Poliflw

In de politiek leven we vaak een beetje bij de waan van de dag. We dienen een motie in, stemmen voor of tegen voorstellen, stellen schriftelijke vragen, en gaan weer over tot de orde van de dag. Maar wat gebeurt er eigenlijk na een motie? Dat houden we natuurlijk zo goed mogelijk bij. Bijvoorbeeld de motie “Bij- en vlindervriendelijk bermbeheer” uit 2017.

De motie Bij- en vlindervriendelijk bermbeheer werd in 2017 ingediend door de ChristenUnie en GroenLinks en in grote meerderheid aangenomen. Wat is er gebeurd sinds die tijd? Vooropgesteld: de provincie Overijssel was niet onbekend met ecologisch bermbeheer. Daar is de provincie al sinds de jaren ’80 mee bezig. Maar er zijn altijd nieuwe inzichten en verbeteringen zijn voortdurend mogelijk.Na de motie is er een nulmeting gedaan door het EIS Kenniscentrum Insecten (gelieerd aan Naturalis Leiden). In een groot aantal bermen in Overijssel is een telling van het aantal (soorten) insecten gedaan. In hetzelfde rapport werd voor 60 bermen een aanbeveling gedaan voor verbetering van het ecologisch bermbeheer, zodat de insecten meer overlevingskansen krijgen. Een belangrijke conclusie is: het verschilt per berm hoe en wanneer er gemaaid moet worden en of het maaisel al dan niet direct (of helemaal niet) afgevoerd moet worden.Maatwerk per berm dus. En dat is arbeidsintensief, en dus duur.

Daarmee was de kous gelukkig niet af. Want dat maatwerk kan (deels) ondervangen worden door automatisering. Daarom is men aan de slag gegaan met het ontwikkelen van een app voor de bestuurders van de maaimachines, waarin de beheerplannen per berm een plek krijgen, en via GPS ingeregeld wordt wat er precies gemaaid moet worden. De eerste fase van deze nieuwe app is nu klaar en wordt in 2020 getest.

Al met al een mooie stap in het verder verbeteren van het ecologisch bermbeheer! Zo zien we maar weer dat moties zeker zinvol zijn en kunnen leiden tot daadwerkelijke verbeteringen.

Maar we zijn er nog niet. We willen ook graag weten of het mogelijk is om de bermen meer actief in te zaaien met bloemen/kruidenrijke mengsels. Zodat de bermen ook kleurrijker gaan ogen, goed voor de insecten, maar ook mooi voor mensen. Daarom hebben we samen met GroenLinks schriftelijke vragen gesteld over dit onderwerp. We zijn benieuwd naar het vervolg!

Renate van der Velde, fractievoorzitter Statenfractie ChristenUnie Overijssel

In de politiek leven we vaak een beetje bij de waan van de dag. We dienen een motie in, stemmen voor of tegen voorstellen, stellen schriftelijke vragen, en gaan weer over tot de orde van de dag. Maar wat gebeurt er eigenlijk na een motie? Dat houden we natuurlijk zo goed mogelijk bij. Bijvoorbeeld de motie “Bij- en vlindervriendelijk bermbeheer” uit 2017.

De motie Bij- en vlindervriendelijk bermbeheer werd in 2017 ingediend door de ChristenUnie en GroenLinks en in grote meerderheid aangenomen. Wat is er gebeurd sinds die tijd? Vooropgesteld: de provincie Overijssel was niet onbekend met ecologisch bermbeheer. Daar is de provincie al sinds de jaren ’80 mee bezig. Maar er zijn altijd nieuwe inzichten en verbeteringen zijn voortdurend mogelijk.Na de motie is er een nulmeting gedaan door het EIS Kenniscentrum Insecten (gelieerd aan Naturalis Leiden). In een groot aantal bermen in Overijssel is een telling van het aantal (soorten) insecten gedaan. In hetzelfde rapport werd voor 60 bermen een aanbeveling gedaan voor verbetering van het ecologisch bermbeheer, zodat de insecten meer overlevingskansen krijgen. Een belangrijke conclusie is: het verschilt per berm hoe en wanneer er gemaaid moet worden en of het maaisel al dan niet direct (of helemaal niet) afgevoerd moet worden.Maatwerk per berm dus. En dat is arbeidsintensief, en dus duur.

