Poliflw

Door Lodewijk Asscher op 29 mei 2018 Zeker zijn van je bestaan. Van een fatsoenlijk inkomen en van steun als het even tegenzit.

Dat is wat we hier in decennia hard werken hebben nagestreefd. Niet de bedeling of de liefdadigheid maar een vangnet voor ieder mens die pech tegenkomt in het leven. Het sociaal minimum om van te leven voor wie niet kan werken. En voor wie werkt hebben we ook een fatsoenlijk minimumloon.

De mate van beschaving kun je aflezen aan de manier waarop we met zwakkeren omgaan.

De afgelopen jaren heb ik heel veel mensen ontmoet die aan den lijve hadden ervaren hoe het is om van de ene op de andere dag alles kwijt te raken. Je werk, je inkomen, je collega’s, je toekomstplannen. Ik sprak een grote, trotse timmerman die geknakt vertelde dat hij niet met computers om kon gaan, zijn baan verloor en het niet meer wist.

De mate van beschaving kun je aflezen aan de manier waarop we met zwakkeren omgaan. Met de mensen die niet als eerste in de rij staan.

Enter de VVD: De VVD stelt nu voor de bijstandsuitkering te verlagen en pas als iemand zich “nuttig” maakt weer aan te vullen. 942 euro. Hoeveel gaat daarvan af? Hoe moeten mensen dan leven? De VVD stelt nu voor mensen met een arbeidsbeperking die werken te betalen onder het minimumloon. Ze worden daarin gesteund door CDA, D66 en CU. De VVD stelt nu voor 1,4 miljard (eigenlijk 1,6 miljard ) uit te geven voor het afschaffen van de dividendbelasting, een cadeau voor buitenlandse beleggers. De VVD is keihard over uitkeringsfraude en zwijgt over integriteit in eigen kring. De VVD zou de Malinese “spiderman” in Frankrijk die een kleuter redde geen verblijfsvergunning geven “want aanzuigende werking”.

De PvdA staat een radicaal andere koers voor. Niet wantrouwen maar vertrouwen.

Hier is een bijbelse uitdrukking voor. De VVD ziet de splinter in het oog van de zwakkere maar niet de balk in (of moet ik zeggen voor) eigen ogen. Het maakt me woedend want het gaat vaak om mensen die zichzelf niet kunnen verdedigen. Deze voorstellen zorgen voor enorme ongerustheid bij mensen. Een groep Nederlanders die het toch al niet mee zit krijgt een trap na en vraagt zich wanhopig af hoe je zou moeten leven van nog minder geld.

De PvdA staat een radicaal andere koers voor. Niet wantrouwen maar vertrouwen. Niet opjagen maar belonen. Geen verzorgingsstaat voor multinationals maar zorgen dat iedere Nederlander zeker is van zijn bestaan.

Het bericht Een kwestie van beschaving verscheen eerst op PvdA Ommen.

Zeker zijn van je bestaan. Van een fatsoenlijk inkomen en van steun als het even tegenzit.

Dat is wat we hier in decennia hard werken hebben nagestreefd. Niet de bedeling of de liefdadigheid maar een vangnet voor ieder mens die pech tegenkomt in het leven. Het sociaal minimum om van te leven voor wie niet kan werken. En voor wie werkt hebben we ook een fatsoenlijk minimumloon.

De mate van beschaving kun je aflezen aan de manier waarop we met zwakkeren omgaan.

De afgelopen jaren heb ik heel veel mensen ontmoet die aan den lijve hadden ervaren hoe het is om van de ene op de andere dag alles kwijt te raken. Je werk, je inkomen, je collega’s, je toekomstplannen. Ik sprak een grote, trotse timmerman die geknakt vertelde dat hij niet met computers om kon gaan, zijn baan verloor en het niet meer wist.

De mate van beschaving kun je aflezen aan de manier waarop we met zwakkeren omgaan. Met de mensen die niet als eerste in de rij staan.

Enter de VVD:

De VVD stelt nu voor de bijstandsuitkering te verlagen en pas als iemand zich “nuttig” maakt weer aan te vullen. 942 euro. Hoeveel gaat daarvan af? Hoe moeten mensen dan leven? De VVD stelt nu voor mensen met een arbeidsbeperking die werken te betalen onder het minimumloon. Ze worden daarin gesteund door CDA, D66 en CU. De VVD stelt nu voor 1,4 miljard (eigenlijk 1,6 miljard ) uit te geven voor het afschaffen van de dividendbelasting, een cadeau voor buitenlandse beleggers. De VVD is keihard over uitkeringsfraude en zwijgt over integriteit in eigen kring. De VVD zou de Malinese “spiderman” in Frankrijk die een kleuter redde geen verblijfsvergunning geven “want aanzuigende werking”.

De PvdA staat een radicaal andere koers voor. Niet wantrouwen maar vertrouwen.

Hier is een bijbelse uitdrukking voor. De VVD ziet de splinter in het oog van de zwakkere maar niet de balk in (of moet ik zeggen voor) eigen ogen. Het maakt me woedend want het gaat vaak om mensen die zichzelf niet kunnen verdedigen. Deze voorstellen zorgen voor enorme ongerustheid bij mensen. Een groep Nederlanders die het toch al niet mee zit krijgt een trap na en vraagt zich wanhopig af hoe je zou moeten leven van nog minder geld.

De PvdA staat een radicaal andere koers voor. Niet wantrouwen maar vertrouwen. Niet opjagen maar belonen. Geen verzorgingsstaat voor multinationals maar zorgen dat iedere Nederlander zeker is van zijn bestaan.

Door Lodewijk Asscher op 29 mei 2018

Het bericht Een kwestie van beschaving verscheen eerst op PvdA Westland.

Het bericht Nieuwsbrief-1 april 2018 verscheen eerst op PvdA Gilze en Rijen.

Opinie artikel gepubliceerd in AD op 17 maart en mede ondertekend door onze fractievoorzitter en lijsttrekker Yusuf Celik.

‘Alleen de markt creëert echte werkgelegenheid’! Met dat liberale dogma worden we al jarenlang doodgegooid. Alsof conciërges, leraren, straatcoaches, politieagenten en speeltuinmedewerkers geen nuttig en belangrijk werk doen. Alsof hun werk minderwaardig is, alleen omdat het wordt betaald uit belastinggeld. Publieke banen zijn echte banen!

Neem het voorbeeld van Dennis. Hij beheert een speeltuin in Rotterdam. Dennis vindt zijn werk leuk en de buurt is blij met Dennis. Hij doet ontzettend belangrijk en waardevol werk. Werk dat gedaan moet worden en waar dus een salaris tegenover behoort te staan.

Straatcoaches zorgen voor veiligheid op straat, zodat je zeker bent van een veilige buurt. Conciërges helpen op school, zodat onze leraren beter onderwijs kunnen geven. En medewerkers in de speeltuin of groenvoorziening zorgen voor een schone omgeving, zodat je zeker bent van een prettige buurt. Zaken waar mensen echt wat aan hebben en die niet door de markt worden geregeld.

