Poliflw

Dr. Ralph Buij is onderzoeker aan het universitair onderzoeksinstituut Wageningen Environmental Research, bij het team Dierecologie. Hij is medeauteur van een wetenschappelijk artikel uit 2020 waarin gesteld wordt dat de impact van windmolens op vogels vaak wordt onderschat. Wij vroegen hem naar de gevolgen van windmolens op de vogelstand.

Als ik het goed begrijp, is een toename van vogelsterfte als gevolg van een windmolenpark met 1 % juridisch aanvaardbaar in Nederland. Jullie onderzoek wijst erop dat de toename van de sterfte met dit lage percentage enorme gevolgen kan hebben op de lange termijn.

Dat klopt, maar er gaat nog wat aan vooraf. Het probleem bij effectrapportages is dat geschat wordt wat het aantal aanvaringsslachtoffers zal zijn, maar dergelijke modelschattingen vooraf zijn vaak onnauwkeurig. Ook moet je over de grenzen van één windmolenpark kijken. Soms haalt een park in z’n eentje al de norm van de ‘aanvaardbare sterfte’, een toename van de natuurlijke sterfte met 1%. Als dat in een gebied ligt waar een bepaalde populatie vogels leeft, dan telt de sterfte van meerdere parken op en kan het schadelijk worden om in dat gebied nog een park aan te leggen.

Welk effect vonden jullie nu als gevolg van de extra sterfte?

Als bijvoorbeeld 1% van de vogels sterft door aanvaring met de molens, heeft dat op een termijn van 10 jaar een groot effect op de populatiegrootte, namelijk een afname van 2 tot 24%, afhankelijk van de vogelsoort. Extra sterfte van 5% betekent zelfs een afname van 9 tot 77% van de vogelpopulaties die wij hebben onderzocht.

Kan er iets gedaan worden tegen ongelukken van vogels met bestaande molens?

Ja, in Griekenland en Spanje bijvoorbeeld worden molens tijdelijk stilgezet wanneer vogels in de buurt van turbines komen. Datzelfde kan ook met automatische detectie via camera’s op turbines en dat levert een minimaal energieverlies op. Ook zijn er Noorse experimenten die aantonen dat er met zwartgeverfde rotorbladen minder aanvaringen zijn. Maar al deze maatregelen hebben geen effect op de weidevogels, zoals de grutto. Deze vogel vestigt zich sowieso niet in een gebied met hoge objecten als windmolens, hij wil een open leefomgeving. We weten dat bijvoorbeeld ganzen in het begin de omgeving van windmolens vermijden, maar langzaamaan weer terugkeren. Een grutto komt niet meer terug.

Wat denk je van de bewering uit het rapport ‘Verkenning Duurzame Polder’ dat het inrichten van een goede habitat op voldoende afstand van de molens de verstorende effecten op de vogels kan compenseren?

Theoretisch is er van alles mogelijk, maar gebeurt het ook? Is er ander gebied beschikbaar? Vogels laten zich niet zomaar verplaatsen.

Het rapport waarschuwt inderdaad: “het verplaatsen van de habitat vergt nog een proces dat tijd kost en waar onzekerheden in zitten.”

Dat is nog zachtjes uitgedrukt! Hoeveel moeite heeft het niet gekost om zulke weidevogelgebieden te creëren? Sommige weidevogelpopulaties gaan nu al sterk achteruit. In sommige gebieden moet je windturbines gewoon vermijden.

Is er een vogelvriendelijke oplossing om aan duurzame energie te komen?

Ik denk dat we behoorlijk wat met zonnepanelen kunnen bereiken, alleen al door alle daken vol te leggen van huizen en op industrieparken. Voor veel vogelsoorten kan een zonneveld zelfs gunstig uitpakken, zoals voor de veldleeuwerik. Maar, het is wel erg afhankelijk van het beheer.

De provincie Utrecht gaat in de aankomende periode vele euro's uitgeven om bodemdaling in de veenweide gebieden tegen te gaan. In de bijlage vindt u een stuk hierover wat opgesteld is door de afdeling Stichtse Vecht.

