Poliflw

Dinsdag 14 juli is in de Rotterdamse gemeenteraad de voorjaarsbrief 2020 en het herstelplan ‘Rotterdam uit de crisis’ besproken. SP Rotterdam fractievoorzitter Aart van Zevenbergen nam deel aan de raadsvergadering en hij diende namens de Rotterdamse SP fractie zeven voorstellen in: ''De tijd van eigen schuld, dikke bult is afgelopen, Rotterdammers weten nu dat ze niet schuldig zijn aan de situatie waarin ze zitten. Rotterdammers willen verandering en verbetering.'' 

SP Rotterdam fractievoorzitter Aart van Zevenbergen: ''Vorig jaar haalde ik hier in de raad onze huisfilosoof Marx aan. We kennen de beroemde uitspraak wel: de filosofen, of zoals ik het zie, deze wethouders, hebben de wereld, oftewel Rotterdam, verschillend geïnterpreteerd, maar het komt er op aan haar te veranderen. De verandering kwam er inderdaad. Plots en helaas negatief en niet door onze filosofen of wethouders.

Want zoals nooit tevoren, veranderde ineens het reguliere leven in Rotterdam en elders tijdens de coronacrisis. Een virus waar we niet op voorbereid waren. Volgens sommige is het niet rendabel om op zoiets te voorbereiden, want het lijkt geld te kosten en geen winst op te leveren in enge economische ramingen die de wereld beperken. 

We hebben met z’n allen gezien en gevoeld dat het leven niet op winst draait, maar dat menselijke waarden, zoals hoop, vertrouwen, solidariteit ons vooruit brengen. Kijk maar naar onze helden in de zorg. Laten we bouwen aan een sociaal Rotterdam. De tijd van eigen schuld, dikke bult is afgelopen, Rotterdammers weten nu dat ze niet schuldig zijn aan de situatie waarin ze zitten. Rotterdammers willen verandering en verbetering. 

In het herstelplan wordt er vreemd genoeg alleen gesproken over individuele verantwoordelijkheid, maar niet over de verantwoordelijkheid die instanties hebben en onze gedeelde verantwoordelijkheid. Wat voor Rotterdam willen we met z'n allen? Dit college haalt alles uit de kast om terug te keren naar zoals het was. Ik kan me herinneren dat de Rotterdamse VVD fractievoorzitter zei dat we, wat hem betreft, zo snel mogelijk moeten terugkeren naar een Rotterdam pre-corona. Wat de SP fractie betreft is het nu tijd voor georganiseerde solidariteit in Rotterdam.

Als ik 1 ding geleerd heb van Corona is dat we bescheiden moeten zijn. En dat het echte kapitaal zit in het goed kunnen zorgen voor onze medemensen.

Wat hebben we het benauwd gehad toen we onze zorgmedewerkers zonder beschermingsmiddelen hun werk lieten doen. Ik had last van plaatsvervangende schaamte voor mijn overheid. Onvoldoende IC plaatsen mede doordat we door bezuinigingen te weinig zorgmedewerkers hadden. Voor onze dakloze medemensen konden en kunnen we de 1,5 meter niet garanderen in de opvang. Zoveel mensen hebben geen vaste baan en werden gewoon werkloos. Het huidige, liberale systeem heeft gefaald!

'Kansen voor iedereen', zegt het college. Wij zeggen liever: naast kansen ook zorg, om en voor wie dat nodig heeft. Niet iedereen is in staat om te functioneren in een 'kansenmaatschappij'. Ze hebben behoefte aan een overheid die om hen geeft en barmhartigheid toont.

Op het gebied van wonen liggen het college en de SP helaas mijlen ver uit elkaar.

Als ik dan lees: “Ieder die dat wil, moet een huis kunnen vinden dat past bij zijn of haar wensen” Dan schieten de tranen me in de ogen. Was het maar waar. De praktijk is totaal anders.

Starters die een huis willen huren of kopen in Rotterdam ondervinden dat dagelijks. Denk vooral aan jongeren, leraren, verpleegkundigen en agenten. Allemaal willen ze in deze stad komen of blijven wonen. Ondertussen roven de beleggers de woningen voor onze neus weg!

Over ondermijnende criminaliteit gesproken.

Ik las in de voorjaarsbrief dat het Rotterdam van juni 2020 een ander Rotterdam is dan in januari 2020. Daar ben ik het daar helemaal mee eens. Alleen krijg ik sterk de indruk dat dit college daar weer zo snel mogelijk naar toe wil. Een Rotterdam waar alleen nog plaats is voor de arrivés met een dikke portemonnee. De SP wil daar niet naar terug.

Laten we beginnen met iets positiefs. Ik denk dat we de Rotterdammers aan ons kunnen binden en een handje kunnen helpen. Ik heb daarom een motie: een waarborgfonds voor starters op koopwoningmarkt. Daarmee willen we starters helpen, die niet genoeg vermogen of eigen inkomen hebben, om een acceptabele hypotheek te krijgen. Het waarborgfonds, geeft dan als het ware extra zekerheid bij de bank, maar komt pas in actie als er problemen zijn. Ik verzoek de mogelijkheden hiervoor uit te zoeken en uit te werken.

Wij hebben meerdere keren voorgesteld om kopers van woningen te verplichten daar ook zelf in te gaan wonen. Al is deze maatregel maar tijdelijk. Beleggers krijgen daardoor minder kans in Rotterdam en de Rotterdammers meer kans. Wij zijn ervan overtuigd dat daarmee een gunstig effect te halen is voor de huizenprijzen.

Het college wil vooral de kansen voor midden en sociale huur verbeteren door meer bij te bouwen. Mijn voorstel is niet alleen meer bij te bouwen maar ook meer bij te sturen! Door onder andere woningbouworporaties te verbieden hun sociale woningvoorraad te verkopen bijvoorbeeld. Ik zie het nog regelmatig gebeuren. Als de corporaties echt niet anders kunnen moet de gemeente de woningen op kopen.

In de voorjaarbrief komt slechts éémaal het woord betaalbaar wonen voor. En dan gekoppeld aan de aanvraag voor impulsgelden vanuit het Rijk. Om te voorkomen dat we deze gelden gaan gebruiken om te slopen, dienen we de motie 'Geen impulsgelden voor het slopen van wonigen' in.

Wat wonen betreft wil ik het ook hebben over het NPRZ. En dan vooral over de pijler wonen. De burgemeester is voorzitter van het NPRZ.

Ik volg het NPRZ al een aantal jaren en ik zie in de praktijk de resultaten. Ik zeg dat het NPRZ vooral een Gentrificatie motor is en het contact met de zuiderlingen aan het verliezen.

De SP waarschuwt herhaaldelijk dat het niet pluis is. Als we wonen in Rotterdam en ook Zuid echt toegankelijk willen houden zeg ik nogmaals. Evalueer daarom snel de werkwijze en plannen van de pijler wonen van het NPRZ.

De werkloosheid neemt toe. Jongeren, zzp.ers, flexwerkers allemaal slachtoffer van de flexibilisering en zogenaamde modernisering van de arbeidsmarkt. Een wrang bewijs dat het systeem heeft gefaald. Nooit meer terug naar een systeem van uitbuiting en onzekerheid voor de werknemers.

Ik had de hoop dat het linkse gedeelte van dit college ietsje harder op de trom zou hebben geslagen, maar blijkbaar durft men niet tegen de populaire VVD op.