De markt is blind voor de maatschappelijke waarde van dit werk. Vanuit de logica van de markt is het blijkbaar doodnormaal om een topman 50% loonsverhoging te bieden. Maar het aannemen van een extra conciërge op school is dat niet, want niet efficiënt. Terwijl iedereen weet dat het eerder andersom zou moeten zijn. Want is de bijdrage aan de samenleving van CEO Ralph Hamers van de ING zoveel groter dan de bijdrage van speeltuinbeheerder Dennis?

Toch zijn er gemeenten die onder het mom van efficiëntie bezuinigen op dit belangrijke werk. Zo zijn er in Amsterdam 300 vuilnismannen wegbezuinigd, waardoor er nu een rattenplaag is. En in Enschede waar de sporthalbeheerder is vervangen door een commercieel installatiebedrijf. De aanrijtijden zijn regelmatig zo lang dat sportlessen niet door gaan. Of in gemeenten waar jongerenwerkers zijn geschrapt, en ze daarna vreemd opkijken als de criminaliteit toeneemt.

Maar helaas hoeven we van dit kabinet – met marktfundamentalisten VVD en D66 – niet veel te verwachten. Vooralsnog kan er nog geen paar procent loonsverhoging af voor leraren, politieagenten en verpleegkundigen. Nee, het enige “werkgelegenheidsplan” is het afschaffen van de dividendbelasting. Het kabinet zit helemaal vastgeroest in hun eigen marktdoctrine.

Daarom moeten we op gemeentelijk niveau beginnen met investeren. In extra conciërges, klassenassistenten, straatcoaches en speeltuinmedewerkers. Dwars tegen de marktlogica in. Meer publieke banen. In Tilburg, Enschede, Apeldoorn, Zutphen, Eindhoven, Leiden, Harlingen. Zoals de sleutelbanen in Leiden, in te vullen bijvoorbeeld met klassenassistenten op scholen. Of het Tilburgse plan voor de arbeid, waarbij banen komen voor het onderhoud van en toezicht op de openbare ruimte. Al deze lokale plannen zijn goed voor bijna 20.000 arbeidsplekken.

Daarom willen wij de komende jaren meer publieke banen creëren. Extra mensen die zorgen voor veiligheid op straat, of meehelpen op school. Of de speeltuin in Rotterdam beheren. Belangrijk werk, waarvan je zeker wil zijn dat het gedaan wordt. Ook als de markt er geen waarde aan hecht.

Lodewijk Asscher (PvdA-leider) Annelies de Jonge (Lijsttrekker & wethouder Zutphen) Yusuf Celik (Lijsttrekker en fractievoorzitter PvdA Tilburg) Yasin Torunoglu (Lijsttrekker & wethouder Eindhoven) Laurens van der Velde (Lijsttrekker Enschede) Hein Kuiken (Lijsttrekker & wethouder Harlingen) Johan Kruithof (Wethouder Apeldoorn) Marleen Damen (Lijsttrekker & wethouder Leiden) Paul Tang (PvdA-fractievoorzitter Europarlement)

Het bericht Opinie: Publieke banen zijn echte banen verscheen eerst op PvdA Tilburg.

‘Alleen de markt creëert echte werkgelegenheid’! Met dat liberale dogma worden we al jarenlang doodgegooid. Alsof conciërges, leraren, straatcoaches, politieagenten en speeltuinmedewerkers geen nuttig en belangrijk werk doen. Alsof hun werk minderwaardig is, alleen omdat het wordt betaald uit belastinggeld. Publieke banen zijn echte banen!

Neem het voorbeeld van Dennis. Hij beheert een speeltuin in Rotterdam. Dennis vindt zijn werk leuk en de buurt is blij met Dennis. Hij doet ontzettend belangrijk en waardevol werk. Werk dat gedaan moet worden en waar dus een salaris tegenover behoort te staan.

Straatcoaches zorgen voor veiligheid op straat, zodat je zeker bent van een veilige buurt. Conciërges helpen op school, zodat onze leraren beter onderwijs kunnen geven. En medewerkers in de speeltuin of groenvoorziening zorgen voor een schone omgeving, zodat je zeker bent van een prettige buurt. Zaken waar mensen echt wat aan hebben en die niet door de markt worden geregeld.

Is de bijdrage aan de samenleving van CEO Ralph Hamers van de ING zoveel groter dan de bijdrage van speeltuinbeheerder Dennis?

De markt is blind voor de maatschappelijke waarde van dit werk. Vanuit de logica van de markt is het blijkbaar doodnormaal om een topman 50% loonsverhoging te bieden. Maar het aannemen van een extra conciërge op school is dat niet, want niet efficiënt. Terwijl iedereen weet dat het eerder andersom zou moeten zijn. Want is de bijdrage aan de samenleving van CEO Ralph Hamers van de ING zoveel groter dan de bijdrage van speeltuinbeheerder Dennis?

Toch zijn er gemeenten die onder het mom van efficiëntie bezuinigen op dit belangrijke werk. Zo zijn er in Amsterdam 300 vuilnismannen wegbezuinigd, waardoor er nu een rattenplaag is. En in Enschede waar de sporthalbeheerder is vervangen door een commercieel installatiebedrijf. De aanrijtijden zijn regelmatig zo lang dat sportlessen niet door gaan. Of in gemeenten waar jongerenwerkers zijn geschrapt, en ze daarna vreemd opkijken als de criminaliteit toeneemt.

Daarom moeten we op gemeentelijk niveau beginnen met investeren. In extra conciërges, klassenassistenten, straatcoaches en speeltuinmedewerkers.

Maar helaas hoeven we van dit kabinet – met marktfundamentalisten VVD en D66 – niet veel te verwachten. Vooralsnog kan er nog geen paar procent loonsverhoging af voor leraren, politieagenten en verpleegkundigen. Nee, het enige “werkgelegenheidsplan” is het afschaffen van de dividendbelasting. Het kabinet zit helemaal vastgeroest in hun eigen marktdoctrine.

Dwars tegen de marktlogica in. Meer publieke banen.

Daarom moeten we op gemeentelijk niveau beginnen met investeren. In extra conciërges, klassenassistenten, straatcoaches en speeltuinmedewerkers. Dwars tegen de marktlogica in. Meer publieke banen. In Tilburg, Enschede, Apeldoorn, Zutphen, Eindhoven, Leiden, Harlingen. Zoals de sleutelbanen in Leiden, in te vullen bijvoorbeeld met klassenassistenten op scholen. Of het Tilburgse plan voor de arbeid, waarbij banen komen voor het onderhoud van en toezicht op de openbare ruimte. Al deze lokale plannen zijn goed voor bijna 20.000 arbeidsplekken.

