Poliflw

Trouw : " Kamerveteraan Esther Ouwehand haalt lol uit ‘terugvechten’ " De Tweede Kamer lijkt soms een duiventil, waar politici in- en uitvliegen. Deze zomer praten ervaren Kamerleden over hun werk en ontwikkeling. Vandaag Esther Ouwehand (Partij voor de Dieren): ‘Journalisten weten nóg niet waarom ons verhaal aanslaat.’ Is politiek leuk? Ze fronst haar wenkbrauwen even, denkt een paar seconden na en zegt dan, vrij resoluut: “Nee. Politiek is niet per se leuk. Wat mij blijft motiveren, is de verandering die ik voorsta. Dat is mijn drijfveer. Je moet terugvechten, in mijn geval tegen het conservatieve landbouwbeleid dat Nederland al decennia heeft. Uit dat ­terugvechten kan ik wel lol halen.” Het mag een klein wonder heten dat Esther Ouwehand (43) behoort tot de meest ervaren Tweede Kamerleden. Politieke ambities heeft ze nooit gehad. Aan het einde van het interview zal Ouwehand enigszins ­verbaasd reageren op de vraag of ze ooit leider van de Partij voor de Dieren wil worden. “Nee joh. Ik denk echt niet: gut, fractievoorzitter dat lijkt me nou een mooie carrièresprong, of minister. Zo sta ik niet in het leven.” Ouwehand vertelt over haar parlementaire werk op een terras aan de Singel in Leiden. Dit is haar stad. Althans, het is de plek waar ze woont. Ouwehand groeide op in het gereformeerde Katwijk, de kustplaats waar het geloof voor haar soms als een ‘verstikkende deken’ aanvoelde. Op haar zestiende werd ze vegetariër na het zien van een tv-documentaire over de veehouderij. “Ik had nog nooit gezien dat er in Nederland op die manier met dieren werd omgesprongen. Ik wist toen: daar ga ik me voor inzetten, voor de kwetsbare zonder stem.” Het plan was een baan bij Green­peace of de Dieren-bescherming. De ­Partij voor de Dieren zou pas tien jaar later worden opgericht. De marketing voor Tina Na haar studie beleid, communicatie en organisatie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam belandde Ouwehand bij ­Sanoma Uitgevers, waar ze onder andere de marketing deed voor meidenblad Tina. “Ik wilde eerst ervaring opdoen in het bedrijfsleven, maar haalde geen voldoening uit het halen van verkooptargets”, zegt ze. Na vijf jaar was ze er klaar mee. De Partij voor de Dieren bestond inmiddels. “In 2004 zochten ze iemand om de partij uit de klei te trekken. Er was geen geld, geen kantoor, er waren geen computers, nauwelijks vrijwilligers.” Ouwehand was direct geïnteresseerd. “Wow, dacht ik. Zij vinden wat ik vind. En ik had marketing-communicatie gedaan en ervaring met vrijwilligers door het jongerenwerk dat ik in Katwijk deed. Ik kon wel iets betekenen.” Ze trad in dienst bij de partij in de veronderstelling dat ze achter de schermen zou werken aan de uitbouw van een beweging. Tot in 2006 onverwachts de vraag kwam: wil je politica worden? “Ik weet nog goed dat ik dat helemaal niet wilde. Is er echt niemand anders?, vroeg ik.” Op 30 november dat jaar werden Marianne Thieme en Esther Ouwehand als Tweede ­Kamerleden geïnstalleerd voor de Partij voor de Dieren. We wisten niks Terugkijkend zegt ze: “Wij wisten helemaal niets. We kenden de weg in het Kamergebouw niet. We hadden geen medewerkers die ons even konden rondleiden. Alles was nieuw. Op de eerste dag hadden we direct een belangrijk debat, over het generaal pardon dat er zeer tegen de zin van toenmalig minister van vreemdelingenzaken Rita Verdonk zou komen. Marianne en ik zorgden voor de doorslaggevende stemmen. “De eerste politieke spotprent over ons was van Joep Bertrams. Hij tekende een bulldog, op de halsband stond ‘Partij voor de Dieren’. Uit de mond van de hond staken twee voeten met ‘Rita ­Verdonk’ erop. We stonden meteen vol in de schijnwerpers.” Andere Kamerleden waren overwegend aardig voor de nieuwkomers, herinnert Ouwehand zich, maar een partij die zich sterk maakt voor dieren bleef voor velen een merkwaardig verschijnsel. Ouwehand: “De teneur was: het is leuk tot aan de volgende verkiezingen. Dan is de grap wel weer voorbij. Je zag ze denken: nou meisjes, maak het maar even leuk, straks is het weer voorbij.” Ouwehand is een slordige 4300 dagen Kamerlid. Ze mag zich op het Binnenhof, waar de omloopsnelheid hoog is, een veteraan noemen. Bemestingsnormen voor zaai-uien of snijmais In het prille begin was er vooral onzekerheid. Is dit werk niet te moeilijk? Ouwehand trad toe tot de commissie landbouw, een gezelschap dat in die tijd werd gedomineerd door politici met een boerenachtergrond. Debatten waren technisch en specialistisch. Ze gingen over kentekenplaten voor trekkers, maar ook over bemestingsnormen voor zaai-uien of snijmais. “Dat klinkt niet echt spannend”, zegt Ouwehand, maar ze omschrijft het als een ‘niet te onderschatten kwestie’. “Als je die normen verruimt, kan er meer mest komen. En dus meer ruimte voor bio-industrie. Ik heb de eerste twee jaar van mijn Haagse leven geïnvesteerd in lezen, lezen en lezen. Stapels documenten. Tot ’s nachts drie, vier bleef ik doorwerken. “Zeker in de landbouwdebatten gaat het over details die mede bepalen of de veehouderij meer ruimte krijgt of juist moet krimpen. Het kost een tijdje voor je doorhebt dat je de bemestingsnormen voor zaai-uien beter niet kunt negeren. Als ik in een debat merkte dat de VVD aansloeg op die uien, was ik alert. Dan wist ik: opletten, ze draaien weer aan een knopje met veel grotere gevolgen dan voor die uien alleen.” Ik noem geen namen De verhoudingen met andere Kamerleden zijn altijd wel goed geweest, zegt ze. Ook met haar politieke tegenstanders van VVD en CDA. Haar grote rivaal was lange tijd CDA’er Ger Koopmans, die ‘de meest afschuwelijke dingen zei’. “Maar dat vond hij ook van mij. Het is heel fijn dat je desondanks grappen kunt maken met elkaar. Ik ben vriendelijk tegen iedereen. Helaas merk ik nu wel dat er enkele Kamerleden – ik noem geen namen – het politieke verschil persoonlijk maken. En met die mensen heb ik moeite.” Ouwehand begint opnieuw over het terugvechten, over de strijd die zij en Thieme sinds dag één voeren. In 2007, vrij snel na hun aantreden, verdedigde minister Gerda Verburg (landbouw) haar nota dierenwelzijn. “Voor dit debat zijn wij zo’n beetje opgericht”, zegt Ouwehand. “We wilden zestig moties indienen om de plannen van Verburg bij te stellen. Grote consternatie in de Kamer! Boris van der Ham van D66 stond op, gooide zijn stoel naar achteren en riep: ‘Als het zo moet, stop ik ermee! Ik steun nooit meer iets van jullie!’