Je weet het, de oudste democratische lichamen van ons land.

Deze polderbewoners hadden een groot belang bij veilige polders en goed beheer van het water. Ze betaalden daaraan. En ze hadden zeggenschap. Zo ontstond de aloude trits belang-betaling-zeggenschap, een trits die vandaag de dag nog steeds deze functionele democratie kenmerkt. By the way, dit is gelijk de verklaring waarom die waterschappen zogenaamde geborgde zetels hebben voor het bedrijfsleven, de landbouw en de natuur. Hun belang is groot, zij betalen meer dan burgers, maar zijn met weinigen. En zijn er dus speciale zetels voor hen gereserveerd in de algemene besturen van de waterschappen. Maar dat terzijde.

Polder voor polder ingepolderd, dijk voor dijk gebouwd. Duizenden waterschappen ontstonden in ons lage landje aan de zee. En toen de watervloed van 1953 het zuidwesten van ons land overspoelde, waren er wel 2.651 waterschappen. Nu zijn het er nog slechts 21. En zijn het professionele organisaties met een dichtheid aan nuchtere ingenieurs die je bij geen enkele andere overheidslaag aantreft. Dat is logisch en dat moet zo blijven.

In onze algemene democratie bieden politici en beleidsambtenaren al snel tegen elkaar op met allerlei doelen. De een nog mooier en ambitieuzer dan de ander. 40% CO2-reductie in 2030. Nee, 49. Wie biedt meer? 55 hoor ik daar iemand roepen. Ja, ambitieuze doelen stellen voor een toekomst voorbij een regeerperiode, dat kunnen we als de beste in Nederland. Maar hoe verhouden die doelen zich eigenlijk met de realiteit? Al jarenlang stoten wij bijna de meeste CO2 per hoofd van de bevolking uit van heel Europa. En ook als het gaat om de afname van de CO2-intensiteit van de economie de afgelopen jaren, gaat het hier niet heel hard. We kijken met afgrijzen naar de Brexit, maar man, aan hun CO2-reductie kunnen wij een puntje zuigen. En als ik hier lokaal kijk - ik ben tenslotte raadslid - als ik kijk hoe moeizaam, afgezien natuurlijk van de Groene Mient, de zeewatercentrale in Duindorp werkt en dat de Aardwarmtecentrale aan de Leyweg na bijna 10 jaar nog altijd stilligt, dan zie ik dat de energietransitie in de praktijk geen appeltje eitje is. Dat hoge doelen mooi zijn, en natuurlijk nodig voor een stabiel ambitieus beleid, maar dat eerst en vooral we in de praktijk de hand aan de ploeg moeten slaan. In onze fabrieken, bedrijven, huizen, mobiliteit, landbouw, noem maar op.

Nee, dan de waterschappers. Ze meten wat er gebeurt en wat er verandert in weer en klimaat, ze weten wat er speelt, houden rekening met onzekerheid en ze handelen ernaar. En ondertussen zijn steeds meer van hun afvalwaterzuiveringen ook nog eens heuse energiecentrales.

Afgelopen week was ik bij een verkiezingsavond van de ChristenUnie/SGP-lijst voor het Hoogheemraadschap van Delfland, een paar kilometer verderop in Monster. Geen vlotte speeches, kekke oneliners of fraaie frames, maar gewoon een hele avond inhoud. Over zeespiegelstijging. Je mag best weten, ik vond het fantastisch. Wist je bijvoorbeeld dat Nederland de langste betrouwbare meetreeks heeft over zeespiegelstijging voor z’n kust, sinds 1890 al? En wist je dat de zeespiegel sindsdien met 24 cm is gestegen? En wist je dat er nog geen versnelling zichtbaar is in die stijging en dat we daarmee op dit moment onder het minst vergaande scenario van het KNMI zitten met onze zeespiegel en dat elders op de wereld die versnelling al wel zichtbaar is en dat de zeespiegel dus niet overal even hard stijgt? Zo maar wat interessante feitjes die langs kwamen op een verkiezingsavond voor ons waterschap met meer dan 125 bezoekers!