Onder het mom van de keuze van een nieuw besturingsmodel voor de Maashorst wordt een succesvol regionaal samenwerkingsproject om zeep geholpen. De Osse coalitie onder aanvoering van wethouder van de Schoot blijkt daarin een  doorslaggevende rol te spelen.

Het is alweer 20 jaar geleden dat vanuit Oss en Bernheze het initiatief werd genomen om samen met Landerd en Uden de Maashorst te ontwikkelen tot een sprekend regionaal natuurgebied waarin natuurlijke processen leidend zijn en alle ruimte aan de recreatie wordt geboden met respect voor de natuur. Voor de natuur gaat het om het sluiten van de voedselkringloop, de waterkringloop en structuurversterking door begrazing. Naaldbos wordt loofbos en het dood hout blijft liggen. Inliggende landbouwgrond wordt aangekocht zodat ontwatering en beregening kan stoppen. Grote grazers, wisent Oeroskoeien en Exmoor pony’s zorgen voor een gevarieerd landschap.

Voor de recreatie worden er wandelroutes, ruiterroutes, fietsroutes en mountainbikeroutes uitgezet en bij de recreatieve knooppunten zijn er voorzieningen gerealiseerd zoals, natuurspeelbossen en natuurcampings. Om een gebied van voldoende omvang te krijgen, waarin gezonde kuddes grote grazers zich op natuurlijke wijze kunnen voortplanten, is de Maashorst verbonden met Herperduin door de aanleg van twee wildviaducten, begeleid met fietspaden.

De  onderlinge samenwerking van de 4 gemeenten met Staatsbosheer en Waterschap de Maaskant heeft de aandacht van de provincie en het Rijk getrokken. De gezamenlijke visie op de toekomst van de Maashorst sprak tot de verbeelding. Het heeft geresulteerd in enkele tientallen miljoenen euro’s subsidie voor de ontwikkeling van de natuur, het landschap en de recreatie. Toeristen komen van heinde en ver om dit unieke natuurgebied te bezoeken. Het bereikte resultaat is ook National Geographic en Vroege Vogels niet ontgaan.

Toen de subsidies eenmaal binnen waren is er vooral onder invloed van de Osse CDA wethouder van de Schoot, met de hete adem van VDG in de nek, een andere wind gaan waaien. Oss toonde zich een meester in het bedienen van de rem op de verdere ontwikkeling van het gebied. Met de lange termijnvisie werd de hand gelicht. Er zou zelfs sprake zijn van een Oss model, wat erop neerkomt dat de Osse coalitie de natuur op Herperduin vooral ziet als een groen decor om te recreëren en waaraan de natuur zich moet aanpassen.

Om de boel glad te strijken is er voor meer dan 100.000 euro een dure manager aangetrokken.  De kogel is door de kerk. Naar buiten toe is de verklaring dat de Maashorst toe was aan een nieuwe organisatiestructuur. De werkelijkheid is dat Uden en Landerd het gerem van Oss beu waren en de zaak naar zich toegetrokken hebben. Bernheze zag en keek er naar en Oss trekt zich terug achter de duur aangelegde wildviaducten. Het succesvolle gezamenlijke toekomstbeeld kan naar de schroothoop.

Ik heb er geen andere woorden voor dan schandelijk misbruik van subsidies, incompetentie om regionaal samen te werken, besturen vanuit de onderbuik zonder duidelijke koers. Waar visie en passie ontbreken regeren kortzichtigheid en eigenbelang.

Krijgen de grote grazers op Herperduin nu ook oogkleppen op?

 

De SP blijft voor uitvoering van het Dorpensingelplan dat na veel overleg met buurgemeente Nijmegen tot stand is gekomen. Een plan voor een nieuwe verbindingsweg tussen Bemmel en Nijmegen dat financieel ondersteund wordt door de provincie. Het verzoek van een Bemmelse werkgroep aan de gemeenteraad om de voorbereiding van het Dorpensingelplan te stoppen en onderzoek te laten doen naar een grote doorgaande weg, loopbrug en woningbouw in Park Lingezegen zal de SP derhalve niet ondersteunen.