We zijn het eens met de investering in de enorme omscholing van het arbeidspotentieel. Dat is een goede investering. Ik hoop dat het college naast investeringen van de overheid ook zal inzetten op bijdragen van het bedrijfsleven.

Een ander thema van de SP is het afbrokkelende vertrouwen in de overheid. Ik heb het vaker gezegd, dat is funest. Het is niet gek dat veel Rotterdammers niets meer durven aanvragen bij de belasting en in toenemende mate ook bij W&I. We hebben in groeiende mate een vooringenomen overheid met een negatief mensbeeld. De burger is de vijand. Veel Rotterdammers zijn het slachtoffer geworden van een criminele belastingdienst. Een door en door zieke organisatie. Reken maar dat de twee uitstekende staatssecretarissen een megaklus hebben.

Wij dienen de motie 'Een frisse en eerlijke start' in zodat de gemeente Rotterdam een vangnet organiseert voor slachtoffers van de belastingdienst. Gelukkig is er in de raad en in het college brede steun hiervoor.

De geplande sloop van de Tweebosbuurt is nog steeds een schandvlek van deze college. Niemand lijkt in staat om tot een goede oplossing te komen. We zitten inmiddels in een 'lose-lose' scenario, terwijl het scenario 'win-win' voor het oprapen lag. Bestuurlijk arrogantie en hebzucht is daar de oorzaak van. Het college past de strategie van verschroeide aarde toe in de Tweebosbuurt. Men moet zich diep en diep schamen.

We moeten investerend uit de crisis komen daar is de SP van overtuigd. Investeren in vergroening en verduurzaming is iets waar de SP altijd enthousiast voor is. Minder vliegen en minder uitstoot etc.

We willen wel groen en sociaal investeren. Dat is ook de reden waarom de SP moeite heeft met alleen maar mooie parken voor de Happy Few. Want door het woonbeleid van de andere kant van het college zal dat het resultaat zijn.

Daarom wil de SP nog eens goed met het college om tafel voordat we zullen instemmen met de investeringen en de veranderingen in de investeringsmethodiek. Zoals het nu wordt voorgesteld kunnen we jaarlijks de gaten in de begroting opvullen met Enecogelden door verkoop van Eneco. En met deze plannen zal dat Eneco geld dan alleen bestemd worden voor de Yuppen in onze toekomstige stad. Het is helaas niet anders. En daarom moet het anders''

 

Dinsdag 14 juli is in de Rotterdamse gemeenteraad de voorjaarsbrief 2020 en het herstelplan ‘Rotterdam uit de crisis’ besproken. SP Rotterdam fractievoorzitter Aart van Zevenbergen nam deel aan de raadsvergadering en hij diende namens de Rotterdamse SP fractie zeven voorstellen in: ''De tijd van eigen schuld, dikke bult is afgelopen, Rotterdammers weten nu dat ze niet schuldig zijn aan de situatie waarin ze zitten. Rotterdammers willen verandering en verbetering.'' 

SP Rotterdam fractievoorzitter Aart van Zevenbergen: ''Vorig jaar haalde ik hier in de raad onze huisfilosoof Marx aan. We kennen de beroemde uitspraak wel: de filosofen, of zoals ik het zie, deze wethouders, hebben de wereld, oftewel Rotterdam, verschillend geïnterpreteerd, maar het komt er op aan haar te veranderen. De verandering kwam er inderdaad. Plots en helaas negatief en niet door onze filosofen of wethouders.

Want zoals nooit tevoren, veranderde ineens het reguliere leven in Rotterdam en elders tijdens de coronacrisis. Een virus waar we niet op voorbereid waren. Volgens sommige is het niet rendabel om op zoiets te voorbereiden, want het lijkt geld te kosten en geen winst op te leveren in enge economische ramingen die de wereld beperken. 

We hebben met z’n allen gezien en gevoeld dat het leven niet op winst draait, maar dat menselijke waarden, zoals hoop, vertrouwen, solidariteit ons vooruit brengen. Kijk maar naar onze helden in de zorg. Laten we bouwen aan een sociaal Rotterdam. De tijd van eigen schuld, dikke bult is afgelopen, Rotterdammers weten nu dat ze niet schuldig zijn aan de situatie waarin ze zitten. Rotterdammers willen verandering en verbetering. 

In het herstelplan wordt er vreemd genoeg alleen gesproken over individuele verantwoordelijkheid, maar niet over de verantwoordelijkheid die instanties hebben en onze gedeelde verantwoordelijkheid. Wat voor Rotterdam willen we met z'n allen? Dit college haalt alles uit de kast om terug te keren naar zoals het was. Ik kan me herinneren dat de Rotterdamse VVD fractievoorzitter zei dat we, wat hem betreft, zo snel mogelijk moeten terugkeren naar een Rotterdam pre-corona. Wat de SP fractie betreft is het nu tijd voor georganiseerde solidariteit in Rotterdam.

Als ik 1 ding geleerd heb van Corona is dat we bescheiden moeten zijn. En dat het echte kapitaal zit in het goed kunnen zorgen voor onze medemensen.

Wat hebben we het benauwd gehad toen we onze zorgmedewerkers zonder beschermingsmiddelen hun werk lieten doen. Ik had last van plaatsvervangende schaamte voor mijn overheid. Onvoldoende IC plaatsen mede doordat we door bezuinigingen te weinig zorgmedewerkers hadden. Voor onze dakloze medemensen konden en kunnen we de 1,5 meter niet garanderen in de opvang. Zoveel mensen hebben geen vaste baan en werden gewoon werkloos. Het huidige, liberale systeem heeft gefaald!

'Kansen voor iedereen', zegt het college. Wij zeggen liever: naast kansen ook zorg, om en voor wie dat nodig heeft. Niet iedereen is in staat om te functioneren in een 'kansenmaatschappij'. Ze hebben behoefte aan een overheid die om hen geeft en barmhartigheid toont.

Op het gebied van wonen liggen het college en de SP helaas mijlen ver uit elkaar.

Als ik dan lees: “Ieder die dat wil, moet een huis kunnen vinden dat past bij zijn of haar wensen” Dan schieten de tranen me in de ogen. Was het maar waar. De praktijk is totaal anders.

Starters die een huis willen huren of kopen in Rotterdam ondervinden dat dagelijks. Denk vooral aan jongeren, leraren, verpleegkundigen en agenten. Allemaal willen ze in deze stad komen of blijven wonen. Ondertussen roven de beleggers de woningen voor onze neus weg!

Over ondermijnende criminaliteit gesproken.

Ik las in de voorjaarsbrief dat het Rotterdam van juni 2020 een ander Rotterdam is dan in januari 2020. Daar ben ik het daar helemaal mee eens. Alleen krijg ik sterk de indruk dat dit college daar weer zo snel mogelijk naar toe wil. Een Rotterdam waar alleen nog plaats is voor de arrivés met een dikke portemonnee. De SP wil daar niet naar terug.

Laten we beginnen met iets positiefs. Ik denk dat we de Rotterdammers aan ons kunnen binden en een handje kunnen helpen. Ik heb daarom een motie: een waarborgfonds voor starters op koopwoningmarkt. Daarmee willen we starters helpen, die niet genoeg vermogen of eigen inkomen hebben, om een acceptabele hypotheek te krijgen. Het waarborgfonds, geeft dan als het ware extra zekerheid bij de bank, maar komt pas in actie als er problemen zijn. Ik verzoek de mogelijkheden hiervoor uit te zoeken en uit te werken.

