Poliflw

Het Bestuursakkoord werd vandaag besproken in de statenvergadering. Maarten Everling sprak daar, namens de SP-fractie de volgende tekst uit:

Ik wil starten met mijn complimenten aan de VVD. Het CDA wederom een loer draaien, dit keer door hen cultuur, sport en samenleving mede af te laten breken. Maar vooral: het Forum voor Democratie ontmaskeren, electoraal toch hun grootste concurrent, als een partij die direct haar standpunten rondom dossiers als energie en migratie laat vallen zodra ze ook maar een beetje macht ruiken. Sterker nog, door Forum onder andere verantwoordelijk te maken voor de bouw van windmolens en zonneparken en blij te maken met een dooie mus – maar daarover later meer – hebben ze hen volkomen onschadelijk gemaakt. Een tandeloos poesje, hevig spinnend op de schoot van de VVD. Nogmaals, complimenten!

Voorzitter, ik zou op alle details in het akkoord in kunnen gaan. Dat ga ik niet doen. Een paar zaken licht ik uit: cultuur, stikstof en… de dooie mus.

‘Gaten schieten in de culturele infrastructuur, is gaten schieten in de economie van het land én onze samenleving.’ Getekend, 15 juni 2011, onder andere door nu kandidaat-Gedeputeerde Lemkes. Ja voorzitter, sinds het bekend is geworden dat cultuur geen eigen portefeuille meer is, is de kritiek niet mals. Toen na de presentatie van het akkoord bleek dat de VVD, het CDA, het Forum en LokaalBrabant van plan waren flink het mes te zetten in cultuur, was het hek helemaal van de dam. Een sector die net aan het herstellen is van de rücksichtslose bezuinigingen van VVD’er Halbe Zijlstra, krijgt wederom zware klappen. Op termijn wordt cultuur uit de provinciale boeken geschrapt. En daar komt nog een andere grove belediging bovenop: cultuur wegzetten onder vrije tijd. Alsof de hele sector en alle betrokken professionals niet meer dan een soort hobbyclub zijn. Hoe verzin je het? En ja, dat is een vraag aan de nieuwe coalitie, met name het CDA en doodgraver LokaalBrabant. De coalitie noemt dit ‘het nieuwe normaal’. Ik noem het kortzichtig.

Deze draconische bezuiniging komt echter niet als verrassing, in de vorige bestuursperiode hebben we al stevig moeten knokken tegen de VVD om cultuurmiddelen te behouden. Het CDA was daarin vaak een bondgenoot. Toen waren ze wél bereid in cultuur, maar ook sport en samenleving te investeren. Helaas moeten we nu constateren dat dat, verleden tijd is. Hoewel… laten we dat eens beetje beproeven. Ik meen me een Philharmonisch orkest te herinneren, waar het CDA veel passie voor leek te hebben. Laten we zien of zij die passie nog steeds met ons delen. Daarom dienen wij een motie in om zekerheid te bieden aan het orkest.

 

Dan stikstof, voorzitter. Niet geheel onverwacht met deze constellatie aan partijen, maar daarmee niet minder onwenselijk. Beleid dat de afgelopen jaren is ingezet om de leefbaarheid en gezondheid – onderwerpen die overigens ook weggemoffeld zijn in de krochten van het akkoord – in het Brabants buitengebied te verbeteren. Maar vooral ook om de natuur weer wat ruimte, wat ‘zuurstof’ zo je wil, te geven. Want die werd, wordt, verstikt onder een dikke laag stikstof. Maatregelen die wij als provincie genomen hebben lijken te worden teruggedraaid. De datum om te voldoen aan de nieuwe eisen wordt wederom verschoven, de stok achter de deur wordt weggehaald: de deadline voor het indienen van vergunningen voor stalaanpassingen verdwijnt. Het wordt erger: emissie-eisen gelden straks niet meer op stalniveau, maar op bedrijfsniveau. Naast de schone Tesla staat straks dus nog steeds een Trabantje te stinken. De natuur, maar ook omwonenden zijn u dankbaar. En dan misschien nog even heel kort over wat lijkt het verboden woord: staldering. Het woord ontbreekt in het akkoord, maar bij de presentatie was er wel een opvallend momentje. Kandidaat-gedeputeerde Lemkes gaf daarin aan dat het hele pakket uit 2017 opnieuw bekeken zal worden, waaronder ook de staldering! We kunnen er nu dus vanuit gaan dat deze partijen dit gaan schrappen?