Daarmee was de kous gelukkig niet af. Want dat maatwerk kan (deels) ondervangen worden door automatisering. Daarom is men aan de slag gegaan met het ontwikkelen van een app voor de bestuurders van de maaimachines, waarin de beheerplannen per berm een plek krijgen, en via GPS ingeregeld wordt wat er precies gemaaid moet worden. De eerste fase van deze nieuwe app is nu klaar en wordt in 2020 getest.

Al met al een mooie stap in het verder verbeteren van het ecologisch bermbeheer! Zo zien we maar weer dat moties zeker zinvol zijn en kunnen leiden tot daadwerkelijke verbeteringen.

Maar we zijn er nog niet. We willen ook graag weten of het mogelijk is om de bermen meer actief in te zaaien met bloemen/kruidenrijke mengsels. Zodat de bermen ook kleurrijker gaan ogen, goed voor de insecten, maar ook mooi voor mensen. Daarom hebben we samen met GroenLinks schriftelijke vragen gesteld over dit onderwerp. We zijn benieuwd naar het vervolg!

Renate van der Velde, fractievoorzitter Statenfractie ChristenUnie Overijssel

De Haagse partijen NIDA, ChristenUnie/SGP, GroenLinks en PvdA komen vandaag met een initiatiefvoorstel om op te komen voor de rechten van staatlozen in Den Haag. Sommige staatlozen staan ten onrechte geregistreerd bij de gemeente als ‘nationaliteit onbekend’, waardoor ze niet in aanmerking komen voor de rechten die ze volgens de Staatloosheidsverdragen hebben, zoals reizen, trouwen en naturaliseren. De gemeente moet met een proactieve aanpak deze groep tegemoet komen, vinden de partijen.

“Om van de status ‘nationaliteit onbekend’ af te komen en de status staatloos te krijgen, moet een staatloze nu zelf aantonen dat geen enkel land ter wereld hem erkent”, zegt Cemil Yilmaz, fractievertegenwoordiger van NIDA. “Maar dat is een onmogelijke opgave, helemaal voor kinderen. Het kan zelfs zo zijn dat tweede generatie kinderen de status ‘nationaliteit onbekend’ hebben. Daarom roepen we in het voorstel op om maximaal gebruik te gaan maken van de ruimte die de gemeente heeft om zélf de status vast te stellen.” ChristenUnie/SGP-fractievertegenwoordiger Koen van Haeften hoopt dat staatlozen door dit voorstel eindelijk uit het juridische niemandsland komen. “Zo kunnen ze zich in alle rust gaan bezighouden met hun plek in de samenleving en op de arbeidsmarkt, in plaats van met hun eindeloze tocht langs ambassades en autoriteiten. In een stad waar we omzien naar elkaar moeten we ook aan deze groep bestaanszekerheid bieden.” 

GroenLinks-raadslid Serpil Ates vult aan: “We willen dat wordt onderzocht tegen welke problemen in de dienstverlening staatlozen aanlopen. Wordt hun problematiek herkend? Krijgen ze een begrijpelijke uitleg over hun status?” Het past Den Haag, als stad van Vrede en Recht, om zich hard te maken voor deze groep, vindt PvdA-raadslid Mikal Tseggai. “We mogen deze groep niet langer laten wachten op goede regelgeving en moeten als gemeente alles doen wat we kunnen om hen te helpen.”

Gisteravond presenteerden 6 Almeerse partijen inclusief de ChristenUnie het hernieuwde coalitie akkoord.