Wij hebben meerdere keren voorgesteld om kopers van woningen te verplichten daar ook zelf in te gaan wonen. Al is deze maatregel maar tijdelijk. Beleggers krijgen daardoor minder kans in Rotterdam en de Rotterdammers meer kans. Wij zijn ervan overtuigd dat daarmee een gunstig effect te halen is voor de huizenprijzen.

Het college wil vooral de kansen voor midden en sociale huur verbeteren door meer bij te bouwen. Mijn voorstel is niet alleen meer bij te bouwen maar ook meer bij te sturen! Door onder andere woningbouworporaties te verbieden hun sociale woningvoorraad te verkopen bijvoorbeeld. Ik zie het nog regelmatig gebeuren. Als de corporaties echt niet anders kunnen moet de gemeente de woningen op kopen.

In de voorjaarbrief komt slechts éémaal het woord betaalbaar wonen voor. En dan gekoppeld aan de aanvraag voor impulsgelden vanuit het Rijk. Om te voorkomen dat we deze gelden gaan gebruiken om te slopen, dienen we de motie 'Geen impulsgelden voor het slopen van wonigen' in.

Wat wonen betreft wil ik het ook hebben over het NPRZ. En dan vooral over de pijler wonen. De burgemeester is voorzitter van het NPRZ.

Ik volg het NPRZ al een aantal jaren en ik zie in de praktijk de resultaten. Ik zeg dat het NPRZ vooral een Gentrificatie motor is en het contact met de zuiderlingen aan het verliezen.

De SP waarschuwt herhaaldelijk dat het niet pluis is. Als we wonen in Rotterdam en ook Zuid echt toegankelijk willen houden zeg ik nogmaals. Evalueer daarom snel de werkwijze en plannen van de pijler wonen van het NPRZ.

De werkloosheid neemt toe. Jongeren, zzp.ers, flexwerkers allemaal slachtoffer van de flexibilisering en zogenaamde modernisering van de arbeidsmarkt. Een wrang bewijs dat het systeem heeft gefaald. Nooit meer terug naar een systeem van uitbuiting en onzekerheid voor de werknemers.

Ik had de hoop dat het linkse gedeelte van dit college ietsje harder op de trom zou hebben geslagen, maar blijkbaar durft men niet tegen de populaire VVD op.

We zijn het eens met de investering in de enorme omscholing van het arbeidspotentieel. Dat is een goede investering. Ik hoop dat het college naast investeringen van de overheid ook zal inzetten op bijdragen van het bedrijfsleven.

Een ander thema van de SP is het afbrokkelende vertrouwen in de overheid. Ik heb het vaker gezegd, dat is funest. Het is niet gek dat veel Rotterdammers niets meer durven aanvragen bij de belasting en in toenemende mate ook bij W&I. We hebben in groeiende mate een vooringenomen overheid met een negatief mensbeeld. De burger is de vijand. Veel Rotterdammers zijn het slachtoffer geworden van een criminele belastingdienst. Een door en door zieke organisatie. Reken maar dat de twee uitstekende staatssecretarissen een megaklus hebben.

Wij dienen de motie 'Een frisse en eerlijke start' in zodat de gemeente Rotterdam een vangnet organiseert voor slachtoffers van de belastingdienst. Gelukkig is er in de raad en in het college brede steun hiervoor.

De geplande sloop van de Tweebosbuurt is nog steeds een schandvlek van deze college. Niemand lijkt in staat om tot een goede oplossing te komen. We zitten inmiddels in een 'lose-lose' scenario, terwijl het scenario 'win-win' voor het oprapen lag. Bestuurlijk arrogantie en hebzucht is daar de oorzaak van. Het college past de strategie van verschroeide aarde toe in de Tweebosbuurt. Men moet zich diep en diep schamen.

We moeten investerend uit de crisis komen daar is de SP van overtuigd. Investeren in vergroening en verduurzaming is iets waar de SP altijd enthousiast voor is. Minder vliegen en minder uitstoot etc.

We willen wel groen en sociaal investeren. Dat is ook de reden waarom de SP moeite heeft met alleen maar mooie parken voor de Happy Few. Want door het woonbeleid van de andere kant van het college zal dat het resultaat zijn.

Daarom wil de SP nog eens goed met het college om tafel voordat we zullen instemmen met de investeringen en de veranderingen in de investeringsmethodiek. Zoals het nu wordt voorgesteld kunnen we jaarlijks de gaten in de begroting opvullen met Enecogelden door verkoop van Eneco. En met deze plannen zal dat Eneco geld dan alleen bestemd worden voor de Yuppen in onze toekomstige stad. Het is helaas niet anders. En daarom moet het anders''

 

De provincie heeft op het terrein van de arbeidsmarkt geen wettelijke taken. Toen de SP voor het eerst deelnam in het provinciale college is er voor de eerste keer  een Actieplan Arbeidsmarkt gekomen. De SP is blij dat het  “actieplan arbeidsmarkt” sindsdien onderdeel uitmaakt van het provinciaal beleid. Dat betekent niet dat we geen kritiek hadden op het nieuwe actieplan.

Ongelijke behandeling op arbeidsmarkt

Het nieuwe actieplan arbeidsmarkt van het nieuwe college van VVD-FvD-CDA en Lokaal Brabant, is voornamelijk gericht op kennisindustrie, kenniseconomie en hoogopgeleid talent.

Hoewel de 50plussers en laaggeletterden wel genoemd worden, laten de doelen en ambities van dit college geen twijfel bestaan waar de middelen en inspanningen hoofdzakelijk naar toe zullen gaan nl. kennisindustrie, kenniseconomie, hoogopgeleid talent.

De SP is niet tegen kennisindustrie/-economie en talenten, maar we zijn voor een rechtvaardige en eerlijke verdeling van (provinciale) middelen, inspanningen en kansen in de arbeidsmarkt voor alle Brabanders en alle ondernemingen. Dit college wil dat de provincie zich zelf bezighoudt met werknemers en werklozen met toptalenten. Ze dragen alle andere werknemers en werklozen over aan de 5 arbeidsregio’s waarmee de provincie wegloopt van hun eigen verantwoordelijkheid die zij  voor alle werkenden en werkloze Brabanders zouden moeten hebben.   

Hoewel de wereld om ons heen fors aan het veranderen is, lijkt het dat dit college zich hiervan of niet bewust is, of zich er niets aantrekt. Ze dendert door met het blijven focussen op top, top en nogmaals top. Inmiddels weten we dat het VVD-stokpaardje: door het bedienen van de top zal de rest vanzelf volgen, niet automatisch opgaat.  

Ieder Brabander is even belangrijk

Dit college schrijft de werknemers en werklozen die ongeschoold zijn of een lager opleidingsniveau hebben, in feite af!  In 2019 vormde in Brabant de lager opgeleiden werklozen 60% van het werklozenbestand! Je zou dus verwachten dat bij het actieplan arbeidsmarkt de focus op deze grote groep zou liggen, of dat er minstens evenveel aandacht en inspanning voor zou zijn als voor toptalent en kennisindustrie/-economie. Het tegendeel is echter waar. Onze pogingen in de Statenvergadering van 19 juni 2020 om als provincie ook voor deze groep werknemers en werklozen dezelfde aandacht, inspanning en middelen te geven stuitte op grote weerstand van dit coalitie en de oppositiepartijen…... Ons amendement voor een evenwichtige aandacht, inspanning en toedeling van middelen voor alle werkenden en werkzoekenden in Brabant heeft helaas niet gehaald waardoor wij niet voor het statenvoorstel “Actieplan Arbeidsmarkt” voor de komende 4 jaar hebben ingestemd.