En dan nog dit, ik had het kopje natuur net niet genoemd, maar kan het niet laten om daar toch een paar woorden over te zeggen. Want aan de ene kant zien we dat reeds ingezet beleid om natuur uit te breiden grotendeels blijft staan. Maar dat lijkt een doekje voor het bloeden, want ons meest kwetsbare en waardevolle natuur staat in deze coalitie blijkbaar wél ter discussie. Het onderzoeken van “aanpassingen” in Natura 2000. Een eufemisme voor schrappen. Voorzitter, dit soort onderzoeken doe je alleen als je ook de bereidheid hebt om te schrappen. Wat Henk Bleker een aantal jaren geleden is gestart, vindt hier in Brabant straks wellicht verdere voortgang. Triest. En waarom? Om activiteiten die veel stikstof uitstoten voorrang te kunnen verlenen, waaronder dus de landbouw. Wat ons betreft gaan we hiermee niet één, of twee, maar meerdere stappen mee terug in de tijd.

De beloofde dooie mus. Dat je iets opschrijft dat je iets wil doen, dat is mooi. Maar het moet wel kunnen, anders maak je mensen blij met een dooie mus. Voorzitter, ook dit akkoord bevat zo’n overduidelijke dooie mus. Het is zelfs op dit moment op basis van de grondwet onmogelijk. De SP is groot voorstander van referenda, zeker ook als ze correctief, bindend, van aard zijn. Het is daarom dan ook enorm jammer dat het Forum nu pocht met: we voeren een correctief referendum in, terwijl het simpelweg onmogelijk is. Je schept verwachtingen die je niet waar kúnt maken, waardoor je jezelf volslagen belachelijk maakt. Wat vervolgens weer afstraalt op de politiek als geheel. Onverantwoord.

Maar voorzitter, we helpen graag een handje mee om een correctief referendum mogelijk te maken. Want laat de SP-kamerfractie, met Ronald van Raak voorop, een voorstel tot een grondwetswijziging klaar hebben liggen om precies dít mogelijk te maken. Het correctief referendum. Ik verwacht dan ook niets minder dan een zeer actieve lobby van alle coalitiepartijen richting hun Kamerfracties om deze grondwetswijziging door de Kamer te krijgen. Om dat kracht bij te zetten dienen wij hiervoor een motie in: waarin Statenfracties zich kunnen uitspreken hieraan te committeren.

 

Tot slot voorzitter. De huidige coronacrisis kan niet onbesproken blijven. Het is een realiteit waarmee we nu, maar ook in de toekomst mee te dealen hebben. Als we iets van voorgaande crises hadden moeten leren, dan is dat je juist dán moet investeren in de maatschappij. Niet bezuinigen. Maar dat laatste is wel wat de coalitie van plan is. Beste mensen, bezint eer je begint en steun ons voorstel om anticyclisch te begroten.

Daarnaast moet me dit nog van het hart: ik kan me maar moeilijk indenken dat het prettig samenwerken is met een partij waarvan haar politiek leider gelooft in een één of ander bizar cultuurmarxistisch complot, waarbij nadrukkelijk genoemd wordt dat de VVD en het CDA uit zijn op de vernietiging van Nederland. Ik kan het niet uitgelegd krijgen. De coalitie partijen wel? Ik ben benieuwd.

De verkiezing van het Europese Parlement is voor de SP uitgelopen op een grote teleurstelling. Landelijk ging de partij terug naar 4% van de stemmen en dat betekent dat de SP nul zetels behaalde en niet langer meer vertegenwoordigd zal zijn in het Europese Parlement. Ook in Boxtel werd fors verloren. 