Na Kerst en Oud & Nieuw zijn wij samen met VVD, D66, GroenLinks, Leefbaar Almere en het CDA in gesprek gegaan om te komen tot een (ver)nieuw(d) coalitieakkoord. De gesprekken zijn in zeer goede harmonie verlopen met als doel: een akkoord wat ambitieus is en waarmee we direct aan de slag kunnen. Want dat is wat de stad verdient: een daadkrachtig en slagvaardig bestuur dat de komende twee jaar de handen uit de mouwen steekt “voor de bloei van Almere”. Zo’n akkoord ligt er nu. Lees het via de link hieronder.

Tijdens de Raadsvergadering van 28 januari 2020 diende de ChristenUnie een motie in om werk te maken van het nemen van Klimaatmaatregelen. De motie werd mede ingediend door de fracties van GroenLinks, Dorpsbelang Langedijk en Hart voor Langedijk/D’66.

Met de woorden: ‘De opwarming van de aarde door de klimaatverandering is het gesprek van de dag. Wij als bewoners van deze aarde zijn medeverantwoordelijk voor de opwarming van de aarde. Wij als bewoners hebben ook de verantwoordelijkheid om de verdere opwarming van de aarde te gaan stoppen. Dat gaat niet voor niets. Daar zitten kosten aan verbonden. De overheid neemt in deze het voortouw, zelfs op Europees niveau gebeurt dat.

Zoals Helga van Leur op maandagavond 13 januari tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de AOL aangaf: ‘denk en start in het klein en neem lokaal initiatieven in je netwerk’. Dat geldt in de ogen van de ChristenUnie en de mede indieners ook voor onze inwoners. De overheid kan hierin bijdragen om hoge financiële drempels wegnemen en/of verlagen, zodat het aantrekkelijk wordt voor particulieren om initiatieven te nemen die bijdragen aan het stoppen van de opwarming van de aarde.

Daarnaast gelieerd aan dit onderwerp is de stikstofproblematiek ook actueel en moet de plaatselijke overheid in de ogen van de indieners van de motie in gesprek gaan met de LTO om constructief te kijken naar het verbeteren van de biodiversiteit.

Datzelfde kan gedaan worden met de vertegenwoordigers van het Bedrijfsleven.

Al deze elementen zijn verenigd in deze motie.’, onderstreepte Wim Nugteren van de ChristenUnie namens de vier indienende partijen de motie.

De motie beoogt onder andere om:

de bouwleges voor Duurzame initiatieven te verlagen de mogelijkheid van een Duurzaamheidslening voor burgers te onderzoeken parkeerplaatsen aan te leggen met grasbetontegels het huidige kapbeleid van bomen aan te passen, zodat op sommige plaatsen kap of snoei is toegestaan om zonnepanalen op daken te realiseren ‘steenbreekacties’ te realiseren: burgers kunnen dan hun verharde tuinen vergroenen, waarbij stenen gratis afgeleverd kunnen worden op de gemeentewerf en gratis compost meegenomen kan worden in gesprek te gaan met het Bedrijfsleven en de LTO om onder andere de biodiversiteit te verbeteren.

Verantwoordelijk wethouder Nils Langedijk wilde in eerste instantie de inhoud van de motie bespreken in de Raadswerkgroep Duurzaamheid en Energie. Dat was in de ogen van de indieners onvoldoende. De wethouder zegde toe dat hij binnen twee maanden de gevraagde punten ambtelijk zal laten onderzoeken en in de raadswerkgroep zal presenteren. De indieners waren tevreden over deze toezegging en hebben de motie aangehouden.

Voor de volledige motie: klik op deze link.

De gemeenteraad van Kampen heeft een voorstel goedgekeurd om de huisvesting voor arbeidsmigranten te verbeteren. Het voorstel werd besproken maar er waren veel vragen van de fracties in de gemeenteraad. Namens de ChristenUnie Kampen vroeg Harro Pruijssen gisteravond om betere huisvesting voor arbeidsmigranten. “Zijn wij in onze Hartelijke Hanzestad wel een Goede Gastheer voor deze mensen die dit vele werk voor ons doen” vroeg hij.