Na jaren overleg tussen de gemeenten Lingewaard, Nijmegen en de provincie Gelderland lag er in 2017 eindelijk een overeenkomst voor het realiseren van een nieuwe verbindingsweg tussen Bemmel en Nijmegen. Een nieuwe verbindingsweg noodzakelijk om de extra verkeersdruk als gevolg van de forse groei van Nijmegen-Noord, in goede banen te leiden. In deze overeenkomst is vastgelegd waar en hoe deze weg aangelegd wordt. Daarbij rekening houdend met Park Lingezegen, de beschermde groene buffer tussen de oprukkende bebouwing van de omliggende gemeenten. Onder voorwaarde dat Lingewaard en Nijmegen tot een overeenkomst zouden komen draagt de provincie 2.8 miljoen euro bij aan het realiseren van de Dorpensingel. De SP heeft zich zowel in Lingewaard, Nijmegen als in de provincie hard gemaakt voor realisatie van deze noodzakelijke nieuwe verbindingsweg. Mede daardoor ligt er nu het Dorpensingelplan.

Geen trek in vertraging proces, mislopen van provinciale ondersteuning en afbraak Park Lingezegen 

 SP fractievoorzitter Brian Claassen: ‘De SP hecht veel waarde aan dit groene gebied en daarmee ook aan de gemaakte afspraken om Park Lingezegen waar dit gebied toebehoort te beschermen tegen juist het soort plannen wat de werkgroep voor ogen heeft.  

 

Het plan voor een forse doorgaande weg door Park Lingezegen inclusief de bouw van een aantal dure woningen om de zeer hoge kosten van dit alternatieve plan deels te reduceren zien wij dan ook niet zitten.

Ook de SP ziet graag meer woningbouw gerealiseerd worden in onze gemeente. Echter richten wij ons daarbij vooral op de bouw van betaalbare woningen en dat op andere locaties in Bemmel en andere kernen. Wat de SP betreft blijft ook Lingewaard zich netjes aan de gemaakte afspraken houden die bedoeld zijn om Park Lingezegen te beschermen. 

Kortom, de SP blijft gewoon achter het huidige Dorpensingelplan staan. Wat de SP betreft wordt er flink doorgepakt, worden daarbij alle bewoners in de directe omgeving goed betrokken en zullen wij er uiteraard ook op toezien dat er voldoende maatregelen worden genomen ter voorkoming van onveilige en overlast gevende situaties betreffende het gehele Dorpensingeltraject en aftakkende wegen.

Mocht in de toekomst een extra mogelijkheid voor verspreiding van het verkeer echt noodzakelijk blijken dan kijkt de SP allereerst naar de Ressense variant als mogelijke oplossing.‘  

 

 

Zoals bekend bestaat er weerstand tegen het plan van de gemeente om de Jagersboschlaan te verharden. Het is een prachtig stukje natuur dat behouden zou moeten blijven. Om het plan voor verharding te onderbouwen heeft de gemeente een zogenaamde QuickScan uit laten voeren: een (erg) beknopt onderzoek naar het dierlijk leven dat in en rond de Jagersboschlaan voorkomt. Het resultaat van deze quickscan zou voor de gemeente een extra argument zijn dat deze laan verhard kan worden zonder dat er te veel natuurlijke schade wordt aangericht. Bekijk hieronder het schitterende filmpje.

Maar de verbazing alom was groot toen door omwonenden niet veel later zowel een das als een bunzing werden aangetroffen. Deze ontdekkingen zijn op beeld vastgelegd.

De werkgroep Jagersboschlaan gevormd door belanghebbende omwonenden, ondersteund door diverse organisaties en de politieke partij SP vraagt naar aanleiding van deze ontdekking met klem aan de gemeente om alsnog een gedegen onderzoek uit te laten voeren. En zij wil betrokken worden bij het formuleren van de opdracht omdat zij van mening is dat een onderzoek gebaseerd dient te zijn op feiten en niet op aannames.