In Boxtel werd de PvdA de grote winnaar, evenals dat landelijk het geval was. De sociaaldemocraten wonnen in onze gemeente afgetekend met 22% van de stemmen, op ruime afstand gevolgd door VVD, CDA, FvD, GroenLinks en D66. De SP werd met 543 stemmen (6,2%) de zevende partij in Boxtel. 

Afdelingsvoorzitter Willem van Meurs: “De grootste twee oorzaken zijn de slechte campagne en het feit dat veel SP-sympathisanten niet zijn gaan stemmen. Uit onderzoek blijkt dat de helft van onze stemmers thuis zijn gebleven. Er zal nu een grondige evaluatie in de partij plaatsvinden en een koerswijziging is nodig om weer te herstellen. Ik heb er wel vertrouwen in dat ons dat lukt.”  

Het liedje Dinge Dong van Teach In,was in 1975 het laatst winnende liedje op het songfestival voor Nederland.

Eindelijk na decenia hebben "we" weer eens het Eurovision Songfestival gewonnen. Duncan Laurence heeft met een fantastisch optreden afgelopen zaterdag het Eurovisiesongfestival gewonnen. We hebben met miljoenen anderen zaterdagavond voor de tv gekluisterd gezeten, aangemoedigd en gejuicht. Een enorm succes voor hem en ontzettend knap dat hij er voor zorgde dat na 44 jaar Nederland eindelijk weer won. Het succes en de felicitaties van onze allemaal komen hem toe.

Vlak na het bekend maken - sommigen zelfs ervoor - van de definitieve uitslag zag je openlijke sollicitaties om een graantje te kunnen meepikken van het succes van een ander, zonder daar ook maar een bijdrage van te hebben geleverd. Presentatoren, congrescentra en politici. Van Zwolle, naar Amsterdam tot Maastricht. Van de PVV, naar het CDA tot de Partij voor de Dieren. Het opportunisme viert hoogtij in een roes van euforie.

Over een paar dagen staan we met zijn allen weer met beide benen op de grond. Dan maakt de euforie plaats voor het realisme dat het organiseren van het songfestival een enorme klus is, waar veel tijd en geld in geïnvesteerd moet worden. De vraag is of diezelfde mensen die nu zo gretig zijn om een graantje mee te pikken dan ook weer vooraan staan als de miljoenen op tafel gelegd moeten worden.

Het songfestival moet een volksfeest worden voor jong en oud, man en vrouw, rijk of arm. Iedereen moet mee kunnen doen. En als dat in Limburg kan, dan is dat prima. Als het een elite-feestje wordt, kan het beter naar Amsterdam of naar Wassenaar.

Onze voorwaarden zijn helder: Het festival wordt toegankelijk en betaalbaar voor iedereen én politici betalen gewoon zelf hun eigen toegangskaartje.

Met nog tien dagen te gaan tot aan de verkiezingen organiseerde de SP in buurthuis De Driehoek aan het Zuiderkruis een avond over het Europese Parlement. Gastspreekster was Anne-Marie Mineur, die vanaf 2014 namens de SP zitting heeft in dat parlement.

Om even over half acht opende schaduwraadslid Sietse van der Bij de avond en heette alle aanwezigen welkom. In zijn openingswoord vertelde hij over het recente bezoek aan “Brussel”, dat hij in het kader van zijn opleiding had gemaakt. Hij wees er daarbij op, dat de invloed van “Brussel” heel ver reikt en via de zgn. ‘notificatierichtlijn’ zelfs bijna de zelfstandige besluitvorming door gemeenten bemoeilijkte en vertraagde. Gelukkig kon dat dreigend onheil nog worden afgewend.