Daarom willen wij de komende jaren meer publieke banen creëren. Extra mensen die zorgen voor veiligheid op straat, of meehelpen op school. Of de speeltuin in Rotterdam beheren. Belangrijk werk, waarvan je zeker wil zijn dat het gedaan wordt. Ook als de markt er geen waarde aan hecht.

Lodewijk Asscher (PvdA-leider) Annelies de Jonge (Lijsttrekker & wethouder Zutphen) Yusuf Celik (Lijsttrekker Tilburg) Yasin Torunoglu (Lijsttrekker & wethouder Eindhoven) Laurens van der Velde (Lijsttrekker Enschede) Hein Kuiken (Lijsttrekker & wethouder Harlingen) Johan Kruithof (Wethouder Apeldoorn) Marleen Damen (Lijsttrekker & wethouder Leiden) Paul Tang (PvdA-fractievoorzitter Europarlement)

Het bericht Publieke banen zijn echte banen verscheen eerst op PvdA Zutphen-Warnsveld.

Van vrijdag 9 februari 17:00 tot zaterdag 10 februari 17:00 houden we 24 acties in 24 uur voor Amsterdam. We gaan de straat op, helpen organisaties een handje en willen graag horen wat u mooi vindt aan Amsterdam en wat er beter kan.

Volg op ons liveblog alle acties!

17:00 – Dit liveblog wordt gesloten.. Dank voor het volgen!

Na een waanzinnige actie waarbij ruim 50 PvdA’ers veel bezoekers op de markt op plein ’40 ’45 hebben gesproken, wordt de 24 Hart voor Amsterdam actie afgesloten met een borrel bij WestSide. Wat hebben we genoten van alle energie! De liefde voor Amsterdam wordt alleen maar groter!

13:00 – Pannenkoeken bakken met Khadija Arib, Jet Bussemaker en Marjolein Moorman

Wat is er lekkerder dan op zaterdagmiddag een pannenkoek? En zeker als deze met liefde is gebakken door de voorzitter van de Tweede Kamer, de voormalig minister van onderwijs of de lijsttrekker van de PvdA Amsterdam? De inwoners van het verzorgingstehuis werden deze vanmiddag getrakteerd op heerlijke spek, kaas en naturel pannenkoeken. Met liefde voor Amsterdammers gemaakt!

12:30 – Ondertussen, achter de schermen

Lijkt er niet alleen liefde voor Amsterdam te zijn…

12:00 – Stoepkrijten in De Pijp

Wie o wie kan het grootste hart voor Amsterdam tekenen? Die uitdaging kregen de kinderen van de Pijp vanochtend. Samen met Carlinke Jansen en Sofyan Mbarki kreeg de Eerste van der Helsstraat vanochtend kleur.

11:00 – Met de hond door het Vondelpark

Met ome Roon, Ronald Plasterk, liepen enkele PvdA’ers vanochtend een rondje door het Vondelpark. Natuurlijk mochten de trouwe viervoeters niet ontbreken. Een uitgelezen mogelijkheid om op deze vroege zaterdagochtend met Amsterdammers in gesprek te komen.

10:00 – Voor de OBA beschrijven bezoekers hun liefde voor Amsterdam

Wij hebben hart voor Amsterdam, maar vele Amsterdammers delen dat met ons. Julia van Proosdij, Max Joles en Ger Rolsma verzamelen deze ochtend alle mooie verhalen van Amsterdammers.

09:00 – Bij voetbalclub SDZ in West is de kledinginzameling begonnen

Terwijl de kids zich opmaken voor hun eerste competitiewedstrijd na de winterstop, doneren de ouders sportkleding aan Het Leger des Heils. Dankzij de hulp van Marcel van SDZ zijn een hoop mensen op de hoogte van de actie en stroomt de kleding binnen.

07:00 – In Noord wordt er koek uitgedeeld op de markt

Vroeg in de ochtend trotseren ze de kou. Niets is er dan lekkerder dan een stuk koek en een hart onder de riem. #hartvoorAmsterdam

Ergens diep in de nacht – de kroegentocht is in volle gang!

Na het Leidseplein wordt nu ook de Bloemenbar onveilig gemaakt!

03:00 – De nachtploeg sluit de ziekenhuistour af in stijl

01:00 – De nachtploeg gaat op tour langs de ziekenhuizen

Terwijl de meeste mensen op vrijdag en zaterdagavond in bed liggen of in een café staan, staan de toppers van de Amsterdamse ziekenhuizen de hele nacht klaar om eerste hulp te verlenen. Zij verdienen wel een bloemetje, vinden wij. Daarom gingen we langs bij het Slotervaart ziekenhuis, het OLVG-West en nog vele andere ziekenhuizen. Met een roos!

23:30 – Marjolein en Lodewijk gaan direct door met de campagne

23:00 – In De Balie is de stemming opperbest…

20:00 – #LeveAmsterdam: Debat in De Balie met Lodewijk Asscher

Lodewijk Asscher ging vandaag in debat met de landelijke lijsttrekkers van D66, GroenLinks, FvD, Denk, SP en CDA. Hij verweet D66 dat de stad de afgelopen jaren, onder het bewind van de liberalen, drukker, duurder en viezer is geworden. Daarnaast is het op zijn minst eigenaardig dat ze claimen het groenste kabinet ooit te hebben gevormd, maar wel voor een verdere groei van Schiphol zijn. Over de woningmarkt was Asscher glashelder: de verkoop van sociale huur moet worden gestopt en er moet flink worden bijgebouwd voor alle inkomensgroepen, waaronder de middeninkomens.

Het hoogtepunt kwam echter toen de uitspraken van enkele leden van het Forum voor Democratie ter sprake kwamen. Lodewijk vroeg Baudet om stelling te nemen over een uitspraak van de nummer 2 van de Amsterdamse afdeling van FvD: “Doe eens niet zo huilie huilie, wees een vent en ga niet in een slachtofferrol aangifte doen. Neem afstand van datgene wat Yernaz Ramautarsing gezegd heeft. Pas dan houden we erover op”.

.@LodewijkA tegen @thierybaudet: “wees een man, ga geen huilie-huilie doen.’ #baliedebat #leveamsterdam #GR2018 @DeBalie pic.twitter.com/AgMeLPficB

— Partij van de Arbeid (@PvdA) February 9, 2018

19:30 – Troefcall met Nenita

Nummer 5 van de lijst, Nenita la Rose, ging op bezoek bij Hindoestaans Surinaams community Anand Joti voor ouderen in Amsterdam Zuidoost. Hier wordt tot in de late uurtjes troefcall gespeeld! ‘Als je ouder wordt, wil je zijn met mensen die je begrijpen.’ vertelt André de oprichter van de community.

