Max van Weezel (Vrij Nederland, Het Oog op Morgen en vele andere producties) is mogelijk ’s Neerlands meest gelouterde politiek journalist. Max leeft op en van politiek en alles wat ermee te maken heeft. De Rode Werf zette Max in het zonnetje met een politiek café dat nu eens niet om een politicus, maar geheel om hem draaide.
Want laten we de olifant in de kamer eerst benoemen: het gaat niet goed met Max. Wie de afgelopen maanden de landelijke media enigszins volgde, weet dat Max lijdt aan een zo goed als ongeneeslijke vorm van kanker. Hij vertelt hier openhartig over – en zo ook in De Rode Werf.
Op de vraag van presentator Pieter Hilhorst hoe het met hem ging, zei Max dat de vooruitzichten verschillen. Na een operatie en een reeks chemokuren die veelbelovend leken, werd er in december toch weer een tumor gevonden. Sindsdien krijgt hij van specialisten verschillende prognoses. “De één zegt twee maanden, de ander zegt één tot misschien wel twee jaar.”
Oud-minister Klaas de Vries was helemaal uit Pijnacker afgereisd naar een afgeladen De Roode Bioscoop om zijn oude Haagse kompaan te interviewen, samen met de huidige collega van Max, EenVandaag-journalist en -duider Joost Vullings en Lodewijk Asscher.
Klaas kreeg als eerste het woord. Plagerig: “En, Max, hoe voelt het nou om de ideologische veren af te schudden?” Hilariteit in de zaal. Want Max van Weezel heeft – zoals waarschijnlijk bij iedereen wel bekend – er nooit een geheim van gemaakt dat hij een vriend van de sociaaldemocratie is.
En dat bleef hij altijd uitdragen, ook in de tijd dat het bon ton werd om zo objectief mogelijk te zijn als journalist — een objectiviteit waar hij zelf niet in gelooft. “Mensen die zeggen dat ze alleen maar objectieve journalistiek bedrijven, daar heb ik een zeker wantrouwen tegen.” Joost Vullings vult aan dat hij op uitslagenavonden bij sommige van zijn collega’s in de media ook wel eens “meer dan terneergeslagen gezichten” meent te hebben waargenomen als een bepaalde partij klop kreeg.
“Mensen die zeggen dat ze alleen maar objectieve journalistiek bedrijven, daar heb ik een zeker wantrouwen tegen.” – Max van Weezel
‘FvD erger dan de PVV’
Max constateerde dat het met de sociaaldemocratie in heel Europa even niet goed gaat. En dat gaat hem aan het hart. Sowieso maakt hij zich zorgen om de middenpartijen, waar hij de PvdA ook bij indeelt. “Terwijl de middenpartijen kibbelen, groeien partijen als het Forum voor Democratie en de PVV. “Beangstigend, vindt hij, en voegt daaraan toe dat hij het Forum voor Democratie van Thierry Baudet “enger” vindt dan de PVV van Geert Wilders.
“De PVV heeft een moslim-tic. Maar het Forum voor Democratie van Thierry Baudet heeft niet alleen een moslim-tic, maar ook een anti-semitische tic en rare connecties met extreemrechtse Amerikanen”, zegt Max.
Zorgen over linkse samenwerking
In de tweede helft werden de rollen omgedraaid en stelden Max en Joost Vullings vragen aan Lodewijk Asscher. Max maakte zich zorgen over de linkse samenwerking en wilde van Lodewijk weten hoe dat nou verliep, en of dat beter kan. Volgens Lodewijk verloopt de samenwerking aardig, al zitten PvdA, SP en Groenlinks niet dagelijks met elkaar te vergaderen.
Max gaf aan weinig vertrouwen te hebben dat de linkse samenwerking ooit echt van de grond komt omdat partijen elkaar nog steeds niet het licht in de ogen gunnen. “Op links zegt één partij blij dat het groter is dan de andere linkse partijen. Ik noem expliciet Groenlinks.”
“Op links zegt één partij blij dat het groter is dan de andere linkse partijen. Ik noem expliciet Groenlinks.” – Max van Weezel
Een bezoeker in de zaal opperde de mogelijkheid van een samenwerking zoals met Keerpunt ’72, toen PvdA, D66 en PPR in 1972 een ‘schaduwkabinet’ vormden. Daarover is Max ook somber gestemd. “Na de jarenlange PvdA-arrogantie wil Groenlinks een tweestrijd tussen Jesse Klaver en Mark Rutte.”
Rutte-III en de pensioenen
Daarop haakte Joost Vullings aan. Hij wilde van Lodewijk weten of het klopt dat de PvdA – in weerwil van de linkse samenwerkingsgedachte – alleen optrekt in de pensioendiscussie.
Het lukt de PvdA aardig om in de media het onderwerp ‘pensioenen’ naar zich toe te trekken, tot woede van 50Plus, zo beschreef Vullings eerder in één van zijn podcasts. Vullings herinnerde Lodewijk er ook nog aan dat de PvdA zich de afgelopen maanden onbuigzaam opstelde tegenover de regeringscoalitie.
Over de geruchten dat de PvdA alles coute que coute zal gaan blokkeren als de coalitie de meerderheid in de Eerste Kamer verliest, was Lodewijk in De Rode Wef klip en klaar: “De PvdA zal na installatie van de nieuwe Senaat die regeringsplannen steunen waar de PvdA zich in kan vinden.” Geen algehele blokkade dus, maar ook geen gedoogpartner-rol. Klaas de Vries was blij verrast. “Ik ben geschokt dat de PvdA plannen gaat steunen waar zij achter staat!”, schimpscheutte hij tot hilariteit van de zaal. “Dat is nieuw”, reageerde Lodewijk.
De PvdA wordt weer gezellig
Max wilde van Lodewijk weten hoe het met zijn ambitie staat om de PvdA weer leuk en gezellig te maken. Dat gaat best goed; kleiner zijn heeft ook zo zijn voordelen, constateerde Lodewijk. “De baantjesjagers lopen nu onze deur voorbij en gaan naar een zekere andere partij”, zei hij enigszins vilein. “Daardoor krijgen wij nu de mensen binnen met hart en ziel voor de zaak en daar ben ik heel blij mee.” Ook is volgens hem “de arrogantie er bij de PvdA wel uit gemept door de kiezer” tijdens de laatste verkiezingen.
“De baantjesjagers lopen nu onze deur voorbij en gaan naar een zekere andere partij,” – Lodewijk Asscher
Vaste columnist Marcel Duyvestijn bracht een mooie ode aan Max van Weezel die hier en daar leidde tot een traan. Presentator Pieter Hilhorst ontlaadde het moment door op te merken dat het voor het eerst was dat de persoon Rob Oudkerk ontbrak in een Duyvesteijn-column.
En zo bleek de avond in De Rode Werf een vreemde mix van humor, melancholie en politiek op het scherpst van de snede. “Op Max”, klonk het bij menige proostronde in de naborrel.
Kaj Leers
Het bericht “En, Max, hoe voelt het nou om de ideologische veren af te schudden?” verscheen eerst op PvdA Amsterdam.
Lodewijk Asscher