Corona en de effecten

Wij hebben in deze Coronaperiode ervaren welke waardevolle bijdrage werd en nog steeds wordt geleverd door werknemers in de vitale sectoren. Onder hen zijn ook heel veel laaggeschoolde beroepen zoals schoonmaak, huisvuilophalers, vakkenvullers, kassières, transportmedewerkers etc.

Al maanden worden we door deskundigen geattendeerd op de negatieve effecten van de corona op de economie en werkgelegenheid. Inmiddels is duidelijk dat de coronacrisis diepere sporen zal trekken dan de kredietcrisis. Wij zullen in ons land dit jaar rekening moeten houden met mogelijk zo’n 36% meer faillissementen wat gepaard zal gaan met toenemende werkloosheid. Ook in Brabant! Maar dit college lijkt dovemans oren te hebben en wil zich desondanks voornamelijk bezighouden met toptalent, kennisindustrie, kenniseconomie. Onze motie om een plan van aanpak op te stellen voor het behoud en stimuleren van de werkgelegenheid in de vitale beroepen en een evenwichtig verdeling van de middelen en inspanningen voor de werknemers en werklozen die geen of een lagere opleiding hebben, heeft het ook niet gehaald.

Aandachtsgroep Laageletterden

In het Actieplan Arbeidsmarkt wordt ‘170.000 Brabanders die “laaggeletterden” zijn’ als aandachtsgroep genoemd zonder concrete doelen en ambities te vermelden. De dag voor de statenvergadering werden wij ook nog verrast met de mededeling dat na 2020 fors bezuinigd wordt op de subsidie voor taalvaardigheid van Cubiss. Deze subsidie zorgde ervoor dat activiteiten voor laaggeletterden werden gefinancierd.  Dit college wil dat de 5 arbeidsregio’s aandacht gaan geven aan de laaggelleterden! Hiervoor stellen zij 1 miljoen beschikbaar voor 50plussers, laaggeletterden en let op: ook “andere doelen” wat dat dan ook mogen zijn. De laaggeletterden worden dus de dupe van de bezuinigingsoperatie van dit college.

Onze motie waarin wij een concrete doelstelling stelden voor het terugdringen van laaggeletterdheid in Brabant heeft het niet gehaald. D66 die mede-indiener van de motie was,  trok zich terug en nam genoegen met de bereidheid van het college om over de voortgang van tijd tot tijd rapportage uit te brengen.

Aanpak Discriminatie op het Arbeidsmarkt

Er is discriminatie op de arbeidsmarkt of je nou aan de top zit of een stageplaats zoekt. Natuurlijk niet bij ieder bedrijf, maar het komt op alle niveaus voor. Om een voorbeeld te geven uit landelijke cijfers: de bbl- en bol studenten met een niet-westerse migratieachtergrond moeten vaak veel vaker solliciteren dan hun autochtone studiegenoten, soms wel 3 of 4 keer vaker. Een baan vinden kan al lastig zijn, maar is vaak nog moeilijker als je bijvoorbeeld een Turkse, Marokkaanse of Antilliaanse achtergrond hebt. Zij hebben 40 procent minder kans om een reactie te krijgen op hun sollicitatie. Er is sprake van discriminatie op de werkvloer vanwege herkomst of afkomst, geslacht, godsdienst, handicap of leeftijd. Zelfs premier Mark Rutte moest erkennen dat ook Nederland institutioneel racisme kent.

Dit zijn landelijke cijfers maar in Brabant is het niet veel anders. Brabant dat zich internationaal wil profileren, in een arbeidsmarkt waar van laag tot hoog  mensen van verschillende etniciteiten werken, kan naar de mening van de SP niet zonder een duidelijke aanpak om discriminatie tegen te gaan.

Wij zijn van mening dat discriminatie op de arbeidsmarkt tegengegaan moet worden. Werk is een van de wezenlijkste voorwaarden om mee te kunnen doen in onze maatschappij, om te kunnen participeren en het gevoel te hebben er bij te horen in onze samenleving. Vanuit dit belang dienden wij daarom een motie in waarin wij het college hebben gevraagd om met een plan van aanpak te komen om de discriminatie op de arbeidsmarkt in Brabant zoveel mogelijk te voorkomen en tegen te gaan.We zijn dan ook blij dat deze motie met als mede-indieners: GL, D66 en PvdD is aangenomen

Arbeidsmigranten

Als SP hebben wij ook aandacht gevraagd voor de positie van de Arbeidsmigranten. Er is te veel negatieve beeldvorming rondom arbeidsmigranten. Zij worden door sommige werkgevers naar Brabant gehaald, en/of via tussen personen geworven in het land van herkomst of komen uit eigen initiatieven hierheen om te werken. Arbeidsmigranten hebben al jaren te kampen met huisvestigingsproblemen, slechte arbeidsvoorwaarden, ed. De uitkomst van het onderzoek van CoMensha samen met Tilburg University (december 2019) heeft eerder de basis gelegd om de weerbaarheid en zelfstandigheid van arbeidsmigranten te vergroten. De uitbuiting van deze groep wordt door RIEC (Regionaal Informatie- en Expertisecentrum) met een aanvalsplan bestreden.

De SP snapt de gevoeligheid van dit onderwerp voor sommige partijen en bij een deel van de Brabanders. Het fenomeen Arbeidsmigranten is in Brabant een feit en realiteit en zal altijd bestaan. We moeten weten dat arbeidsmigranten in het bestaande liberale kapitalistische denkwereld deel uitmaken van strategieën en worden gebruikt als instrument voor goedkope arbeid, het creëren van concurrentie op arbeidsvoorwaarden en het creëren van concurrentie tussen de werknemers, en  zo een onderdeel vormen van het economische verdienmodel.

De SP voert al heel lang strijd tegen dit verdienmodel waar werknemers/arbeiders -al dan niet van verschillende afkomsten- tegen elkaar uitgespeeld worden. Zolang dit liberale kapitalistische verdienmodel bestaat zal een deel van onze arbeidsmarkt beschikbaar blijven voor de arbeidsmigranten.

De SP is daarom van mening dat in het actieplan arbeidsmarkt ook aandacht en inspanningen moeten zijn voor bijna 92.000 (2018) arbeidsmigranten die een bijdrage leveren aan de Brabantse economie.

Hiertoe hebben wij een motie ingediend met D66, Groen Links, Partij voor de Dieren en ChristenUnie SGP als mede-indieners. We zijn erg blij dat deze is aangenomen. Hier verzoeken wij het college:

Om in de uitvoering van de actieplan Arbeidsmarkt, samen met de gemeenten, vakbonden en ondernemingen/sectoren waar veel arbeidsmigranten werkzaam zijn te komen met een plan van aanpak waarin:

•          de uitbuiting van de arbeidsmigranten tegen gegaan kan worden

•          de positie van de arbeidsmigranten zoals huisvestiging, arbeidsvoorwaarden, scholing te verbeteren zodat hun participatie in onze samenleving bevorderd wordt.