. Hij vond het belachelijk dat we zo met de instrumenten van de Kamer omsprongen. “Natuurlijk is zestig moties veel. Het is een grijs gebied, in principe moet een partij in zo’n wetgevingsdebat de tijd krijgen alle voorstellen in te dienen die ze wil. We zaten in een commissiezaal, met een afgesproken eindtijd. Dat knelde. Bij motie 41 werd ik afgehamerd. “Maar de pijn bij de anderen ging ook over de inhoud van die moties. Wat wij deden, was plannen uit verkiezings-programma’s van die partijen kopiëren naar onze voorstellen. Ja, dan wordt het voor anderen vervelend als ze moeten tegenstemmen. Wij vinden dat mooi.” Zo hemelbestormend is dit niet Ouwehand beaamt dat dit de kern is van de wijze waarop de Partij voor de Dieren de afgelopen dertien jaar politiek heeft bedreven. Met Thieme probeert ze partijen zo veel mogelijk te confronteren met hun eigen programma’s. “Als wij dan kritiek krijgen dat we iets radicaals bepleiten, kunnen we zeggen: zo hemelbestormend is dit niet. D66 heeft dit zelf een keer voorgesteld, of de PvdA. Het is een kwestie van beloftes nakomen.” Veelgehoorde kritiek op de partij is dat ze zich buiten de orde plaatst door het afwijzen van ieder compromis. De Partij voor de Dieren sluit geen akkoorden met de coalitie en voert geen achterkamertjesgesprekken met minister X of staatssecretaris Y. De invloed die Thieme en Ouwehand hebben is indirect. Ze proberen andere partijen bij te sturen waar ze kunnen. “We willen dat latente bewustzijn bij die anderen aanwakkeren. Of het helpt? Jazeker, de rechten van dieren zijn een niet te vermijden onderwerp van debat geworden. Ons eerste grote landbouwdebat, eind 2006, ging direct voor 90 procent over dierenwelzijn. Dat is sindsdien niet meer veranderd. Tegenwoordig dienen andere partijen ook twintig moties in over de gezondheid van dieren. Dat gebeurde voordat wij in de Kamer zaten echt niet. In het regeerakkoord van het kabinet-Rutte II stond een verbod op circusdieren. Zonder ons was dat er niet ingekomen.” “Wij zullen onze werkwijze niet veranderen. We zijn er heel diep van doordrongen dat de samenleving fundamenteel moet veranderen, dat de manier waarop we met dieren – en daarmee met onze hele planeet – omgaan, onhoudbaar is. We moeten voorbij kortetermijnbelangen kijken. Die verandering zit niet in kleine stapjes, in marginale dingetjes, in de voldoening van het minimale succes. We voeren de politieke, maar zeker ook de maatschappelijke druk op. Zo krijg je grote doorbraken.” De glossy ‘Gerda’ Een opvallend moment in haar Kamerperiode was de ophef over de glossy ‘Gerda’. Minister Verburg had met overheidsgeld een blad uitgebracht, waarin haar landbouwbeleid werd gepromoot, aangekleed met glanzende foto’s van Verburg zelf. De Partij voor de Dieren sloeg alarm; de minister kreeg een motie van treurnis aan de broek. Ouwehand kijkt daar niet met veel voldoening op terug. Het was schandelijk dat de minister dit deed, zegt ze. Ouwehand vindt de kwestie vooral typerend voor de werkwijze van de parlementaire pers. De Gerda was groot nieuws, zaai-uien zijn dat nooit geweest. Ouwehand zegt: “Journalisten moeten keuzes maken, dat begrijp ik best. Onze partij is vooral actief op een onderwerp dat voor de pers niet zo interessant is. Het meest illustratief vond ik de wijze waarop wij rond de raadsverkiezingen van 2018 werden geduid. De Partij voor de Dieren won zo ongeveer in iedere gemeente waar we meededen. ’s Avonds bij de NOS konden de politieke duiders er geen enkele ­zinnige verklaring voor geven. Na al die jaren wisten de journalisten nog steeds niet waarom ons verhaal aanslaat. De ene verslaggever zei dat we in steden hadden gewonnen, omdat daar een dierentuin is. De andere zei dat het was, omdat in die plaatsen veel katten rondlopen. Heel typisch.” “Het gesprek in de media gaat gewoon niet over ons, wij staan niet op de radar, wij zijn nooit in beeld als de eeuwige vraag opdoemt: en wie wil de in problemen geraakte coalitie helpen? En daar ben ik ontzettend trots op, dat de kiezer ons ook zonder aandacht op tv en in de kranten weet te vinden. Mensen komen niet bij ons omdat wij in het nieuws zijn. Ze komen bij ons omdat we doen wat we doen.” Tips van Kamerveteraan Esther Ouwehand 1. Zorg dat je weet hoe de Kamer werkt. Leer de huisregels uit je hoofd, ken je rechten. Marianne en ik zaten in dat debat over dierenwelzijn met zestig moties, omdat we wisten dat hier ruimte lag voor ons. En het is meerdere keren gebeurd dat ik erachter kwam dat een landbouwminister de volgende dag in Brussel een bepaald standpunt namens Nederland zou innemen — instemmen met de toelating van een nieuw pesticide bijvoorbeeld. Als ik op dat moment een debat had met de minister van infrastructuur, dan vroeg ik de Kamer of ik alsnog een motie mocht indienen, gericht aan de landbouwminister. Met het verzoek om in Brussel vooral een ander standpunt in te nemen. Ik probeer op alle mogelijke manieren maximaal invloed uit te oefenen. Dat ben ik aan onze kiezers verplicht. 2. Focus. Het werk is overweldigend, scherpe keuzes maken is onvermijdelijk. Wij konden alleen zo succesvol worden op het dossier-landbouwgif, doordat we daar continu bovenop zitten. Dat kun je niet met honderd onderwerpen tegelijk. Durf te kiezen. 3. Ga regelmatig naar een bandje ­kijken. Het is goed voor je om even rond te hangen in een vol­ledig andere wereld.