Ik liet net het ‘Hoogheemraadschap van Delfland’ vallen. Ons waterschap. Relatief klein van stuk, maar met meer dan 1,2 miljoen mensen en zeer veel bebouwing heeft het een uitdagende taak in het zorgen voor veilig leven met schoon water dat je bij een steeds vaker voorkomende piekbui niet tot de lippen stijgt.

Best belangrijk, hoor ik je denken, dat water keren, water beheren en zorgen voor een goede waterkwaliteit. Best ook dat die dingen bestaan. En vooruit, ik betaal mijn waterschapsbelasting wel weer hoor dit jaar, maar waarom zou ik m’n bed uit komen om naar de stembus te gaan voor waterschapsverkiezingen?

Eerlijk gezegd begrijp ik deze vraag best. Zeker in relatie tot de politieke lijsten die we sinds 2008 hebben. Daar ben ik eigenlijk ook niet zo’n groot fan van. Daarvoor konden we stemmen op een persoon die zich had gekandideerd, bijvoorbeeld omdat haar of zijn belang groot was, of omdat hij of zij er veel affiniteit mee had. Maar sinds 2008 hebben we lijsten van vooral politieke partijen, zoals de bekende politieke partijen en bijvoorbeeld Water Natuurlijk waar D66 en GroenLinks achter schuil gaan.

Natuurlijk, er zijn politieke verschillen in de waterschappen. Bijvoorbeeld over of de functie nu het waterpeil moet volgen, of het peil de functie. Over in welke mate het water gezuiverd moet worden. Over hoe dijken moeten worden ingepast het landschap en hoe ze gebruikt mogen worden. Over de bestrijding van muskusratten. Over de inzet voor duurzame energie. Over wie nu wat moet betalen en of huishoudens met een laag inkomen niets hoeven te betalen.

Ik hoor je denken: nou vooruit, best belangrijk allemaal. Omdat je zo aandringt, ga ik wel stemmen, maar op wat of wie dan?

Je hoort er ook zo weinig over, over het waterschap. Natuurlijk bij extreme droogte of bij extra hoog water zie je wel eens een dijkgraaf in beeld verschijnen. En als er stront aan de knikker is. Want helaas kwam Delfland daar het afgelopen jaar het meest mee in het nieuws. Over armpje drukken tussen de hoogheemraden, zeg maar de wethouders van het hoogheemraadschap. Misschien heb je dat nieuws ook wel gezien bij Omroep West.

Juist daar waar SAMENWERKEN met hoofdletters moet staan geschreven, in het oudste democratische orgaan van ons land, in de polder, daar waar waterveiligheid, waterkwaliteit en waterbeheer alles met elkaar te maken hebben, daar maakten ze er volgens de dijkgraaf himself een zootje van in het dagelijks bestuur, zeg maar het college van B&W van het waterschap. Dat dagelijks bestuur bestond de afgelopen vier jaar overigens uit de VVD, het CDA, Water Natuurlijk, de Algemene Waterschapspartij en de bedrijfslevenzetel.

Kortom, dat dagelijks bestuur kan wel wat ChristenUnie gebruiken. Inhoudelijk heeft de ChristenUnie/SGP, zoals altijd, een verstandig programma. Daar kun je van op aan. Maar de ChristenUnie is ook een club waar ze SAMENWERKEN, net als in de polder zoals die bedoeld is, met hoofdletters hebben geschreven. Zeker in ons Hoogheemraadschap van Delfland is een keuze voor de ChristenUnie zo gek nog niet. Een partij met hoopvol realistische mensen met passie voor water, die zeker in de waterschappen, nuchter en met oog voor elkaar de hand aan de ploeg zullen slaan.