“De das en de bunzing zijn beschermde diersoorten en deze ontdekking toont eens te meer aan hoe waardevol het is om dit gebied ongerept te laten”, aldus de werkgroep.

Inwoners van Vught kunnen deze actie steunen via https://petities.nl/petitions/dasvreemd-laat-jagersboschlaan-ongerept?locale=nl

De petitie wordt vervolgens door de werkgroep aangeboden aan het gemeentebestuur.

Lage kwaliteit van de natuur in een (stads)park. Het lijkt een klein probleem. Maar het is wel een probleem waar meer, zo niet alle, (stads)parken in Zaanstad mee te kampen hebben. De SP stelde (niet geheel) toevallig schriftelijke vragen over de kwaliteit van het Noordsterpark in Wormerveer Noord. Maar de vragen hadden over bijna elk ander Zaans park kunnen gaan.

Tekst: Anna de Groot

Al sedert lange tijd, maar vooral sedert 2019, toen het Programma Aanpak Stikstof (PAS) door de Raad van State in een diepe prullenbak werd gedeponeerd, weten we dat de uitstoot van stikstof grote negatieve gevolgen heeft voor alle natuurgebieden. En alhoewel een park geen natuurgebied is, maar door de (stads)mens wel als zodanig ervaren wordt, moet er ook iets gedaan worden aan de biodiversiteit in de parken. Want parken zijn groen, een recreatiegebied voor de stadsbewoners en hun honden en een stukje open ruimte tussen de flats en rijtjeshuizen.

Het Noordsterpark in Wormerveer Noord lijkt op het eerste gezicht een park waaraan niet veel mis is. Een oase van groen tussen bouwblokken. Natuurlijk ligt er meer afval naast dan in de prullenbakken, maar dat is in alle parken het geval. Verder staan er veel grote bomen, is er veel water en is er zelfs een groot hondenuitlaatgebied mét een hek eromheen. Maar het park ligt tussen twee heel drukke provinciale wegen, de N246 en de N514 en dat heeft, naast de toegepaste grond, zijn weerslag op de vegetatie. Door de stikstof in lucht en bodem is er een overschot aan bemesting en daardoor een eenzijdig plantenleven. Brandnetels, en de laatste tijd ook bramen, voeren de boventoon.

Tja, zegt het college van B&W in de beantwoording van de schriftelijke vragen van de SP: "Aangezien het park geen Natura 2000- gebied is en niet is aangewezen als beschermingsgebied voor stikstofgevoelige soorten, kan niet gesteld worden dat dit (1722 mol/ha, AdG) een te hoge stikstofdepositie zou zijn. Ook een voedselrijk park zoals het Noordsterpark kan een zeer hoge belevingswaarde hebben en een grote mate van natuurlijkheid en biodiversiteit." En: "Het huidige beheer van het Noordsterpark bestaat uit gazon en klepelmaaien. Er wordt niet afgevoerd. Verschralen is hier, gezien de voedselrijkdom, bodemgesteldheid en ligging, niet zinvol."

Een troost is dat geprobeerd wordt met beheermaatregelen de biodiversiteit toe te laten nemen. En dat er een Parkennota in voorbereiding is, die een hulpmiddel zal zijn om de parken beter te beschermen, goed te beheren en op een verantwoorde wijze open te stellen voor recreatie. Voorts wordt er een Meetnet voor planten, bijen een vlinders ingericht. Drie parken zullen worden geselecteerd voor de voorbereiding van dit Meetnet. Het Noordsterpark lijkt de SP een goede kandidaat. 

Bramen zijn - mits goed rijp - een lekkernij voor de plukgrage Zaankanters. Van brandnetels kun je soep koken (handschoenen aan bij het plukken!) en ze zijn een smakelijke maaltijd voor de rupsen van koolwitjes. Is dat nuttig? Jazeker! Maar een park, een stukje stadsnatuur,  moet niet overwoekerd worden door de beide plantensoorten. Brandnetels en bramen krijgen al ruimte genoeg! Dat moeten we beperken. 