Aantal arbeidsmigrantenIn het tuinbouwgebied De Koekoekspolder werken veel mensen die van ver komen om hier werk te doen waarvoor wij zelf niet te porren zijn. Die mensen werken, wonen, ze leven hier. Vooral de fracties van ChristenUnie, Kampen Sociaal en Groen Links waren kritisch over het voorstel. Veel vragen waren er over het daadwerkelijk aantal arbeidsmigranten. De schatting is dat er 880 arbeidsmigranten zijn.

Goede huisvesting„Er zijn migranten die wonen in schuren”, zei wethouder Albert Holtland. De belangrijkste vraag was volgens de ChristenUnie dan ook niet hoeveel mensen huisvesting moeten krijgen, maar krijgen de mensen die nu slecht gehuisvest zijn straks wel goede huisvesting. Voor goede huisvesting zijn wettelijke normen opgesteld. De wethouder kon niet toezeggen dat deze mensen voorrang krijgen voor goede huisvesting.

Complexgewijs huisvestenEr wordt gestart met een pilot voor Complexgewijze huisvesting in het tuinbouwgebied De Koekoekspolder. Er zijn meerdere kansrijke locaties voor deze proef. Vragen werden gesteld hoe de keuze voor 1 locaties gaat plaatsvinden. En vooral hoe en wanneer de mensen in de omgeving daarbij betrokken worden.

Afspraken Omdat er veel vragen waren leek het erop dat de gemeenteraad niet voor het voorstel zou stemmen. De ChristenUnie bracht een amendement in dat onder andere vroeg dat bij het toewijzen van de nieuwe huisvesting voorrang zou worden gegeven aan arbeidsmigranten die nu een huisvesting hebben die niet aan de normen voldoet. De wethouder zegde toe om met de regio, gemeenten, werkgevers en huisvesters om tafel te gaan en afspraken vast te leggen waar alle genoemde zorgpunten van de gemeenteraad aan bod komen. Deze afspraken zullen in convenantvorm eerst aan de gemeenteraad worden voorgelegd voordat de afspraken definitief worden.

HP

Door Carla Dik-Faber op 30 januari 2020 om 14:47

De geborgenheid in onze samenleving

In de nadagen van je leven komen vaak heel veel vragen bij elkaar. Vragen over zorg en afhankelijkheid, over eenzaamheid en zingeving. Over loslaten, gemis en gebrek aan verbondenheid met anderen.

We weten dat er in ons land een groep mensen is met het gevoel dat hun leven ‘voltooid’ is. Ze zijn niet ernstig ziek en ze hebben niet te maken met uitzichtloos lijden en ze kunnen dus ook geen beroep doen op de bestaande euthanasiewet. Maar tegelijkertijd hebben zij, zoals dat heet, wel een actieve doodswens en een wens tot levensbeëindiging. Eerder werd dat wel ‘voltooid leven’ genoemd.

Dat is een pijnlijk besef. Achter deze groep gaan vele individuele verhalen schuil en het is goed dat we vandaag door onderzoek naar dat ‘voltooid leven’ meer te weten zijn gekomen over deze mensen en de zorgen die zij hebben. Het is goed dat we door dat onderzoek, maar ook via verhalen in de mediaen uit gesprekken in onze eigen omgeving meer over hen horen.

Dan blijkt dat er veel misverstanden over deze mensen bestaan. In het maatschappelijke en politieke debat worden de mensen om wie het gaat wel eens afgeschilderd als autonome burgers die na een geslaagd leven graag regie hebben over hun eigen dood, over ‘voltooid leven’.