19:00 – Marjolein Moorman en Gerdi Verbeet openen 24 uur Hart voor Amsterdam

19:10 uur: Onze lijsttrekker @MarjoleinMoor: "Wát een energie in dit campagnepand! De komende 24 uur gaan we laten zien dat de @pvda_amsterdam van de Amsterdammers is en er vóór de Amsterdammers is!" #24uurPvdA #HartVoorAmsterdam pic.twitter.com/kjMksezRdR

— PvdA Amsterdam (@pvda_amsterdam) February 9, 2018

Gerrie staat al ruim 1,5 jaar bij de Albert Heijn op de Wibaustraat in Amsterdam Oost. Hij verkoopt er daklozenkranten. Ondanks de gure kou die op dit moment door Amsterdam trekt, blijft Gerrie goedlachs en positief. Hij heeft een mooie groep vaste klanten en ook met de teamleider van de AH, Peter, kan hij goed overweg: “het is een lieve Amsterdamse jongen die hier staat door weer en wind”. Gerrie krijgt een target mee: hij moet 50 kranten per 3 weken verkopen. Dat is een koud kunstje voor Gerrie: “meestal zijn ze er in de eerste week al doorheen”.

16:30 – Dina Bons op bezoek bij Redlight Radio

Dina Bons, nr 21 op de PvdA-lijst voor de Gemeenteraadsverkiezingen was vanmiddag bij Redlight Radio. Een tof gesprek en een deal dat ze later met de DJ’s en de Jonge Socialisten in de PvdA op DJ-tour gaan langs nachtclubs! 

16:00 – Carnaval in Amsta de Poort

Lian Heinhuis en Hendrik-Jan Biemond gingen vlak voor aanvang op bezoek bij verzorgingstehuis Amsta de Poort, waar vanavond carnaval werd gevierd met de bewoners.

14:00 – Carolien en Gracella delen fruit uit bij Het Leger des Heils

Klik hier voor de leuke video!

Het bericht Live blog 24 uur Hart voor Amsterdam verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Lodewijk Asscher vraagt dinsdag een honderd-dagen-debat aan met premier Rutte.

Uit de Weekendkrant 24 maart Jaap van Ekeris

Guus Mesman: “Het gaat hartstikke goed in Nederland en dat is mede te danken aan de Partij van de Arbeid. Maar blijkbaar hebben we dat niet over het voetlicht kunnen brengen” (Foto: Jaap van Ekeris).

Lisses raadslid Guus Mesman gelooft in herstel van ‘zijn’ partij

LISSE – “Je kon het al zien aankomen. In de peilingen schoten we omlaag en gingen niet meer omhoog. Ook het Asscher-effect heeft niet geholpen.” Voor Guus Mesman, lijsttrekker van PvdA-GroenLinks in Lisse, kwam het dramatische verlies van de PvdA bij de Tweede Kamerverkiezingen nauwelijks als een verrassing. Hij denkt dat de partij er uiteindelijk wel weer bovenop komt. Volgens hem moeten de sociaaldemocraten de boodschap beter overbrengen, meer aandacht hebben voor de jeugd en blijven opkomen voor de zwakkeren. Hij ziet niets in een fusie met GroenLinks, zoals minister Plasterk onlangs voorstelde.

Over de oorzaken van de historische nederlaag is al heel veel gezegd en geschreven. Mesman spreekt van een samenloop van omstandigheden. “Wat meespeelt, is dat de achterban van de Partij van de Arbeid heel kritisch is. Je weet dat je compromissen moet sluiten als je meeregeert, ik heb het idee dat ze bij de PvdA vooral kijken naar de negatieve zaken die dat oplevert. Ik denk dat, hoewel er in de afgelopen regeerperiode ook meevallers waren, bij de kiezers vooral de tegenvallers zijn blijven hangen. Daarnaast hebben we op het sociale vlak veel laten liggen. Wat de rol van partijvoorzitter Spekman (die in oktober vertrekt, red.) betreft: een politieke partij is een levendig orgaan dat, net als de maatschappij, moet meeveranderen. Spekman is wat mij betreft teveel van de oude stempel en de belichaming van de oude PvdA. ”

Samenwerking Mesman (64) is een ervaren rot in de lokale politiek. Na een kortstondig lidmaatschap van de toenmalige PPR werd de geboren en getogen Lisser in 1988 raadslid voor de PvdA in zijn woonplaats. Hij bleef dat tot 2006 en was daarna vier jaar wethouder. Vervolgens deed hij een stapje terug en werkte onder meer als Projectleider Keurmerk Veilig Wonen in de Duin- en Bollenstreek, om in 2014 weer toe te treden tot de gemeenteraad. Sindsdien bemant hij als fractievoorzitter de enige zetel van PvdA-GroenLinks (eind 2013 hebben beide partijen de handen ineengeslagen).

Bij de afgelopen verkiezingen stemden zo’n 600 mensen in Lisse op de Partij van de Arbeid en 900 op GroenLinks. “Dat betekent dat we op twee zetels zouden uitkomen”, zegt Mesman, alvast vooruitkijkend naar de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar. “We zijn ons op dit moment aan het oriënteren en kijken naar wat de samenwerking met GroenLinks heeft opgeleverd. Voor de zomer komt daar duidelijkheid over. Als het aan mij ligt, gaan we op deze manier door. Ik vind linkse samenwerking heel belangrijk. Maar het zou kunnen dat GroenLinks zegt: we willen in elke gemeente als aparte partij verder. Dat heeft D66 in het verleden ook al eens gedaan.”

Herpakken In een opiniestuk in de Volkskrant schreef PvdA-minister Ronald Plasterk vorige week dat de PvdA moet samengaan met GroenLinks. De bewindsman pleit voor een brede linkse partij, onder leiding van Jesse Klaver. Mesman, fel: “Dat vind ik helemaal niks. Plasterk noemt als voorbeeld Oegstgeest, omdat het daar goed zou gaan, maar je kunt lokaal niet vergelijken met landelijk. Lokaal zijn de verschillen tussen partijen kleiner. Ja, in Lisse werken we ook samen, dat klopt, maar er is geen sprake van een fusie. Bovendien is de timing van Plasterk wat ongelukkig. Ik denk niet dat de PvdA nu in de positie is om zoiets voor te stellen.”

De oud-journalist – hij was redacteur bij de Haarlems Weekblad Combinatie – vindt dat de partij vooral zichzelf moet blijven. “We moeten ons herpakken en dan komen we er wel weer bovenop. Hoe? Door te kijken: waar staan we en hoe brengen we dat aan de man. Het gaat hartstikke goed in Nederland en dat is mede te danken aan de Partij van de Arbeid. Maar blijkbaar hebben we dat niet over het voetlicht kunnen brengen. Kortom, de boodschap moet beter worden overgebracht. Verder: waar de PvdA nog steeds voor staat, is opkomen voor de zwakkeren. Ik vind dat we dat moeten blijven doen.

