Poliflw

Ruimtelijke ordening en regionale samenwerking kunnen niet los gezien worden van elkaar.

Hoe zit dat? De provincie heeft in haar omgevingsvisie uitgesproken dat regio’s dienen te gaan samenwerken. Deze sturingsfilosofie is eigenlijk leidend voor ons positiespel in Zuid-Kennemerland. 

Hoewel er al op deelthema’s zoals verkeer of woonruimteverdeling wordt samengewerkt is nu nieuw dat het zich verbreedt naar alle omgevingsvraagstukken: landschap, economie en werk, wonen, klimaat-energie, bereikbaarheid. Maatregelen uit ene domein grijpen immers soms direct voelbaar in op het ander domein. 

Nog onwennig kan het vertrouwen in samenwerken over de volle breedte tussen de raden groeien door het samenbindende thema landschap. Daarbinnen blijft voldoende ruimte voor (politiek) verschil hoe de andere opgaven zich tot het landschap (gaan) verhouden. 

In deze vernieuwingstrajecten waakt de fractie VVD-Bloemendaal voor rust op inhoud door “behoud het goede en prioriteer ook als zodanig”. Wij hebben al zoveel omgevingskwaliteit, dus geen olifanten in de porseleinkast. En wij ambiëren de groene oase van de randstad te willen blijven, van belang juist nu de verstedelijkingsdruk in de regio nog meer aanzwelt. Ons staand conserverend beleid sluit naadloos aan op deze ambitie. 

Belangrijke bijvangst is dat planologische rust ons ook tevens ankerpunten oplevert voor bestuurlijke rust. En daar is Bloemendaal bij gebaat!

Op maandag 14 juni 2021 stond de Ontwerp Omgevingsvisie Oostzaan op de agenda in de Raad. We merkten dat feiten en meningen door elkaar lopen. Hierbij de feiten om je juist te informeren.

Een aantal feiten op een rij. 

Om te beginnen: hoe is deze omgevingsvisie tot stand gekomen? Er liggen verschillende raadsbesluiten ten grondslag aan deze concept omgevingsvisie die in het afgelopen jaar door uw raad zijn vastgesteld:

Alleen de Agenda toerisme 2018-2022 is wat ouder, namelijk van 23 april 2018).

Daarnaast zijn de volgende beleidsstukken meegenomen in de totstandkoming van de omgevingsvisie: de Toekomstvisie ’t Twiske, het concept uitvoeringsplan recreatie en toerisme, het Uitvoeringsplan klimaatadaptatie, Aanpak behoud veenweidegebied (regiegroep Laag Holland) en Wonen op vaders erf.

Al deze documenten hebben de basis gevormd voor het externe bureau (Witteveen en Bos) om in opdracht van de gemeente tot een concept omgevingsvisie te komen. 

Wij hebben geconstateerd dat er een petitie is opgestart waarin een aantal zaken wordt benoemd die helemaal niet aan de orde zijn. 

Voor alle duidelijkheid: deze concept-omgevingsvisie is geen vrijbrief voor festivals, vakantieparken en campings. Sterker nog, er is helemaal geen plan voor een vakantiepark in ’t Twiske. Op dit moment wordt er in opdracht van de raad een natuurtoets uitgevoerd om te kijken of het mogelijk is om een minicamping met een klein aantal ecolodges voor natuurliefhebbers bij de Twiske Haven te realiseren. Deze natuurtoets is noodzakelijk omdat het hier een Natura 2000 gebied betreft. Dit onderzoek loopt nog en daarbij is het belangrijk om te weten dat het bevoegd gezag over de Natura 2000 gebieden bij de provincie ligt en niet bij de gemeente. 

Er zal dus GEEN sprake zijn van massa’s toeristen of rolkoffers. De agenda toerisme van Oostzaan en ook het beleid omtrent toerisme is duidelijk in Oostzaan: kleinschalig! Een minicamping met een paar ecolodges gericht op liefhebbers van natuur (als het al wordt toegestaan door de provincie) zorgt niet voor massatoerisme.