Vandaag blijkt opnieuw dat de praktijk weerbarstiger is. De term ‘voltooid leven’ geeft volgens het onderzoek zelfs een te romantische voorstelling van zaken. De onderzoekers hebben geen 70+’er gevonden die zonder te lijden, toch dat gevoel van een ‘voltooid leven’ heeft. En een opvallend groot deel (28%) van de mensen met een wens tot levensbeëindiging heeft deze doodswens al hun hele leven – niet pas sinds ze oud zijn en hun leven ‘voltooid’ is.

Wie zijn zij wel?

De werkelijkheid is dus gelaagder, diffuser, vaak zelfs tegenstrijdig. Ouderen (het onderzoek gaat uit van 55+’ers) met een stervenswens hebben meestal ook een wens tot leven, die voor vier van de vijf ouderen net zo zwaar of zelfs zwaarder weegt dan de wens om te sterven. Hun doodswens kan toenemen of afnemen, afhankelijk van de situatie. En vaak zijn er aanwijsbare redenen waarom de gedachte aan de dood er is: gepieker, gezondheidsproblemen en het gevoel anderen tot last te zijn. Soms zijn er financiële of andere zorgen die de doodswens versterken.

Mensen met een actieve doodswens zijn, kortom, heel verschillende mensen. Mensen met gevoelens, met twijfels en zorgen, met vaak een wens naar een ánder leven. Dat zij een doodswens hebben, is dan vooral omdat zij dít leven niet willen.

Indringend appèl

Als we weten dat veel van deze mensen vooral een wens naar een ánder leven hebben, dan staan we voor de vraag hoe we deze mensen het beste kunnen ondersteunen. Het onderzoek van vandaag is in die zin niet alleen een inzicht gevend rapport om beter begrip te krijgen van de nood achter de doodswens van ouderen die niet ernstig ziek zijn, maar is ook een indringend appèl aan politiek, aan samenleving en aan iedere Nederlander – ieder met zijn eigen verantwoordelijkheid – om werkelijk om te zien naar de naaste. Om bij te dragen aan een samenleving waarin voor iedereen een betekenisvolle plaats is.

En ik besef al te goed dat we niet in staat zullen blijken om alle gedachten aan de dood of al het lijden dat daarachter zit weg te nemen. Ik heb van dichtbij gezien hoe mensen kunnen lijden aan het leven en weet hoe machteloos je je soms kunt voelen.

Tegelijkertijd is er veel dat we wél kunnen doen: goede zorg leveren, eenzaamheid tegengaan, ouderen en ouderdom meer waarderen, zorgen voor goede leef- en woonomstandigheden voor ouderen, meer begeleiding bij vragen over zingeving.

We – als samenleving – zullen met elkaar de uitdaging moeten aangaan om er voor de ander te zijn. Want als we weten dat een stervenswens niet eenduidig is, dan ligt hier onze gezamenlijke verantwoordelijkheid.

Geen makkelijke oplossingen – zoals een pil

Niet dat dat makkelijk is. Het onderzoek van vandaag maakt dan ook duidelijk dat we de vraag achter voltooid leven nooit kunnen oplossen met een ‘wet’ of met een levenseindepil. Ingewikkelde vragen wachten niet op makkelijke antwoorden. Het is niet ‘one size fits all’.

Ook dokters hebben aangegeven de levenseindepil geen goed idee te vinden. Het zou hen opzadelen met een onmenselijke taak: het helpen doden van een gezond mens.

Voorstanders spreken over autonomie en zelfbeschikkingsrecht, maar uit het onderzoek van vandaag blijkt die zelfbeschikking als het gaat om een doodswens erg relatief. Want diezelfde pil is voor een veel grotere groep mensen een levensgroot risico. Zij kunnen hun gevoel van veiligheid verliezen en zich sneller overbodig voelen. Een wettelijke mogelijkheid wordt voor iedereen een optie. Ik herinner mij de vraag van een student, tijdens een politieke jongerenavond van GroenLinks en D66 over dit thema, die vroeg: ‘wie beschermt mij als ik een slechte dag heb?’