Na het SP-undercoverfilmpje, waarin de schandalige praktijken ten aanzien van arbeidsmigranten aan het licht worden gebracht, kreeg Anne-Marie het woord. Zij vertelde, dat de EU drie organen kent: het Europese Parlement (EP), de Europese Commissie (EC) en de Europese Raad (ER). Daarbij is het zo, dat het EP niet dezelfde rechten heeft als het Nederlandse parlement: het EP mag mag wel wetsvoorstellen goed- of afkeuren, maar mag niet zelf met wetsvoorstellen komen. Dat is een taak voor de EC. Dat betekent dus dat het EP minder macht en invloed heeft dan ons parlement. Maar het betekent ook een bedreiging van de democratie, want het de leden van het EP zijn echte volksvertegenwoordigers en moeten daardoor goed weten wat er onder hun achterbannen leeft. De EC staat veel verder van de kiezers af en heeft die kennis van wat onder het volk leeft vaak niet en houdt er ook vaak geen rekening mee.

Het EP wordt gevormd door 751 leden, die (nu nog) afkomstig zijn uit 28 landen. De Nederlandse afvaardiging in het EP is maar klein: 26 volksvertegenwoordigers, waarvan er 2 van de SP zijn (Dennis de Jong en Anne-Marie Mineur). Duitsland heeft de grootste vertegenwoordiging (96) en landen als Malta en Cyprus de kleinste (6). Al die 751 leden maken deel uit van een van de acht ‘politieke families’ (partijen met redelijk overeenkomende denkbeelden) in het EP. De SP maakt samen met onder meer Die Linke, Podemos, Syriza en de Partij van de Dieren deel uit van de familie ‘Verenigd Links’ of GUE/NGL. De twee grootste families in het EP zijn de EVP met 216 leden (waaronder die van het CDA) en S&D, waar de PvdA deel uitmaakt, met 185 leden. Samen maakten die twee in de afgelopen jaren de dienst uit, maar de prognoses voor het nieuwe EP geven aan, dat die situatie na 23 mei wel eens zou kunnen eindigen. Dit maakt “Brussel” wel zenuwachtig.

Behalve in een familie zit iedere Europarlementariër ook nog in een of meer van de 22 commissies, waarin een bepaald thema wordt voorbereid en besproken. Anne-Marie maakte deel uit van de commissie voor Internationale Handel (INTA), waarin de handelsverdragen CETA (met Canada) en TTIP (met USA) op de agenda stonden en ook van de commissie voor Mensenrechten (DROI) en de commissie voor verzoekschriften (PETI). In de afgelopen jaren waren de SP-speerpunten: Consumentenbescherming, Transparantie, LHBTI/Godsdienstvrijheid, Vrijhandelsverdragen (TTIP, CETA, etc.), Arbitrage (ISDS), VN-verdrag voor mensenrechten en het bedrijfsleven en Maatschappelijk verantwoord ondernemen. De SP-successen in die periode waren: Rechtsbijstand overal in de Europese Unie, Europarlementariërs moeten al hun uitgaven verantwoorden, EU-klokkenluiders worden beschermd, Nationale parlementen mogen meebeslissen over CETA, Lobbyactiviteiten rondom de klimaatconferentie van Parijs zijn transparant gemaakt en Toezicht op naleving van de afspraken over arbeidsomstandigheden op Sri Lanka is verbeterd.

Op 23 mei kunnen we gaan stemmen voor een nieuw EP. Waarom is dat van belang? In de jaren voor ons zagen we de opkomst geleidelijk dalen van 58% in 1979 naar 37% in 2014. En dat is niet goed, want de verkiezingen zijn het moment, waarop de kiezer kan laten weten wat hij ervan vindt en als bijna 2/3 van hen thuis blijft, dan weten de volksvertegenwoordigers minder goed wat hun achterban belangrijk vindt en wat juist helemaal niet. Want van de mensen, die wel gaan stemmen, weten zij allang wat die willen, omdat die mensen altijd al gaan stemmen. Bovendien: het is echt waar, dat iedere stem telt! In de afgelopen jaren is het een paar keer voorgekomen, dat goede voorstellen in het EP met een paar stemmen verschil werden verworpen. Een grotere opkomst bij de EP-verkiezingen had dan zeker tot andere uitkomsten geleid. Een stem op de SP betekent ook, dat je zeker weet dat geanalyseerd wordt wie er beter wordt van een wet of voorstel; vaak blijkt dat niet de burger, maar het bedrijfsleven. Veel partijen analyseren dat kennelijk niet en stemmen gewoon in met die voorstellen. Maar bedenk steeds wel: de macht en invloed van de EU is groter en dichterbij dan iedereen altijd denkt of wil denken. Wees dus kritisch en laat je mening horen!