Verder wordt er in de petitie opgeroepen om alle evenementen definitief uit de omgevingsvisie te halen. Wij willen meegeven dat als alle evenementen uit de omgevingsvisie haalt, niet alleen de festivals die voor inkomsten voor het Recreatieschap zorgen onmogelijk maakt, maar- ook kleinere evenementen niet meer mogelijk zijn. Bijvoorbeeld een bruiloft bij het TwiskePaviljoen, een Jazzavond of personeelsuitje bij de Twiske haven of een sportevenement. Dit heeft als gevolg dat de in het Twiske legaal gevestigde ondernemingen niet meer levensvatbaar zijn en dus de pacht niet meer kunnen betalen.

Recreatiegebied ’t Twiske is een recreatiegebied dat vanaf eind jaren zestig gedurende zo’n 20 jaar voor 60 miljoen gulden is aangelegd. Dat geld kwam toen vooral van het rijk (het toenmalige Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk werk). In de ontwerpfilosofie van destijds was een uitgangspunt dat in ’t Twiskezones van intensieve recreatie (lees: vooral bedoeld voor mensen) afgewisseld zouden worden met zones voor extensieve recreatie (lees: waar de natuur het primaat zou krijgen); en zo is het gebied ook ingericht. De ervaringen in de afgelopen decennia hebben geleerd dat dit een succesvolle ontwerpfilosofie is geweest. 

Bij die 60 miljoen gulden is het overigens niet gebleven. Er zijn inde loop der jaren miljoenen geïnvesteerd om dit prachtige recreatiegebied te onderhouden en omdát het zo goed is onderhouden heeft dit recreatiegebied in 2013 een Natura 2000 status gekregen. Het is van groot belang voor Oostzaan dat dit prachtige gebied – onze achtertuin - niet alleen nu, maar zeker ook in de toekomst in stand blijft. Om dat te kunnen waarborgen moet het gebied worden onderhouden en dat kost jaarlijks heel veel geld. Ruim 2,4 miljoen euro dragen de Province en de verschillende gemeenten bij. De bijdrage van de gemeente Oostzaan daaraan bedraagt 16.434 euro; minder dan 1%.

Zonder kleinschalige recreatieve voorzieningen voor mensen zou dit gebied aan waarde inboeten. Bovendien dragen sommige van die voorzieningen bij in de exploitatiekosten van het gebied. De inkomsten uit gebiedsexploitatie, dus evenementen, huren, (erf)pachten en betaald parkeren bedragen ruim € 640.000 en vormen zo’n 20% van de totale baten van het Recreatieschap Twiske-Waterland. Zonder deze opbrengsten kan het gebied niet beheerd en onderhouden worden zoals nu gebeurt.

Als laatste willen we je meegeven dat het natuurlijk belangrijk is dat iedereen zijn mening kan geven, maar dat wij met z’n allen op basis van feiten deze discussie moeten voeren. Zo’n prachtig gebied kost nu eenmaal veel geld en het is aan de raad om daar waar het uw bevoegdheid betreft weloverwogen keuzes te maken. 

De nieuwbouw van Pets Place en LIDL op het bedrijventerrein Kerkhoven vordert gestaag. Het voormalige woonwagenkampje nabij het spoor - dat jarenlang op die locatie zat - en de oude Boerenbond, hebben na herbestemming plaats gemaakt voor een paar eigentijdse winkelpanden.

© Googlemaps

Bezoekers kunnen er terecht voor alles voor hun huisdier en hun dagelijkse boodschappen. De planologen en opdrachtgevers hebben terdege rekening gehouden met de bijzondere locatie, tegen het KVL-terrein aan. Het beeldkwaliteitsplan gaat uit van een geleidelijke verkleuring van industrie op Kerkhoven, naar nieuwe bedrijvigheid in de Schijfstraat (Droomboulevard en Mutsaerts Natuursteen) naar wonen op het historische KVL-terrein. Het dubbele winkelpand van Pets Place (Boerenbond) en LIDL vormt zo een accent tussen het bedrijventerrein Kerkhoven en het nieuwe ontwikkelde KVL-terrein.