Kamerveteraan Esther Ouwehand haalt lol uit ‘terugvechten’

De Tweede Kamer lijkt soms een duiventil, waar politici in- en uitvliegen. Deze zomer praten ervaren Kamerleden over hun werk en ontwikkeling. Vand...

IJSKOUDE REACTIE UIT DEN HAAG. D66 Minister werkt verkoelend.. OPA heeft medio mei een verzoek bij de minister ingediend tot schorsing van een raadsbesluit. OPA had dit verzoek gedaan omdat de burgemeester tijdens de raad geen definitief uitsluitsel kon geven of een amendement juridisch haalbaar is. Dat was voor een groot deel van de raad aanleiding om de steun aan het amendement in te trekken. OPA vond dat de burgemeester dit amendement al eerder had kunnen toetsen, hij had ‘t immers al weken vantevoren. Daarmee gaf de burgemeester volgens OPA te grote sturing aan de besluitvorming; het college wilde het amendement immers niet. Het ministerie wijst het verzoek van OPA af. Het ministerie doet geen uitspraak over politieke sturing; wel dat zij alleen kan schorsen als een besluit is genomen in strijd met recht of algemeen belang . Dat is dus niet het geval. OPA constateert dat het ministerie het zorgvuldig heeft bestudeerd. #langebrief