Ook moeten we ons afvragen of we de jeugd wel weten te bereiken. Jongeren zijn bijvoorbeeld heel actief op social media, ik vind dat de PvdA daar niet goed op ingespeeld heeft. Ik zou zeggen: schakel de Jonge Socialisten (jongerenafdeling van de PvdA, red.) in en maak er gebruik van.”

Oppositie Mesman hoopt en verwacht dat ‘zijn’ partij zich langzaam zal herstellen. “Dat zal onder meer afhangen van hoe politiek leider Lodewijk Asscher het straks in de oppositie doet. Ik vind trouwens dat het in de politiek steeds vaker draait om poppetjes, om gezichten. En die poppetjes wisselen heel snel. Kijk naar de lijsttrekkersstrijd tussen Asscher en Samsom. Ik was het daar niet mee eens en heb op Samsom gestemd. Hij had het verdiend om de kar te mogen trekken. Bovendien zag ik al aankomen dat we in de oppositie terecht zouden komen en dat kan Samsom beter, hij is een echte straatvechter.”

Hoe ziet de voormalige wethouder de toekomst van de partij in zijn dorp? “Zoals gezegd hopen we volgend jaar een zeteltje te winnen. Dat zou mooi zijn. Mijn persoonlijke ambitie? Politiek heeft altijd mijn interesse gehad, het is mijn grote hobby. En het raadslidmaatschap biedt me een intellectuele uitdaging. Daarbij: ik woon met heel veel plezier in Lisse, het is een mooie gemeente. Een gemeente met ambitie. Op deze manier kan ik iets terugdoen.”

Het bericht Verkiezingsleed verscheen eerst op PvdA Afdeling Lisse.

Dalingen in de opiniepeilingen en de lijsttrekkersverkiezing zorgen voor onrust bij de Partij van de Arbeid (PvdA), met de Tweede Kamerverkiezing voor de deur. De 70-jarige Frits de Kaart, oud-gemeenteraadslid van Goes, ex-Statenlid van Zeeland en al jaren lid van de partij legt uit: “Mensen zien het toch als een soort verraad van de PvdA, omdat we een heleboel veranderingen doorgevoerd hebben.”

Tekst: Romeo van der Wel

Hoe bent u in de politieke wereld beland?

“Op mijn veertiende ben ik gaan werken. Toen ben ik lid geworden van de vakbond, destijds was dat voor veel mensen een automatisme. Via het vakbondswerk ben ik terechtgekomen in het jongerenwerk. Via dat jongerenwerk ben ik belangstelling gaan krijgen voor de politiek. Toen ik 18 jaar werd, heb ik me laten inschrijven als lid van de PvdA. Daarna ben ik er in de jaren zestig nog even uit geweest. Ik heb toen de overstap gemaakt naar D66. Half jaren zeventig, met de komst van het kabinet Den Uyl, ben ik teruggekeerd naar de PvdA. Sindsdien ben ik altijd lid gebleven. Mijn interesse in de politiek ligt in de bewogenheid van de samenleving. Het opkomen voor mensen die het wat minder hebben was altijd al mijn doelstelling toen ik in de vakbond zat. In mijn hele leven is dat de drijfveer waardoor ik me politiek en voor de samenleving inzet.”

Waar is de liefde voor de PvdA vandaan gekomen?

“Ik heb een bepaalde bewogenheid met wat er in de samenleving gebeurt. Ik ben niet kerkelijk. Ik ben atheïst. Dus een confessionele partij paste niet bij mij. De VVD was toch de partij voor de wat meer ‘gestelden’. In de jaren zestig had je keus om lid te worden van de PvdA, of je kon lid worden van de CPN, de communistische partij. Veel meer keus had je niet. Ik heb me nog wel verdiept in het communisme. Ik heb destijds het communistisch manifest gelezen, geschreven door Marx. Maar ik ben veel meer democraat en dus was de keus eigenlijk vrij simpel voor de PvdA.”

U bent actief in het ombudsteam van de PvdA Goes en u bent lid van de fractiegroep die de raadsleden ondersteunt. Kunt u uitleggen wat dat inhoudt?

“Door het hele land heeft de PvdA ombudsteams. Als de mensen vragen hebben over zaken wijzen wij ze de weg. Het is niet zo dat we het zelf oplossen. Het ene ombudsteam gaat daar wat verder in dan het andere. Eigenlijk doe ik het in m’n eentje. Ik heb weleens ondersteuning van raadsleden, maar onze tijd is beperkt. Een keer of tien, twaalf per jaar komt er iemand om advies vragen. Soms ook per email, of via Facebook. Twee-en-een-half jaar geleden brak er nogal wat onrust uit rond de raadsfractie. Er waren twee raadsleden die uit de PvdA stapten en een lokale partij begonnen. Toen kwamen we voor het probleem dat we een compleet nieuwe raadsfractie kregen, zonder enige ervaring. Mij is toen gevraagd of ik die fractie wilde coachen als voormalig raadslid. Dat doe ik op dit moment met veel plezier. Ik woon de fractievergaderingen bij en help als het nodig is met het opstellen van moties.”

“Mijn interesse in de politiek ligt in de bewogenheid van de samenleving”

Bij de laatste peiling van Maurice de Hond staat de PvdA op 10 zetels. Dat is een stuk minder dan de huidige vijfendertig in de Tweede Kamer. Waar kan deze daling volgens u aan liggen?

“Ik vind dat er door middel van ‘framing’ een bepaalde stemming gekweekt wordt, die andere partijen benadelen. 50Plus, PVV, nu ook de groep DENK, voelen antipathie naar een aantal zaken. Zij gaan die zaken ‘framen’ en dat is goedkoop scoren. Vandaag las ik een Facebookbericht over de pensioenen, en dat is zo’n ‘framing’, dat de pensioenen naar het buitenland gaan. Het zijn allemaal onzinberichten, maar veel mensen nemen dat klakkeloos over en delen het op sociale media. En daar hebben we als PvdA last van. Er heerst een heel groot wantrouwen ten opzichte van de PvdA. Mensen zien het toch als een soort verraad van de PvdA omdat we een heleboel veranderingen doorgevoerd hebben.”

‘Iedereen verdient een plek in de samenleving’ is een van de idealen van de PvdA. Dat staat in contrast met wat de PVV en Wilders verkondigen. Uit de laatste opiniepeilingen blijkt dat de PVV er goed op staat met ongeveer 30 zetels. Wat denkt u dat dit zegt over de huidige samenleving?

“Er heerst veel onvrede onder mensen en dat vertaalt zich op een bepaalde manier. Het taalgebruik van de PVV wordt overgenomen en dat verontrust me wel. Dan merk je dat er heel veel boosheid zit. Het is ook een bepaalde functie die aangejaagd word door de media. Maar politici spelen daar een rol in. Ze gaan er actief op in.”

“Ik denk dat er een aantal partijen zullen komen die twintig, dertig zetels krijgen”

Wat verwacht u van de PvdA tijdens de aankomende verkiezingen?