Terug naar de vraag waar ik mee begon. Ben jij ook zo benieuwd wie de waterschapsverkiezingen gaat winnen? Ik denk nog steeds dat je antwoord, ook na deze column, nee zal zijn. Maar hopelijk is in ieder geval wel het vlammetje voor de waterschappen wat harder gaan branden. En ben je gemotiveerd geraakt om a.s. woensdag te gaan stemmen. Ik zou het wel weten.

Pieter Grinwis is lijstduwer van de ChristenUnie/SGP (lijst H).

De Christenunie-SGP Zoetermeer is verdrietig over het overlijden van Agnes van Kuijen, oud-gemeenteraadslid van D66 Zoetermeer. Wij zullen haar herinneren als een warme persoonlijkheid met interesse voor iedereen in Zoetermeer. Wij wensen haar familie en vrienden Gods nabijheid en sterkte toe in deze tijd.

Rust voor omwonenden van Rotterdam The Hague Airport. Landelijke steun in de rug van BTV.RotterdamAirport: Eppo Bruins, Tweedekamerlid voor de ChristenUnie: 'De groeiplannen gaan wat ons betreft in de ijskast tot we hebben uitgedokterd in hoeverre groei van de luchtvaart nog wel bij onze toekomst past.' https://www.ad.nl/politiek/kamer-steunt-voorstel-d66-en-christenunie-voor-groeistop-rotterdam-the-hague-airport~a0ad0e65/

Kamer steunt voorstel D66 en ChristenUnie voor groeistop Rotterdam The Hague Airport

Rotterdam The Hague Airport mag in de nabije toekomst niet verder groeien. Dat zeggen regeringspartijen D66 en ChristenUnie. De omwonenden hebben na alle overlast recht op rust. Bovendien vinden de partijen ongebreidelde groei van de luchtvaart onverantwoord. Een meerderheid van de Kamer steunt dit....

Debat tussen Provinciale Statenkandidaten maandagavond 11 maart 2019 aanvang 20.30 uur

De verkiezingen voor de Provinciale Staten staan weer voor de deur. Op woensdag 20 maart aanstaande kunt u uw stem uitbrengen. De Provinciale Statenleden besturen de Provincie en nemen o.a. beslissingen over ruimtelijke ordening, milieu, energie en groen.

Voor alle geïnteresseerden, zowel twijfelaars als mensen die al vastbesloten zijn, organiseren de lokale politieke partijen CDA, ChristenUnie/SGP, D66, PPN, PvdD en de VVD een debat tussen hun lokale en regionale kandidaten.

De volgende kandidaat Statenleden zullen deelnemen aan het debat:

Monique de Veld (CDA)

Arjan Witte (ChristenUnie)

Berend Potjer (GroenLinks)

Jeroen Heuvelink (D66)

Anne Koning (Partij van de Arbeid)

Carla van Viegen (Partij voor de Dieren)

Laurine Bonnewits (VVD)

De kandidaten zullen aan de hand van stellingen met elkaar en met de zaal in debat gaan. Een onafhankelijke jury, bestaande uit oud minister Klaas de Vries, jazz zangeres Marion Schmitz en de journalisten Paul Houkes en Sjaak Oudshoorn, beoordeelt wie de meest overtuigende debaters zijn. De avond wordt afgesloten met een quiz.

De politieke avond wordt gehouden op maandag 11 maart aanstaande in Bibliotheek Oostland, Julianalaan 47 te Pijnacker. Aanvang 20.30 uur, inloop vanaf 20.15 uur. Rond 22.00 uur wordt de avond afgesloten met een drankje. Entree is gratis, vooraf aanmelden is niet noodzakelijk.

U bent van harte welkom.

Door Simon Brouwer, Harm van der Wilt op 1 november 2018 18:30

Algemene Beschouwingen ChristenUnie-SGP Woerden

Bouwen en bewaren, dat is de boodschap van onze fractievoorzitter Simon Brouwer tijdens de Algemene Beschouwingen voorafgaand aan de Begrotingsraad. Bouwen, omdat de woningnood hoog is en bewaren, om op een verantwoorde manier om te gaan met onze omgeving. Voor deze generatie, en de generaties die volgen. De gehele toespraak is hieronder te lezen:

"Voorzitter, leden van de raad en gewaardeerde collega’s,

Bouwen en bewaren, dat is het thema wat wij als ChristenUnie-SGP onze algemene beschouwingen willen meegeven. Vandaag bespreken wij immers de begroting van de gemeente Woerden voor de komende jaren.