Photos from OPA - Onafhankelijke Partij Alkmaar's post

Een zeer complex dossier kreeg gisteravond zijn voorlopige afronding. D66 Maasdriel diende samen met coalitie- en oppositiepartijen diverse moties in die recht doen aan ieders belangen maar vooral die van Rossum en Hurwenen. Het raadsonderzoek was een heet hangijzer, waar D66 op basis van essentiële informatie van de burgemeester de steun aan introk. We richten het vizier op de toekomst. De diverse portefeuillehouders gaan de raad regelmatig updaten. https://www.hetkontakt.nl/regio/bommelerwaard/algemeen/190997/maasdriel-gaat-redden-wat-er-te-redden-valt-in-geitendossier

Maasdriel gaat redden wat er te redden valt in geitendossier

MAASDRIEL • De gemeente Maasdriel gaat alle zeilen bijzetten om te voorkomen dat de geitenbedrijven van Alexander van der Schans verder uitbreiden, of liever nog om ze naar een andere plek te laten verhuizen. Alle fracties in de Maasdrielse gemeenteraad hebben daar donderdag hun steun voor uitg...

We schrijven 15 februari 2019. Over vermindering van de veestapel mag van CDA, VVD, PVV en D’66 niet worden gesproken In de Statenvergadering van 15 februari diende de PvdD een motie in om het taboe op vermindering van de veestapel (varkens, runderen en pluimvee) bespreekbaar te maken. Meer niet, een voorzichtige motie eigenlijk. We gaven daarvoor een uitgebreide onderbouwing, m.n. dat gebleken is (ook erkend door de minister) dat technische oplossingen niet altijd werken (luchtwassers!), dat fijn stof en CO2-emissies nog steeds stijgen, in natuurgebieden de kritische depositiewaarden bij lange na niet gehaald worden en methaanemissies met techniek niet of nauwelijks te bestrijden zijn. Blinde woede was ons deel, met name van CDA en VVD. Er werd helemaal niet op onze argumenten in gegaan, Yvon Jaspers werd erbij gehaald en zelfmoordgevallen. VVD en nota bene D’66 , die zich altijd afficheert als een groene partij, hielden zich muisstil maar stemden ook tegen. Dit laat zien hoe groot de greep van de landbouwlobby is. Zelfs een uitnodiging om anders te denken gaat kennelijk al te ver. Maar stapje bij beetje komen we verder. We kregen ook steun, namelijk van SP, PvdA en Groen Links. We zullen ze eraan herinneren in de komende coalitie periode. Een motie over het behoud van de middelen voor actieve soortenbescherming, en uitbreiding naar uniek Limburgse soorten, leidde tot een toezegging dat dit onderwerp expliciet in het “formatiedossier” komt. Dat geld was uitgetrokken voor de lopende periode, nadat wij bij de Natuurvisie gehamerd hadden op actief beleid hiervoor (en niet alleen maar bescherming tegen “aanslagen”). Er komt nu een opdracht aan de ambtenaren om op te schrijven wat er nodig is. We hebben de motie aangehouden, en andere partijen (die minder van de details weten) hebben onze argumenten gehoord. Alle partijen weten nu dat we hier bovenop blijven zitten. In Limburg komen de meeste baby’s met geboorteafwijkingen ter wereld van het hele land. Met namen in regio Parkstad en Noord Limburg. De PvdD diende een motie in om vervolgonderzoek naar geboorteafwijkingen te doen. Bij het vervolgonderzoek worden alle belastende factoren, zoals bijvoorbeeld ook milieufactoren in samenhang onderzocht. Uiteindelijk schaarden alle fracties zich achter de motie.

De paarden op de Dam staan ook deze zomer nog in de verzengende hitte. ☀️ Hoewel er vorig jaar een initiatiefvoorstel van de Partij voor de Dieren werd aangenomen om de vergunningen per april 2019 te beëindigen, heeft het college deze met een jaar verlengd. De gemeenteraad werd hier pas achteraf van op de hoogte gesteld. ❌ De hele oppositie vroeg om een feitenrelaas over hoe dit heeft kunnen gebeuren, maar coalitiepartijen GroenLinks, SP, PvdA en D66 stemden dit verzoek weg. https://amsterdam.partijvoordedieren.nl/nieuws/nog-een-jaar-langer-koetspaarden-op-de-dam

Nog een jaar langer koetspaarden op de Dam - Amsterdam - Partij voor de Dieren

De paarden op de Dam staan ook deze zomer nog in de verzengende hitte. Hoewel er vorig jaar een initiatiefvoorstel van de Partij voor de Dieren werd aangenomen om de vergunningen per april 2019 te beëindigen, heeft het college deze met een jaar verlengd. De gemeenteraad werd hier pas achteraf van.....