Volgens mij is dat wat er op het spel staat. De geborgenheid in onze samenleving. Het lijkt alsof we kwetsbare mensen opgeven, in plaats van dat we er voor hen willen zijn. Het onderzoek noemt het de ‘staatsverplichting’ tot bescherming van kwetsbare personen - die opdracht moeten we héél serieus nemen.

Groene wijken zijn mooie, leefbare en gezonde wijken. Een groener Haarlem draagt bij aan een klimaatneutraal en een klimaatadaptief Haarlem. In het coalitieakkoord staat de doelstelling om voor 2022 meer bomen aan te planten. En de gemeenteraad heeft diverse moties aangenomen, die zien op het vergroenen van de stad.

Het blijkt voor de gemeente niet gemakkelijk om locaties in kaart te brengen waar groen kan worden toegevoegd. Daarom hebben PvdA, SP, Actiepartij, Trots, OPHaarlem, GroenLinks, CDA, D66 en ChristenUnie het initiatief genomen om te onderzoeken waar vergroening van Haarlemse wijken mogelijk is. 

Deze politieke partijen hebben een brief opgesteld die aan alle wijkraden is toegezonden. In de brief wordt de wijkraden gevraagd om aan te geven welke plekken in hun wijken kunnen vergroend, en waar geveltuintjes zouden kunnen worden aangelegd.

Reacties zijn welkom via fractie@haarlem.christenunie.nl. Wij zorgen dat deze dan terecht komen bij degene die alle reacties namens de verschillende fracties verzameld.

Tijdens de raadsvergadering van 27 januari staat afvalscheiding op de agenda. Het college vraagt aan de gemeenteraad om de afvalscheiding verder te verbeteren. De gemeente wil dat bewoners in 2025 per persoon per jaar nog 60 kilo restafval overhouden. Nu is dat gemiddeld ongeveer 140 kilo per persoon.

De landelijke overheid heeft bepaald dat gemeentes ervoor moeten zorgen dat bewoners hun afval beter scheiden. Daarom heeft ze als doel gesteld dat bewoners per persoon per jaar hooguit 30 kilo restafval overhouden in 2025. Gemeentes moeten een heffing betalen voor elke ton restafval. Dat bedrag loopt voor de gemeente op tot een paar honderdduizend euro per jaar. Dit wordt via de afvalstoffenheffing doorberekend aan bewoners.

Motie: 30 kilo restafval in 2030

CU/SGP en GroenLinks begrijpen de keuze van het college om als doel te stellen in 2025 per persoon nog 60 kilo restafval over te houden. Maar ze willen het doel van het Rijk niet loslaten. Daarom dienen ze tijdens de raadsvergadering een voorstel in om als extra doel te stellen om het doel van 30 kilo restafval in 2030 te gaan halen.

Volgens Hylke Hekkenberg van GroenLinks is het belangrijk om een hoge ambitie te hebben op het gebied van afvalscheiding. “Restafval gaat de verbrandingsoven in waardoor veel waardevolle grondstoffen die er nog inzitten voor altijd verloren gaan. Ondertussen beschadigen we natuur- en leefgebieden van mensen en dieren om nieuwe grondstoffen te winnen die steeds verder uitgeput raken. Dat is een heel onlogisch systeem.”

Raadslid Gerda Knijnenberg van CU/SGP geeft aan dat afval vooral een praktisch onderwerp is “Iedereen heeft er mee te maken. Sterker nog: iedereen produceert het! Bewustwording is dan ook erg belangrijk. Wij willen met de inwoners van de Noordoostpolder de uitdaging aangaan en het restafval tot een minimum beperken.”

GroenLinks en ChristenUnie-SGP hopen op een breed draagvlak voor hun voorstel. Ze denken dat dit een realistische ambitie is, waarbij zorg voor de natuur en kostenbeheersing samen opgaan. Bovendien kan iedereen zijn steentje hieraan bijdragen.