De gemeenteraad van Goirle is 18 februari JL. akkoord gegaan met de koers voor de nieuwe wijk met de naam Bakertand. De raad heeft echter besloten, tegen zin van het college, dat in de nieuwe woonwijk voldoende betaalbare huur en koopwoningen moeten komen, zo’n 40%. Daarnaast moet het groene karakter behouden blijven. Het CDA, PAG en LRG diende daar een voorstel voor in. De SP wilden een stap verder gaan door te pleiten voor 50% betaalbaar, zodat er een eerlijke verdeling ontstaat. Dat voorstel heeft het niet gehaald.

SP-gemeenteraadslid Deborah Eikelenboom: “Voor wie willen wij een wijk. Bouwen wij in de groene ruimte voor Bakertand BV of om een probleem op te lossen. Het is algemeen bekend dat er woningnood in Nederland is en al jarenlang groot. Die pijn wordt gevoeld vooral in de midden dure en goedkope woonsector. Nu is het niet dat de SP alleen goedkope woningen wil. De SP wil segregatie voorkomen en wij vinden het prima als er ook dure woningen worden gebouwd in de Bakertand. Gezien de woningnood vinden wij wel dat 50% van de woningen betaalbaar en goedkoop moet zijn. Voor de overige 50% geven wij alle speelruimte aan Bakertand BV”. Daarom diende de SP een voorstel in voor 50% betaalbare huur--en koopwoningen.

Het voorstel van het CDA, PAG en LRG gaat minder ver dan het voorstel van de SP. Ze gaan voor 40% betaalbare woningen. Zij willen de prijscategorieën zoals in de woonvisie staat vastleggen. Verder staat er: woningen in de categorie tot € 185.000 en de categorie tot en met € 275.000 vallen onder een anti-speculatiebeding. Dat wel zeggen dat mensen tien jaar hun woning niet mogen verkopen om daar winst op te maken. Voor de SP is dit een voorstel dat haar tanden laat zien. Dat de raad gaat over woningbouw en haar verantwoordelijkheid toont betreft sociale en betaalbare woningbouw. Daarom heeft de SP dit voorstel gesteund, waardoor het is aangenomen. Wethouder Swaans (VVD) was geen voorstander. Hij pleitte ervoor om de voorstellen aan te houden en dat hij samen met Bakertand BV gaat kijken wat mogelijk is. De raad bleef erbij en deinsde niet terug. CDA-fractievoorzitter verwoordt het als volgt: “’Het college heeft meerdere keren gezegd zoals bij de Zuidrand, dat sociale en goedkope woningen dat komt wel in orde, wat keer op keer niet het geval bleek. Dat punt zijn wij ver voorbij. We moeten onze rug recht houden.” D66 en de VVD stemden tegen.

Op 26 september 2017 stemde de gemeenteraad in met het voorstel van de SP en PAG om van de Bakertand een ecologische wijk te maken. De SP voegden daad bij het woord en diende een voorstel in samen met PAG en het CDA om de parkeernorm te verlagen en het gebruik van alternatieve vervoer zoals deelauto’s, de fiets en het openbaar vervoer te stimuleren. Deborah Eikelenboom: “Wij zien liever minder auto’s. Dat heeft met de uitstraling en beleving van de wijk te maken. Het levert meer groen in de wijk op. Met de komst van de nieuwe wijk zullen omringende wegen zwaarder belast gaan worden. Ook in dat opzicht zou het beter zijn als we in de ecologisch wijk niet uitgaan van de standaard norm van meer dan 1 auto per woning. Met een ecologische wijk wil je dat er mensen komen wonen die er bewust voor kiezen om meer voor de natuur en milieu te willen doen. Je wilt juist dat deze mensen bij elkaar wonen zodat bijvoorbeeld meer gebruik wordt gemaakt van alternatieve vervoersvoorzieningen zoals deelauto’s.” Echter stemde de overige fracties tegen, hierdoor haalde het voorstel het niet.

De SP heeft nog een succes gehaald. De gemeente krijgt van Bakertand 2000m2 om te besteden aan maatschappelijk doeleinden. Het college wilde dit echter primair gebruiken voor basisschool De Bron. De SP vond samen met de PvdA en het CDA dat je breder moet kijken, vooral om dat er binnen gemeente meerdere maatschappelijke organisatie opzoek zijn naar andere locaties. De partijen eisten creativiteit van het college en dat deelden een meerderheid van de raad. Een goud randje op het zilveren succes van de SP.

Begin november 2019 waren er 2 vergaderingen over de Hofse meerjarenbegroting 2020. Voor het beeld nemen wij U mee, terug in de geschiedenis: naar oktober/november 2018 toen de meerjarenbegroting 2019 werd vastgesteld. Wij stelden toen dat wij al onze energie moesten steken in duurzaamheid, in de ruimste zin te definiëren als duurzaam leven voor onze mensen, als duurzaam bestaan van al onze organisaties/ondernemingen: van duurzaam moeten functioneren binnen het sociale domein tot aan energieneutraal leven in de Hof.

Een door ons ingediende motie (mede ondersteund door PvdA, GL, D’66 en GB) kreeg enthousiaste goedkeuring van het college en werd met algemene stemmen aangenomen: 4,4 miljoen euro investeren in sociale en groen/economische duurzaamheid.

Bij de nieuwe meerjarenbegroting 2020 “Kiezen voor de toekomst” werd deze reserve benut, echter slechts voor 1 miljoen investering (dus langere tijd nut) groene duurzaamheid (biodiversiteit). De rest gaat op aan directe, normale kosten, die elke gemeente altijd moet maken. Toch werden ze – doodleuk - aangemerkt als sociaal

duurzaam!

Echte, groene/energie duurzaamheid was uiterst mager vertegenwoordigd in de begroting: onze eigen BV Zuiver BV had slechts 1 gelukt en ook 1 mislukt project. Bij de discussies hierover vond verantwoordelijk wethouder Meulenkamp het een prima idee als raadsleden nieuwe projecten zouden bedenken, alsof het management van een BV dat niet zelf zou moeten doen (daar zijn ze namelijk voor aangesteld en worden ze voor betaald).

Ondertussen wordt er – sociaal - mogelijk bezuinigd op Doesgoor / Reggehof: relevante  preventieve voorzieningen in ons gemeentelijke sociale gebeuren.

Onze motie haalde het niet: onderzoeken of de financieringsstructuur van sportverenigingen (waarbinnen sociale verbinding wordt versterkt) anders en stabieler zou kunnen georganiseerd. Dit kan misschien als je mogelijk voor altijd lid wordt. Men vond het wel een interessant idee: bij toekomstige discussies in de Hof over gezond zijn en blijven, wordt dit meegewogen.

Wel wisten we binnen sociale duurzaamheid een onderzoek binnen te halen over nut/noodzaak zorgbuurthuis (kleinschalige huizen, met voorzieningen als zorg op afroep, maaltijdvoorziening, dagbesteding, apotheek ed). Kleine stap, maar toch.. Overigens stemde de VVD als enige niet voor ons onderzoek.

Andere inbreng werd niet altijd op prijs gesteld door het college: bv bij het digitaliseren van het werk van onze ambtenaren. Hierbij vroegen wij hoe dit gaat met de werkgelegenheid en vooral ‘kunnen onze inwoners ook allemaal digitaal meedoen’. Kunnen ze het überhaupt). Werden we toch op aangesproken, terwijl we nu nog steeds zien dat niet iedereen mee kan met huidige internetzaken (aanvragen invullen ed).