D66 Maasdriel heeft gisterenavond bijdragen aan het debat over het geitenstaldossier. Op verzoek van toehoorders plaatsen wij hieronder integraal de tekst die ons raadslid Tom van Engelen heeft uitgesproken. (De tekst komt later nog op onze afdelingswebsite.) Afkeuring over een proces dat Maasdriel niet aankon/-kan Voorzitter, Als politieke partij die zich profileert als nieuw, fris en anders is het best wrang om te moeten spreken over een zaak die oud is, behoorlijk stinkt en binnen Maasdriel business as usual is. Toch gaan ook wij dat vanavond doen, want er ligt nogal wat op ons bordje. Wij constateren in het dossier over de geitenstallen van Alexander van der Schans drie afzonderlijke kolommen, te weten: 1. Wie is verantwoordelijk voor de van rechtswege verleende vergunning; 2. Wat is de meest constructieve oplossing voor het specifieke probleem; 3. Hoe voorkomen en borgen we dat in de toekomst dezelfde uitdagingen ontstaan? Kolom 1: Het vergunningproces Het is lastig iets te zeggen over het onderzoek dat door Ten Holter/Noordam Advocaten is uitgevoerd. Zoals iedereen met twee goed functionerende ogen heeft kunnen vaststellen, ontbreekt essentiële informatie die nodig is om iets zinnigs te zeggen over hoe het zo kon mislopen. Of vooral ‘door wie het zo kon mislopen’. Als liefhebber van maffiafilms zoals de Godfather zie ik op een mistige zondagochtend een ambtenaar zitten, hier in dit gemeentehuis, parels zweet op zijn voorhoofd. Hij is die ochtend wakker geworden met een geitenhoofd in zijn bed en een dreigement. Versnipperen die handel, of anders… Voorzitter, ik wil hier geen karikatuur schetsen van de gemeente Maasdriel, maar het wordt mij wel heel makkelijk gemaakt en mijn fantasie heeft weinig voeding nodig. Wat ik van de wethouder wil weten is: waar zijn die essentiële documenten gebleven? En is het een correcte aanname dat in feite alleen Van der Schans nog beschikt over het complete dossier? D66 is in de raad pas een jaar actief maar het is voor ons niet moeilijk een overduidelijke rode draad te ontwaren als het gaat om de relatie tussen bestuur en ondernemers. Die rode draad is: Zodra een dossier het punt bereikt dat een moeilijke knoop moet worden doorgehakt, stokt de adem in de keel. Dan begint het traineren. Het vertragen. Het vooruitschuiven. Of het nu gaat om aardappels, peren, bananen, puin, een landgoed, geiten of als allerlaatste een krabbel zetten onder het Gelders Energieakkoord, het doet er niet toe. Het is een manier van manoeuvreren die ondernemers tot razernij of, erger nog, bijna faillissement drijft. In het geval van Alexander van der Schans, die zelf zonder twijfel bijzonder handig is en/of handige mensen om zich heen heeft verzameld, leidde het echter tot een voordeeltje. Maasdriel heeft al dan niet opzettelijk zitten slapen, waardoor Van der Schans van rechtswege een vergunning kreeg. De rechter bevestigt dat. Voorzitter, Maasdriel is als de angsthaas die met grote ogen in de koplampen staart en het dan vreemd vindt dat ie wordt platgereden. Nu, jaren later, wordt van de politiek verwacht dat we die platte haas opzetten en een plekje geven op de schoorsteenmantel. Wie de rekening daarvoor moet krijgen? Ik weet het niet. De wethouder die destijds het roer in handen had is er niet meer en het is flauw om het hoofd te eisen van de huidige. Bovendien hebben wij vertrouwen in hem. Konden de bewindslieden er überhaupt iets aan doen? De vraag is: wie zitten er nog meer aan de knoppen? Mijn volgende vraag aan de wethouder: Is bij u bekend, met naam en rugnummer, aan wie de kapitale blunder is toe te schrijven dat dit proces 6 jaar mocht voortslepen en feitelijk leidde tot een van rechtswege verlenen van de vergunning? En zo ja, heeft deze medewerker zijn bureau al leeg geruimd? Ik ben een vergevingsgezind mens voorzitter, maar dit geprutst moet toch een juridische rekening hebben opgeleverd waar je een Ferrari van kan kopen. Dus: hoeveel geld heeft dit dossier Maasdriel al gekost? Graag hoor ik een uiteenzetting van de sancties die zijn opgelegd aan de betrokkenen. En kom alstublieft niet aan