.

Afdelingsvoorzitter van de Veenendaalse SP, Baukje Hiemstra is deze week in het zonnetje gezet. Tijdens de seizoensafsluiting van het politieke jaar ontving zij een grote bos bloemen uit handen van organisatiesecretaris Toke van de Rovaart.

In een korte speech roemde Van de Rovaart de inzet en de kundigheid waarmee Hiemstra het afgelopen jaar sturing heeft gegeven aan de vele vrijwilligers die de afdeling rijk is. Omdat Hiemstra normaalgesproken de complimenten uitdeelt, vond een groep vrijwilligers het tijd om dit terug te doen.

Hiemstra was eventjes beduust van dit gebaar.

Bijzonder seizoen

De SP kijkt terug op een bijzonder politiek seizoen. Door de coronacrisis konden activiteiten niet doorgaan, en moest er een andere vorm worden gezocht. Met kaarten-, poster-, en slingeracties en het opzetten van een corona-hulpdienst is de partij daar goed in geslaagd.

Woonpartij

Bovendien heeft de SP zichzelf neergezet als de woonpartij bij uitstek. De vrijwilligers en de gemeenteraadsfractie hebben zich op tal van manieren ingezet op het thema 'wonen', door aandacht te vragen voor het aanbod betaalbare woningen en de staat van het onderhoud ervan, zich te verzetten tegen de verhuurdersheffing en de huurverhoging, en de bewoners van de Dennenlaan te ondersteunen in hun strijd voor behoud van hun betaalbare en historisch markante woningen.

Succes

Een bijzonder succes behaalde de partij rond het plaatsen van GFE-zuilen bij hoogbouw. Hoewel het voorstel van SP, om deze zonder voorwaarden te plaatsen nauwelijks steun kreeg in de gemeenteraad, zijn er toch al diverse GFE-zuilen geplaatst. De vrijwilligers van de SP hebben in verscheidene hoogbouwcomplexen bewoners ondersteund om aan de voorwaarden voor plaatsing te voldoen. Vorige week zaterdag, 25 juli, werd de plaatsing van zo'n zuil nog gevierd met taart van de SP in het Jan Roeckplantsoen.

"Hierin zit het onderscheidende vermogen van de SP," aldus fractievoorzitter Jan Breur. "Waar andere partijen drempels opwerpen, maken wij dingen mogelijk."

De commissie Remkes waarschuwde voor “de neiging om hoge ambities vast te stellen, maar realisatietermijnen vooruit te blijven schuiven en te reageren op wat op korte termijn prioriteit heeft”. Maar dat is precies wat het nieuwe Brabantse college doet. Voor de aangekondigde nieuwe Brabantse Ontwikkelaanpak Stikstof (BOS) laat men de oren volledig hangen naar de minister van LNV en het IPO. Belangrijkste wapenfeit wordt daarmee wat extra bedenktijd voor veehouders. Betrokken veehouders die overwegen te stoppen, doen dat nu ruim een jaar later. Met als gevolg een minder snelle reductie van de stikstofdepositie in Natura2000-gebieden, minder snel herstel van de natuurwaarden en voorlopig ook minder stikstofruimte voor economische ontwikkelingen.

Terwijl de minister op allerlei manieren (met verlaging van de snelheid op snelwegen, aanpassingen van het veevoer) een weliswaar marginale maar dan toch gegarandeerde afname van stikstofdepositie in Natura2000-gebieden probeert te realiseren, zet uitgerekend Brabant de hakken in het zand. De door Brabant in 2017 ingezette - en recent door de rechter toegestane - versnelling in de transitie wordt grotendeels teniet gedaan. Voor de echte keuzes die er uiteindelijk toe doen verschuilt het college zich vooral achter de minister van LNV en het IPO. Hoewel het nieuwe BOS pas komende winter wordt gepresenteerd, is nu al duidelijk dat dat niet meer wordt dan landelijk beleid aangevuld met de reeds in het bestuursakkoord aangekondigde maatregelen.