Overigens vertelde de gemeente (op onze vraag) dat we binnenkort horen of de internetproef Hardenberg een oplossing kan bieden voor onze maatwerkadressen.

SP heeft samen met GB, D66 en GL constructieve alternatieven aangevoerd. Deze werden allemaal – agressief - weggedebatteerd door CDA, VVD en PvdA (alsof zij de volle wijsheid in pacht hebben)

Vorige maand gaven wij al aan dat in de Hof CDA/VVD/PvdA in juli 19 alvast een strak front vormden bij de kadernota: dit is een nota met de voorwaarden voor de uitgaven in de begroting 2020. Bij de daadwerkelijke vaststelling bleek dit nog steeds zo te zijn.

CDA VVD wilden per se een sluitende begroting. En dat de PvdA hierin meeging, was vanaf de kadernota duidelijk. Zij kozen voor bestuurlijk meedoen.

Wij stelden dat deze krom-rechtmaken combinatie CDA/VVD/PvdA om de hete brij heen draaide: een echt sluitende begroting zit er de komende jaren niet in, want de landelijke overheid komt haar geldelijke zorgplicht niet na: betalen voor prestatie. Landelijk wil wel de toegevoegde waarde-lusten, maar niet de daarbijbehorende lasten. Landelijk heeft bovendien zelf veel geld nodig voor boeren, leraren, bouwers, zorgwerknemers enzovoort.

Het is een toekomst van onbalans tussen enerzijds blijvende stijgende uitgaven in de complete totale zorgplicht voor alle Nederlanders, die in de Hof van Twente wonen en anderzijds blijvende mindere ontvangsten van landelijke overheid voor de zorgplicht in de breedste zin des woords.

Het college probeert die onbalans te herstellen. Maar dit blijft scheef.

Maar wij zeiden dat je veel harder – net als de boeren - moet zeggen: we pikken het niet.

En omdat je niet met alle inwoners op een variant van de typische Hofse kuiertochten naar het Malieveld kunt trekken, laat dan je actiebereidheid anders zien: niet krampachtig potten leegmaken, bezuinigen en lasten verhogen. Geen sluitende begroting.

Uiteindelijk zijn CDA en VVD heel goed uit deze begroting gekomen, dankzij stevige steun van de PvdA.

Benieuwd hoe deze combinatie in het Hofse politieke veld verder gaat, als je bij een dergelijk belangrijke begroting de handen in elkaar hebt geslagen. Belangrijker is er niet: begroting is plan voor de komende jaren.

Overigens zegde de PvdA in augustus 2018 het vertrouwen in het college nog op naar aanleiding van de eikenkap discussie.

SP Fractie

Herman Kalter en Frank Stevens

WIJK BIJ DUURSTEDE – Het Wijkse college gaat bekijken hoe zij het SP-idee voor drie fondsen kan invullen. Fractievoorzitter Jeroen Brouwer vroeg via deze weg extra geld voor de jeugd, wonen en sociaal ondernemen. De socialisten wilden hier in eerste instantie de begroting voor wijzigen door minder te investeren in duurzaamheid, onderzoeken of camera´s. ´Daar bleek een meerderheid echter niet voor te vinden. Gelukkig stak het college bij monde van Hans Marchal wel zijn hand uit en gaat hij onderzoeken hoe dit wel ingevuld kan worden. Er is de laatste jaren vel bezuinigd op vele zaken. Onze keus is dan om het budget ook te investeren in de jeugd, de lokale economie en wonen´, bekijkt Brouwer, die bij de bespreking van de begroting de hele raad achter een SP-motie kreeg.

Bij de bespreking van de begroting bekeek de gemeenteraad hoe de komende jaren het geld uitgeven gaat worden. ´De coalitie van VVD, PCG en GroenLinks besteedt voor honderdduizenden aan duurzaamheid en tienduizenden euro´s aan onderzoeken, terwijl er voor tonnen geld moet worden gevonden in zorg en welzijn. Het kabinet Rutte stopt simpelweg nog steeds te weinig geld weg voor gemeenten, terwijl er rond bijvoorbeeld duurzaamheid meer en meer eisen over de schutting worden gegooid´, legt Brouwer uit, ´De SP wil dat er meer naar lokale behoeften wordt gekeken. En ja dan maar wat minder geld naar duurzaamheid en onderzoeken. Er liggen veel vragen en wensen die ook ingevuld dienen te worden.´

De socialisten vulden een deel van de wensen in door meer geld vrij te willen maken voor de jeugd, wonen en sociaal ondernemen. Brouwer begint bij de jeugd; ´Alle partijen roepen al jaren dat de jeugd de toekomst heeft. We zien ook dat vele groepen steeds vragen om een eigen plek. Het feit is dat we in de bezuinigingen tijdens de crisis ook hier strepen hebben moeten zetten. Nu er dus weer geld vrijkomt is het toch mooi om die toekomst in te vullen? Daar willen wij met een jeugdfond ruimte voor maken. Wellicht is een jeugdraad iets om uit te werken. Of kunnen we wat doen als de jeugd iets wilt organiseren. Die invulling laten we graag een hen zelf over. Maar dan moet de kip wel eerst een ei leggen. Er moet dus wel eerst budget zijn. En dat kan moeilijk als er zo veel geld naar die andere dingen gaat.´

Een tweede fonds vraagt voor een investering in de wooncrisis. Want volgens de SP is die gaande. ´Iedereen constateert dat we meer huizen moeten bouwen. Maar we zien in deze begroting wel dat de inkomsten vanuit woningbouw afnemen, terwijl er genoeg te doen is. We hebben dankzij deze coalitie straks meer medewerkers voor verkeer dan voor wonen. Niet dat die voor verkeer niet nodig waren. Maar wonen is toch een topprioriteit? Investeer er dan ook in. Neem tijdelijk extra mensen aan, ontwikkel de gebieden rond het Postkantoor, het Walplantsoen en de gemeentewerf sneller. Dat levert geld op en nog belangrijker woningen. Het college is druk bij U10 voor duizend woningen. Dat is goed. Maar is er straks wel iemand die gaat kijken hoe dat ingevuld kan worden? Gek dat daar niet over nagedacht is. Wij willen daar geld voor investeren´, vindt de SP-fractievoorzitter.

Ten slotte vraagt de SP aandacht voor sociaal ondernemen. Voor de fractievoorzitter een verzamelnaam voor diverse zaken die op dit moment stil liggen. ´In het verleden lag er een klein potje handgeld voor economische zaken. Als de ondernemersverenigingen dan een vraag hadden konden we daar kleine bedragen voor pakken. Dat geld is er niet meer. Ook zijn er heel veel ondernemers die echt wel willen investeren in mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt. Dat vraagt soms een klein startbijdrage´, legt Brouwer uit, ´Maar dat is er niet. En in de zorg en welzijn leverden in het verleden experimenten waarbij lokale bedrijven en organisaties samen werkten met de gemeente veel kennis op, waarmee er ook weer bespaard kon worden. Geld voor dergelijke experimenten is er niet meer. Met dit fonds willen we voor die dingen weer ruimte maken. Om weer wat ruimte te scheppen voor lokale ondernemers, betrokken inwoners en organisaties. We weten dat er genoeg vragen zijn. Maar deze coalitie maakte daar geen ruimte voor.´

De socialisten riepen bij de bespreking van de begroting op om de begroting te wijzigen door geld anders in te zetten. De keuze was minder te investeren in duurzaamheid, minder in onderzoeken en bijvoorbeeld niet te investeren in camera´s. ´Het kabinet geeft ons nog steeds structureel e weinig geld, terwijl we wel heel veel moeten. Wij zeggen dan; doe maar een onsje minder in die overheidsplannen en iets meer voor lokale behoeften. Helaas bleek de meerderheid van de raad dat niet te willen. Maar ze waren wel voor het idee om iets met de fondsen te doen. Omdat ook wethouder Marchal aangaf te willen meedenken, is ons plan omgezet in een motie. Het college komt nu zo snel mogelijk met een eerste mogelijke uitwerking. Dan kunnen we hopelijk die zaken rond jeugd, wonen en sociaal ondernemen wel oppakken. We kijken er naar uit´, eindigt Brouwer.