SMAKEN VERSCHILLEN

Beide publiekstrekkers hebben duidelijk flink wat bouwvolume en ook parkeergelegenheid nodig. Dat verklaart hun keuze voor nieuwbouw op een bedrijventerrein. De panden zijn daarentegen 1-laags en hebben sobere maar transparante en uitnodigende – deels bakstenen - gevels aan de zichtzijden. Hoe het eindresultaat wordt, kunnen we pas beoordelen als alles aangekleed en aangeplant is. Smaken verschillen bovendien en zoveel mensen, zoveel wensen. Maar als politieke partij gaan we liever niet op de stoel van planologen en architecten zitten en vertrouwen we verder op onze gemeenteambtenaren die alle plannen vooraf kritisch bestudeerd hebben.

PAREL IN ‘T GROEN

Een aandachtspunt voor de toekomst is wel om het college te vragen voortaan bij majeure (lees: grote en beeldbepalende) projecten de ruimtelijke kaders voor te leggen aan de raad. Dus niet alleen wat gaan we bouwen en met welke bestemming, maar ook een meer gedetailleerd beeldkwaliteitsplan. In dit geval was dat beeldkwaliteitsplan overigens bekend. De Ambachtstraat toont als toegangweg twee gezichten, komend vanuit het centrum en vanuit het bedrijventerrein. In de afwerking zouden laanbomen en extra groene beplanting deze toegangsweg zeker aantrekkelijker kunnen maken. Zo dat het er prettig wandelen is richting het Oisterwijkse centrum of naar het KVL-terrein. We vertrouwen er echter op, dat onze gemeente en de betrokken ondernemers daaraan hebben gedacht als Parel in ’t Groen.

29 januari 2021

Regen, regen en nog eens regen. De grondwaterstanden stijgen in rap tempo. Daar moeten we van profiteren. Dit is de tijd om een ‘watervoorraad’ op te bouwen voor de komende lente en zomer als het weer droog is.

Hoe staat ons watersysteem ervoor?

Januari begon droog en eindigt nat. Het regent al dagen pijpenstelen en dat blijft nog even zo. Dat is goed nieuws voor de natuur, want we hebben een periode achter de rug waarin het neerslagtekort groot was. In een groot deel van ons gebied zijn de grondwaterstanden na alle droogte weer normaal voor de tijd van het jaar. Maar er zijn ook plaatsen waar het te droog of te nat is. Dat komt omdat de hogere, zandige gebieden minder gevoelig zijn voor de gevallen neerslag dan de lager gelegen, veelal kleiige, gebieden. Gelukkig stijgt de grondwaterstand ook in de droge, hoger gelegen gebieden snel richting normale waarden.

Werken aan watervoorraad en wateraanvoer

Door de variatie in grondwaterstanden blijven we in de droge gebieden inzetten op het conserveren van water om een watervoorraad op te bouwen. Hiermee gaan we de komende lente en zomer de droogte tegen. In de natte gebieden is het vooral vinger aan de pols houden of het niet te nat wordt. Hoe doen we dat?

Maximaal conserveren

Stuwen staan hoog tot extreem hoog om water tegen te houden zodat het de kans krijgt in de bodem te zakken. We vullen het grondwater zo aan om een voorraad op te bouwen voor een eventueel komend droog seizoen. We doen dat op de hoge gronden en rond natuurgebieden extremer dan op de nattere lage gronden en polders. Van onze +/- 2000 stuwen staan er 1700 hoog tot extreem hoog. De overige stuwen staan op normaal streefpeil. We gebruiken ze vooral om water te verdelen.

Aanvoer

Afhankelijk van de behoefte aan water in een gebied, voeren we zoveel mogelijk water als toegestaan uit de Maas het gebied in. Het aanvoerwater zetten we nu prioritair in voor gebieden waar nog altijd zeer lage grondwaterstanden zijn zoals rond Boekel en Landhorst. Dit aanvoerwater zakt voornamelijk de bodem in en komt zo ten goede aan het grondwater.

Nauwlettend volgen van de situatie

We houden de situatie van het watersysteem voortdurend in de gaten. Dan doen we met verwachtingen en actuele data over de waterstanden, grondwaterstanden en afvoeren.  We grijpen in als het te nat wordt en de risico’s op wateroverlast te groot wordt.