met dat ze hun vingertjes op het bureau hebben moeten leggen en er met een liniaal een tik op is gegeven. Ik wil graag horen hoe de gemeente Maasdriel de inwoners van Rossum en Hurwenen tegemoet komt na deze misstanden. Wie neemt de verantwoordelijkheid voor het hele proces? Want, voorzitter, D66 Maasdriel is van mening dat het bestuur van de gemeente rekenschap verschuldigd is aan de inwoners van Hurwenen en Rossum. De zorgen van de beide dorpsraden, de inbreng van mevrouw Boekenstein, horen wij luid en duidelijk. Wij broeden daarom op het indienen van een Motie van Afkeuring die vooral het verleden zal veroordelen. Niet op de (huidige) man maar op het proces gericht. Het is een goed gebruik om een motie af te sluiten met de uitspraak “we gaan over tot de orde van de dag”, maar dat lijkt me geen goed idee. De orde van de dag moet in dit dossier namelijk stoppen. Deze week kregen we wederom een rechterlijke uitspraak onder ogen als een nieuwe loot aan de stam. H.C. de Jonghweg 12 ditmaal. Ik roep het College op tot bezinning: zet de motor volledig stil, maak een pas op de plaats, bekijk de gehele situatie van onder en boven opnieuw, zijn er milieueffectrapportages nodig, kan de handhaving naar een veel hoger niveau. Oftewel, zie de inbreng van de heer Aben. Dit bent u verschuldigd aan uzelf, aan de ondernemer, maar vooral aan de inwoners van de dorpen. Kolom 2: Kijken naar een oplossing Voorzitter, ik ben aanbeland bij de tweede van de drie kolommen. Een oplossing. Allereerst zou ik graag willen weten of het correct is dat Gedeputeerde Peter Drenth morgen, donderdag 14 maart 2019, een bezoek brengt aan Van der Schans op zijn bedrijf in Hurwenen. Het zou goed nieuws zijn, want ik zie een rol weggelegd voor de provincie Gelderland in dit proces. Laat ik voorop stellen dat D66 tegen intensieve veehouderij is. Als de heer Van der Schans vandaag van de grond af een geitenboerderij zou willen oprichten, zouden we daar niet aan meewerken. Niet voor niets gaat door het hele land overal het slot op de geitenstal. Dat heeft een reden, waaronder voor D66 de belangrijkste is: de invloed op de gezondheid van omwonenden. Maar we moeten ook de realiteit onder ogen zien: Van der Schans zit sinds de jaren negentig op de locatie waar hij nu zit. Hij onderneemt daar en heeft rechten die ik niet kan wegtoveren. Toen ik vorige week bij hem aan de keukentafel zat vroeg ik hem naar zijn beweegredenen om zoveel te willen groeien. Is het niet een keer genoeg? Ja, het is een keer genoeg. Maar Van der Schans is niet alleen ondernemer, hij is ook een vader die wil zorgen voor de toekomstige voorzieningen van zijn gezin. Van der Schans weet ook: de locatie waar hij nu onderneemt is verre van ideaal. Hij weet zelf echt wel dat hij te dicht bij Hurwenen en Rossum zit. Of het terecht is dat hij koppig voort dendert op de door hem ingeslagen weg is niet helemaal aan mij om te zeggen. In het verleden heeft hij samen met de gemeente Maasdriel en andere instanties gekeken naar andere locaties. Om allerlei redenen is het tot vandaag niet gelukt om tot een bevredigende oplossing te komen. Waarom dat zo liep … weet u voorzitter, ik kijk al jaren niet meer naar soaps, maar hier zou je zo een show van kunnen maken en op Netflix zetten. Het heeft Van der Schans gemaakt tot de man en ondernemer die hij vandaag de dag is. Gevraagd naar zijn droomscenario kwam een optie voorbij die Van der Schans eerder heeft onderzocht maar waar nu een slot op zit. Het centreren van de bedrijfsvoering aan de Veilingweg nummer 30/32. Verderop in de polder, verwijderd van de dorpskernen van Hurwenen, Rossum maar ook Velddriel. In al die kernen zijn zoals hier vanavond al ingebracht omvangrijke woningbouwplannen. De Veilingweg is een interessante optie waar desalniettemin enkele uitdagingen aan kleven. Het vraagt om creatief ondernemen, in dit geval van de gemeente Maasdriel, waar de waarheid me gebiedt te zeggen dat ik me afvraag of Maasdriel zo voortvarend kan handelen. Maar ik vind dat we het moeten proberen om samen met Van der Schans en met welwillendheid van de provincie