“Ik denk niet dat we op die tien zetels zullen blijven zitten. Ik ga er vanuit dat geen enkele partij echt super groot zal zijn. Ik denk dat er een aantal partijen zullen komen die twintig, dertig zetels krijgen. Ik hoop dat de PvdA ook op meer dan twintig zetels uit zal komen. De opiniepeilingen zijn gunstig voor de PVV, maar ik denk niet dat ze dat kunnen vasthouden. Maar er is best kans dat de PVV de grootste partij wordt. Het is echter geen automatisme dat de grootste partij ook de premier levert. Je moet wel andere partijen hebben die met je willen samenwerken. En behalve de VVD zie ik nog niet zoveel partijen die samen willen werken met de PVV. Het is niet zo dat je een partij buitensluit, maar je kan wel tot het standpunt komen dat het een partij is waar wij niet mee willen samenwerken.”

U heeft onlangs getweet dat u gaat stemmen op Lodewijk Asscher als lijsttrekker van de PvdA. Waarin vindt u dat Asscher zich het meest onderscheidt?

“Ik heb niet op hem gestemd omdat ik er van overtuigd ben dat hij een betere partijleider zal zijn dan Samsom. Puur uit electorale bewegingen, je kan het ook opportunistisch noemen, heb ik voor Asscher gekozen. Samsom is echt een knokker met vechtlust. Ik heb er alle waardering voor dat hij, met alles wat hij over zich heen krijgt, zich er toch doorheen vecht. Ik hoop dat hij in de landelijke politiek actief blijft, maar ik denk dan Asscher een groter publiek aanspreekt. Mocht Samsom lijsttrekker worden, dan vind ik het ook prima. Ik denk dat Asscher het op een andere manier verwoordt en daardoor ook grotere groepen van de mensen aanspreekt. Asscher spreekt tijdens zijn toespraken nadrukkelijk de verbinding uit. Hij vindt dat we naar een verbindende samenleving moeten. Dat is iets wat ik ook vind en waar de PvdA ook voor staat. En door dat zo nadrukkelijk uit te spreken en ook stelling in te nemen tegen politici zoals Wilders, denk ik dat Asscher dat het best kan. Weliswaar niet met hetzelfde enthousiasme en geestdrift als Samsom, maar hij doet het wel op een bepaalde manier wat ook kiezers aanspreekt.”

“Asscher vindt dat we naar een verbindende samenleving moeten. Dat is iets wat ik ook vind en waar de PvdA ook voor staat”

Donald Trump is in Amerika verkozen tot nieuwe president, iets wat veel media niet hadden zien aankomen. Denkt u dat zijn verkiezing invloed zal hebben op de Nederlandse verkiezingen?

“In hoeverre het gaat weet ik niet. De laatste peilingen geven een stijging aan voor Wilders, maar de verkiezingen zijn pas in maart en er kan dus nog heel veel veranderen. Hij zal zeker een bepaalde sympathie hebben. De aanhang van de PVV voelt zich door de verkiezing van Trump wel gesterkt. Maar we hebben hier wel een ander kiessysteem. Wilders doet alsof hij de meerderheid van de bevolking vertegenwoordigt, maar in wezen vertegenwoordigt hij slechts 20%. Dat wordt weleens vergeten.”

 

Het bericht “Er heerst een heel groot wantrouwen ten opzichte van de PvdA” verscheen eerst op PvdA Goes.