De fractie van de ChristenUnie kijkt terug op een goed 2019. We zien terug op een jaar waarin de fractie een duidelijke inbreng had, zowel in de commissie- als de gemeenteraadsvergaderingen. Meerdere malen kreeg de fractie te horen dat onze bijdragen deskundigheid en integriteit uitstralen en er in de discussie met elkaar zeker toe doen.

In 2019 werden twee moties van de ChristenUnie met grote meerderheid door de gemeenteraad aangenomen.                                                                                                                            

Bij de behandeling van de Perspectiefnota 2020 in juli, kreeg de door de ChristenUnie samen met het CDA ontwikkelde motie “Een kerkenvisie voor Amstelveen” een ruime meerderheid in de gemeenteraad. De motie had tot doel om het college subsidie bij het Rijk te laten aanvragen om ook voor Amstelveen een kerkenvisie te ontwikkelen. Het vervolg zal zijn dat in de eerste helft van 2020 een bijeenkomst met kerk- en parochiebesturen zal plaatsvinden, om te overleggen hoe we tot een gemeenschappelijke visie voor het gebruik van de kerkgebouwen in Amstelveen kunnen komen.

Een tweede motie van de ChristenUnie werd door de gemeenteraad aangenomen in de gemeenteraadsvergadering van 11 december jl. bij de behandeling van de Cultuuragenda. Dit betrof de motie: “Een stadspiano op het plein”. Deze motie had tot doel om een piano te plaatsen in het Stadshart, waarop voorbijgangers pianomuziek ten gehore kunnen brengen.  

Ook kreeg een in de gemeenteraadsvergadering van 20 juni 2018 door de ChristenUnie ingediende en door de gemeenteraad aanvaardde motie “Houdt de museumtramlijn op de rails!” een concreet vervolg. De motie leidde er onlangs toe dat de museumtramlijn in 2020 als gemeentelijk monument zal worden erkend.

Voorts stelde de ChristenUnie over een aantal onderwerpen schriftelijke vragen:

* het aantal vermiste identiteitsdocumenten in Amstelveen;

* deelname van Amstelveen aan de internationale autoloze zondag (vragen ingediend samen GroenLinks);

* het tekort aan fietsenrekken bij haltes van openbaar vervoer (vragen ingediend samen met D66).

Ook werden door de fractie enkele keren mondelinge vragen gesteld tijdens commissie- of gemeenteraadsvergaderingen. Dit jaar waren dat vragen over:

* het samenvallen van de vele werkzaamheden aan wegen in Amstelveen in de maanden juni tot en met augustus;

* het uitstel van het tot stand komen van een kunstwerk op het middengebied van de rotonde op het Keizer Karelplein.

Tenslotte nog een succesje dat niet direct door een motie of vragen werd bereikt. De ChristenUnie dringt er al enkele jaren op aan dat er onderzoek komt naar de realisatie van een P&R in het zuiden van Amstelveen. Het college heeft nu aangegeven dat men daar inderdaad een onderzoek naar gaat doen.

De fractie bestond dit jaar uit:

* Jetske Gerkema (commissie Burger en Samenleving)

* Henk Stoffels (commissie Ruimte, Wonen en Natuur)

* Bert de Pijper (commissie Algemeen Bestuur en Middelen en gemeenteraad)

Jetske moest helaas deze zomer terugtreden als lid van de fractie, vanwege haar drukke baan. We zoeken nog een opvolger voor haar. 

De fractie ziet terug op een goed jaar. We konden in 2019 een duidelijk eigen geluid laten horen tijdens de vergaderingen. We zijn Here dankbaar voor alle ondersteuning die we daarin van onze achterban kregen. Ook in 2020 is alle steun heel welkom!

Bert de Pijper

Jetske Gerkema

Henk Stoffels