Na de pauze was er uiteraard nog de gelegenheid voor vragen en discussie. Hiervan werd flink gebruik gemaakt. Het ging over de invloed van Europa op de gemeente, over de voor en nadelen van een Europees leger i.p.v. de NAVO, over de gehouden raadgevende referenda en waarom daarbij niet beter naar de inwoners geluisterd werd en over de verkiezingsleus, dat “Brussel” niet de baas moet zijn. In Europa is het ‘Amerikaanse model’ niet te gebruiken omdat daarbij geen rekening gehouden wordt met de veelheid van volkeren, ieder met hun eigen geschiedenis, eigen tradities, etc. Juist dat maakt, dat Europa veel complexer is dan de Verenigde Staten van Amerika.

De avond werd weer afgesloten door Sietse van der Bij, die Anne-Marie bedankte voor de leuke en leerzame avond, haar alvast feliciteerde met haar verjaardag (op 14/5) en haar als dank een mooi kistje met ons heerlijke Gilbertbier overhandigde. Daarna bedankte hij de aanwezigen voor hun komst en wenste hen wel thuis toe.

Wanneer je op 23 mei wel wilt gaan stemmen, maar je weet nog niet goed wat, dan kunnen de onderstaande sites je misschien helpen:

https://stemwijzer.nl https://www.volkskrant.nl/kijkverder/2019/stemchecker-europese-verkiezin... https://www.trouw.nl/democratie/wat-voor-type-europeaan-bent-u-doe-de-te...

Coalitiepartijen Veendam claimen zout/gaswinningsproblematiek met knip – en plakwerk.

Op 5 februari diende de SP fractie ondersteund door Vuk en PvdA in Veendam tijdens de raadsvergadering een motie in. Hierin riepen zij het college op om actief te knokken voor de belangen van haar inwoners, met betrekking tot de gevolgen die de inwoners ondervinden als gevolg van de zout – en/of gaswinning.  De motie werd als sympathiek ervaren, maar er waren nog wel een aantal vragen bij een aantal partijen. Om recht te doen aan die vragen en aan de belangen van de Veendammers hield de SP fractie haar motie aan tot de volgende vergadering.

Na overleg met alleen mede-oppositiepartijen PvdA en VUK, diende de SP Vuk en PvdA  een iets aangepaste variant van de motie op 5 maart tijdens de raadsvergadering weer in. Vanuit de andere (coalitie) partijen kwam geen reactie nadat de motie was verstuurd op 4 maart j.l.

Tijdens de behandeling op 5 maart leek brede steun voor de motie mogelijk, volgens Christenunie en CDA, mits er één punt uit de motie van SP, PvdA en VUK geschrapt zou worden. De drie oppositie partijen wilden in het belang van de inwoners dat de motie zo breed mogelijk gedragen werd en schrapten het blijkbaar cruciale punt.

Na een korte schorsing kwam er tot grote verrassing van de SP, PvdA en VUK ineens een bijna identieke motie vanuit de coalitie partijen, Gemeentebelangen, VVD, CDA, D66 en CU.

Harry Schoonewille: “Dit was echt bizar. Een knip – en plak motie van de coalitiepartijen! Vanavond werd  weer eens glashelder dat het de coalitie niet om de inhoud gaat, maar enkel om de eigen glorie. Geheel in lijn met de afgelopen vier jaar kon het natuurlijk niet zo zijn dat een oppositie partij, en misschien wel de SP in het bijzonder, een motie ging binnen halen.”

De emoties liepen op, maar daar waar de coalitie met haar eigen glorie bezig was, hield de oppositie het belang van de Veendammers voor ogen en steunde de motie. Haar eigen motie kwam eerst in stemming en werd, geheel volgens de verwachting, weggestemd.