Gelderland te komen tot een oplossing. Die oplossing zien wij in het onderzoeken van een bedrijfsverplaatsing naar de Veilingweg. Voorzitter, als we nog iets willen, moeten we niet langer dralen. We moeten in actie komen. Van der Schans kent zijn rechten en weet ook dat het gemeentebestuur zijn vergunning kan afnemen als hij er niets mee doet binnen een bepaald tijdsframe. We mogen er vanuit gaan dat hij de eerste paal slaat op de huidige locatie voor 2019 om is, als we niet voor die tijd concreet in actie komen. Dat recht heeft hij en dat recht zal hij waarschijnlijk wel benutten en iedereen blijft boos en gefrustreerd achter. Dat moeten we niet willen. Laten we de handen ineen slaan en samen komen tot een oplossing. Mijn vraag aan de wethouder is: is hij bereid morgen deze oplossing voor te leggen aan Gedeputeerde Drenth? En zo niet, welke oplossing heeft hij dan voor ogen die toekomstbestendig is voor de ondernemer en Rossum en Hurwenen? Kolom 3: De toekomst Voorzitter, daarmee kom ik tot de laatste kolom: de toekomst. Die laat zich moeilijk omschrijven. Mensen vragen wel eens aan mij waarom D66 zo hamert op een bestuurlijke fusie tussen de gemeenten Maasdriel en Zaltbommel. Feitelijk is het geitenstaldossier hét schoolvoorbeeld van hoe een guppy zich probeert te gedragen als een haai. Maasdriel is simpelweg qua omvang en professionele bezetting niet opgewassen tegen een zo ontzettend complexe taak als het managen van dit specifieke dossier. Het is geen schande om dat toe te geven en ook geen verwijt. De laatste maanden heb ik meerdere andere situaties en verhalen gehoord die het prima illustreren. Wist u dat de gemeente Maasdriel vorig jaar een VVE-ambtenaar had, die door een ketenpartner moest worden uitgelegd wat VVE is? De behandeling van het bestemmingsplan Buitengebied is inmiddels zo vaak uitgesteld dat het niet eens meer een stip aan de horizon is. De vraag is gerechtvaardigd hoeveel lijken er in de kast liggen die wachten om uit de dood te herrijzen. Kan de wethouder aangeven hoeveel dossiers nog in de la liggen? Zijn er bovendien vergunningaanvragen die de krant niet hebben gehaald waardoor we op termijn overvallen kunnen worden? Voorzitter, ik heb de raadsinformatiebrief gelezen waarin verslag wordt gedaan van hoe de gemeente de aanbevelingen uit het onderzoeksrapport navolging geeft. Het bezorgt me niet echt een warm gevoel. Het is een beetje als een slippertje. Als je erop betrapt wordt dat je met een ander hebt geflirt, zeg je tegen je partner dat het je spijt. Maar in werkelijkheid spijt het je vooral dat je bent betrapt. Maasdriel gaat aan de slag met de aanbevelingen, omdat die nu eenmaal zijn geformuleerd. Het blijft keurig binnen de lijntjes, het is braaf, we doen het zoals het moet of dat men zegt dat het moet. Waar is verdorie de passie? De absolute wil om het beter te doen dan voorheen? Hoe zit het met de borging van de resultaten? Niet alleen intenties maar ook daden graag. Maar vooruit, ik begrijp dat er eerst vertrouwenswinst moet worden geboekt om ons weer lekker te voelen met de materie en de nieuwe systemen waarmee we gaan werken. Vraag aan de wethouder: hoe gaat hij de gemeenteraad informeren over de voortgang in dit proces? Tenslotte voorzitter, ondanks mijn voornemen niet in mineur te eindigen, een laatste opmerking over de raadsinformatiebrief. Daarin vinden wij een zinssnede terug die 1-op-1 is overgenomen uit het onderzoeksrapport van Ten Holter/Noordam Advocaten. Hij luidt: “Zodoende kan worden geconcludeerd dat zowel ambtelijk als bestuurlijk op de verschillende momenten verdedigbare keuzes zijn gemaakt.” In de raadsbrief schakelt men dan door, maar in het rapport staat er nog een zinnetje achter: “Dit kan soms door het incomplete dossier niet met zekerheid worden vastgesteld.” De wethouder beschuldigde tijdens het interpellatiedebat van 14 februari collega Van Drunen van PvdA-GroenLinks van ‘cherry picking’. Daaraan maakt u zich met deze brief nu ook schuldig. Dat biedt geen hoop voor de toekomst. Zoals ik al eerder zei, u staat met 3-0 achter. Laten we daarvan maar 4-0 maken.