Brabantse Ontwikkelaanpak Stikstof

Aan de hand van de beantwoording van onze vragen (zie bijlage) valt op te maken dat de nieuwe aanpak (pas) komende winter aan Provinciale Staten zal worden voorgelegd. Het provinciebestuur heeft daarbij geen eigen inzet voor ogen. Men wil “samen met de minister en de overige provincies een oplossing formuleren”. Voor wat betreft reacties op het slotrapport van de commissie Remkes schaart men zich eveneens achter de reacties van de minister en van het IPO.

Wat wordt het doel?

Het college zegt voor de “doelen voor Natura2000-gebieden” aan te sluiten bij de door het ministerie van LNV geformuleerde aanwijzingsbesluiten per Natura2000-gebied. Deze doelen werden in 2006 geformuleerd waarbij realisatie van die doelen voor de meest urgentie situaties in een periode van zo’n 10 jaar zou plaatsvinden. Nu zegt het college, met de minister, realisatie in 2050 (bijna 30 jaar later) na te streven.

Waar de commissie Remkes stelt dat het, voor een robuust herstel van de natuur, essentieel is dat de stikstofdepositie uiteindelijk onder de Kritische Depositie Waarde (KDW) wordt gebracht, ziet het Brabants college dat als “geen doel op zichzelf”. Toch schaart het college zich even gemakkelijk achter het doel van de minister van LNV om landelijk 50% van de Natura2000-gebieden in 2030 onder de KDW te brengen. Maar als dat vervolgens zou gaan betekenen dat Brabant een hogere reductie opgave krijgt, wil het college daar weer niet aan meewerken. Hier blijkt het effect van gebrek aan een eigen visie.

Duidelijk wordt dat men niet uit is op een robuust natuurherstel, maar slechts aan de minimale juridische voorwaarden wil voldoen. Men zwakt zelfs het herstel van natuurwaarden af door genoegen te nemen met “(zicht op) het realiseren van de doelen voor beschermde natuurwaarden”.

Resultaatverplichting

Ook volgt het Brabantse college de minister waar het gaat om een wettelijk verankerde resultaatverplichting, maar ontwijkt een antwoord op mogelijke verplichtende maatregelen om dat resultaat ook te kunnen afdwingen met “dit is vooralsnog niet aan de orde”.

Aanpassing Natura2000-gebieden

Voor de met veel bravoure aangekondigde “aanpassing van Natura2000-gebieden” volgt het college eveneens de minister en schetst de commissie Remkes dat de mogelijkheden daartoe nihil zijn. Het is daarmee vooral een zoethoudertje voor met name VVD en FvD, die niet zoveel op lijken te hebben met biodiversiteit.

Stikstof is GEEN uitsluitend juridisch probleem

Saillant detail in de beantwoording is dat het voltallige college zich distantieert van de mening van het FvD dat stikstof een puur juridisch probleem zou zijn. Blijkbaar zijn de bestuurders van deze partij inmiddels tot inkeer gekomen.

(Hieronder vindt u de beantwoording van de vragen die we eerder over dit onderwerp stelden.)

 

Refresco Benelux BV in Maarheeze vult heel veel blikjes frisdrank met uit de eigen diepte opgepompt grondwater. De onderneming wil de opgepompte hoeveelheid verhogen van 500.000 naar 750.000 m3. De uitbreidende onttrekking vindt plaats op enige tientallen meters diepte en zal invloed hebben op de grondwaterspiegel in de omgeving. Daar staan woningen en liggen Natura2000-gebieden. De provincie wil toestemming geven, maar die wordt door twee organisaties van omwonenden en door de Brabantse Milieu Federatie (BMF) aangevochten. In deze zaak heeft de Rechtbank Oost-Brabant onlangs een kritische tussenuitspraak gedaan, maar nog geen eindvonnis gewezen.