Ik wil beginnen met u een kort verhaal voor te houden.

Er waren eens 2 mensen, die beide een huis wilden gaan bouwen. Beide zochten een mooie plek uit, met voldoende ruimte. De eerste begon zeer voortvarend en na enkele dagen verrees een prachtig bouwwerk. Na 6 dagen werken, merkte hij dat het tijd was om een dag uit te rusten. Daarom ging hij op de zevende dag eens een rondje wandelen door de buurt. Toen hij bij zijn buurman aankwam, keek hij eens meewarig rond. Een diepe bouwput, waar nog helemaal niets te zien was. Hij lachte er maar om, en dacht, morgenochtend ga ik snel weer aan de slag zodat ik binnenkort in mijn nieuwe huis kan gaan wonen. Zo gezegd en zo gedaan, en na korte tijd trok hij in zijn huis. Een poos later kwam eindelijk het huis van de buurman ook gereed. Die was namelijk ook wel direct begonnen, maar startte met een goede fundering aan te leggen. Wat een tijdsverspilling, dacht de buurman. Maar toen het na enkele weken flink begon te regenen, bleek dat die fundering toch wel buitengewoon verstandig uitpakte. Het huis zonder fundering stortte in, terwijl het andere huis de storm overleefde ….

U herkent wellicht het verhaal, wat in het nieuwe testament staat. In het oude testament, direct na het scheppingsverhaal, gaat het ook al over bouwen en bewaren. Een Bijbelse opdracht, en hoe tegenstrijdig het ook lijkt, bouwen en bewaren gaan wel degelijk goed samen.

Bouwen is ook één van de grote opgaven van dit college. En dat is hard nodig, al jaren is er te weinig gebouwd. Gelukkig komt er nu de vaart in, we horen van succesvolle initiatieven in Zegveld (plan de Pionier gaat er echt komen!) en Kamerik. Ook het FNV gebouw gaat omgeturnd worden, en heeft zelfs een prijs gewonnen als voorbeeld van het zeer snelle samenspel met Groen-West, de gemeente en de aannemer BAM.

Bouwen heeft ook te maken met het bedrijfsleven. Ondernemers vragen om ruimte, en die is schaars in ons prachtige groene hart. Maar er moet wel iets gebeuren, daarom vragen we opnieuw aandacht voor schuifruimte. Laten we als raad ook daar samen in blijven optrekken, de provincie niet met rust laten, maar hen dwingen om hun afspraken na te komen. Wat is een convenant waard als elke locatie (vooraf?) wordt afgewezen?

Bouwen, dat doen we ook met elkaar. Een nieuwe raad, met oude bekenden, grumpy old men soms, maar ook weer verfrissende nieuwe mensen. Laten we elkaar ook de ruimte geven om te groeien en te bloeien! De start was al goed, met veel steun voor het coalitieakkoord. En tegelijk begrijpen we ook dat voor sommige partijen de druiven zuur zijn. Een coalitieakkoord is keuzes maken, keuzes die u wellicht anders had gemaakt. Daarom is het goed om steeds verantwoording af te leggen waarom die keuzes gemaakt zijn.

Bouwen gaan we ook doen om ons huishoudboekje op orde te brengen. Dat is niet eenvoudig, en zeker niet zo eenvoudig als ik in de krant las. Natuurlijk kun je alles schrappen, maar investeringen brengen ook rendement met zich mee. Zo investeren we in een nieuwe school in Kamerik, en komen een toezegging na die al een poos geleden gedaan werd.