Door Gert-Jan Segers op 26 november 2016 Speech tijdens het verkiezingscongres Het is een jaar geleden dat ik hier ook stond, als kersverse, nieuwe fractievoorzitter en politiek leider. En het is bijzonder om hier te staan als lijsttrekker van een prachtig team, van een prachtige lijst die hier achter mij zit en een prachtige partij, zoals die om mij heen zit. Een jaar geleden heb ik mezelf voorgesteld als een hoopvolle realist en vandaag wil ik nadenken over wat het betekent om juist nu, in deze tijd, om een hoopvol realist te zijn. En ik wil het hebben over de urgentie. Waarom het meer dan ooit van belang is om als ChristenUnie actief te zijn in ons land. Toen ik hier stond, heb ik het aangekondigd. En ik heb het gedaan. Ik ben het land in getrokken, ik heb veel mensen ontmoet, mooie mensen, mooie plekken. Velen van u heb ik ook ontmoet. Ik heb gezien dat we een land hebben dat christelijke normen en waarden hoog houdt. Een land waar onze kinderen in veiligheid kunnen opgroeien. Ook mijn kinderen, Anne, Eline en Nora. Waar zij goed onderwijs hebben, waar ze schone lucht hebben die ze kunnen inademen. Ik ben daar hoopvol over. Ik ben hoopvol over een land waar iedereen mee telt, waar iedereen er mag zijn vanaf het allereerste begin, tot de laatste snik. Een land dat vrijheid heeft, vrijheid hoog houdt. Onderwijsvrijheid, godsdienstvrijheid; in wat ik meegemaakt en gezien heb, ben ik daar hoopvol over. Hoopvol is niet het enige dat ik ben. Ik ben ook een realist. Meer dan ooit ben ik een realist. Ik heb een tocht gemaakt langs breuklijnen, langs tegenstellingen die groter worden. Kloven die groter worden, kloven tussen jong en oud, hoog en laagopgeleid, gelovig en niet-gelovig. En ze worden eerder groter dan kleiner. Bittere tegenstellingen en een samenleving waar het zoveel vaker draait om ‘mij’ dan om ‘wij met elkaar’. En we voelen allemaal aan dat de wereld na de verkiezing van Trump en de wereld na de brexit nooit meer hetzelfde zal zijn.. Ik sprak met Kim Putters, directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau, over onze samenleving. Hij liet me zien dat de zorgen is onze samenleving niet zomaar een onderbuikgevoel zijn. Maar dat deze zorgen teruggaan naar hele reële problemen. Naar mensen die lager zijn opgeleid, daarom minder verdienen, daarom korter leven en vaak minder snel een vaste baan kunnen krijgen. Harder moeten werken om het hoofd boven water te houden, minder vertrouwen in de overheid en in de politici hebben,. Ik heb gesproken met Cornel Vader, hij staat aan het hoofd van het maatschappelijk werk van het Leger des Heils. Ik sprak met hem over armoede. Het Leger des Heils is bij uitstek een organisatie die zich uitstrekt naar mensen die door niemand anders bereikt worden. Mensen aan de rafelranden van de samenleving. Ik vroeg aan hem: wat doet armoede met mensen, wat betekent dat voor mensen? En hij vertelde me dat het natuurlijk te maken heeft met geld, met het feit dat je te weinig hebt aan het eind van de maand. Maar veel meer nog dat het te maken heeft met dat die ene mens niemand anders heeft. Dat er niemand is waar ze een beroep op kunnen doen, dat er niemand is om ze te helpen om uit de schulden te komen. Dat er niemand is die ze bij de hand neemt om ze door de bureaucratische regels van de overheid heen te helpen. Dat ze stik eenzaam zijn. Dat is de ergste armoede. Dat maakt mij realistisch. En ik heb gesproken met Henk Bouma. Een man met een groot hart voor de buurt waar in hij woont, Kanaleneiland, Utrecht, een ingewikkelde wijk. Waar een man met liefde voor zijn naaste optrekt met Marokkaanse Nederlanders, vriendschappen sticht met moslims. Hen in huis neemt. Henk heeft daar een kerkelijke gemeenschap, hij woont daar, leeft daar en heeft daar zijn vrienden. En tegelijkertijd stelt hij heel scherp: de islam brengt geen vrede. En hij verwoordt iets wat zoveel mensen hem nazeggen. Hij geeft woorden aan een angst die zoveel mensen aanvoelen. Wat als dit doorgaat zoals het nu gaat. En dat maakt mij een realist. Ik heb hoop en ik houd hoop en ik zie wat er gaande is in ons land. Dat plaatst mij met twee benen op de grond, een been van hoop en een been van realisme en zo sta ik vandaag voor u. Ik wil u meenemen langs vier ontmoetingen, mensen die een verhaal vertellen, vier indringende vraagstukken waaruit blijkt dat het belangrijker is dan ooit om als ChristenUnie geloof een stem te geven in de Tweede Kamer. De eerste ontmoeting is met Inge Krooswijk uit Rotterdam. Op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis stuurde ze een mail met haar zorgen over de komst van vluchtelingen en de komst van nog meer mensen uit het Midden-Oosten, met alle vragen van dien. Ze woont in Rotterdam, daar geboren en getogen in de Maasstad. En we nodigden haar uit, samen met 20 anderen, we zaten om de tafel, Joël Voordewind en ik, en we luisterden naar hun verhalen. En ze vertelde: ‘Ik ben de enige in de portiek die Nederlands spreekt, ik kan de buren niet verstaan en ik voel me een vreemdeling in mijn eigen stad, in mijn eigen portiek.’ Dat is een reëel probleem. We zien dat we de vruchten plukken van dat wat we hebben gezaaid: integratie die veel te lang veel te vrijblijvend is geweest. Nieuwkomers zijn veel te lang en veel te vaak aan hun lot overgelaten. We zijn veel te vrijblijvend geweest in het spreken over onze cultuur, over onze normen, over onze waarden, over de Joods-Christelijke cultuur die het fundament is van onze samenleving. Een land met wortels in het Evangelie. En in dat licht is het desastreus wat de D66 nu aan het doen is; consequent de wortels van onze Joods-Christelijke samenleving aan het doorhakken. Consequent alles weghalen wat ons herinnert aan de Christelijke cultuur, alles wat zichtbaar is van die cultuur, van die normen en waarden die ons dragen. En zo wordt per opbod door veilingmeester Pechtold de Christelijke cultuur bij het oud vuil neergezet. Het is desastreus en het is slecht voor ons land en het is slecht voor nieuwkomers die niet weten in welk land ze terecht komen. Zo hak je de Christelijke wortels door, die ons groot hebben gemaakt, waar we onze inspiratie elke keer uit halen, en je krijgt er niets voor terug. Dat moet anders. We zullen opnieuw moeten benoemen wie wij zijn. We zullen opnieuw onze waarden moeten onderstrepen en benoemen. Daarom willen wij onze waarden vastleggen in de grondwet. Naastenliefde, rechtvaardigheid, rentmeesterschap, godsdienstvrijheid, onderwijsvrijheid. We zetten er een grote streep onder. En bij de integratie van nieuwkomers moeten we de vrijblijvend voorbij. En het is precies om die reden dat we een verplicht leerwerktraject voor nieuwkomers hebben opgenomen in ons verkiezingsprogramma. Als mensen hier aankomen, staan ze veel te vaak naast de kant en blijven ze naast de kant staan. Ze komen in de bijstand en blijven in de bijstand. Naasten ben je altijd, maar medeburger moet je worden. En daarom investeren wij in een leerwerktraject. Zodra je een status hebt, ga je de taal leren, ga je werken en leer je de normen en waarden van het land waarin je in terecht bent gekomen. We zorgen voor een land met sterkere wortels, met een sterke cultuur en een land waar mensen niet met hun rug naar elkaar toestaan, maar elkaar in de ogen kijken. Laten we zo op 15 maart ook deze hoop een stem geven. De tweede ontmoeting Pim en Jaike Roza. Pim is dan wat is gaan heten de ‘eenverdiener’. Hij is in zijn gezin de enige met een betaalde baan en zijn vrouw kiest voor de zorg voor hun drie prachtige kinderen. Pim ken ik goed, omdat Pim bij de fractie werkt en een gewaardeerd lid is van ons team. Daar waar we spreken van het belang van sterkere gemeenschappen, dan moet dat beginnen bij het gezin. Bij die gemeenschap waar we allemaal vandaan komen. Liberalen denken dat ze alleen op de