De bestreden vergunning stelt eisen aan de monitoring van het grondwater. Daartoe moet een monitoringsplan worden opgesteld, waarvan de uitkomsten op gezette tijden in een op te richten werkgroep worden besproken. In die werkgroep moeten “minimaal de provincie, de gemeente, het Waterschap en Refresco zijn vertegenwoordigd”. De Dorpsraad Maarheeze is één keer op een heel laat moment in kennis gesteld van de eerste bijeenkomst van deze werkgroep, waardoor iemand van de Dorpsraad op het nippertje aanwezig kon zijn. Daarna is er niets meer vernomen.

De Socialistische Partij  (SP) in Provinciale Staten, bij monde van milieuwoordvoerder Swinkels, had hier vragen over gesteld. Zie hieronder Gedeputeerde Staten (GS) hebben die op 30 juni 2020 beantwoord.

GS erkennen dat de grondwaterstand kan leiden tot water in de kelders en lokaal op verzakkende funderingen. Burgers, en dus ook omwonenden van Refresco, hebben dus een direct belang en de natuur ook. Daarom wil GS dat “(een vertegenwoordiger van) omwonenden agendalid en toehoorder is van de monitoringswerkgroep.” Omdat de aanwezigheid van bewoners niet in de letterlijke tekst van de vergunning genoemd is, is hun aanwezigheid, volgens GS, de verantwoordelijkheid van Refresco. De bewoners kunnen hun reactie op het concept-monitoringsplan inbrengen via de gemeente Cranendonck, waaronder Maarheeze valt. De gemeente wordt geacht de bevolking te vertegenwoordigen.

In genoemde eerste bijeenkomst (dd 05 dec 2019) is een concept-monitoringsplan voorgelegd. Daarna heeft het werk stilgelegen in afwachting van de einduitspraak van de Rechtbank. Als die voor Refresco positief is (en de nog af te geven milieuvergunning en Natuurvergunning ook), kan Refresco vier weken na het opleveren van het definitieve monitoringsplan starten. Het agendalid krijgt namens de omwonenden het plan, en ook de gemeente kan het beschikbaar stellen.

De expliciete erkenning van de rechten van omwonenden is een stap vooruit. Een volgende stap vooruit zou kunnen zijn om de omwonenden een rechtstreekse stem in de monitoringswerkgroep te geven, en niet via de omweg van de gemeente. De voorliggende vergunning benoemt deze mogelijkheid niet, maar wijst hem ook niet af. Er staat ‘minstens’. Misschien kan hier nog eens over nagedacht worden.

De Noord-Hollandse Statenfracties van GroenLinks, ChristenUnie, PvdA, D66, CDA, Partij voor de Dieren en SP hebben afgelopen maandag in een motie opgeroepen om vanuit de provincie via de Keti Koti-viering stil te staan bij het slavernijverleden. Ook moet er volgens deze partijen in het provinciehuis een jaarlijkse tentoonstelling komen en moeten er dialoogtafels plaatsvinden over hoe racisme van invloed is op het dagelijks leven van de Noord-Hollanders.¹ Het provinciehuis in Haarlem is gebouwd door de steenrijke bankier Henry Hope. Hij heeft zijn welvaart voor een groot deel te danken aan de handel in slaven, als gouverneur van de West-Indische Compagnie.

In onze provincie wordt jaarlijks in het Amsterdamse Oosterpark de viering Keti Koti gehouden, nabij het Nationaal Monument Slavernijverleden. Dit jaar gebeurt dat echter zonder publiek. De evenementen voorafgaand aan 1 juli werden vanwege de coronapandemie afgelast. Dat steekt, want de wereldwijde strijd tegen racisme en het slavernijverleden laait nu enorm op. De gemeente Amsterdam zou zelfs met de lang verwachte excuses komen voor het slavernijverleden van de stad. “Het is goed dat de provincie hiermee een duidelijk signaal afgeeft. De duistere kanten van ons verleden mogen nooit weggepoetst worden. Dat geldt ook voor je politieke afwegingen, want dat verleden, hoe heroïsch het vaak ook beschreven is, heeft blijvende ongelijkheid veroorzaakt in de wereld”, aldus fractievoorzitter Eric Smaling.

¹ De motie treft u hieronder in de bijlage aan (PDF)