We bouwen ook aan de verkeersproblematiek. En wat voor de één een brug te ver is, is voor de ander geen weg terug. Zo is politiek net het echte leven. Fietsers krijgen daarbij de ruimte, letterlijk en figuurlijk. Fietsen is gezond, beter voor het milieu en in Woerden vaak ook de snelste oplossing om van A naar B te komen. Maar ja, soms willen we toch Woerden in of uit of door …

Bij bouwen hoort echter ook bewaren, en ook dat is noodzakelijk. We hebben de opdracht om de wereld op een verantwoorde manier over te dragen aan ons nageslacht. En zo kom ik bij een ander belangrijk onderdeel van de begroting, namelijk duurzaamheid.

Als Woerden hebben we forse ambities op energiegebied. Wij zien die ambitie als een belangrijke stip op de horizon. En ja, 2030 is dichterbij dan we soms denken. Moeten we daarom de ambitie maar naar beneden bijstellen? Voorzitter, wat ons betreft een duidelijk “NEE”. Die ambitie staat, en is ook door de raad van harte ondersteund. We hebben de dure plicht om duurzamer te worden. Hoe, dat is inderdaad soms nog de vraag. Wat ons betreft is de allerbeste methode om naast inwoners te gaan staan. Nee, we kunnen en willen niemand verplichten om dure maatregelen te nemen. Maar we kunnen wel de morele verplichting met elkaar aangaan, en samen met de regio, ons bedrijfsleven, woningbouwcorporaties, wijken en dorpen, en onze inwoners te gaan voor een Duurzaam Woerden.

Ook onze agrariërs spelen daarin een belangrijke rol. Bodemdaling, de regionale voedselvoorziening, allemaal zaken die ons aan het hart gaan. Daarom dienen we ook daarover een motie in, om de regionale voedselvoorziening toekomstbestendig te maken, en dat ook mee te nemen in de regionale samenwerkingen. Dat kan nog veel beter, dat moet nog veel beter, en dat gaan we dan ook veel beter doen. Daarom de vraag aan u, doet u mee? Zet u ook de schouders eronder, om vertrouwen bij onze inwoners te winnen en hen duidelijkheid te verschaffen?

We steunen dan ook van harte de motie om de afvalscheiding te verbeteren, met aandacht voor recycling van luiers en incontinentiemateriaal. En we dienen zelf, samen met D66 een motie in om de asbestsanering voortvarend op te pakken. Maak van het probleem een kans, door nu actief bezig te zijn voorkomen we later kosten voor handhaving, en maken we slagen.

Voorzitter, bewaren staat voor ons ook voor veel andere zaken. Zaken die niet altijd materieel zijn, maar wel van waarde voor Woerden. Laten we onze mantelzorgers, onze vrijwilligers koesteren. Er gebeurt zo enorm veel moois in Woerden. Het wijkgericht werken gaan we niet alleen vanuit de “harde” kant aanvliegen, maar ook de sociale kant willen we hierin meenemen. En als we het over wijken hebben, dan horen daar ook de dorpen bij. Harmelen, Kamerik en Zegveld, elk met een eigen cultuur en sfeer. Maar ze maken de gemeente Woerden compleet en waardevol.

Bewaren is ook preventie, voorkomen is beter dan genezen. We hebben aandacht voor echtscheidingsproblematiek, om problemen voor jongeren te voorkomen. Bewegen is goed voor iedereen, daarom willen we speelplekken voor kinderen. En omdat we waarde hechten aan de gezondheid, willen we aandacht vragen voor een rookvrije generatie. Samen met de SP dienen we daarom dus een motie in over dit onderwerp.

Iedereen mag meedoen, en participeren. En ieder mag dat op zijn of haar eigen manier doen, naar de mogelijkheden die men heeft en de vorm die past. Of het nu op school, werk of vrijwilligerswerk is, ieder draagt zijn steentje bij aan een Waardevol Woerden.