Harry Schoonewille: “Met deze raadsvergadering kwam er een eind aan deze periode. Een periode die zich kenmerkte door macht – en partijpolitiek. Politiek die niet als doel heeft de belangen van de inwoners te dienen, maar enkel het behoud van college-posities en het oppoetsen van het eigen blazoen van de coalitiepartijen.”

 

 

 

 

Wanneer de meerderheid van onze volksvertegenwoordiging in de Tweede Kamer bang is voor de wens van haar inwoners is er iets mis, iets goed mis. De democratie in onze samenleving staat hierdoor op losse schroeven.

Democratie is meer dan een door enkelen samengestelde meerderheid van zetels na een verkiezingsuitslag. Democratie is meer dan luisteren naar meer en minderheden in het parlement. Democratie is ook het recht dat inwoners van ons land hebben zich tussentijds te organiseren en zich uit te spreken over voor hen belangrijke onderwerpen. Het afschaffen van het raadgevend referendum door VVD, CDA, CU en zeker D66 is dan ook een flinke elitaire tik in het gezicht van gewone mensen. Waar dit kabinet en deze coalitie wel luistert naar adviezen en wensen van het bedrijfsleven, werkgeversorganisaties en bijvoorbeeld Europese bondgenoten verwijderen ze zich in een snel tempo van de mensen voor wie ze het eigenlijk allemaal zouden moeten doen. Daarmee vergeten ze de belangrijkste belofte aan de kiezer. De politiek is er namelijk voor de mensen en niet andersom. 

Op 1 juni 2005 was er het eerste georganiseerde referendum men ging men voor het eerst naar de stembus niet op een partij te stemmen maar om met elkaar te bepalen of men een Europese grondwet wilde. De uitslag die volgde was niet de uitslag die de meeste politieke partijen en zeker ook de nu huidige besturende partijen wilden. Er was flink campagne gevoerd door zowel het Ja als het Nee kamp. Door een trucje uit te halen is deze grondwet (maar dan zonder kaft, Europees volkslied en onder de naam verdrag) enkele maanden later gewoon getekend. Op een vergelijkbare manier is de uitslag van het referendum over de toetreding van Oekraïne onder het tapijt geschoffeld. Eenheidsworst

De gevolgen die deze uitslagen met zich namen waren verstrekkend. Het wantrouwen van veel kiezers in de politiek als geheel groeide. Daarnaast gingen steeds meer partijen in meer of mindere mate een steeds meer neoliberale koers varen, die van winst, marktwerking en een overheid die zich steeds meer op afstand zet van samenleving. Het resultaat werd een steeds individueler wordende samenleving en een politiek die niet of nauwelijks meer onderscheidend is. Ideologisch gekneveld en samengebonden in het dogmatische idee het verkeerde doel te dienen. Een eenheidsworst die vandaag de dag door steeds meer mensen niet meer gepruimd wordt. Opvallend genoeg het is het niet de kiezer in haar wens zich uit te kunnen spreken maar is het de besturende politieke elite die referendum moe is, die murw is geworden en er klaar mee is. De bangheid van hen die het referendum af willen schaffen is veelzeggend maar de strijdbaarheid van gewone mensen die zich een door hun bevochten verworvenheid niet laten afpakken is dat gelukkig nog meer. Sleepwet

Het referendum op 21 maart gaat niet alleen over ruimere bevoegdheden voor de inlichtingendiensten, maar ook over het voortbestaan van het referendum. Woorden van deze strekking sprak SP leider Marijnissen op de landelijke verkiezingsaftrap van deze partij. En daar heeft ze volkomen gelijk in Het zou onacceptabel zijn dat mensen hun democratisch recht af te nemen om zich ook tussentijds over belangrijke zaken uit te spreken. Een stem tegen de sleepwet, is daarmee ook een stem vóór het referendum.

Harre van der Nat is fractievoorzitter en lijsttrekker van de SP in Alphen aan den Rijn