wereld zijn, liberalen nemen het individu als uitgangspunt. Maar iedereen is ooit begonnen in een gezin. Maar dit kabinet is een vijand van gezinnen. Mark Rutte is een vijand van gezinnen. Ons belastingstelsel is een boete op opvoeden, is een boete op mantelzorg. Want als een van de partners besluit om even niet te gaan werken, besluit te gaan zorgen voor hun kinderen, om te zorgen voor hun zieke vader of moeder, dan betaal je vele malen meer belasting dan mensen met eenzelfde inkomen maar dan met twee werkenden. Aan het begin van deze kabinetsperiode moest een gezin met één kostwinner twee keer zoveel belasting betalen als tweeverdieners. Nu is dat opgelopen tot zes keer zoveel. Een enorme boete op eigen keuzes in de combinatie van arbeid en zorg. En daarom is het van het grootste belang dat we inzetten op een nieuw, eerlijker belastingstelsel. Voor de ChristenUnie is het gezin niet alleen de hoeksteen van de samenleving, maar ook de toetssteen van een nieuw belastingstelsel. . De derde ontmoeting is een hele speciale ontmoeting, met mijn moeder. Ze is 76 jaar en ze ligt in de armen van mijn jongste dochter Nora. Ze woont nog zelfstandig. Natuurlijk is ook het gesprek in ons gezin, hoe zorgen we straks voor onze moeder? Kan ze nog zelfstandig wonen, hoe lang? Dat is het vraagstuk van waardig oud worden in een samenleving waar iedereen mee telt, waar iedereen waardig is. Die samenleving staat onder druk. Het kabinet heeft een commissie gevraagd om na te denken over levensbeëindiging bij voltooid leven, heeft een commissie onder leiding van D66-senator Paul Schnabel na te denken over de vraag: wat als iemand het gevoel heeft dat zijn leven ten einde is, moeten we mogelijk maken dat hij een pil krijgt of niet? De commissie is gaan nadenken, is zeer indringend gaan nadenken en ze kwamen met een indringend advies: doe dit niet, dit is een onbegaanbare weg. En je moet iets anders wel doen: zorgen voor oudere mensen, om hen heen staan, duidelijk maken dat hun leven waardevol is, dat is onze opdracht. Dat is de opdracht die commissie Schnabel aan de samenleving gaf. Dit advies werd ter zijde geschoven door dit kabinet. Ze willen het mogelijk maken om een leven te beëindigen bij zogeheten voltooid leven. Dat grijpt me aan, dat vind ik huiveringwekkend. Dat dat het antwoord is op vragen rond eenzaamheid, rond je te veel voelen. Het schokkende is dat GroenLinks hier nog verder lijkt te gaan dan D66. Daar waar D66 al zo libertarisch is, vraagt GroenLinks zich af of het sterfsysteem van het kabinet niet te veel begrensd is en noemt GroenLinks een laatstewilpil de ultieme vorm van zelfbeschikking. Ik vind het belangrijk dat iedereen die overweegt op GroenLinks te stemmen, weet dat dit óók GroenLinks is. Er zijn mensen weleens twijfelen tussen de ChristenUnie en GroenLinks vanwege de groene agenda. Voor hen heb ik goed nieuws: dat hoeft niet meer. Vorige week zijn beide verkiezingsprogramma’s naast elkaar gelegd. Daar waar GroenLinks een 8 kreeg, kregen wij een 8,5. Dus kies voor groen én kies voor de waarde van het leven: kies ChristenUnie. Terug naar de beschermwaardigheid van het leven. Ook als het leven naar het einde komt, daar waar mensen ouder worden en met vragen zitten: doe ik er nog wel toe, tel ik nog wel mee, hoor ik er nog wel bij? Dan is het cruciaal dat we een duidelijke boodschap voor hen hebben: elk leven is waardevol, iedereen telt mee. En het is precies om deze reden dat we samen met Jan Slagter en ouderenbonden onze handen ineen hebben geslagen en het initiatief hebben genomen voor een manifest ‘waardig ouder worden’. Daarin zeggen we dat we geen stervensbegeleiders willen, maar levensbegeleiders. Dat we een mantelzorgerfonds willen, zodat mantelzorgers ook in staat zullen zijn om te zorgen voor ouderen. We willen dat jong en oud elkaar weer in de ogen kijken, en alleen daarom al is die maatschappelijke dienstplicht zo belangrijk, om jongeren daartoe in staat te stellen om ouderen te helpen. We willen een bewindspersoon voor ouderenzorg. Zodat er een duidelijke boodschap is: elk mens telt, iedereen hoort erbij, elk leven is waardevol. Er moet me van het hart dat rond de discussie over het voltooid leven het CDA stil was en dat vond ik pijnlijk. We hoorden ze niet, we zagen ze niet en het blijft onduidelijk waar ze voor staan. Mijn oproep vandaag is: Sybrand van Haersma Buma, beken kleur, kom uit jullie winterslaap, laten we schouder aan schouder staan voor de beschermwaardigheid van het leven en laten we zo richting 15 maart ook deze hoop een stem geven. De vierde en laatste ontmoeting is met Mattias Koning. Hij staat hier voor de Horizon, een school in Hoogland. De gereformeerde basisschool waar ook mijn dochters naar toe zijn gegaan. Een school die kan bestaan omdat er onderwijsvrijheid is, vanwege de ruimte die ons land is voor ouders de school te kiezen die past bij hun overtuiging, de school waarvan zij willen dat hun kinderen naar toe gaan. Het geeft ruimte voor leerkrachten om hun met hart en ziel in te zetten voor de toekomst van kinderen. Om vanuit hun geloofsovertuiging sterk te maken voor goed onderwijs. En we weten dat deze vrijheid onder druk staat: van SP tot D66, van JOVD tot VNL, je hoort oproepen om een einde te maken aan gelijke bekostiging van bijzonder en openbaar onderwijs. Het was Diederik Samson, die in de Schilderswijk het debat aanging met Lodewijk Asscher. Ze waren met hun dienstauto met chauffeur de wijk ingereden, ze stonden daar op het podium en het ging over onderwijs. En het was daar dat Diederik Samson zei: we moeten die onderwijsvrijheid maar wat gaan inperken, en dat Lodewijk Asscher het roerend met hem eens was. Het was daar dat hij in zijn kaarten liet kijken dat ook bij de PvdA de onderwijsvrijheid niet veilig is. En ik vond dat pijnlijk. Het was buitengewoon pijnlijk dat Diederik Samson refereerde aan de Beatrixschool, een uitgesproken christelijke school waar leerkrachten zich met hart en ziel inzetten voor de wijk en voor de kinderen van de wijk. Waar de deur openstaan voor alle kinderen van de hele wijk. Schandalig dat uitgerekend die school wordt opgevoerd als reden om onderwijsvrijheid in te perken. En ik vind dat pijnlijk want diezelfde avond zijn Diederik Samson en Lodewijk Asscher in dienstauto de wijk uitgereden. Maar de meesters en juffen van de Beatrixschool blijven achter. De school die er al 125 jaar staat, die al 125 jaar de hand reikt naar kinderen in soms hele lastige omstandigheden, in een lastige wijk. Niet ondanks hun geloof, maar dankzij hun geloof. Die school wordt onterecht in een kwaad daglicht gesteld. . Daarom zal de ChristenUnie blijven knokken voor vrijheid van onderwijs. Daarom willen we niet minder vrijheid, maar meer vrijheid. Als de ChristenUnie nog niet had bestaan, zou ik hem vandaag oprichten om te strijden voor die vrijheid van ouders om een school te kiezen die bij hun overtuiging past. Dat is de hoop waar wij voor staan, en laten we die hoop een stem geven op 15 maart. Mensen, meer dan ooit doen de verkiezingen er toe. Meer dan ooit doet uw stem ertoe. En meer dan ooit kan de ChristenUnie het verschil maken. Voor een land met een goede toekomst voor onze kinderen, voor een land waar iedereen mee telt en voor een land wat vrijheid heeft om te geloven. We zien de angst, maar we willen geen angst zaaien. We zien de zorgen, maar wij zaaien hoop. Of zoals Paulus zegt: onze hoop zal niet beschaamd worden omdat Gods liefde in ons hart is uitgestort. Onze hoop is het sterkste fundament dat denkbaar is. En zo gaan we richting 15 maart, als een Gideonsbende, deze mensen hier en ik, met elkaar gaan we richting 15 maart. Het zal aankomen op de mensen hier achter mij, maar ik doe ook een beroep op u: strijd met ons mee, geef uw tijd, bid mee, werk mee. Geef hoop een stem, geef geloof een stem.