Onlangs brachten Aniet Fonteyne en Sonja van Giersbergen van de gemeenteraadsfractie van de SP een bezoek aan de NLW, het werkbedrijf voor sociaal-maatschappelijke werkgelegenheid in de regio Noord-Limburg West, locatie De Biesplanken. Aanleiding voor het bezoek zijn de perikelen tussen ondernemingsraad en directie, waardoor er een crisis in het bestuur is ontstaan én de geluiden van onrust op de werkvloer door medewerkers.

De Biesplanken - een onderdeel van de NLW - is recent verhuisd. Buiten is het nog niet helemaal af. Het binnengedeelte en de kantine hadden prioriteit en die zijn wel klaar. Een twaalftal mensen is binnen aan het stekken en oppotten. Iedereen is erg te spreken over de nieuwe werkplek.

De leeftijd van de werknemers varieert van 21 tot 64 jaar. Een enkeling werkt al 45 jaar bij de NLW  Er zijn mensen die aan een tafel zittend werken. Een klein aantal werkt in de kas waar de stekken opgetrokken worden tot plantjes. De aard van de werkzaamheden wordt bepaald aan de hand van mogelijkheden die mensen hebben, zowel lichamelijk als geestelijk. Een aantal mensen werkt hele dagen, een aantal part-time. Sommigen komen met eigen vervoer, anderen met taxivervoer.

Werknemers merken helemaal niets van de onrust aan de top van het  bedrijf. Buite de berichten in de krant. Leidinggevenden merken dat wel. Zij zijn blij met wat er overgebleven is van de sociale werkvoorzieing in Horst aan de Maas, Peel en Maas en Venray, zodat mensen een zinvolle dagbesteding hebben en het gevoel als werknemer mee te tellen.

Begeleiding is vaak nodig, soms door de voorwerker vanuit de groep zelf, maar soms ook door de begeleiding van de NLW. Voor alle mensen zou het vreselijk zijn om de structuur van de NLW te moeten missen. Met pensioen gaan is al vaak een probleem. Een dag zelf invullen en daar een structuur in vinden is voor veel mensen een te grote opgave met alle gevolgen van ziekte en ongelukkig voelen tot gevolg.

De sociale werkvoorziening staat als gevolg van kabinetsbeleid (zowel in de vorige regeerperiode van VVD en PvdA als nu met VVD, CDA, D66, en Christen Unie) sterk onder druk. Wat de SP betreft blijft de sociale werkvoorzieining echter van groot belang. De SP wil dan ook de taken van de sociale werkvoorziening zo veel mogelijk behouden en waar mogelijk terug brengen naar het eerdere niveau. Zodat mensen die daarvoor geïndiceerd zijn weer volledig deel kunnen nemen aan het arbeidsproces.

Maak excuses aan voor de manier waarop er in deze en voorgaande raadsperiode met mensen is omgegaan. Breng in kaart welke mensen er nadeel hebben ondervonden en repareer dit. Zorg dat de medewerkers goed ondersteunt worden en kijk goed welke medewerkers op de juiste plek zitten en welke niet. Laat consulenten naast de inwoners gaan staan en hen zo snel mogelijk helpen hun leven weer op de rit te krijgen met, indien nodig, eerst financiële ondersteuning en vervolgens ondersteuning bij het zoeken naar werk. Doe ook onderzoek naar hoe er omgegaan wordt met mensen in de sociale werkvoorziening en betrek wat ik daarover zojuist heb gezegd. Kom met een oordeel over de rol van het college, het AB en het DB en wat daarbij anders moet in de toekomst en vertel hoe het vertrouwen dat nu ontbreekt, indien mogelijk weer hersteld zou kunnen worden.

Voorafgaand aan deze eisen zei SP fractievoorzitter Hans Boerwinkel het volgende:

 

"Ik hoor mensen zeggen; hoe kon dit nou zo mis gaan? Hoe kon dit nou gebeuren? De SP stelt zich die vraag niet, omdat we al jaren zien dat het niet goed gaat. 

 

Enkele voorbeelden:

In het verkiezingsprogramma van de SP voor 2014 schreven we “De bejegening van mensen die een beroep moeten doen op bijstand laat nog steeds te wensen over. Mensen worden vanuit wantrouwen benaderd.”

Ook zeiden we: “Mensen die bij Wedeo werken zitten al twee weken niets te doen, terwijl mensen in de bijstand daar gedwongen moeten werken en omkomen in het werk”

In 2015 hebben we misstanden met bijstandsgerechtigden die via Pauropus gedwongen sloopwerk moesten doen en aan asbest bloot gesteld werden aan de kaak gesteld.

De SP heeft bij vrijwel iedere gelegenheid binnen en buiten deze raad gezegd dat de bejegening niet goed gaat en dat er vanuit vertrouwen in plaats van wantrouwen gehandeld moet worden.

Maar iedere keer dat we misstanden aan de orde brachten werd het gebagatelliseerd en als incident afgedaan. Dat is niet alleen deze periode zo geweest waarbij wethouder Huizinga verantwoordelijk was, maar ook tijdens de vorige periode waarbij wethouder Langeveld verantwoordelijk was.

Het bleek ook lang lastig om de verhalen van mensen in de openbaarheid te krijgen, omdat de angst te groot was dat het tot represailles zou leiden. Goed dat het de Rode Vrouwen vorige jaar wel gelukt is om het breed aan de grote klok te hangen.

De SP heeft waardering voor de voortvarendheid waarmee nu binnen Laborijn opgetreden wordt. Maar ook de rol van de wethouders en het dagelijks bestuur moet onder de loep genomen worden.

 

Zoals ik tijdens de vorige raadsvergadering in het vragenhalfuur al aan de orde heb gesteld is de cultuur binnen Laborijn m.b.t. de mensen met een Sociale Werkplaats indicatie ook niet goed. Ook daar is de bejegening niet goed. Enkele voorbeelden:

- Mensen voelen zich niet serieus genomen op de werkvloer binnen Laborijn.

- Er worden mensen onder druk gezet om gedetacheerd te worden bij bedrijven als Mainfreight.

- We krijgen regelmatig verhalen van mensen die langdurig in de ziektewet gehouden worden, terwijl ze wel fulltime werken."

 

De wethouder nam wel de moeite om deel te nemen aan het debat. Daarbij gaf hij aan pas excuses te kunnen maken als precies duidelijk is waarvoor en aan wie. De SP bleef aandringen op eerste excuses aan de Doetinchemse samenleving en alle benadeelden vanwege de enorme impact en commotie. Toen de wethouder dat bleef weigeren hebben we een motie van treurnis overwogen. Omdat deze niet op steun van anderen kon rekenen hebben we deze niet ingediend.