Tot slot, nog even terug naar het begin van mijn betoog. Bouwen en bewaren, dat moet ook gezegend worden. Daarom wensen wij allen die meewerken aan onze prachtige gemeente, ambtenaren, collegeleden en u als raad Gods zegen toe!"

De raadsvergadering van donderdag 15 november is een nieuw dieptepunt in de Vlaardingse politieke historie. Raadsbreed wordt geconstateerd dat het werken met het raadsprogramma uiterst moeizaam en traag verloopt. Het verlanglijstje van alle partijen heeft ertoe geleid dat de  begroting voor 2019 nu al tekort heeft van meer dan 2 miljoen. En dan hebben we het nog niet over nieuwe tegenvallers vanuit het rijk en belangrijke zaken zoals de Marathonweg, arbeidsmigratie, onderwijshuisvesting, het Vlaardings Museum etc.

Dit alles vraagt om een zeer krachtig college, dat zich (pro)actief en verantwoordelijk durft op te stellen. Maar daarin worden ze wel belemmerd, want het werken met een raadsprogramma legt het initiatief bij de raad en degradeert de wethouders slechts tot uitvoerders. Dat zou misschien kunnen wanneer de raad initiatiefrijk en voortvarend te werk gaat en niet eindeloos over procedures praat of elkaar onderling dwarszit. En vooral wanneer er voldoende vertrouwen is als basis voor het werken met een raadsprogramma. En aan dit alles ontbreekt het nu juist in onze Vlaardingse raad …….! De CU/SGP heeft dit alles zowel bij het bespreken van het raadsprogramma, de begroting als tijdens de ~vergadering van 15 november naar voren gebracht.

Tijdens deze raadsvergadering heeft de SP via een motie aandacht gevraagd voor de bestuurlijke problemen van onze stad. Daarbij riep deze partij op terug te gaan naar de tekentafel om een duidelijke koers en krachtig bestuur voor onze stad te bepleiten. Immers 8 maanden na de verkiezingen wordt onze stad nog steeds niet echt bestuurd. Dat moest echt beter, anders zouden zij hun wethouder (Arnout Hoekstra van o.a. financiën) terug trekken uit het college. Feitelijk een heel zachte motie, waar geen enkele partij tegen zou kunnen zijn. Was immers de week daarvoor niet een amendement van D66 aangenomen dat eveneens opriep tot een meer (pro)actief beleid van het college? Dan zou toch deze motie raadsbreed gesteund kunnen worden? De fractie van CU/SGP en enkele andere partijen hebben hiervoor gepleit. Maar nee, een meerderheid van de raad dacht daar anders over. Zelfs ‘de collegevormende partijen’ (ONS, CDA, VVD, Groen Links) stemden tegen deze motie, waarbij ze vooraf wisten wat de consequentie zou zijn. Voor de SP restte toen niets anders meer dan de eigen wethouder  terug te trekken. Een blamerende stellingname van deze tegenstemmers, te meer daar deze motie in het vooroverleg met een aantal ‘collegepartijen’ reeds aan hun wensen was aangepast. Voor de partijen die al deel uit maken van het college was het wethouders-pluche blijkbaar veel belangrijker dan de bestuurbaarheid van onze stad…….  Andere partijen zien mogelijk kans een wethouder te gaan leveren, dus waarom zou je deze dan niet inruilen?............

Onze mooie stad Vlaardingen wordt door deze raad zo in bestuurlijke chaos achter gelaten. De meest ervaren wethouder is afgetreden en een aantal mensen met weinig bestuurlijke ervaring moet Vlaardingen nu verder leiden. Volgens de CU/SGP is een fors ingrijpen van buitenaf hard nodig. Daarbij dient het raadsprogramma vervangen te worden door een duidelijk collegeprogramma, waarbij de echte problemen van de stad flink worden aangepakt. En het oeverloze geleuter en gebakkelei over procedures en bijzaken in de raad dient uitgebannen te worden.

Vlaardingen heeft recht op een goed bestuur. Dat vindt u toch ook?

Fractie ChristenUnie-SGP Vlaardingen