In de Commissievergadering gisterenavond diende GroenLinks samen met Senioren, PvdA, ChristenUnie, D66 en Nederland Duurzaam een motie in om een verbod van het oplaten van ballonnen en door te voeren. Eind 2014 heeft de Tweede Kamer een motie aangenomen die gemeenten oproept om het oplaten van ballonnen actief tegen te gaan. Steeds meer gemeenten verbieden het oplaten van ballonnen. GroenLinks vindt het de hoogste tijd om hier lokaal gevolg aan te geven en pleit nu samen met vele andere partijen en net als veel andere gemeenten voor een verbod op het oplaten van ballonnen. https://heerhugowaard.groenlinks.nl/nieuws/senioren-en-groenlinks-pleiten-met-vier-anderen-partijen-voor-verbod-oplaten-ballonnen

Senioren en GroenLinks pleiten met vier anderen partijen voor verbod oplaten ballonnen

In de Commissievergadering van 12 maart diende GroenLinks samen met Senioren, PvdA, ChristenUnie, D66 en Nederland Duurzaam een motie in om een verbod van het oplaten van ballonnen en door te voeren. Eind 2014 heeft de Tweede Kamer een motie aangenomen die gemeenten oproept om het oplaten van ballon...

Wie vind jij de duurzaamste ondernemer? De genomineerden voor de Duurzaamheidsprijs Woerden 2019 zijn bekend! Zij maken kans op een juryprijs en jij kan mede bepalen wie de publieksprijs wint. Op welke Woerdense onderneming stem jij? ABS Autoherstel Ad de Goey Boerderij de Boerinn Bolton Bouw en Ontwikkeling De Hall - Burgerei & Zakenlui El Rey Woerden GroenWest H2O Installatietechniek Meet INoffice Varkensbedrijf Kreuger De prijsuitreiking vindt plaats op woensdag 20 februari. Op deze avond organiseert D66 Woerden een avond die is gewijd aan duurzaam ondernemen. Gedeputeerde Pim van den Berg, die zowel economie als energietransitie in zijn portefeuille heeft, komt vertellen hoe de provincie duurzaam ondernemen stimuleert. De directeur-bestuurder van MVO-Nederland, Maria van der Heijden, is voorzitter van de jury en zal de Woerdense Duurzaamheidsprijs 2019 uitreiken. De Woerdense Duurzaamheidsprijs wordt inmiddels voor de derde keer uitgereikt aan een ondernemer die zich inzet voor een duurzame bedrijfsvoering. Deze inspirerende avond is voor iedereen toegankelijk: ondernemers, inwoners en andere belangstellenden. Plaats: Rabobank, Middellandse Zee 15. Zaal open: 19.30 uur, het programma start om 20.00 uur.

Uit de Raad... “Het is niet ons College”, vatte Rodney Swelsen het in de raadsvergadering namens D66 treffend samen. De vorming van de coalitie en benoeming van wethouders is afgelopen dinsdag in de Raad afgerond. Onze grootste problemen met gevormde coalitie en college zijn als volgt. 1. Het college is onvoldoende ondernemers-vriendelijk. De weerstand van coalitiepartijen Vernieuwingsgroep en GroenLinks tegen economische activiteit in het buitengebied is hierbij symptomatisch en zorgt voor gemiste kansen. Het dreigen door de Vernieuwingsgroep met het stopzetten van projecten zoals het IBA project ‘Ontwikkeling Zweefvliegveld Schinveld’ is voor D66 on-be-spreek-baar. Dat geldt ook voor vergelijkbare initiatieven die we hard nodig hebben om de recreatiesector te kunnen doorontwikkelen. Tevens blijven we hameren op het veel te hoge OZB-tarief voor bedrijven in Beekdaelen. Wij zullen vanuit de oppositie proberen meerderheden te krijgen om de gewenste ontwikkelingen tóch in gang te zetten. 2.De wethouders zijn niet allemaal uitgezocht op professionaliteit en daadkracht. Niet alle wethouders hebben onze steun gekregen omdat het niet functioneren in een vergelijkbare functie in het verleden een hernieuwd wethouderschap in de weg zou moeten staan. Wij zijn groot voorstander van de beste wethouders voor Beekdaelen en niet van de politieke benoemingen zoals nu. Op deze wijze blijft het doormodderen op kosten van de belastingbetaler, ploeteren op het pluche. Verder is de nu reeds aangekondigde vervanging van twee kakelvers benoemde wethouders door het CDA wat ons betreft onbestaanbaar. De mogelijke extra kosten van wethouders 7 en 8 rijmen zich niet met de zorgen om het financieel meerjarenperspectief. Een historische inschattingsfout van de christendemocraten die de vergelijking oproept met de dubbelbenoeming door de KNVB van Hiddink en Blind een jaar of vijf geleden. We weten hoe de carrières van beiden nadien gecrasht zijn. Wordt ongetwijfeld vervolgd...

MOTIE TEGEN KATTENJACHT HAALT HET NIET 🐱 Met grote teleurstelling hebben we afgelopen raadsvergadering moeten zien dat onze motie tegen de voorgenomen kattenjacht weinig steun kreeg van andere partijen. Alleen de SP, Partij voor Goes en een raadslid van D66 stemden voor ons plan om als gemeente een krachtig signaal naar de provincie te sturen tegen de kattenjacht. Alle andere partijen (GroenLinks, PvdA, CDA, VVD, SGP/CU en een D66-raadslid) stemden tegen. We zouden als Nieuw Goes maar moeten inspreken bij de Statenvergadering, terwijl het nou juist onze bedoeling is om als Goese politiek samen op te trekken. Samen voor onze katten! Dat is veel krachtiger dan dat één partij even inspreekt tijdens een Statenvergadering. Daarnaast zou het niet ‘gepast’ zijn om de agenda van Gedeputeerde Staten te beïnvloeden. Dit punt staat echter allang op de agenda, dus dat is een non-argument. Blijkbaar zijn bestuurlijke procedures belangrijker dan het welzijn van onze katten. Volstrekt onbegrijpelijk. We hopen dat Provinciale Staten zo verstandig is om niet in te stemmen met de kattenjacht, maar we vinden het een gemiste kans dat onze gemeente geen duidelijk tegengeluid naar de provincie wil overbrengen.