 

Op 18 juli is het volgende debat over Laborijn. De wethouder heeft gezegd dan met meer te komen. We verachten dan ook gerichte excuses van hem en van wethouder Langeveld. En natuurlijk antwoord op de andere eisen en vragen die we gesteld hebben.

In mei sprak de gemeenteraad zich uit over de voorjaarsnota die de kaders meegeeft voor de begroting van de komende jaren, ofwel waaraan we wel en geen geld kunnen besteden in Venlo. Vorig jaar gaven we aan dat er kansen zijn voor financieel evenwicht maar we zijn ingehaald door het goede nieuws dat het miljoenentekort is weggewerkt en er zelfs een positief overschot te melden is. Binnen een jaar van -25 naar +2 miljoen euro zonder te stevige ingrepen zorgt voor de nodige verwachtingen.

 

Fractievoorzitter Angelique Weingarten vertelt: De SP is blij met de resultaten die bereikt zijn in 2018 en waar het huidige en ook mede het vorige college verantwoordelijk voor is. Nu is het zaak om deze strakke begrotingsdiscipline vast te houden zodat we weer spek op de ribben krijgen en kunnen investeren.

 

Meer vertrouwen in de dienstverlening

Goed dat het nieuwe college aan de is de slag om de organisatie te herstructureren, nieuwe manier van werken waar de medewerkers het vertrouwen genieten en hiermee initiatief durven nemen en zo de dienstverlening verbeterd.

 

Dit vertrouwen zou ook richting inwoners moeten gelden, zij kennen tenslotte hun eigen leefomgeving het beste. Vertrouwen bij aanvragen van mensen die jaarlijks terugkomen, is ook belangrijk. Neem het voorbeeld leerlingenvervoer, jaarlijks moet er opnieuw een aanvraag gedaan worden. Zonder uitzondering. Dit kost tijd en geld vanuit de gemeentelijke organisatie maar roept ook frustraties op bij ouders.

 

 

Ik gaf het voorbeeld van Nathalie, 36 jaar uit Venlo-oost, die me benaderde. Haar autistische zoon Bart van 10 jaar is aangewezen op leerlingenvervoer. Elk jaar opnieuw moet Nathalie bewijzen dat haar zoon recht heeft op deze voorziening en ‘nog steeds’ autistisch is. In een situatie als deze zorgt dit voor extra stress, onzekerheid en frustratie. Weer papieren inleveren, weer opnieuw je moeten verantwoorden…

Hoe mooi zou het zijn als een ambtenaar even een telefoontje naar Nathalie zou plegen, vragen: hoe gaat het? Is de hulp toereikend? Hiermee staat de mens meer centraal en levert dit ook nog een kostenbesparing op.

 

Armoede en schulden

In december vorig jaar heeft de raad het beleidsplan ‘integrale aanpak actief uit armoede en schulden’ aangenomen. Wij zijn hier gelukkig mee maar ook benieuwd naar de evaluatie eind dit jaar. Wij zien dat de afgelopen jaren 1500 minder kinderen in armoede leven in onze gemeente maar nog steeds zijn er 2000 kinderen die moeten leven in armoede, en dat zijn er 2000 te teveel.

 

 

Veel jongeren kampen met schulden. Het is bijna onmogelijk om hieruit te geraken en het belemmert de jongeren aan hun toekomst te werken. Een proactieve aanpak waarin aan schulden gewerkt wordt maar ook door intensieve begeleiding een toekomstperspectief te krijgen. Samen met de PvdA is de SP aan de slag met een initiatiefvoorstel, jongeren uit de schulden.

 

Deze week lanceerde onze SP-wethouder Alexander Vervoort, de Stadspas. Hiermee is een wens van de SP om de bestaande ondersteunende maatregelen makkelijker en laagdrempeliger te maken in vervulling gegaan.

Ook zijn wij verheugd dat het college gehoor heeft gegeven aan onze oproep om het voor volwassenen mogelijk te maken deel te nemen aan culturele en sportieve activiteiten middels deze Stadspas, en het mantelzorgcompliment is niet vergeten.

 

Werk

Werk met een fatsoenlijk loon is een goede remedie tegen armoede. Ondanks dat er veel mensen weer aan het werk zijn geholpen, staan er nog teveel aan de kant. De SP blijft strijden tegen loondumping en uitbuiting van arbeidsmigranten. En wij blijven vraagtekens zetten bij de roep om meer arbeidskrachten vanuit vooral de Oost-Europese landen. De baten vloeien niet terug in onze samenleving maar naar de aandeelhouders van de bedrijven. Wel de lasten voor onze gemeente maar niet de lusten.

 

 

Subsidies

Dat het nieuwe subsidiebeleid er nog niet ligt is een teleurstelling. Wij realiseren ons echter dat het van belang is dit zorgvuldig te doen en altijd in samenspraak met organisaties en verenigingen. Zij moeten de kans krijgen om mee te praten en onderling de verbinding te zoeken. En zo nieuwe kaders voor een eerlijk subsidiebeleid te realiseren en hiermee ook ruimte komt voor eventuele nieuwe initiatieven.

 

De SP vindt de 2,5% verlaging niet ideaal, de kaasschaaf is dat nooit en het zorgt voor onrust, maar wij geven niet lukraak het college de opdracht om het maar op te vangen, wij vragen het college om richting de begroting te bekijken wat hierin mogelijk is om dit op een andere manier op te vangen.

Daarvoor gaven we een mogelijke financiële dekking aan middels de Rijksuitkering die er binnenkort aankomt.

 

 

Visie

De roep om visie horen we regelmatig terugkomen en dan vooral vanuit de oppositiepartijen. Ze bedoelen daarmee de zogenaamde ontbrekende visie. Volgens de SP worden we bedolven onder visies. Angelique Weingarten bracht ruim een meter aan rapporten en visies mee en dat was nog maar een kleine greep uit het aanbod.

Het geblèr uit de oppositie (VVD, CDA, PVV, D66) geeft vooral aan dat ze in feite geen aanmerkingen hebben op het huidige beleid, ze geven er zelfs de complimenten voor. De roep om “visie” lijkt vooral ingegeven door een gebrek aan argumenten en werkelijke kritiek op het beleid.

 

Oppositie

De SP weet als geen ander wat oppositievoeren is. We deden het van 2010 tot 2018. De huidige (rechtse) oppositie had tijdens de vergadering een boel voorstellen ingediend, waarvan een groot deel door slim te opereren een meerderheid had kunnen halen.

 

 

Maar dat deden ze niet, het werd een slecht spelletje waarbij de oppositie uiteindelijk aan het kortste eind trok en alles verloor.

De oppositiepartijen hadden veel kunnen binnenhalen maar sloegen handreikingen af en stemden uiteindelijk tegen elk ander voorstel.

Opnieuw een gemiste kans, hopelijk gaat dat nog verbeteren want om Venlo werkelijk samen te veranderen is ook brede steun beter.

30-05-2019, Omroep Venlo: College zoekt nog naar alternatief voor subsidiekorting 30-05-2019, De Limburger: Geen duidelijkheid over subsidiekorting Venlo 29-05-2019, Omroep Venlo: Pas met 100 euro voor Venlose minima 09-11-2018: Begroting noodzaakt wel tot reparaties 27-06-2018: Kadernota biedt kansen voor financieel evenwicht