Vooruitblik februari

We verwachten nog meer regen in de eerste week van februari. Daarna lijkt het weer wat droger te worden. Maar deze voorspellingen zijn nog onzeker. Na bijna een jaar van droogte is het nu eindelijk weer eens wat natter. Maar wordt het ook te nat?

Meer info kunt u vinden op:

https://www.aaenmaas.nl/actueel/nieuws/2021/januari/waterbericht-januari-2021-regen/

'Het aanleggen van nevengeulen biedt ruimte om samen met lokale organisaties en ondernemers bijvoorbeeld plannen voor een jachthaven in de Maaskemp, locaties voor watersport, uitkijktorens en natuurontwikkeling langs het water te ontplooien.' Dat schreef onze partij in het verkiezingsprogramma 2018 en het is nog steeds een belangrijk streven om meekoppelkansen in de Maaskemp te benutten.

Bomen in Arnhem

Afgelopen weken was er veel onrust in Arnhem over het kappen van bomen op de Gulden bodem en in park Klarenbeek. Dat betekent dat onze bomen ons dierbaar zijn. Twee jaar geleden bij de dunning in Warnsborn was dat al duidelijk en ook nu roert de stad zich bij het kappen van de bomen op de Gulden bodem en in park Klarenbeek. En terecht, want bomen zijn belangrijk. Belangrijk voor onze gezondheid, het welzijn van mensen en dieren en voor het klimaat. 

Onlangs is door de gemeenteraad unaniem het bomenplan aangenomen. Dit bomenplan geeft onder meer duidelijkheid en richting bij afwegingen op het gebied van aanplant, beheer en kap. 

Als we het hebben over de dunning die nu op verschillende plaatsen in de stad wordt uitgevoerd, worden bomen meestal gekapt om andere bomen de ruimte te geven. Dit is een vorm van beheer die bijdraagt aan een gezond en divers bos. In het geval van Klarenbeek gaat dit om nog geen 10% van de totale houthoeveelheid en dat heet een lichte dunning. 

De Arnhemse bossen en parken worden al decennia lang op deze manier beheerd en zijn juist daarom zo bijzonder en zo mooi. Geen wonder dus dat we het allemaal belangrijk vinden wat er met onze bomen gebeurt. Wat ons betreft hebben we het over gedegen beheer en kan dat gewoon voortgezet worden. 

Steffenie PapeRaadslid

Een aantal weken geleden werd op ons initiatief unaniem een motie aangenomen om de natuur en bosgebieden op de gemeentelijke vastgoedlijst alleen te verkopen aan organisaties die gespecialiseerd zijn in het beheer van natuur en dan alleen als de huidige bestemming inclusief het behoud van de functie, (gedoog) hondenlosloopgebied en toegankelijkheid gewaarborgd blijven.

Wij zijn daarom zeer verheugd om te kunnen melden dat de Stichting Utrechts Landschap van plan is om 120 hectare bos te kopen van de gemeente Utrechtse Heuvelrug. Het gaat om de Heidetuin in Driebergen, de Koeheuvels in Maarn en nog een aantal andere stukken natuur op de vastgoedlijst. Daarmee is het voortbestaan en onderhoud van deze natuurgebieden inclusief behoud van de huidige functie(s) gewaarborgd.

De commissie Remkes waarschuwde voor “de neiging om hoge ambities vast te stellen, maar realisatietermijnen vooruit te blijven schuiven en te reageren op wat op korte termijn prioriteit heeft”. Maar dat is precies wat het nieuwe Brabantse college doet. Voor de aangekondigde nieuwe Brabantse Ontwikkelaanpak Stikstof (BOS) laat men de oren volledig hangen naar de minister van LNV en het IPO. Belangrijkste wapenfeit wordt daarmee wat extra bedenktijd voor veehouders. Betrokken veehouders die overwegen te stoppen, doen dat nu ruim een jaar later. Met als gevolg een minder snelle reductie van de stikstofdepositie in Natura2000-gebieden, minder snel herstel van de natuurwaarden en voorlopig ook minder stikstofruimte voor economische ontwikkelingen.

Terwijl de minister op allerlei manieren (met verlaging van de snelheid op snelwegen, aanpassingen van het veevoer) een weliswaar marginale maar dan toch gegarandeerde afname van stikstofdepositie in Natura2000-gebieden probeert te realiseren, zet uitgerekend Brabant de hakken in het zand. De door Brabant in 2017 ingezette - en recent door de rechter toegestane - versnelling in de transitie wordt grotendeels teniet gedaan. Voor de echte keuzes die er uiteindelijk toe doen verschuilt het college zich vooral achter de minister van LNV en het IPO. Hoewel het nieuwe BOS pas komende winter wordt gepresenteerd, is nu al duidelijk dat dat niet meer wordt dan landelijk beleid aangevuld met de reeds in het bestuursakkoord aangekondigde maatregelen.

Brabantse Ontwikkelaanpak Stikstof

Aan de hand van de beantwoording van onze vragen (zie bijlage) valt op te maken dat de nieuwe aanpak (pas) komende winter aan Provinciale Staten zal worden voorgelegd. Het provinciebestuur heeft daarbij geen eigen inzet voor ogen. Men wil “samen met de minister en de overige provincies een oplossing formuleren”. Voor wat betreft reacties op het slotrapport van de commissie Remkes schaart men zich eveneens achter de reacties van de minister en van het IPO.

Wat wordt het doel?

Het college zegt voor de “doelen voor Natura2000-gebieden” aan te sluiten bij de door het ministerie van LNV geformuleerde aanwijzingsbesluiten per Natura2000-gebied. Deze doelen werden in 2006 geformuleerd waarbij realisatie van die doelen voor de meest urgentie situaties in een periode van zo’n 10 jaar zou plaatsvinden. Nu zegt het college, met de minister, realisatie in 2050 (bijna 30 jaar later) na te streven.

Waar de commissie Remkes stelt dat het, voor een robuust herstel van de natuur, essentieel is dat de stikstofdepositie uiteindelijk onder de Kritische Depositie Waarde (KDW) wordt gebracht, ziet het Brabants college dat als “geen doel op zichzelf”. Toch schaart het college zich even gemakkelijk achter het doel van de minister van LNV om landelijk 50% van de Natura2000-gebieden in 2030 onder de KDW te brengen. Maar als dat vervolgens zou gaan betekenen dat Brabant een hogere reductie opgave krijgt, wil het college daar weer niet aan meewerken. Hier blijkt het effect van gebrek aan een eigen visie.

Duidelijk wordt dat men niet uit is op een robuust natuurherstel, maar slechts aan de minimale juridische voorwaarden wil voldoen. Men zwakt zelfs het herstel van natuurwaarden af door genoegen te nemen met “(zicht op) het realiseren van de doelen voor beschermde natuurwaarden”.

Resultaatverplichting

Ook volgt het Brabantse college de minister waar het gaat om een wettelijk verankerde resultaatverplichting, maar ontwijkt een antwoord op mogelijke verplichtende maatregelen om dat resultaat ook te kunnen afdwingen met “dit is vooralsnog niet aan de orde”.

Aanpassing Natura2000-gebieden

Voor de met veel bravoure aangekondigde “aanpassing van Natura2000-gebieden” volgt het college eveneens de minister en schetst de commissie Remkes dat de mogelijkheden daartoe nihil zijn. Het is daarmee vooral een zoethoudertje voor met name VVD en FvD, die niet zoveel op lijken te hebben met biodiversiteit.

Stikstof is GEEN uitsluitend juridisch probleem

Saillant detail in de beantwoording is dat het voltallige college zich distantieert van de mening van het FvD dat stikstof een puur juridisch probleem zou zijn. Blijkbaar zijn de bestuurders van deze partij inmiddels tot inkeer gekomen.

(Hieronder vindt u de beantwoording van de vragen die we eerder over dit onderwerp stelden.)

Bijlage: 

antwoorden_gevolgen_adviescollege_remkes.pdf